Norvegjezët në këmbë për festën e tyre nacionale, Shqiptarët në këmbë në tubimet e tyre partiake
http://www.revistadrini.com/wp-conte...n1-300x200.jpg
Nga Gjergj Kabashi
Norvegjezët dhe shqiptarët,si festohen dy data të rëndësishme të historisë kombetare të këtyre dy kombeve evropiane. Norvegjezët në këmbë për festën e tyre nacionale, Shqiptarët në këmbë në tubimet e tyre partiake.Nuk ka asnje dilemë se emancipimi i një kombi parasëgjithash mund të vërehet në raportin qe e ka ai komb me të kaluarën e vet, me gjuhën, traditat, doket, zakonet dhe kulturën kombëtare në pergjithësi. Norvegjia dhe norvegjezët jane një shembull botëror per ruajtjen e traditave dhe kulturës tipike norvegjeze ne shoqërinë e globalizuar, një shembull i lartë emancipimi dhe i nacionalizmit modern. Krejt e kunderta ndodhë me shqiptarët, kultura kombëtare të cilëve cenohet edhe ne rrethanat e lirisë kombëtare të Shqipërisë e Kosovës ku siç jemi deshmitarë ne emër të jetës kombëtare shqiptare na infiltrohen edhe nacionalizma të huaj dhe krenime me historitë e kombeve të huaja. Tradita e kremtimit të Ditës Kombëtare Norvegjeze(Nasionaldag), apo Ditës së Flamurit(Flagdag), ka nje traditë të pasur kombëtare tek norvegjezët dhe lidhet me disa data te rëndësishme të historisë së këtij kombi evropian. Me 17 maj, per çdo vit, ngrihet në këmbë një komb i tërë, i madh e i vogël, të rinj e të moshuar, për të përkujtuar historinë e tyre të lavdishme. Me 17 Maj të gjithë janë norvegjez madje edhe emigrantët nga bota që jetojnë në këtë vend, që të integruar mirë dëshirojnë të theksojnë përkatësinë ndaj një kulture të pasur, ku respektimi i të drejtave dhe lirive njerëzore zë vendin parësor dhe tregon kontratën e pashkruar të qytetarit me shtetin ligjor.
“Alt for Norge”,(Gjithçka për Norvegjinë) është motoja e jetës kombëtare norvegjeze, ndërsa dashuria ndaj vendit shprehet përmes Hymnit Kombëtar Norvegjez ,(Nasjonalsang),”Ja, vi elsker dette landet”(“Po, ne e duam këtë vend”). Një komb me numër përafërsisht sa shqiptarët, norvegjezët kan marrë mësim nga vuajtja e vet enorme ne historinë e tyre të dhimbshme, ku ma shumë se gjysma e popullsisës ne disa periudha të trishtueshme të historisë ka përjetuar zinë e bukës, shfarosje të mëdha e të dhimbshme, shpërngulje të mëdhe në Amerikë,Kanada,etj. “Brev fra Amerika” ,që ne Shqipe ka kuptimin e “Letra nga Amerika” ,jane cikle të pafundme rrëfimesh, vuajtjesh, rravgatash, lotësh që emigrantët e shpërngulur atje shkruajnë në Atdheun e braktisur . Derisa ne krenohemi me disa shqiptarë të shquar nga bashkëkohësia, Nana Tereze, Kadare, Rugova, janë disa shqiptarë të tjerë apo me sakt të quheshin Shqipfolësish të tjerë që u pengon hija e tyre,fama,vepra,humanizmi i tyre dhe i perdhosin gjithandej duke mos i konsideruar pjesë të thesarit e porosisë kulturore shqiptare. Eshtë i pafund mohimi që u bëhet njerëzve që konsiderohen shtylla kulturore e historike Shqiptare, i tillë që nuk mund të quhet ndryshe pos antishqiptarizëm, qoftë edhe i pavetëdijshëm, sado që antishqiptarizëm i pavetëdijshëm nuk mund të quhet indiferenca e turpshme e shtetit apo shteteve kombetare shqiptare. Qëndrimi antishqiptar nga pozitat e larta shtetërore ndaj figurave gjigande të historisë kombëtare si Gjergj Kastrioti,apo komandantëve të tjerë të lavdishëm të kryeheroit të kombit,ndaj Papa Albanit, apo ndaj priftërinjve të mëdhenj shqiptarë që me gjak e jetë e mbrojtën kulturën kombëtare deri tek qëndrimi poshtërak ndaj figurave të mëdha të kulturës kombetare, si Naim Frashëri, Gjergj Fishta, Ndre Mjeda, Andon Zako Çajupi etj në një anë dhe lejimi i kobshëm i fqinjve turq dhe greke që ne vendin tonë të krijojnë “argumente” dhe “fakte” historike, sikurse që janë perkujtimet e kryevrasesit të kombit shqiptar, Sulltan Muratit ne Mazgit afër Prishtinës, apo të ngritjes së mauzoleve dhe manastireve per ushtarët pushtues grek në Shqipërinë tone. Kompleksi i thellë i inferioritetit të nje klase