Behgjet Pacolli, President i ri i Kosovës

[PLAKU]

O Hyllirian-zo e G-2 te nerum, mosni ju lutem masni, kjo ashete qeveri nga halli e jo nga malli.
uronje dhe rrini anash, spaku mos ia shtoni akoma hallet kesaj qeverie te kombinueme, nese mendoni mire kur ka shkru plaku dikur,nje fjale te kombinume; envero-titistat?kjo sashete e kombinueme sot,ayhaa rrenjet i ka qe nga 1944-tra, ne Ylliride u be me kohe menjihere mbase luftes, pasoj qeveri enveristo-serbo-titiste, ali-cervenikoski, pastaj grueko bullgaroski, me te dy ia hek ana anvaristave, por kjo e Yllirides ashete mesele em vete, dallon nga e Kosoves. qeveris kosoves i mur kohe deri sa u pastru udha , ngadal aredhen punet ne vend per aty ku ishte punu dhe deredh gjak shqyptari!Tashe lene rahat qeverin titisto-enveriste ne te punon. tahse komplet keto qeveri nga halli e jo nga malli, i kem dhurat nga e majta nenes shqypni. e tashe veq shikoni cfare e gjan plakun e shkret qe se meshel ket goj !

[Dar_di]

Në thumb të rusëve

Kandidatura e Behgjet Pacollit për president të Kosovës ka zgjuar interesimin e medieve ruse. Ato kanë rikujtuar historitë që lidhen me renovimin e Kremlinit, duke thënë se Pacolli ka marrë punë atje përmes ryshfetit. Po ashtu emri i Pacollit përmendet edhe si lobues kundër interesave ruse.

E përditshmja moskovite Kommersant ka shkruar se Pacolli ka qenë në qendër të aferave korruptive të afërta me Presidentin Boris Yeltsin, njofton Express.

Mediet kanë rikujtuar se lideri i Aleancës Kosova e Re (AKR) ka qenë në Rusi në fillim të viteve 90’të, kur kompania e tij Mabetex Group me seli në Zvicër ka kryer projekt në Yakutia.

Kommersant ka shkruar se Pacolli supozohet që në këtë rajon ka takuar Guvernatorin e Yakutisë, Pavel Borodin, i cili ka qenë udhëheqës Departamentit të Menaxhimit të pronës në Presidencën ruse më 1993.

Po ashtu thuhet se së shpejti firma e Pacollit është ftuar për të rikonstruktuar Kremlinin, rezidencën presidenciale Shuyskaya Chupa, Zyrat e Qeverisë, Zyrat e Dumës Shtetërore, Këshillin Federativ dhe shumë projekte tjera.

Një media tjetër Komsomolets ka raportuar se “Behgjet Pacolli skandaloz, restauruesi i Kremlinit, do të udhëheqë Kosovën”, derisa TV RBC thekson se Pacolli është ftuar për të rikonstruktuar ndërtesat shtetërore ruse duke iu falënderuar miqësisë me Borodinin.

Kommersant shkruan se Pacolli është bërë figurë qendrore e skandalit korruptiv të afërt me Yeltsinin dhe se disa zyrtarë ishin dyshuar për marrje ryshfeti në shkëmbim të punës për rikonstruktimin e Kremlinit.

Zyrat e Mabetexit në Lugano ishin bastisur në janar të vitit 1999 me kërkesë të Rusisë, derisa Pacolli ishte marrë në pyetje nga prokurorja e atëhershme shtetërore e Zvicrës, Carla del Ponte.

Sipas kësaj gazete, autoritetet zvicerane në qershor të vitit 2000 e kanë akuzuar atë për shpëlarje parash dhe për dhënie ryshfeti me vlerë prej 4 milionë dollarësh. Hetimet rreth rastit janë ndërprerë në dhjetor të vitit 2000, derisa Zvicra ka mbyllur rastin në mars të vitit 2002.

