Mos e thinjni mallin......!

[riza2008]

Mos harro..........!


Mos harron dhe ikën pa më përshëndetur,
Pa më thënë e dashur : Vdeksha unë për Ty.
Se pastaj vetë mëndia ka për të më mbetur,
Si një sahat dore që s'ka bateri.

Ashtu si akrepat do të ngrij dhe unë
Edhe do rrijë truri plotë dymbëdhjetë.
Kur ti të më duash e do kesh një punë,
Do thuash : Po ç'pati?! Që s'del e më pretë.

Atje ku më le atje më gjën prapë,
Si një degë e thatë diku në një pemë.
Veç mos u afro se do të kall datë
Edhe e tmerruar do të marrësh dhenë.

Prandaj po ta them : Thuam ç'të kam thënë
Dhe me mëndje pas mua mos më lë.
Ti për mua je Diell edhe Hënë
Edhe bota tjetër pa ty nuk më nxë.

[riza2008]

Zjarri i shpirtit.........!


Vargjet e shpirtit,kurrë nuk i ndrydha,
Shtigje u hapa dhe i lashë të lirë.
Nga syri i keq u vara ca hurdhra,
Që rrugën e gjatë ta bënin më mirë.

Të gjithë e kanë kuptuar flakërimin shpirtë.
Mes vargjesh e rrjeshtash veten e kanë gjetur.
Drita ju kam ndezur,natën kam bërë ditë,
Në shpresat e jetës ballëlartë kam mbetur.

Nga kjo ngrohtësi u shkrinë akullnajat,
Vapës së korrikut i solla furtunë.
Nipër edhe mbesa,xhaxhallarë e e dajat,
Me librat e mi trurin vënë në gjumë.

Në botën e pseve u futa dhe unë,
Jo nga vetia ime,por nga njerëzia.
Nga doli ky djalë me vargjet si lumë,
Shpresa e gjith' botës u bë..... Dashuria..........!

[riza2008]

Nëse kërkon një lutje përgjërimi.....


Nëse përpiqem mes vapës e zhegut,
Të të sjell pak çaste magjie,
Eja të rrimë nën hijen e shelgut
Dhe të puthim ca grimca dashurie.

Nëse buzët janë tharë e plasaritur
Dhe burimi s'i lag e s'i shëron,
Buzën tënde tek mua mbaje ngjitur
Dhe shiko si zemra në qiell fluturon.

Nëse kërkon një lutje përgjërimi,
Nga thellësi e shpirtit bretharak,
Mbi gjoksin tënd kërkoj të bëhet zgjimi,
Të shkrep rrufe mbi kodrat si manjak.

Ashtu i djegur e i përvëluar
Do regëtij e nuk do pranoj fund.
Edhe i vdekur prapë do më kesh zgjuar
Me shpirt ndërdhëmbë do puth sa herë të mund......

[riza2008]

S'kemi faj.........!


Duke të parë në sy,
Diçka prisja të zbuloja.
Gabova siç gabon çdo njeri,
Si një hallexhi nga nevoja.

Gabimin tim ti s'po e kuptoje
Po vazhdoje njëlloj si më parë.
Më shikoje veç më shikoje
Dhe ndoshta më quajte të marrë.

Me shikime të premtova botën,
Gjithçka që ky rruzull ka.
Ti s'e kuptove që je ime motër,
Ndaj e shava këtë botë pa nakafa.

Tani më shumë se gjithçka kam mall,
Malli i një ndarjeje të gjatë.
Ti nuk e di që më ke vëlla,
Ndaj më shikon sikur kam bërë mëkatë.

Unë gabova me shikimet në sy,
Tërheqjen time do ta kuptosh më vonë.
Unë të kam motër e ti vëlla,për Perëndi
Unë dhe ti s'kemi faj.....Më kupton?!

[riza2008]

Në Përmetin tim.........


Në Përmetin tim ka veç trëndafila,
Rrugic më rrugic,ballkon më ballkon.
Ka dhe bukuroshe, siç ka dhe bandilla
Dhe në çdo petale dashuria rron.

S'do të isha djalë,s'do të quhem burrë,
Nëse rri shikoj e s'bëj tjetër gjë.
Një puthje të ëmbël s'do ta falja kurrë
Dhe nëse më çpon s'do të ngrija zë.

Tërfili i arës, sixhade Sirie,
Gurgullim e Vjosës, deti Marmara.
Përmbi gjoksin tënd si një foshnjë bie
Era e trëndafilit fluturon mbi kra.

Në Përmetin tim ka veç trëndafila
Ka dhe bukuroshe që të hanë me sy.
Dashurinë e mallit e mbylla në vila
Edhe po të vdes, vdes në dashuri.....

