Besimi i saktë Islam

[ramazan_it]

Besimi i saktë Islam


Këtu do të paraqitet shkurtimisht përmbajta e besimit të saktë, sepse kjo është feja e të gjithë pejgamberëve edhe pse ligjet e tyre ishin të ndryshme. Po ashtu do të sqarohet përsosmëria e Sheriatit (legjislacionit) të Muhamedit -paqja dhe nderimet e Allahut qofshin mbi të- dhe toleranca e tij dhe se ky është vula e ligjeve dhe revelatave (Shpalljeve).

Akideja (besimi) është ajo që njeriu beson dhe e konsideron si fe, qoftë e mirë apo e keqe, qoftë rregullim apo shkatërrim. Ajo që kërkohet është besimi i saktë dhe ato gjëra që i janë obliguar robit, sepse në botë ekzistojnë ideologji të shumta, që me përjashtim të njërës prej tyre të tjerat janë të kota. Ai është besimi me të cilin erdhi libri i Allahut dhe Sunneti i të Dërguarit të Tij – Paqja, shpëtimi dhe nderimi i Allahut qoftë mbi të -. Ai është besimi islam, i cili është i pastër dhe i kulluar nga ndotja e shirkut, bidateve dhe kundërshtimeve. Ky pra është besimi me të cilin erdhi libri i Allahut, po ashtu për këtë argumenton Sunneti i të dërguarit të Allahut – Paqja, shpëtimi dhe nderimi i Allahut qoftë mbi të -, ky është Islami.

Allahu i Lartësuar thotë:
“Padyshim se feja (e vërtetë dhe e pranuar) tek Allahu është Islami.” [Al-Imran. 19]

Në një ajet tjetër Allahu i Lartësuar thotë:
“Këtë ditë Unë e përsosa fenë tuaj për ju, plotësova mirësinë Time mbi ju dhe zgjodha për ju Islamin si fe.” [Al-Maideh. 3]

Pra Islami është feja e Allahut dhe nuk pranohet prej askujt tjetër fe veç saj.

Allahu i Lartësuar thotë:
“Dhe kushdo që kërkon ndonjë fe tjetër përveç Islamit, ajo kurrë nuk do t’i pranohet atij dhe në Botën e Pastajme do të jetë prej të humburve.” [Al-Imran. 85]

Islami është feja e të gjithë pejgamberëve, është feja e babait tonë Ademit -paqja dhe nderimet e Allahut qofshin mbi të- dhe është feja e pejgamberëve pas tij si: Nuhut, Ibrahimit, Musait, Isait, Daudit, Sulejmanit, Is’hakut, Jakubit dhe Jusufit. Gjithashtu është edhe feja e pejgamberëve të tjerë -paqja dhe nderimet e Allahut qofshin mbi to-. Ajo është feja e pejgamberit tonë, Muhamedit -paqja dhe nderimet e Allahut qofshin mbi të- të cilin Allahu e dërgoi për gjithë njerëzimin. Pejgamberi -paqja dhe nderimet e Allahut qofshin mbi të- thotë: “Pejgamberët janë vëllezër, bijtë e një burri me gra të ndryshme dhe feja e tyre është një” (Tra. Buhariu dhe Muslimi). Në një transmetim tjetër të hadithit thuhet: “Janë djemtë e një burri me gra të ndryshme.”

Kuptimi i këtij hadithi është se: Feja e pejgamberëve është një e vetme, është njësimi i Allahut (në adhurim) dhe besimi se Ai është padyshim Zoti i botëve dhe krijuesi i gjithçkaje, i dijshëm për çdo gjë. Gjithashtu është besimi në Botën e Pastajme, ringjalljen, tubimin, xhennetin, zjarrin, peshoren dhe në çështjet e tjera që i përkasin Botës së Pastajme, kurse përsa i përket ligjeve (të pejgamberëve) ato janë të ndryshme. Ky është dhe kuptimi i fjalës: “Janë djemtë e një burri me gra të ndryshme.” Ai e përdori këtë në kuptim figurativ duke pasur për qëllim ligjet.

