Ambasada amerikane, nderpret komunikimin me Gazeten Shekulli

[Fleur Blanche]

Kesaj here, Albo, bie dakort me postimin tend.

[Brari]

RD



Thuaj: "Më fal!"


Sami Milloshi

Ja ku mbërriti puna: Ambasada amerikane në Tiranë i ka ndërprerë marrëdhëniet me gazetën "Shekulli" deri në një njoftim të mëvonshëm. Kjo mua më trishton. Po trishtimi im nuk zgjidh ndonjë gjë. Çfarë do të bëhet tash e tutje që ambasada të rivendosë përsëri lidhjet me gazetën? Kjo është çështja. Dhe këtë e ka në dorë gazeta "Shekulli", sidomos drejtuesit e saj. Ata do të duhej të ishin gjakftohtë dhe t'i thërrisnin arsyes për të bërë më të mirën që marrëdhënia e prishur të normalizohej. Kjo, pra është çështje e gazetës "Shekulli". Por, në të njëjtën kohë, është edhe një çështje e të gjithë gazetarëve për sa kohë vihet në diskutim etika gazetareske, siç është vënë në rastin në fjalë. E thënë më troç, ambasadori amerikan, zoti Arvizu ka dhënë një leksion dhe leksioni duhet lexuar mirë, jo nxitimthi, jo me nervozizëm. Po a po e lexojnë drejtuesit e "Shekullit" këtë leksion, dhe për më tepër, a po e lexojnë për të reflektuar dhe nxjerrë mësime?

Le ta them që në fillim, se mua më ka bërë jashtëzakonisht përshtypje përgjigjja e kryeredaktorit të "Shekullit", zotit Adrian Thano. Ajo përgjigje jo vetëm që nuk është e tillë që të reflektonte në thelbin e gjestit ndëshkues të ambasadës, por përkundrazi ka një densitet arrogance dhe megallomanie që të kthen në kohët kur diktatori Hoxha i përgjigjej Amerikës. Me fjalë të tjera, së paku tani për tani, gazeta "Shekulli", ka zgjedhur rrugën të sfidojë ambasadën dhe ambasadorin. Edhe Don Kishoti do ta kishte pasur zili këtë zgjedhje që ka bërë kryeredaktori i "Shekullit". Gjuha e tij e drunjtë dhe pozat megallomane në përgjigjen që ka formuluar ndaj gjestit ndëshkues të ambasadës do të ishin të denja për zëdhënësit e Gadafit në Libi, por jo për një gazetë që ka lindur pesëmbëdhjetë vjet më parë, kur edhe në Shqipëri kishte rënë Muri i Berlinit, dhe jo për një gazetar që ka dashur të thotë dhe ka thënë çfarë ka dashur në shtypin e tij dhe askush nuk e ka penguar. Kur ambasada thotë në njoftimin e saj se nuk do t'i dërgojë më gazetës "Shekulli" njoftime për shtyp apo deklarata të ambasadës, kryeredaktori Thano, fryn me pompë vetveten dhe i përgjigjet "Ju kujtojmë që në çdo rrethanë jemi ne që vendosim, nëse do të botojmë një njoftim për shtyp dhe jo anasjelltas". Kur ambasada thotë se stafi i "Shekullit" nuk do të ftohet për të marrë pjesë në aktivitete apo trajnime të sponsorizuara nga ambasada, kryeredaktori përsëri ia shton edhe disa pompa kacekut të vetvetes dhe thotë: "Po ju njoftoj paraprakisht se edhe pasi ju të rilidhni marrëdhëniet me "Shekullin", stafi refuzon çdo trajnim të sponsorizuar nga ju apo institucione të tjera". O Zot i madh! Enveri thoshte dikur në të njëjtin stil, "Edhe bar do të hamë dhe parimet nuk i shesim". Kur ambasada në njoftimin e saj e lë një dritare hapur me shpresën se "Shekulli" do të reflektojë seriozisht dhe do të aplikojë standarde përgjegjshmërie në botimet e saj, kryeredaktori shpik artificin për të vënë në konflikt filoamerikanizmin e njohur të shqiptarëve me ambasadorin, a thua se zotëria i nderuar ka ardhur nga Hëna dhe nuk është përfaqësues i qeverisë dhe i popullit amerikan në Tiranë. Vini re si e shpreh kryeredaktori i gazetës këtë artific: "Ushqejmë si gjithë populli shqiptar ndjenjat më miqësore ndaj popullit amerikan. Mos e mbivlerësoni veten dhe mos përfitoni nga kjo ndjenjë".

Po pse ky kryeredaktori i "Shekullit" nuk do të nxjerrë mësime nga ndëshkimi? Nuk kupton, bën sikur nuk kupton, apo e detyrojnë të mos kuptojë? Të gjitha këtyre pyetjeve më mirë se ai nuk ka se kush t'u përgjigjet, por një gjë është e qartë: për shkak të firmës që ka hedhur ai si botues ka ardhur reagimi i gjestit ndëshkues nga ambasada. Po t'i thoshte kryeredaktori autorit të artikullit se nuk do t'ia botonte artikullin se nuk është normale që ta krahasosh ambasadorin me kinezët do të ishte e mjaftueshme. Po t'i thoshte se nuk është e vërtetë se ambasadori po përkrah vrasësit e 21 janarit, përkundrazi ai ka këmbëngulur të vihet në vend drejtësia dhe të gjenden fajtorët, edhe kjo do të ishte e mjaftueshme. Po t'i thoshte autorit se është anormale të krahasosh vrasjet e Kenedit dhe Martin Luter Kingut me vrasjet që ndodhën në demonstratat e dhunshme në Tiranë më 21 janar, edhe kjo do të ishte e mjaftueshme. Por, të gjitha këto, kryeredaktori nuk ia ka thënë bashkëpunëtorit të vet Yzeiri. Jo vetëm nuk ia ka thënë, por me përgjigjen që jep pas ndëshkimit të ambasadës, tregon se as nuk ka ndërmend t'ia thotë. Kjo është më e keqja. Atij, kryeredaktorit pra, me sa duket i pëlqen të përkëdhelë sedrën e botuesit "trim", që me demek, nuk çan kokën as për ambasadorin amerikan e jo më për të tjerët. Por, kjo është një sedër e sëmurë që nuk i hyn askujt në punë dhe ca më pak autorit të artikullit fyes për ambasadorin.

