Teatri absurd

[Dita]

Parajsën


Në çastin kur u mor vendimi
u ndezën sytë në errësirë,
Vrapin nisën si të çmendur,
Në largësi mbretëronte parajsa
Me njerëz veshur çelur,
fytyra të shëndetshme.

Për personazhet jashtë kohe,
U vendos shfarosja,
Me gojët e ndezura u turrën:
„Piskamat tona pushtojnë
dhe ju të virgjërit“.
Parajsën e mbytën me sulmin.

[Dita]

"Besnik"


Të biesh ndryshe nga ç’u ngrite
nuk vlerësohet siç duhet nga njerëzit.
Përçmohet deri dhe goditet,
megjithëqë fare mirë kuptohet,
Shumatore gjendjesh,
lehtëson rrjedhën e ditës.

E thirrën besnik mishëruesin
e këtyre bërje-shbërjeve.
Jo me shaka, Besnik i sjelljes
përvetësuar me mundim gjatë lëpirjeve
E kur t’i vijë koha
Të nisin ta lëpijnë të tjerët.

Teoritë mënjanë.
Ta mbërthejmë para se gjuhën
të ketë pastruar nga lëpirjet.

[Estella]

Dita, shume te bukura por kudo ndjej dhimbje.

"Pranë të kam qenë kur dridhur të shihja
për një copë bukë a pak më shumë,
Kur dritën e syve e ruaje si të vetmen
gjë të gjallë të mbetur në trup,
Kur gjak pështyje pas fjalëve që nxirrje
e unë aty me ty iso të mbaja,
Zërin kurrë s’e ngrita,
me ty bashkëfajtor."

[drini_në_TR]

Dita
Fjalët e tua janë intonuar me mendimet e mia! Je shumë shumë e veçantë, por e vërtetë. Qenia e vërtetë dhe sinqeriteti është arma më e fortë, dhe mynyra me e mirë e të qënit, e të jetuarit, dhe të parit të jetës. Je shumë e madhe në atë mikro-botkuptimin tënd. Edhe unë kom disa poezi të tilla por në anglisht, por në krahasim me ty jam paska më i ftohët, por po luftoj të bëhem më i ngrohët. Tani po shkruaj veçse në Shqip ngaqë po ja marr dorën këtu në forum... në L.A. s'ka shqiptarë me kë të flasë...

Desha të të flisja pak për "Sikur Ajri"
ajo për çka flisje ti ka ndodhur me të vërtetë! Dhe prej saj ka lindur edhe mitologjia Greke. Në fakt në Dodonë (shumë pranë Janinës), ka pas qënë një pemë Dushku që ishte sjell nga dy priftëresha Finiqase, diku rreth 1000 para herës tonë. Ato varnin orendi në këtë pemë, dhe i faleshin asaj. Këta banorë të kësaj treve quheshin nga Homeri si pellazgjët ose Selloit (Selloi dmth Suljotët e sotçëm). Ky vënd është faltoria e parë e Zeusit që ka pas ekzistuar që para se të vinin Helenët dhe Dorët. Një ditë të bukur, në fushën e hapur të Dodonës, thonë se kur frynte Era, nga lëvizja e degëve të pemës së Dushkut, dhe gjithashtu të orendive të varura në të, filluan të dilnin të Thëna nga gërvishtjet e erës me trungun e pemës. Këto tinguj s'ishin thjeshtë përshpërima, por për shqiptarët e at'hershëm tingëllonin si Shqip! Nga një gojdhanë Çame kam mësuar se të huajve që vinin dhe vizitonin këtë vënd, tingulli ju dukesh më shumë si zhurmë ngaqë s'mund të kuptonin ndonjë gjë, kurse shqiptarët e Dodonës, por edhe të trevave të tjera ju dukeshin si fjalë që vinin prej Erës, prej lirisë, dhe ata shijonin qëndresën e atyshme. Thonë që shumë shqiptarë vinin që të merrnin udhëzimë nga faltorja e Dodonës, dhe se kalonin shumë male për të harritur aty. Megjithatë dua të dalë në gjënë më interesante të kësaj ndodhie: këta Sul kur dëgjuan fjalët të dilnin nga pema e Dushkut u bindën se fjalët ishin të Zotit, ose Zeusit. Mitollogjia thotë se vajza e Zeusit doli prej kokës së tij kur ai kishte dhimbje koke: e vërteta është se E Thëna (Athina) doli nga kurora e pemës së Dushkut (Zotit), kur nga ai filluan të lëviznin degët dhe orenditë. Në mitollogji Hera është gruaja më e afërt e Zotit, po pra, pa Erën (në shqip) A thena e Zotit s'do të dilte dot nga koka e tij! Ishte era (ajri) ajo që formonte tingujt Athinë! Dhe pra kot s'ishte Hera edhe zonjë e stuhisë dhe erës! Dhe kot ne nuk quhemi Shqiptarë, që në atë kohë psh. Pirroja i Toskërisë u ka pas thirrë Shqiponjë. Gjithë ata shqiptarë të të gjitha trevave që shkonin në Dodonë për t'u ndritur dhe për t'u këshilluar ishin plotësuesit e dëshirave të Zotit, pse ata bënin ç'i thoshte prej dushkut të Dodonës: mitollogjia thotë se Shqiponja ishte plotësuesja e dëshirave dhe bija e Zeusit (shihet qarët anallogjia me të vërtetën e ndodhisë).
S'dua ta zgjas shumë Dita se do të përfundoj duke bërë histori, por më frymëzove shumë me këtë vargë tëndin, ngaqë e kuptova qartë për çfarë flisje. Në fakt për të njëjtën gjë kam bërë edhe një këngë, i frymëzuar nga e njëjta rrethanë (quhet "Për Zotin").