Allahu i Lartësuar thotë:
“Për secilin prej jush Ne kemi përshkruar një ligj dhe një rrugë të qartë.” [el-Maideh 48]

Janë vëllezër të një babai. Babai i tyre është një dhe nënat e tyre janë të ndryshme. Kështu pra janë pejgamberët; feja e tyre është një e vetme: Njësimi i Allahut dhe përkushtimi i fesë vetëm për Atë. Domethënia e fjalës: ”La ilahe il-la Allah” (Nuk ka të adhuruar tjetër (që e meriton adhurimin) përveç Allahut) është: Veçimi i Allahut në adhurim dhe besimi në Allahun, melaiket (engjëjt), librat dhe të dërguarit e Tij, besimi në Ditën e Fundit (Kjametit), besimi në paracaktimin e Allahut, qoftë ai i mirë apo i keq, dhe besimi në çështjet e tjera si: ringjallja, tubimi, xhenneti, zjarri, peshorja, llogaria, sirati (ura e varur mbi xhehnem) dhe të tjerat.

Kështu pra, feja e pejgamberëve është një. Që të gjithë ata erdhën me këtë çështje -paqja dhe nderimet e Allahut qofshin mbi të-, porse ligjet e tyre ishin të ndryshme, ashtu siç janë djemtë me nëna të ndryshme (kur babai i tyre është një). P.sh.: ligji i Teuratit përmban atë që nuk ndodhet në ligjin e Inxhilit dhe në ligjet që ishin para tij. Ka patur gjëra që nuk ndodhen në të. Po ashtu edhe Sheriati i pejgamberit tonë Muhammedit -paqja dhe nderimet e Allahut qofshin mbi të- përmban gjëra që nuk ndodhen në Teurat e Inxhil.

Allahu i Lartësuar i ka lehtësuar dhe toleruar shumë gjëra këtij popullim, siç thotë në një ajet:
“Ai (pejgamberi) i çliron ata nga barrët e rënda dhe nga prangat që qenë mbi ta.” [el-A'raf. 157]

Pejgamberi -paqja dhe nderimet e Allahut qofshin mbi të- thotë: “Unë jam dërguar me fenë e drejtë, të saktë dhe tolerante.”

Pra Allahu e dërgoi me ligjin tolerant në të cilin nuk ekzistojnë barrët e rënda, nuk përmban barrët e rënda (që ishin tek popujt e mëparshëm) dhe as mundim në fe. Allahu i Lartësuar thotë:
“Dhe nuk ka vënë për ju ndonjë mundim në fe.” [Haxh. 78]

Pasuesit e ligjeve të mëparshme, që ishin para ligjit të pejgamberit tonë -paqja dhe nderimet e Allahut qofshin mbi të-, nuk merrnin tejemum në mos ekzistencën e ujit por i vononin faljet (namazet) dhe i bashkonin derisa të gjenin ujë, dhe më pas merrnin abdes dhe faleshin. Kurse në ligjin e Muhamedit u lejua tejemumi. Nëse dikush nuk gjen ujë ose nuk mundet ta përdori atë, ai merr tejemum me dhé dhe falet. Ka dhe shumë shembuj të tjerë që argumentojnë për lehtësimin dhe tolerancën.

Në kohët e para, çdo pejgamber dërgohej vetëm tek populli i tij, ndërsa pejgamberi Muhamed -paqja dhe nderimet e Allahut qofshin mbi të- u dërgua tek të gjithë njerëzit pa përjashtim. Tek xhindët dhe njerëzit, arabët dhe të huajt, dhe e bëri vulën (i dërguari i fundit) e pejgamberëve.

