Te lajthiturit! Perkujtojne kasapin Enver Hoxha.

[bamatat]

Fritz Radovani: ‘’Grusht çeliku rreth partisës sime…!’’
E Marte, 03-05-2011, 07:59pm (GMT+1)

“GRUSHT ÇELIKU RRETH PARTISË SIME..!”

Nga Fritz RADOVANI

Shikoni me kujdes dhe “nostalgji” këte foto në Tiranë.

http://www.zemrashqiptare.net/images...21892/u1_1.jpg

Asht e Ditës së Madhe të 20 Shkurtit 1991, në Sheshin Skenderbeu..!
Shikoni këte foto që nuk përsëritet kurrëma!
Asht “Dita e lamtumirës së fundit!”...
Iku për mos me u kthye kurrëma në zemrën e Tiranës!
Shikoni këte foto kur u nis “udhëheqësi i PPSh-së, Enver Hoxha, ditën e fundit të qendrimit të tij “gju në gju me popullin” e kryeqytetit, dhe asht tue porositë komunistët e të gjitha ngjyrave: “Ja ku është PPSh...këtu ku kam dorën e mëngjer, mblidhuni grusht çeliku rreth partisë sime!...Do vemi nga fitorja në fitorje..!”...
– Urrraaaaa! Brohoriti gjithë Shqipnia...Edhe ata, po edhe na që patëm fatin dhe ndoqem në TV ... “porosinë e tij të fundit!”. Ajo ditë mos u harroftë nga Shqiptarët!
E di se me “nostalgji” asht e përzime “dhimbja” por, dhe “betimi” i komunistëve!
“Do të vazhdojmë rrugën tënde!”...Premtim që nuk kuptohet nga të gjithë njerëzit mbas asaj dite aq të lumtun për Shqiptarët!
Të kthehemi disa vite mbrapa...
Në fakt “shoku” Enver ishte i ri kur mendoi për formimin e kësaj parti, që n’ atë kohë kur sillej ndër dyqanet e Pazarit të Tiranës, tek Ali Qoraliu dhe Dem Xhepa e... ma vonë mbas tyne në kafe “Flora”, kur pat fillue me i hjedhë traktet e para të komunistëve homoseksualë. Që në atë kohë mendonte me plotsue kushtet për me “hy në Europë”! Asht thanë me kohë se kur erdhën Miladin Popoviqi e Dushan Mugosha në Tiranë, edhe ata gjetën tek “shoku” Enver po atë “mikpritje” që ky u pat ofrue të gjithë atyne që e shikonin si “bukurosh” kur kthehej nga klubet masone të natës së Parisit prej France, ku nuk pat mundësi me u shkollue. Vinte mjaft i ngarkuem me libra marksiste pornografike, mbasi i duhej me zgjanue “rrethin e vet” ilegal. Prej asaj kohë iu pat ba si zakon që kur fliste për “partinë komuniste”

http://www.zemrashqiptare.net/images...21892/u1_2.jpg
D.Mugosha, E.Hoxha, M.Popoviq…