Më pëlqeu shumë edhe "Miku i Shtrenjtë"
hyrja jote më kalli fare: "Pranë të kam qenë kur dridhur të shihja"
gjithashtu edhe fundi është shumë shumë i mirë:
"Merita ime mik është se unë DI
Sa të mira ka dhe pse n’varfëri."

Edhe unë kom një moto në jetë: "S'ka rëndësi sa lekë ke, më e rëndësishme në jetë është sa i lumtur je"
Në fakt kur të vdesim gjëja që do të kujtojmë janë çastet më të bukura të jetës, dhe s'do të rrimë duke numurar sesa para kemi pas dhe sa kemi harxhuar. Lekët vijnë dhe shkojnë, çastet e bukura ngelen të ngurësuar në zemrat tona gjeri në vdekje!

Gjithësesi, (me shumë teorira unë) desha të them që më kanë pëlqyer shumë. Shpresoj që askush e asgjë të të mos mposhti nga thjeshtësia dhe sinqeriteti jot


drini.

[Dita]

Me ke ndjere Estella e kjo tregon se me ke lexuar me vemendje. Te falenderoj nga zemra per kete.
Duke vezhguar e duke „shijuar“ ate qe ofron jeta sot, duke perpunuar gjithcka perbrenda, ndaj gjithcka e veshur me dhembjen qe ndiej perbrenda.

Vargjet qe ke cituar nga „Miku i shtrenjte“ jane menyra se si e percjell une brenda vetes nje miqesi aq te ngushte, sa te te lidhe dhe me gjakun e tjetrit.
Te lutem per vazhdimin e interpretimit (pjesa e dyte e poezise) lexo me poshte ne ate qe do t’i shkruaj Drinit.


Perzemersisht!
Dita

[Dita]

Drini,

u bete tre, Dikea me vargjet e veta, Brari me futjen ne mendimet e mia, sa te me bindte se dhe Ai i ben perpjekjet per ta degjuar ajrin e tani dhe Ti me gjithe sa ke shkruar.
Prape me lot ne sy une. C’paskam qene dhe une...sa delikate : )



Me lejo te te komentoj.

Fjalët e tua janë intonuar me mendimet e mia! Je shumë shumë e veçantë, por e vërtetë. Qenia e vërtetë dhe sinqeriteti është arma më e fortë, dhe mynyra me e mirë e të qënit, e të jetuarit, dhe të parit të jetës. Je shumë e madhe në atë mikro-botkuptimin tënd. Edhe unë kom disa poezi të tilla por në anglisht, por në krahasim me ty jam paska më i ftohët, por po luftoj të bëhem më i ngrohët. Tani po shkruaj veçse në Shqip ngaqë po ja marr dorën këtu në forum... në L.A. s'ka shqiptarë me kë të flasë...

Per poezite ne anglisht. Perpiqu t’i perpunosh ne shqip e silli ketu ne forum. Ketu jane te mirepritur te gjithe. E nje nga funksionet e tij eshte: qe ne qe jemi jashte mos te harrojme te shkruajme shqip. Ndaj dhe ti fol me shkronja e pas ca kohesh do te te duket se je serish ne Shqiperi duke bere muhabet me shoket e tu.