Ata që ishin para nesh nuk faleshin veçse në kishat, xhamitë, dhe faltoret e tyre. Ndërsa në këtë sheriat të Muhamedit, ti mund të falesh kudo që të jesh. Në çdo tokë që të kapë namazi, ti mund të falesh. Në çdo tokë, qoftë në shkretëtirë apo në toka të braktisura dhe të papunuara. Pejgamberi -paqja dhe nderimet e Allahut qofshin mbi të- thotë në lidhje me këtë pikë: ”Mua më është bërë toka xhami (vend për t’u falur) e pastër dhe pastruese” (Tra.buhariu dhe Muslimi).

Sheriati Islam me të cilin erdhi pejgamberi jonë është një sheriat mjaft i gjerë dhe i lehtë. Në të nuk ekziston mundi, barrët e rrënda dhe prangat (që ishin vënë mbi ata që ishin para nesh). Prej këtyre lehtësimeve është edhe fakti që i sëmuri nuk është i detyruar që të agjërojë. Ai ka mundësi që të mos agjërojë (kur është agjërimi obligim për të) dhe ta plotësojë agjërimin (pasi të shërohet).

Gjithashtu udhëtari e shkurton namazin dhe mund të mos agjërojë e ta plotësojë më pas agjërimin. Për këtë Allahu i Lartësuar thotë:
“Kushdo që është i sëmurë apo në udhëtim, i njëjti numër (i ditëve të cilat ai nuk i agjëroi në kohën e tyre, duhet të plotësohet) nga ditët e tjera (të pastajme).” [el-Bekare. 185].

Po ashtu ai që falet, nëse është i pafuqishëm që të qëndrojë në këmbë mund të falet ulur. Nëse nuk ka mundësi të qëndrojë ulur mund të falet në krahun e tij dhe nëse nuk ka mundësi të qëndrojë në krahun e tij mund të falet shtrirë. Për këtë që përmendëm ka argumente autentike prej Sunnetit të të Dërguarit të Allahut -paqja dhe nderimet e Allahut qofshin mbi të-. Kur njeriu nuk gjen ushqim sa për të mbajtur shpirtin gjallë prej ushqimeve të lejuara, atëherë i lejohet atij që të hajë prej të ngordhurës, etj.: Aq sa të mbajë shpirtin e tij gjallë.

Akideja islame është veçimi i Allahut në adhurim, përkushtimi i fesë vetëm për Atë, të Lartësuarin, besimi në Të, të dërguarin e Tij, librin e Tij, melaiket e Tij, Ditën e Fundit, ringjalljen, tubimin, xhennetin, zjarrin dhe gjërat e tjera që ndodhen në Botën e Pastajme. Po ashtu besimi në caktimin e Allahut, i mirë qoftë apo i keq. Besimi se Allahu i Lartësuar i ka caktuar gjërat, i ka ditur ato, i ka përfshirë dhe i ka shkruar ato.

Prej shtyllave të Islamit është: namazi, zekati, agjërimi dhe haxhi.

Prej detyrave të Islamit dhe obligimeve të tij është xhihadi (lufta) në rrugë të Allahut, urdhërimi për të mirë dhe ndalimi nga e keqja, respektimi i prindërve, lidhja farefisnore, thënia e të vërtetës, mbajtja e amanetit dhe të tjera përveç këtyre.

Islami është dorëzimi ndaj Allahut, bindja dhe nënshtrimi ndaj Tij, (I Lartësuar është Ai) me njësimin e Tij dhe përkushtimi i plotë ndaj Tij. Po ashtu është kryerja e vazhdueshme e urdhërave të Tij dhe urdhërave të të dërguarrit të Tij -paqja dhe nderimet e Allahut qofshin mbi të-, prandaj është quajtur edhe Islam (dorëzim), sepse muslimani ia dorëzon çështjen e tij Allahut, e njëson të Lartësuarin, adhuron vetëm Atë duke mos i shoqëruar Atij askënd, i bindet me nënshtrim urdhërave të Tij dhe i largohet të ndaluarave të Tij, dhe qëndron tek kufijtë e Tij. Ky është Islami. Islami ka pesë shtylla:

1- Dëshmia se nuk ka Zot tjetër (që e meriton adhurimin) përveç Allahut dhe se Muhamedi është i dërguari i Allahut.