Mirëpo çfarë ndodh? Pas ndëshkimit që bën ambasada amerikane, duke ndërprerë marrëdheniet me "Shekullin", kryeredaktori në vend që të reflektojë dhe të kërkojë të falur ndaj ambasadorit, përkundrazi, sikurse shihet edhe nga sa u citua më lart, e rifyen edhe një herë ambasadorin me përgjigjen arrogante. Nga ana tjetër, autori i artikullit, në konfuzion e sipër edhe ai, megjithëse jep disa shenja keqardhjeje dhe tërheqjeje nga pozicionet e tij të artikullit, përsëri e falenderon kryeredaktorin për mbështetjen që i ka bërë në përgjigjen ndaj njoftimit të ambasadës amerikane. Domethënë, as më shumë e as më pak, tani për tani këta përkëdhelin njëri-tjetrin dhe duket sikur bëjnë një garë për "unitet të pathyeshëm". E kujt i hyn në punë ky farë uniteti? Pastaj, në fund të fundit, unitet për çfarë? Unitet për sulme dhe fyerje personale? Dhe ndaj kujt? Ndaj ambasadorit amerikan! Eshtë një absurditet i pastër dhe unë nuk do t'ia këshilloja kurrkujt nga kolegët gazetarë këto pozicione, pra, edhe kolegut të vjetër Yzeiri. Veçanërisht këtij, po të kisha rastin ta takoja do t'i sugjeroja që ta ndërmerrte i pari gjestin e të kërkuarit të falur ndaj ambasadorit amerikan, sepse mendoj se ai e ka potencialin kulturor dhe intelektual të ngrihet mbi një dobësi apo dëshpërim të çastit. Dhe për ta ndihmuar do t'i ofroja një shembull amerikan. Don Imus, një nga legjendat e gazetarisë amerikane, para dy-tre vjetësh në një edicion të tij në radio, i quajti vajzat e një ekipi kampion basketbolli të një universiteti "Kurva me flokë të përdredhura". Ato vajza ishin të gjitha zezake. Ishte e kuptueshme stuhia që korri Imus, pasi mbolli erën me fyerjen që bëri. Komuniteti zezak me në krye Al Sharpton ndërmorri një lëvizje dhe e detyroi së pari, Don Imusin të shkojë vetë dhe t'u kërkojë falje ballë përballë atyre vajzave që kishte fyer. Por, edhe pas kësaj, domethënë edhe pasi vajzat ia pranuan kërkesën për ta falur, komuniteti zezak insistonte që Imus të pushohej nga puna. Dhe kështu ndodhi. Don Imus u pushua nga puna në radio, emisioni i tij radiofonik u ndërpre për një vit të tërë dhe ai vetë humbi 25 milionë dollarë nga kontratata e tij e punës.

Tani, unë di që në Shqipëri të bësh gjestin e Imus dhe të kërkosh të falur nuk është dhe aq e lehtë. Por, gjithashtu nuk e mendoj se është e pamundur. I pari që duhet të kërkojë të falur është kryeredaktori i "Shekullit". Liria e shtypit është e shenjtë. Atë nuk duhet ta prekë askush. As presidentët, as kryeministrat, as ambasadorët. Askush! Por, në të njëjtën kohë, liria e shtypit nuk është e njëjta me lirinë për të fyer. Nuk janë e njëjta gjë as në vende me demokraci të zhvilluar e, aq më pak, nuk mund të jenë e njëjta gjë në vende me demokraci në zhvillim siç është Shqipëria. Gazetat janë gazeta dhe nuk mund të kthehen në gjykata që të japin verdikte fajësie apo pafajësie. Ato gjithashtu nuk kanë as tagrin të shpallin heronj dhe të japin dekorata. Edhe dekoratat, nuk prodhohen në redaksi gazetash. Dhe në këtë rast, nuk bën përjashtim as gazeta "Shekulli".

[bamatat]

Te genjen mendja nese mendon se Koco Kokedhima, pronari i firmes 2K qe u be milioner duke vjedhur pronat publike dhe tenderat e shtetit kur socialistet ishin ne pushtet, eshte i majte. Ai mund te jete shume gjera, por ai nuk eshte i majte. Interesi i tij eshte nje dhe i vetem: ti rikthehet zanatit te vjedhjes se prones publike. Ajo qe e terbon Koco Kokedhimen dhe te gjithe cunaket e tij bashkefshatare te anesdetit qe i ka bere gazetare, eshte privatizimi i pronave publike nga shteti. Duke qene se Berisha po i nxjerr ne shitje ne privat te gjitha pronat e shtetit, Koco Kokedhimen e ka gjetur hall: nuk ngelet gje per te per te vjedhur kur socialistet te kthehen ne pushtet.

Arsyeja tjeter perse Kokedhima ishte kunder mareveshjeve me italiane, apo anetaresimit te vendit ne BE, apo liberalizimit te vizave, ka te beje me kercenimin e pranise nderkombetare per bizneset e tyre te pista: nuk mund te vjedhesh dot lirshem ne Shqiperi nen hunden e shqiptareve kur ke te derguar te BE, OSBE, SHBA qe te monitorojne 24 ore se cfare ndodh ne vend. Shqiperia nuk eshte me "cifligu" i tyre por nje shtet i mirefillte ligjor, ku ligji ti pret duart e ti thyen edhe kupat e gjurit.

Kokodhima eshte kunder investimeve te huaja ne vend, pasi do qe ti vjeli vete me ustallaret e veta tenderat publike qe dje jepeshin nen tavoline, sot publikohen ne Internet.

K.K eshte kepusha e kapitalizmit shqiptar, per te cilin kapitalizmi eshte: te ushqehesh me gjakun qe thith nga tenderat e shtetit. Per fatin e keq te Kokedhimes dhe per fatin e mire te shqiptareve, edhe ambasadori amerikan e ka kuptuar kete gje ne nje kohe shume te shkurter.

Albo

"Baba im e ka dash shume Kuvaitin" - Sali Berisha

[D&G Feminine]

Te genjen mendja nese mendon se Koco Kokedhima eshte i majte. Ai mund te jete shume gjera, por ai nuk eshte i majte.

Albo

Ate po them edhe une, s'eshte i majte

D&G !

