12 vjetori i fushates se bombardimeve te SHBA e NATO ne Serbi e Kosove

[fattlumi]

Shpendi nga Prishtina është njëri nga banorët e shumtë të kryeqytetit që për gati tre muaj sa edhe kishin zgjatur bombardimet kishte qëndruar në banesën e tij me shumë familjarë. “Natën e parë kur kanë filluar bombardimet në banesën time kemi qenë diku rreth 24 veta prej të cilëve 11 kanë qenë fëmijë. Në momentin kur kanë nisur bombardimet te banesa jonë në ‘Dardani’ kanë ardhur katër pizgauerë me policë, të cilët u shpërndanë nëpër banesa disa prej të cilëve hynë te hyrja jonë, mirëpo nuk e dinim sigurt se nga do të shkojnë tutje. Ne pritshim që do të hyjnë në banesën tonë për me na vra, por ata vetëm kishin vendosur bomba në disa lokale aty afër dhe kanë kaluar vetëm disa minuta dhe bombat kanë pëlcitur. Dy fëmijët e mi nga frika e shpërthimit të bombave më janë afruar afër dhe i kam ndier dridhjet e tyre. Këtë moment nuk do ta harroj kurrë, sepse e disha se nuk kam si t’u ndihmoj”, tregon Shpendi. Edhe ky thotë se ka besuar që bombardimet do të zgjasin disa ditë, por kujton se me hyrjen e forcave të NATO-s dhe largimin e ushtrisë dhe policisë jugosllave e kishte pasur momentin më të lumtur në atë kohë.
“Kam pritur se do të përfundojnë brenda një jave, mirëpo u deshtë të kalonin shumë ditë që serbët të dorëzoheshin. E mbaj mend kur kanë hy forcat e NATO-s, gëzim më të madh nuk kam pasur, edhe kur janë larguar policët dhe ushtarët serbë, të cilët u larguan pa u penguar nga askush”, kujton Shpendi.
Bombardimet e NATO-s i gëzuar i kishte pritur edhe Nexhmedini nga Prizreni. Ai tregon se vetëm disa ditë pas fillimit të tyre ishte dashur të largohej nga Prizreni për në Prishtinë ku kishte qëndruar gjatë gjithë kohës.
“Kam qenë në Prizren kur kanë filluar bombardimet. Si sot më kujtohen kur është bombarduar largpërçuesi i Televizionit të Prishtinës te kalaja. Nuk di si ta përshkruaj atë ndjenjë thjesht ka qenë një moment që më ka bërë të mendoj se dikush po na mbron më në fund edhe neve kosovarëve. Por i kam parë nga afër kalljen e shtëpive tona nga serbët si dhe gjuajtjet e tyre të njëpasnjëshme”, kujton ai . Ndërsa thotë se më pas ishte detyruar të largohej nga atje dhe kishte ardhur në Prishtinë për t’iu bashkuar familjes së tij.

Në mbrëmjen e 24 marsit, para 12 vjetësh, Aleanca Veriatlantike filloi intervenimin e saj për t’i dhënë fund luftës në Kosovë. Për të parën herë në historinë 50 vjeçare të ekzistimit, liderët perëndimor vendosën të përdornin NATO-n për të parandaluar spastrimin etnik nga forcat e Millosheviqit në Kosovë.
24 mars 1999, mbrëmja që ndryshoi historinë jo vetëm të Kosovës por edhe të Aleancës Veriatlantike. NATO filloi sulmet ndaj caqeve serbe, për të ndaluar operacionet e tyre në Kosovë dhe për të parandaluar spastrimin etnik. Edhe pse Këshilli i Sigurimit nuk kishte autorizuar sulmet, NATO e prire nga SHBA-te kishin marre vendimin per bombardimin e caqeve serbe dhe ndalimin e vrasjeve dhe spastrimit etnik qe konsiderohet si me i madhi pas luftes se dyte boterore.
Qindra mijëra refugjatë në Maqedoni, Shqipëri, Mal i Zi,dhe vende tjera.Fushata ajrore e NATO-s që zgjati 78 ditë u ndërpre në qershor të vitit 1999. Gjatë kësaj periudhe afro 1 milionë shqiptarë u dëbuan nga shtëpitë e tyre drejt Shqipërisë, Maqedonisë e Malit të Zi, mbi 12 mijë veta u vranë dhe qindra të tjerë u plagosën.
Populli shqiptar si ne Kosove ashtu edhe ne trojet tjera do jete gjithmone falenderues per ate qka beri SHBA dhe vendet aleate per kete popullin shqiptar.
Ti shprehim falenderimet tona per kete date historike,kush mundet edhe te shtjelloje perjetime individuale te kesaj date para 12 vitesh.
Edhe njehere falenderimet me te sinqerta dhe te perzemerta per vendin mik te perjetshem te shqiptareve -SHBA-ne.