mbante dorën aty ku pat formue “celulen” e parë. Ashtu si puna e Miladinit e Dushanit, që flitej se edhe ata ishin “antarsue” mjaft të rijë në grupin e tyne sllavokomunist të pederastëve serbë. Posa erdhën në Tiranë ata kerkonin me njohë afër antarët e rijë për të cilët kishin dëgjue që në Beograd. Kjo sigurisht vinte nga ilegaliteti i tyne dhe kushtet e vështira në shtëpijat prej qerpiçësh në zonat ku u takonte me fjetë mbasi banin mbledhjet e tyne të natës. Po të lexohet me kujdes korespondenca e tyne me “shokët” shqiptarë, keni me vrejtë sesa e madhe ishte ndër ata grupe “dashuria” mes pjesmarrësve, që dikush i akuzon se hanin kokat e njenitjetrit. Me të “padrejtë” ka nga ata që këte lloj “dashurie” komuniste ua dedikojnë instruktorëve të posaardhun nga Jugosllavia...dhe, se gjoja, kështu “dashuronte” edhe Tito, e prap ma vonë flitej se edhe Stalini ishte “daha” ma i dashtun se këta. Edhe vajzat patën fillue me u mbledhë ndër disa shtëpija të njohuna dhe, që n’ atë kohë, ata që donin me shkatrrue “partinë” patën fillue me thanë se “shoqja” Fiqrete prej asaj kohe, tue fjetë ndër skuta të ngushta, u pat ba e njohun si lezbike. Atëherë pak kush e dinte këte gja, por “partia”, për me i mbushë mendjen masave të gjana se kjo veti i ka mbetë nga koha e luftës, e pat çue drejtoreshë të shkollës së partisë në Laprakë, ku ajo shpërndante eksperiencën e vet dhe edukonte me “cilësitë” e veta morale edhe kuadrot e reja që formonte ajo shkollë, si të gjitha “shkollat” e partive komuniste motra...për mashkuj dhe femna.
Kur Qemal Stafa u pat përzi në “celulen” e Nexhmijes...një natë “fashistët” i dhanë ate që lypi, edhe pse “celula” e pat porositë me pasë kujdes, se “fashizmi të han kokën!”, po ai nuk i vuni fort randësi porosisë që “shoku” i tij i dashtun Enver i pat dhanë Qemalit po atë natë kur ishte me te, deri 15 minuta para se me u vra nga “fashistët”... Madje ai edhe e ka shkrue habinë e madhe si ndodhi kjo ngjarje...që deri atëherë ishin të dy bashkë, po cilët ishin ata fashistë që i hoqën kokën Qemalit, ma vonë u pat marrë vesht...
Udhëheqësit e vendëve sllavokomuniste njihen si të tillë. Tito e pat dashtë aq fort “shokun” Enver, sa e pat thirrë në Beograd për “me bujtë” dhe mbasi ky i “fali” Kosoven, Hotin, Gruden, e një pjesë të Maqedonisë...Tito e bani me 1 korrik 1946 “hero i popujve të Jugosllavisë”, mbasi Miladini e Dushani i patën tregue se asht besnik i “parimeve” të tyne. Si duket, kur Tito u takue me Stalinin, i pat tregue se në Shqipni kemi gjetë një djalë të ri e bukurosh “ashtu si i donte ai” drejtuesit e rijë të partisë, të paisun me “cilsitë komuniste proletare”...kështu, nuk vonoi shumë dhe Stalini e pat thirrë në Kremlin “shokun” Enver. As ky nuk ia prishi qejfin Stalinit e pat shkue në 1947. Për fat atje pat rasën me u takue e me u knaqë vetëm për vetëm me Stalinin e “math”, më falni se gati shkrova Stalinin e “myth”. Enveri, në librin e vet “Me Stalinin”, kur shpjegon sesi shkoi në rezidencën e tij, u çvesh, dhe Stalini i mori vetë pallton e rrobat dhe i tregoi edhe banjot këtij, mandej largoi përsonelin e sherbimit dhe ndejën aty dorë për dorë, kuptohet sesi u patën kënaqë, edhe pse Enveri nuk dinte asnjë fjalë në gjuhën ruse, aqsa dinte edhe Stalini frengjisht... Po çka banë atëherë..?
– “Até e di “Partia”..!!