Desha të të flisja pak për "Sikur Ajri" .............
.................................................. ...nuk po e citoj krejt kete pjese

Per keto qe ke shkruar e di si me behet, sikur edhe nese gjithe te tjeret perfshi mua do te ishim aq shurdhe sa mos t’i degjonim „ulerimat“ e ajrit, ti do te dije t’i kuptoje e deshifroje per ne. Besimin tend tek kjo ngjarje e mberthyer ne nje mit e ke kaq poetik e kaq te sinqerte, sa e meriton nje duartrokitje te fuqishme. Per mua eshte njesoj sikur ta kesh recituar me ze te larte.
E qe te jam bere frymezim me vargun tim, eshte nje mrekulli.
POR, meqe tregove per kengen qe ke shkruar, „Per Zotin“, te lutem ta sjellesh tekstin ne forum tek kjo teme („I ftuar i nderit“), apo tek nje teme tjeter e re.

Më pëlqeu shumë edhe "Miku i Shtrenjtë"
hyrja jote më kalli fare: "Pranë të kam qenë kur dridhur të shihja"
gjithashtu edhe fundi është shumë shumë i mirë:
"Merita ime mik është se unë DI
Sa të mira ka dhe pse n’varfëri."

Edhe unë kom një moto në jetë: "S'ka rëndësi sa lekë ke, më e rëndësishme në jetë është sa i lumtur je"
Në fakt kur të vdesim gjëja që do të kujtojmë janë çastet më të bukura të jetës, dhe s'do të rrimë duke numurar sesa para kemi pas dhe sa kemi harxhuar. Lekët vijnë dhe shkojnë, çastet e bukura ngelen të ngurësuar në zemrat tona gjeri në vdekje!

Per pjesen e pare te kesaj poezie i kam shkruar Estelles me lart dhe aty fillon domethenia e saj, ne nje miqesi deri ne gjak, e zbehur me pas aq sa i vuajturi i dikurshem eshte ngjitur diku lart, shume lart, nderkohe qe „miku i shtrenjte“ ai i vuajtjeve qendron i harruar diku ne pozicion vec veshtrues. E ai DI, dhe ne vetvete e quan kete nje te mire, megjithe varferine. Mundesite qe fati atij i ofron jane, qe te kenaqet me ate qe jeta i ka falur e te mbetet ne varferi, ose t’i paraqese ato qe DI per nje publik me te gjere. E ketu poezia mbaron – vetem me kete konstatim. E mundet te mendosh si te duash per rrugen qe ai zgjedh, te paren ose te dyten.
Menyra si e ke ndjere ti Drini, perkon me te paren qe e kam menduar edhe une, ai te qendroje aty ku eshte, me ate qe jeta i ka falur e qofte lumturi ose jo, ai te vazhdoje te shijoje aq sa ka.
Interpretim i bukur qe flet per shpirtin tend si njeri. Nje pike me shume nga une per Ty.

Gjithësesi, (me shumë teorira unë) desha të them që më kanë pëlqyer shumë. Shpresoj që askush e asgjë të të mos mposhti nga thjeshtësia dhe sinqeriteti jot

Uroj ta meritoj gjithe kete sa ke shkruar. Me behet vetja e vogel para gjithe ketyre fjaleve.
Por te ndjej te sinqerte brenda tyre, ndaj e quaj nje vleresim te madh.



Me mbylljen me ke skuqur, por e pranoj miqesisht Drini


Perzemersisht te falenderoj!
Dita

[drini_në_TR]

Erdhi Dita
Hiku Frika

nga gjaku që ka përpirë gjithë këto pemë të thyer dhe të rrënuar të këtij pylli të shkretë. Zjarri ka shfarrosur gati të tërë vegjetimin e kësaj gjallese të lashtë pyllsore. Duke ecur në ktë shteg të humbur të këtij pylli, këmba më shkel veç hi të pluhuruar të çfarë më parë ishin degë pemësh, dhe gjellesa të tjera të kësaj bote. Ndjej vdekjen të më ndjek hap pas hapi në kurrizin tim, mos vallë janë kalorsat e fuqive të errëta. Oh çfarë pikëllimi, edhe frymë me zorr marr nga tymi që ka mbuluar të tërë hapsirën, dhe që duket si një ogur i të keqes. Unë, veç një pikë e humbur në mes të kësaj mjegulle verbuese, që të ngjan me tymin e incentëve të "hypostyle halls". Një qjell gri, me vetëtima të endura gjithkundi shoh sipër kokës. E ka mbuluar të tërë, e ka përpirë dritën, dhe ka sjell këtë ndjenjë gri, ka sjell të keqen, ka sjell fundin! Oh, çfarë duhet të ket ndodhur. Të lutem fat, mos më thuaj se është Mordori, mos të lutem. Mos më thuaj se e ka gjetur unazën e shkatërrimit dhe të djegies. Ku është Aragoni, Boromiri, Gandalfi i Bardhë, Legolasi. Mos të lutem, mos më vdiq me ankthin për të ditur nëse Frodoja ja ka harritur gjeri në flakët e Mordorit. Të lutem mos! Duhet të gjej Aragonin, dhe të shkoj në gjuheti të Orkëve dhe të Nazgulëve me të. Besa e aliancave të fiseve duhet të jetoj! Oh, më parë le të shkoj një herë të shof Shairën nëse gjithçka është në rregull aty, sepse këtu në tokën e mesme s'shoh më jetë... të lutem mos...

