Si fshihen mekatet dhe veprat e mira?

[_Mersin_]

Si fshihen mekatet dhe veprat e mira?

Rendesia e kesaj teme eshte shume e madhe, pasi kjo ka te beje me kete bote dhe boten tjeter, me jeten dhe vdekjen, me shperblimin ose denimin, me mundin dhe sakrificat gjate gjithe jetes se njeriut.Eshte nje tematike e cila ka rendesine e duhur ne jeten e besimtarit per vete faktoret dhe pasojat qe ajo shtjellon.Pasi keto faktore dhe pasoja jane te rendesishme per mbarevajtjen e besimit dhe fitimin e kenaqesise se Zotit.Keto faktore dhe pasoja determinizojne hyrjen ne xhenet ose ne xhehenem.

Veprat e keqija fshijne veprat e mira.

Prej veprave te keqija te cilat fshijne veprat e mira Allahu ka permend ne kuran

Shirkun,idhujtaria dhe politeizmi.

“Me të vërtetë, të është shpallur ty (o Muhamed) si dhe atyre (të Dërguarve) para teje: ‘Nëse i shoqëron Allahut diçka tjetër në adhurim, me siguri që punët e tua do të jenë të pavlera dhe padyshim që do të jesh nga të humburit.” (Zumer, 65)

Kufri, mohimi dhe largimi nga e verteta profetike.

I tillë është edhe njeriu të cilit Allahu i Lartësuar i dha shumë argumente dhe shenja të tij, por ai u zhvesh nga çdo mirësi që Zoti i dhuroi, e flaku tej dijen e tij dhe, për këtë, shejtani iu vu pas për ta shkatërruar, dhe nuk iu nda derisa u bë i shkatëruar, i mashtruar. I Lartësuari thotë: “Tregoju atyre (hebrenjve) për njeriun, të cilit Ne i mësuam shpalljet Tona, por u largua prej tyre. Kështu, djalli e pushtoi atë dhe ai u bë nga të humburit. Sikur të donim, do ta ngrinim atë (me shpalljet Tona), por ai u mbërthye pas jetës tokësore dhe u dha pas dëshirave të veta. Shembulli i tij është si shembulli i qenit: nëse e ndjek, ai të nxjerr gjuhën, nëse largohesh, ai përsëri të nxjerr gjuhën. Ky është shembull i njerëzve, që mohojnë shpalljet Tona. Tregojua atyre këto ngjarje, në mënyrë që ata të mendojnë.” (A’raf 175- 176).

1. Allahu do t’ua zhvlerësojë veprat atyre që mohojnë dhe I pengojnë njerëzit nga rruga e Tij.Muhamed 19


Shkuarja tek fallxhori ose magjistari

Muslimi përcjell në “Sahihun” e tij nga disa prej bashkëshorteve të Profetit (salallahu alejhi ue selem) se ai ka thënë: “Kujtdo që shkon te ndonjë ‘araf’ (ai që argumenton për njohjen e së fshehtës me anë të disa shenjave paraprake) dhe e pyet për diçka e i beson atij për atë që i tregoi, nuk i pranohet namazi dyzet ditë.”

Mohimi i fese

217. Të pyesin ty për muajin e shenjtë, për luftën në të. Thuaju: “Luftimi në atë kohë është gjynah i madh, por pengimi i njerëzve prej udhës së Allahut, mohimi i Tij, pengimi i njerëzve nga vizita e Xhamisë së Shenjtë dhe dëbimi i banorëve të saj nga ajo, janë gjynah më i madh tek Allahu. Kurse adhurimi i idhujve është gjynah më i madh se vrasja.” Ata vazhdimisht do të luftojnë kundër jush, që të mund t’ju kthejnë nga besimi juaj. Ata që e mohojnë fenë dhe vdesin si mohues, - veprat e tyre (të mira) do të humbasin në këtë botë dhe në tjetrën. Ata do të jenë banorë të Zjarrit, ku do të qëndrojnë përgjithmonë. EL-BEKARE SURJA 2

39. Sa për ata që nuk besojnë, veprat e tyre janë si mirazhi në shkretëtirë e të cilin i etshmi e kujton për ujë, por, kur arrin tek ai vend, nuk gjen asgjë. Aty do të hasë në dënimin e Allahut, i Cili ia
paguan llogarinë e tij të plotë, se Allahu është i shpejtë në llogari. 40. Ose janë si errësirat në detin e thellë, të cilat mbulohen nga dallgët që ngrihen njëra mbi tjetrën, duke pasur sipër tyre retë:
shtresa errësire njëra mbi tjetrën, aq sa kur e nxjerr dorën e vet, njeriu pothuajse nuk e sheh fare atë. Ai, të cilit Allahu nuk i jep dritë, nuk do të gjejë më dritë.Nur




Hipokrizia dhe perkujtimin me fyerje kur i ke bere mire dikujt.

Allahu i Lartësuar thotë: “O besimtarë! Mos i çoni dëm lëmoshat tuaja duke ua kujtuar ato (atyre që ua keni dhënë) dhe duke fyer, siç vepron ai që e shpenzon pasurinë e vet për sy e faqe të botës dhe nuk beson në Allahun dhe Ditën e Fundit. Ai shëmbëllen me një gur të lëmuar të mbuluar me dhé, mbi të cilin bie shiu me rrebesh, duke e lënë të zhveshur. Ata nuk kanë kurrfarë dobie nga veprat që kanë bërë, se Allahu nuk e udhëzon në rrugë të drejtë popullin mohues. Ata që shpenzojnë pasurinë e vet, për të kërkuar kënaqësinë e Allahut dhe që e forcojnë veten me punë të mira, shëmbëllejnë me një kopsht të mbjellë në rrafshnaltë, në të cilin bie shi i bollshëm, andaj jep fruta dyfish. Nëse nuk i bie shi i bollshëm, i bie shi i imët që i mjafton. Allahu i sheh mirë punët që bëni ju. A dëshiron ndonjëri nga ju që, duke qenë i moshuar e me fëmijë të mitur e të pambrojtur, kopshti i tij plot palma hurmash, vreshta e gjithfarë lloje frutash dhe i ujitur nga lumenj rrjedhës, të digjet nga një stuhi zjarri?! Ja, kështu Allahu jua shpjegon shpalljet e Tij, me qëllim që të mendoni.” (Bekare 264- 266).

68. Allahu u ka premtuar hipokritëve, hipokriteve dhe mosbesimtarëve zjarrin e Xhehenemit, ku do të qëndrojnë përgjithmonë; ai do t’iu mjaftojë atyre! Allahu i ka mallkuar dhe ata do të kenë dënim të vazhdueshëm.
69. (Ju hipokritë jeni) si ata që kanë qenë para jush! Ata kanë qenë më të fortë se ju, kanë pasur më shumë pasuri dhe fëmijë. Ata janë kënaqur me pjesën e vet të kësaj bote, por edhe ju po kënaqeni me pjesën tuaj siç janë kënaqur edhe ata; edhe ju jeni dhënë pas të këqijave, ashtu siç ishin dhënë ata. Veprat e tyre do të zhduken në këtë botë dhe në tjetrën; ata janë të shkatërruar. Teube


Mosnderimi, mosdegjimi dhe mos respektimi duke kundershtuar me mendjemadhesi urdherat e Profetit a.s

: “O ju që keni besuar! Mos e ngrini zërin tuaj mbi zërin e Profetit dhe mos i flisni atij me zë të lartë, siç bëni me njëri-tjetrin, në mënyrë që të mos ju humbin veprat tuaja pa e ndier ju fare.” (Huxhurat 2).

9. Kjo për shkak se ata e urrejnë atë që ka shpallur Allahu, andaj
Ai i ka zhvlerësuar veprat e tyre. Muhamed 19

Lenia e Namazit i fshijne punet e mira

Gjithashtu Pejgamberi a.s., sipas hadithit të sjellë nga imam Buħariu në “Sahih”, ka thënë: “Kush lë namazin e ikindisë, i ka punët të asgjësuara” Buhariu, vëll. 2, prej Burajde Ibn Husajbit.
Sipas një shpjegimi të dijetarëve këtu është fjala për punët e asaj dite.


Gjithashtu profeti a.s deshmon per disa vepra te tjera te keqija qe shkatarrojne veprat e mira.

Zilia, cmira, hasedi.
Te duash qe e mira e dikujt ti largohet dhe te vije tek ty.Te urresh ate miresi qe Allahu ia ka dhuruar dikujt.. Zilia lejohet ndaj nje personi, vetem, per kryerjen e veprave te mira, si marrja e diturise, dhenia e sadakase etj.

Pejgamberi a.s thote: Zilia i fshin punet, sikur zjarri drute.(hadith)

Kamata eshte prej gjynafeve qe fshin punet e mira

E njëjta gjë pohohet edhe në hadithin ku Aisheja i thotë për Zejdin, i cili kreu një shitblerje të ndaluar, të quajtur bejul innete: “Ai e ka asgjësuar xhihadin që ka zhvilluar me Pejgamberin a.s., vetëm nëse pendohet

Darekutni vëll. 2; El Bejhaki vëll. 5, prej Ibn Ishakut, e ky prej El Alijes, që tregon: “Një grua shkoi tek Aisheja dhe e pyeti për një akt shitblerjeje që ajo kishte bërë me Zejd Ibn Arkamin. Ajo i kishte shitur një skllav Zejdit, duke rënë dakord që Zejdi ta paguante shumën prej 800 dinarësh më vonë. Pastaj, po këtë skllav ajo ia kishte blerë Zejdit, duke i paguar 600 dinarë në dorë, kur Zejdi ende duhej t’i jepte asaj 800 dinarë. Aisheja i tha: "Shumë e keqe është kjo shitje dhe kjo blerje që ke bërë. Lajmëroje Zejdin se, me këtë vepër, e ka fshirë xhihadin e tij me Pejgamberin a.s., me përjashtim nëse ai pendohet." Transmetuesit janë të besueshëm.

Pra rreziku i fshirjes se puneve te mira eshte shume i madh nese njeriu nuk i ve rendesi veprave te tij.Mundet qe ai te punoje gjithe jeten dhe qellon qe mendjemadhesine e tij del mbi nje urdher te profetit .a.s ben shirk ose kufer, le namazin, ben ndonje gjynaf te madh nga ato permendem me lart dhe mundi i tij i shkon kot.Prandaj duhet kujdes i vecante, seriozitet dhe sinqeritet se mund te qelloje qe punet te fshihen dhe nga besimtar njeriu te kthehet ne munafik per shkak te prishjes se zemres se tij nga veprat e keqija sikurse treguam per rastin e personit qe iu dha dituria fetare por ai e hodhi ate pas duke shkuar mbas gjerave te dynjase.

[_Mersin_]

Sipas bibles mekatet me i madh eshte sharja e profeteve dhe profecise se tyre


Shpifja dhe sharja e profecise nuk falet nga Zoti sikurse bene hebrejte


28 Në të vërtetë po ju them se bijve të njerëzve do t'u falet çfarëdo mëkat dhe çdo blasfemi që do të thonë;
29 po për atë që do të blasfemojë kundër Frymës së Shenjtë nuk do të ketë falje përjetë; ai është fajtor për dënim të përjetshëm".
30 Sepse ata thoshnin: "Ai ka një frymë të ndyrë!".(Marku 3)


24
Prandaj ju thashë se ju do të vdisni në mëkatet tuaja, sepse po të mos besoni se unë jam, ju do të vdisni në mëkatet tuaja''Gjoni 8


2 Kush bën mëkat, bën edhe shkelje të ligjit; dhe mëkati është shkelje e ligjit.I Gjoni 3

[_Mersin_]

Veprat e mira fshijne veprat e keqija.

Gjynahet e mëdha, përveç shirkut dhe kufrit, mund të fshihen dhe të falen nëpërmjet veprave të mira të mëdha. Kështu, vepra më e madhe dhe më e fortë mbizotëron mbi tjetrën dhe ia fshin asaj pasojat. Ky është rregulli që ka vendosur Allahu i Lartësuar për çështjen e sëmundjeve dhe shëndetit të zemrës, të cilat vijnë si pasojë e veprave të këqija dhe të mira. Veprat e mira i japin zemrës një shëndet të plotë dhe imunitet, ndërsa veprat e këqija e bëjnë zemrën të dobët të paqëndrueshme përballë sëmundjeve që i paraqiten. Kjo ngjan me urtësinë e Allahut të Lartësuar në funksionimin e trupit, në rast ose jo të sëmundjeve. Ai që ka ndikim më të fortë do të mbizotërojë mbi tjetrin. Më i forti e mposht më të dobtin dhe i fshin pasojat e tij. Ilaci e fshin semundjen por dhe semundja e shkatarron trupin.Kjo është urtësia e të Lartësuarit në krijimin dhe përcaktimet e Tij. E tillë është edhe urtësia e tij në Sheriatin dhe urdhrat e Tij.

Veprat e mira qe i fshijne gjynahet tona.


Njehsimi i Allahut eshte shkak per faljen e gabimeve

Allahu i lartresuar ka vendosur qe shikur ti fshije punet e mira por dhe teuhidi ti fshije punet e keqija.Kjo eshte nje miresi per besimtaret e vertete me qellim qe ato duke mos I bere shok Allahut te perfitojne falje dhe xhenetin.
Hadithi 1887 Nga Enesi r.a. transmetohet se ka thënë: “E kam dëgjuar të Dërguarin e All-llahut s.a.v.s. duke thënë: “All-llahu i madhëruar ka thënë: “O i biri i Ademit, derisa ti më lutë dhe në Mua mbështetesh dhe shpreson, Unë do t’i falë ato që rrjedhin nga ti dhe nuk do të qortoj për to. O i biri i Ademit, sikur mëkatet tua të arrinin deri në qiell, kurse ti më drejtohesh me lutje për falje, Unë do të falë dhe nuk do të qortoj. O i biri i Ademit, sikur t’i të ma sjellish plot tokën me mëkate, kurse pas kësaj është takuar si besimdrejtë, e jo idhujtar i hyjnive tjera përveç Meje, Unë ty do ta sjell plot tokën me falje”.
(Transmeton Tirmidhiu, i cili thotë se ky është hadith hasen)


Hadithi 113
Nga Seid ibn Abdul-Aziz, nga Rebija ibn Jezid, nga Ebu Idris el-Havláni, nga Ebu Dherr Xhundub ibn Xhunade r.a. përcillet se Pejgamberit s.a.v.s. transmeton nga All-llahu i Gjithfuqishëm, që ka thënë: “O robtë e Mi! Unë ia kam ndaluar dhunën Vetes dhe e kam ndaluar edhe ndër ju, prandaj mos i bëni dhunë njëri-tjetrit. O robtë e Mi! Të gjithë ju jeni të lajthitur, përveç atij që e përudhi Unë, prandaj kërkoni udhëzime nga Unë, do t’ju përudhë. O robtë e Mi! Të gjithë ju jeni të uritur, përveç atij që e ushqej Unë, prandaj kërkoni t’ju ushqej, do t’ju ushqej. O robtë e Mi! Të gjithë ju jeni të zhveshur, përveç atij që e veshi Unë, prandaj kërkoni veshje nga Unë, do t’ju vesh. O robtë e Mi! Vërtet ju gaboni natën dhe ditën, kurse Unë i fali të gjitha mëkatet, prandaj kërkoni nga Unë falje, do t’ju fal. O robtë e Mi! Ju kurrë nuk mund të arrini tek ajo me çka Mua dëm do të më shkaktonit që të më dëmtonit, as që ndonjëherë do të arrini tek ajo që Mua dobi do të më sjellë, që të më kontribuonit. O robtë e Mi! Sikur i pari nga ju dhe i fundit nga ju dhe njerëzit nga ju dhe xhinnët nga ju të ishin të devotshëm, si zemra më e devotshme e njërit nga ju, kjo nuk do ta shtonte sundimin Tim në asgjë.
O robtë e Mi! Sikur i pari nga ju dhe i fundit nga ju dhe njerëzit nga ju dhe xhinnët nga ju të ishin të prishur si zemra më e prishur e njërit nga ju, kjo nuk do ta pakësonte sundimin Tim në asgjë. O robtë e Mi! Sikur i pari nga ju dhe i fundit nga ju dhe njerëzit nga ju dhe xhinnët nga ju të ngriheshi (qëndroni) në një vend dhe dëshirat dhe lutjet Mua të m’i drejtoni, dhe Unë t’i përgjigjesha lutjes së çdonjërit, kjo nuk do ta zvogëlonte atë që kam Unë as aq saqë mungon gjilpëra kur ngulitet në det. O robtë e Mi! Çdo gjë varet nga veprat tuaja, të cilat tek Unë janë të ruajtura dhe të llogaritura, kurse për të cilat Unë do t’ju shpërblej. Kush gjenë mirë, le ta falënderojë All-llahun kurse kush gjenë të kundërtën, mos ta fajësojë askë përveç vetvetes”.
(Transmeton Muslimi)

