Ushtria Shqiptare e kaluara e madhe dhe turpi i tanishem

[halla mine]

me habit fakti qe shqiptaret e Kosoves na dalin kompetente, si dhe kush ka qene ushtria shqiptare.

Nuk ka nevoje per kompetenca aq te medha kur faktet egzistojne per drite te diellit.. mjafton te mos jesh i pjerdhur nga truri. Beje nje kombinim inteligjent te ARMATIMIT masiv qe posedonte Shqiperia me SERIOZITETIN E SHTETIT deri ne extrem.. dhe rezultati nuk mund te jete tjeter perveq panik per armiqte a rangut te Serbise e Greqise.
Serbet kane festuar per dite te tera me rastin e vdekjes se Enverit(deshmitar jane ushtaret shqiptare qe sherbenin ne APj dhe te burgosurit e asaj kohe, ky ishte kontakti gati i vetem i drejteperdrejte me shkije, nese perjashtojme sherbetoret e Udb-se).

Ca priti Enveri me i vu n'zbatim kto pllane cool shqype
Se edhe ne kohe te tij masakroheshin kosovaret

Po Enveri nuk ishte aventurier e palaço si vuçidolci.. Jugosllavia kishte 22 milion banore, mbeshtetjen e parezerve politike te Shba-ve dhe Urss. Pllanet per aq sa kam lexu do te hynin ne perdorim ne tri raste: ne rast te nje lufte civile ne Jugosllavi ndermjet etnive te ndryshme, ne rast genocidi e pastrimi etnik te shqiptareve dhe ne rast nderhyrjeje te ndonjerit nga paktet ushtarake ne Jugosllavi. Keto parashiheshin si mundesi qe do justifikonin "agresionin" para botes.
Kosovaret nuk jane masakruar asnjehere kur Shqiperia ishte e forte. Te drejtat e fituara(flamuri, universiteti dhe kushtetuta 1974) nuk jane lemoshe e jugosllaveve por rezultat direkt e indirekt i forcimit te Shqiperise. Krahaso vitet kur USH ishte ne top dhe kur kosovaret fituan keto te drejta(fundi i viteve te 60-ta deri ne fillim te viteve te 80-ta). Masakrat ne shkallle te madhe kane ndodhe ne fillim te egzistimit te shtetit(pas LIIB) dhe ne perfundim kur u shkaterrua nga proserbet..

[Kreksi]

Published On: Mon, Feb 13th, 2012

DOSSIER
1960. Italia NATO-s: Shqipëria, deri në Prevezë !

E hene, 24 janar 2011

Dokumenti sekret i Shtabit të Përgjithshëm të ushtrisë italiane, që në vitin 1960 cilëson se “Çamëria është tokë shqiptare, deri në Gjirin e Artës”. Kundërpërgjigja e Bashkimit Sovjetik: Autonomi për Vorio-Epirin. Takimi Hoxha-Zaharjadhis: Shqipëria e Jugut nuk do të bëhet kurrë Greqi. Demonstrimi i forcës së diktatorit komunist në kufirin shqiptaro-grek

Nga Thanas Mustaqi

Mesi i vitit 1960 shënon një sherr të paprecedent, për shkak të Shqipërisë, mes Italisë dhe Greqisë, anëtare të Paktit të Atlantikut të Veriut. Po ashtu, mes Bashkimit Sovjetik dhe Shqipërisë, anëtare të Traktatit të Varshavës, shpërthen një konflikt, lidhur më të ashtuquajturën autonomi të Vorio Epirit, ku Moska i kërkon Tiranës të plotësojë orekset e Athinës. Në maj 1960 Italia, në një raport që i drejtonte komandës së NATO-s, përshkruante si territor shqiptar atë pjesë të Greqisë veriore nga kufiri i sotëm jugor shtetëror deri në gjirin e Artës. Në vitin 1960 Hrushovi u takua me Sofokli Venezellosin, politikan i majtë grek. Hrushovi s’ishte kundër konceptit të një autonomie të Epirit grek të Veriut dhe shpresonte të shfrytëzonte pretendimet greke për ta detyruar lidershipin shqiptar të ndiqte vijën e interesave sovjetikë. E përjavshmja “Investigim” paraqet fakte pak të njohura për dy ngjarje paralele, teksa për Greqinë dhe Shqipërinë u krijua një situatë paradoksale në aleancat ushtarake ku ishin inkuadruar.

