Teatri absurd

[Dita]

Postuar me pare nga Drini
Ja kisha frikën se mos kjo temë do t'dukej sikur ishte për mua... më fal Dita. Guntheric ktë të fundit s'e kuptova, a mundesh të shpjegohesh pak më shumë...
nderime dita, dhe të gjithë
drini.

Mos ki dert Drini, se me Vandalin kemi marredhenie kritik-krijues, keshtu qe nderhyrjen e tij mos e shih si anim i temes ne nje kahje tjeter. Vandali vetem se ka vene ne dukje qe ti mund te kesh lexuar Aristidh Koline. Pershendetje Drini!

Postuar me pare nga guntheric
Mesa sheh vandali djaloshi Drin paska lexuar Aristidh Kolen. Vandali do hyje ne kete teme se shpejti.

Beji me dije vandalit se eshte i mirepritur tek kjo teme. Gjithashtu dhe ti guntheric


Pershendetje!

[drini_në_TR]

do flas pak për "Teatrin Absurd"

Më vjen shumë shumë mirë që e ke gjetuar aq kapshëm idenë çfarë deshe të thoje pas "Teatrit Absurd". Gjithnjë duke besuar nga çka kuptova për çfarë deshe të thoje. Kam pasur edhe unë para ca kohësh në mëndje të njëtën gjë, pra si jetojmë sot, dhe se shumë njërëz e shesin personalitetin e tyre kohërave të sotçme. Në fakt desha të shkruaja një "lyric" për të njëjtën temë si ju, dhe do ta titulloja "Kohët Bashkohore", por pas dy vargjeve s'dija se çfarë të shkruaja më tepër... në fakt shkojnë kështu:

Sot blejnë buzqeshjet që shohim,
dhe mirësjelljet që dëgjojmë...

...por këtu ngeca, dhe s'dija si t'ja vazhdoja. Fillimisht isha frymëzuar nga posterat nëpër rrugë me reklama, ku shumicën e rasteve sheh fytyra të qeshura... gjithnjë sa herë shoh ato mendoj, ëhhm duhet ta kenë paguar $1000 për këtë reklamë, ose kushedi sesa shumë, por gjithnjë më pikëllonte fakti se në shumicën e këtyre buzqeshjeve dihet qartë se janë hipokrite, pra se këta njërëz qeshin sepse fotografi ose regjizori i reklamës i thotë që ta bëjnë. Dhe si përfundim publikut i serviren buzqeshje të pasinqerta, dhe të pa vullnetshme, nëse do të flisnim për sinqeritetin e njërzve në këto postera. Pra si ta merrja në vetvete këtë impuls... si një qeshje $10.000 apo, si një buzqeshje të dikujt që do të të tregoj diçka... ti besosh qorrazi së vërtetës në të shumtën e rastit të godet mprapsht si "boomerang", por në fund të fundit është gjithnjë i sinqerti që ka të drejtë...

Emerson thoshte:
"Ne shpenzojmë shumicën e kohës tonë duke vepruar sikur të ishim "poorly tuned radios", perceptimet tona të sinjaleve hyjnore pakashumë të errësuara nga interferenca e sinjaleve statike ose të stacioneve të tjera të radios."

...janë gjëra që s'do të mund të ndryshojnë kurrë...edhe Marksi që shkroj "Manifeston Komuniste", s'harriti të kuptonte që shtresat ndërklasore nëpër shoqërira s'do të mund të shuheshin gjeri sa të mbaronte njerzimi...

...shkon në "McDonald" që të marrësh një hamburger, dhe dëgjon të të pyesin: "Si je sot?" A thu se e nënkutonin vërtetë një interesim të tillë! Megjithëse duket bukur kur të pyesin, për mua do t'ishte më i nderuar një sinjal i sinqert nga dikush, edhe sikur të ishte e sharë... sepse do t'dija që lur ti përgjigjesha do të merrja një përgjigje të arsyeshme, të llogjikshme, sepse i sinqerti e ka vështirë të dyzohet.

vargjet:
"Aktorët në skenë
mimikë qesharake pa fytyra
vetulla mprehur mbi sy të munguar"

dhe
"kush ishte e në çfarë u shndërrua
Thuaj të gjithë të paemër
të qetë në mosqënien reale"

shumë shumë të kapura Dita ...
më ke kall me ato vargje...
duket që ti ke harritur ta shkrish akullin, dhe unë jo
dhe siç të thash, po mundohem të ngrohem...

përshëndetje Dita
drini.