Berja e puneve te mira duke besuar Zotin


70. Përjashtim bën ai që pendohet, beson dhe punon vepra të mira. Një njeriu të tillë Allahu ia ndërron veprat e këqija në të mira. Allahu është Falës e Mëshirëplotë.Furkan

70. O besimtarë, frikësojuni Allahut dhe thoni vetëm të vërtetën.
71. Ai do t’jua bekojë veprat tuaja dhe do t’jua falë gjynahet. Kush i bindet Allahut dhe të Dërguarit të Tij, do të arrijë një fitore madhështore.Ahzab



Ndjekja e Profetit te Zotit, Muhamedit a.s



“Thuaj, nëse e duani All-llahun, pasomëni, edhe juve All-llahu do t’ju dojë dhe do t’ua falë mëkatet.”
(Ali Imran, 31)

Lutja drejtuar Zotit me pendim

All-llahu i madhëruar thotë:
“Thuaj: “O njerëzit e mi që keni bërë gabim ndaj vetes, mos e këputni shpresën te mëshira e All-llahut! All-llahu, me siguri do t’ua falë të gjitha mëkatet; Ai, njëmend, fal shumë dhe është i mëshirshëm”.
(ez-Zumer, 53)

“Kërko falje për mëkatet tua dhe për besimtarët e besimtaret!”
(Muhammed,19)

“All-llahu i madhëruar na lajmëron se Ibrahimi s.a.v.s. është lutur: “O Zoti ynë më fal mua,edhe prindërit e mi, edhe tërë besimtarët - atë ditë kur të jepet llogari”.
(Ibrahim, 41)


Hyrja dhe pranimi i Islamit eshte shkak per faljen e gabimeve

Hadithi 716
Ibnu Shumaseta thotë: “Shkuam ta vizitojmë Amr ibnul Asin r.a. të shtrirë në shtratin e vdekjes, i cili qau shumë. Pastaj e ktheu fytyrën kah muri. I biri i tij filloi t’i flasë: “O babai im! A nuk të ka përgëzuar Pejgamberi s.a.v.s. me këtë dhe këtë?” Ai u kthye me fytyrë kah ne dhe tha: “Më e vlefshmja dhe ajo në të cilën llogarisim më së shumti është fjala e dëshmisë (shehadeti) se nuk ka Zot tjetër përveç All-llahut dhe se Muhammedi s.a.v.s. është i Dërguari i Tij. Unë vërtet kalova nëpër tri periudha: E konsideroja veten se isha armiku më i madh i Pejgamberit s.a.v.s., më dukej se askush nuk e urrente më shumë se unë, dhe në atë kohë nuk do të kishte për mua kënaqësi më të madhe veç ta mbytja Pejgamberin. Sikur të vdisja në atë gjendje, do të isha me siguri gjithmonë në Xhehennem. Mirëpo, kur All-llahu e vendosi Islamin në zemrën time, shkova te Pejgamberi dhe i thashë: “Shtrije dorën e djathtë që të betohem (zotohem)”. Ai e shtriu dorën e tij të djathtë, ndërsa unë e tërhoqa dorën time. Pejgamberi s.a.v.s. tha: “Ç’ke o Amr?” Unë pastaj i thashë: “Dua të të kushtëzoj!” Pejgamberi u përgjigj: “Kushtëzo ç’të duash!” Unë pastaj i thashë: “Dua që të më falen gabimet!” Pejgamberi tha: “A nuk e di se Islami rrënon (shlyen) çdo gjë që ka qenë më parë? A nuk e di ti se hixhreti rrënon çdo gjë që ka qenë më parë? A nuk e di se haxhxhi rrënon çdo gjë që ka qenë më parë?” Për mua atëherë nuk kishte njeri më të dashur se Pejgamberi s.a.v.s. si dhe më të madh se ai në sytë e mi. Unë nuk mundesha t’i ngop sytë me të për shkak të respektit që kisha ndaj tij. Sikur të më pyet sot dikush që ta përshkruaj, nuk do të mundesha ta bëj, për arsye se unë nuk i kam ngopur sytë e mi me të. Sikur të kisha vdekur në atë gjendje me siguri do të shpresoja që të jem prej xhennetlinjve.
Pastaj ishte periudha (e tretë), isha i ngarkuar në vende udhëheqëse me përgjegjësi (veli) dhe nuk e di gjendjen time si jam gjendur gjatë kësaj kohe. Për këtë kur të vdes, të mos më përcjell mua vajtimi e as zjarri, ndërsa kur të më varrosni, hidheni mbi mua dheun nga pak, pastaj qëndroni rreth varrit tim aq sa të mund të prehet kurbani dhe të copëtohet mishi i tij, që të heq mërzinë me ju deri sa të shoh se me çka t'ju drejtohem të dërguarve të Krijuesit tim”.



Lutja e vecante drejtuar Allahut eshte shkak per faljen e gabimeve

Hadithi 1883
Nga Ibni Mes’udi r.a. transmetohet se ka thënë: “I Dërguari i All-llahut s.a.v.s. ka thënë: “Kush thotë: All-llahut i lutem për falje, nuk ka zot tjetër përveç Atij, të Gjallit, të Qëndrueshmit, dhe Atij i drejtohem për pendim, do t’i falen mëkatet, qoftë edhe nëse ka ikur nga fushëbeteja”.
(Transmetojnë Ebu Davudi, Tirmidhiu dhe Hakimi. Hadithi është sahih sipas kushteve te Buhariut dhe Muslimit)



Namazi i nates dhe falja e namazeve me xhemat.

Kështu, i Madhëruari thotë: “Fale namazin në mëngjes e mbrëmje dhe në një kohë të natës, sepse veprat e mira i shlyejnë veprat e këqija. Kjo këshillë vlen për ata që i pranojnë këshillat.” (Hud 114).

Abdesi dhe falja e namazit jane shkak per faljen e gabimeve

159. Na ka treguar Abdulaziz b. Abdullah el-Uvjesiu, këtij Ibrahim b. Sa’di, ky nga Ibni Shihabi, ky nga Ata’ b. Jezidi, ky nga Humrani, rob i liruar i Uthmanit, i cili ka treguar se:
“Uthman b. Affani ka kërkuar një enë me ujë (për të marrur abdest); derdhi ujë tri herë në pëllëmbat e duarve dhe i lau (duart). Pastaj, e futi dorën e djathtë në enë (dhe pasi mori ujë nga ena) e shpërlau gojën dhe hundën. Pastaj e lau fytyrën tri herë dhe duart deri në bërryla nga tri herë. I dha mes-h kokës (e fshiu me dorë të lagët) dhe i lau këmbët tri herë deri në nyje. Pastaj tha se Pejgamberi s.a.v.s. ka thënë:
’Kush merr abdest ashtu sikurse unë dhe fal dy rekate namaz, duke u përqëndruar me tërë qenien në namaz, pa menduar fare për ndonjë interes personal, do t’i falen gabimet (e vogla) të cilat i ka bërë më parë’.“

160. Ibrahimi transmeton nga Salih b. Kejsani dhe Ibni Shihabi, kanë thënë, kurse Urve transmeton nga Humrani:
“Pasi Uthmani mori abdest, tha:
‘Dëgjoni! Do t’ju tregoj një hadith – e po të mos kishte ndonjë ajet, unë nuk do t’ua tregoja juve (hadithin). E kam dëgjuar Pejgamberin s.a.v.s. duke thënë:
’Çdonjërit, që në mënyrë të rregullt merr abdest dhe fal namazin, do t’i falen gabimet (gjynahet) gjatë kohës në mes abdestit dhe namazit përkatës, derisa të falë atë namaz’.“
Urve thotë: Ajeti që i dedikohet kësaj çështjeje, është:
“Sigurisht se ata që fshehin provat e qarta, dëshmitë dhe udhëzimet të cilat Ne i kemi dërguar…” (El Bekareh: 159

Hadithi 130
Ebu Hurejre r.a. transmeton se i Dërguari i All-llahut s.a.v.s. ka thënë: “Kush merr abdest bukur e mirë, pastaj shkon në namaz të xhumasë, atje hesht dhe dëgjon (hutben), i falen mëkatet e bëra në mes të dy xhumave dhe tri ditë më tepër. Kush argëtohet në xhami me rërë (dhe gjëra të tjera), e ka zhvlerësuar dobinë e xhumasë”.
(Transmeton Muslimi)

Hadithi 131
Nga Ebu Hurejre r.a. transmetohet se i Dërguari i All-llahut s.a.v.s. ka thënë: “Kur një rob musliman, apo një besimtar merr abdest, kur e lanë fytyrën, prej tij bien të gjitha mëkatet e syve të tij me të cilët ka shikuar, bashkë më ujin ose me pikën e fundit të ujit. Kur t’i lajë duart, i bien të gjitha mëkatet e duarve me ujin ose me pikën e fundit të ujit, derisa të dalë i pastër nga mëkatet. Kur t’i lajë këmbët e tij, i bien të gjitha mëkatet e këmbëve bashkë me ujin ose me pikën e fundit të ujit, ashtu që ai mbetet plotësisht i pastër prej mëkateve”.
(Transmeton Muslimi)

Hadithi 132
Ebu Hurejre r.a. thotë se i Dërguari i All-llahut s.a.v.s ka thënë: “Pesë namazet - prej njërit deri te tjetri, namazi i xhumasë - prej njërit deri te tjetri dhe prej një ramazani gjer në ramazanin tjetër, janë pastrues të mëkateve në mes tyre - nëse ruheni prej mëkateve të mëdha”.
(Transmeton Muslimi)

Hadithi 832
Ebu Abdull-llah Selman El-Farisiu r.a. thotë se Pejgamberi s.a.v.s. ka thënë: “Çdo njeri që lahet ditën e xhumasë dhe pastrohet sa më mirë që të jetë e mundur, pastaj përdor yndyrë dhevë parfum dhe niset në namazin e xhumasë dhe nuk i ndan dy vetë që janë ulur, pastaj fal namazin e obliguar dhe hesht gjatë kohës kur imami e lexon hytben, All-llahu i madhëruar me siguri do t’ia falë mëkatet e javës së kaluar”.
(Transmeton Buhariu)



Berja e dhikrit mbas namazit farz jane shkak per faljen e gabimeve

Hadithi 1427
Nga Ebu Hurejre r.a. transmetohet se i Dërguari i All-llahut s.a.v.s. ka thënë: “Kush e lavdon All-llahun pas çdo namazi me tridhjetë e tri herë dhe kush e falënderon All-llahun tridhjetë e tri herë, e kush e madhëron All-llahun tridhjetë e tri herë, e pastaj e plotëson këtë me të njëqindtën: La ilahe il-lall-llahu vahdehu la sherike lehu; lehu-l-mulku ve lehu-l-hamdu; ve huve ala kul-li shej’in kadir, do t’i falen mëkatet, qofshin ato edhe se shkuma e detit”.

Puthitja e fjales tone me fjalet e melaikeve ne namazin me xhemat eshte shkak per faljen e gabimeve

130. Pejgamberi s.a.v.s. ka thënë: Kur imami shqipton: "gajril-magdubi
alejhim ueled-dal-lin", ju thuani "amin". Dhe shprehja "amin" e të cilit
puthitet me të shqiptuarit e melaikeve do t'i falen mëkatet e vogla të
bëra. Buhariu

139. Pejgamberi s.a.v.s. ka thënë: Kur imami shqipton "Semiall-llahu li
men hamideh", ju thuani "All-llahumme rabbena lekel-hamd", sepse atij, të
cilit i përputhet shqiptimi i këtij teksti me shqiptimin e melaikeve, do
t'i falen mëkatet e vogla (të bëra ndaj All-llahut). Buhariu


Devotshmeria(takua) dhe kryerja e veprave te mira jane shkak per faljen e gabimeve

Ose: “Në qoftë se ju u shmangeni gjynaheve të mëdha, që ju janë ndaluar, Ne do t’jua falim gabimet tuaja të vogla dhe do t’ju shpiem në një vend të nderuar.” (Nisa 31).

Profeti a.s e Pejgamberi a.s. ka thënë: “Kije frikë Allahun kudo që të jesh! Ndiqe veprën e keqe me një vepër të mirë, që e fshin të keqen, dhe sillu me njerëzit me moral të mirë.”

Hadithi 128 Ebu Hurejre r.a. thotë se i Dërguari i All-llahut s.a.v.s. ka thënë: “Një njeri duke udhëtuar në një rrugë e kaplon etje e madhe, e gjen një pus, zbret në të dhe pi ujë. Pastaj del nga pusi dhe has një qen me gjuhë të nxjerrë jashtë që han baltë nga etja. Njeriu thotë: “Këtë qen e paska kapluar etja siç më pat kapluar edhe mua më parë”. Pastaj njeriu zbret në pus dhe mbush këpucën e vet me ujë, pastaj e kap me gojë derisa ngjitet lartë dhe i jep të pijë qenit. All-llahu për këtë e falënderon dhe ia fal mëkatet”. (As’habët i) Thanë: “O i Dërguari i All-llahut, edhe për kafshët kemi shpërblim?” (Pejgamberi) Tha: “Në gjithçka që ka mëlqi të lagur ka shpërblim”. (Muttefekun alejhi)

Në transmetimin e Buhariut theksohet: “E falënderon All-llahu, ia falë mëkatet dhe e fut në Xhennet”. Kurse në një transmetim të Buhariut dhe Muslimit (ku kjo ngjarje theksohet më gjerësisht), theksohet: “Një ditë një qen u soll rreth pusit, pasi që etja e kishte kapluar për vdekje. Atë e sheh një lavire dhe horre prej Beni Israilëve e cila e zbathi këpucën e saj dhe me te i dha ujë qenit derisa e ngopi; për këtë vepër iu falën mëkatet”.

Hadithi 129
Ebu Hurejre r.a. po ashtu thotë se Pejgamberi s.a.v.s. ka thënë: “Vërtet e kam parë një njeri duke u dëfryer në Xhennet për shkak se kishte prerë një dru i cili i pengonte në rrugë duke kaluar muslimanët”.
(Transmeton Muslimi)

Kurse në një transmetim tjetër thuhet: “Një njeri has në një degë të lisit në mes të rrugës, e thotë: “Pasha All-llahun, unë këtë do t’ua largoj muslimanëve që mos t’i mundojë”. Andaj u fut në Xhennet”. Kurse në një transmetim të Buhariut dhe Muslimit: “Duke ecur rrugës një njeri e gjen një degë të ferrës në rrugë dhe e largon. All-llahu e falënderoi atë dhe ia fali mëkatet”.