GREQIA E VERIUT, SHQIPTARË 2/3 E POPULLSISË

Sipas autorit britanik Ouen Pirsën (Owen Pearson), në maj të vitit 1960, Greqia i dërgoi një protestë të fortë qeverisë italiane ndaj një raporti zyrtar “tejet tendencioz” mbi Shqipërinë, që ishte dërguar nga Shtabi i përgjithshëm italian i mbrojtjes dhe i qarkulluar mes komandave të tjera të NATO-s në selinë supreme, atë kohë, në Paris. Fragmente nga raporti italian u botuan në shtypin grek më 29 maj 1960 dhe që u konfirmuan nga burime zyrtare. Raporti, i cili i tha se përsërit “të gjitha pasaktësitë e Musolinit”, avanconte teorinë “absurde” që provinca greke e Epirit, nga kufiri i sotëm grek-shqiptar deri në pikën e gjirit të Artës, ishte në fakt territor shqiptar. Kjo tronditi thellë dhe befasoi qeverinë greke, e cila asnjëherë nuk kishte hequr dorë nga pretendimet territoriale ndaj të ashtuquajturit “Epiri i Veriut”, pra Shqipëria e Jugut.

Raporti, duke folur mbi përbërjen etnologjike të kombit shqiptar, vëren se qytetet epirote të Janinës, Prevezës, Kosturit, Pargës, Konicës etj. ndodhen në Shqipërinë e Jugut, dhe se dy të tretat e popullsisë së Epirit përbëhen nga shqiptarë etnikë “që formojnë elementët më të mirë të zonës”.

SENSACIONI

Një e vërtetë pak e njohur ka të bëjë me fillimin e vitit 1960, teksa jo udhëheqësi shqiptar Enver Hoxha, por disa… “aleatë” në NATO kërkonin shtrirjen e Shqipërisë së Madhe në territoret e sotme greke, shkruan shtypi helen. Më 29 maj 1960 shpërtheu si bombë skupi i gazetarit grek Ilia Dimitrakopoulos, bashkëpunëtor i gazetës “Ethnos”, që zbuloi se qeveria e Romës, me anë të shtabit të përgjithshëm të ushtrisë kishte dërguar një letër sekrete në komandat e vendeve anëtare të NATO-s, në atë kohë, ende me seli në Paris. Dokumenti kishte të bënte me Epirin, që paraqitej i banuar gjithmonë nga shqiptarët. Ky artikull shkaktoi zhurmë në Greqi. Në shumë qytete u zhvilluan mitingje antiitaliane.

PROTESTAT

Pas artikullit, në fakt në Janinë dhe pati parulla të tilla si: “Sicilia … ne mendojmë se është greke!”. Raporti italian u konsiderua i pasaktë, i papranueshëm, dhe anti-helen, gjë që indinjoi opinionin publik grek. Qeveria italiane u akuzua se ambasada ka shpërndarë një njoftim në gjuhën shqipe, shoqëruar me një hartë të Shqipërisë së Madhe.

Ministri i Jashtëm grek Evangjelos Averof, me origjinë nga Mecovo (Meçova), një qytet epirot që raporti italian thotë se është tërësisht shqiptar, i ka kërkuar qeverisë italiane ta anulonte menjëherë raportin dhe të jepte shpjegime të plota dhe të kërkonte ndjesë. Ambasada italiane në Athinë bëri të qartë në një reagim paraprak se raporti nuk pasqyronte pikëpamjet e qeverisë italiane dhe se ky hetim i plotë ishte bërë me porosi.

SHBA: JA PSE U NXEH TIRANA

Po ashtu, çuditërisht, një ngjarje të tillë ka ndodhur në Traktatin e Varshavës, ku Shqipëria ende ishte anëtare e tij, të paktën, deri në vitin 1961. Në një studim për përdorim të brendshëm për stafin e radios amerikane “Radio Evropa e Lirë / Radio Liria” të 4 nëntorit 1961 mbi përplasjet shqiptare-sovjetike, thuhet se “lideri liberal grek, Sofokli Venizellos, kishte takuar Hrushovin në fund të muajit maj [1960] dhe i kishte paraqitur, ndër të tjera, çështjen e popullsisë greke në Epirin e Veriut. Venizellosi tha se Hrushovi i kishte premtuar ta trajtonte çështjen e autonomisë së zonës në Shqipëri kur të takonte Hoxhën në Bukuresht. Hoxha mund të jetë zemëruar nga ky lajm. Kombinuar me përkëdheljet ndaj Jugosllavisë, Hrushovi tani po forconte miqësinë me grekët – të gjitha në kurriz të Shqipërisë. Këto konsiderata shumë të rëndësishme kombëtare kurrë nuk mund t’ua heqësh nga mendja ndonjë udhëheqësi shqiptar. Në rastin e Hoxhës ato janë një nga shkaqet kryesore të kundërshtimit të tij ndaj politikës së Hrushovit”. Po kështu në vitin 1999 në librin e botuar në Nju Jork me titullin “Mbërritje epoke: Shqipëria nën sundimin e Enver Hoxhës” (A Coming of Age: Albania under Enver Hoxha), autori i tij, Xhejms (James) S. O’Donell, shkruan se “Hrushovi e pëlqente konceptin e një autonomie të Epirit grek të Veriut dhe shpresonte të shfrytëzonte pretendimet greke për ta detyruar lidershipin shqiptar të ndiqte vijën e interesave sovjetikë”.