2- Falja e namazit.

3- Dhënia e zekatit.

4- Agjërimi i Ramazanit.

5- Haxhi (që kryhet) në shtëpinë e Allahut për atë që ka mundësi ta kryejë atë.

Kuptimi i dy dëshmive është: Njësimi i Allahut e përkushtimi ndaj Tij me sinqeritet dhe të besuarit se Muhamedi -paqja dhe nderimet e Allahut qofshin mbi të- është i dërguari i Tij. Këto dy dëshmi janë baza dhe themeli i fesë. Nuk ka të adhuruar që e meriton adhurimin përveç Allahut, Një të Vetëm. Ky pra është kuptimi i fjalës La ilahe il-la Allah (nuk ka të adhuruar me të drejtë tjetër përveç Allahut), ashtu siç thotë Allahu i Lartësuar në një ajet:
“Kjo ngaqë Allahu, Ai është i Vërteti, i Përhershmi (Zoti i Vërtetë që s’ka shok e të barabartë me Të) dhe gjithçka që ata (politeistët) lusin në vend të Allahut ose përkrah Tij, është e rremë dhe e kotë.” [el-Haxh. 62]

Ndërsa dëshmia “Muhamedi është i dërguari i Allahut” do të thotë: Të dëshmosh me siguri të plotë dhe dituri se Muhamedi, biri i Abdullahit, biri i Abdulmutalibit, Hashimiu, mekasi dhe më pas medinasi është me të vërtetë i dërguari i Allahut dhe është më i nderuari i robëve të Allahut. Të afërmit e tij dhe familja e tij janë më të mirët e popullit Arab pa përjashtim. Pra, ai është i zgjedhuri i të zgjedhurve -paqja dhe nderimet e Allahut qofshin mbi të- dhe mbi familjen e tij. Ai është zotëria i bijve të Ademit -paqja dhe nderimet e Allahut qofshin mbi të-.

Detyra jote është që të besosh se Allahu e dërgoi atë për të gjithë njerëzimin, tek xhindët dhe njerëzit, tek meshkujt dhe femrat, tek arabët dhe të huajt, tek të pasurit dhe të varfërit, tek banorët e qytetit dhe të stepave, pra tek të gjithë. Ai është i dërguari i Allahut tek të gjithë dhe ai që e pason atë ka siguruar xhennetin, ndërsa ai që e kundërshton urdhërin e tij ka siguruar zjarrin.

Pejgamberi -paqja dhe nderimet e Allahut qofshin mbi të- thotë: “I gjithë populli im do të hyjë në xhennet përveç atij që refuzon.” I thanë: O i dërguari i Allahut! Kush është ai që refuzon?! Ai tha: “Kush më bindet mua do të hyjë në xhennet dhe kush më kundërshton me padyshim që ka refuzuar” (Transmenton Buhariu në Sahihun e tij).

Tërësia përbërëse e kësaj akideje madhështore islame është: Njësimi i Allahut dhe përkushtimi me sinqeritet ndaj Tij, besimi në të dërguarin e Tij Muhamedin -paqja dhe nderimet e Allahut qofshin mbi të-, se ai me të vërtetë është i dërguari i Allahut. Gjithashtu përbëhet nga besimi në të gjithë të dërguarit, besimi në obligimin e namazit, zekatit, agjërimit dhe haxhit. Po ashtu nga besimi në Allah, melaiket e Tij, të dërguarit e Tij, caktimi i Tij, qoftë i mirë apo i keq, dhe besimi në çdo gjë që ka njoftuar Allahu dhe i dërguari i Tij.


Shkëputur nga broshura:
“Çfrarë e trondisin akiden”
(Origjina e kësaj broshurë është një ligjeratë e shejhut të nderuar -Allahu e mëshiroftë-)

Autor:
Abdulaziz ibn Abdullah ibn Baz

Përktheu:
Bledar Aliu

Esselamun alejkum we rahmetullahi we berekatuhu!