Ja pra, ky ishte udhëheqësi i partisë sonë...Ky ishte “Enveri ynë”, për të cilin shkruen dylberi Ramiz Alia, e mbas tij shkrimtari i madh personal Sulo Gradeci, tek libri i “njohur”: “Na dogji malli, komandant”...E ky, pra, asht themeluesi, organizatori dhe drejtuesi që për 44 vjet ka vazhdue me “mendue” e mos me e marrë as gjumi tue punue ma shumë natën se ditën për partinë e popullin...Në fakt pak kush e kupton mundin e sakrificën e tij dhe kujdesin e madh që kishte për Shqipninë. Ai shpesh e thonte se “duhet të punojmë si në rrethim...”, po na kujtojshim se e kishte fjalën për shtetet përrreth...Ai e paska pasë fjalën se pikrisht këta shtete që na rrethojnë, nuk po na lanë me u lidhë me bankat e hueja, që ishin në Francë, Suedi e Amerikë apo ndër tjera skuta ku ruheshin miljardat e tija të dollarëve, që kishin të fitueme nga mundi e djersa e miljona shqiptarëve në minjera, ferma dhe kampe pune e shfarosje, që i kishim pranë çdo bunkeri në Shqipninë e re “socialiste”...
Ndokujt mund ti duken pak 700.000 bunkera...po askush nuk tregon shifrat e sakta të të vramëve, të të humbunve, të të mbetunve në tortura dhe të masakruem nga sigurimi i shtetit, shifer e cila i kalon mbi 45.000 viktima deri në vitin 1974, apo mbi 450.000 vetë të dënuem, të burgosun dhe të interrnuem, ku përfshihen edhe fëmijët 14 vjeçarë, simbas ligjit nr. 5912, aprovue nga kuvendi popullor dt. 26.6.1979 në Tiranë, e që të gjithë janë ende të pashpallun nga shteti i sotem “demokratik”...
Këto shifra që lexoni këtu ndoshta ju duken të pabesueshme! Ma e pabesueshmja shifer asht ajo e bunkerëve, sepse askush nuk i ka numrue labirintet e Shqipnisë që dikur ishte si “tava e gështenjave” për çdo qoshe...e shumë prej tyne na nuk i dimë as sot!
Po ata tunele që komunikojnë nën dhe me selinë qendrore...a i ka vizitue kush?
Kanë me kalue vite e nuk kanë me u dijtë aq shumë çeshtje sa njerzit kanë me u çuditë për misteret e mbetuna ndër labirintet e errta të Shqipnisë, ashtu si nuk kanë me e besue se ka ende njerzë që mbas 25 apo 26 vjetësh që ka ngordhë Enver Hoxha, shkojnë ndër qendrat e votimit dhe votojnë për “partinë homoseksuale” të formueme prej tij...
Ndrroni emnat sa të doni, partia komuniste e formueme nga imoralët e vitit 1941, asht ajo e punës, apo ajo socialiste...apo “homoseksuale” e viteve 1991 e mbas...që nuk ndryshon asnjena, as në përbamje, as në paraqitje nga ajo e vitit 1941...e më duket, se edhe ky, e nuk jam tue gabue aspak, “shoku komunist” që e drejton sot, asht amoral homoseksual si mjeshtri i tij, thëmeluesi i partisë komuniste shqiptare Enver Hoxha me pasuesin e fronit, qosen Ramiz Alia, e të gjithë ata përbindsha që vazhdojnë me kenë idhtarë të tyne.
A nuk asht me kapë kryet me grushta kur mendojmë se të gjitha pislleqet morale të Enver Hoxhës e Ramiz Alisë, apo Fatos Nanos e Edi Ramës i dinë i madh dhe i vogel çka asht shqiptar, dhe ende sot ka nga “ata” kopje të tyne amorale, që shkojnë e votojnë per ta...madje, edhe pretendojnë me vazhdue me drejtue Shtetin Shqiptar!?
Fatkeqsia e Shqipnisë nuk asht prania e tyne aty, se ata na i lanë trashigim udhëheqësit e qelbun që kishte Shqipnia, po ajo ma e mnershmja gja asht mendimi që formohet tek RINIA...që neser do të thotë se u dashka me kenë “homoseksual” për me kenë drejtues i Shtetit Shqiptar!Sa larg jemi nga rruga e të Parëve tonë!...
Shikoni, këte foto!...
Kjo asht rruga që donë të na mësojnë “udhëheqsit” e sotëm të Shqipnisë!...
Edhe sot ai qen i porositë “partitë” jo një nga një, po të gjitha si të një nëne:
“Ja këtu ku kam dorën e mëngjer është Partia mëmë…Jemi të mëngjer apo jo!?
Kështu mbi 700.000 bunkera të mbushur me dollarë... vazhdoni....rrugen time!
Mos u ngutëni...do ju duket vetja si mbi breshka... Po, ngadalë,.. ngadalë!
Unë mendova vetëm për juve! Ashtu dhe e gjora Nexhmije, jetoi si në rrethim...
Kjo që po gëzoni juve!.. Kjo është “jeta e lumtur”!..Votoni për partinë mëmë!”