[ASrock4u2]

"Baba im e ka dash shume Kuvaitin" - Sali Berisha

..m'ke bo me qesh..budallalliqet e Sales te tipit "..kur kam qene i vogel kam pas kale
prandaj un'jam kavalier..."jane te forta shume.
Per te jatin e tij Ramen, Ram Berisha, thone ka qene karrocier i kooperatives..dhe ashtu si tines bonte dhe punen e hoxhes ne malsi..prandaj bon shume sens qe baba t'i ket fol Sales per Kuvajtin.

[bamatat]

..m'ke bo me qesh..budallalliqet e Sales te tipit "..kur kam qene i vogel kam pas kale
prandaj un'jam kavalier..."jane te forta shume.
Per te jatin e tij Ramen, Ram Berisha, thone ka qene karrocier i kooperatives..dhe ashtu si tines bonte dhe punen e hoxhes ne malsi..prandaj bon shume sens qe baba t'i ket fol Sales per Kuvajtin.

Po cfare t'i bosh or burre ! Ketu lexon lloj lloj skizofrenish (si te ketij Albos , p.sh. etj.) ! Prandaj edhe une po i flas me gjuhen e skizofrenit , gjuhen e te parit te tyre Sali Ram Berishes !

Po cfare na plas neve se kush eshte Kokedhima ? Si cdo njeri ne kete rruzull , ai ka te drejte te kete synimet dhe planet e tij !

Por neve nuk mundet te mos na plase , per parimet e shoqerise ku jetojme ! Sepse parimet dhe rregullat nuk duhen shkelur , sepse pastaj "na vjen rradha" , pa dyshim edhe neve te tjereve !

Nderkohe qe ne preokupohemi per shkeljen e parimeve dhe rregullave te funksionimit te shoqerise shqiptare , qe shkelen me te dyja kembet si nga qeveria ashtu dhe nga Arvzia , ky Albo na tregon planet e biznesit te Kokedhimes !

Kokedhima , ne rast se ka bere faje , te pergjigjet penalisht dhe te shkoje ne te s'emes ! Qeveria mos te haje bar si lopa !

Por sjellja e Sales , qeverise , dhe e Arvzise qe behet bashkepunetor ne vjedhje, ne vrasje dhe ne goditjen e fjales se lire , eshte e papranueshme !

Fshija ketij Albos postimet ketu ne forum dhe do te shikosh si do te hidhet me egersi !

Cfare mundet te thuash pastaj , po t'i vjedhesh shtepine , apo t'i vrasesh babain ne mes te bulevardit , me duar ne xhepa ?

Na i mbyten forumin bullshit-tet !

[Brari]

oj kulishet e bllokut..
deshen qe arvizu tu printe kanibalve tuaj ne 21 janar.. qe donin te benin kasaphane..
e meqe ai nuk u priu e me qe ai nuku as ja u pelqu kanibalizmen.. e 21 janarit.. o burra lufte arvizit.. qëntë yzeira te leshuar pa zinxhira te ed rucit..

leni rehat arvizin o kulish bllokqensh..

beni nje 21 janar tjater o krimba polpotiste me ne krie edrucin e anetes.. (meqe ishte mjeshtre aneta me gjith linden.. te derdhte lot kokodrili neper shtepite e zivereve qe i vrau i biri) e vrisni me shum zivera se ndoshta e mirrni ashtu pushtetnë..

keshtu mo yzeiri... .bi.th kiri i kokodhimjos..


..

[PINK]

Unë nuk e kuptoj, Pink. Çfarë jeni duke u përpjekur të më thoni.

PS
Sa vjeç jeni?

ore majmun u bere ti te besh te njejtat pyetje? lol

Te kam thene, mos ja ve re atij, se ja ka futur kot. Une jam 17 vjec.

[RAPTILOID]

"Le Monde": Në Tiranë, ambasadorit amerikan i erren sytë
SHEKULLI | 22/04/2011 | KURIOZITETE | 0 KOMENTE | FACEBOOK | - +
Gazeta më me peshë në Europë shkruan rreth ngjarjes së fundit "Shekulli-Arvizu" në Tiranë dhe ironizon ambasadorin amerikan me foto të parullave kineze të Maos


HYRJE E REDAKSISË:
Gazeta më e madhe në Europë dhe një nga gazetat më të rëndësishme të botës, i ka kushtuar dje një artikull të zgjeruar ngjarjes së fundit në Tiranë mes Ambasadorit Arvizu dhe gazetës "Shekulli". "Në Tiranë, ambasadës amerikane i erren sytë", - shkruan Alexandre Levy në rubrikën "Western Balkan" të "Le Monde" (origjinali në frëngjisht: "A Tirana, l'ambassade américaine voit rouge").


Artikulli shoqërohet me foto ironike të parullave kineze të kohës së Maos, si dhe me një foto të Arvizus duke dalë nga makina e tij zyrtare. Poshtë artikullit ka komente dhe reagime të shumta lexuesish.


Ky është artikulli i parë i rëndësishëm në shtypin perëndimor për ngjarjen e paprecedentë të disa ditëve më parë në Tiranë, kur Ambasada Amerikane me anë të një letre dërguar në "Shekulli", njoftoi se "ndërpriste marrëdhëniet" me gazetën, për shkak të një opinioni ku përmendej fjala "kinezëri".


Artikuj të tjerë janë botuar këto ditë rreth ngjarjes edhe në shtypin italian (ngjarja është quajtur "diplomacia e censurës në Tiranë") dhe në faqet mediatike online.


Në median vendase ka ndërkohë një heshtje lidhur me rastin, përjashto kronika të vogla dhe një deklaratë të Unionit të Gazetarëve. Analistë të ndryshëm e shohin edhe këtë heshtje, si pasojë të efektit censurues që krijon ky veprim i Ambasadës në Tiranë.


Efekti censurues u shtri edhe në ditët në vazhdim kur Wikileaks botoi një kabllogram të
Ambasadës në Tiranë, kabllogram i cili, në rrethana të tjera do të kishte bërë jehonë të madhe në mediat e Tiranës.


Disa prej analistëve e lidhin këtë vendin ekstrem të Ambasadorit Arvizu, jo me një apo dy fjali të një prej opinioneve të shumtë që botohen në shtypin e ditës, por si një përpjekje të radhës për të mpakur akoma më shumë, zërat kritikë ndaj qeverisjes skandaloze në vend. Arvizu është pozicionuar qartë dhe dukshëm në fushatën elektorale në vend.