Lufta ne rruge te Allahut eshte shkak per faljen e gabimeve

Gjithashtu Profeti a.s. ka thënë: “Allahu i Madhëruar e ka dalluar dëshmorin mbi të tjerët me disa privililegje:
- Do t’i falen të gjitha gabimet që në currilën e parë të gjakut që derdh;
- do t’i tregohet vendi i vet në Xhenet;
- do të zbukurohet me stolitë e imanit;
- do të martohet me hyritë e symëdha.
- do të ruhet e sigurohet prej ndëshkimit të varrit;
- do të jetë i qetë dhe i sigurt Ditën e Tmerrit të madh (Kijametit);
- mbi kokën e tij do të vendoset kurora e fisnikërisë dhe urtësisë, një smerald i së cilës është më e mirë se dynjaja dhe gjithë ç’ka në të;
- do të martohet me shtatëdhjetë e dy hyri sybukura;
- do t’i jepet leje të ndërmjetësojë për shtatëdhjetë të afërm të tij.”
-
- Hadithi 1321 Nga Ebu Katade r.a. transmetohet se i Dërguari i All-llahut s.a.v.s. qëndroi mes as’habëve dhe ka theksuar se xhihadi në rrugën e All-llahut dhe besimi në All-llahun është puna më e lavduar. U ngrit një njeri dhe tha: “O i Dërguari i All-llahut, a konsideron ti se nëse unë vritem në rrugën e All-llahut, do të më falen të gjitha mëkatet e mia?” I Dërguari i All-llahut ka thënë: “Po, nëse vritesh në rrugën e All-llahut i durueshëm, i qëndrueshëm, llogarit sevapet, sulmon përpara, e nuk tërhiqesh”. Pastaj i Dërguari i All-llahut s.a.v.s. ka thënë: “Si the?” Njeriu ka thënë: “A konsideron ti se nëse unë vritem në rrugën e All-llahut, do të falen të gjitha mëkatet e mia?” I Dërguari s.a.v.s. ka thënë: “Po, nëse bëhesh luftëtar i durueshëm, që llogarit sevapet, që vetëm sulet përpara e nuk tërhiqet, përveç borxheve. Vërtet kështu më tha Xhibrili a.s”.

Hatibi(sahabi) donte ti lajmeronte duke i derguar leter kurejsheve per ardhjen e luftetareve muslimane , një gjynah ky shumë i madh. Omeri i thotë Pejgamberit a.s.: “Më lër, o i Dërguari i Allahut, t’ia heq kokën, se ai tradhtoi Allahun dhe të Dërguarin e Tij; ai e shfaqi hipokrizinë e vet.” Pejgamberi a.s. ia ktheu: “Por ai ka marrë pjesë në Bedër. E ku e di ti, o Omer! Ndoshta Allahu i Lartësuar i ka parë luftëtarët e Bedrit dhe ka thënë: “Bëni çfarë të doni, se unë jua kam falur të gjitha!” Duke i lotuar sytë, Omeri tha: “Allahu dhe i Dërguari i Tij janë më të ditur.” Ibn Hishami, pa sened. Buhariu. Muslimi, Ebu Daudi; Tirmidhiu, me nr. 3302; Ahmedi, prej Aliut.
.Lufta e bedrit ishte vepër kolosale, shumë e dashur për Allahun e Lartësuar, me të cilën Allahu i Lartësuar u krenohej melekëve. E mira e asaj vepre ishte më e madhe se e keqja e spiunimit, edhe pse kjo e fundit qe në dëm të muslimanëve dhe e urryer për Allahun e Lartësuar.

Dhe Zoti iu përgjigj lutjes së tyre: “Unë nuk do t’ia humb mundin askujt nga ju që ka bërë vepra,qoftë mashkull apo femër. Ju jeni njëlloj (në shpërblim). Atyre që u shpërngulën, u dëbuan ngavatrat e tyre, u munduan në rrugën Time, luftuan dhe u vranë, Unë do t’ua mbuloj veprat e këqija dhe do t’i shpie në kopshte, nëpër të cilat rrjedhin lumenj, si shpërblim nga Allahu. Shpërblimi më i mirë është tek Allahu.” (3/195);


Hixhreti dhe pendimi jane shkak per faljen e gabimeve

Hadithi 21 Nga Ebu Seid Sa’d ibn Malik ibn Sinan el-Hudrij r.a. përcillet se i Dërguari i All-llahut s.a.v.s. ka thënë: “Moti para jush ka qenë një njeri që ka vrarë nëntëdhjete e nëntë vetë, ka pyetur për njeriun më të dishëm në botë. Atë e udhëzuan te një rahib (i devotshëm i shkretëtirës - izraelit). Shkon te rahibi e i thotë se ka vrarë 99 veta, andaj a ka për të pendim (tevbe, mëshirë e All-llahut dhe falje). Rahibi i thotë se për te nuk ka tevbe. Ky e vret edhe rahibin dhe me te i plotëson njëqind të vrarët. Pastaj vazhdon të kërkojë njeriun më të ditur në botë, e udhëzuan te një dijetar. Ky pasi e gjen i tregon se ka vrarë 100 njerëz dhe e pyet edhe këtë se a ka për të pendim? Dijetari i tha se edhe për të ka tevbe: “Po! (Por është shumë larg dhe vështirë). Vrasësi e pyeti: “Sa është largësia mes meje dhe tevbes? Dijetari i tha: “Shko në atë vend dhe në atë vend, aty banojnë njerëz të cilët e adhurojnë All-llahun edhe ti adhuroje All-llahun me ta dhe mos u kthe kurrë në vendin tënd, sepse është vend i keq”. Njeriu u nis për në vendin e adhurimit të All-llahut dhe kur arriti në gjysmë të rrugës i erdhi vdekja. Atëherë lindi grindja në mes engjëjve të mëshirës dhe engjëjve të dënimit. Engjëjt e mëshirës thanë: “Ai deri këtu ka ardhur i penduar për mëkatet me zemër të drejtuar kah All-llahu i madhërishëm”. Kurse engjëjt e dënimit thanë: “Asnjëherë më parë nuk ka bërë mirë”. Atëherë këtyre engjëjve u vjen një engjëll tjetër në formë të njeriut e këta e morën për gjykatës që të gjykojë se cilët kanë të drejtë. Ky u thotë: “Matni në mes dy vendeve, vendit të adhurimit dhe atij të mëkateve, e më afër cilit vend të jetë, atij vendi dhe i takon”. Engjëjt e matën hapësirën në mes dy vendeve dhe konstatuan se i penduari ishte më afër vendit që synonte (adhurimit), andaj e morën engjëjt e mëshirës”. (Muttefekun alejhi)

Në Sahihun e Buhariut është ky transmetim: “Njeriu i penduar ishte më afër vendit të ibadetit vetëm për një pëllëmbë, andaj dhe u llogarit si banor i tij”. Po ashtu, në Sahihun e Buhariut i shtohet edhe ky citat: “All-llahu u urdhëron disa engjëjve që t’i largohen, kurse disa të tjerëve që t’i afrohen, pastaj i urdhëron që ta masin largësinë në mes dy vendeve, e engjëjt konstatojnë se i penduari është vetëm për një pëllëmbë më afër vendit të tevbes dhe ibadetit - andaj iu falën mëkatet”. Kurse në një transmetim qëndron: “Me gjoksin e zemrën e tij ishte më afër vendit të tevbes dhe devotshmërisë”.


Agjerimi i Ramazanit dhe falja ne naten e Kadrit jane shkak per faljen e gabimeve

Hadithi 1195
Ebu Hurejre r.a. tregon se Pejgamberi s.a.v.s. ka thënë: “Kush i kalon netët e Ramazanit duke bërë ibadet, duke qenë i bindur në besimin islam, dhe duke pasur qëllim të sinqertë, do t’i falen të gjitha gabimet e tij të mëparshme”.


Hadithi 1197
Ebu Hurejre r.a. tregon se Pejgamberi s.a.v.s. ka thënë: “Kush falet natën e Kadrit, duke qenë i bindur në besimin islam dhe ka qëllim të sinqertë, do t’i falen gabimet e tij të mëparshme”.
(Muttefekun alejhi)




LIBRI PËR KËRKIMIN E FALJES

All-llahu i madhëruar thotë:
“Kërko falje për mëkatet tua”.
(Muhammed, 19)

“Dhe kërko falje nga All-llahu! All-llahu njëmend është shumë i mëshirshëm dhe fal!”
(en-Nisa, 106)

“Ti madhëroje Zotin tënd me lavdërata dhe kërko falje nga Ai! Ai me të vërtetë e pranon pendimin!”
(en-Nasr, 3)

“Thuaj: A t'ju tregoj çka është më mirë se ato? Ata të cilët janë të devotshëm kanë te Zoti i tyre Xhennete, ku do të rrjedhin lumenj, e aty do të mbesin përgjithmonë, edhe bashkëshorte të pastra dhe kënaqësinë e All-llahut. All-llahu i sheh mirë shumë robërit e vet. Ata të cilët thonë: “O Zoti ynë, ne me të vërtetë besojmë, prandaj na fal mëkatet tona dhe mbrona prej dënimit me zjarr!” Të durueshmit dhe të sinqertit, edhe të dëgjueshmit, edhe ata që japin lëmoshë me të cilët kërkojnë falje në orët e vona të natës”.
(Ali Imran, 15-16-17)

“Ai i cili bën ndonjë të keqe ose bën mëkat ndaj vetes e pastaj lut All-llahun që t’ia falë - do të bindet se All-llahu fal dhe është i mëshirshëm”.
(en-Nisa, 110)

“All-llahu ata nuk i dënonte, sepse ishe ti në mesin e tyre, dhe ata All-llahu nuk i dënon derisa luten për falje”.
(el-Enfal, 33)

“Edhe ata, të cilët kur bëjnë paudhësi, ose bëjnë gabim ndaj vetvetes, e kujtojnë All-llahun dhe kërkojnë falje për mëkatet e tyre - kush i fal mëkatet përveç All-llahut? - dhe të cilët vazhdojnë në atë çka kanë bërë (të gabojnë) me vetëdije”.
(Ali Imran, 135)


Hadithi 1528
Nga Ukbete b. Amiri r.a. transmetohet se ka thënë: Kam thënë: “O i Dërguari i All-llahut, ç’është shpëtimi?” Ka thënë: “Zotëro me gjuhën tënde, rri në shtëpinë tënde dhe qaj për mëkatet tua”.
(Tirmidhiu, i cili thotë se ky është hadith hasen)

Hadithi 1596
Nga Ebu Dherri r.a. transmetohet se Pejgamberi s.a.v.s. ka thënë: “Me tre vetë All-llahu Ditën e gjykimit nuk do të flasë; as nuk do t’i shikojë, as nuk do t’i pastrojë nga mëkatet. Për ta është caktuar dënim i dhembshëm”. Transmetuesi ka thënë: “I Dërguari i All-llahut s.a.v.s. tri herë i përsëriti këto fjalë”. Ebu Dherri ka thënë: “Janë shkatërruar dhe kanë humbur, kush janë ata, o i Dërguari i All-llahut”. (Pejgamberi s.a.v.s.) ka thënë: “Zgjatësi (ai që i lëshon poshtë rrobat apo flokët në shenjë mendjemadhësie), ai që i numëron mirësitë e veta dhe ua mban në hundë personave që u ka bërë mirë dhe ai që mallin e tij të pavlefshëm e shet duke u betuar rrejshëm”.
(Transmeton Muslimi)

Në një transmetim të Muslimit thuhet: “El-Musbilu” (i cili lëshon) është shtuar edhe fjala “izarehu” (rrobat e tij) d.m.th. “ai që lëshon rrobat dhe gunën e tij më poshtë se nyjet e këmbëve nga mendjemadhësia”.

Hadithi 1735
Nga Xhabiri r.a. transmetohet se i Dërguari i All-llahut s.a.v.s. ka hyrë te Ummi Saibi apo te Ummi Musejjebi dhe ka thënë: “Ç’ke ti, oj Ummi Saiba apo oj Ummi Musejjeba, që po dridhesh?” Ajo ka thënë: “Ethet, All-llahu mos i bekoftë!” Pejgamberi s.a.v.s. ka thënë: “Mos i shaj ethet, sepse ato vërtet i heqin mëkatet e bijve të Ademit sikur që rrësheku i farkëtarit e heq ndryshkun e hekurit”.
(Transmeton Muslimi)


Hadithi 1455
Nga Ebu Hurejre r.a. transmetohet se ka thënë: “I Dërguari i All-llahut s.a.v.s. ka thënë: “Vërtet All-llahu i madhëruar ka engjëj që udhëtojnë gjithnjë dhe kërkojnë ithtarë të dhikrit, e kur gjejnë popullin që e përmend All-llahun e madhëruar, engjëjt thërrasin: ‘Eni kah nevojat tuaja!’, e pastaj i rrethojnë me krahët e tyre deri në qiellin e kësaj bote, kurse Krijuesi i tyre, edhe pse e di më mirë se ata i pyeti: ‘Ç’po flasin njerëzit e Mi?’” Ka thënë: “Engjëjt thonë: ‘Po të lavdojnë (tesbih) Ty, po të madhërojnë (tekbir) Ty, po të falënderojnë (tahmid) Ty, dhe po të lartësojnë (temxhid) Ty’. All-llahu tha: ‘A më kanë parë robtë e Mi?’ Engjëjt thanë: ‘Jo, për All-llahun, ata nuk Të kanë parë!’ All-llahu pyeti: ‘Çfarë do të ishin, sikur të më shihnin?’ Engjëjt thonë: ‘Sikur Të të shihnin, ata edhe më tepër do Të të adhuronin, do Të të falënderonin dhe do Të të lavdonin’. All-llahu tha: ‘A po kërkojnë diç robtë e Mi?’ Engjëjt thanë: ‘Po Të lusin për Xhennet’.” Pejgamberi s.a.v.s. tha: “All-llahu thotë: ‘A e kanë parë atë?’. Engjëjt thanë: ‘Jo, për All-llahun, o Krijues, nuk e kanë parë Xhennetin’. All-llahu atëherë u tha: ‘E si do të luteshin për Xhennetin, sikur ta kishin parë?’ Engjëjt thanë: ‘Sikur ta kishin parë Xhennetin, ata edhe më shumë do të lakmonin për të, edhe më shumë do të kërkonin dhe edhe më shumë do të dëshironin’. Atëherë All-llahu i pyeti ata: ‘Prej çkahit ata kërkojnë mbrojtje dhe strehim?’ Engjëjt thanë: ‘Ata kërkojnë mbrojtje nga zjarri’. All-llahu tha: ‘A e kanë parë ata zjarrin?’ Engjëjt thanë: ‘Jo, për All-llahun, nuk e kanë parë!’ All-llahu tha: ‘E si do të kërkonin ata mbrojtjen nga zjarri sikur ta kishin parë?’ Engjëjt thanë: ‘Sikur ta kishin parë zjarrin, ata edhe më shumë do të iknin nga ai, dhe edhe më shumë do të frikësoheshin nga ai’. All-llahu i madhëruar thotë: ‘Bëhuni dëshmitarë që po ua fali atyre”. Muhammedi s.a.v.s. ka thënë: “Një prej engjëjve thotë: ‘O Krijues, në mesin e tyre është një që nuk është prej tyre, ai ka ardhur në mesin e tyre për shkaqe private të tyre’. All-llahu i madhëruar thotë: ‘Ata të gjithë së bashku ulen, nuk mund të jetë i pakënaqur një fqinj i tyre që qëndron ulur në shoqërinë e njëjtë’.”
(Muttefekun alejhi)

Sipas transmetimit të Muslimit: Nga Ebu Hurejre r.a. transmetohet se Pejgamberi s.a.v.s. ka thënë: “Vërtet All-llahu ka engjëjt udhëtarë të zgjedhur, të cilët i përcjellin tubimet e dhikrit, dhe kur gjejnë tubim të dhikrit, ata ulen me ta dhe njëri-tjetrin e mbështjellin me krahët e tyre, kështu që e mbushin gjithë ç’ka mes tyre dhe qiellit të kësaj bote. Pasi që shpërndahen (të tubuarit), engjëjt ngrihen dhe shkojnë në qiell. Atëherë All-llahu i pyet ata për përmendësit e All-llahut, ndonëse më mirë se ata e di gjendjen e tyre: ‘Prej nga erdhët?’ Engjëjt thonë: ‘Vijmë nga robtë Tu, që në tokë Të bëjnë tesbih, tekbir, tehlil, tahmid dhe lutje!’ All-llahu i madhëruar thotë: ‘Çka po më lusin?’ Engjëjt thonë: ‘Të lusin për Xhennetin!’ All-llahu thotë: ‘A e kanë parë ata Xhennetin tim?’ Engjëjt thonë: ‘Jo, Krijuesi ynë!’ All-llahu thotë: ‘E si do të lutnin ata për Xhennetin sikur ta kenë parë atë?’ Engjëjt thonë: ‘Do të lusin t’i strehosh ata’. All-llahu thotë: ‘A e kanë parë ata zjarrin Tim?’ Engjëjt thonë: ‘Jo!’ All-llahu thotë: ‘E si do ta bënin këtë sikur ta kishin parë atë?’ Engjëjt thonë: ‘Ata të lutin për falje’. All-llahu thotë: ‘Unë tashmë të gjithëve ua kam fal dhe u kam dhënë ç’kanë kërkuar dhe i kam mbrojtur nga ajo që kanë kërkuar”. Muhammedi s.a.v.s. ka thënë: “Engjëjt thanë: ‘Në mesin e tyre ka një rob mëkatar, ai ka ecur dhe rastësisht iu është bashkangjitur në ndejë’. All-llahu thotë: ‘Edhe atij ia kam falë, sepse ata janë popull, individët e të cilit nuk mund të jenë jo të lumtur’.”