E shqiptarët,..vazhdojnë porosinë e tij... me votue për “partinë mëmë”..!!


Maj, 2011.

Kam nje qen une , me emrin Fritz ! Eshte pastor tedesk , gjerman ! Mos ma prishni gjakun dhe po me tregoni se boton shkrime pa lejen time !

U prish dynjaja me duket ! Ka ardh koha e qenve !!!!!

[soldiers]

Kam nje qen une , me emrin Fritz ! Eshte pastor tedesk , gjerman ! Mos ma prishni gjakun dhe po me tregoni se boton shkrime pa lejen time !

U prish dynjaja me duket ! Ka ardh koha e qenve !!!!!

Ani qeni Plak mo,thone jane shume te kqinje

[PLAKU]

Fritz Radovani: Kush ka hakërri për Enverin... të shkojë në...!
E Enjte, 05-05-2011, 07:59pm (GMT+1)

KUSH KA HAKËRRI PËR ENVERIN…TË SHKOJË NË..!

Nga Fritz RADOVANI

Ma parë se me ua tregue vendin se ku duhet me shkue këtyne monstrava enveriste, që nuk bajnë pjesë në Fisin e as Gjakun e Shqiptarit, do të baj shpjegimin e fjalës “hakërri” nga fjalori i gjuhës së sotme shqipe, faqe 642, botue në vitin 1980 në Tiranë: “Hakërri-a, 1.Hakërrimë, e vështroi me hakërrimë. I foli me hakërri. 2. Afshi i dosës dhe i hakoçit në kohën e ndërzimit. Hakërria e derrave... Hakërrimi i qenit (i dosave). Hakërrimë-a, Britëm e fortë dhe me të egër, qortim më zë të lartë e me kërcënim, kanosje, gërmushje; egërsi. Hakërrima e njeriut. Hakërrima e qenit...Hakërr-ohëm...i gërmushem dikujt, i kanosem dikujt...Po hakërrohet qeni!... Ndërzehet, merr hakoç...Egersuar fort dhe është bërë kërcënues...” etj...shpjegime për të hakërruemit që nuk janë pak kur vështron trojet tona, porsa ua zen me gojë emnin e Enverit të tyne të dashtun!
Se kush ishte Enver Hoxha e kanë shpjegue shumë vetë nga ata që e kanë njohë me kohë.
Me shkrue sesi e kujtojnë Shkodranët apo bashkohësit e tij nga Korça, e kemi shpjegue.
E kemi shpjegue edhe sesi e kujtojnë shokët e rinisë, kur shkonte për dy pare mbas vejushash plaka në Korçë. E kemi tregue edhe sesi e ka përcaktue Burri i Nderuem i Korçës, Prof. Petro Fundo, me fjalët e Enverit në tavolinën e bukës në Montepeljer të Francës, ku ishte bashkë me z. Foto Bala nga Himara...atëherër, kur “studenti masonist” Enver Hoxha, nuk dha asnjë provim, se ky kishte vetëm një piksynim: “Unë do të bëhëm terrorist”, dëshirë që i asht plotsue e sterkalue terroristit, çka asht vështirë se mund të ndodhin në shumë shekuj...e për rrezik tonin na ra edhe me e provue atë bishë të tërbueme antinjerzore, për të cilin dylberi i tij Ramiz Alia, thotë: “...Se shokët e tij lindin njëherë në shekull!”...Nuk e kam ndër mend me tregue as përshtypjet e dyqanxhijve të Pazarit të Vjetër të Tiranës, se po bahemi të merzitshem tue shkrue për trashigiminë e gjakut tij të ndytë nga deformimet e tipareve njerëzore të familjes gjatë robnisë turke...Ata që e kanë njohë me kohë, që në vitin 1936 Dem Xhepen, dhe kanë pa me sy të mbështetun për prakun e dyqanit të tij “bukuroshin” e Gjirokastres, të veshun dhe të kerpitun me çizme të lustrueme ngjyrë kafe...etj... mjerisht, nuk jetojnë ma, ashtu si nuk jetojnë as furrtarët apo tregëtarët e vjeter të Parrucës të asaj kohë në Shkodër, kur djaloshi me pantollona të shkurta...Ramiz Alia, kalonte me shkue ndër ato çerdhe amorale, për me u “edukue” me veset e “mësuesit të vet”...të cilit ma vonë i zuni vendin.