Kommersant po ashtu shkruan se një konflikt personal në ndërkohë është shfaqur mes Pacollit dhe prokurorit shtetëror rus, Yuri Skuratov, i cili ka filluar hetimet kundër Mabetex-it dhe për pasojë ishte liruar nga detyra.

Gazeta ruse ka shkruar se Pacolli në mënyrë aktive ka lobuar për pavarësinë e Kosovës që nga viti 2005 dhe se “për të do të jetë shumë e lehtë të vazhdojë lobimin nëse bëhet president”.

Mirëpo, sipas një radioje ruse, Pacolli është “thjesht një engjëll” në krahasim me kryeministrin Hashim Thaçi.

Anna Filimonova nga Akademia Ruse e Shkencave, Qendra për Studimin e Krizës Aktuale në Ballkan, ka thënë se Pacolli po ashtu ka lobuar edhe për tubacionin e gazit Nabucco dhe tubacionin e gazit Iran-Turqi, Greqi, Kosovë.

Sipas saj, kjo është fundamentalist e kundërt me interesat ruse në Ballkan, veçmas kur është fjala për rikonstruktimin e tubacionit rival të gazit Krahu Jugor.

Telegrafi

[Dar_di]

Pacolli, një burrë shteti

Shkruan: William Walker


Bujar, mikpritës dhe optimist për të ardhmen. Biznesmen i suksesshëm, një humanist i madh, një zgjidhës problemesh, një burrë shteti i cili dëshiron të kontribuojë me të gjitha cilësitë për një jetë më të mirë për bashkatdhetarët e tij kosovarë, dhe të gjithë popujt e Ballkanit

Për herë të parë e takova Behgjet Pacollin në shtator 2004. Ishte koha kur udhëtova për në Lugano të Zvicrës si Kryetar i Bordit të Besimit, të të posalindurit Universitet Amerikan në Kosovë (AUK), institucion që premtonte të ishte sfidues. Duhet të shikoja nëse ky biznesmen i suksesshëm ndërkombëtar, i lindur në Kosovë, kishte interes të merrte pjesë në përpjekjet tona për të krijuar një qendër ekselence të arsimit të lartë për Kosovën, dhe rajonin. Nuk kisha asnjë ide se çfarë më priste.

Që nga momenti i paraqitjes, e kuptova se kisha të bëja me një njeri të jashtëzakonshëm. Së pari, ngrohtësia e mirëseardhjes dhe mikpritja e tij e pakufishme gjatë tre ditëve në vijim mund të përshkruhet si e jashtëzakonshme, dhe çka është më e rëndësishmja, si e sinqertë. Së dyti, fill sapo unë kisha përshkruar ato çka ishin ëndrrat tona për një Universitet Amerikan në Kosovë (AUK), dhe sapo i fola atij për nevojën e ngutshme për një kampus të ri, z. Pacolli ndali prezantimin tim duke më thënë se ai ishte tërësisht në mbështetje të konceptit tonë, dhe do të donte ta dëftente mbështetjen e vet me një dhurim personal të një madhësie të mjaftueshme për të ndërtuar një strukturë, të cilësisë më të lartë ku do të strehohej universiteti i ri. Brenda disa javësh, z. Pacolli mblodhi arkitektët, inxhinierët, krahun e punës, ekipin, i cili ndërtoi një kampus të bukur, funksional, shtëpia e Universitetit Amerikan në Kosovë dhe krenaria e Prishtinës sot. Vizioni i Behgjet Pacollit, bujaria dhe standardet e larta i dhanë vendlindjes së tij, Kosovës një strukturë mbështetëse reale për arsimim të klasit botëror. Vitet që pasuan nuk e kanë zvogëluar mbështetjen e tij për Universitetin Amerikan në Kosovë.