Hadithi 912
Ibnu Abbasi r.anhuma tregon se Pejgamberi s.a.v.s. ka hyrë te një beduin për ta vizituar dhe duke e vizituar të sëmurin thoshte: “Nuk ka rrezik, pastrim (ti je ai që pastrohet prej mëkateve) me dashjen e All-llahut”.
(Transmeton Buhariu)

Hadithi 447
Transmetohet nga Enesi r.a. se ka thënë: “E kam dëgjuar të Dërguarin e All-llahut s.a.v.s duke thënë: “All-llahu i madhëruar thotë: “O biri i Ademit, derisa të thirresh në Mua, dhe të kërkosh ndihmë nga Unë, do të fal çka ke vepruar. O biri i Ademit, qofshin mëkatet tua deri te vranësirat e qiellit dhe nëse kërkon falje nga Unë, do të fal ty. O biri i Ademit, nëse tek Unë vjen me mëkatet më të mëdha gati sikur toka, pastaj më drejtohesh, duke mos më shoqëruar asgjë, do të vijë unë ty me falje po aq të madhe”.
(Transmeton Tirmidhiu dhe thotë se është hadith hasen)


Hadithi 426
Transmetohet nga Ebu Hurejre r.a. se Pejgamberi s.a.v.s. duke rrëfyer nga Krijuesi i tij i madhëruar ka thënë. “Një rob bën një mëkat, dhe thotë: “O All-llahu im, ma fal mëkatin tim”, kurse All-llahu i madhëruar do të thotë: “Robi im ka bërë një mëkat dhe e ka ditur se e ka Krijuesin i cili e fal mëkatin, por edhe dënon për mëkat”. Pastaj kthehet dhe përsëri bën mëkat, e pastaj thotë: “O Zot, ma fal mua mëkatin”, kurse All-llahu xh.sh. thotë. “Robi im bëri një mëkat, por e di se ka Krijuesin që fal mëkat, por edhe dënon për mëkat”. Pastaj kthehet dhe përsëri bën mëkat, dhe prapë thotë: “O Zot, ma fal mua mëkatin”, kurse i Lartmadhërishmi thotë: “Robi im bëri një mëkat, por e di se ka Krijuesin i cili fal mëkat, por edhe dënon për mëkat. Unë tashmë, e kam falur robin tim, le të veprojë ç’të dojë!”
(Muttefekun alejhi)

Hadithi 427
Transmetohet nga Ebu Hurejre r.a. se i Dërguari i All-llahut s.a.v.s. ka thënë: “Pasha Atë, në dorë të të cilit gjendet shpirti im, sikur ju të mos bënit mëkat, do t’ju zhdukte All-llahu dhe do të sillte një popull që bënë mëkate, pastaj kërkon falje dhe All-llahu e madhëruar i fal”.
(Transmeton Muslimi)

Hadithi 428
Transmetohet nga Ebu Ejjub Halid ibn Zejd r.a. që ka thënë: “E kam dëgjuar të Dërguarin e All-llahut s.a.v.s duke thënë: “Sikur ju të mos bënit mëkate, All-llahu do të krijonte krijesa që do të gabojnë, e pastaj kërkojnë falje (bëjnë istigfar) dhe do të falen”.
(Transmeton Muslimi)

Hadithi 431
Transmetohet nga Muadh ibn Xhebeli r.a. që ka thënë: “Isha i hipur në gomar pas Pejgamberit s.a.v.s. kur më tha: “O Muadh, a e di cila është e drejta e All-llahut ndaj robërve të tij, dhe çka është e drejta e robërve ndaj All-llahut?” Thashë: “All-llahu dhe i Dërguari i tij e dinë më së miri”. Tha: “Vërtet, e drejta e All-llahut ndaj robërve është që ata ta adhurojnë dhe mos t’i shoqërojnë asgjë, kurse e drejta e robërve ndaj All-llahut është që mos t’i dënojë ata që nuk i shoqërojnë asgjë”. Thashë: “O i Dërguari i All-llahut, a t’i përgëzoj njerëzit?” Tha: “Mos i përgëzo, që të mos mbështeten në të”.
(Muttefekun alejhi)


Hadithi 443
Transmetohet nga Ebu Nexhih Amr ibn Abese es-Sulemij r.a. që ka thënë: “Unë kur isha në xhahilijet (periudha paraislame) konsideroja se njerëzit janë në lajthitje dhe ata nuk janë në asgjë, dhe (sepse) ata i adhuronin idhujt. Kur dëgjova për një njeri në Mekke i cili kumton lajme i hipa devesë dhe shkova tek ai, kur ai njeri ishte i Dërguari i All-llahut s.a.v.s., që fshehej nga populli i vet (të cilët e ndiqnin dhe mundonin), andaj unë duke u fshehur hyra te ai në Mekke dhe i thashë: “Kush je ti?” Tha: “Unë jam pejgamber (nebijjun)”. I thashë: “E ç’është pejgamberi?” Tha: “Mua më ka dërguar All-llahu”. I thashë: “Me çka të ka dërguar?” Tha: “Më ka dërguar që të predikoj mbajtjen e lidhjeve familjare, thyerjen e idhujve dhe të njësohet All-llahu pa i shoqëruar asgjë”. Thashë: “Kush është me ty në këtë (rrugë)?” Tha: “I liri dhe robi”. Me te ishin atëherë Ebu Bekri dhe Bilali r.a. I thashë: “Unë, vërtet, do të pasoj ty”. Tha: “Ti, vërtet, tash assesi nuk do të mundesh, a nuk po e sheh gjendjen time dhe të njerëzve (të mi)? Por, kthehu në shtëpi, dhe kur të dëgjosh se kam dalë publikisht, atëherë eja”. (Transmetuesi vazhdon Tha: “Pastaj shkova në shtëpi, kurse i Dërguari i All-llahut s.a.v.s. erdhi në Medine, dhe unë duke qenë te familja ime, fillova të pyes për lajmet, i pyetja njerëzit që vinin nga Medina derisa erdhi një grup prej medinasve që u thashë: “Çfarë po bën ai njeriu që erdhi në Medine?” Thanë: “Njerëzit nxitojnë tek ai (nga të gjitha anët), kurse populli i tij dëshiroi ta likuidojë, por nuk ia arritën”. Pastaj unë shkova në Medine, hyra tek ai dhe i thashë: “O i Dërguari i All-llahut, a po më njeh?” Tha: “Po, ti je ai që je takuar me mua në Mekke” (Transmetuesi thotë I thashë: “O i Dërguari i All-llahut, më njofto nga ajo që të ka mësuar All-llahu, e që unë nuk e di, më thuaj diç për namazin?” Tha: “Fale namazin e sabahut, pastaj prit mos fal namaz (nafile) derisa të lind dielli dhe të ngritet lartë sa një shtizë. Kur lind dielli, lind në mes dy brirëve të djallit (dy yje kundrejt yllit Sqap - astr.) dhe atëherë atij (diellit) i bëjnë sexhde mosbesimtarët. Pastaj fal (një namaz) se vërtet ai namaz është publik dhe i arritshëm, derisa të bëhet hija e shtizës sa shtiza (kur të shkurtohet hija maksimalisht), atëherë ndërpreje namazin (ose: mos fal namaz), sepse atëherë merr flakë Xhehennemi, kur të zgjatet hija, atëherë falu, sepse vërtet ai namaz është publik dhe i arritshëm deri të falet ikindia, pastaj prap ndërpreje (të falurit namaz) derisa të perëndojë dielli sepse ai perëndon në mes dy brirëve të djallit (koha e djallit) dhe atëherë atij i bëjnë sexhde mosbesimtarët”. (Transmetuesi më tutje vazhdon) I thashë (Pejgamberit): “O Pejgamber i All-llahut, më fol mua për abdestin?” Tha: “Cilido njeri prej jush që bën përgatitje për abdest, pastaj e shpërlan gojën dhe hundën deri në thellësi, atëherë i bien mëkatet e fytyrës, gojës dhe hundës së tij. Pastaj, kur ta lajë fytyrën e tij ashtu siç e ka urdhëruar All-llahu, atëherë i bien mëkatet e fytyrës nëpër mjekrën e tij bashkë me ujin. Pastaj i lanë duart deri mbi bërryla, atëherë i bien mëkatet e duarve bashkë me ujin kah majet e gishtave. Pastaj kur e fërkon kokën (me dorë të lagur), atëherë i bien mëkatet e kokës bashkë me ujin nëpër maje të flokëve. Pastaj kur lanë këmbët deri te zogu i këmbës, atëherë i bien mëkatet e këmbëve bashkë me ujin kah majet e gishtave. Pastaj, ai nëse edhe ngrihet dhe falet; i shpreh lavdi All-llahut të madhëruar, e falënderon dhe lavdëron ashtu siç meriton, dhe e zbraz zemrën e tij për All-llahun - do të lirohet prej mëkateve të tij ashtu siç ka qenë kur e ka lindur nëna e tij”.
Kur ia rrëfen Amr ibn Abese (transmetuesi) këtë hadith Ebu Umamës që ishte sahabij i të Dërguarit s.a.v.s. - Ebu Umame i tha: “O Amr ibn Abese, shiko ç’po flet në një vend që ta ka mundësuar ky njeri?” Atëherë Amri i tha: “O Ebu Umame, unë jamë moshuar me vjet, dhe eshtrat më janë dobësuar, edhe exheli më është afruar, dhe unë nuk kam nevojë të gënjej për All-llahun e madhëruar e as për të Dërguarin e All-llahut s.a.v.s. Po ta kisha dëgjuar këtë prej të Dërguarit s.a.v.s. vetëm një herë, apo vetëm dy herë, apo vetëm tri herë (dhe numëroi deri në shtatë herë), nuk do ta flisja kurrë, por unë e kam dëgjuar atë edhe më tepër se aq”.



Hadithi 418
Transmetohet nga Ebu Dherri r.a. se Pejgamberi s.a.v.s. ka thënë: “All-llahu i madhëruar thotë: “Kush vjen me një vepër të mirë do të ketë shpërblim për të dhjetëfish e më tepër, kurse kush vjen me një vepër të keqe do të ketë dënim vetëm sa një vepër, ose do ta fal. Kush më afrohet për një pëllëmbë, Unë i afrohem për një kut; kush më afrohet një kut, Unë i afrohem atij një pash. Kurse kush më vjen duke ecur, Unë i shkoj atij duke vrapuar. Kush më takon Mua me mëkate sa madhësia e Tokës por nuk më shoqëron asgjë, do ta takoj Unë ate me po aq falje (magfiret)”.
(Transmetom Muslimi)


Hadithi 193
Transmetohet nga nëna e besimtarëve Ummi Seleme Hind bint Ebi Umejje Hudhejfe r. anha se Pejgamberi s.a.v.s. ka thënë: “Me të vërtetë do t’ju imponohen disa sundues e ju do t’i lejoni disa veprime të tyre e disa nuk do t’i lejoni. Kush e urren (të keqen) me zemër është pastruar prej mëkatit, kush e gjykon (refuzon) me gjuhë, është siguruar nga mëkati, ndërsa kush pëlqehet dhe i ndjek”;... as-habët thanë: “O i Dërguari i All-llahut, a nuk duhet të luftojmë kundër tyre?” Tha: “Jo, përderisa falin namaz me ju”.
(Transmeton Muslimi)
(Kuptimi: Kush urren me zemrën e tij, por nuk mundet të refuzojë me dorë e as me gjuhë, është pastruar nga mëkati dhe e ka kryer detyrën e tij. Kush e refuzon brenda mundësive të veta, është siguruar nga ky mëkat, ndërsa kush pëlqen me veprimin e saj (të keqes) dhe i ndjek - ai është mëkatar)

Hadithi 215
Transmetohet nga Ebu Hurejre, r.a. se Pejgamberi s.a.v.s ka thënë: “Kush i ka bërë një padrejtësi (zullum) vëllait të vet në nderin e tij apo diku tjetër, le t’i kërkojë falje atij për të sot, para se kur nuk do të ketë dinarë e as dirhemë: nëse e ka një vepër të mirë - do t’i paguhet me të padrejtësia; por nëse nuk do të ketë vepra të mira, atëherë do t’i merren mëkatet e të dëmtuarit dhe do t’i jipen atij (që ka bërë zullum)”.
(Transmeton Buhariu)

Hadithi 223
Nga Ebu Hurejre r.a. përcillet se i Dërguari i All-llahut s.a.v.s. ka thënë: “A e dini kush është i falimentuar (muflis)?” (As-habët) Thanë: “I falimentuar te ne është ai i cili nuk ka as para e as mall”. Tha: “I fali¬mentuar i ummetit tim është ai që vjen në Ditën e gjykimit me namaz, me agjërim, me zekat, por edhe me mëkatin e sharjes së një personi, me shpi¬fje të një tjetri, me ngrënien e pasurisë së një tjetri, me gjakderdhjen e një personi, me rrahjen e një tjetri, e kur t’u jipen atyre prej veprave të mira të këtij dhe nëse harxhohen mirësitë e tij para se t’u paguhen borxhet, atëherë do të merren prej mëkateve të tyre dhe do t’i ngarkohen këtij, pa¬staj edhe ky do të hudhet në zjarr”.
(Transmeton Muslimi)

Hadithi 246
Nga Ebu Hurejre r.a. transmetohet se ka thënë: “E kam dëgjuar të Dërguarin e All-llahut s.a.v.s. duke thënë: “Gjithë ummeti im do të jetë i falur përveç mëkatarëve publikë, kurse prej mëkateve publike është kur një nje¬ri e bën një punë natën, pastaj gdhihet duke qenë i mbuluar (mëkati i tij) nga ana e All-llahut, por ai thotë: “O filan, unë mbrëmë e kam bërë këtë dhe atë vepër”. Atë mbrëmë e pat mbuluar Krijuesi i tij, kurse ai, kur u gdhi, e zbulon atë që ia pat mbuluar All-llahu”.
(Muttefekun alejhi)



Hadithi 38
Nga Ebu Seidi dhe Ebu Hurejre r.anhuma përcillet se Pejgamberi s.a.v.s. ka thënë: “Çkado që e godet muslimanin, qoftë lodhje, pikëllim, brengë, hidhërim, mundim nga sëmundje a fatkeqësi, madje edhe të shpuarit e ferrës - me secilën prej këtyre All-llahu ia shlyen mëkatet atij”.

Hadithi 1037
Ebu Hurejre r.a. thotë se Pejgamberi s.a.v.s. ka thënë: “A dëshironi t’ju tregoj se me çka All-llahu i shlyen mëkatet e juaja dhe me çka i lartëson gradat tuaja?” Të pranishmit i thanë: “Po, o i Dërguari i All-llahut!” Pejgamberi s.a.v.s. u tha: “Marrja e abdestit edhe atëherë kur është vështirë, shkuarja e shpeshtë në xhami dhe pritja e namazit pas namazit. Kjo është fortifikatë, kjo është fortifikatë”.



Hadithi 109
Nga Ebu Abdull-llah - Abdurrahman Thevbán, shërbëtor (mevlá) i të Dërguarit të All-llahut s.a.v.s transmetohet se ka thënë: “E kam dëgjuar të Dërguarin e All-llahut s.a.v.s., duke thënë: “Të rekomandoj të bësh shumë sexhde, sepse ti nuk bën asnjë sexhde për All-llahun e që All-llahu të mos lartësojë ty nga një shkallë dhe ta shlyen me të nga një mëkat”.