Unë do t’i referohem një Burri, pikrisht nga vendlindja e tij, nga Gjirokastra, të Ndjerit Muntaz Kokalari, letër e shkrueme më 9 Nandor 1944: “... Fatkëqesia e kombit tonë dhe e Shqipërisë së gjorë është se ka rënë në dorë të një njeriu përbindsh, tinzar, hakmarrës, inatçi, dinak, magalloman, egoist, që i do njerëzit nën vete, kumarxhi, gënjeshtar e kur qe jashtë për studime nuk dha asnjë provim, mbeti pas kabareve, kazinove, etj. Fëlliqi botën me borgje. Ne intelektualët e Gjirokastrës ia dimë të gjitha dhe sa i vlen lëkura, prandaj, kërkon të na asgjësojë. Po, kam besim se këtij batakçiu bashkë me djajtë e kuq, shpejt ka për t’i dalë boja.”
Kjo leter e shkrueme një ditë mbas datës 8 Nandor 1944 (datë që u kujton hakërrinë e qenit), asht dokumenti ma i çmueshëm i “Historisë së vërtetë të Popullit Shqiptar”, ndër të gjitha Trojet tona! Ky citat i artë i Atij Burri të Pavdekshëm të Gjirokastres sonë, duhet shkrue dhe daltue në gurët e Kështjellës së Atij Qyteti Martir, që pat rrezikun e madh me u masakrue nga ai përbindsh dhe me u turpnue me një pinjoll anadollak të pakrahasueshëm ndër pesë shekuj të robnisë turke në Shqipni!! Asht ky citat që na duhet të vemë në faqet e para të historisë sonë ndër shkolla e universitete që nga klasat ma të ulta, e deri tek “ajo” që do të shkruhet “atëherë”... kur “ajo të shkruejnë vetveten”,... mbasi kanë kalue 65 vjet nga ngjarja e shemtueme e vrasjes së ma shumë se 12.000 kosovarëve të tradhëtuem nga Ramiz Alia në Nandorin e 1944 në Kukës, që edhe ata që mujten me mbijetue deri në Tivar e Ulqin, u zhduken dhe humbën pa asnjë shenjë tek koka e shporueme nga plumbat komuniste...në Adriatik, simbas udhëzimeve dhe marrveshjes së Enver Hoxhës e Omer Nishanit me Titon e tyne të dashtun... Dhe ende ka nga ata faqezezë të viseve të Tyne që edhe “festojnë 100 vjetorin e lindjes së Enverit” mu në mes të Prishtinës së Pavarun...Se cilës rracë i përkasin këta hibride, ate do ta tregojë DNA- ja e historisë së familjeve të tyne, që edhe na mësojnë: “Se duhet të presim kohën...për me ditë se ku duhet vendosë figura e Enver Hoxhës!” Kushdo kjofshin ata që kërkojnë “ me pritë” se ku e ka vendin Enver Hoxha, nuk janë tjerë veç hibride të flliqta të shkollës së partisë së pederastave të komunistave shqiptarë e themelueme nga homoseksualët serb, që kërkojnë, ashtu si të gjitha krimët tjera, t’ ua lanë kapitujve të njohun të “harresës”, që mjerisht ka kapllue trunin dhe mendjen e shqiptarëve.
Me të drejtë një mik këshillonte: Ata që kanë “hakërri” për Enverin, të nisen e të shkojnë nga vorrezat e kombinatit...nuk humbin rrugë se porsa të hyjnë atje, kanë me ndie eren e qelbun të kockave të brejtuna nga sëmundjet që kishte qysh se ishte gjallë, dhe kur të afrohen tek vorri... aty janë dy gur...ku ulen Nexhmija dhe Ramizi, kur u bie “hakërria”...
Ashtu si ata dy veprojnë edhe shumë veteranë apo të rijë që janë në grupet e formueme të neokoministëve...që nga Edi Rama...e deri tek homoseksualët pleq të shpërndamë në Europë!
Majet e atyne gurëve ua largojnë mallin dhe hakërrinë e fortë që kanë “mbrapa”... për té!

Shqipnia dhe Shqiptarët e të gjitha Trojeve janë Viset që i kanë falë Botës Figurat e Nderueme të Virtutit moral e Shpirtnuer të Nderit, Besës, Burrnisë dhe Bujarisë Shqiptare: Gjergj Kastriotin dhe Nanë Terezen... Nanen e mbarë Botës së Qytetnueme!