[Endri_]

Me preku ajo pjesa e Shpendit me femijet e tij qe dridheshin nga frika.

S'duhet te harrojme dhe ti falim kurre ate qe serbet kane bere ne kosove.

[martini1984]

Prit kur ndonje kamikaze arab skipetar te na nxjerri fiasko!

[Guri i Kuq]

Një falenderim të përjetshëm edhe nga unë !

Ende s' kemi arritur të nxjerrim një pendë të mirëfillt artisti,shkrimtari,poeti e filozofi i cili do të dij të qesi në letër ate kohë madhshtore që i dha një drejtim krejtë tjetër jetëve tona , atdheut tonë...
Falë këtij intervenimi,sot jemi këtu ku jemi;-të lirë të punojmë e krijojmë themelin e demokracisë,mirëqenjes e lirisë..,paçka, që jemi edhe shumë larg këtyre idealeve..

Njerzë....,mos e harroni këtë që ka bërë bota për ne,në veçanti SHBA -të cilës duhet t'i jemi mirënjohës për jetë të jetëve...!
Zoti e bekoftë Kosovën tonë,popullin e saj,heronjët e shumtë,shqiptarët e Shqipërinë..,miqët në gjithë botën!

Zoti e bekoftë Amerikën,popullin ,ushtrinë e udhëheqësit e saj...!

[Kryqi i Paqes]

Dy fëmijët e mi nga frika e shpërthimit të bombave më janë afruar afër dhe i kam ndier dridhjet e tyre. Këtë moment nuk do ta harroj kurrë, sepse e disha se nuk kam si t’u ndihmoj”, tregon Shpendi. Edhe ky thotë se ka besuar që bombardimet do të zgjasin disa ditë, por kujton se me hyrjen e forcave të NATO-s dhe largimin e ushtrisë dhe policisë jugosllave e kishte pasur momentin më të lumtur në atë kohë.

Nje flm eshte pak. USA nuk do shperblim, i vetmi shperblim eshte populli te jetoje ne paqe, te punoje, te ndertoje nje te ardhme te bukur. Kushdo qe e shkel kete sakrifice te USA, nuk eshte shqiptar.
Renqethese fjalet e Shpendit.
Flm. Zot i Madh, FLM ju popull Amerikan!
Paqe!

[ARIANI_TB]

Se pari nje falenderim shume i madh per Ushtrine Clirimtare te Kosoves. Falenderim i madh per Deshmoret e Kombit - per te gjithe ata qe rrane e flijuan jeten e tyre per nje Kosove te lire e Sovrane. Natyrisht se edhe falenederimet e mirnjohjet shkojne edhe tek te gjitha ato vende - shtete mike te Shqiptareve - SHBA-te e Mbreteria e Bashkuar ( Britania e Madhe ).

Mos te harrojme se te paret qe duhet pershendetur jane Deshmoret e Kombit dhe UCK-ja, sepse ata jane qe prunen nderhyrjen e NATO-s ne Kosove. Po mos te ishin Deshmoret e Kombit - po te mos ishte UCK-ja - Adem Jashari - as NATO-ja e as SHBA-te nuk kishin nderhyre fare.

Se pari duhet pershendetur Sakrificen e Deshmoreve dhe atyre qe luftuan kunder armikut gjakatar Serb e me pastaj natyrisht se nuk duhet haruar as ndihmen e madhe qe ka bere ndaj nesh SHBA-te dhe Britania e Madhe.

[daja shneq]

24marsi vitit 1999eshte dita kur Zoti i madh me tha daja sheq qe ta plotsova deshiren,paramendo thmi kom qen 5 vite kam pas e shihja diellin e i lutesha te bein bombat ne beograd

[Llapi]

Në kujtim të 24 marsit 1999: Për çka u munduam atëherë dhe tash?

Publikuar: Sot, më 23 mars 2011


Prishtinë, 23 mars - Përvjetori i 12-të i fillimit të fushatës së NATO-s në Kosovë është mundësi për të menduar lidhur me turbullirat që çuan në ndërhyrjen e NATO-s, si dhe për shtetin e Kosovës që doli nga konflikti. Pas atyre trazirave, populli i Kosovës u zotua që të sigurojë që vendi juaj të bëhet një demokraci e fortë, shumetnike, pluraliste dhe e denjë për sakrificat që çuan në pavarësinë e Kosovës. Tash, dymbëdhjetë vjet pasi që NATO-ja veproi, mbetet detyrim i Kosovës dhe i të gjithë kosovarëve që të mbrojnë trashëgiminë e ndërhyrjes së botës në emër të tyre.