DY AMBASADORËT SOVJETIKË

Por ngjarja kishte filluar më herët. Në Ditarin e tij sekret Enver Hoxha shënon se “më 11 maj 1960, thirra në takim ambasadorin sovjetik Ivanov, të cilit i thashë se protestoja dhe se i hidhja poshtë pikëpamjet e shprehura nga ambasadori sovjetik në Athinë, Sergejev, sipas të cilit vendi ynë, për të përmirësuar marrëdhëniet me Greqinë, duhet të ngrejë ose në OKB ose në Gjyqin Ndërkombëtar të Hagës çështjen se përse Greqia thotë se është “në gjendje lufte” me Shqipërinë dhe “pse ka rivendikime territoriale” ndaj vendit tonë. I thashë Ivanovit se pikëpamje të tilla të ambasadorit Sergejev janë të dyshimta dhe të padrejta mbasi favorizojnë reaksionin grek që ai të fillojë të bëjë zhurmë rreth këtyre çështjeve. Ivanovi, natyrisht, si ngaherë dhe për të dalë nga situatat, tha se nuk dinte gjë dhe se do t’ia transmetonte udhëheqjes së vet protestën tonë”.

TAKIMI NË MOSKË

Situata bëhet më e mprehtë. Nuk është thjesht një “lajthitje” diplomatike e përfaqësuesit të Kremlinit në Athinë. Shefi i Tiranës mëson pas afër 3 muajsh për ujdinë e kreut të Bashkimit Sovjetik dhe Traktatit të Varshavës, Nikita Hrushov, me një politikan grek jo pa ndikim, si Sofokli Venizellos. Enver Hoxha shkruan në Ditar se “më 8 korrik 1960, prita ambasadorin sovjetik Ivanov, i cili më informoi rreth bisedës që kishte pasur Hrushovi me Sofokli Venizellosin. Gjatë kësaj bisede, ky i kishte propozuar Hrushovit se, për të përmirësuar marrëdhëniet me Shqipërinë, duhet që minoritetit grek në Shqipëri t’i jepet “autonomi”. Hrushovi, në mes të tjerash, i ishte përgjigjur Venizellosit, duke i thënë se dëshirën dhe propozimin e tij do t’ua transmetonte “shokëve shqiptarë”, pse me ta do të takohej në Bukuresht etj. I thashë Ivanovit se e kundërshtoj qëndrimin që ka mbajtur Hrushovi, se nuk jam fare dakord me përgjigjen që ai i ka dhënë Venizellosit dhe e konsideroj si përgjigje jo të një miku të Shqipërisë dhe aspak të përshtatshme për postin e lartë që ka Hrushovi. Ne e hedhim poshtë me vendosmëri e indinjatë propozimin e Venizellosit. Për kufijtë e vendit tonë, ne nuk lejojmë asnjeri të diskutojë, qoftë ky edhe Hrushovi!”.

DEMONSTRIMI NË KUFI

Një muaj e gjysmë pas takimit të acaruar me ambasadorin sovjetik në Tiranë, Ivanov, ndonëse ditë pushimi, të dielën, më 21 gusht, Enver Hoxha shkoi për vizitë në rrethin kufitar të Kolonjës. Ishte një demonstrim force e Tiranës ndaj Athinës (“një përgjigje për monarko-fashistët grekë dhe Venizellosin, si dhe për miqtë e tij të hapët dhe të maskuar”, shkruan diktatori komunist). Greqia, anëtare e NATO-s kishte gjetur një përkrahës në Traktatin e Varshavës, në kohën kur e kishte “tradhtuar” Italia. Fillimisht kreu i regjimit shqiptar shkoi në Leskovik, ku vizitoi edhe shtabin e garnizonit të kufirit. Këtu i raportuan mbi situatën në kufi. Enver Hoxha shkruan se “u fola edhe unë kufitarëve mbi situatën dhe mbi detyrat. Pastaj vizitova repartin ushtarak dhe kooperativën bujqësore të Leskovikut. Duke u kthyer për në Ersekë, u ndala në Borovë, ku vura një buqetë me lule përpara monumentit të dëshmorëve dhe bëra vizita në disa familje fshatarësh. Në Ersekë, ku hëngrëm drekën, vizitova edhe shkollën e re, shumë të bukur dhe të mbajtur mirë”.

Ndërkombëtarizimi i ujdisë ruse-greke

Në përplasjen ideologjike me Hrushovin Enver Hoxha nxjerr nga mënga dhe asin e nacionalizmit. Kështu, më 2 shtator 1960, ai bisedon me Ramiz Alinë lidhur me përgatitjen e shqiptarëve për në Mbledhjen e partive komuniste dhe punëtore në Moskë. U diskutua gjithashtu edhe për botimin e një artikulli kundër pretendimeve të Sofokli Venizellosit.