Në Tiranë, ambasadës amerikane i erren sytë


Nga Alexandre Levy
"Le Monde"


Zoti ambasador i Shteteve të Bashkuara në Shqipëri, Ekselenca e tij Aleksandër Arvizu, nuk është i kënaqur. Nuk është i kënaqur, sepse një gazetar shqiptar e ka quajtur "ambasadori i vogël i një vendi të madh" në rubrikën e opinioneve botuar në të përditshmen opozitare "Shekulli".


Aq shumë i pakënaqur ka mbetur ai, saqë ka bërë një letër, me anë të së cilës lajmëron se Ambasada Amerikane do të ndërpresë të gjitha kontaktet me gazetën.


Shkaktari i kësaj përplasjeje quhet Ilir Yzeiri. Ai është autori i një shkrimi të hidhur - gjë e rrallë në vendin më amerikanofil në botë - të cilin e ka shkruar pasi kishte parë një intervistë televizive të ambasadorit, në të cilën, ky i fundit dukej se kishte marrë në mbrojtje forcat e rendit të akuzuara se kanë shtirë me plumba realë kundër manifestuesve të 21 janarit të shkuar, duke shkaktuar (shih videon - artikulli shoqërohet me link0shën.red.) vdekjen e katër vetëve.


Edhe në Shtetet e Bashkuara policia ka qëlluar mbi turmën në vitet '70, - paska thënë Ambasadori duke nxitur kështu zemërimin e Ilir Yzeirit: "Po është e vërtetë, por askush në Amerikë nuk ka qenë në krah të vrasësve dhe askush në Amerikë nuk ka menduar qoftë edhe një ditë të vetme që të përkrahë vrasësit dhe të dënojë viktimat siç bëni ju, zoti Ambasador", - shkruan Yzeiri.


Në fund të artikullit, gazetari shqiptar e quan "të bësh kinezëri" (të jesh hipokrit) një sjellje të ambasadorit kur ai tregon një histori me një grua e një fëmijë dhe e shpjegon origjinën kësaj shprehjeje kështu: "Është një shenjë që na ka mbetur që nga koha e marrëdhënieve me kinën. Ju e njihni mirë psikologjinë e kinezëve të Maos dhe heroin Lej Fen.


Ju mund të lexoni edhe romanin "Koncert në fund të dimrit" të shkrimtarit tonë të madh Kadare. Atje vizatohet bukur ajo që ne i themi "kinezëri" [Regjimi komunist i Tiranës ka qenë shumë i lidhur me Pekinin, i vetmi aleat në atë kohë.


Shkurt, të bësh kinezëri është si të mbetesh francez edhe në Turqi (të mos kuptosh asgjë, një shprehje që nuk ka të bëjë fare as me Kinën as me Francën).


Por për ambasadën amerikane, këto thënie «e kanë kapërcyer kufirin e gazetarisë profesionale dhe të opinioneve dhe u shndërruan në një sulm personal të papërshtatshëm dhe ad-hominem ndaj Ambasadorit Arvizu dhe Shteteve të Bashkuara».


Këto thënie, sipas diplomatëve amerikanë, "përmbajnë përgojime raciste dhe etnike të papërshtatshme për një gazetë që pretendon të përfaqësojë opinionin kryesor publik".


Rreth këtij argumenti, Adrian Thano, kryeredaktori i "Shekullit" ka protestuar duke iu përgjigjur Ambasadorit në emër të gazetës. Në përgjigjen e tij, ai e hodhi poshtë këtë akuzë duke thënë se kjo është një provë që Ambasadori "nuk njeh as shqiptarët, as Shqipërinë".


Në pjesën tjetër, kryeredaktori shpreh çudinë e tij të hidhur për absurdin e këtij "bojkoti". Edhe ai nervozohet pak sidomos me frazën e Ambasadorit që thotë se "ai shpreson që 'Shekulli' të renditet në radhën e gazetave të përgjegjshme". «Ju jeni i ri në Shqipëri, u lini radhë të tjerëve, të gjykojnë, nëse opozicioni ynë, për të cilin kemi paguar dhe vijojmë të paguajmë kosto të larta, është "i përgjegjshëm", apo jo.


"Ushqejmë si gjithë populli shqiptar ndjenjat më miqësore ndaj popullit amerikan. Mos e mbivlerësoni veten dhe mos përfitoni nga kjo ndjenjë."


Kjo ngjarje vjen pas shumë muajsh tensioni politik në vend. Socialistët e Edi Ramës kanë refuzuar të njohin legjitimitetin e qeverisë së Sali Berishës, dora e hekurt e të cilit shkaktoi tragjedinë e 21 janarit, gjatë së cilës humbën jetën katër persona, ngjarje që provokoi gjithashtu shqetësime të mëdha edhe në gjirin e Bashkimit Europian.


Në këtë konflikt, për shumicën e shqiptarëve, «Shekulli» ka zgjedhur të mbështesë protestën e opozitës dhe siç saktëson kryeredaktori «ka pesëmbëdhjetë vjet që gazeta është në opozitë». Në thelb, gazeta «Shekulli» e qorton edhe ajo Ambasadorin se po mbështet në çdo hap qeverinë aktuale.


Ja se çfarë shkruan më tej Adrian Thano:
«Siç ju kam shkruar edhe në një redaksionale të mëparshme, si kryeredaktor i gazetës, në emër të lexuesve tanë, ju them se jemi thellësisht të shqetësuar për qëndrimet tuaja pas 21 janarit. Për herë të parë në histori, në komentet dhe reagimet e shqiptarëve mbi deklaratat tuaja, kanë nisur të hasen ndjenja shqetësuese antiamerikane.


Pranoni një sugjerim, ashtu si ne pranojmë përditë sugjerimet tuaja: Nuk ia vlen barra qiranë që për një qeveri gangsterësh, të mbillni në zemrën e një prej popujve më filoamerikanë në botë, ndjesi të tilla".