[riza2008]

Të shikoj Ty.............

Unë të shikoj Ty me diellin e agimit
Ti më thua....Kaq herët më verbon?!
Malet edhe shpatet i falen thëllimit,
Vështrimet e tua....Hë kë po pushton..!

Unë të shikoj Ty me Hënën e Prillit,
Dhe dy sytë e mi jetonë me ankth.
I gjith trupi yt si gurët e Grillit,
Ndizet edhe fiket,s'di për kë inatë.

Unë të shikoj Ty me flakën e zjarrit,
Kongjillat e fikur flënë nënë hi.
Sapo më afrohesh më rrallohet ajri,
Zë tërbohem unë,tërbohesh dhe ti.

Unë të shikoj Ty me syrin e natës
Dhe kur yjet flënë e s'janë dëshmimtarë.
Ti rri e menduar rreth hirit të vatrës
Unë rri i pagjumë për puthjen e parë......

[Besoja]

Mos mendo se jam i urti i botës......


Ti mos mendo se jam i urti i botës,
Nga pas të ndjek si një sheleg manar.
Më ke kuptuar që mënd ja hoqa kokës
Më ke kuptuar,me ty nuk bëj pazar.

Por kaq nuk vlen për të më torturuar
E çkopsit gjoksin që ndrin si meteor.
Çdo ndjenjën time e ke pronësuar
Unë prap i urtë e s'di pse më vjen zor.

Por unë i urtë s'do të ngelem gjithmonë,
Se urtësia e ka një kufi.
Provoje prap',po deshe ngacmomë..
Si zog me flatra më ke përmbi gji.......

Pershendetje Riza!
Vecova kete poezi por natyrisht qe lexova disa dhe me pelqyen.

Te uroj gjithe te mirat dhe frymezim!

[riza2008]

Pershendetje Riza!
Vecova kete poezi por natyrisht qe lexova disa dhe me pelqyen.

Te uroj gjithe te mirat dhe frymezim!

Përshëndetje Beso...Klm...



Mali i Çukës........!


Eshtë çudia vetë ky mali i Çukës,
Me maja stërmaja si një piramidë.
Në dimër i bardhë si faqja e çupës
Edhe akullnajat si në Antraktidë.

Gufa edhe shpella strehë e kafshërisë,
Rrrungaja të thella veç me ujë dëbore.
Më rri ditë dhe natë ballëpërballë shtëpisë,
Krahët si shqiponjë,kur më merr përdore.

Bredha hijerëndë,Rrepe shekullore,
Lule rozmarine,çajë edhe bli.
Vetë perëndia e ka bërë faltore
Ndaj dhe shpirtin tim e mban fort në gji.

Në krah ka Çajupin,përballë Sejfullanë
Dy pena të arta,nder për vëndin tim.
Çuka dhe Goliku janë baba dhe nanë,
Janë Veri dhe Jug,Lindje Perëndim.

P.S. Mali i Çukës dhe i Golikut,male në vëndlidjen e autorit....

[riza2008]

Ç'të të them....?!

Ç'të të them,çfar të më thuash,
Kjo ndjenja jonë është perëndi.
Të them të dua e të më duash,
Aspak s'e quaj marrëzi.

Ç'të të them,çfar të më thuash,
Gjithçka është folur pa ngritur zë.
Je ngjit' në qiell që të më ruash
Edhe në gjumë vetëm s'më lë.

Ç'të të them,çfar të më thuash,
Për ne ka folur dhe ky Zot.
Edhe me plumb po të më gjuash,
E shtëna jote do iki kotë.

Ç'të të them,çfar të më thuash,
Janë thënë të gjitha s'ka ngelur gjë.
Në zemrën time them që të vuash
Si një princeshë për hiçmosgjë.

[riza2008]

Ndoshta është më mirë kështu.......


Ndoshta është më mirë kështu,
Të shikoj, më shikon e me gojë nuk flasim.
Zemrat i ngurtësojmë gjithashtu
Dhe nga malli pëllcasim.

Ndoshta është më mirë kështu,
Në vetmi pijmë helmin e xhelozisë.
Thahemi e bëhemi kërcu
Dhe dashurisë i vendosim prangat e qelisë.

Ndoshta është më mirë kështu
I hedhim në erë urat e përqafimit.
Më quaj e të quaj hu
Të shtrëmbër si telvikët e mallkimit.

Ndoshta është më mirë kështu,
I mbushim lumenjtë me lot' pikëllimi.
Bëhemi të pamëntë e flasim kuturu
Dhe në botën tjetër le të vijë ndëshkimi....