Vazhdoni me Dedë Gjo’ Lulin, Ismail Qemalin, Isa Boletinin, Luigj Gurakuqin, Bajram Currin, Avni Rrustemin, Hasan Prishtinën, Prof. Ymer Berishen, Ibrahim Rrugoven, Adem Jasharin...

Këta dhe vetem Këta...

Janë “Historia jonë e Pavdekshme, e shkrueme me Gjakun e Tyne!!..”

Maji, 2011.

[PLAKU]

fritz radovani: Cilit qen i ngjet ky...?
E Marte, 26-04-2011, 07:58pm (GMT+1)

CILIT QEN I NGJET KY…?

Nga fritz radovani

Ky asht një qen…
Ky asht një qen qenit…
Ky asht një qen e bir’ qenit…
Ky asht një qen si i ati…
Ky asht një zog shaket…
Ky asht kenë edhe këlysh shaket dikur…
...E kushedi sa thanje përdorë populli për qenin!
Sa do të më donte qeni im sikur të kuptonte se kam shkrue për te... deri aty, kur ai do të shikonte se me cilin qen e kam krahasue. Me siguri, porsa të shihte fotokopjen e vet, do të zemrohej aqsa, mbasi të fillonte me lehë, do të gjente rasën me më kafshue...
Qeni asht kafshë besnike dhe shumë e dashtun. Prandaj edhe në “Kanunin e vjetër të maleve” ka edhe disa kaptina ose kapituj për qenin. Përcaktimi i tyne asht i njohun që në kohën e Skenderbeut, madje edhe në “Kanunin e Tij” fq. 89, kreu 1219 e përcakton: “Shtasët ma të dashtuna për shqiptarin janë: kau, delja e qeni.”, dhe vazhdon me disa nga ligjet e njohuna qysh atëherë në lidhje me mbajtjen e qenit në shtëpi. Në Shqipni njihen disa lloje qensh, si ai i rojes së shtëpisë, vathit, tufës, i gjojes etj. Ka edhe qen hekurash e ky asht edhe ma i njohuni ndër ne, mbasi përgjithsisht në shtëpijat e fshatarëve ky asht kenë gjithnjë i pranishëm për vetë kushtet e tyne, kryesisht për roje të shtëpisë dhe të vathit.
Për me u mbrojtë prej qenve të fshatit zakonisht asht mbajtë një shkop në dorë. Me këtë lidhet edhe thanja “Qenit tregoi shkopin!”, ose porosia se, “Qeni që lehë nuk të kafshon!”...pra duhej me u ruejtë fort nga qeni që “nuk lehë”, se ai asht edhe i pabesë...
Këta të fundit janë kenë shtue shumë dhe ndodheshin për çdo qoshe e skutë. Edhe për këta shkruhet në “Kanu”, në faqe 97, kreu 1387. “Zarët (ose zagarët) e gjojës shkojnë mbas gjuetarëve që i kanë përdorë për gjah dhe pa asnjë shpërblim.” Pra asht fjala që kujt i përkasin në pronësi këta zagarë, sigurisht edhe sa vlejnë... Ata pra duhen përcaktue saktë se kujt i kanë shërbye, detyrat që kanë pasë edhe pse kur vjen fundi thuhet me ligjë se: “...shkojnë mbas gjuetarëve që i kanë përdorë për gjah dhe pa asnjë shpërblim!”. Këta janë zagartë ma të pëhapun në Shqipni, dhe të njohun prej shumë e shumë vitesh. Rriten me trup, jetojnë mjaft, sigurisht tue ba jetën e qenit dhe ngordhin zagar...shakat e tyne në shumë rasa janë ma të rrezikshme se zagartë me të cilët flejnë e çohen...