Hadithi 11
Ebu Hurejre r.a. përcjell se i Dërguari i All-llahut s.a.v.s ka thënë: “Namazi i njeriut në xhemat është më i vlefshëm se namazi i tij në shtëpinë e tij apo diku tjetër për njëzet e disa shkallë. Kush merr abdest, në formën më të mirë, pastaj shkon në xhami me të vetmin qëllim që ta falë namazin në xhemat, duke mos i interesuar asgjë tjetër, për çdo hap të tij i shtohet nga një gradë dhe i shlyhet nga një mëkat derisa të hyjë në xhami, e kur të hyjë në xhami, atëherë në namaz është aq sa e ka përfshirë namazi. Secilin prej jush e bekojnë engjëjt, derisa të gjendet në vendin ku është falë namazi, ata thonë: “O Zot, mëshiroje! O Zot, fale! O Zot, pranoja pendimin”. Engjëjt veprojnë kështu përderisa njeriu të mos fillojë t’i mundojë të tjerët, apo ta prish abdestin në xhami”.




TEVBEJA - ISTIGFARI (PENDIMI DHE KËRKIMI I FALJES SË MËKATEVE)

Të gjithë dijetarët islam janë të një mendimi pajtimit se tevbeja (pendimi dhe lënia, braktisja e mëkateve) është obligim i fortë islam (vaxhib). Nëse mëkati ka të bëjë vetëm me All-llahun e jo edhe me të drejtën e ndonjë njeriu, atëherë pendimi ka tre kushte. I pari, që menjëherë të largohet nga mëkati, i dyti që me zemër të bëhet pendimi për kryerjen e tij dhe i treti, që paluhatshëm të vendoset që as¬njëherë të mos i kthehet të njëjtit mëkat. Nëse mungon njëri prej këtyre kushteve atëherë pendimi nuk është i vlefshëm.
Nëse mëkati ka të bëjë me ndonjë njeri atëherë pendimi ka katër kushte: tre të theksuarit dhe (i katërti) borxhin t’ia kthejë atij që i ka borxh. Nëse borxhi është i natyrës materiale atëherë të njëjtin ia kthen, kurse nëse mëkati është i atillë që ka dënim më të madh gjyqësor ose të ngjashëm, atëherë është i obliguar të mundësojë ekzekutimin e dënimit ndaj tij, ose të kërkojë falje nga ai të cilin e ka dëmtuar, e nëse ka të bëjë me ofendim gjuhësor - atëherë do t’ia kërkojë hallallin personit të cilin e ka ofenduar.
Pendimi duhet të bëhet për të gjitha mëkatet. Nëse pendimi bëhet vetëm për disa mëkate - ai është i vlefshëm - dhe i falen ato mëkate, por të tjerat i mbesin pa iu falë. për domosdoshmërinë e pendimit dhe braktisjes së mëkateve ekzistojnë shumë argumente të Librit të All-llahut, të Sunnetit të Pejgamberit dhe të Ixhmai ummetit.


Hadithi 428
Transmetohet nga Ebu Ejjub Halid ibn Zejd r.a. që ka thënë: “E kam dëgjuar të Dërguarin e All-llahut s.a.v.s duke thënë: “Sikur ju të mos bënit mëkate, All-llahu do të krijonte krijesa që do të gabojnë, e pastaj kërkojnë falje (bëjnë istigfar) dhe do të falen
All-llahu i madhërishëm thotë:

“...Dhe të gjithë pendohuni tek All-llahu, o besimtarë, ndoshta do të shpëtoni”.
(en-Nûr, 31)

“Dhe që të kërkoni falje nga Zoti juaj dhe të pendoheni”.
(Hud, 3)

“O besimtarë! Pendohuni tek All-llahu me sinqeritet të thellë”
(Tahrim, 8)

Hadithi 14
Ebu Hurejre r.a. thotë se e ka dëgjuar të Dërguarin e All-llahut s.a.v.s. duke thënë: “Pasha All-llahun unë i drejtohem me tevbe dhe istigfar All-llahut për mëshirë dhe falje më tepër se shtatëdhjetë herë në ditë”.
(Transmeton Buhariu)

Hadithi 15
Nga el-Egarr ibni Jesar el-Muzennij r.a. transmetohet se i Dërguari i All-llahut s.a.v.s. ka thënë: “O njerëz, drejtohuni All-llahut me tevbe dhe kërkim për falje, edhe unë i bëj tevbe All-llahut nga njëqind herë në ditë”.
(Transmeton Muslimi)

Hadithi 16
Ebu Hamza Enes ibni Malik el-Ensarij r.a, shërbëtori i të Dërguarit të All-llahut s.a.v.s. thotë se Alejhisselami ka thënë: “All-llahu më tepër gëz¬ohet për pendimin e robit të vet se sa që do të gëzohej ndonjëri prej jush kur do ta gjente devenë e humbur në shkretëtirë, pa ujë dhe fryte”.
(Mutte¬fekun alejhi)

Ndërsa sipas transmetimit të Muslimit ky hadith është si vijon: “All-llahu më tepër gëzohet për pendimin (tevben) e robit të vet kur të pendohet, se ndonjëri prej jush i cili ka udhëtuar me deve nëpër shkretëtirë, e i humbet, kurse me te edhe i tërë uji dhe ushqimi, e kërkon por e humb shpresën për ta gjetur, pastaj vjen nën një lis dhe nga lodhja shtrihet nën hijen e tij me shpresë të humbur, dhe duke qenë në këtë gjendje, e sheh devenë e vet duke qëndruar përpara tij, ai ngrihet, e kap për litari dhe nga gëzimi i madh bërtet: “O Zoti im! Ti je robi im, kurse unë jam zoti yt” duke u shprehur gaboi nga gëzimi i fortë”.

Hadithi 17
Nga Ebu Musa Abdull-llah ibn Kajs el-Esh’arij r.a. përcillet se i Dërguari i All-llahut s.a.v.s. ka thënë: “Vërtet All-llahu i madhërishëm gjatë natës e mban të shtrirë dorën për të pranuar pendimin e mëkatarëve të ditës; dhe e shtrin dorën gjatë ditës për të pranuar pendimin e mëkatarëve të natës, derisa të lind Dielli nga Perëndimi”.
(Transmeton Muslimi)

Hadithi 18
Nga Ebu Hurejre r.a. përcillet se i Dërguari i All-llahut s.a.v.s. ka thënë: “Kush pendohet para se të lind Dielli nga Perëndimi, All-llahu do ta falë”.
(Transmeton Muslimi)

Hadithi 19
Nga Ebu Abdurrahman Abdull-llah ibn Umer ibn el-Hattab përcillet se i Dërguari i All-llahut s.a.v.s. ka thënë: “Vërtet All-llahu i gjithëfuqishëm e pranon pendimin e robit të vet deri në gargarën e tij (në frymën e tij të fundit)”.
(Transmeton Tirmidhiu dhe thotë se është hadith hasen)



RËNDËSIA E NAMAZIT

All-llahu i madhëruar në Kur’an thotë:
“Namazi me të vërtetë të pengon nga amoraliteti dhe nga çdo gjë e keqe”.
(el-Ankebut:45)

Hadithi 1049
Ebu Hurejre r.a. thotë se e ka dëgjuar të Dërguarin e All-llahut duke thënë: “Çka mendoni, sikur të ishte një lumë para derës së njërit prej jush, në të cilin do të lahej për çdo ditë nga pesë herë, a do të mbetej në të ndytësi?” Të pranishmit thanë: “Nuk do të mbetej kurrfarë ndytësie”. Pejgamberi s.a.v.s. atëherë tha: “Ky është shembulli i pesë kohëve të namazit. All-llahu me faljen e namazeve i shlyen mëkatet”.
(Muttefekun alejhi)

Hadithi 1050
Xhabiri r.a. thotë se Pejgamberi s.a.v.s. ka thënë: “Shembulli i pesë kohëve të namazit është sikurse një lumë i rrjedhshëm dhe i pastër para derës së njërit prej jush, në të cilin ai lahet pesë herë në ditë”.
(Transmeton Muslimi)

Hadithi 1051
Ibnu Mes’udi r.a. tregon se një njeri e kishte puthur një grua vetëm një herë dhe erdhi te Pejgamberi s.a.v.s. që t’i lajmërojë (i penduar për atë mëkat). Atëherë All-llahu e shpalli ajetin: “Fale namazin ditën dhe natën, vërtet punët e mira i shlyejnë punët e këqija”. Njeriu atëherë i tha Pejgamberit s.a.v.s.: “A vlen kjo për mua?” Pejgamberi s.a.v.s. iu përgjigj: “Për mbarë ummetin tim!”
(Muttefekun alejhi)

Hadithi 1053
Nga Uthman bin Affan r.a. thuhet se e ka dëgjuar të Dërguarin e All-llahut duke thënë: “Cili njeri prej muslimanëve kur hyn koha e rregullt e namazit, merr abdest e falë namazin me përpikëri të plotë duke i kryer të gjitha ruknet e tij, ky do të jetë keffaret (larje gabimi) për mëkatet e mëparshme, derisa të mos bëjë mëkate të mëdha. Kjo vlen në mënyrë të vazhdueshme”.
(Transmeton Muslimi)

VLERA E NAMAZIT TË SABAHUT DHE TË IKINDISË
Hadithi 1059
Burejde r.a. thotë se Pejgamberi s.a.v.s. ka thënë: “Kush e lë namazin e iikindisë i humb e tërë puna e tij”.
(Transmeton Buhariu)

Hadithi 1258
Ebu Katade thotë: “E pyetën as-habët të Dërguarin e All-llahut për agjërimin ditën e Arefatit, e ai tha: “Agjërimi i Arefes i shlyen mëkatet e vitit të kaluar dhe të vitit që ka ngelur”.
(Transmeton Muslimi)


Hadithi 1260
Ebu Katade r.a. thotë se as-habët e kanë pyetur të Dërguarin e All-llahut për agjërimin e ditës së Ashurasë, e ai ka thënë: “Agjërimi i ditës së Ashurasë i shlyen mëkatet e vitit të kaluar”.
(Transmeton Muslimi)

Nga Ebu Hurejre r.a. transmetohet se i Dërguari i All-llahut ka thënë: “Mëkatet e vogla të bëra ndërmjet dy umreve janë të falura. Kurse për haxhxhin e pranuar, nuk ka shpërblim tjetër përveç Xhennetit”.


Hadithi 44
Nga Enesi r.a. përcillet se i Dërguari i All-llahut s.a.v.s. ka thënë: “Kur All-llahu i dëshiron një robi të vet diç të mirë (hajr), Ai ia shpejton dënimin në këtë botë, ndërsa kur All-llahu dëshiron që një rob të vet ta qëllojë e keqja (sherr), Ai ia lë mëkatet e pafalura në këtë botë, ashtu që të vijë me mëkate në Ditën e gjykimit dhe aty e gjen e keqja”. Pejgamberi s.a.v.s. po ashtu ka thënë: “Vërtet madhësia e shpërblimit është sipas madhësisë së vështirësisë (fatkeqësisë). Vërtet All-llahu kur e do një popull,Ai e sprovon me fatkeqësira. Kush është i kënaqur me All-llahun në fatkeqësi (bela), edhe All-llahu është i kënaqur me të, ndërsa kush hidhërohet për këtë, edhe All-llahu hidhërohet me të”.
(Transmeton Tirmidhiu dhe thotë se është hadith hasen)

Hadithi 50
Nga Ebu Hurejre r.a. përcillet se i Dërguari i All-llahut s.a.v.s. ka thënë: “Besimtarit dhe besimtares nuk i pushojnë së godituri fatkeqësitë në ve¬tveten e tij, në fëmijët e tij dhe në pasurinë e tij, derisa të takohet me All-llahun e madhërishëm kur në të nuk do të mbetet asnjë mëkat”.
(Transmeton Tirmidhiu dhe thotë hadith hasen sahih)

Hadithi 99
Nga Aisheja r. anha transmetohet të ketë thënë se Pejgamberi s.a.v.s. ngritej natën (për namaz) aq gjatë saqë këmbët i patën pëlcitur (nga dhembjet), andaj unë i thashë: “Përse po vepron kështu o i Dërguari i All-llahut, kur t’i ka falur ty All-llahu mëkatet e mëparshme dhe të pastajmet?” Ai tha: “A nuk dua që të jem rob falënderues?”

Hadithi 147
Transmetohet nga Enesi r.a. i cili thotë: “Tre njerëz prej të afërmve erdhën në shtëpitë e grave të Pejgamberit s.a.v.s. dhe pyetën për ibadetin e Pejgamberit s.a.v.s. - e pasi morën përgjigje, atyre iu duk se kjo është pak dhe thanë: “Ku jemi ne e ku është Pejgamberi s.a.v.s. All-llahu atij ia ka falur të gjitha mëkatet e mëparshme dhe ato të ardhshmet”. Njëri prej tyre tha: “Sa më përket mua, unë gjithnjë tërë natën do të falem”. I dyti tha: “Unë vazhdimisht do të agjëroj”. I treti tha: “Unë do të izolohem prej grave dhe kurrë nuk do të martohem”. Kur vjen i Dërguari i All-llahut s.a.v.s. u thotë: “A jeni ju që keni thënë këtë dhe këtë? Sa më përket mua, pasha All-llahun, unë jam më i frikësuari dhe më i devotshmi ndaj All-llahut se sa ju, por unë agjëroj dhe ha, falem dhe flej, dhe bëj jetë bashkëshortore! Kush largohet nga Sunneti im, ai nuk më përket mua”.



Hadithi 113
Nga Seid ibn Abdul-Aziz, nga Rebija ibn Jezid, nga Ebu Idris el-Havláni, nga Ebu Dherr Xhundub ibn Xhunade r.a. përcillet se Pejgamberit s.a.v.s. transmeton nga All-llahu i Gjithfuqishëm, që ka thënë: “O robtë e Mi! Unë ia kam ndaluar dhunën Vetes dhe e kam ndaluar edhe ndër ju, prandaj mos i bëni dhunë njëri-tjetrit. O robtë e Mi! Të gjithë ju jeni të lajthitur, përveç atij që e përudhi Unë, prandaj kërkoni udhëzime nga Unë, do t’ju përudhë. O robtë e Mi! Të gjithë ju jeni të uritur, përveç atij që e ushqej Unë, prandaj kërkoni t’ju ushqej, do t’ju ushqej. O robtë e Mi! Të gjithë ju jeni të zhveshur, përveç atij që e veshi Unë, prandaj kërkoni veshje nga Unë, do t’ju vesh. O robtë e Mi! Vërtet ju gaboni natën dhe ditën, kurse Unë i fali të gjitha mëkatet, prandaj kërkoni nga Unë falje, do t’ju fal. O robtë e Mi! Ju kurrë nuk mund të arrini tek ajo me çka Mua dëm do të më shkaktonit që të më dëmtonit, as që ndonjëherë do të arrini tek ajo që Mua dobi do të më sjellë, që të më kontribuonit. O robtë e Mi! Sikur i pari nga ju dhe i fundit nga ju dhe njerëzit nga ju dhe xhinnët nga ju të ishin të devotshëm, si zemra më e devotshme e njërit nga ju, kjo nuk do ta shtonte sundimin Tim në asgjë.
O robtë e Mi! Sikur i pari nga ju dhe i fundit nga ju dhe njerëzit nga ju dhe xhinnët nga ju të ishin të prishur si zemra më e prishur e njërit nga ju, kjo nuk do ta pakësonte sundimin Tim në asgjë. O robtë e Mi! Sikur i pari nga ju dhe i fundit nga ju dhe njerëzit nga ju dhe xhinnët nga ju të ngriheshi (qëndroni) në një vend dhe dëshirat dhe lutjet Mua të m’i drejtoni, dhe Unë t’i përgjigjesha lutjes së çdonjërit, kjo nuk do ta zvogëlonte atë që kam Unë as aq saqë mungon gjilpëra kur ngulitet në det. O robtë e Mi! Çdo gjë varet nga veprat tuaja, të cilat tek Unë janë të ruajtura dhe të llogaritura, kurse për të cilat Unë do t’ju shpërblej. Kush gjenë mirë, le ta falënderojë All-llahun kurse kush gjenë të kundërtën, mos ta fajësojë askë përveç vetvetes”.
(Transmeton Muslimi)

[_Mersin_]

Shume prej kristianeve e kane keqkuptuar biblen ne pasazhet e tyre.Bibla thote se besimi tek profeti i Zotit, Jezusi biri i Maries do te ishte falje mekatesh por hebrejte.Mirepo hebrejte nuk e bene kete dhe nuk u penduan.Por as kristianet nuk e bene kete sepse ato jo vetem e hyjnizuan Jezusin duke bere blafsemi por ato dhe i zhvlehtesuan ligjet me ane te cilave njihet mekati.