JO BASHKEKZISTENCËS ME KONCENSIONE

Në fjalën e mbajtur në mbledhjen e 81 partive komuniste dhe punëtore në Moskë, më 16 nëntor 1960, Enver Hoxha u shpreh se ishte kundër një bashkekzistence të atillë, për hir të së cilës shqiptarët duhet t’i bënin koncesione territoriale dhe politike Sofokli Venizellosit. “Ne nuk mund të jemi kurrsesi dakord me shokun Hrushov, dhe këtë protestë ia bëmë atij në kohën e duhur, për bisedimet që ai pati me Sofokli Venizellosin në lidhje me minoritetin grek në Shqipëri”. Enver Hoxha vazhdoi me retorikë: “Shoku Hrushov e di se kufijtë e Shqipërisë janë të paprekshëm dhe të shenjtë; kush i prek ata është agresor. Populli shqiptar do të derdhë gjak, po t’ia prekë kush kufijtë”. Ndërkaq, bie në sy fakti që Hrushovi, gjatë një vizite në Shqipëri, një vit e gjysmë më parë, maj 1959, kishte qenë dhe në Korçë. Enver Hoxha është nxehur shumë dhe e akuzon para samitit të komunistëve të globit: “Shoku Hrushov gaboi rëndë kur i tha Venizellosit se ai pa në Korçë grekët dhe shqiptarët që punonin si vëllezër. Në Korçë s’ka fije minoriteti grek, por ka lakmi shekullore të grekëve për krahinën e Korçës, si për gjithë Shqipërinë. Një minoritet shumë të vogël grek ka në Gjirokastër. Shoku Hrushov e di se ata kanë të gjitha të drejtat, kane gjuhën greke, shkollat greke dhe veç këtyre po ato të drejta që kanë edhe të gjithë nënshtetasit e tjerë shqiptarë”.

IDEOLOGJI DHE NACIONALIZËM

Enver Hoxha bën akrobaci në kombinimin e ideologjisë dhe nacionalizmit: “Rivendikimet e grekëve, midis të cilëve edhe të Sofokli Venizellosit, birit të Elefter Venizellosit, vrasësit të shqiptarëve, djegësit të krahinave shqiptare të Jugut, shovinistit më të tërbuar grek dhe babait të megaliidhesë greke, të copëtimit të Shqipërisë dhe të aneksimit të saj nën parullën e autonomisë, janë te njohura fare mirë. Shoku Hrushov e njeh fare mirë qëndrimin e Partisë së Punës të Shqipërisë, të Qeverisë Shqiptare dhe të popullit shqiptar për këtë çështje. Atëherë të mos i përgjigjesh, siç e meriton, t’i lesh shpresa e iluzione dhe t’i thuash se do t’u transmetoj shokëve shqiptarë dëshirat e një agjenti anglez, të një shovinisti, të një armiku të komunizmit dhe të Shqipërisë, kjo është e papranueshme nga ne dhe është e dënueshme. Ne ia dhamë përgjigjen Sofokli Venizellosit, shoku Hrushov, dhe me anën e shtypit besojmë se ke marrë dijeni. Ne s’jemi në kundërshtim të bëni politikë me Sofokli Venizellosin, por me kufijtë dhe të drejtat tona duhet të mos bëni politikë, pse ne as kemi lejuar, as do të lejojmë. Dhe për këtë nuk jemi nacionalistë, por internacionalistë”. Dhe retorika nuk doli huq. Mediet perëndimore nënvizuan goditjen që iu bu ujdisë greke-sovjetike.

“VENIZELLOSI NUK ËSHTË I KEQ”

Është interesante se Hrushovi mobilizoi edhe komunistët grekë që të nxiste turbullira brenda PPSH-së dhe pas Mbledhjes së 81 partive komuniste. Kështu, pas 4 muajsh, në Kongresin IV të PPSH, që i zhvilloi punimet më 13 – 20 shkurt 1961, “delegati grek e quajti jo të drejtë përgjigjen që i kishim dhënë ne bisedës antishqiptare që Sofokli Venizellosi kishte bërë me Hrushovin për “Vorio Epirin”. “Venizellosi – i tha delegati grek shokut tonë që e shoqëronte – nuk është i keq, është borgjez demokrat përparimtar”. Shoku ynë ia ktheu përgjigjen duke i thënë se pikëpamjet e “demokratit” Venizellos mbi “Vorio Epirin” nuk ndryshojnë nga ato të shovinistit dhe të antishqiptarit të tërbuar Elefterios Venizellos. Përveç akteve të tjera, edhe fjalimi që do të mbante në Kongresin tonë delegati grek kishte një frymë të hapët provokuese, dhe Mehmeti, i zemëruar, në sy të të gjithëve ia dha grekut përgjigjen që meritonte, duke e cilësuar me emrin e tij të vërtetë: provokator” shkruan Enver Hoxha në librin “Hrushovianët”.