Gjatë këtij takimi të parë si mysafir në hotelin e tij, ne gjithashtu shkëmbyem mendime mbi gjendjen problematike të asaj kohe në Kosovë. Në 2004, Kosova ishte në vitin e saj të katërt të administrimit nga UNMIK-u, misioni ndërkombëtar i Kombeve të Bashkuara, i krijuar nga Këshilli i Sigurimit, menjëherë pas konfliktit të NATO / UÇK-së me Serbinë në 1999. Kishte pasiguri të madhe nga të gjitha anët, dhe mjaft ngurrim për të jetësuar plane afatgjatë - në drejtim të investimeve, të biznesit, të ndërtimit të kombit, në privatizimin e njësive joefikase të ekonomisë publike të periudhës komuniste, në rinovimin e industrisë më themelore dhe infrastrukturës, etj - duke marrë parasysh se statusi i ardhëm legal i Kosovës ishte shumë në dyshim. Ishte pavarësia në horizont, si shpresonin shqiptarët e Kosovës? Apo Kombet e Bashkuara do insistonin në një mënyrë ose në një tjetër që Kosova të mbetet pjesë integrale e Serbisë? Prej 2004-ës zhgënjimi dhe pakënaqësia ishte ulur këmbëkryq; pak ose askush prej kosovarëve ishin duke vendosur baste për të investuar në të ardhmen.

Siç kam mësuar në bisedimet e para dhe të mëvonshme, Behgjet Pacolli nuk ishte në mesin e tyre. Në të kundërtën, gjatë diskutimeve tona të kahershme, mësova se ai ishte optimist ngaqë besonte se ditë më të mira paskëtaj vinin jo vetëm për Kosovën, por edhe për Evropën Qendrore dhe Jugore si një e tërë. Dhe ai kishte kushtuar kohën e tij, vëmendje dhe burime në investimet aq shumë të nevojshme në fushën e bankave, sigurimeve, projektet e infrastrukturës, dhe shumë më tepër se kaq.

Në ato bisedime të para, Behgjet Pacolli e përshkruante vizionin e tij për një Ballkan të së ardhmes, shumë të ndryshëm nga qoshja aktuale kaotike, e varfëruar e Evropës, një qoshe e shkatërruar nga lufta, që aq shpesh në të kaluarën shpërthente në konflikte të përgjakshme, ashtu siç ndodhi gjatë viteve 1990. Konfliktet në bazë etnike, dallimet gjuhësore, kulturore, fetare dhe armiqësitë, sipas mendimit të tij, nuk duhet të kenë vend në Evropën e shekullit të 21. Nëse Franca dhe Gjermania, Polonia dhe Gjermania, armiq të hidhur gjatë shekujsh, ja mbërrinë të punojnë si partnerë në ndërtimin e një Bashkimi Evropian modern, pse jo shtetet e Ballkanit?

Behgjet Pacolli ma tregoi germë për germë, ëndrrën e tij të integrimit të Kosovës në një kuadër gjithnjë e më të ndërvarur të lidhjeve ekonomike dhe të tregtisë, të transportit të integruar dhe rrjeteve të tjera infrastrukturore - një proces gradual, pa zarar, i cili në mënyrë të pashmangshme dhe në mënyrë paqësore, do të çonte në një ndërvarësi më të madhe ekonomike midis bashkësisë së këtyre ekonomive të vogla dhe të pambrojtura. Kështu Ballkani do të bëhej një tjetër qoshe moderne e Evropës. Behgjet Pacolli qe i bindur se kjo do të ndodhte, nëse udhëheqësitë politike të vendeve të Ballkanit do të linin mënjanë interesat e tyre të vockla, dhe do të punonin për përfitime politike dhe ekonomike për të gjithë në rajon.