Pranimi dhe besimi i profetit konsiderohet si pranimi i Zotit dhe fese se Tij.Kjo gje con ne faljen e mekateve.

28
Sepse unë po ju them që nga të lindurit prej gruaje nuk ka asnjë profet më të madh se Gjon Pagëzori; por më i vogli në mbretërinë e Perëndisë është më i madh se ai''.
29
Dhe gjithë populli që e dëgjoi dhe tagrambledhësit e pranuan drejtësinë e Perëndisë dhe u pagëzuan me pagëzimin e Gjonit.
30
Por farisenjtë dhe mësuesit e ligjit e refuzuan planin e Perëndisë për ta dhe nuk u pagëzuan.
31
Atëherë Zoti tha: ''Me çfarë t'i krahasoj, pra, njerëzit e këtij brezi? Dhe kujt i ngjajnë?
32
U ngjajnë fëmijëve që ulen ndër sheshe dhe i bërtasin njëri-tjetrit duke thënë: "Ne i kemi rënë fyellit për ju dhe ju nuk keni kërcyer; ne kemi kënduar vajtime për ju dhe ju nuk keni qarë".
33
Erdhi,pra, Gjon Pagëzori, që nuk ha bukë dhe as pi verë dhe ju thoni: "Ai ka një demon".
34
Erdhi Biri i njeriut që ha dhe pi, dhe ju thoni: "Ja grykësi dhe pijaneci, miku i
tagrambledhësve dhe i mëkatarëve".
35
Por urtisë i japin të drejtë gjithë bijtë e saj''.
36
Një nga farisenjtë e ftoi atë të hajë bashkë me të; dhe ai hyri në shtëpinë e fariseut
dhe u ul në tryezë.
37
Dhe ja, një grua nga ai qytet, që ishte një mëkatare, kur mori vesh se ai ishte në tryezën e shtëpisë së një fariseu, solli një enë alabastri plot me vaj erëkëndshëm.
38
Dhe, duke qëndruar prapa te këmbët e tij dhe duke qarë, filloi t'ia lajë me lot këmbët dhe t'ia fshijë me flokët e kokës së saj; dhe t'ia puthte e t'ia vajoste me vaj erëkëndshëm.
39
Kur e pa këtë gjë, fariseu që e kishte ftuar, tha me vete: ''Nëse ky do të ishte një profet, do ta dinte çfarë lloj njeriu është gruaja që po e prek, sepse ajo është një mëkatare.
40
Dhe Jezusi, duke u përgjigjur, i tha: ''Simon, kam diçka për të të thënë''. Dhe ai tha: ''Fol, Mësues''.
41
Dhe Jezusi i tha: ''Një huadhënës kishte dy huamarrës; njëri i kishte borxh pesëqind denarë dhe tjetri pesëdhjetë.
42
Meqë ata nuk kishin të paguanin, ai ua fali borxhin të dyve. Sipas teje, cili nga ata do ta dojë më shumë?''.
43
Dhe Simoni, duke u përgjigjur, tha: ''Ma do mendja, ai, të cilit i fali më shumë''. Dhe Jezusi i tha: ''Gjykove drejt''.
44
Pastaj, si u suall nga gruaja, i tha Simonit: ''A e sheh këtë grua? Unë hyra në shtëpinë tënde dhe ti nuk më dhe ujë për të larë këmbët; ajo, përkundrazi, m'i lau këmbët me lot
dhe m'i fshiu me flokët e kresë.
45
Ti nuk më dhe as edhe një puthje; por ajo, qysh se hyra, nuk pushoi së puthuri këmbët e mia.
46
Ti nuk ma vajose kokën me vaj; kurse ajo m'i vajosi këmbët me vaj erëkëndshëm.
47
Prandaj unë po të them se mëkatet e saj të shumta i janë falur, sepse ka dashur shumë; por kujt i falen pak, do pak''.
48
Pastaj i tha asaj: ''Mëkatet e tua të janë falur''.
49
Atëherë ata që ishin në tryezë bashkë me të filluan të thonin me vete: ''Po kush qenka ky që po falka edhe mëkatet?''.
50
Por Jezusi i tha asaj gruaje: ''Besimi yt të shpëtoi; shko në paqe!''.
(Luka 7; 4-50)

5
Jezusi, kur pa besimin e tyre, i tha të paralizuarit: ''O bir, mëkatet e tua të janë falur!''.mark 2


Dhe e kunderta mos pranimi i profetit con ne denim prej Zotit dhe mosfaljen e mekateve.

Marku 16/ 15-16: "15. Pastaj u tha atyre: Dilni në mbarë botën dhe i predikoni Ungjillin cdo krijese. 16. Ai që beson dhe është pagëzuar, do të jetë i shpëtuar, por ai që nuk ka besuar do të jetë i dënuar."

Vdekja eshte rezultat prej mekatit.Sipas kristianeve Jezusi vdiq, a ishte ai mekatar sepse shijoi rezultatin e mekatit?Te gjithe njerzit kane natyre mekatare sepse te gjithe do vdesin.Vetem Zoti eshte pa te meta dhe gabime

24 Prandaj ju thashë se ju do të vdisni në mëkatet tuaja, sepse po të mos besoni se unë jam, ju do të vdisni në mëkatet tuaja``.
...
28 Atëherë Jezusi u tha atyre: ``Kur ta keni lartuar Birin e njeriut, atëherë do të njihni se unë jam, dhe se nuk bëj asgjë prej vetvetes, por i them këto gjëra ashtu si Ati më ka mësuar.
29 Dhe ai që më ka dërguar është me mua; Ati s`më ka lënë vetëm, sepse bëj vazhdimisht gjërat që i pëlqejnë``.(Gjoni 8)


Hebrejte nuk do kene asnje shfaqesim per mekatet e tyre dhe vrasjen e profeteve

22 Po të mos kisha ardhur dhe të mos u kisha folur atyre, nuk do të kishin faj; por tani ata nuk kanë asnjë shfajësim për mëkatin e tyre(gjoni 15)

Jezusi deklaron se secili njeri do jete skllav i vepres se tij.

34 Jezusi u përgjigj atyre: Në të vërtetë, në të vërtetë po ju them: Kush bën mëkatin është skllav i mëkatit. (Gjoni 8/34)

Sepse Biri i njeriut (Jezusi) do të vijë në lavdinë e Zotit të vet bashkë me
engjëjt e tij; dhe atëherë ai do të shpërblejë secilin sipas veprës së tij.
, Mateu 16:27

Falja e mekateve me pendim

47 dhe që në emër të tij të predikohet pendimi dhe falja e mëkateve ndër të gjithë popujt, duke filluar nga Jeruzalemi(Luka 24/47)


Jezusi nuk donte qe hebrejte te pendoheshin dhe tu faleshin mekatet prandaj u fliste me shembelltyra

Dhe ai u tha atyre: "Juve u është dhënë të njihni misterin e mbretërisë së Perëndisë; kurse atyre(Hebrejve) që janë përjashta të gjitha këto jepen me shëmbëlltyra, që: "Duke parë, të shohin, por të mos vën re; edhe duke dëgjuar, të dëgjojnë, por të mos kuptojnë, se mos pendohen dhe mëkatet u falen""..(Luka 8/11-12), (Marku 4- 2,10-13, 33)


Paqa qe do ti vije juruzalemit eshte Islami.

41
Dhe kur ai po afrohej, e pa qytetin dhe qau mbi të,
42
duke thënë: ''Oh, sikur ti, pikërisht ti, të njihje të paktën në ditën
tënde ato që janë te nevojshme për Paqen tënde! Por tashti ato janë të fshehura për
sytë e tu.luka 19


4 Gjoni erdhi në shkretëtirë duke pagëzuar dhe duke predikuar një pagëzim pendese për faljen e mëkateve(Marku 1)


16 Atëhërë skribët dhe farisenjtë, duke e parë se po hante me tagrambledhës dhe me mëkatarë, u thanë dishepujve të tij: "Qysh ha dhe pi ai bashkë me tagrambledhës e me mëkatarë?".

17 Dhe Jezusi, kur e dëgjoi, u tha atyre: "Nuk janë të shëndoshet që kanë nevojë për mjekun, por të sëmurët; unë nuk erdha për të thirrur të drejtët, por mëkatarët për pendim.(marku 2)

31 Dhe Jezusi, duke u përgjegjur, u tha: "Nuk janë të shëndoshët ata që kanë nevojë për mjek, por të sëmurët.
32 Unë nuk erdha t'i thërres të pendohen të drejtit, por mëkatarët".(Luka 18)

47
dhe që në emër të tij të predikohet pendimi dhe falja e mëkateve ndër të gjithë popujt, duke filluar nga Jeruzalemi.Gjoni 1


Falja e mekateve

7
''Lum ata të cilëve u janë falur paudhësitë dhe të
cilëve mëkatet u janë mbuluar.
8
Lum njeriu të cilit Zoti nuk do t'ia numërojë
mëkatin''.romakeve 4


falja e mekateve me ane te semundjes

13
dhe lutja e besimit do ta shpëtojë të sëmurin dhe Zoti do ta mëkëmbë; dhe nëse ka bërë mëkate, ato do t'i falen.(James 5)



Denimi ligjor eshte shkak per faljen e mekatit

42
''Dhe kush do të skandalizojë një nga këta të vegjël që besojnë në mua, do të ishte më mirë për të t'i varet në qafë një gur mulliri dhe të hidhet në det.(kunder palit pasi ai miratoi vrasjen e stefanit)
43 Tani nëse dora jote të skandalizon për mëkat, preje; është më mirë për ty të hysh dorëcung në jetë, sesa të kesh dy duar dhe të shkosh në Gehena, në zjarrin e pashueshëm,
44 atje ku krimbi i tyre nuk vdes dhe zja-rri nuk fiket.
45 Dhe nëse këmba jote të skandalizon për mëkat, preje; është më
mirë për ty të hysh i çalë në jetë, se sa të kesh dy këmbë dhe të të hedhin në Gehena,
në zjarrin e pashueshëm,
46 atje ku krimbi i tyre nuk vdes dhe zjarri nuk fiket.
47 Dhe nëse syri yt të skandalizon për mëkat, nxirre; është më mirë për ty të hysh me
një sy në jetë sesa të kesh dy sy dhe të të hedhin në Gehenën e zjarrit,
48 atje ku krimbi i tyre nuk vdes dhe zja-rri nuk fiket.
,(Marku 9)


Perdorimi i ligjit te cilen kristianet e kane anulluar.

7
Dhe ne e dimë se ligji është i mirë, në qoftë se njeriu e përdor si duhet;
8
duke ditur këtë, që ligji nuk është vënë për të drejtin, po për të pabesët dhe të rebelët, për të ligët dhe mëkatarët, për të pamëshirshmit dhe të ndyrët, për ata që vrasin babë e nënë, për vrasësit,
9
për kurvarët, për homoseksualët, për grabitësit, për rremët, për ata që shkelin betimin, për çdo gjë tjetër që bie në kundërshtim me doktrinën e shëndoshë,
10
sipas ungjillit të lavdisë të të lumit Perëndi, që më është besuar. I Timoteu 2



Perderisa Jezusi nuk qelloi me gure dhe ai ishte me mekat


3
Atëherë farisenjtë dhe skribët i prunë një grua që ishte kapur duke shkelur kurorën dhe, mbasi e vunë në mes,
4
i thanë Jezusit: ''Mësues, kjo grua është kapur në flagrancë, duke
shkelur kurorën.
5
Por në ligj Moisiu na ka urdhëruar të vriten me gurë gra të tilla,
por ti ç'thua?''.
6
Flisnin kështu për ta vënë në provë dhe për të pasur diçka për ta
paditur. Por Jezusi, duke u shtënë se nuk dëgjoi, u përkul dhe shkruante me gisht
në dhe.
7
Dhe, kur ata vazhdonin ta pyesnin, ai u drejtua dhe u tha atyre: ''Kush nga
ju është pa mëkat, le ta hedhë i pari gurin kundër saj!''.
8
Pastaj u përkul përsëri dhe shkruante në dhe.
9
Atëherë ata, e dëgjuan këtë dhe të bindur nga ndërgjegjja, u
larguan një nga një, duke filluar nga më të vjetrit e deri te të fundit; kështu Jezusi
mbeti vetëm me atë grua, që qëndronte atje në mes.
10
Jezusi atëherë u ngrit dhe, duke mos parë tjetër përveç gruas, i tha: ''O grua, ku janë ata që të paditnin? Askush nuk të dënoi?''.
11
Dhe ajo u përgjigj: ''Askush, ''. Atëherë Jezusi i tha: ''As unë
nuk të dënoj; shko dhe mos mëkato më''..Gjoni 8

ME ane te ligjit dhe besimit njihet mekati

7
Çfarë të themi, pra? Se ligji është mëkat? Ashtu mos qoftë! Mëkatin
unë nuk do ta kisha njohur, veç se me anë të ligjit; sepse unë nuk do ta kisha njohur
lakminë, po të mos thoshte ligji: ''Mos lakmo!''.
8
Por mëkati, duke marrë shkas nga ky urdhërim, ngjalli në mua çdo lakmi,
9
sepse, pa ligj, mëkati është i vdekur.
Dikur unë jetoja pa ligj, por, kur erdhi urdhërimi, mëkati u ngjall dhe unë vdiqa,
10
dhe urdhërimi që u dha për jetë, më solli vdekjen.
11
Sepse mëkati, duke gjetur rastin me anë të urdhërit, më mashtrojë dhe me anë të tij më vrau.romaket 7

23
Por ai që është me dy mendje, edhe sikur të hajë, është dënuar, sepse nuk ha me besim; dhe çdo gjë që nuk bëhet me besim, është mëkat. (romaket 15)



Denimi i hebrejve dhe kristianeve ne boten tjeter Shperblimi per muslimanet te cilet jane populli i fundit profetik por do te jene te paret sepse i besojne te gjithe profetet dhe jane monoteiste.

