Johan Volfgang von Gëte (1749-1832) është poeti më i madh gjerman.
Ai ishte gjithashtu një shkencëtar dhe një politikan lokal.
Si i ri, Gëte kishte kërkuar për të studiuar studimet orientale, por babai i tij në
fund i kërkoi të studijojë jurisprudencën. Ai gjithmonë i admiroi udhëtarët e
parë për në Arabia (Michaelis, Niebuhr); ai ishte fascinuar prej saj dhe lexonte
gjithçka që ata botonin në lidhje me udhëtimet e tyre. Në 1814-1815 në kohën
e shkrimit të "Divan"-it të tij, Gëte ushtroi vetë me profesorët për studime orientale,
si me Paulus, Lorsbach dhe Kosegarten (Universiteti Jena) në lexim dhe shkrim të
arabishtes. Pastaj, duke kërkuar në dorëshkrime arabe dhe duke ditur diç për
Kur'anin, Gëte ndjeu një mall të madh për të mësuar arabishten. Ai kishte kopjuar
shkurtër dua të ndryshme dhe shkruan: "Në asnjë gjuhë tjetër shpirti, fjala dhe
shkronjat nuk janë të mishëruara në të tillë mënyrë parësore." (Letter to
Schlosser, 23.1.1815, WA IV, 25, 165)
Në moshën 70 vjeçare, Gëte shkruan (Notes and Essays to the Divan, WA I,
17, 153) se ai ka ndërmend të "festojë me respekt atë natë kur Profetit i është
dhënë Kur'ani plotësisht nga lart". Ai gjithashtu shkroi: "Askush nuk mund të
habitet për efikasitetin e madh të librit. Kjo është arsyeja pse ai është shpallur,
si i pakrijuar nga admiruesit e tij të vërtetë" dhe ka shtuar në të: "Ky libër do të
mbetet përjetësisht efikase (i dobishëm)." (WA I, 7, 35/36)
Ende sot ne kemi dorëshkrimet e tij të mësimit intensiv të Kur'anit,
studime të 1771/1772 dhe ato më vonë nga vetë ai dhe Shiler Arkiva
në Vajmar. Gëte lexoi përkthimin në gjermanisht të Kuranit nga J. Hammer
(ndoshta edhe nga përkthimi më prozaik në anglisht të G. Sale), lexoi me zë
të lartë para anëtarëve të familjes së Dukës së Vajmarit dhe në të të ftuarve.
Duke qenë dëshmitar edhe poeti tjetër i madh gjerman dhe shok i Gëtes, pra
Friedrich Schiller dhe gruaja e tij ka raportuar për leximin. (Schiller's letter to
Knebel, 22.2.1815) Gëte gjithmonë vërente të metat e të gjitha përkthimeve
(latinisht, anglisht, gjermanisht dhe frëngjisht) dhe ishte vazhdimisht në kërkime
të vazhdueshme të përkthimeve të reja. Në "Divan"-in e tij, ai thotë:
"Nëse Kur'ani është nga i Përjetshmi?
Unë nuk pyes për atë!
Ai (Kur'ani) është Libri i librave,
Unë besoj në detyrën e myslimanëve."
(WA I, 6, 203)
Ai studioi doracakë në arabisht, gramatikat, libërthat e udhëtimit, poezi,
antologji, libra për jetën e Profetit Muhammed (Allahu e bekoftë atë dhe t'i
falë atij paqe) dhe kishte një shkëmbim të gjerë me dijetarë orientale në
lidhje me këto çështje. Gëte pëlqente përkthimin gjerman të "Divan"-it të
Hafisit nga Hammer (Maj 1814) dhe studijoi përkthime të ndryshme të
Kur'anit të kohës së tij. Të gjitha këto e frymëzuan atë që të shkruajë vëllimin
e tij "West-östlicher Divan" dhe sigurisht që shumica e poezive të "Divan"-it
janë të frymëzuara në mënyrë të qartë dhe kanë të bëjnë me ajetet e
ndryshme të Kur'anit.
Gëte bleu dorëshkrime origjinale arabe të Rumiut, Dsçamit, Hafisit, Saadit,
Attarit, Tefsir të Kur'an, libër lutjesh, një fjalor arabisht-turqisht, tekste për çështje
si lirimin e robërve, blerjen dhe shitjen, interesin, fajden dhe shkrime islame nga
Sulltan Selimi.
Në "West-Eastern Divan"-in e tij (botuar më 1816), një libër me poezi, e
frymëzuar nga Hafis, poet persian dhe të tjerë me famë botërore, shkrimtarë
musliman, Gëte refuzon pikëpamjen (besimin) krishter të Jezusit (paqja qoftë
mbi të) dhe konfirmon unitetin e All-llahut në një poemë të "Divan"-it të tij:
"Jezusi u ndje i pastër dhe qetësisht mendonte,
vetëm Një Zot;
Kush e bëri veten të emërtohet zot,
fyen urdhërin e tij të shenjtë.
Dhe kështu të drejtët kanë për të fituar,
atë çfarë Muhammedi arriti,
vetëm me Caktimin e Tij.
Ai zotëron gjithë botën."
(WA I, 6, 288 ff)
Për Muhammedin (paqja dhe bekimi qoftë mbi të) thotë:
"Kryesori i qenieve - Muhammedi." (Paralipomena III, 31, Divan - WA I, 6, 482)
Lexoni të tërën këtu: http://docs.google.com/viewer?a=v&q=...MbPSkejKnlOmdA
Krijoni Kontakt