Në vitet e mëpasme që e njoha Behgjet Pacollin, unë kam përjetuar në mënyrë të njëpasnjëshme shembuj të tjerë të shqetësimit të tij dhe pasionit për të ndihmuar në zgjidhjen e problemeve, qofshin ato të një individi, ose të një kombi të tërë. Kur ai merret me një kauzë, me një mision, ai është i gatshëm për të investuar kohën e tij, pasurinë e tij personale, mirëqenien e gjithçka duhet për të sjellë një zgjidhje të drejtë dhe praktike. Dy shembuj:

Një mbrëmje , ndërsa unë isha sërish në Lugano, z. Pacolli u njoftua se disa ndërkombëtarë, në mesin e tyre një shqiptare, ishin rrëmbyer në Afganistan. Pa hezitim, Behgjeti vendosi të udhëtojë në rajon, në përpjekje për të gjetur rrëmbyesit e tyre dhe biseduar lirimin e tyre. Ai fluturoi jashtë vendit një ditë më pas. Perëndia e di atë që ai bëri për të përmbushur qëllimin e tij, se në çfarë rreziku e futi veten, dhe çfarë burimesh shpenzoi - por misioni i tij ishte tërësisht i suksesshëm.

Me kalimin e kohës, në shkurt 2008, Kosova shpalli pavarësinë e saj pa pyetur Serbinë, Behgjeti u përfshi në politikën kombëtare, si kryetar i një partie të opozitës politike në Parlament. Kur qeveria e re u duk e pazonja për të avancuar kërkesat e Kosovës për njohje diplomatike, Behgjet Pacolli u vu sërish në lëvizje. Unë u privilegjova të jem pjesë e një vizite të tillë në Salvador, ku kam qenë ambasadori amerikan gjatë katër viteve të fundit të luftës civile të viteve 1980 në këtë vend të vogël. Pagoi vetë të gjitha shpenzimet, ju drejtua rrjetit të tij të kontakteve në mbarë botën, duke shfaqur një talent të natyrshëm për protokollin diplomatik kur qe e nevojshme, si edhe qasje më të drejtpërdrejta kur duhej - Behgjet Pacolli ka qenë forca lëvizëse për njohjen e Kosovës nga një numër i caktuar vendesh. Kur të tjerët u përpoqën të merrnin merita për këto arritje, z. Pacolli, i la ata të mburreshin. Qëllimi i tij ishte pranimi i vendit të ri nga ana e bashkësisë botërore, asgjë tjetër përtej kësaj.

Behgjet Pacolli është kështu një biznesmen i suksesshëm, një humanist i madh, një zgjidhës problemesh, një burrë shteti i cili dëshiron të kontribuojë me të gjitha cilësitë për një jetë më të mirë për bashkatdhetarët e tij kosovarë, dhe të gjithë popujt e Ballkanit.

[arber.]

Pacolli: Ëndrra ime, pajtimi i serbëve dhe kosovarëve


http://www.albeu.com/kosove/pacolli:...ovareve/30221/

[drenicaku]

Pse more flisni kur nuk e dini te verteten jeni ber si keto fletushkat bulevardeske te kosoves

Bashkshortja e Behgjet Pacollit, Masha Pacolli nuk esht russe o shipca por shtetase russe me origjin Gjermane (Familja e Masha Pacolli esht me origjin gjermane)

Po masi po genjen pse bile nuk po thu me origjin shqiptare,kr te rrejsh rrej shishum

[fisniku-student]

Pacolli, një burrë shteti

Shkruan: William Walker


Bujar, mikpritës dhe optimist për të ardhmen. Biznesmen i suksesshëm, një humanist i madh, një zgjidhës problemesh, një burrë shteti i cili dëshiron të kontribuojë me të gjitha cilësitë për një jetë më të mirë për bashkatdhetarët e tij kosovarë, dhe të gjithë popujt e Ballkanit

Për herë të parë e takova Behgjet Pacollin në shtator 2004. Ishte koha kur udhëtova për në Lugano të Zvicrës si Kryetar i Bordit të Besimit, të të posalindurit Universitet Amerikan në Kosovë (AUK), institucion që premtonte të ishte sfidues. Duhet të shikoja nëse ky biznesmen i suksesshëm ndërkombëtar, i lindur në Kosovë, kishte interes të merrte pjesë në përpjekjet tona për të krijuar një qendër ekselence të arsimit të lartë për Kosovën, dhe rajonin. Nuk kisha asnjë ide se çfarë më priste.