...po bëja vazdhimin e pjesës së katërt të "Lords of the Ring", lol ata më pëlqejnë shumë, sidomos figurën e Aragonit e kom idhull. Ai i përkulet devotçëm mirësisë dhe nderit, dhe unë bëj të njëjtën gjë ndaj mirësisë tënde. Kam shumë besim në ty!

...gjithësesi, lol, nganjëherë kom qef që të humb në imagjinatë, por gjithnjë sagllam, dmth, prap si prap jetoj me këmb në tokë. Lol, përsa i përket Zotërve grek, ose më mirë mitollogjinë tonë, kam një arsye pse flas me aq ndjenja. Kisha dëgjuar edhe më parë se disa zot grek ishin të huazuar nga gojdhënat tona, por isha skeptik ndaj ksaj, kështu që një ditë mendova të bëja një kërkim vet. Kërkimi më zgjati më shumë se një ditë...pra ç'rregullisht. Një ditë po lexoja një përkthim të një nga shkrimeve të Homerit (më duket) në anglisht, dhe gjithashtu e dija edhe historinë e Athinës që doli nga koka e Zeusit, etj ejt. Kisha bërën një përmbledhje të atyre zotëve që emrin e kishin shqip që në fillim si piknisje. Por kur po lexoja se çfarë kishte thënë Homeri për dushkun e Dodonës shtanga në vënd: a thu se kisha parë Zotin me sy... lol. Ajo është histori e vërtetë që përshkruante këtë pemë dhe se çfarë ndodhte, dhe pikërisht ishte flatorja e parë e Zeusit, dmth Zeusi kishte lind prej saj. Kur lexova se "fjalë dilnin nga kurora e pemës së Dushkut" është pjesa që pikërisht shtanga! Në mëndje më vajti përnjëherë anallogjia: Pema=Zeus (sepse njërzit mendonin se fjalët ishin të Zotit), dhe të thënat=Athena. S'kishte mundësi tjetër, veç kjo duhet të ketë qënë e vërteta! Dhe Hera, Zonja e stuhisë dhe e erës ishte gruaja më e afërt e Zotit. Po pa atë nga faltorja e Zotit s'do të dilnin dot Athëna! Jo tregova këtë histori babit tim dhe ai u çudit shumë! Më pyeti: po ti nga e ke dëgjuar këtë? Nga L.A.? Dhe i thashë se e nxorra vet këtë konkluzjon. Besoj se shumë njërëz të tjerë duhet ta dinë këtë në tokat Shqiptare që para se të lindja unë, por mynyra sesi e kapa unë ishte vërtetë vetjake, një konkluzjon që e gjeta vet, dhe prandaj në raste të tilla ato të ngelen thellë në shpirt e në mëndje. Para nja një muaji po shkruaja në një forum Grek, dhe po i thosha se na kanë vjedhur mitollogjinë. Njëri më thërriti për injorant, dhe se shqiptarë janë ashtu sepse marrin emrat e "zotërve grek" dhe i fusin në fjalorin e tyre. Por unë insitova dhe ai më kërkoj që t'ja vërtetoja. Shkrova të njëjtën gjë si më sipër, por më të hollësishme sepse ishte në anglisht, dhe në fund morra përgjigjën më të ëmbël nga Greku: e po Romakët i huazuan gjithashtu... lol vetëm aq desha të dëgjoja nga fjalët e tij. Shkrimin e ruaj akoma, sepse më gëzoj shumë. Megjithatë, upps, sikur kam shkruar shumë për veten time, kjo është tema jote. Më fal, se nganjëherë shkas në dëftime

Për atë këngën që të tregova teksi shkon kështu:

Për Zotin

Ishte dhe do t'jetë ky Zot
ai që unë dua sot

S'është në kishë e n'xhami
por në botkuptim e n'njeri

s'është në luftë apo paqe
por në diell, tokë, dhe erë

(refreni)
Ky Zot do t'vij
kur ne t'kthejmë krahët drejt tij
kur ne t'kthejmë krahët drejt tij

Ishte dhe do t'jetë ky Zot
ai që unë dua sot

Është në pikë e në rreth
n'çdo vënd gjithësinë e përmbledh

(mbyllje)
Ishte dhe do t'jetë ky Zot...