të korruptuar politike të kombit shqiptar dhe trembja tragjikomike e tyre që të mos shfaqen “nacionalist”, është duke i shkaktuar plagosje të tjera të rënda dhe duke e bërë edhe më tej të lëndueshme jetën e kombit në permasa të tilla saqë kjo jokulturë dhe ky antishqiptarizëm rrezikon t’a tjetërsoj pariparueshëm jetën kombetare shqiptare. Ligjëratat dominante propagandistike Islamiste dhe ato Helene, ligjerata që lejohen nga shteti i Shqiperisë dhe ai i Kosovës, janë duke e bërë indiferent deri në rrezik të integritetit dhe sigurisë kombetare shqiptare, një pjesë të shqiptarëve. Bashkesistë Islame Shqiptare ashtu si dhe i ashtuquajturi KOASH i udhëhequr nga Anastasios Janullatos, po na krijojnë përditë turkofil, arabofil dhe grekofil, fatkeqësi kjo që nuk i ndodh asnjërit prej kombeve fqinj te shqiptarëve, pasi kombet e tilla, gjithsesi, në krye të shteit jo që kan nacionalist ekstrem, por mund të thuhet se në esencën e tyre ata janë ultranacionalist që pikësëpari shqetësohen nga zgjimi nacional i mirëfilltë i Shqiptarëve, të cilin mundohen t’a infektojnë me investimet e tyre në infektimin e ndërgjegjës kombëtare shqiptare permes ndjejave të njëfare krenarie panislame dhe panhelenike. Për gjithë këto rrjedha negative të pranishme në shoqërinë shqiptare nuk janë fajtorë fqinjtë por fajtorët kruesor janë vet shqiptarët, kryesisht udhëheqësit politik e shtetëror të këtij kombi.
Shqiptarët duhet të ngrihen në këmbë në mbrojtje të vlerave të tyre kombëtare e kulturore të cënuara dhe sidomos në shërimin e mendjes e ndërgjegjës së disa shqiptarëve bastardh e trushperlarë, që janë shndërruar në dofarë luftëtarësh të kauzave të huaja, qofshin ato edhe të “kauzave” qiellore.
17 Maji i Norvegjezëve dhe 28 Nëntori i Shqiptarëve për fatin tonë të keq nuk mund të krahasohen pasi noevegjezët kulturën e tyre e kan perparuar vazhdimisht, ndërsa shqiptarët e kan dëmtuar si pasojë e ndërhyrjeve të kulturave e politikave të huaja, si pjesë të kulturës shqiptare. Shqiptarët nuk ka mundësi t’i shëroj askush nëse nuk e shërojnë veten e vet pasi në këtë botë gjithnjë e më të trazuar askush nuk ka kohë të merret me ty nese ti nuk merresh me vetën tënde. Me 28 Nëntor të vitit 2010 sipas shtypit të Tiranës kryeqyteti shqiptar ishte i zbrazët dhe me fare pak flamuj kombëtar që do të perkujtonin se ajo ditë ishte dita më e lavdishme e jetës së kombit, një datë historike që nuk mund e nuk duhet lejuar të harrohet. Por, Shqiptarët e harrojnë kremtimin popullor të ditës së flamurit se janë te preokupuar që t’u lanë hapësirë të tjerëve që me shenjat e simbolet e veta kombetare të shpifura të vijnë e të krenohen ne vendin tonë si të ishin ne vendin e vet?!…
Në Norvegji ndodhë e kundërta, pasi ky komb modern ngrihet në këmbë per çdo 17 Maj prej një skaj ne qoshen tjetër të vendit. Asksuh nuk e ka per turp të tregoj pasurinë e vet kombetare, qoftë edhe të shfaqur në veshjet tradicionale të fshatrave me të braktisura. Të gjithë solemn,të gjithë të veshur e të gëzuar për ditën që ua kujton historinë e kaluar e të ardhshmen. Edhe gazetarët në radiot dhe televizionet e shumëta veshen në rroba kombetare dhe askujt askund nuk i shkon mendja per diçka anakronike,të tejkaluar, perkundrazi.
Disa pamje nga kremtimi i 17 majit 2011 në Oslo dhe Norvegji në përgjithësi, si dhe nga kremtimi i ushtarëve norvegjez në kontigjentet paqësore në Afganistan
http://www.revistadrini.com/wp-conte..._1494434_n.jpg
http://www.revistadrini.com/wp-conte...4_792128_n.jpg
http://www.revistadrini.com/wp-conte..._1875558_n.jpg
http://www.revistadrini.com/wp-conte..._5504373_n.jpg
http://www.revistadrini.com/wp-conte..._4451419_n.jpg
http://www.revistadrini.com/wp-conte...8_835380_n.jpg
http://www.revistadrini.com/wp-conte...05/1234589.jpg
…Sa serioz, sa të ngurtë e sa jogazmorë në Ditën e Flamurit Kombëtar Shqiptar-28 Nëntorit
Marre nga Revista Drini.com
http://www.revistadrini.com/2011/05/...tyre-partiake/
Krijoni Kontakt