[ramazan_it]

Si ta shtosh besimin tënd

Ibni Kajjim ka thënë:

“Nëse në zemër mbillet pema e dashurisë dhe vaditet me ujin e sinqeritetit dhe me pasimin e zotëriut të njerëzve do t’i japë të gjitha llojet e fruteve në çdo kohë në emër të Allahut, rrënjët e saj janë thellë në zemër të besimtarit, ndërsa degët e saj janë të lidhura me Sidretul Munteha”.

Kur njeriu i dëshmon dy dëshmitë dhe e njëhson Allahun ka mbjellur farën e imanit ose do të kujdeset për të, e të bëhet pemë e madhe ose do ta lë të vyshket e të prishet.

Gjëja ndër më të rëndësishmet për të arritur te akidja e ehli sunneh ëe xhemaah, është të kuptuarit e domethënies së imanit (besimit) se iman është të besuarit me zemër, të shqiptuarit me gojë dhe të vepruarit me gjymtyrë, imani shtohet me bindjen ndaj Allahut dhe dobësohet me kundërshtimin e Tij.

Ja tetë mënyra të rritjes së imanit.

1- Njohja e Allahut të Lartësuar.

Njohja e Allahut të Lartësuar është mënyra e parë për rritjen e imanit (besimit). Nuk është njohje e tij vetëm njëhsimi me gjuhë, por a e ke njohur Allahun e Lartësuar me emrat, lartësinë, madhështinë dhe cilësit e Tij të përsosura, që të mbushet zemra me dashuri dhe frikë sëbashku e më pas ta adhurosh Atë me këto cilësi.

Kur njeriu e njeh Zotin e Tij dhe beson në Të shpërthejnë burimet e hajrit në zemër dhe shpërndahen nëpër gjymtyrët e tij në bazë të dijes dhe forcës së imanit (besimit) për aq sa e njeh ky njeri Zotin e tij dhe e adhuron Atë.

Dija është rruga e njohjes së Allahut.

Më i ditur te Allahu është ai njeri i cili i frikësohet Atij më së shumti.

Allahu i Lartësuar thotë:

“… po Allahut i kanë frikën nga robërit e Tij vetëm dijetarët …” (El Fatir: 28)

Çdo musliman duhet ta forcojë themelin e fesë së tij duke studiuar akiden (besimin) e saktë dhe duke iu ruajtur besimit të prishur.

2- Të medituarit mbi domethënien e Kuranit.

Në kohën e sotme shumë prej muslimanëve e lexojnë Kuranin por rëndësia e tyre është që të bëjnë hatmen (leximin e të gjithë Kuranit) pa medituar në domethënien e tij dhe pa i kuptuar shprehjet. Të medituarit në domthënien e Kuranit është ndër shkaqet më të rëndësishme për rritjen e imanit.

Allahu i Lartësuar për cilësitë e besimtarëve të sinqertë thotë:

“E besimtar të vërtetë janë vetëm ata, të cilët kur përmendet Allahu u rrënqethen zemrat e tyre, të cilëve kur u lexohen ajetet e Tij u shtohet besimi, dhe që janë të mbështetur vetëm te Zoti i tyre.” (El Enfal: 2)

Allahu i Lartësuar na ka urdhëruar që të meditojmë në domethënien e Kuranit ku thotë:

“(Ky është) libër i begatshëm. Ne ta shpallëm ty këtë, që t’i studiojnë argumentet e tij që të marrin mësim prej tij ata që kanë mend.” (Sad: 29)

Ndërsa ai i cili vetëm e lexon dhe nuk mediton në domethënien e ajeteve, për të thotë i Lartësuari:

“A nuk e studiojnë me vëmendje Kur’anin? Por jo, ata janë zemra që kanë drynat e vet.” (Muhammed: 24)

Ibni Kajjim ka thënë:

Nëse dëshiron që të përfitosh prej Kuranit bëje që zemra jote të jetë prezent gjatë leximit dhe dëgjimit të tij, lëshoje dëgjimin tënd dhe koncentrohu kur dikush të drejtohet me të, sepse ky është fjalim i Allahut për ty me gjuhën e të Dërguarit të Tij.

