Mos e thinjni mallin......!

[riza2008]

E njëjta gjë.....


Edhe sot u ngrita në të njëjtën orë,
Në të njëjtën dhomë me dritare nga veriu.
Në rrugë një i njohur më përshëndeti me zor
Dhe u largua sikur dheu e përpiu.

E njëjta kamariere m'a solli kafen,
Me po ata flokë,me po ata sy.
Vetëm që kishte ndërruar përparsen
Dhe buzkuqin me tepër se gri.

Edhe sot shëtita në të njëjtën rrugicë,
Me flokët përpjetë të ngritur nga nata.
Një bufallaqe po e gdhënte një picë
Dhe një lyps në dorë po numuronte ca qindarka.

Edhe sot dëshpërimi e puthi mëngjesin,
Tek grindeshin në rrugë dy hajdutë.
Parat e vjedhura ua kishin grisur thesin,
Tek i ngjeshnin me këmbë në skutë.

Edhe sot i njëjti qiell,
I njëjti mal e njëjta re.
E njëjta melodi me fyell,
Bën mirë t'a dëgjosh,por s'ke nge.

Edhe sot boriet të njëjtin tingull,
Të njëjtit shoferë e semaforë.
Unë prap' ngela tek i njëti idhull,
Tek vetvetia që mëngjeset i përcjell me zor.

[riza2008]

Strategji Dashurie.......!


Dhe pse larg në ishull shtegëtove,
Ku pëllumbat janë si lajmëtar.
Unë si zog të erdha në gardhore
Dhe ta ndeza zemrën prush e zjarr.

Ti nga deti prisje të zbarkoja,
Unë strategu i luftës : Dashuri...!
Dhe një luftë të re të provokoja,
Ku heronj të ishim unë dhe ti.

Por unë zgjodha ajrin për luftime
Dhe me parashyt zbrita tek Ty.
E lash detin të vetzbrazë gjymime
Dhe të dukesh luftë në gjithësi.

Unë e kam pas' shok Kalin e Trojës,
Ai kal që bëri batërdi.
Ndaj patkonjtë ja hoqa para lojës,
Ndaj për Ty ndryshova strategji.

E rrethova shpirtin,zemrën tënde,
Si një xhind të hyra m'u në gji.
Ti më njojte e gati u çmënde
Dhe të thashë : Fitoi kjo strategji......!

[riza2008]

S'ka çfar humb.....!


Nuk ke pse qesh me brengën time,
Ajo tek mua ka ngritur fole.
Më ka përçmuar me mallkime,
Sa të më ngjiti përmbi re.

Kjo botë më tepër s'ka ç'të bëjë
Dhe si ky fat mos pastë njeri.
Nëse vetë ferri s'do më gjëjë
Do ta ftoj nesër në gosti.

Unë s'kam çfar humb,jam krejt i humbur,
Ndaj nuk kam frikë në ferrparajsë.
Nëse dikush është i lëkundur,
Po i jap brengën që do lë pasë.

[riza2008]

Po t'i fal vargjet të tëra....


Këto vargje që po shkruaj,
Që dhe shpirti m'i trazojë,
S'janë fjalë me ty të luaj,
Janë dhuratë për kohën tonë.

Le të jenë si borziloku,
Mbaji në gjoks,mbaji në buzë.
Vargje ku jemi së toku
Dhe të dy kemi një muzë.

Çdo gërmë ka një ndjenjë malli,
Ka një fjalë thënur nga ju.
Ndaj zemra më rreh si djali,
Siç të rref ty gjithashtu.

Po t'i fal vargjet të tëra,
Në kujtim të dashurisë,
Vetëm mos harro ca gjëra,
Jemi rob të perëndisë.

Të gjith' mallin e ke brënda,
Brënda vargut jam dhe unë.
Bëj atë që të thot zemra,
As më pak e as më shumë.

[riza2008]

Ndaj kjo botë.......

Plot me përshëndetje nisi dita,
Përshëndetje shpirti,përshëndetje koti.
Sajesën e radhës, neverita,
Të besova Ty si Zoti.

Plot me ligësira jemi mbushur,
Përplot me syrrete të kllonuar.
Me një fjalë e vrasim gjënë e bukur,
Sa pa lindur,jetën pa filluar.

Plot me shëmbëlltyra tallim veten,
Se shikojmë trarin në qepallë.
Llumbërtitat prap' peshqesh na mbetën,
Ndaj kjo botë do jetë gjithmonë e çalë.