NATO intervenoi në Kosovë pas sulmeve të diktatorit serb Sllobodan Millosheviq kundër një popullate të pambrojtur. Ne vepruam për të mbrojtur mijëra civilë të pafajshëm nga një ofensivë ushtarake që kërcënonte t’i gllabërojë ata. Siç e kemi thënë atëherë, ne vepruam për t’i mbrojtur vlerat tona, për të mbrojtur stabilitetin në Ballkan dhe për të çuar përpara kauzën e paqes. Ne nuk morëm anën e shqiptarëve apo serbëve; ne mbrojtëm viktimat e pafajshme nga një tiran brutal.

Si përfundim i ndërhyrjes ndërkombëtare, Kosova u bë një shtet i pavarur i themeluar në zotimin se do të ndërtojë një republikë demokratike e shumetnike. Kujtojeni thënien kyçe në Deklaratën e Pavarësisë së Kosovës:

Ne shpallim Kosovën një republikë demokratike, laike dhe multi-etnike, të udhëhequr nga parimet e jo-diskriminimit dhe mbrojtjes së barabartë sipas ligjit. Ne do të mbrojmë dhe promovojmë të drejtat e të gjitha komuniteteve në Kosovë dhe do të krijojmë kushtet e nevojshme për pjesëmarrjen e tyre efektive në proceset politike dhe vendimmarrëse.

Kosova tash gëzon Kushtetutën që mund të argumentohet se është më bashkëkohorja dhe më përparimtarja në rajon. Ajo ka mbajtur zgjedhje demokratike që kanë mundësuar kalim paqësor të qeverisjes dhe ka arritur përparime në zbatimin e dispozitave të Planit të Ahtisaarit që sigurojnë stabilitetin e trashëgimisë së pasur, shumetnike të Kosovës.

Megjithatë, është shqetësuese që 12 vjet pasi që NATO ndërhyri në Kosovë – dhe mezi tri vjet pas pavarësisë – ne kemi filluar të dëgjojmë si po përvidhet retorika e urrejtjes etnike në diskurisn publik këtu. Veçanërisht jemi të shqetësuar që sulmet e fundit mbi qeverinë kanë përfshirë kritikat që nënkuptojnë se ajo është e jashtëligjshme sepse ajo gëzon përkrahjen e pakicave në Kuvend dhe për shkak se shumica e deputetëve shqiptarë nuk kanë votuar për të.

Unë as që mund t’ia filloj t’ju them se sa e urryer është kjo gjuhë për amerikanët. Ne jemi krenarë që Deklarata jonë e Pavarësisë dhe Kushtetuta jonë kanë themeluar demokracinë më të vjetër në botë dhe që ato mbeten pishtarë për miliona njerëz anekënd botës. Megjithatë, vlerat e Deklaratës sonë ishin komprometuar nga dispozitat e Kushtetutës që lejonin ekzistimin e skllavërisë në Shtetet e Bashkuara të Amerikës. Ne kemi luftuar luftën më të përgjakshme në historinë e Amerikës për këtë çështje dhe ato nene të Kushtetutës sonë u hoqën pas rënies së qindra mijërave luftëtarëve në mbrojtje të lirisë. Por, fshirja e asaj njolle nga trashëgimia jonë ka qenë një prej sfidave të vazhdueshme të historisë amerikane, një betejë që ka vazhduar me lëvizjen për të drejta civile dhe e cila ende vazhdon edhe sot.

Bekimi i madh në historinë amerikane ka qenë që gjithmonë ka pasur burra e gra të gatshëm për t’u ngritur në këmbë dhe për të sfiduar udhëheqësit tanë politikë për t’i jetësuar idealet tona. Ky përkushtim na e ka mundësuar që t’i korrigjojmë mëkatet e së kaluarës dhe ta çojmë vendin tonë drejt një Unioni më të përsosur që e kërkonte edhe Kushtetuta jonë.

Janë pikërisht këto ideale që kanë bërë vendin tim të ndërhyjë në emër të lirisë dhe të pakicave anekënd botës dhe arsyeja se pse në shekullin e fundit dhjetëra mijëra amerikanë të tjerë kanë flijuar jetët e tyre duke mbrojtur lirinë anembanë botës. Ata ishin të gatshëm që të flijoheshin edhe dymbëdhjetë vjet më parë në Kosovë dhe ata janë të gatshëm të marrin këtë rrezik mbi vete sërish në Libi tash.