Allahu i Lartësuar thotë:

“Në të gjitha këto, për atë që ka mendje të shëndoshë dhe që i ka vënë veshin me vëmendje, ka argumente.” (Kaf: 37)

3- Njohja e të Dërguarit të Allahut, paqja dhe shpëtimi i Zotit qofshin mbi të.

Njohja e të Dërguarit, sires (autobiografisë), mrrekullive të tij, me këtë rritet imani dhe beson jobesimtari.

Nuk plotësohet imani i besimtarit derisa të jetë i Dërguari i Allahut, paqja dhe shpëtimi i Zotit qofshin mbi të, për të më i dashur se vetvetja e tij.

Allahu i Lartësuar thotë:

“Thuaj: Nëse e doni Allahun, atëherë ejani pas meje që Allahu t’ju dojë…” (Ali Imaran: 31)

Çdo musliman duhet ta lexojë sirën e të Dërguarit të Allahut, të njohë karakterin e tij mrekullitë tij, ta marrë atë për shembull dhe ta pasojë në të gjitha punët e tij.

4- Të medituarit në krijimet e Allahut.

Të medituarit në ato cfarë i ka krijuar Allahu i Lartësuar, është ndër ibadetet më madhështore. Këtë shumica e muslimanëve e kanë harruar tani. Kjo është mënyra më e rëndësishme për arritjen e të vërtetës dhe largimi nga dyshimet, si dhe rritjen e imanit.

Kur ka zbritur thënia e Allahut të Lartësuar:

“Në krijimin e qiejve e të tokës, në ndryshimin e natës dhe të ditës, ka argumente të qarta për ata që kanë arsye dhe intelekt.” (Ali Imran:190)

I Dëguari i Allahut paqja dhe shpëtimi i Zotit qofshin mbi të, ka thënë:

Mjer për atë që e lexon e nuk mediton në të.

Shiko përreth teje, në qiell dhe tokë, kodra dhe pemë, si dhe shiko në cdo fryt që e han, përkundrazi shiko në veten tënde sepse të shikuarit në vetveten të mjafton.

Allahu i Lartësuar thotë:

“Edhe në tokë ka argumente për ata të bindurit. Po edhe në veten tuaj. A nuk jeni ka e shihni.” (Edh Dharijat: 20-21)

5- Të vepruarit e sa më shumë nafileve pas farzit.

Të shpeshtuarit e nafileve sjellën dashurinë e Allahut ndaj teje, prandaj fal nafile pas farzit, si namaz nate, agjëro të hënën dhe të enjtën, jep sadeka. Çdo punë e mirë shkakton rritjen e imanit në zemër. Sepse është rruga e cila sjellë dashurinë e Allahut.

Në hadith kudsij thuhet:

“Nuk më afrohet robi im me asgjë më të dashur te Unë sesa me atë që ia kam bërë farz (obligim). Robi do të më afrohet pandërprerë përderisa të mos e dua. E kur ta dua, do të bëhem ndëgjimi i tij me të cilin ndëgjon, të pamurit e tij me të cilin shikon, duart e tij të cilat i shtrin, dhe këmbët e tij me të cilat ec, e mbrotje nga Unë, Unë do ta mbroj. Nëse më lutet do t’i përgjigjem e nëse më kërkon do t’i jap.” (Sahihul Buhari)

6- Të afruarit nga veprat e mira.

Të afruarit nga ambientet e hajrit ta rrisin imanin, ndërsa të afruarit nga gjërat e ndalura ta dobësojnë imanin.

Largoje zemrën tënde nga filmat dhe telenovelat, nga këngët, nga lakmia e të shikuarit e haramit, dhe largimi nga shoqëria e keqe dhe shoqërohu me besimtarë.