HAKMARRJA

Në shenjë hakmarrjeje ndaj trajtimit që iu bë në Kongresin IV të PPSH delegacionit grek, Sekretari i parë i KQ të Partisë Komuniste të Greqisë, Kosta Koligianis (1909-1979), mbështeti Nikita Hrushovin në Kongresin e 22 të PK të BS, që i zhvilloi punimet më 17-31 tetor 1961, duke deklaruar: “Ne jemi plotësisht dakord me kritikën që u bë këtu në adresë të udhëheqjes së partisë së punës së Shqipërisë, që ka rrëshqitur nga pozitat e marksizëm-leninizmit dhe parimet e internacionalizmit proletar. Udhëheqësit e PPSH gjithashtu dhe ndaj partisë sonë lejojnë veprime të papajtueshme me parimet e Deklaratës së Mbledhjes së përfaqësuesve të partive komuniste dhe punëtore, që u mbajt në Moskë në nëntor 1960. Ata krijojnë vështirësi të tjera në luftën, që po zhvillon partia jonë në krye të popullit grek kundër reaksionit të brendshëm dhe imperializmit amerikan në kushte jashtëzakonisht të vështira”

Paditja te Stalini

Komunistët helenë me pretendime territoriale

Edhe komunistët grekë, deri dhe lideri i tyre, Niko Zahariadhis, kishin pretendime territoriale ndaj Shqipërisë. Sikurse kujton Enver Hoxha, në fillim te janarit 1950, u bë një ballafaqim te Stalini lidhur me mosmarrëveshjet parimore ndërmjet udhëheqjes së Partisë së Punës të Shqipërisë dhe udhëheqësve të PK Greke. Shefi i Tiranës i tregoi diktatorit sovjetik për përplasjen e tij me Niko Zahariadhisin, i pranishëm në takim:

“Në një miting masiv në stadiumin e Athinës, ku folën me radhë krerët e partive borgjeze greke, foli edhe shoku Niko Zahariadhis, si udhëheqës i Partisë Komuniste Greke, i cili, në mes të tjerash, deklaroi: “Në rast se partitë e tjera demokratike greke kërkojnë autonominë e “Vorio-Epirit”, Partia Komuniste Greke do të bashkohej me to”(!). Partia jonë protestoi menjëherë haptazi dhe paralajmëroi se ajo do t’i luftojë pa mëshirë pikëpamje të tilla. Pas kësaj ngjarjeje, ne ftuam në një takim shokun Niko Zahariadhis, të cilin e kritikova ashpër, duke e konsíderuar deklaratën e tij si një qëndrim antimarksist dhe antishqiptar dhe i bëra mirë të qartë se “Vorio-Epiri”, që është tokë shqiptare, nuk do të bëhej kurrë Greqi. Dëshiroj të them me këtë rast se shoku Niko Zahariadhis e njohu gabimin e tij, pohoi para nesh që kishte gabuar rëndë në këtë drejtim dhe premtoi se do ta ndreqte gabimin që bëri”.

Sofokli Venizellos

Sofokli Venizellos (1894-1964). Në vitin 1941, pas pushtimit të Greqisë nga trupat gjermanë, caktohet ambasador në SHBA i qeverisë greke në mërgim, më seli në Kajro based. Ministër i kësaj qeverie në vitin 1943, kryeministër i saj në vitin 1944. Pas luftës kthehet në Greqi dhe zgjidhet nënpresident i Partisë Liberale dhe ministër në qeverinë e parë të pasluftës së drejtuar nga Georgios Papandreu. Në vitin 1948 ministër në një numër qeverish liberale jetëshkurtra; ka qenë gjithashtu kryeministër i dy qeverive të tillla. Pas prishjes së miqësisë me Papandreun, në vitin 1954, formoi partinë rivale të Unionit Liberal Demokratik. Mosmarrëveshjet zgjidhen në vitin 1958, kurse më 1961 bëhet anëtar themelues i partisë së Unionit të Qendrës të Papandreut.

Evangjelos Averof

Evangjelos Averof (1910 –1990), ka qenë politikan i njohur liberal grek. Bëri emër dhe si autor i disa librave. Sipas ndonjë burimi, është me origjinë nga fshati shqiptar i Meçovës (ose Mecovo), por dhe me origjinë aromune nga Trikalla, ku dhe ka lindur. Gjatë pushtimit të Greqisë u burgos në Itali. U arratis pas një viti dhe krijoi një grup rezistence. Gjatë dikaturës ushtarake të viteve 1967-1974, mori pjesë në një kryengritje kundër regjimit, gjë për të cilën u arrestua. Pas rivendosjes së demokracisë në vitin 1974 mori pjesë në partinë e qendrës së djathtë të Neo-Demokracisë të drejtuar nga Konstantinos Karamanlis dhe ka qenë ministër qeveritë që pasuan. Në vitin 1981 u zgjodh kryetar i partisë, por dha dorëheqjen në vitin 1984 për arsye shëndetësore.

