Mos e thinjni mallin......!

[riza2008]

Ç'mu deshë....?!

Ç'mu desh që shkova kësaj rruge,
Si dikur njëherë.
Më dukesh vetia si bisht luge,
Njeri me kok' të prerë.

Kjo rrugë gumzhin nga puthjet rozë,
Kjo rrugë është vetë rinia.
Nuk ke nevojë të marrësh dozë,
Të dozon dashuria.

Dhurojnë vajzat buzëqeshje,
Me buzët formë zemre.
Të kolme duken që në vrshje,
Sikur kanë lind prej ëndrre.

Të japin puthje nga ballkoni
Dhe s'kanë ndrojtje nga drita.
Këtu s'përfillet hiç zakoni,
Zemrat të ngrejnë prita.

Një trëndafil i aromuar,
Dhurohet pa sikletë.
Aty si zog të rri në duar,
Perëndia,Zoti vetë.

Sikleti qënka me veten time,
Jo s'ma jep kjo rrugicë.
Aty të puthin me shikime
Dhe dimri nuk ka ngricë.

Enigma vetë aty zbërthehet,
Magjia jeton gjatë.
Aty dhe vdekja zë gënjehet,
Kur vajza puth një plakë.

[riza2008]

Mos u habit......!

E dashur sot, për ty do them ca fjalë,
Se sot m'u tek e s'të jap llogari.
Si plumb qorrazi, do të vij' në ballë,
Kur do të them: S'të ftoj për dashuri!

Ky s'është inat,jo nuk është hakmarrje,
As xhelozi nuk është e ta dish mirë.
Ky është një fund,që shqip i thuhet: Ndarje!
Ky është një fundi thuhet: Lamtumirë!

Kjo ditë që fijet këputi,si bari,
E quaj fat e shpesh do ta kujtoj,
Unë jam ai,pra jam ai i pari
Dhe nga fillimi, jetën prap e filloj.

Marshonte koha, si derr i plagosur,
Kumbonte sharia,si çokale çpuar,
Për ne të dy, kjo kohë ishte sosur
Dhe zjarri vdekjes na digjte në duar.

E dashur sot, për ty do them ca fjalë,
Të fundit janë e më nuk do dëgjosh.
Se mos habitesh e thua: Ç'ka ngjarë?!,
Unë nuk habitem dhe të më pushkatosh.

[riza2008]

Shkruaj për diellin......


Sa i sforcarur sot po shkruaj,
Sikur s'kam tru,por byk në kokë,
Sikur nga vargu jam rrëzuar,
Sikur jam larë i tërë me lotë.

Rri i menduar përmbi letër,
Nuk frymëzohem nga asgjë
Më vjen një mëndje për botën tjetër
Dhe dashurohem shpesh me të.

Më thot një zë : Paske lajthitur!,
Je bërë hutaq e s'di çfar thua,
Si perëndi ty të kam ditur,
Tani nuk shkruan një varg për mua.

Në trupin tim s'çelin më lule,
Një Sahara po mbretëron
Dhe në qepallë nëse m'u ule,
As dhe aty s'më frymëzon.

Ndaj dal në rugë e shikoj diellin,
Ai që botës i jep dritë,
Ai që mik ka vetëm qiellin,
Ai që ëmbël t'i puth sytë.

Ai m'u lut shkruaj për mua,
Nga rrezia ime frymëzohu,
Freskoje vargun tek një krua
Me vargun tënd vetdashurohu.

[riza2008]

Veç ta dish......


Që je fajtore, ta them unë,
Se nuk më lë, të puth të tjera.
Puthëm mua, çdo më shumë,
Këto fjalë thua përhera.

Që je fajtore, s'bëhet fjalë,
Se s'do të dua, dikë tjetër.
Më thua : Ta mbaj m'u në ballë
Dhe të flak tutje, si një rretër.

Që je fajtore,s'duhen fakte,
Se fakti vetë, je ti dhe ti.
Kur më afrohen të tjera raste,
Bërtet me fortë : S'ka dashuri!

Veç ta dish, s'bëj shokë "fajtorët",
Por me ta hakmerrem keq.
Ndaj të puth, si gjith' dashnorët
Dhe vetë Zoti dot s'më heq.

[riza2008]

S'ndjej asgjë.


U bë kohë, që s'ndjej asgjë
Dhe e lë kohën në mëshirë.
As nerv,as gjak nuk kam për të,
Veç pëshpëris një Lamtumirë.

S'e ndjej si vdes kujtimi yt,
Asgjë nuk ndjej, kur të shikoj.
Veç dukem, si i zënë në fytë,
Dhe zë nuk del,asgjë s'dëgjoj.

Tani mendoj për diçka tjetër,
Që mëndia as të vete kurrë.
Ditarin tim,kjo gjë e vjetër,
Ta vjetërsoja pak më shumë.

Po në ditar s'kam hedhur gjë,
Kjo do të thotë jemi varrosur,
Prandaj besomë që s'ndjej asgjë,
Jam kthyer burrë i kallkanosur.

Jam kthyer hon e shkretëtirë,
Asnjë pik lëngu s'kam në trup.
Të më harrosh, do bësh shum' mirë,
Se mdryshe do virem në turp.

Të të mashtroj nuk ndjehem mirë,
E quaj turp e prapësi.
Dhe të të them : Ik,je e lirë,
Nuk jetoj dotë pa dashuri.

[riza2008]

Kur zgjohen mëngjeset.