Që nga momenti i paraqitjes, e kuptova se kisha të bëja me një njeri të jashtëzakonshëm. Së pari, ngrohtësia e mirëseardhjes dhe mikpritja e tij e pakufishme gjatë tre ditëve në vijim mund të përshkruhet si e jashtëzakonshme, dhe çka është më e rëndësishmja, si e sinqertë. Së dyti, fill sapo unë kisha përshkruar ato çka ishin ëndrrat tona për një Universitet Amerikan në Kosovë (AUK), dhe sapo i fola atij për nevojën e ngutshme për një kampus të ri, z. Pacolli ndali prezantimin tim duke më thënë se ai ishte tërësisht në mbështetje të konceptit tonë, dhe do të donte ta dëftente mbështetjen e vet me një dhurim personal të një madhësie të mjaftueshme për të ndërtuar një strukturë, të cilësisë më të lartë ku do të strehohej universiteti i ri. Brenda disa javësh, z. Pacolli mblodhi arkitektët, inxhinierët, krahun e punës, ekipin, i cili ndërtoi një kampus të bukur, funksional, shtëpia e Universitetit Amerikan në Kosovë dhe krenaria e Prishtinës sot. Vizioni i Behgjet Pacollit, bujaria dhe standardet e larta i dhanë vendlindjes së tij, Kosovës një strukturë mbështetëse reale për arsimim të klasit botëror. Vitet që pasuan nuk e kanë zvogëluar mbështetjen e tij për Universitetin Amerikan në Kosovë.

Gjatë këtij takimi të parë si mysafir në hotelin e tij, ne gjithashtu shkëmbyem mendime mbi gjendjen problematike të asaj kohe në Kosovë. Në 2004, Kosova ishte në vitin e saj të katërt të administrimit nga UNMIK-u, misioni ndërkombëtar i Kombeve të Bashkuara, i krijuar nga Këshilli i Sigurimit, menjëherë pas konfliktit të NATO / UÇK-së me Serbinë në 1999. Kishte pasiguri të madhe nga të gjitha anët, dhe mjaft ngurrim për të jetësuar plane afatgjatë - në drejtim të investimeve, të biznesit, të ndërtimit të kombit, në privatizimin e njësive joefikase të ekonomisë publike të periudhës komuniste, në rinovimin e industrisë më themelore dhe infrastrukturës, etj - duke marrë parasysh se statusi i ardhëm legal i Kosovës ishte shumë në dyshim. Ishte pavarësia në horizont, si shpresonin shqiptarët e Kosovës? Apo Kombet e Bashkuara do insistonin në një mënyrë ose në një tjetër që Kosova të mbetet pjesë integrale e Serbisë? Prej 2004-ës zhgënjimi dhe pakënaqësia ishte ulur këmbëkryq; pak ose askush prej kosovarëve ishin duke vendosur baste për të investuar në të ardhmen.

Siç kam mësuar në bisedimet e para dhe të mëvonshme, Behgjet Pacolli nuk ishte në mesin e tyre. Në të kundërtën, gjatë diskutimeve tona të kahershme, mësova se ai ishte optimist ngaqë besonte se ditë më të mira paskëtaj vinin jo vetëm për Kosovën, por edhe për Evropën Qendrore dhe Jugore si një e tërë. Dhe ai kishte kushtuar kohën e tij, vëmendje dhe burime në investimet aq shumë të nevojshme në fushën e bankave, sigurimeve, projektet e infrastrukturës, dhe shumë më tepër se kaq.

