Po sigurisht se edhe jobesimtaret besojne. Besojne ne mosekzistencen e Allahut. Jobesimtaret nuk kane hulumtuar gjithe Gjithesine ne cdo kend te saj per te pare, a ekziston Zoti dhe para se gjithash: Ne cilen trajte te tij - si Allah, si Hy, si Buda apo si tjeter?
Pra te gjithe besojne. Por ka dallim besimi ne forme te besimit prej besimit ne forme te mosbesimit. Dallimet jane keto:
1. Mosbesimi sipas Allahut (Kuranit) nuk eshte besim.
2. Mosbesimi sipas Allahut bazon ne motive te uleta, pista
3. Mosbesimit ne Allahun i dedikohet kjo teme, e cila deshmon se Allahu genjen.
4. Mosbesimi dallon kualitativisht nga besimi.
Cfare mendoj nen numrin 4, do tentoj ta shpjegoj me kete shembull:
Une vi ne vizite te ti dhe te them se ty te ka krijuar nje pavian. Ti nuk beson kete pohin timin. Kerkon deshmi per pohimin tim, une nuk kam deshmi. Keshtu mbaron takimi yne.
Ne kete rast une jam besimtari, ti je jobesimtari. Pyetja eshte: Cili lloj i besimit eshte kualitativisht epersor, i yti apo i imi? E testojme kete gje. Besimi im qe thote se Volsiv u krijua nga nje pavian, thyen ligjet fizike, ligjet shkencore. Nje pavian nuk mund te krijoje nje njeri. Nje pavian nuk ka aftesi per te krijuar asgje. Besimi yt (ne trajten e mosbesimit) nuk thyen ligje te fizikes, te shkences. Kur ti beson se nuk te ka krijuar paviani, ti me kete mendim (besim) nuk thyen ligje te natyres dhe shkences. Per kete arsye besimi yt ne forme te mosbesimit eshte kualtiativisht epersor ndaj besimit tim.
E njejta vlen ne mes te besimit ne forme te mosbesimit ne Allahun dhe te besimit ne Allahun.

Krijoni Kontakt