Gazeta shekulli

[PLAKU]

Edi Rama me liliputë i jep leksione demokracie Amerikës
20-04-2011 / Nga Rexhep Shahu
Liliputi nuk mund t’ia presë kostumin apo t’ia marrë masat e trupit Guliverit. Sepse do të duhej një repart, një brigadë apo divizion liliputësh për ta bërë këtë gjë. Do të duheshin shumë shkallë, shumë litarë për liliputët me u varë e me e rrokë Guliverin për t’ia marrë masat a përmasat.
Debati i ditëve të fundit, në mes fushatës elektorale për zgjedhjet vendore 2011, ku është në garë për herë të katërt (për gjithçka ose asgjë), kryetari i bashkisë Tiranë që është njëherësh kryetar i Partisë Socialiste, rreth “incidentit të paprecedentë… edhe për përfaqësitë e shteteve totalitare apo autokratike”, që unë nuk e di cilat janë në vendin tim, në dukje, mes gazetës “Shekulli” dhe ambasadës amerikane në Tiranë, është ndoshta debati më interesant, më i munguar, më i duhuri, më madhori në shoqërinë shqiptare të këtyre njëzet viteve të fundit. Debati që duket, ose duhet, më në fund, t’ia heqë petët lakrorit dhe ta dimë e marrim vesh troç, kush janë, si janë, pse janë, sa janë, pse janë fshehur, pse dolën hapur pikërisht tani edhe tek ne antiamerikanët, që për hir të së vërtetës nuk kanë munguar kurrë, edhe pse naivët kanë besuar se ne jemi një popull njëqind për qind ose nëntëdhjetë e pesë përqind proamerikanë, duke përfshirë edhe shqiptarët mentarë (ah, lum ne që i kemi atje bijtë tanë zulmëmëdhenj!) që jetojnë në Amerikë e që duan të diktojnë edhe departamentin e shtetit amerikan.
Këto ditë ka marrë zjarr e po derdh batare rrufesh e mallkimesh dhe po hedh dhe me kosh kundër Amerikës mizëria e liliputëve, të porositurve, të puthadorëve, të atyre që të hanë bukën e të përmbysin kupën, që hedhin gurin e fshehin dorën, të atyre që të thonë, mbama nënë t’i them kurvë pa më thënë, të atyre që si lukuni a lubi kanë marrë e zhgrryer paratë e Amerikës për media të lira, për antikorrupsion, duke përbaltur shpesh në mënyrë të pamoralshme e të dhunshme kë kanë dashur vetë të përbaltin edhe me pa të drejtë, të atyre që kanë pirë qumështin e mjaltin e Amerikës, të atyre që Amerika u ka dhënë bukë e strehë, por jo deri aty sa t’ua lëshojë rrethin e oxhakut e t’i lejojë t’i bëhen zot shtëpie në shtëpi të vet, të atyre që edhe pse jetojnë në Amerikë si ikanakë e frikacakë prej këtu, si të pazotët me konkurrue, se nuk i kanë lënë vend vetes këtu, kujtojnë se Amerika duhet t’i pyesë çfarë të bëjë në Shqipëri, t’i pyesë edhe për liderët e vendit këtu, edhe për ambasadorët që ajo dërgon këtu, shkurt, Amerika të marrë frymë në Shqipëri nëpër gabzherrin e tyre.
Unë nuk kam aq mend dhe nuk jam aq lart sa të shoh shumë dhe larg si zoti ambasador Arvizu, por po kuptoj se gjithë kjo stuhi që po ndodh është përgatitje e alibisë së humbjes nga kryetari i bashkisë së Tiranës që është njëherësh dhe kryetar i Partisë Socialiste të Shqipërisë. Që, nëse humb, t’u thotë mbështetësve të tij: nuk më deshi Amerika dhe ndaj ajo duhet urryer. E në pamundësi me qenë trima, ai dhe liliputët e tij apo kori i tij i liliputëve që rrojnë në Shqipëri dhe janë bërë gati-gati pashallarë edhe me paratë e projekteve amerikane dhe kori i liliputëve të tjerë që rrojnë në Amerikë dhe u duket se kanë leje të diktojnë këtu edhe këngët e zogjve, në shënjestër kanë vënë si devijator zotin ambasador dhe Amerikën, natyrisht, ata që e kanë graduar ambasador në Shqipëri, pa pyetur liliputët shqiptarë të Amerikës e të Shqipërisë.
Megjithëse, po ti drejtohesha direkt, zotit ambasador, do të thosha se ata e dinë më shumë se mirë se ti nuk je këtu thjeshtë njeriu që quhet Arvizu, por je përfaqësuesi i Amerikës dhe nuk ke ardhë këtu rastësisht se të gjetën në ndonjë stacion treni a metroje dhe të hodhën në avion si çantë apo valixhe pasagjeri për në Shqipëri. Ata e dinë mirë se për të ardhë ambasador këtu ke kaluar disa provime, disa teste, disa shkallë në kongres, senat, tek presidenti amerikan, pasi për Amerikën, që liliputët po thonë se “nuk është më e fortë, e zonja, e fuqishme etj., dhe paska dështuar në arenën ndërkombëtare…”, ti je ambasador në një shtet kyç a nyje në këtë rajon të trazuar të Europës, (e di mirë se nuk sillet bota rreth nesh, e di mirë) tek një popull që nuk ngre kot piedestale, të paktën për burrështetasit amerikanë, tek një popull që nuk ka fort nderim për piedestalet e shtatoret e rreme mbi to, sepse këta shqiptarët, kur nuk e nderojnë vërtetë një piedestal, e kanë zakon dhe shkojnë e bëjnë shurrën rrëzë tij, siç ia kanë bërë edhe baba Stalinit, edhe baba Enverit. Por çeta e liliputëve apo argatëve të Edi Ramës e të Partisë Socialiste të Shqipërisë, zoti ambasador, nuk duan që presidenti Obama të të ketë ty ndërmjetës e përfaqësues në Shqipëri por të ketë liliputët e Edi Ramës. Dhe kanë nisë garë mes tyre liliputët që jetojnë në Shqipëri dhe liliputët që jetojnë në Amerikë. Dhe duan mundësisht që ty të t’i japin ato porositë e Obamës apo të Hillarit, të kongresit apo senatit amerikan. Argatët që hanë këtu por edhe ata që hanë në Amerikë. Epo kësaj i thonë andej nga anët e mia, nga vij unë, “kush pordhi kapi hunin, kush dëgjoi, nuk shpëtoi”.