Niko Zahariadhis

Niko Zahariadhis (1903-1973). Nga viti 1936 deri më 1945 vazhdimisht i burgosur politik në burgjet greke dhe në kampet gjermane të përqendrimit. Gjatë Luftës Civile në vitet 1946-1949 komandoi ushtrinë Çlirimtare të Greqisë. Pas disfatës, së bashku me shtabin e PKG-së, kalon nëpër Shqipëri dhe pastaj në Bukuresht. Mbështeti Stalinin, duke kundërshtuar ashpër Titon. Në vitin 1956, në një plenum të KQ të PKG-së, ndërhyri Hrushovi dhe Zahariadhasi u shkarkua nga posti i sekretarit të përgjithshëm dhe pas një viti u përjashtua nga partia, si dhe shumë komunistë të tjerë. Pjesën tjetër të jetës e kaloi në mërgim në Siberi, ku, sipas pretendimeve të KGB-së, ai vari veten në vitin 1973. Sipas versioneve të tjera ai është ekzekutuar.

Pas 50 vjetësh

Biznesi me kufirin detar

“Në bashkëpunim me Ministrinë e Mbrojtjes është zgjidhur problemi i kufirit detar jugor të bllokut Joni-5, ngritur nga pala greke”, deklaronte ish-ministri i Ekonomisë, Tregtisë dhe Energjetikës, Genc Ruli. Për hir të marrëveshjeve me bosët grekë të arit të zi me mbështetje qeveritare të dyanshme, mund të sakrifikohen edhe sipërfaqe të tëra detare të vendit.

KARABURUN-KORFUZ

Ish- Ministri Genc Ruli ka sqaruar publikisht, më 4 shtator 2006, se “Joni 5 është blloku detar më jugor dhe fillon në vijën horizontale që kalon në majën e gadishullit të Karaburunit dhe vazhdon deri në pikën më jugore të Shqipërisë, duke përfshirë pjesën detare nën këtë vijë horizontale në kufi me Greqinë dhe Italinë”. Në fakt, këto fjalë janë shqiptuar nga Ministri i Ekonomisë, Tregtisë dhe Energjetikës, Genc Ruli, kur ka nënshkruar marrëveshjen hidrokarbure me ndarje prodhimi për kërkimin, zhvillimin dhe prodhimin e hidrokarbureve në bllokun detar Joni 5 me përfaqësuesin e kompanisë britanike Medoil plc., Joseph McKniff, drejtor ekzekutiv.

GREKËT: “DET ME AR TË ZI”

Për shkak të kundërshtimit të grekëve, miratimi nga qeveria i kësaj kontrate është bërë pas 11 muajsh, me Vendim Nr. 507, datë 8.8.2007. Shkakun e shtyrjes e shpjegon në mënyrë elokuente vetë nënshkruesi i kontratës. Genc Ruli, në analizën vjetore të vitit 2007 të Ministrisë së Ekonomisë, Tregtisë dhe Energjetikës, bëri të ditur se “në bashkëpunim me Ministrinë e Mbrojtjes është zgjidhur problemi i kufirit detar jugor të bllokut Joni-5, ngritur nga pala greke”. Tashmë kryeministri Sali Berisha i kishte duart e lira për të hedhur nënshkrimin e tij në Vendimin e Këshillit të Ministrave të Republikës së Shqipërisë Nr. 507, datë 8.8.2007 “Për miratimin e kontratës, me ndarje prodhimi, për kërkimin, zhvillimin dhe prodhimin e hidrokarbureve në Shqipëri, blloku detar Joni-5, ndërmjet Ministrisë së Ekonomisë, Tregtisë dhe Energjetikës dhe Medoil, plc”. Më 7 shtator 2007, shpallet në mediet botërore transaksioni me Medoil PLC për të operuar si filial i “Capricorn Energy Limited”, që kontrollon 100 për qind të kontratës për bllokun Joni 5.

NDËRMINISTRORE

Më 25 shtator 2009, Ledia Hysi, drejtore juridike në Ministrinë e Punëve të Jashtme, deklaronte para Komisionit të përhershëm parlamentar për Çështjet Ligjore, Administratën Publike dhe të Drejtat e Njeriut: “Prej dy vjetësh kanë nisur negociatat me ekspertët grekë dhe është ngritur një grup pune me përfaqësues të Ministrisë së Jashtme, Ministrisë së Mbrojtjes, Ministrisë së Brendshme, Bujqësisë, Mjedisit, Transportit, Drejtësisë, pra të të gjitha institucioneve shtetërore”. Hysi u tha deputetëve se marrëveshja “ka përcaktuar dhe ka bërë parashikime për gjithçka, ndarjen e pasurive ujore e nënujore, mineraleve, ngritjen e platformave për shfrytëzimin e gazit apo naftës në det, dhe gjithçka tjetër”. Siç duket, për t’u shfajësuar para deputetëve, Hysi, po më 25 shtator 2009, bën pohimin se “për momentin nuk ka asnjë lloj kompanie që shfrytëzon detin territorial, qoftë nga njëra anë, qoftë nga ana tjetër”. Po përmendim një fakt, që flet për pasaktësinë e deklarimit të funksionares së lartë të dikasterit të diplomacisë.

PO ITALIANËT?