Prandaj, do të kuptoni se kur amerikanët dëgjojnë kosovarët duke përgojuar qeverinë sepse ajo nuk është mbështetur nga shumica e deputetëve shqiptarë të Kuvendit të Kosovës, ne jemi më se të fyer. Ne pyesim veten: “A për këtë kemi luftuar në Kosovë?”

Kur ne dëgjojmë të shprehurit e këtyre ndjenjave nga politikanët dhe të tjerët që thonë se përfaqësojnë elitën e Kosovës, çka ne dëgjojmë është diçka si: “Pakicat e Kosovës nuk duhet të llogariten të barabartë me ne; vetëm shqiptarët llogariten njëmend në këtë vend”. Jo vetëm që kjo godet në telat më të neveritshëm të kujtimeve dhe historisë së Amerikës, kjo tingëllon shumë sikurse argumentet e Millosheviqit po ringjallen nga disa prej atyre që ishin në mesin e viktimave të tij.

Për fat të mirë, këto pikëpamje duket se janë të kufizuara brenda një grupi të vogël që kërkon të përdorë çdo mjet, pa marrë parasysh se a është i ligjshëm apo jo, në përpjekjet për të siguruar përparësi politike. E për fat edhe më të mirë, unë nuk besoj se këto pikëpamje hasin në shumë mirëkuptim në mesin e qytetarëve të Kosovës.

Fundja, votuesit e Kosovës përmes votës së tyre në zgjedhje kanë përqafuar një demokraci laike dhe shumetnike. Ne jemi krenarë për këtë fakt. Fakti se qeveria e tashme e Kosovës përfshin parti si nga komuniteti shumicë, ashtu edhe nga ai pakicë, është masë e suksesit të Kosovës dhe do të duhej të jetë edhe çështje e krenarisë kombëtare. Kjo nuk është arsye për të vënë në dyshim legjitimitetin e institucioneve tuaja.

Akuza se një qeveri shumetnike nuk mund të përfaqësojë interesat e shqiptarëve të Kosovës është e rreme dhe e rrezikshme. Përkatësia etnike nuk është bazë për legjitimitet. Millosheviqi e ka pasur gabim kur e ka thënë këtë, dhe ata pak kosovarë që e pohojnë po këtë gjë tash, e kanë po ashtu gabim kur e thonë atë. Ne jemi të sigurt se populli i Kosovës nuk e ndan këtë pikëpamje të rrezikshme dhe është po aq i turpëruar me këtë gjuhë sa edhe ne.

Ne kemi ardhur këtu më 1999 për të mbrojtur vlerat tona të përbashkëta demokratike dhe ne mbesim të përkushtuar për partneritetin tonë me Kosovën sepse populli i Kosovës mbetet i zotuar për një shtet demokratik, shumetnik dhe tolerant, i cili do të garantojë liritë dhe mbrojtjen për të gjithë qytetarët e saj. Ne besojmë që zotimi juaj i vazhdueshëm për këtë qëllim do të sigurojë që e ardhmja e Kosovës qëndron në familjen e kombeve euro-atlantike.

Ne nuk besojmë që ju do të lejoni të mashtroheni e të hidhni poshtë vlerat që kanë sjellë NATO-n këtu. Më saktë, ne jemi të bindur se ju do të ngriheni për parimet e mishëruara në Deklaratën tuaj të Pavarësisë dhe në Kushtetutën tuaj. Mënyra më e sigurt për të bërë që Amerika një ditë t’ua kthejë shpinën do të ishte nëse ju ua ktheni shpinën këtyre parimeve. Por, nëse ju besoni, siç besojmë edhe ne, se ne i ndajmë vlerat dhe të ardhmen tonë të përbashkët, atëherë ju do ta refuzoni këtë mënyrë të rrezikshme të të menduarit. Dhe atëherë do të shihni që Shtetet e Bashkuara të Amerikës vazhdojnë të qëndrojnë përkrah jush, jo thjesht vetëm në miqësi, por edhe në kauzën e përbashkët.

[Nice_Boy]

Ka qen një ditë që kurr sdo ta harroj! Isha shumë i ri dhe në lajmet e TVSH në at kohë kur i dëgjojshmi me satelit ka qen Besa me duket apo Mustafa njëri nga këta kan qen kur ka thën se filluan bormbandimet e Nato-s .

Falemnderit Amerik!!!

Gjithmonë me ju e vetëm për ju!

[skampin]

Serbi iku po halet na i la ne mes tone,talibanet po lulezojne dhe çeshte me e bukura shajne Ameriken se na paska bere gabime ne Irak e Avganistan duke harruar se çpo hiqnin nen serbine barbare.
Nderime SHBA së, nderime Bill Klintonit dhe ushtrise amerikane qe ja hoqi kesaj pjese te popullit Shqiptar roberine.