Dy specialista zagarësh patën ardhë nga Beogradi në Tiranë

http://www.zemrashqiptare.net/images...21892/u1_2.jpg

D.Mugosha, E.Hoxha, M.Popoviq…

aty nga viti 1941 dhe i grumbulluen disa që ua plotsonin kushtet që u duheshin atyne. Lehnin ditë e natë, ruenin njeni-tjetrin, nuk njihnin as kush i ka lindë as kushu jepte me hangër, vetem dy instruktorët që u merrnin erë gjithë ditën, dhe aq u pregatitën si zagarë të tyne, sa nuk shkoi gjatë dhe kafshuen bash ata që i kishin mbajtë në shtëpijat e tyne. Viktima e parë e njenit prej këtyne zagarëve të dy jugosllavëve asht kenë njëfarë Bahri Omarit nga Gjirokastra...
Ky zagar aq u ba i njohun si qen rrace sllave, sa edhe mbas 22 vjetësh, kur ishte tue lehë në Kremlin, në vitin 1962, një grue spanjole, Dolores Ibaruri, i pat thanë Hrushovit: “Diskutimi i Hoxhës ngjan me qenin të cilit i japin bukë, kurse ai kafshon dorën e atij që e ushqen! ...” Asht pikërisht ajo veti e pabesisë që i lidhë ndërmjet tyne e që në kohen e sotme moderne këta quhen zagarë komunista...sepse, predikojnë “barazi”dhe mendojnë vetem për vete...e shpesh njihën shumë prej tyne që kanë kafshue këlysht e vet e madje dhe shakat! Nuk bahet fjalë për shokët e kopesë së tyne, se prej veprimeve të tyne të pabesa me shokë ka ardhë edhe ajo shprehja e popullit për shumë prej tyne, si shembull thuhej: “Mehmeti ka shkue si qeni në rrush!” e, mbas tij, Kadriu e sa e sa të tjerë, që i mori dreqi shpirtin e tyne.
Në Shkodër, në vitin 1946, kishte 26 çerdhe zagarësh, ku të gjithë ushqeheshin me mish njeriu. Mbahen mend disa emna të këtyne zagarve të hekurave, që u patën marrë nga disa familje të rracave bastardhe nga gjithë Shqipnia e u patën sjellë në Shkoder, nga Xoxi, Themeli, Shehu, Peçi, Perllaku, Xhunga, Bllaci, Haznedari, Grabocka, Laro, Çeta, Zejneli, Hysejni, Kopali etj...që hanin e flenin me zagartë e Shkodrës, të njohun si rracë e tillë, si Zeneli, Miloti, Ulqinaku, Qorri, Troshani, Kapisyzi, Gjyli, Nallbani, Kçira, Dedja, Gavoçi, Dini e klysht e rracës së keqe Qoku e Bakalli, të njohun qysh aso kohe si terroristë. Këta nuk patën fatin me ndjekë shkollën e qenëve në Tiranë, po si zagarë njiheshin tek zixhiri i fytit nga një copë e vogël ngjyrë blu, që i dallonte nga qentë e tjerë, që nuk u lenin gja mangut në të gjitha cilësitë atyne të sigurimit të shtetit. Fillimisht këta zagarë u patën mësue me mishin e klerikëve, mbasi ai i lente edhe shijen edhe erën e kandshme për gjojë. Gjakun e preferonin puro Shqiptarësh e mundsisht Atdhetarësh. Gjaku i intelektualëve i terhiqte kryesisht kur kishin studjue në shkollat Përendimore. Kishin shumë qejf me u lehë vajzave studente kur dilnin prej shkollave, me i kapë për fustani ose zixhirit në qafë me Kryq, dhe mbasi i merrnin erë,...i shkynin me andje të zagarit komunist ndër birucat e qelive të veta.
Flitej pa asnjë bazë se këta zagarë përgatiten në shkolla e tyne për me torturue dhe me masakrue njeriun përpara se me e mbytë, po të gjitha janë fantazi për me mbulue ate të vertetë që kanë pasë këto “qenje”, nëse do t’i quejmë të tilla, mbasi ata nuk kishin asgja që i bashkonte me “qenje” ku në minimum mund të ekzistojë “koshienca”. Qeni në fund të fundit e njeh të zotin...dhe janë raste të veçanta kur “kafshon dorën e atij që e ushqen”, rasti i Enver Hoxhës, nuk mund të konsiderohet si rast unik i zagarëve komunistë, dhe as rasti i pasuesit të tij, zagarit tinzar Ramiz Alisë, që e çonte Enveri me u marrë erë...e mandej me i kafshue për vdekje, si Hysni Kapon e sa të tjerë, tue ua fërkue shpinën e tue i shkye me të gjitha zhelet e teserat e partisë, si mos të ishin kenë ndonjëherë ndër bankete bashkë.
Çka i ban këta zagarë me u quejtë të një rrace asht instikti i përbashkët i pabesisë, frikës, tradhëtisë, i nuhatjes së gjahut të pafajshëm dhe intelektualë me cilësi Atdhetare, me e survejue, dhe mbasi e rrëzon përdhe, me e kafshue për vdekje...E ajo që zagarin e ban me u quejtë zagar komunist, asht aftësia e tij me mbajtë mend erën e viktimës për vite të tana derisa një ditë, prap i uritun për gjak, të kafshojnë edhe sternipat e viktimës së parë të vitëve 1945 – 46... ndoshta edhe sot mbas 65 vjetësh, tue i konsiderue “armiq të deklasuar”...
Këta zagarë sot shihen edhe ndër të gjitha zyrat e Shtetit Shqiptar, tue lehë, tue ecë e tue u ndalue në të gjitha pishat e bulevardeve, tue çue kambën...po, bash atëherë kur njeriu mendon se kohët kanë ndryshue, veç kur të kafshon e të rrokullisë me fëtyrë përdhe!
Askush nuk kujtohet se ky zagar që shihni këtu poshtë ka rrokullisë me mija e mija vetë ndër gropa ende të padituna...e si bagtija sot njerëzit votojnë për fëmijët e nipat e tyne...
Qentë me prejardhje prej ujkut asnjëherë nuk e harrojnë instinktin që trashigojnë!