Më 25 shtator 2009, 11 deputetë të PD-së të Komisionit të përhershëm parlamentar për Çështjet Ligjore, Administratën Publike dhe të Drejtat e Njeriut miratuan njëzëri projektligjin “Për ratifikimin e marrëveshjes ndërmjet Republikës së Shqipërisë dhe Republikës së Greqisë për delimitimin e zonave të tyre përkatëse të shelfit kontinental dhe të zonave të tjera detare që u përkasin në bazë të së drejtës ndërkombëtare”. Por deputetët ishin tejet të pavëmendshëm me një deklarim të Hysit: “Greqia ka nënshkruar me Italinë, kështu që jemi në kontakte me ekspertët italianë dhe në një kohë shumë të afërt do të fillojnë negociatat ndërmjet tri palëve negociuese për përcaktimin e pikës së fundit”. Kaq gjë duhet të ndikonte në moskalimin e projektligjit. Nëse Greqia me Italinë janë marrë vesh mes njëra tjetrës, nuk do të thotë se mund të lëshojnë pe në negociatat trepalëshe. Për më tepër kur fjala është për naftë! Nëse përfaqësuesit e ekzekutivit dhe legjislativit shqiptar lëshojnë pe, ka gjasa të mos ndodhë kështu me Romën. Nuk përjashtohet që rezultatet e sondimeve sizmike të kompanive britanike t’u vihen në dispozicion edhe italianëve. Kjo mund t’i hapë telashe jo vetëm shtetit shqiptar, por dhe në plan personal atyre që janë marrë me këtë “biznes”.

Të gjitha këto hesape i prishi Gjykata Kushtetuese që anuloi marrëveshjen për kufirin detar.

Burimi; http://gazeta-lajmi.info/1960-italia...ri-ne-preveze/

[violativo]

Shiko mer ky sa menie te keqe qe ka ! Do me shku deri ne Athine !

Eh mer kriminel , do me vra edhe vellezerit tane greki ..........

[violativo]

Tani ne jemi ne NATO bashke me grekun , megjithese po ia ndertojme vete kufirin e ri brenda Shqiperise . Po shiko si bo ky ketu me siper si gangster me ! E te mendosh qe greku ne ate kohe ishte vetem ne NATO , pa neve .......

Ket fjalimin osht tu e mbajt ne kohen kur greku rreshtoi 13 divizione ne kufirin tone jugor ne kohen qe neve u shkeputem dhe denoncuam Traktatin e Varshaves dhe ky gangsteri ketu me siper , pasi vendosi tanke llamarine dukeshem perballe kufirit , tanket e verteta i maskoi ne pikat e kontrollit ! Por me gallata ishte se disa nga oficeret madhore te Shtabit te Pergjithshem grek qe ishin arvanitas , ky i kishte fut ne xhep me kohe ...... e ia sillshin gjonat te ngrofta ...

Prandaj eshte bo kaq nevrik ketu me siper !

Pas ketij fjalimi , ushtria greke qe ishte pozicionuar vetem naten , per jave te tera , afer kufirit , mblodhi bishtin nder shale dhe filloi t'i ngrinte leckat, hapur , ne mes te dites

[puroshkodran]

Me dashamiresi do t'pergjigjesha POR NUK E DI MOSHEN DHE PERVOJEN TUAJ.
A KENI JETUAR JU PARA 90's ?
Keto pllane e harta nuk u vune ne perdorim se (per mendimin tim) binte ne kundershtim me platformen ideologjike e politike qe kishte krijuar e shiste ai regjim........pas viteve 80 divizioni i Kuksit ishte ne gadishmeri nr1 por edhe keshilltaret e xhaxht do te kishin ndopak gisht ne zbutjen e irritimit te tij shkaktuar nga insulina e tepert dhe tatepjeta e kolkozovizionimit bente "grand slalom" nga lindja ne perendim e nga jugu ne veri. SE LUFTA DO EDHE GAVETEN E GROSHES APO JO.
Tash per vllaznit "kosovar" Shqyptar pertej kufinit....ka pas prej tynet qe kan spiunu e punu per UDB dhe besoj se ne MBSH ka material sa te duash e ketu nuk ka dyshim.

PS. sa per venin e 3....un dhe xhaxhi nuk dim gja.......JA PO TA JAP ENE SHEMLLIN SE NUKU RRIKE REHAT SHKODRAN_AGA....GREKU
qe kam pak sa njohuri, deri ne mes te viteve 80 sumtekeleku grek nuk e lute shum torrovilen, megjithse kishte tutorin SAM e njerken Mretnesh, se e dinte nga Kico Musaqiret e kompani (shife se disa prej tyre oficerkave jane ne ate shoqaten e homopencionistave "Morača-Rozafa") se c'ishte ne gjendje te benin opingat e Sheros dhe xhubleta e Lleshit.
Hajt te rujt e mira e mos ban anrra ne www.

e lejm ket muhabet se nuk pergjigjesh
une them pse nuk nderhyni ti thu kuksi ishte n'gadishmeri
un pys cili prej shteteve qe permenda ishte ma dobet se na ti pergjigjesh greqia te cilen nuk e ceka
une te kuptoj, se e din edhe vete qe e egzagjerut me ate vendin e trete ne bote sidomos