Në ato bisedime të para, Behgjet Pacolli e përshkruante vizionin e tij për një Ballkan të së ardhmes, shumë të ndryshëm nga qoshja aktuale kaotike, e varfëruar e Evropës, një qoshe e shkatërruar nga lufta, që aq shpesh në të kaluarën shpërthente në konflikte të përgjakshme, ashtu siç ndodhi gjatë viteve 1990. Konfliktet në bazë etnike, dallimet gjuhësore, kulturore, fetare dhe armiqësitë, sipas mendimit të tij, nuk duhet të kenë vend në Evropën e shekullit të 21. Nëse Franca dhe Gjermania, Polonia dhe Gjermania, armiq të hidhur gjatë shekujsh, ja mbërrinë të punojnë si partnerë në ndërtimin e një Bashkimi Evropian modern, pse jo shtetet e Ballkanit?

Behgjet Pacolli ma tregoi germë për germë, ëndrrën e tij të integrimit të Kosovës në një kuadër gjithnjë e më të ndërvarur të lidhjeve ekonomike dhe të tregtisë, të transportit të integruar dhe rrjeteve të tjera infrastrukturore - një proces gradual, pa zarar, i cili në mënyrë të pashmangshme dhe në mënyrë paqësore, do të çonte në një ndërvarësi më të madhe ekonomike midis bashkësisë së këtyre ekonomive të vogla dhe të pambrojtura. Kështu Ballkani do të bëhej një tjetër qoshe moderne e Evropës. Behgjet Pacolli qe i bindur se kjo do të ndodhte, nëse udhëheqësitë politike të vendeve të Ballkanit do të linin mënjanë interesat e tyre të vockla, dhe do të punonin për përfitime politike dhe ekonomike për të gjithë në rajon.

Në vitet e mëpasme që e njoha Behgjet Pacollin, unë kam përjetuar në mënyrë të njëpasnjëshme shembuj të tjerë të shqetësimit të tij dhe pasionit për të ndihmuar në zgjidhjen e problemeve, qofshin ato të një individi, ose të një kombi të tërë. Kur ai merret me një kauzë, me një mision, ai është i gatshëm për të investuar kohën e tij, pasurinë e tij personale, mirëqenien e gjithçka duhet për të sjellë një zgjidhje të drejtë dhe praktike. Dy shembuj:

Një mbrëmje , ndërsa unë isha sërish në Lugano, z. Pacolli u njoftua se disa ndërkombëtarë, në mesin e tyre një shqiptare, ishin rrëmbyer në Afganistan. Pa hezitim, Behgjeti vendosi të udhëtojë në rajon, në përpjekje për të gjetur rrëmbyesit e tyre dhe biseduar lirimin e tyre. Ai fluturoi jashtë vendit një ditë më pas. Perëndia e di atë që ai bëri për të përmbushur qëllimin e tij, se në çfarë rreziku e futi veten, dhe çfarë burimesh shpenzoi - por misioni i tij ishte tërësisht i suksesshëm.

Me kalimin e kohës, në shkurt 2008, Kosova shpalli pavarësinë e saj pa pyetur Serbinë, Behgjeti u përfshi në politikën kombëtare, si kryetar i një partie të opozitës politike në Parlament. Kur qeveria e re u duk e pazonja për të avancuar kërkesat e Kosovës për njohje diplomatike, Behgjet Pacolli u vu sërish në lëvizje. Unë u privilegjova të jem pjesë e një vizite të tillë në Salvador, ku kam qenë ambasadori amerikan gjatë katër viteve të fundit të luftës civile të viteve 1980 në këtë vend të vogël. Pagoi vetë të gjitha shpenzimet, ju drejtua rrjetit të tij të kontakteve në mbarë botën, duke shfaqur një talent të natyrshëm për protokollin diplomatik kur qe e nevojshme, si edhe qasje më të drejtpërdrejta kur duhej - Behgjet Pacolli ka qenë forca lëvizëse për njohjen e Kosovës nga një numër i caktuar vendesh. Kur të tjerët u përpoqën të merrnin merita për këto arritje, z. Pacolli, i la ata të mburreshin. Qëllimi i tij ishte pranimi i vendit të ri nga ana e bashkësisë botërore, asgjë tjetër përtej kësaj.