I Dërguari i Allahut, paqja dhe shpëtimi i Zotit qofshin mbi të ka thnë:

“Shembulli i shoqëruesit të mirë është si shembulli i bartësit të miskut. Nëse nuk arrin të marrësh prej tij atëherë bile të arrinë era e tij. Shembulli i shoqëruesit të keq është si shembulli i farkatarit, nëse nuk ndytesh me katranin e tij do të arrijë tymi.” (Muttefekun Alejhi) dhe thotë: “Njeriu është në fenë e shokut të vet, cdonjëri prej jush le të shikojë se cilin e shoqëron.” (Ebu Davudi)

7- Dhikri (të përmendurit e Allahut të Lartësuar)

I Dërguari i Allahut paqja dhe shpëtimi i Zotit qofshin mbi të ka thënë:

“Dallimi ndërmjet atij që e kujton Allahun dhe atij që nuk e kujton, është si i gjalli me të vdekurin.” (Buhariu)

I Dërguari i Allahut ka thënë:

Fjalët më të mira pas Kur’anit janë katër, e ato janë nga Kurani, Subhanall llahi wel hamdulil lahi we la ilahe il lall llahu wall llahu ekber…” (Muslimi)

8- Thirrja në rrugë të Allahut.


Allahu i Lartësuar thotë:

“Nga ju le të jetë një grup që thërret në atë që është e dobishme, urdhëron për punë të mbara dhe ndalon nga e keqja.” (Ali Imran: 104) dhe thotë: “Kush është në rrugë më të mirë se ai që thërret në rrugën e Allahut, që bën vepra të mira, dhe që thotë unë: Unë jam prej muslimanëve” (Fussilet: 33)

I Dërguari i Allahut ka thënë: “Feja është këshillë, thamë: Për kë o i Dërguari i Allahut? Tha: Për Allahun, librin e Tij, për imamët e muslimanëve, dhe njerëzit e rëndomtë prej tyre.” (Muslimi)
__________________

"Përmirëso sjelljen tënde përpara se të kërkosh nga të tjerët të përmirsojnë të tyrën"
[Ebu Bekri radijallahu anhu]

Esselamun alejkum we rahmetullahi we berekatuhu.

[AnaH_M]

flm per keto shkrime qe ke sjell,por keshtu tema mendoj se ka pasur edhe me heret...

[ramazan_it]

flm per keto shkrime qe ke sjell,por keshtu tema mendoj se ka pasur edhe me heret...

Esselamun alejkum vëllau Njoni-ch.

Ndoshta ka pasur më parë kësi temash, por jo të njëjta, por qëllimi im ka qenë se duhet të përfitojmë dhe që të mos harrojmë në besimin tonë Islam dhe besoj se do të kemi dobi nga kjo si ne edhe ata që hynë si fillestar në këtë komunitet musliman. Të tregoj të drejtën, se nuk po e prisja nga nji person që e quan vehten musliman që ta bëjë nji postim për të treguar se ka pasur edhe më herët. Ne duhet të jemi nga ato që edhe pse e dimë këtë, por është mirë që të përsëritet. Në kohën e xhahiletit, a nuk ju ka ndodhur që nji film e shikonim dy herë, apo të mos them tre ose më shumë herë. Po pse? Pse na ka pëlqyer, natyrisht. Atëherë vjen pyetja: A nuk na pëlqen të flasim për Imanin ( besimin ) Islam???

All-llahu na dhashtë durim në ngacmime e shejtanit ( Eudhubilahi-min-shejtani-rraxhim ) dhe na bëftë prej tyre që kërkojmë mbrojtje nga All-llahu s.v.t., se vetëm Ai është më i Fuqishmi.

Mos e haro përshëndetjen Islame, se do të përfitosh shumë sevape në të dhe mos nguro, se ajo e shton dashurinë e muslimanëve.

Ja ku e ke hadithin si argument për këtë që thashë:

“A doni që t'ju udhëzoj në një gjë që nëse e punoni do të duheni: - Përhapeni selamin mes jush”. (Transmeton Muslimi).