http://www.zemrashqiptare.net/images...xhiLleshi2.jpg

Dy foto të Haxhi Lleshit të marruna nga tesera e PPSh-së …

[mesuesi_1]

pergezime Fritz Radovanit per shkrimet e tij ......


.

[soldiers]

pergezime Fritz Radovanit per shkrimet e tij ......


.

Kush qenka ky SHKA bir shkau ? Emrin Cetnik mbiemrin Shka

[G-2]

Kush qenka ky SHKA bir shkau ? Emrin Cetnik mbiemrin Shka

a ma shume e kishte perkdhel enveri mogoshen a nexhmija thuana ti se si brendshem qe je nga partia te cilen e themeloi mugosha ti i din keto pune!

[soldiers]

a ma shume e kishte perkdhel enveri mogoshen a nexhmija thuana ti se si brendshem qe je nga partia te cilen e themeloi mugosha ti i din keto pune!

Shkruni shkruni edhe naj dit.Perkdheleni Shka bir shkaun

[halla mine]

Kush qenka ky SHKA bir shkau ? Emrin Cetnik mbiemrin Shka

Ky Fritz RADOVANI po te kishte mundesi shqiptareve musliman do te ja u bente me zi se vllau i tij RADOVAN Karagjiqi ne Sebrenice boshnjakeve musliman.
Natyrisht kete nuk mund ta thote hapur, mirepo na lene te kuptojme..
Nuk ka shqiptar te mire per Fritz RADOVAN Karagjiqin nese paraprakisht nuk e ka marre bekimin nga papa.. ose pasuesit tjere te dobicit. Dobici eshte komandament i tij dhe kush s'i perkulet eshte pleh fare. Per te s'egziston Adem Jashari.. ose burrat e me hereshem Isa boletini o Hasan Prishtina.. jan te padinjitetshem te zejne vend ne ato qe shkruan. Nuk ishin ushtar te papes.
Ne pamundesi ta thote ate qe ka ne zemer vertet, terbohet dhe hudh pleh mbi te pavdekshmin Enver. Sa qe gjalle Xhaxhi i tregoj vendin ketij dhe radovanave, artemijeve, janatullosave e ayatollaheve tjere..
Ky shkruan shume per patriot e veprimtar shqiptar.. per ata te krishteret..
Ben dallim te madh, injorim total ne njeren ane dhe lavdi ne anen tjeter..
Ky eshte vlla edhe me obskurantistin tjeter, Shefqet Krasniqin, imam i xhamise se madhe ne Prishtine, dallimin ndermjet tyre e percakton pjata ne te cilen lepijne..

[G-2]

Shkruni shkruni edhe naj dit.Perkdheleni Shka bir shkaun

nuk sherim per nostalgji njeriu nuk vdes nga nostalgjia por vdes me te!
te shkoi per lesh k(a) li babai i jot mugosha me te mori fund edhe e epoka e dashnorit te nexhmije pantit!

rroft sali berisha !