23
Dhe një njeri e pyeti: ''Zot, a janë pak ata që do të shpëtohen?''. Ai u tha atyre:
24
''Përpiquni të hyni nëpër derë të ngushtë, sepse unë po ju them se shumë do të kërkojnë të hyjnë dhe nuk do të munden.
25
Kur i zoti i shtëpisë është çuar dhe ka mbyllur derën, ju
atëherë, që keni mbetur jashtë, do të filloni të trokitni në derë duke thënë: "Zot, Zot,
na e hap". Por ai, duke u përgjigjur, do të thotë: "Nuk e di nga vini".
26
Atëherë do të filloni të thoni: "Po ne hëngrëm dhe pimë me ty dhe ti mësove ndër rrugët tona".
27
Por ai do thotë: "Unë po ju them se nuk di nga vini; largohuni nga unë, të gjithë
ju që bëni paudhësi".
28
Atje do të jetë qarje dhe kërcëllim dhëmbësh, kur të shihni Abrahamin, Isakun, Jakobin dhe gjithë profetët në mbretërinë e Perëndisë, ndërsa ju do të dëboheni përjashta.
29
Dhe do të vijnë nga lindja e nga perëndimi, nga veriu dhe nga jugu, dhe do të ulen në tryezë në mbretërinë e Perëndisë.
30
Dhe ja, disa ndër të fundit do të jenë të parët, dhe disa nga të parët do të jenë të fundit''.Luka 14

Homoseksualet do te denohen me pak se hebrejte

Dhe në të vërtetë po ju them se ditën e gjyqit, vendi i Sodomës dhe i Gomorës do të trajtohet me më shumë tolerancë se ai qytet(Juruzalemi).(Mateu 10/15)

Zoti fal mekatet

Zemergjeresia ndaj tjetrit eshte shkak per faljen e mekatit

25 Dhe kur nisni të luteni, nëse keni diçka kundër ndokujt, faleni, që edhe Zoti juaj që është në qiejt, t'ju falë mëkatet tuaja.
26 Por në se ju nuk falni, as Zoti juaj, që është në qiejt, nuk do t'jua falë mëkatet tuaja(Marku 11/25-26)

37 Mos gjykoni dhe nuk do të gjykoheni; mos dënoni dhe nuk do të dënoheni; falni dhe do të jeni të falur.Luka 6


Semundja vjen si pastrim prej mekateve, por dhe si denim

14 Më vonë Jezusi e gjeti në tempull dhe i tha: "Ja, ti u shërove; mos mëkato më që të mos të të bëhet një gjë më e keqe".*gjoni 5


Sprova fshin mekatin

41 Jezusi u përgjigj atyre: "Po të ishit të verbër, nuk do të kishit asnjë mëkat; por tani thoni: "Ne shohim", prandaj mëkati juaj mbetet".(Gjoni 9) drejtuar hebrejve

Lutja dhe kerkimi falje Zotit fshin mekatet

9 Ai tha edhe këtë shëmbëlltyre për disa që pretendonin se ishin të drejtë dhe i përbuznin të tjerët.
10 "Dy njerëz u ngjitën në tempull për t'u lutur; njëri ishte farise dhe tjetri tagrambledhës.
11 Fariseu rrinte në këmbë dhe lutej në vetvete kështu: "O Perëndi, të falënderoj që nuk jam si njerëzit e tjerë, grabitqarë, të padrejtë, kurorëshkelës, dhe as si ai tagrambledhës.
12 Unë agjëroj dy herë në javë dhe paguaj të dhjetën e gjithçkaje që kam".
13 Kurse tagrambledhësi rrinte larg dhe as që guxonte t'i çonte sytë drejt qiellit; por rrihte kraharorin e vet duke thënë: "O Perëndi, ji i mëshirshëm ndaj mua mëkatarit".
14 Dhe unë po ju them se ky, dhe jo tjetri, u kthye në shtëpinë e vet i shfajësuar; sepse kushdo që lartohet do të ulet, dhe kush ulet, do të lartohet".(luka 18)



Hebrejte ishin mekatare

38
Sepse kujtdo që do t'i vijë turp për mua dhe për fjalët e mia në mes të këtij brezi kurorëshkelës dhe mëkatar,
për atë do t'i vijë turp edhe Birit të njeriut, kur të arrijë në lavdinë e Atit të vet, me
engjëjt e shenjtë''.Marku 9

Ja, Biri i njeriut po dorëzohet në duart e mëkatarëve.Marku 14


Mosbesimi tek profeti Isa a.s nuk I fal mekatin

21
Jezusi, pra, u tha atyre përsëri: ''Unë po shkoj dhe ju do të më

kërkoni, dhe do të vdisni në mëkatin tuaj. Atje ku shkoj unë, ju nuk mund të vini''.
22
Prandaj Judenjtë thoshnin: ''Mos don të vrasë veten, sepse thotë: "Ku shkoj unë,
ju nuk mund të vini"?''.
23
Dhe ai u tha atyre: ''Ju jeni nga këtu poshtë, kurse unë
jam nga atje lart; ju jeni prej kësaj bote, unë nuk jam prej kësaj bote.(materialiste)
24
Prandaj ju thashë se ju do të vdisni në mëkatet tuaja, sepse po të mos besoni se unë jam, ju do të vdisni në mëkatet tuaja''gjoni 8

43
Për të bëjnë dëshmi të gjithë profetët, që kushdo që beson në të merr faljen e mëkateve me anë të emrit të tij''.veprat 10


Keshillimi per largim nga mekati


19 Ata që mëkatojnë qortoji përpara të gjithëve, që edhe të tjerët të kenë frikë.

21
Mos i vër duart askujt me ngut dhe mos u bëj pjestar në mëkatet e të tjerëve; ruaje veten të pastër.

Shtremberimi biblik per veren

22
Mos pi më ujë, por përdor pak verë për stomakun tënd dhe për sëmundjet e tua
të shpeshta.
23
Disa njerëzve mëkatet u duken sheshit edhe përpara gjyqit, ndërsa
të tjerëve u duken më pas.I Timoteu 5


Sekti deshmitareve te Jehovait

8
Por ti shmangu nga diskutimet e marra, nga gjenealogjitë, nga grindjet dhe debatet rreth ligjit, sepse janë të padobishme dhe të kota.
9
Shmangu nga njeriu sektar, mbasi ta kesh qortuar një herë e dy herë,
10
duke ditur se një i tillë është çoroditur dhe mëkaton, duke dënuar vetveten.Titus 3


Zoti i denoi hebrejte per mekatet e tyre

A s'qenë vallë ata që mëkatuan, kufomat e të cilëve ranë nëpër shkretëtirë?
17
Dhe për cilët bëri be se nuk do të hynin në prehjen e tij, veç se për ata që qenë të pabindur?
18
Ne shohim se ata nuk mundën të hyjnë për shkak të mosbesimit.
19
Prandaj, përderisa mbetet akoma një premtim për të hyrë në prehjen e tij, le të kemi frikë se mos ndonjë nga ju të mbetet jashtë.hebrejve 3



Femijet jane pa mekate deri ne moshen e pubertetit

16 Atëherë Jezusi i thirri fëmijët pranë vetes dhe tha: "I lini fëmijët e vegjël të vijnë tek unë dhe mos i pengoni, sepse e tyre është mbretëria e Perëndisë.
17 Në të vërtetë po ju them se ai që nuk e pranon mbretërinë e Perëndisë si një fëmijë i vogël, nuk do të hyjë atje".(luka 18)












Po keshtu kemi dhe Ngushelluesin Muhamedin a.s i cili do ta binde boten per mekat sepse kristianet do ta heqin konceptin e mekatit te njerzit duke i thene se ske mekate se tu kane falur me kryqezimin e jezusit.

Ja cthote bibla per kete teori



9 A nuk e dini ju se të padrejtët nuk do të trashëgojnë mbretërinë e Perëndisë? Mos u gënjeni: as kurvarët, as idhujtarët, as shkelësit e kurorës, as të zhburrëruarit, as homoseksualët,
10 as vjedhësit, as lakmuesit, as pijanecët, as përqeshësit, as grabitësit nuk do të trashëgojnë mbretërinë e Perëndisë.
11 Dhe të tillë ishit disa nga ju; por u latë, por u shenjtëruat, por u shfajësuat në emër të Jezusit dhe me anë të Frymës së Perëndisë tonë.(1 e Korintasve 6)


Ja se cthote bibla per Ardhjen e profetit Muhamed a.s


7 Megjithatë unë ju them të vërtetën: është mirë për ju që unë të shkoj, sepse, po nuk shkova, nuk do të vijë te ju Ngushëlluesi; por, po shkova, unë do t'jua dërgoj.

8 Dhe kur të ketë ardhur, ai do ta bindë botën për mëkat, për drejtësi dhe për gjykim.
9 Për mëkat, sepse nuk besojnë në mua;
10 për drejtësi, sepse unë po shkoj tek Ati dhe nuk do të më shihni më;
11 për gjykim, sepse princi i kësaj bote është gjykuar.
12 Kam edhe shumë gjëra të tjera për t'ju thënë, por ato ende ju nuk mund t'i mbani.
13 Por, kur të vijë ai, Fryma e së vërtetës, ai do t'ju prijë në çdo të vërtetë, sepse ai nuk do të flasë nga vetja, por do të thotë gjitha ato gjëra që ka dëgjuar dhe do t'ju kumtojë gjërat që do vijnë.
14 Ai do të më përlëvdojë, sepse do të marrë prej meje dhe do t'jua kumtojë.
15 Të gjitha gjërat që ka Ati janë të miat; për këtë ju thashë se ai do të marrë prej simes dhe do t'jua kumtojë.
16 Pas pak nuk do të më shihni më; e përsëri një kohë e shkurtër e do të më shihni, sepse unë po shkoj tek Zoti".Gjoni 16



Shembelltyra e mekatarit te penduar

1
Pastaj të gjithë tagrambledhësit dhe mëkatarët i afroheshin për ta dëgjuar.
2
Dhe farisenjtë dhe skribët murmuritnin duke thënë: ''Ky i pranon mëkatarët dhe ha
bashkë me ta''.
3
Atëherë ai u tha këtë shëmbëlltyrë:
4
''Cili njeri prej jush, që ka njëqind dele dhe një prej tyre t'i humbasë, nuk i lë të nëntëdhjetë e nëntat në shkretirë dhe nuk shkon pas asaj që humbi deri sa ta gjejë?
5
Dhe, kur e gjen, e merr mbi supe gjithë gaz;
6
dhe, kur arrin në shtëpi, i thërret miqtë dhe fqinjët dhe u thotë:
"Gëzohuni bashkë me mua, sepse e gjeta delen time që më kishte humbur.
7 Dhe
unë po ju them se po kështu në qiell do të ketë më shumë gëzim për një mëkatar të
vetëm që pendohet, sesa për nëntëdhjetë e nëntë të drejtët, që nuk kanë nevojë të
pendohen.
8
Ose, cila grua që ka dhjetë dhrahmi dhe humbet një nga ato, nuk ndez
llambën, nuk e fshin shtëpinë dhe nuk kërkon me kujdes derisa ta gjejë?
9
Dhe, kur e gjen, fton tok shoqet dhe fqinjët, duke thënë: "Gëzohuni bashkë me mua, sepse e
gjeta dhrahminë që kisha humbur".
10
Po kështu po ju them: do të ketë gëzim në mes të engjëjve të Perëndisë për një mëkatar të vetëm që pendohet''.
11
Tha akoma:
''Një njeri kishte dy bij.
12
Më i riu i tyre i tha babait: "Atë, më jep pjesën e pasurisë
që më takon". Dhe i ati ua ndau mes tyre pasurinë.
13
Mbas pak ditësh biri më i ri mblodhi çdo gjë, shkoi në një vend të largët dhe atje e prishi gjithë pasurinë, duke bërë një jetë të shthurur.
14
Por, si i shpenzoi të gjitha, në atë vend ra një zi e madhe
buke, dhe ai filloi të jetë në hall.
15
Atëherë shkoi e iu ngjit pas një banori të atij
vendi, i cili e çoi në arat e tij që të ruajë derrat.
16
Dhe ai dëshironte të mbushte barkun me lendet që hanin derrat, por askush nuk ia jepte.
17
Atëherë erdhi në vete dhe tha: "Sa punëtorëve mëditës të atit tim u tepron buka, kurse unë po vdes nga uria!
18
Do të çohem dhe do të shkoj tek im atë dhe do t'i them: Atë, mëkatova
kundër qiellit dhe para teje;
19
nuk jam më i denjë të quhem yt bir; trajtomë si një
nga mëditësit e tu".
20
U çua, pra, dhe shkoi tek i ati. Por kur ishte ende larg, i ati
e pa dhe dhembshuri; u lëshua vrap, ra mbi qafën e tij dhe e puthi.
21
Dhe i biri i tha: "O atë, mëkatova kundër qiellit dhe para teje dhe nuk jam më i denjë të quhem biri yt".
22
Por i ati u tha shërbëtorëve të vet: "Sillni këtu rrobën më të bukur dhe
visheni, i vini një unazë në gisht dhe sandale në këmbë.
23
Nxirrni jashtë viçin e majmur dhe thereni; të hamë dhe të gëzohemi,
24
sepse ky biri im kishte vdekur dhe u kthye në jetë, kishte humbur dhe u gjet përsëri". Dhe filluan të bënin një festë të madhe.
25
Djali i tij i madh ishte në ara; dhe kur u kthye dhe iu afrua shtëpisë, dëgjoi këngë e valle.
26
Atëherë thirri një shërbëtor dhe e pyeti ç'ishte e gjitha kjo.
27
Dhe ai i tha: "U kthye yt vëlla dhe yt atë theri viçin e majmur, sepse iu kthye
djali shëndoshë e mirë".
28
Kur i dëgjoj këto, ai u zemërua dhe nuk deshi të hynte;
atëherë i ati doli dhe iu lut të hynte.
29
Por ai iu përgjigj të atit dhe tha: "Ja, u bënë
kaq vite që unë të shërbej dhe kurrë s'kam shkelur asnjë nga urdhërat e tu, e
megjithëatë kurrë s'më dhe një kec për të bërë një festë me miqtë e mi.
30
Por, kur u kthye ky djali yt, që prishi pasurinë tënde me prostituta, ti there për të viçin e
majmur".
31
Atëherë i ati i tha: "O bir, ti je gjithmonë me mua, dhe çdo gjë që kam
është jotja.
32
Por duhet të festojmë dhe të gëzohemi, sepse ky vëllai yt kishte
vdekur dhe u kthye në jetë, kishte humbur dhe u gjet përsëri"''.luka 15

Nga kushtet e pendimit eshte kthimi i padrejtesise qe ke bere ne mekat

1
Pastaj Jezusi hyri në Jeriko dhe po kalonte nëpër qytet;
2
dhe ja, një njeri i quajtur Zake, i cili ishte kryetari i tagrambledhësve dhe ishte i pasur.
3
Ai kërkonte të shihte kush ishte Jezusi, por nuk mundte për shkak të turmës, sepse ishte i shkurtër nga shtati.
4
Atëherë rendi përpara dhe u ngjit në një fik për ta parë, sepse ai duhet të kalonte andej.
5
Dhe kur Jezusi arriti në atë vend, i çoi sytë, e pa dhe i tha: ''Zake, zbrit shpejt poshtë, sepse sot duhet të rri në shtëpinë tënde''.
6
Dhe ai zbriti me nxitim dhe e priti me gëzim.
7
Kur panë këtë, të gjithë murmuritën, duke thënë: ''Ai shkoi të rrijë në shtëpinë e një njeriu mëkatar''.
8
Por Zakeu u çua dhe i tha Jezusit:
''Jezus, unë po u jap të varfërve gjysmën e pasurisë sime dhe, po të kem marrë ndonjë
gjë nga ndonjëri me mashtrim, do t'ia kthej katërfish''.
9
Dhe Jezusi i tha: ''Sot në këtë shtëpi ka hyrë shpëtimi, sepse edhe ky është bir i Abrahamit.
10
Sepse Biri I njeriut erdhi të kërkojë dhe të shpëtojë atë që kishte humbur''.(luka 19)

[_Mersin_]

Falja e gjynafeve per shkak te kryqezimit!?



Kristianet besojne se Jezusi u kryqezua per ti falur mekatet hebrejve.Nderkohe qe bibla thote te kunderten

Jezusi thote

Dhe ai u tha atyre: "Juve u është dhënë të njihni misterin e mbretërisë së Perëndisë; kurse atyre(Hebrejve) që janë përjashta të gjitha këto jepen me shëmbëlltyra, që: "Duke parë, të shohin, por të mos vën re; edhe duke dëgjuar, të dëgjojnë, por të mos kuptojnë, se mos pendohen dhe mëkatet u falen""..(Luka 8/11-12), (Marku 4- 2,10-13, 33)

1)Pse Jezusi u fliste hebrejve me shembelltyra qe mos kuptonin dhe mos shikonin?
2)Pse ai nuk donte qe te degjonin ato qe ai thoshte?
3)Pse ai nuk donte qe te pendoheshin dhe tu faleshin mekatet hebrejve?


Bibla tregon se falja e mekateve behet me pendim prandaj Jezusi thote "se mos pendohen dhe mëkatet u falen".

Po keshtu dhe ne disa pjese te tjera biblike vjen se mekatet falen me pendim dhe largim nga veprat e keqija.
4 Gjoni erdhi në shkretëtirë duke pagëzuar dhe duke predikuar një pagëzim pendese për faljen e mëkateve(Marku 1)


16 Atëhërë skribët dhe farisenjtë, duke e parë se po hante me tagrambledhës dhe me mëkatarë, u thanë dishepujve të tij: "Qysh ha dhe pi ai bashkë me tagrambledhës e me mëkatarë?".
17 Dhe Jezusi, kur e dëgjoi, u tha atyre: "Nuk janë të shëndoshet që kanë nevojë për mjekun, por të sëmurët; unë nuk erdha për të thirrur të drejtët, por mëkatarët për pendim.(marku 2)

Në emër të tij do të predikohet ndër të gjithë popujt, duke filluar prej Jerusalemit, pendimi dhe falja e mëkateve. Ju jeni dëshmitarët e kësaj gjëje"' (Luka 24; 36- 47)

Prandaj Gjon Pagezori(Jahja) dhe Jezusi predikuan falje mekatesh duke u penduar per veprat e kryera me pare.Nje tjeter mynyre ishte qe kur nje popull besonte profetin e ardhur atehere ky besim ishte shkak qe mekatet mepareshme tiu faleshin..Sikurse eshte falje mekatesh kur dikush pranoni fene dhe largohet nga mosbesimi, idhujtarite dhe moszbatimi i ligjeve te Zotit.