[drini_në_TR]

për këngën "Për Zotin", është tip rock i lehtë, ka kitarrë, bass, strings, dhe drums. Rryma është tip depeche mode, por më akustikë dhe më ndryshe në vetvete. Koha e rritmit është 108 rrahje për minut. Është gati 4:40 min e gjatë, dhe e thjeshtë si melodi. Note: bëra të gjithë instruemntët vetë, prandaj është e thjeshtë. Unë që moçmi kam qënë baterist, dhe kam pas një grup të tilluar "Black Iceberg" në Tiranë me Genc Salihun, Erjon Zaloshnjën, dhe Kristi Popën. Duhet ti kesh dëgjuar, të paktën Kristin.
gjithësesi
nderime
dita,

P.S. ka edhe një faqe me emrin tënd ... www.dita.com
fansi juaj
drini.

[Dita]

Pershendetje Drini!

Interpretim interesant i ke bere kesaj poezie.
Ajo qe ke bere me sukses per mendimin tim, eshte se vargjeve qe ke perzgjedhur dhe ke cituar ne shkrimin e mesiperm i ke gjetur paralelen me ato qe ve re perdite aty ku jeton.
Ashtu jane dhe ata personazhe qe permend, te qete ne mosqenien reale, ata per ty jane thjesht fytyra e emrat qe mund t'i mbajne ngjitur ose kapur me kapse pas bluzes nuk te thone asgje. Buzeqeshjet false sa me s'behet, dashamiresi e rreme.


Por nese atyre i shton vargjet e fundit:


Pa rënë perdja
njëri prej tyre i shqua
„Jemi ne gjithkushët e munguar“
me mjegull veshur
deri kur me vdekje u dënuan


atehere kuptimi qe i ke gjetur brenda vetes sikur zbehet, apo e kam gabim?

Kjo sepse une i kam pare keta personazhe reale (por jo keta qe permend ti ne menyre specifike me lart) nga nje tjeter kendveshtrim. Ata jane heronjte e jetes se sotshme, jane gjithe figurat e paemra qe e mbajne jeten me kembe dhe qe mbeten te paemer; levizin aty perpara nesh e ne nuk e dime se kush jane, na hutojne me arritjet e tyre e tek ne nuk mberrin qenia e tyre.
Meritat i marrin te tjere, te medhenjte qe qendrojne mbi ta.
E atehere kur njeri prej tyre deshiron te shquhet, te ngreje zerin e ta beje te ditur, se kush jane ata qe sikurse KY/KJO na hutojne, denohen me "vdekje" nga ata qe qendrojne mbi ta dhe qe vendosin per fatin e tyre.




Te falenderoj per informacionin e dhene mbi kengen. Me siguri qe eshte e bukur. Prej anetareve te grupit qe permend, vetem Kristin njoh.

Dhe per faqen qe ke sjelle, flm.
Di qe emri Dita perdoret edhe ne ambiente joshqiptare, por nuk di te kete ndonje kuptim ne anglisht, gjermanisht, italisht apo frengjisht. Ndaj mbetet qe ta kene te huazuar kur e perdorin (prej nesh thua )


Falemnderit Drini

Dita!

[drini_në_TR]

Të them të drejtën ato vargje s'i kisha kuptuar aq mirë, por idenë e pëgjithshme po. Tani që ma shpjegove poezia është edhe më e kapur! E ke bo xhom fare!
Në fakt është e vërtetë sidomos në politkën amerikane, ata që kanë dorë nuk njohen fare...
megjithatë në italishtë "le mia dita", në këtë rast do të thotë "gishtërinjtë e mij"
të përshëndes
drini.

[Dita]

megjithatë në italishtë "le mia dita", në këtë rast do të thotë "gishtërinjtë e mij"

E di Drini, ne numrin njejes eshte "il dito", por nuk me duket nje burim i pershtatshem per t'i dhene emer nje njeriu. T'i therrasesh nje vajze: O Gishterinjte!!!!
Ashtu sikurse me "la ditta" i thone fimres, ndermarrjes dhe perseri e papershtatshme eshte.


Sa me lart do te ishte nje teme e mire per forumin e gjuhes. Emrat qe mundet ta kene ose jo burimin nga shqipja!