Ne e dimë mirë se Amerika e ka dashtë dhe e don Edi Ramën. Unë jam ndër ata që jam mërzitë e trishtue pa fund për ndonji qëndrim të ambasadorëve amerikanë këtu, por as unë e as miqtë e mi apo ato që mendojnë si unë nuk kemi bërë namin, nuk kemi hedhë dhe me kosh kundër Amerikës. Sepse ne e kuptojmë se borxhi ndaj Amerikës që ia kanë shqiptarët është shumë më i madh se çdo gjë. Dhe pikërisht te ky borxh që i kemi Amerikës ne si shqiptarë, si komb shqiptar, këtu ndahemi unë dhe Rama, shqiptarët dhe Rama, shqiptarët demokratë e komunistë, shqiptarët shqiptarë dhe shqiptarët që rastësisht janë shqiptarë në këtë vend pasi nuk dinë nga kanë ardhë dhe nuk dinë nga të shkojnë, kur e ku të shkojnë.
Pra Amerika e ka dashtë dhe e di mirë se e don Edi Ramën, por ai vetë po distancohet prej saj dhe prej ambasadorit Arvizu, për ta patur alibi për humbjen e mundshme. Është lojë e bukur, lojë e thellë, por krejt krejt e lexueshme. Nëse humbet në këto zgjedhje Rama, fajtor kryesor do shpallë Amerikën që nuk e deshi. Nëse humbet në gjithë Shqipërinë e jo veç në Tiranë, do të thotë me 9 maj se ia vodhën zgjedhjet dhe do të përgatisë gjullurdinë për mosnjohje të zgjedhjeve. Rama është para dilemave të mëdha. Për shkak të papërgjegjshmërisë politike dhe moskorrjes së anjë fitoreje politike që kur është bërë kryetar i PS, shumë njerëz i druhen. Po fitoi bashkinë e Tiranës, prapë do të ekzekutojë skenarë të tjerë destabilizues për gjasme zgjedhje të parakohshme. Thjeshtë, qëllimi i tij është ngutje sa më e madhe për t’u bërë kryeministër, ëndërr që nuk i shqitet as ditën e as natën. Sepse ai tashmë ose i don të gjitha, menjëherë ose nuk pyet se çfarë dëmesh mund të bëjë për vendin.
Por liliputi nuk mund t’ia presë kostumin apo t’ia marrë masat e trupit Guliverit. Sepse do të duhej një repart, një brigadë apo divizion liliputësh për ta bërë këtë gjë. Do të duheshin shumë shkallë, shumë litarë për liliputët me u varë e me e rrokë Guliverin për t’ia marrë masat a përmasat.
E gjithë storja ka filluar më 21 janar 2011. Ish koha kur Rama mendoi të tregojë forcën, muskujt. Ish kronika e paralajmëruar e një zie. E paralajmëruar nga miku e aleati i Ramës ish-ministri i Enver Hoxhës, që Tunizinë donte ta bënte këtu në Shqipëri. E paralajmëruar nga një zëdhënës lugëlëpirës, prej njëzet vitesh antikomunist i vetëshpallur, thjeshte për shkakun e vetëm se Enveri e pati heqë nga blloku dhe ia hoqi tagjinë, por që në fakt nuk kishte asnjë lidhje tjetër me demokracinë (kemi plot të tillë që nuk kanë lidhje me demokracinë por thjeshtë kanë inat me Enverin pse i hoqi nga Blloku sepse ishin mirë në bllok, ishin mirë si bij ministrash apo sekretarësh të parë…). E paralajmëruar nga ish-sigurimsa e pseudonimsa (oh sa shumë ka aktivë tek ne nga ata që ustallarët ju thonë bisht qeni…, si patkoi, korani, belushka, merluca, dajti a dreqi… të cilët në fakt janë guri më i rëndë në qafën e lodhur të shqiptarëve.
E kanë inatin me ambasadorin Arvizu (inat i madh ai i 21 janarit 2011…) se ai paskësh “gabuar rëndë”, u paska dalë ndesh dhe u paska thënë se një grup protestuesish nuk kishin atë axhendë demokratike për të protestuar, por kishin axhendë tjetër… Dhe Rama bashkë me liliputët, me të gjithë llojet e liliputëve, edhe me ata që kanë të dyja këmbët në partinë e Ramës, edhe me ata që kanë një këmbë në partinë e Ramës e një këmbë në partinë e Berishës, dhe fusin turinjtë në cilindo grazhd a sahan që u ofrohet, u zemëruan me zotin ambasador pse pa dhunën e 21 janarit dhe pse pohoi se një grup protestuesish kishin axhendë tjetër… Natyrisht u zemëruan sepse atë axhendë nuk e kishin të pamiratuar nga Rama dhe ish-ministrat e diktaturës që i rrinë në krah Ramës, që i bëjnë axhendën edhe Ramës.
Kori i liliputëve që po hungërin kundër Amerikës po keqkuptohet fort. Po kujton se Amerika është Berisha. Po njësojnë me Berishën edhe Amerikën. Po synojnë krijimin e klimës antiamerikane që në fakt patëm kujtuar se është harruar në këto njëzet vite që ka udhëhequr këtë vend Berisha. Ai e çeli udhën për me e sha e me e kritikue, duke heqë ndëshkimin për çdo sharës e shpifës kundër tij dhe administratës së tij. Kështu i nxiti dhe sharësit hynë në të thella. Nuk i kuptuan kufijtë e lirisë e të moralit dhe e shndërruan në kurth ndaj vetës së tyre lirinë që u dha Berisha. Sharësit, të zeztë, e bënë mënyrë jetese sharjen e shpifjen ndaj tij. Rritën pagat për sharje, rritën honoraret për sharje kundër Berishës. Ngritën fabrika e kombinate sharjesh e shpifjesh. Ky është tashmë një realitet i hidhur në këtë vend.