Atëherë i tha gruas:“Të janë falur mëkatet!”Ata që ishin në tryezë me të, filluan të mendonin me vete: “Kush është ky që po fal edhe mëkatet?!”Por ai i tha gruas:“Besimi yt të shpëtoi. Shko në paqe!” (Luka 7; 48-50)

Ne versetin lart Jezusi tregon qarte se besimi tek nje profet i Zotit eshte ai qe e shpetoi dhe e beri qe ti falen mekatet.

Si i kerkohet falje Zotit per mekatet dhe moslejimi i mburrjes me vepra te mira?


9 Ai tha edhe këtë shëmbëlltyre për disa që pretendonin se ishin të drejtë dhe i përbuznin të tjerët.
10 "Dy njerëz u ngjitën në tempull për t'u lutur; njëri ishte farise dhe tjetri tagrambledhës.
11 Fariseu rrinte në këmbë dhe lutej në vetvete kështu: "O Perëndi, të falënderoj që nuk jam si njerëzit e tjerë, grabitqarë, të padrejtë, kurorëshkelës, dhe as si ai tagrambledhës.
12 Unë agjëroj dy herë në javë dhe paguaj të dhjetën e gjithçkaje që kam".
13 Kurse tagrambledhësi rrinte larg dhe as që guxonte t'i çonte sytë drejt qiellit; por rrihte kraharorin e vet duke thënë: "O Perëndi, ji i mëshirshëm ndaj mua mëkatarit".
14 Dhe unë po ju them se ky, dhe jo tjetri, u kthye në shtëpinë e vet i shfajësuar; sepse kushdo që lartohet do të ulet, dhe kush ulet, do të lartohet".(luka 18)

Femijet jane pa mekate

15 I prunë edhe disa fëmijë të vegjël që t'i prekte; por dishepujt, kur panë këtë, i qortuan.
16 Atëherë Jezusi i thirri fëmijët pranë vetes dhe tha: "I lini fëmijët e vegjël të vijnë tek unë dhe mos i pengoni, sepse e tyre është mbretëria e Perëndisë.
17 Në të vërtetë po ju them se ai që nuk e pranon mbretërinë e Perëndisë si një fëmijë i vogël, nuk do të hyjë atje".(luka 18)



Pse lindi teoria e larjes se mekatit me ane te kryqezimit?

Hebrejte dredhi beres perhere me profetet e Zotit planifikuan para se te ngjitej ne qiell Jezusi se duhet qe ti thonin njerzve se Jezusi do vdese per kombin dhe mekatete e tij.Pra pretendimi se Jezusi vdiq ne kryq per mekatet e njerzve ishte shpikje hebreje para se Jezusi te ngjitej ne qiell dhe se ai kurre nuk e tha se do kryqezohej me vetedeshire per mekatet e njerzve perkundrazi ai ua beri te qarte hebrejve se ato do mernin mekatet e vrasjes se gjithe profeteve.


47 Atëherë krerët e priftërinjve dhe farisenjtë mblodhën sinedrin dhe thanë: "Ç'të bëjmë? Ky njeri po bën shumë shenja. 48 Po ta lëmë të vazhdojë kështu, të gjithë do të besojnë në të, do të vijnë Romakët dhe do të shkatërrojnë vendin dhe kombin tonë". 49 Por një nga ata, Kajafa, që ishte kryeprifti i atij viti, u tha atyre: "Ju nuk kuptoni asgjë; 50 dhe as nuk e konceptoni se është e leverdishme për ne që të vdesë vetëm një njeri për popullin, dhe të mos humbasë gjithë kombi".51 Por këtë ai nuk e tha nga vetja; por, duke qenë kryeprift i atij viti, profetizoi se Jezusi duhej të vdiste për kombin, dhe as nuk e konceptoni se është e leverdishme për ne që të vdesë vetëm një njeri për popullin, dhe të mos humbasë gjithë kombi". Por këtë ai nuk e tha nga vetja; por, duke qenë kryeprift i atij viti, profetizoi se Jezusi duhej të vdiste për kombin, dhe jo vetëm për kombin, por edhe për t'i mbledhur në një, robtë e Perëndisë që ishin të shpërndarë. Që nga ajo ditë, pra, ata vendosën ta vrasin. (Gjon 11/47-53)

Si mund ti falej mekatit ketij populli kur nderkohe ato mes profetit te nderuar te Zotit, (Jezusit), dhe hajdutit, Baraba, ata zgjodhen Baraben dhe e mohuan dhe e lane Jezusin.Dhe jo vetem kaq por zgjodhen dhe te mbajne mbi supe mekatet e vrasjes se Jezusit deri ne gjykimin e tyre ne boten tjeter.


20 Por krerët e priftërinjve dhe pleqtë ia mbushën mendjan turmës që të kërkonte Barabën, dhe Jezusi të vritej.21 Dhe guvernatori duke vazhduar u tha atyre: "Cilin nga të dy doni që t'ju liroj?". Ata thanë: "Barabën!".22 Pilati u tha atyre: "Ç'të bëj, pra, me Jezusin, që quhet Krisht?". Të gjithë i thanë: "Të kryqëzohet!".23 Por guvernatori tha: "Po ç'të keqe ka bërë?". Mirëpo ata po bërtisnin edhe më fort: "Të kryqëzohet!".24 Atëherë Pilati, duke parë se nuk po arrinte gjë, madje se trazimi po shtohej gjithnjë e më shumë, mori ujë dhe i lau duart para turmës, duke thënë: "Unë jam i pafaj për gjakun e këtij të drejti; mendojeni ju".25 Dhe gjithë populli duke u përgjigjur tha: "Le të jetë gjaku i tij mbi ne dhe mbi fëmijët tanë!".26 Atëherë ai ua liroi atyre Barabën; dhe mbasi e fshikulloi Jezusin, ua dorëzoi, që të kryqëzohet.(Mateu 27/20-26)

Nga ky verset biblik konkludojme se hebrejte dhe femijet e tyre do mbajne ne shpatulla deri ne diten e kijametit tentativen dhe planifikimin e vrasjes se Jezusit. Per kete dhe Jezusi profetizoi .


Duke vepruar në këtë mënyrë, ju dëshmoni se i miratoni veprat e etërve tuaj; në fakt ata vranë profetët dhe ju ndërtoni varret e tyre. Për këtë arsye edhe urtësia e Perëndisë tha: "Unë do t'u dërgoj profetë dhe apostuj, dhe ata do të vrasin disa prej tyre kurse të tjerët do t'i përndjekin", me qëllim që këtij brezi t'i kërkohet llogari për gjakun e të gjithë profetëve, i cili u derdh që nga krijimi i botës: nga gjaku i Abelit deri te gjaku i Zakarias, që u vra ndërmjet altarit dhe tempullit; po, unë po ju them, se këtij brezi do t'i kërkohet llogari. .(Luka 11/48-51)

Pra Jezusi foli per llogari dhe denim per to dhe jo per falje mekatesh.


Mjerë ju, o skribë dhe farisenj hipokritë! Sepse ndërtoni varrezat e profetëve dhe zbukuroni monumentet e të drejtëve, dhe thoni: "Po të kishim jetuar në kohën e etërve tanë, nuk do të kishim bashkëpunuar me ta në vrasjen e profetëve". Duke folur kështu, ju dëshmoni kundër vetes suaj, se jeni bijtë e atyre që vranë profetët. Ju e kaloni masën e etërve tuaj! O gjarpërinj, o pjellë nëpërkash! Si do t'i shpëtoni gjykimit të gehenas(Xhehenemit)(Mateu 23/29-33)

Jezusi gjithashtu profetizoi se diten e gjykimit, populli homoseksual i Sadomes dhe Gamorres do te denohet me pak se cdo denohet populli hebre.

Dhe në të vërtetë po ju them se ditën e gjyqit, vendi i Sodomës dhe i Gomorës do të trajtohet me më shumë tolerancë se ai qytet(Juruzalemi).(Mateu 10/15)



Ndersa Pali ishte ai qe permbushi misionin e perhapjes se teorise se Jezusi vdiq per kombin hebre.

Ai(Jezusi) e zhvlerësoi dokumentin e urdhërimeve, që ishte kundër nesh dhe ishte kundërshtar, dhe e hoqi nga mesi duke mbërthyer në kryq (Kolosianëve 2/14)


Pse e beri Pali kete? Qe njerzit me pa vlere te shenjteroheshin dhe te shfaqesoheshin per mekatet e tyre duke future ketu hebrejte.

A nuk e dini ju se të padrejtët nuk do të trashëgojnë mbretërinë e Perëndisë? Mos u gënjeni: as kurvarët, as idhujtarët, as shkelësit e kurorës, as të zhburrëruarit, as homoseksualët, as vjedhësit, as lakmuesit, as pijanecët, as përqeshësit, as grabitësit nuk do të trashëgojnë mbretërinë e Perëndisë. Dhe të tillë ishit disa nga ju; por u latë, por u shenjtëruat, por u shfajësuat në emër të Jezusit dhe me anë të Frymës së Perëndisë tonë.(1 e Korintasve 6/9-11)


Pastaj Pali e quajti Jezusin te mallkuar duke shpenguar hebrejte nga mallkimi qe ato kishn marre prej gjuhes se profeteve.

Krishti na shpengoi nga mallkimi i ligjit, sepse u be mallkim per ne (duke qene se eshte shkruar: "I mallkuar eshte kushdo qe varet mbi dru") – (Galatasve 3/13)

Si mund te themi sikurse thote bibla qe Jezusi u mallkua per tiu falur mekatet cifuteve hebrenj?

Ai vet i barti mëkatet tona në trupin e tij mbi drurin e kryqit që ne, të vdekur për mëkate, të rrojmë për drejtësi; dhe me mallkimin e tij ju u shëruat (1 e Pjetrit 2/24)


Sipas bibles njerzit mund te gabojne ne perceptimin e se vertetes prandaj ato do gjykohen sipas asaj qe kane besuar dhe kane vepruar.

Ardhja e atij të paudhi do të bëhet me anë të veprimit të Satanit, bashkë me çudira, shenja dhe mrrekullish të rreme,dhe nga çdo mashtrim ligësie për ata që humbin, sepse nuk pranuan ta duan të vërtetën për të qenë të shpëtuar. E prandaj Perëndia do t'u dërgojë atyre një gënjim që do t'i bëjë të gabojnë, që t'i besojnë gënjeshtrës,që të dënohen të gjithë ata që nuk i besuan së vërtetës, por përqafuan ligësinë! (2 e Thesalonikasve 2/9-12)

Ne versetin e meposhtem tregohet se nese dikujt i vjen e verteta dhe ai e refuzon ate atehere ai nuk shfaqesohet sikurse mund te shfaqesohej nje person qe nuk i ka ardhur informacioni per profetet e Zotit ose per te verteten.

41 Jezusi u përgjigj atyre: "Po të ishit të verbër, nuk do të kishit asnjë mëkat; por tani thoni: "Ne shohim", prandaj mëkati juaj mbetet".(Gjoni 9)

Kete gje e verteton dhe vete Jezusi kur thote se e verteta ju ishte bere e qarte dhe se ato nuk mund te shfaqesoheshin më.

22 Po të mos kisha ardhur dhe të mos u kisha folur atyre, nuk do të kishin faj; por tani ata nuk kanë asnjë shfajësim për mëkatin e tyre(Gjoni 15)

Pra jo vetem qe nuk kemi shfaqesim por perkundrazi secili prej nesh eshte peng i mekatit te tij sipas Jezusit.

34 Jezusi u përgjigj atyre: Në të vërtetë, në të vërtetë po ju them: Kush bën mëkatin është skllav i mëkatit. (Gjoni 8)



Jezusi e mohoi faljen e mekateve hebrejve sepse ato folen kunder profecise se tij dhe shpirtit te shenjte duke e quajtur ate nje fryme te ndyre dhe se Jezusin e mesonte Djalli Belbebuz.

28 Në të vërtetë po ju them se bijve të njerëzve do t'u falet çfarëdo mëkat dhe çdo blasfemi që do të thonë;
29 po për atë që do të blasfemojë kundër Frymës së Shenjtë nuk do të ketë falje përjetë; ai është fajtor për dënim të përjetshëm".
30 Sepse ata(hebrejte) thoshnin: "Ai ka një frymë të ndyrë!".(Marku 3)

Jezusi deklaron se larja e mekatit ne kete bote eshte ndeshkimi i tij me ligj edhe pse ai ligj mund te duket i ashper per njerzit.

43 Tani nëse dora jote të skandalizon për mëkat, preje; është më mirë për ty të hysh dorëcung në jetë, sesa të kesh dy duar dhe të shkosh në Gehena, në zjarrin e pashueshëm,(Marku 9)

Jezusi deklaron se mekatet i fal Zoti dhe jo prifti nepermjet rrefimit.

25 Dhe kur nisni të luteni, nëse keni diçka kundër ndokujt, faleni, që edhe Ati juaj që është në qiejt, t'ju falë mëkatet tuaja.
26 Por në se ju nuk falni, as Ati juaj, që është në qiejt, nuk do t'jua falë mëkatet tuaja(Marku 11)

Gjithashtu ne bibel permendet se per shkak te mekateve njerzve u ndodhin te keqija

14 Më vonë Jezusi e gjeti në tempull dhe i tha: "Ja, ti u shërove; mos mëkato më që të mos të të bëhet një gjë më e keqe".*Gjoni 5



Jezusi gjithashtu deklaron se hyjnizimi i tij si Zot apo bir i Zotit eshte nje mekat dhe se Ai eshte Biri i njeriut dhe gjithcka e ben me fuqine e Zotit i Cili edhe e ka derguar si profet.




24 Prandaj ju thashë se ju do të vdisni në mëkatet tuaja, sepse po të mos besoni se unë jam, ju do të vdisni në mëkatet tuaja``.
...
28 Atëherë Jezusi u tha atyre: ``Kur ta keni lartuar Birin e njeriut, atëherë do të njihni se unë jam, dhe se nuk bëj asgjë prej vetvetes, por i them këto gjëra ashtu si Ati më ka mësuar.
29 Dhe ai që më ka dërguar është me mua; Ati s`më ka lënë vetëm, sepse bëj vazhdimisht gjërat që i pëlqejnë``.(Gjoni 8)

Fakti qe Jezusi ne ardhjen e tij te dyte do te shperbleje secilin njeri sipas veprave tregon se ai se pari sipas bibles vjen si bir i njeriut dhe se dyti secili do gjykohet ligjerisht sipas veprave te tij pa qene i falur me pare nga kryqezimi biblik.


Sepse Biri i njeriut (Jezusi) do të vijë në lavdinë e Zotit të vet bashkë me
engjëjt e tij; dhe atëherë ai do të shpërblejë secilin sipas veprës së tij.
, Mateu 16:27

[ane]

Si fshihen mekatet dhe veprat e mira?








Darekutni vëll. 2; El Bejhaki vëll. 5, prej Ibn Ishakut, e ky prej El Alijes, që tregon: “Një grua shkoi tek Aisheja dhe e pyeti për një akt shitblerjeje që ajo kishte bërë me Zejd Ibn Arkamin. Ajo i kishte shitur një skllav Zejdit, duke rënë dakord që Zejdi ta paguante shumën prej 800 dinarësh më vonë. Pastaj, po këtë skllav ajo ia kishte blerë Zejdit, duke i paguar 600 dinarë në dorë, kur Zejdi ende duhej t’i jepte asaj 800 dinarë. Aisheja i tha: "Shumë e keqe është kjo shitje dhe kjo blerje që ke bërë. Lajmëroje Zejdin se, me këtë vepër, e ka fshirë xhihadin e tij me Pejgamberin a.s., me përjashtim nëse ai pendohet." Transmetuesit janë të besueshëm.

.

qe qe qe qe,Ajshja ,nena e besimtareve paska qene skllavpronare