Pershendetje Drini!
Dita

[Dita]

Ëndërr me diktator dhe heronj


Digj e shkel nën thundrën tënde,
kurorat thurur viteve nuk të zbutën,
kërcejtë e luleve pashpirt duke dërrmuar
Me shkretëtirë rrethuar, në tjetë botë u linde
pa ndjekje fluturash, shijim ngjyrash,
„liri e burgosur“ oazi ku në majë nderuar.

Digj e shkel nën thundrën tënde,
me gjak mbuluar gishtat e tua,
deri kur frymën të ta gjejnë mbaruar
prej grimcave të rërës në stuhi ngritur,
që zemra e tokës me dhimbje mblodhi
varreve të luleve me lot mbuluar.

[Dita]

Lajmëtarët


Nëse i njomë si fëmijë,
me sy të zgurdulluar do i përfytyroje,
mollëza kërcyer nën lëkurën e nxirë.
Gabuar fëmija me gogolët
Që prindërit në mendje ia ngulisin,
i prapë të mos jetë.


Hapi sytë njeri,
gogolët e vërtetë janë krejt modernë,
aq sa vëmendjen me elegancën e tërheqin
që zinë e shpirtit ia vesh.
Nuk ngurrojnë t’i shpallin gjëmat,
pretendojnë përmbushjen e parandjenjave.


„Nëse seria brenda vitit nis,
s’do vonojë të përfshijë dhe shpirtin tënd“
e qetë hedhin sytë mbi të shkretin njeri
që në mendje nis të bëjë llogari.
Të lutemi që viti të mos nisë me seri
A të mos na nxihen ditët pranë shpitrash të tillë?

[drini_në_TR]

Shumë e bukur "Lajmëtarët" Dita

Më kujton pak fjalët e Robert Bly-it, frymëzuesi im i dytë pas Emersonit. Ai përshkruan hijen njerëzore, si vetja që shfaqet nga vullneti që mposhtet nga ne kur ne, të shtyrë nga prindërit ose shoqëria, i fusim copa copa pjesë të mëndjes dhe ndenjave tona në çantën tek kurrizi jonë. Ai thoshte se kjo futje e vetëdijeshme të pjesëve njerozore tona në çantë ndodh sidomos gjatë adoleshencës dhe ai e shkroi: "Gjeri në adoleshencë njerëzit vendosin se cilat pjesë të personalitet të tyre është për t'u varrosur dhe taposur në çantë, por pas këtyre viteve, ata e kalojnë jetën duke u munduar që të nxjerrin sa më shumë pjesë të personalitetit të tyre nga çanta." Ka raste që çanta transformohet në kuti sardeleje e ermetosur dhe e taposur në mynyrë që kjo pjesë e personalitetit tonë t'mos dal dot. Por vjen një ditë që sardelja hapet papritmas, në një kohë dhe moshë të vjetër, dhe e vetmja gjë që mund të gjejmë është ndjenja të pështira si një ushqim i prishur. Për sa më shumë kohë të lihen në çantë kto ndjenja, aq më shumë ato prishen sepse janë të lëna në ndryshkje dhe në papëdorura. Dhe si rrjedhoj nga munges a këtyre pjesëve të personalitetit tonë, gjatë natës para se t'na zërë gjumi na dalin pamje dhe imazhe gogolash
që nuk janë gjë tjetër veçse imazhet e çfarë ne dashurojmë vërtetë por kjo dashuri është pjesë e personalitetit të varrosur në çantë, e cila si lloj personaliteti pat qënë dënuar nga prindërit dhe nga shoqëria si e mëkatshme.

Përfundimi është: ne kthehemi në vetvetë kur e hamë dhe e gëlltisim hijen tonë që formohet nga pjesët e personalitetit që janë të varrosura në çantën tonë. Veçse at'herë kthehemi në vetvete...

në dy fjalë të fola për mendimet e Bly-it. Të këshilloj ta lexosh po pate kohë, është një libër tepër i shkurtër, quhet "A little book about the human shadow" nga Robert Bly, dhe mund të shohësh më shumë info këtu.

Gjithë të mirat Dita,
shumë shumë mirë je!!!

sinqerisht
drini.

[Dita]

Drini,

te falenderoj per keshillen mbi librin.

Reflektimi qe ben mbi poezine "Lajmetaret" eshte interesant, por qendron larg mendimit tim.
Nuk ka te beje me hijen tone, hijen njerezore, por me njerez te vertet jashte nesh, qe na rrethojne e jetojne bashke me ne, me forme, mish e shpirt sikurse ne.