Në të shtatat e 21 janarit, Rama ua bëri gjyqin edhe ndërkombëtarëve, edhe vetë ambasadorit Arvizu, duke ju dhënë leksion demokracie, bile edhe në gjuhën e Amerikës. Sepse ai e njeh më mirë gjuhën e Amerikës dhe gjuhët e tjera të huaja, mbase më mirë sesa shqipen. Ua kujtoi presidentët amerikanë, çfarë kanë thënë e kanë bërë ata për Amerikën e demokracinë… E ai Berisha, s’ditka ç’janë ndërkombëtarët, se Berisha, edhe gjuhën e Amerikës kur e flet, sipas liliputëve të Ramës, e flet viçidolisht. Meqë më doli ky Viçidoli, (vendlindja e Berishës), sipas Ramës e të tijve e sidomos sipas atij që Rama i ka dhuruar strehëzën… duhet zhdukur nga faqja e dheut pa nam e nishan ai Viçidoli. Duhet zhbërë Viçidoli si vend, si fshat. Por ne të tjerët nuk e urrejmë Gjirokastrën edhe pse nga atje ishte Enveri, nuk e urrejmë Bregun, Skraparin, Tepelenën, Korçën, sepse nuk i identifikojmë këto vende si të Enverit apo të byroistëve. Këtë po e them se racizmi është normë për korin e liliputëve të Ramës, që më kanë quajtur mua e femijët e mi çeçenë, malokë, ardhacakë… që po prish edhe gjuhën shqipe duke e folur paksa çeçenisht.
Është një keqkuptim i madh. Rama kujton se Amerika është si punonjësit e tij të bashkisë që dridhen para kryetarit. Por normal, jo të gjithë. Sepse realitetet e reja që janë krijuar në këtë Tiranë në këto njëzet vite kanë bërë që edhe në bashki të ketë tashmë “çeçenë” e malokë të veriut që “ia zunë frymën Tiranës”, anise malokë nga jugu janë shumica në këtë vend dhe ka më shumë dhe çuditërisht këto malokët e jugut me të veriut se pse shkojnë mirë dhe kuptohen shumë me njëri – tjetrin. Rama është si Donkishoti, ky personazh brilant i letërsisë botërore. Ai, si Donkishoti, sa herë nuk i pret palla apo nuk e dëgjon pela, u turret mullinjve të erës e vozave të venës dhe e derdh dëshpërimin e tij. Rama e vizaton mirë veten e vet sepse e njeh mirë. E sheh veten në pasqyrë shumë dhe e njeh. Ai hijerëndi, ai i zemëruari me të tërë, por që derdh zemërim vetëm kundër Saliut, sepse do ta paraqesë veten të madh dhe duhet të merret vetëm me Saliun, ta nëmë e mallkojë vetëm Saliun, se Saliu paska bërë gjithë të këqijat në këtë vend, Saliu paska qenë anëtar i PPSH, se streha më e rrezikshme e komunizmit paska qenë organizata e partisë në spital ku ka qenë Saliu mjek dhe jo komiteti qendror i PPSH, anëtar i të cilit ka qenë babai i Ramës, dhe jo Ramizi, Nexhmija, Gjinushi apo ish ministrat e Enverit e Ramizit, të cilët Rama i ka aleatë. Jo, Rama me kupolën e byrosë politike nuk do të prishet absolutisht, me pinjollët e Bllokut, nuk do të prishet kurrsesi, aty merr cak, aty merr këshillë, aty merr mendje. Rama po do t’i tregojë Amerikës dhe zotit ambasador se kush është Sali Berisha. Sikur ata s’e dinë se është pikërisht ky Berisha që duam s’duam, udhëhoqi shembjen e komunizmit tek ne. Po ju thotë se Berisha është si Gadafi. E po kësaj i thonë, eja baba të të tregoj arat. Negativizmin e ka të lehtëlexueshëm Rama. Zoti ambasador dhe ndërkombëtarët duhet të marrin të kundërtat e atyre që ai thotë e deklaron dhe veç kaq duhet. Rama ka fillu prej ca kohësh me i besu rrenat e veta. E sidomos pas humbjes në zgjedhjet e 2009. E sidomos pas autogolit dramatik që bëri me 21 janar. Por po tronditet përditë e më shumë se pse nuk ia besojnë dhe të tjerët rrenat e tij. E thashë, sulmon Saliun si anëtar të PPSH dhe vetë rri aleat me Ramizin, Nexhmijen dhe ministrat e Enverit e të Ramizit që kanë drejtuar PPSH. Mirëpo sipas tij Saliu si anëtar i thjeshtë partie qenka më i keq e i rrezikshëm se drejtuesit e PPSH, se byroja politike e PPSH. Po kush e han këtë **** ulliri…
Për dashurinë e rrejshme që ka për Tiranën, për mërzinë që ia jep të qenit përsëri kryebashkiak se nuk din më çfarë të bëjë, ai prapë josh duke nxjerrë të flasë ndonjë folëse gegnishteje duke na “shkepë në rrena”... Me na krijue idenë se ai nuk është racist, nuk i urren çeçenet… Edhe po fitoi mandatin e katërt nuk është ndonjë hata. Do të rrojnë njerëzia në Tiranën thuaj njëmilionëshe, që mund ta drejtojë cilido, Rama apo Basha, por pa përjashtuar çeçenët, që kanë ardhë nga kufijtë e gjelbër të Shqipërisë. Rama le të vazhdojë të besojë rrenat e veta. Le të vazhdojë të kërcënojë ata që janë kundër tij. Le të vazhdojë të diferencojë media, të krijojë e shtojë radhët me liliputë. Të imponojë media që të transmetojnë vetëm ato që do ai e ashtu siç i do ai. Të imponohet duke u thënë se unë jam fytyra e re. Dhe mediave kundërshtare po të dojë le t’u thotë edhe “të fala Arvizusë”, apo “të fala Merkelit”, apo “të fala Sarkozisë”. Për të luftuar Saliun ka alibi të vdekurit kunder tij si Shoshorin, të cilit po ia troshitin eshtrat. Dhe duan të bëjnë më të besueshme trillimet e dëshmitarëve këta liliputë të dhjamosur qafëshkurtë sesa deklaratën e Berishes i cili qartë tha se, që kur kam lindur në vitin 1944 nuk kam qenë kurrë në asnjë sallë gjyqi. Ej njerëz, është lehtësisht e verifikueshme kjo marrëzi e liliputëve të Ramës. Edhe rivalin e vet konkret Lulzim Bashën, të cilit Rama në fakt po i trembet shumë dhe nga frika prej tij, po sheh tek ai Berishën që ta ketë alibi nesër për t’u thënë mbështetësve se unë u përballa me Kryeministrin, ai po e sulmon duke sulmuar Saliun. E sulmon Lulin pse Luli qesh. Lulin e shoh nëpër postera që buzëqesh lehtë, shumë sinqertë dhe mjaft serioz. Por Rama ka dalë në ato posterat e tij duke u zgërdhi fare. Dhe të mendosh një burrë afër gjysmëshekullor, kryetar 11-vjeçar i bashkisë, kryetar i Partisë Socialiste, është shndërruar si një adoleshent 13-vjeçar në ato foto që zgërdhihet, në atë foto që është shpërfytyruar duke ngjitë ku s’rri në të pafajësi e fëmijëri, kjo s’ka bythë ku të rrijë. Jo për gjë, por ne e njohim Ramën në këtë vend, s’është aq fëmijë e aq pafaj, aq i paqtë sa në atë foto montazh. Duket ia kanë bërë me hile, për ta tallë.
