Mos e thinjni mallin......!

[riza2008]

Duke kujtuar Motrën.....

( Sot ka fejesën djali i saj Laerti)

Ju lutem të gjithve mos m'a merrni për dobësi, sidomos ata që më njohin dhe e njihnin motrën time të dashur Zhanetë.Laerti t'i trashëgohet dhe me jetë të lumtur...Unë po vargëzoj dhe po ekujtoj sipas dëshirës time.

Për këtë rast, Zoti nuk më ndihmoi,
Ma mori motrën dhe ma degdisi në botën tjetër.
Disa vjet,Zotit nuk i fola me gojë
Dhe nuk i shkrojta as dy gisht letër.

U mërzita me të dhe u mbylla në dhomë,
Lotoja dhe qaja me kujë.
S'e di çfar patën që ma morën atë zonjë,
Ashtu fshehurazi pa fjalë e pa bujë.

Mendoja mos ma fshehën si lojë,
Kërkova në çdo cep e skutë.
Gjumë s'bëja,veç thoshja të rrojë
Dhe dhimbjen e tretja tek trutë.

E pashë, vetë s'po ja dilja,
Paqe kërkova tek Zoti.
Të lutem o Zot: Ku është hilja
Që shpirtin m'a ka mbuluar morti?!

Të lutem Zot,të lutem,të lutem,
Sot motrën m'a kërkon shtëpia.
Tek varri i saj unë po futem,
Vetëm të gëzohen fëmija...

[Xhenet.M.S.]

U trashegofshin Z.Cato,e sa per poezit oh! Shume mallengjyeshem!.

[riza2008]

U trashegofshin Z.Cato,e sa per poezit oh! Shume mallengjyeshem!.

Xhenet në këtë pjesmarrje ke treguar fisnikërinë tënde.Ju falenderoj nga shpirti.Zoti qoftë pran teje në çdo sekont... Respekte....



S'më kujtohet..?!


S'më kujtohet ç'të thashë,
Mbaj mënt' që u preke.
Gëzimin që kishja ta dhashë
Dhe dhimbjen me zemër e ceke.

S'më kujtohet ç'të thashë,
Mbaj mënd dy sy të lotuar.
Me sytë e mëndjes i pashë
Me dhimbje në kraharuar.

S'më kujtohet ç'të thashë,
Ishja i tëri turbullirë.
Errësirën aty e lashë
Aty dhe diellin e mirë.....

[riza2008]

Pauzë.......


Dy-tre ditë ngela pa vargëzuar,
S'kishja muzë e çdogjë e harroja.
Ndoshta shpirti s'kish' gjë për të shkruar,
Ndoshta mëndjen s'desha ta ngacmoja.

Nga kjo gjëndje s'dalkërkam as sotë,
Vet' meraku bëhet gjë e egër.
Ndoshta syri do dy pika lotë
Edhe vargu mbin si bar' i gjelbër.....

[riza2008]

Të ishim bashkë........

Kishja dëshirë në këtë ditë,
T'i kishja pranë të gjithë poetët.
T'ua shihja,të m'i shihnin sytë,
Në këtë vjeshtë ku bien fletët.

Të ishim bashkë në kafene,
Të bisedonim për poezinë,
Për qiellin ku lundrojnë re,
Për dhimbjen dhe për dashurinë.

Të pinim nga një gotë raki,
Të ardhur enkas nga Përmeti.
Çdo gradë e saj një poezi,
Një varkë shpëtimi në dallgë deti.

Të flisnim dhe për këtë botë
Halletrazuar nga çdo anë.
Të derdhnim dhe nga një pik lotë,
Për shokët tanë që më nuk janë.

Të recitonim vargje malli,
Nga një poet që shau kohën.
Nga varri përsëri të dali
Dhe kësaj tjetrës t'ja nxjerri bojën.

S'do kish' më mirë në k'të fund vjeshte
Të kishja pranë botën poetë.
Dëshirë e vargut s'do më rreshte
Që popullin tim t'a shihja mbretë...

[riza2008]

Kjo buzëqeshje.......

Këpute buzëqeshjen e fundit për mua sot
M'a var si stoli në buzë.
Nuk mundem e s'po duroj dot,
Ndaj po iki e po fluturoj mbi muzë.

Kjo buzëqeshje do ti çeli lulet e thara,
Nga ngica e acarit që solli dimri plak.
Unë dhe ti s'do t'i kemi më buzët të çara
Dhe s'do të kemi tek qafa më lak.

Aroma e shpirtit do të sjelli erë malli.
Sytë do të mbjellin vetëm blerim.
Ne që ishim të vdekur përsëgjalli
Do të ngejmë lapidarin kujtim......

