
Postuar më parë nga
Don't
Nëse një njëri vdes nga një sëmundje, të afërmit e atij njëriu ngushëllohen me fjalët: "Mbahuni, kështu paska qën e shkruar", "Mbahuni, ka dashtë Zoti kshtu dhe Insh'All-llah në Xhennet", por nëse një njëri e vret veten, të afërmit e atij njëriu ngushëllohen ndryshe, p.sh.: "Ngushëllime" dhe nuk e zën në gojë Zotin! Athua përse ? Ndodh në raste kur thuhet "Zoti ia faltë!", por a nuk e kishte caktuar dhe këtë "vdekje" Zoti ?! Njerëzit thonë: "Zoti ia faltë", sepse në fenë Islame mirë e dijmë që vetëvrasja është e ndaluar, rreptësisht e ndaluar dhe nga feja Islame poashtu mësojmë se çdo gjë është e shkruar, kur kemi lindur - kur do të vdesim etj....Dhe këtu dua të dal, kur do të vdesim ... një njëri që vret veten! Çfarë ndodh me atë njëri ? Atij njëriu i është caktuar dënimi i përjetshëm në zjarr! Por ç'faj ka "i/e shkreti/a" kur Zoti deshi që "ai/ajo" të vriste veten, ashtu e kishte shkruar Zoti, që ashtu të vdiste, duke i dhënë vetes një plumb në kokë, duke u hedhur nga ndërtesa etj. Ju mund të thoni që njerëzit, si qënie, janë të lirë të vendosin për atë që duan të bëjnë dhe se "t'i japësh vetes një plumb në kokë, është vepër e cila nuk derigjohet nga dikush tjetër, por nga vetë personi në fjalë", por unë mund të them se: "a është dëshirë e njëriut që të vdes nga "x"-sëmundja" ?". Dhe përgjigjja juaj ndoshta do të jetë: "sëmundja vie nga Zoti". Me këtë arrijmë nuk konkluzionin që "njerëzit që vdesin nga sëmundjet, aksidentet etj." janë njerëz të cilëve u ishte e shkruar nga Zoti i tyre, që të vdesin në atë form, në atë moment, në atë vend, ngase kështu ka dashur Zoti i tyre, ndërsa atyre "njerëzve që vrasin veten e tyre", me një fjalë e kanë shkruar vetë formën, momentin dhe vendin e vdekjes, apo jo ? Është ky konkluzioni që arrijmë ? Nëse jo, atëherë cili është ?!
Krijoni Kontakt