[riza2008]

E di........!


S'ka si ndodh ndryshe,këtë e di,
E kam kuptuar të parën herë.
Esht' dimër jashtë pa dalur Ti,
Esht' natë pa hënë,pus edhe sterrë.

Çfar po të them është e vërtetë,
Ti largon shiun me vështrime.
Dhe hënën e bën krejt të zbetë,
Se vezullon mbi vezullime.

Ti ke një pamje shum' të bukur,
Ke një flok e ke një çap.
Po të krahasoj me një flutur
Dhe them mos të kam rënë në hakë.

Ti brënda vetes katër stinë,
I nis tek mua si për inatë.
Kur dua flladin dhe verinë
Ti vapën më dërgon dhuratë.

E di s'ka si të ndodhi ndryshe,
Të ka lind' Zoti për bukuri.
Pranverën sjell si dallandyshe,
E di kjo botë është veç për Ty......

[riza2008]

Nuk më lag shiu.......


Shiu nuk përtoi të bjerë dhe këtë ditë,
I vrullshëm, i hareshëm siç di Ai.
Tokën lagështoi dhe vet' perënditë
Dhe aspak s'nguroi të sjellë dhe stuhi.

Unë eci rrugës si shiu vertikal,
Humbas pas ti asfaltit të freskuar.
Dhe them nga shiu nuk kam përse të dal,
As nga stuhia që vjen si e tërbuar.

Çudi që s'lagem,ndoshta u ktheva shi
Dhe bashkë me të lotoj sipër në qiell.
Unë shi kam qënë,veç lotët si njeri
Dhe nuk më ngrojti asnjëherë ky diell.

[riza2008]

Të më pyesësh......!


Të më pyesësh : Si e kalove mbrëmjen,
Kur dëbora hodhi vellon mbi male?!
Një vetmi që s'krahasohet me asnjë gjëndje,
Një dhimbje që mbi shpatulla hedh valle.

Të më pyesësh : Pse ka vdekur heshtja,
Kur festat gllabërojnë çdo qelizë e vënd?!
Nuk e di kam frikë nga buzëqeshja
Dhe çdo shikim më çpon tamam si gjëmb.

Të më pyesësh,vetëm të më pyesësh,
Për gjithçka që ti dëshiron.
Veç përgjigjen do ta kthej rrëmbyeshëm
Dhe nuk do të them kurrë si urdhron.

Të më pyesësh: Ç'ambicje,dëshirë ke sonte,
Sa krenar je me veten tënde?!
Jam një shtet që nuk ka më fonde,
Jam faliment i çdo zemre...

[riza2008]

Mos u ngut........


Nuk përfitova nga zemërgjerësia jote,
Diçka tjetër mëndjen m'a turbulloi.
Je e veçantë në rruzullin e kësaj bote,
Jetë i ke dhënë dhe gjësë pa gojë.

Ndaj dhe unë jetën desha ta zbukuroja,
Ashtu siç di vetëm ti të japësh jetë.
Ndaj të vështroja dhe vetëm të vështroja,
Siç shikon një shqiponjë gjahun e vetë.

Ti mos u ngut peshoje dashurinë,
Me njësinë e peshës që mendon vetë.
Un' të garantoj të bukurën hapësirë,
Ku të eksplrosh dhe ndjenjën më të zbehtë.

Nuk përfitova nga zemërgjerësia jote,
Se zemërgjerë jam dhe unë vetë.
Dy zemra të gjera ,ja gjëjnë fundin kësaj bote
Dhe një jetë të re klonojnë në epruvetë.

[riza2008]

Nuk të kam ndërmënd........!


As nuk më shkon mëndia,
Se ku je e ç'bën,
Ty ta paska ëndia,
Se tjetër nuk gjën.

Nuk të kujtoj fare,
Bën mir' që ta dish,
Ndoshta ashiqare,
Një dit' mund të vish.

Unë s'merakosem ,
Më për shpirtin tënd,
Një tjetër pas meje,
Po më lë pa mënd.

Dola nga kjo rrugë,
Thjeshtë për veten time.
Dhe po u takuam,
S'i quaj takime.

Tani zë këndoj,
Veç për dashurinë,
Ty më s'të dëgjoj,
Fitova lirinë.

Këtë miken tjetër,
Se ç'ma kërkon shpirti
Dhe nuk di si ikin,
ora,dita ,viti.....