[riza2008]

Ta dish.......

Ta dish se çdogjë mund të ndodhi.
Bie fjala Hëna s'del më natën në qiell.
Jeta me nazet e saja mund të më lodhi
Dhe në hambarin tim s'mund të ketë miell.

Mund të ndodhi që deti të thahet e toka të zhuritet.
Ajri të humbas e unë të vdesë.
Por nuk mund të ndodhi që dashuria, për ty të fiket,
Jo, nuk ndodh që ne të kemi ndarjen pjesë..

[symphony]

Të lutem Zot,të lutem,të lutem,
Sot motrën m'a kërkon shtëpia.
Tek varri i saj unë po futem,
Vetëm të gëzohen fëmija...

I veçova këto vargje, të cilat më prekën në shpirt!
Durim i dashuri Riza!

Sa herë vjen vjeshta,
pres të më kthehet gjyshi im i urtë
përcjellur me qetësinë e saj...
mirëpo...
duket sikur asgjë nuk lëviz.
Si një lojë shahu,
e lënë përgjysëm një dekadë më parë.
Gjethet bien duke formuar harqe,
sikur të deshën qoftë edhe një grimë
të vononin rënien e tyre.
Më kujtojnë fatin e njerëzeve,
pasigurinë e tyre.
Frikën para së nesërmes!
...pothuajse gjithçka vdes!
Por, a vdes natyra?
Ajo vetëm se ripërsërit ciklin e saj.
Por... ç`ndodh me njerëzit?

[riza2008]

[QUOTE=SinFoni@;3255060][FONT="Book Antiqua"][SIZE="3"]I veçova këto vargje, të cilat më prekën në shpirt!
Durim i dashuri Riza!

Sa herë vjen vjeshta,
pres të më kthehet gjyshi im i urtë
përcjellur me qetësinë e saj...
mirëpo...
duket sikur asgjë nuk lëviz.
Si një lojë shahu,
e lënë përgjysëm një dekadë më parë.
Gjethet bien duke formuar harqe,
sikur të deshën qoftë edhe një grimë
të vononin rënien e tyre.
Më kujtojnë fatin e njerëzeve,
pasigurinë e tyre.
Frikën para së nesërmes!
...pothuajse gjithçka vdes!
Por, a vdes natyra?
Ajo vetëm se ripërsërit ciklin e saj.
Por... ç`ndodh me njerëzit?

Respekte SinFoni@.....Klm....





Erdhi.........


Më në fund erdhi dita,
Që në rininë time e quaja të largët.
Me psherëtima të forta e prita,
Si një gjë që më kishte ngelur mangët.

Se si erdhi ne tani po e kuptojmë,
Kur para syve shikojmë njeri-tjetrin.
Kollitemi e me zë lëngojmë,
Dhe s'besonim kur e kishin kaluar etrit.

Dëshirat janë paksuar si burimet në verë,
Lëvizjet në dhomë si kërmilli në bar.
Ti thua : Sikur e re të bëhesha dhe një herë
Dhe të mos mendoj si vdekjen ta var.

Por dhe kjo moshë ka diçka të mirë,
Kujdesi për njëri-tjetrin rritet.
Më thua : Përse buza të është nxirë?
Të them : Përse zemra si zog të përpelitet?!

Tani s'kemi kohë të grindemi si atëhere,
Kur sytë kryqëzoheshin dhe linde xhelozia,
Tek plazhisnim embël në verë
Dhe putheshim e prap vinte uria.

Ne kemi vite që shikojmë Hënën,
Si lind e si largohet në të aguar.
Kemi mallin që na e ngacmon zemrën
Dhe dukemi si dy të rinj të dashuruar.....

[riza2008]

Më vajtën sytë......

Më vajtën sytë tek një zeshkane,
Një faqe, ngjyrë çokullatë.
Kalonte rrugës asaj ane,
I hapte zemrës një kanatë.

Ta marr në sy e ta mbaj brënda,
Këtë portret ta gdhënd në ar.
Me ëndrrën tënde ma ka ënda,
Të flë të zgjohem si i marrë.

Të shkoj në qiell e prap të kthehem,
Të të gjëj prap' tek kjo rrugicë.
Pas buzës tënde të mbërthehem,
Të përvëlohem,të bëhem ngricë.

Të rrutullohem si akrep ore,
Në shpirtin tënd hapsinor.
Më dukesh se je vajzë prej Vlore,
Si det dallgon mbi kraharor.

Më vajtën sytë tek një zeshkane,
E quaj fat e mirësi.
Ti s'ke pse bën si qeramane,
Kur zemra thëretë : Dashuri....!