Ky urdhër për ta përhapur selamin u dha që të përhapet hajri (dobia), të bashkohen zemrat dhe të unjësohen radhët tona.


Esselamun alejkum we rahmetullahi we berekatuhu.

[master2006]

Allahu i Lartësuar thotë:

“… po Allahut i kanë frikën nga robërit e Tij vetëm dijetarët …” (El Fatir: 28)

Pershendetje ramazan_it,

do te doja te ndalem vetem ne kete rast per nje diskutim te shkurter.

Ky perkthim qe ke sjellur ti nga Kurani, i bie sikur qe Allahut friken ja kane vetem dijetaret, perjashtuar ketu mua, ty dhe te gjithe ata qe e quajne veten musliman. Pra vetem ata pak persona qe jane "dijetar" ia kane friken Allahut? dhe te gjithe te tjeret nuk ia kane friken?


Perkthimi i Kuranit te cilin e perdori une me shume ka nje perkthim me ndryshe dhe me duket shume me i arsyeshem:

[35:28] Gjithashtu, njerëzit, kafshët, dhe bagëtitë janë lloj lloj ngjyrash. Kjo është pse njerëzit që ia kanë vërtetë dronë Allahut janë ata që janë të dijshëm. Allahu është i Plotfuqishëm, Falës.

A nuk mendon se perkthimi qe ke sjellur ti, e qe eshte perkthimi me i perhapur tek shqiptaret, eshte i perkthyer gabimisht? Personalisht une mendoj se ky eshte njeri prej leshimeve me te medha ne perkthimin e Kuranit nga Sherif Ahmeti, e ndoshta edhe ne perkthime te tjera.

Te pershendes.

[AnaH_M]

Flm per sqarimet, zoti te shperblefte.

[666soldier666]

e keni mbyt ket forum me islamin na lini pak hapsir te pakten per krishlinje mos na flisni per arab

[ramazan_it]

Esselamun alejkum master2006.

Sa i përket asaj që don me diskutuar, unë se shoh që është e nevojshme me diskutuar, gjë që me ty shpesh herë që kemi nisur me diskutu, kemi pasur nji përfubndim, se është e kotë me diskutu ne të dy, sepse ti nuk pranon asgjë nga ata që thonë dijetarët, sepse ti ndoshta të duket vetja më superior se ata. E komenton Kur'anin sipas dijes tënde, pa pyetur dijetarë.

All-llahu na udhëzoftë dhe na bashkoftë në të vërtetën.

Sa për ajetin që thue se përkthimi i Kur'anit nga Sherif Ahmeti është gabim, ja unë po ta sjell edhe përkthimin e Kur'anit sipas Hasan Nahi-t dhe po injëjti ajet në përkthimin e tij është:

" 35:28. Njerëzit, kafshët dhe bagëtitë janë llojesh të ndryshme gjithashtu. Në të vërtetë, nga robërit e Tij, Allahut i frikësohen vetëm dijetarët, (që e dinë se) Allahu është vërtet i Plotfuqishëm dhe Falës. "

Përkthimin e Kur'anit që thua ti ( Pa emër të përkthyesit ) ne nuk mund ta dimë se a është e vërtetë ajo që thue ti! Por të këshilloj se nuk mundesh ti me thanë se ata të tjerët e paskan gabim, kurse ai që lexon ti është mirë.

All-llahu Ualem ( All-llahu e din më së miri ).

Esselamun alejkum.

[ramazan_it]

e keni mbyt ket forum me islamin na lini pak hapsir te pakten per krishlinje mos na flisni per arab

Për SATANISTËT nuk ka hapësirë tek KOMUNITETI MUSLIMAN.

[666soldier666]

Për SATANISTËT nuk ka hapësirë tek KOMUNITETI MUSLIMAN.

leni prdhat po flisni shqip se kan 500 vjet ato minaretet e na kenojne arbisht e asnje si mer vesh