Si eshte nje njeri qe beson?

[yllbardh]

Feja pa rregulla eshte si ushtria pa ushtare.Ke pare ndonjehere ndonje budist pa rregulla?Si bejne keto Joga apo fiskulturen e mengjesit qe ua mesoi Mao Ce Duni.

Te jesh pa rregulla do te thote te jesh ne kaos.Mos dish se kush eshte e mire e kush e eshte e keqe.Si te vleresosh dhe si te gjykosh njerzit dhe dukurite.

Nga vlerësimi shumë lehtë mundë të kalosh në de-vlerësim, njashtu sikurse nga gjykimi në paragjykim gjëra të cilat karakterizojnë mendje ngushtët të cilët shohin vetëm bardhë dhe zi.

Mendja eshte gje e madhe por jo te gjithe e fusin ne pune.Njutoni vetem me nje koker molle zbuloi Ligjin e Gravititeti jo sepse kristianet mendojne se per shkak te molles zbriti Ademi dhe Eva nga parajse ne toke porse sepse Njutoni mendoi se Molla smund te ngjitet dot lart vetem pasi te kete hyre njehere ne token e vdekur dhe pastaj te ringjallet si filiz i ri per nje bote tjeter.Kultura e Njutonit eshte kultura e pyetjes, mendimit dhe diturise per te zbuluar mrekullite dhe ligjet e Zotit dhe jo per ta qaujtur kete bote rastesi sic bejne ateistet.Nje ateist kur i bie molla ne koke thote rastesia ndersa Njutoni si besimtar i Zotit mendoi per ligjin e Zotit ne natyre.Besimtari e shikon jeten si mrekulli kurse ateisti si fenomen ose rastesi, thojne te diturit dhe te urtit.

A e dinë ti që Newton ishte alkimist kur ai zbulon këté, gjë e cila bie ndesh me çdo religjion Abrahamik( ose në variacionin tjetër Ibrahimik ).

Dhe që t'i kthehemi temës, e cila paska devijuar shumë nga moskuptimi i saj, sipas mendimit tim njeriu që beson mundë të karakterizohet në tri kategori:
1. Ai besimtarë që vepron sipas çdo presje dhe pike në shkrimet e tij të shenjta. Ku zakonisht si rezultat i kësaj ky person fiton vetin e mendje ngushtësisë dhe kurrsesi nuk pranon realitetin.
2.Ai "besimtarë" që besimin e ka si pronë për të mbrojtur interesat personale dhe
3.Besimtari modernë për të cilin religjioni ka karakter personal.

[Fleur Blanche]

Hahaa yllbardh ç'më bëre të kujtoj me këtë temë, pothuajse e kisha harruar fare.
Pjesa më e lezetshme për mua tek kjo temë, kanë qenë ato "gërricjet" e mia me Chinon, sepse e kishte ves të më "ngacmonte" shpesh, por gjithmonë ia merrnim njëri tjetrit me sportivitet dhe e kalonim me të qeshura.
Nuk e di si m'u pat shkrepur për këtë temë, por do ketë qenë periudha kur kisha simpati për budistët, më ngjanin pak më ndryshe me ato besimet me të cilat kisha "provuar". Qoftë për atëherë! : D
Lëre pastaj ato postimet ku kam përmendur Crowley hahah Sa i madh ka qenë ky! Ai më kujton atë proverbin: "Në shpirtin e një 'budallai' ka vend gjithmonë për një ide të madhe"
*
Besimi për mendimin tim është thellësisht personal, ka të bëjë me anën e brendshme të njeriut. Çdo njeri është i lirë për të besuar apo mos besuar çfarëdo qoftë, dhe është gabim të ndërhysh në diçka kaq intime të njeriut. Më ka ndodhur shpesh ta bëj këtë gabim, pra të fus hundët në besimin e tjetrit, edhe pse në mendjen time e ka justifikuar veten se ia kam me qëllim të mirë. Por tani e mendoj ndryshe; nuk kam asnjë të drejtë të ndërhyjë në diçka shpirtërore që nuk më përket, që nuk është e imja... Çdo njeri është i lirë të zgjedhë vetë se çfarë është e mira për të, dhe nëse ia duam dikujt vërtetë të mirën: e mira është ta pranojmë dhe ta duam për atë që është, dhe të respektojmë besimin e tij. Madje nëse vërtetë ia duam të mirëm; t'i qëndrojmë pranë dhe ta shohim vetë sesi pëson atë ndryshimet e dalëngadalta, vetëkorrigjimet, ngritjen shkallë shkallë duke u pasuruar si shpirtërisht po ashtu edhe mendërisht...
Besimi ashtu siç ka anën e brendshme si një klimë shpirtërore, po ashtu ka edhe pjesën e dukshme. Kjo pjesë e dukshme përbën shprehjen e besimit të tij me anë të veprimeve në jetën e përditshme. Ashtu siç është puna një Dashuri që duket, ashtu është edhe Besimi një Dashuri që duket.