[puroshkodran]

Po Enveri nuk ishte aventurier e palaço si vuçidolci.. Jugosllavia kishte 22 milion banore, mbeshtetjen e parezerve politike te Shba-ve dhe Urss. Pllanet per aq sa kam lexu do te hynin ne perdorim ne tri raste: ne rast te nje lufte civile ne Jugosllavi ndermjet etnive te ndryshme, ne rast genocidi e pastrimi etnik te shqiptareve dhe ne rast nderhyrjeje te ndonjerit nga paktet ushtarake ne Jugosllavi. Keto parashiheshin si mundesi qe do justifikonin "agresionin" para botes.
Kosovaret nuk jane masakruar asnjehere kur Shqiperia ishte e forte. Te drejtat e fituara(flamuri, universiteti dhe kushtetuta 1974) nuk jane lemoshe e jugosllaveve por rezultat direkt e indirekt i forcimit te Shqiperise. Krahaso vitet kur USH ishte ne top dhe kur kosovaret fituan keto te drejta(fundi i viteve te 60-ta deri ne fillim te viteve te 80-ta). Masakrat ne shkallle te madhe kane ndodhe ne fillim te egzistimit te shtetit(pas LIIB) dhe ne perfundim kur u shkaterrua nga proserbet..

Ate po them edhe une.
Pra shkurt ishin ma t'forte se ne.

Ne 81-shin un e di se nuk jane vra pak kosovare. Nejse nuk ngul kambe

Masakrat qe kane ndodh ne fillim per t'cilat kishte dijeni Enveri e nuk levizi as gishtin thu? Vargun e t'burgosunve kosovare qe ekzekutohej prej n'Kukes e der n'Shkoder.

[Smth_Poetic]

Kur flasin edhe kosovaret per ushtrine shqiptare te kohes se xhaxhushit , te vjen per te qeshur.
Sidomos kur duan te fryhen me b..... e dikujt tjeter.

[ane]

Kur flasin edhe kosovaret per ushtrine shqiptare te kohes se xhaxhushit , te vjen per te qeshur.
Sidomos kur duan te fryhen me b..... e dikujt tjeter.

Per te paren here pajtohem me ty

[violativo]

Kur flasin edhe kosovaret per ushtrine shqiptare te kohes se xhaxhushit , te vjen per te qeshur.
Sidomos kur duan te fryhen me b..... e dikujt tjeter.

Vete shteti shqiptar atehere i kishte inkuadruar me reparte te rregullta shqiptaret e Kosoves ne ushtrine shqiptare ! Kishte lista njerezish per keto formacione luftarake ! Se per furnizimin dhe pajisjen me armatim dhe logjistike nuk diskutohej ! Kaluan 20 vjet , kemi kaluar shume shkaterrime , sidomos '97-ten , dhe prape i kemi lene ne hall "miqte" me na carmatos !

Vete drejtuesit e shtetit shqiptar te asaj kohe kishin deklaruar se "Shqiperia nuk eshte nje shtet me 3 milione banore , ne ballkan , por nje komb prej 6 milione" !

Keshtu qe keta shqiptare te Kosoves qe diskutojne , nuk jane "duke u mburrur me b.ythen e tjetrit" , por me forcen e tyre ku benin pjese ! Prandaj ne 1980-ten ishin shqiptaret e Kosoves ne sulm (me Kosova Republike) dhe jo si ne 1999 , ku serbi iu kishte marre gjithacka dhe beri masakra te perbindshme !

Ne 1982-shin edhe Carolos Papulias (ministri i jashtem grek) qe vizitoi Shqiperine ishte krenar qe ishte arvanitas ! Shkoi takoi edhe "vellamin" e tij çam Fuat Boçin !

Ja kjo ishte forca e shtetit shqiptar te asaj kohe !

Ndersa sot , arvanitasit "nuk ndihen" , çamet s' lejojne te kalojne kufirin , ndersa juve qe jeni shqiptar flisni si greke !

Transformim i jashtezakonshem , apo Jo ?

[Kreksi]

Te gjitha këto kêrkesa kishin prapavijen tê nderuar, kerkesa per Univerzitet, kerkesa per kushtetuten e pamvarun po pra kishte kuvendin dhe te gjitha si edhe Flamurin kombetar te gkitha keto u realizuan me plane te njepasnjeshme...dhe duke bashkepunur hap pas hapi me Shqiperine, mos mendoni se ishim te mbyllur, as Shqiperia per kosoven nuk ishte e mbyllur.. filluan hyrjet e daljet.. gati s e si ne nje konfederat.... nuk po tallem jo...nje liber posa shtypej ne Tiranë neve na vinte ende e ngrohet ne Ptrishtine..dhe keto arritje ishin bashkepunmi shqipatro shqiptar dhe me merita tona te perbashketa .. e jo e askujt tjër dhe më plotë sakrifica....