Behgjet Pacolli është kështu një biznesmen i suksesshëm, një humanist i madh, një zgjidhës problemesh, një burrë shteti i cili dëshiron të kontribuojë me të gjitha cilësitë për një jetë më të mirë për bashkatdhetarët e tij kosovarë, dhe të gjithë popujt e Ballkanit.

Cka eshte puna me shqiptaret!!!!

Amerikanet japin levdata per Pacollin, kendej Ruset e konsiderojn tradhtar dhe e akuzojn per armik.

Ndersa shqiptaret e Akuzojn si Pro Rus!!!!


Shum e quditshme kjo !!

[Hillirian-zo]

Cka eshte puna me shqiptaret!!!!

Amerikanet japin levdata per Pacollin, kendej Ruset e konsiderojn tradhtar dhe e akuzojn per armik.

Ndersa shqiptaret e Akuzojn si Pro Rus!!!!


Shum e quditshme kjo !!

E quditshme sepse pacolli po paguan njerez qe te perhapin ndonji dezinformat kinse amerika po e perkra. Dhe ti tash gjeje deri sa te del e te demanton Amerika aj ben shum njerez nga ana e vete.

[drenicaku]

Ti e shpreh ket mllef nga injoraca dhe mentaliteti fshatareske nuk e njef ti Pacollin e aqe me pake bote dhe si funksionojn gjerat sot

Dhanderr i Rusis kjo shprehje esht parafoshnjore

Jo rrespektin e jashtem do ta ket ndonje fhsatar tjeter i cili do te mund te zgjidhet president dhe i cili perveq se deri ne sheher te prishtines nuk ka qen me larte e mos te flasim per nohuri me te thella qe mund te ket mbi boten dhe si funksionojn gjerat sot ne bote .

Lene more ket Injorace e lutnju zotit ishalla zgjidhet pacolli e ja hape syte pak keti populli te lodhte e Injorante

Po faktori nderkombetar perse eshte kunder nje pro rusi,dhe i cili ka qen ndjekur edhe nga drejtesia
Pastaj edhe shqiperia e pat ndjekur ,menjeher pas ramjes se komunizmit,pat fillu me i hap do gropa kishe po investoi ne tiran,dhe ne momentin kur u kuptua perse kishte shkua,pacovi kishte ikur pa e diktu askush

[fisniku-student]

E quditshme sepse pacolli po paguan njerez qe te perhapin ndonji dezinformat kinse amerika po e perkra. Dhe ti tash gjeje deri sa te del e te demanton Amerika aj ben shum njerez nga ana e vete.

Jo nuk eshte ashtu, por jan pikerisht keto thashetheme dhe spekulime qe i the ti dhe te tjeret qe e kan bere kete te quditshme.

Te gjitha mediat ruse pacollin koheve te fundit po e akuzojn pasi ky me ndihmen e borodinit (ish zyrtar i lart rus) ka fituar te drejten per ti ndertuar disa objekte me rendesi te madhe ne rusi.

D.m.th Pacolli perveq disa puneve biznesore qe ka pasur me rajonin e rusis, tjerat gjera nuk e lidhin.

Me qudit me disa patriot te forumit ketu kur e akuzojn pacollin se kinse ka gruan ruse, ndersa e shofin normale kur shkodranet po i merr shkau.

[Kavir]

Pacollin me Rusine e lidh thjesht biznesi. Une mendoja se ishte ceshtje personale, po qenka thjesht ceshtje paraje.