[Scion]

Besimi® eshte marke e regjistruar e "The Abraham Religions with Sons & Co."

[Briseide]

.......si don ta shohesh malin, kur te pengojn drunjet me e pa....

Shprehje shume e bukur kjo. Ku e ke lexu?

[EXODUS]

Une kam nje mendim si ky me poshte, qe mbase(mbase!) devijon pakez nga qellimi primar i temes, mgjth perpjekja ja vlen!
Ai materiali i sjelle ka 'vlera' pasi e kryen indirekt funksionin e 'perkufizimit' te nje besimtari, por besimtaret "nuk besojne" tek ajo qe ata 'duhet' (apo jane nisur) te besojne, pasi interpretimi prej tyre i nje besimtari te devotshem, te cilit enderrojne t'i perngjasin, kalon neper 'deshira'(do i'u a hiqja komplet kredibilitetin nese do u kepusja termin interes edhe pse shume prej tyre e kane me merite po te tyren) personale dhe rrjedhimisht subjektivizohet akti final(ai i formimit te nje individi te quajtur besimtar per koke...lol) C'dua te nenkuptoj une me kete? Jane shume, por shume te paket ata besimtare 'te ndergjegjshem' per ate qe besojne dhe aq më sporadik eshte praktikimi i ketij lloj besimi ne rrethana reale. Ketyre speciesh eshte mire qe sapo t'i kesh kuptuar t'u rrish sa me larg se perndryshe 'te ndyjne' edhe ate pak respekt(logjike e pranueshme) qe mund te kishe krijuar per "Zotin" e tyre!

Nga kendveshtrimi im personal, si ky eshte ai qe beson, ne te vertete, fatkeqesisht! Njeriu majmun do e kaperceje ate 'uren e iluminimit shpirteror' vetem e vetem kur te kuptoje se po ai vetë, nuk eshte(jane) më te rendesishem sesa pjesa tjeter e oazit te pafund krijesash!!

Tani t'i rikthehemi thelbit te temes: Tolerance?!? puh-lease!!

[Ceni-1]

Njeriu qe beson, flas per besimin e krishtere, nuk beson se do te jete "i moralshem" apo "i bute", apo "i sjellshem". Te gjitha keto atribute mund te jene derivate te besimit, por nuk jane thelbi i tij. Une besoj pasi une dua te njoh Krijuesin Tim, dua te perjetoj transformimin tim fizik dhe shpirteror, qe vjen si rezultat i hapjes se zemres sime per Perendine. Ndryshimi vjen fale Hirit te mistershem te Perendise, qe brenda shpirtit tim sjell transformime te gjithashme te dukshme e te padukshme. Qellimi final i imi, nuk eshte te jem nje njeri i moralshem, por te behem me Hirin e Perendise, nje njeri i shenjte. Pasi vetem njerezit e shenjteruar do te kene fatin te jene ne prani te te Tereshenjtit.

Albo

Albo ti deshiron ta njohesh , dhe vete e thua se eshte vetem nje deshire e jotja ! Dhe dije kete , pa nje zemer te paster , dhe nje shpirt te udhezuar , kurre nuk do te mund te arrijme njohjen e Zotit !

Nje njeri qe beson duhet te jete : nje njeri i thjeshte , i devotshem ,i sinqerte , i urte , tolerant , i sjelleshem me prinderit , me vllezerit , motrat , farefisin , fqinjet etj .

Nje njeri qe vret njerez , qe bene kurveri , se besoj se beson ne Zot , se po te kishte besuar nuk do te kishte guxuar ti bente keto krime !

Albo , pa qene i moraleshem as Zoti s'te bene te 'shenjte' ! Zoti i afron afer vetes dhe meshires se Tij vetem roberit e moraleshem . Kurse tipat si ty qe i perjashtojne roberit e Tij prej forumit Zoti nuk i don ! Sa njeriun e kishe perjashtu prej forumit , e si te jete athere qellimi morali per ty !

Edhe vrasesi mund te pretendoj se eshte ' ishenjte' te Zoti ! Por , ate vetem mendja e tij e mashtron . Te jesh i udhezuar dhe afer Zotit , do te thote qe gjuha jote te flet vetem fjalet e drejta te miratura nga Zoti , dhe qe gjymtyret e tua veprojne vetem ate cfare eshte i kenaqure Zoti . Ky eshte besimi i vertet ne Zotin e Vetem , pa nene dhe baba Albo !

[user010]

Titulli i temes perbehet nga nje pyetje e pergjithshme "Si eshte njeriu qe beson"?

Vet tema perbehet nga nje text qe pershkruan nje besimtar te nje feje specifike (te cilen nuk mundem te identifikoj).

Nuk e kam te qart, pyetja eshte per besimtaret e c'do feje, apo per besimtaret e kesaj fes me siper (te clien nuk e njoh)?