Nga forumistët vetëm Katana e ka dëgjuar, lol më tha se është fansi i parë... lol më bëri për të qeshur. Megjithatë unë po mundohem që të bëj një faqen time ku të mund të hedh gjithë atë rrëmuj aty. I Love Music! Të filloj të flas për muzikë s'do të mbaroj për një kohë të gjatë.

Më ngele në mëndje qëkur përforcove një ide që kisha dhënë në temë "Sesi vjen Bashkimi Kombtar", përkatësisht për "Drejtësinë". Unë mendoj se është e vetmja gjë që i mungon tokave shqiptare, dhe se është çelësi që mund ta çliroj atë tokë dhe ata njërëz nga marrëzirat e fqinjëve tanë, por edhe të vetë shqiptarëve. Vetëm "DREJTËSI", vetëm kaq do ta mund ta bëj atë vënd, dhe më bëri shumë përshtypje që ti gjithashtu beson në të njëjtën gjë! Jo shumë shqiptarë e kupojnë atë... është keq...

E zgjata shumë unë, kjo është tema jote

Të përshëndes përzemërsisht!
drini.

P.S. Këtu tek tema jote ndihem me vërtetë i sigurt në vetvete, dhe gjithashtu i mbështjell në ngrohtësi. Falemnderit Dita për ftesën!

[Dita]

Para nja një muaji po shkruaja në një forum Grek, dhe po i thosha se na kanë vjedhur mitollogjinë. Njëri më thërriti për injorant, dhe se shqiptarë janë ashtu sepse marrin emrat e "zotërve grek" dhe i fusin në fjalorin e tyre. Por unë insitova dhe ai më kërkoj që t'ja vërtetoja. Shkrova të njëjtën gjë si më sipër, por më të hollësishme sepse ishte në anglisht, dhe në fund morra përgjigjën më të ëmbël nga Greku: e po Romakët i huazuan gjithashtu... lol vetëm aq desha të dëgjoja nga fjalët e tij. Shkrimin e ruaj akoma, sepse më gëzoj shumë. Megjithatë, upps, sikur kam shkruar shumë për veten time, kjo është tema jote. Më fal, se nganjëherë shkas në dëftime

Bravo te qofte Drini!




Teksti i kenges shume i bukur, pak vargje dhe mbahet mend lehte.

Vecoj:

S'është në kishë e n'xhami
por në botkuptim e n'njeri

..............

Është në pikë e në rreth
n'çdo vënd gjithësinë e përmbledh

Muzika ne c'ritem eshte?
Kur ta besh faqen, e ke me detyrim qe te na lajmerosh
Mua do me kesh degjuese nese vendos muzike ne te, kjo eshte e sigurte.

Më ngele në mëndje qëkur përforcove një ide që kisha dhënë në temë "Sesi vjen Bashkimi Kombtar", përkatësisht për "Drejtësinë". Unë mendoj se është e vetmja gjë që i mungon tokave shqiptare, dhe se është çelësi që mund ta çliroj atë tokë dhe ata njërëz nga marrëzirat e fqinjëve tanë, por edhe të vetë shqiptarëve. Vetëm "DREJTËSI", vetëm kaq do ta mund ta bëj atë vënd, dhe më bëri shumë përshtypje që ti gjithashtu beson në të njëjtën gjë! Jo shumë shqiptarë e kupojnë atë... është keq...

Persa t'me jepet mundesia, zerin tim do ta ngre sa te jem gjalle. Drejtesia eshte me ne dhe ceshtjen tone Drini. Me vjen dhe mua mire qe te kam lexuar me mendimet e tua ne temen "Si vjen bashkimi kombetar"

P.S. Këtu tek tema jote ndihem me vërtetë i sigurt në vetvete, dhe gjithashtu i mbështjell në ngrohtësi. Falemnderit Dita për ftesën!

I mirepritur me cdo nderhyrje Drini, me vargje te tuat akoma dhe me bukur.


Perzemersisht!
Dita

[guntheric]

Mesa sheh vandali djaloshi Drin paska lexuar Aristidh Kolen. Vandali do hyje ne kete teme se shpejti.

[drini_në_TR]

Ja kisha frikën se mos kjo temë do t'dukej sikur ishte për mua... më fal Dita. Guntheric ktë të fundit s'e kuptova, a mundesh të shpjegohesh pak më shumë...
nderime dita, dhe të gjithë
drini.