Duke iu drejtuar sërish direkt zotit Arvizu, do t’i thoshja se këtu ndër ne, zoti ambasador të duam ty dhe shtetin tënd kur na përkëdhel flokët e na bie shpatullave, kur na bën fresk, kur na favorizon duke na ftuar në seli të ambasadës duke bërë të nënkuptohet tek shqiptarët se ju ftoni aty në seli elitën e shqiptarëve për kafe, elitën e intelektualëve, ato që pyet Amerika, ato tek të cilët merr mend Amerika. Por jo kur nuk na jep të drejtë edhe pse s’kemi të drejtë. Jo edhe kur na jepni leksione demokracie. Ju siguroj siç e ndjej, se debati që po zhvillohet, që nuk është aq civil e qytetar, është fitorja më e madhe sepse u vra frika. Është fitorja më e madhe sepse ti zoti ambasador po i jep liri, leje, po e fton antiamerikanizmin të dalë hapur, të mos ketë frikë, të mos fshihet, të mos jargavitet, të mos shpërfytyrohet, të mos na mashtrojnë më si proamerikanë vetëm për faktin e thjeshtë se vjellin parulla proamerikane, se kanë të veshura rroba apo kostume amerikane, se kanë viza amerikane në pasaportat e tyre, se marrin ftesa e salutime prej stafit të ambasadës, sepse këtu është në modë tashmë ajo që, po të salutoi dikush nga ambasada, duhet të jesh i sigurtë se të do Amerika... Unë i kam dashur dhe i dua antiamerikanët të dalin hapur, të protestojnë hapur si në vendet e tjera, të djegin, pse jo, edhe flamurin amerikan, të ndërhyjë policia biles edhe për t’i shpërndarë turmat protestuese antiamerikane, t’i godasë edhe me shkopinj gome, t’i lagë e t’i shpërndajë edhe me zorra të trasha uji. Si në Greqi, bie fjala. Apo në Serbi. Ka këtu mjaft të zellshëm e filogrekë që duan të bëhet edhe këtu kundër amerikanëve si në Greqi. Le të dalin hapur ata individë që deri dje kanë shkruar e vjellë kundër shtetit tënd, kundër imperializmit amerikan, kundër “xhandarit ndërkombëtar”... Ata janë ende aktivë me penë në dorë, me fuqi të mëdha ekonomiko-financiare, të marra edhe shumë padrejtësisht në këto njëzet vite nga pasuria jonë kombëtare. Antiamerikanët le të dalin hapur, sepse edhe ju besoj, zoti Ambasador, nuk jeni dakord që shqiptarët të jenë njëqind për qind proamerikanë.
Dhe në fund fare zoti ambasador, dua t’ju siguroj për një gjë, thellësisht e thelbësisht shqiptare. Shqiptarët, por shqiptarët ama, mund të jenë të ligj, të pabesë, monstra, mosmirënjohës, por kurrë jo ndaj Amerikës, kurrë jo. Shqiptarët-shqiptarë mund të përmbysin çdo kupë, por jo të Amerikës. Sepse ata që janë mirënjohës ndaj Amerikës janë mijërafish më shumë se ata që nuk janë mirënjohës. Ju siguroj për këtë. Shqiptarët e dinë se kombi ynë ekziston falë Amerikës. Shqiptarët e dinë se Kosova është sot falë Amerikës. Shqiptarët e dinë mirë se përmasat shqiptare janë rritur e po shkojnë në vend falë Amerikës. Se shqiptarët po drejtojnë kurrizin falë Amerikës. Por me sa shoh e di, lutem fort të jem i gabuar, ajo që bëtë për Kosovën sikur ka prishur ca qejfe edhe tek ca shqiptarë që janë të tillë me letra, që janë të tillë se hanë bukë këtu, blejnë bukë në furrat tona, por bëjnë duanë e tjetërkujt. Dhe për fund fare duhet ta kuptoni se pikërisht çështja e Kosovës është ajo ndarësja e madhe në këtë vend. Edi Rama nuk ka aleatë në Kosovë. Sali Berisha ka gjithë Kosovën me vete. Jam dëshmitar i dorës së parë se fill pas luftës së Amerikës për Kosovën e lirë prej serbëve, nuk u lejua Berisha të hynte në Kosovë. Sepse u pa si tërmet kundër botës serbo-sllave. A thua, pse e duan aq shumë Berishën në Kosovë? A janë budallenj ata njerëz atje? Por Rama edhe fjalën Kosovë nuk e ka në fjalorin apo axhendën e tij, nuk e përmend. Nuk ka thënë kurrë se Kosova, kjo që është, është meritë e Amerikës. Ramën e la pa aleatë në Kosovë është kundërshtia e tij kundër udhës që bëri Berisha për në Kosovë. Ajo udhë ishte veç të tjerave, pavarësimi e çlirimi real i Kosovës. Rama nuk e donte atë udhë (që nuk është kurrsesi udhë për në planetin Mars…) sepse ajo do ndryshonte gjeografinë edhe politike të vendit, ajo rrugë e bën Prizrenin më afër Fierit (e jo më afër Selenicës), ajo rrugë bën tregun shqiptar 6 milionësh, bën të populluar gjithë bregdetin turistik shqiptar, lidh kombin apo e bashkon kulturalisht, bën të mundur të njihen njerëzit, të njihen vendet e trojet shqiptare, gdhend dhe gjallëron gjuhën shqipe. Për atë rrugë do t’i kishte hije këtij vendi të bënte edhe ndonjë luftë të vogël civile. Do të ishin të justifikuar edhe disa dhjetëra viktima, të rënë a kurbanë për atë rrugë. Kombet e tjera kanë bërë edhe luftra për projekte te tilla të mëdha. Ndërsa tek ne u bë zhurmë, shumë zhurmë, luftë politike, u drejtua lesh me çekiç, por fati deshti që vullneti i Sali Berishës për ta bërë atë udhë nuk u mposht dhe ajo tashmë është realitet si arteria kryesore e kombit shqiptar, që nuk shkon drejt asnjë apendisiti por drejt zemrës dhe është e ndërtuar mu bash në ashtin e kombit shqiptar siç e dinë dhe e kanë përcaktuar studiuesit kompetentë të kulturës e racës shqiptare.