Kur zgjohen mëngjeset,ndjehem i drobitur,
Më kanë lodhur ëndrrat, më kanë sakatuar.
Rri me orë të tëra,në ankth duke pritur,
Rrezen e Dhëmbelit për ta ledhatuar.

Në lagje s'ka drita,s'ka as buzëqeshje,
Rrugicat kanë ngrirë,janë bërë akullnaja.
Terrin që lë nata,si kostum për veshje,
Në sy e shikoj e gati të qaja.

Rreth dhomës vërtitem, kthehem rrudhë i tëri,
Ugaret e saj shikoj në pasqyrë.
Dhimbja e mëngjesit nuk do të më lëri
Dhe si një fantazmë qëndron në fytyrë.

Më ikin mëngjeset pa më lënë përshtypje,
Kafen që e pi më duket gjë koti.
Ajrin kur e thith sikur më jep mbytje
Dhe më duket vetia mallkuar nga Zoti.

Kur zgjohen mëngjeset unë filloj e flë,
Se nuk më vjen mirë t'i shikoj të ngrirë.
Zbrazdësinë e tyre në ëndërr e lë
Dhe i përshëndes më zërin e ngjirrë.

I kthej sytë nga qielli,ku flënë perënditë,
Rrezet e Dhëmbelit i pres si dhuratë.
Mëngjesit t'ja kthej të gjitha liritë
Dhe të mos më duket si një gjë e thartë.

[riza2008]

Jam tjetërsuar

S'di nga më iku frymëzimi,
Edhe trishtim nuk ndjej aspak,
Jam tharë si pemë nga thëllimi,
Jam nxirë si guri në oxhak.

Jam tjetërsuar nga fytyra,
Jam kthyer mumje,s'u gënjej.
Me mua tallet dhe pasqyra,
Për ty asgjë,asgjë nuk ndjej.

Jam bërë kallkan,s'më shkrin as vapa,
Gorricë me gjëmba të pickoj.
S'më bëjnë as këmbët të të ndjek mbrapa,
As buzëqeshje më nuk dhuroj.

Ore jam bërë gjë e dyshimtë,
S'ka sy në botë që më kupton.,
Jam kthyer si një gjë e imtë,
Si pikë vese në një hon.

Zgërdhihem shpesh me dëshpërimin,
I heshtur rri ndaj bukurisë.
Në vetminë time tërboj tërbimin
Dhe shtegun i hap poezisë.

[riza2008]

Kur duhesh shumë

Sepse të dy s'flasim me gojë,
Ka hyrë mes nesh një mal mëri.
Patjetër do ta quaj lojë,
Një lojë që luhet në dashuri.

Kur duhesh shumë ka dhe të tilla,
Mërzitesh kot pa asnjë shkak.
Qepallat të ulen si grila
Dhe në fytyrë s'të ngelet gjak.

Të ngrihen flokët si gjëmb iriqi,
Me vete fletë s'shqipton asgjë.
Të komandon në mëndje hiçi,
Një mendim nis,një tjetër lë.

I kërcet dhëmbët si një fantazmë,
Bluan në kokë tërshërë e byk.
Nuk të shijon asnjë orgazmë
Dhe mëndjes tënde i thua ik.

S'del dot prej vetes me ditë të tëra,
Në sy urrejtja si gjëmb ka mbirë.
Pendohem them : Ç'janë këto gjëra?!
Të kap mëria pa dëshirë.

Sepse të dy s'flasim me gojë,
Tani na ndodh edhe më shpeshë.
S'di kush e luan këtë lojë,
Që ta dërgoj, lartë midis reshë.

[riza2008]

Dashuria e vjetër

S'bëhem xheloz, për miken time,
Që puthet ëmbël me një tjetër.
Dhe pse me të, kam shumë kujtime,
I flaka tutje si një letër.

S'i mbaj inat,as merakosem,
Ëndrra për të më nuk shoh.
As rrugës si dele s'trullosem,
Do bëj sikur më nuk e njoh.

As bëhem pjesë në zgjedhjen tënde,
As motiv nuk të kërkoj.
As bëhet llaf të them : Më çmënde!
As nuk të them : Të dashuroj!

Veç të them : Vazhdo moj mike,
Kësaj bote gjëja fundin.
As të shaj, pse nuk më prite,
Ta dish erërat s'më lëkundin.

Si Ti,dashuroj një tjetër,
E puth ëmbël dhe më duhet,
Por nuk ka si vera e vjetër,
Kur në bude lisi ruhet

[riza2008]

Ç'të kam bërë?!


Gjithë jetën dhimbje e kam shkuar,
I dhimbsur qeshja për ty.
Ditën që të kam takuar,
Si ta mallkoj,m'a thuaj ti.

E di ka vdekje për të gjithë,
E di që kjo do të na marri.
Nuk di ç'i bëra perëndisë,
Varrosi zemrën përsëgjalli.

Ç'të kam bërë ty e ëndërruar,
Që m'a ktheve shpinën e s'më deshe.
Mbi male malli fluturuar,
Reston ma ktheve me rrebeshe.

Ashtu si ty kam dhe unë zemër,
Ashtu si ty kam dhe unë sy.
S'më hyn në zemër tjetër femër,
Se aty je strehuar ti.

Gjithë jetën dhimbje e kam shkuar,
S'më qeshi buza ndonjë ditë.
E quaj veten të mallkuar,
Që orën kur ti s'më the pritë.