Vellazeria Ne Islam

[ramazan_it]

VELLAZERIA NE ISLAM



Hasan El Basri

Nga libri: Ndjej shushullimen, mikun nuk e shoh!



Thuhet se, kur do të ndodhë Dita e Gjykimit, lajmëtari do të thërrasë:

“Le të ngrihet tash ai, për të cilin All-llahu i madhëruar e ka marrë si obligim se do ta shpërblejë prej Vetes”!
Dhe atëherë do të ngrihet vetëm ai që i ka ndihmuar vëllait të vet nevojtar, apo i cili ia ka falur vëllait të vet padrejtësinë e bërë, ose i cili vëllait të vet i ka dhuruar diç nga të mirat me të cilat e ka shpërblyer All-llahu xh.sh.

Njerëzorja shihet në sinqeritetin ndaj të tjerëve, afrimin ndihmë vëllezërve nga feja, në mirëbërjen dhe largimin e vështirësive nga fqinjët e afërm.

E mbaj mend kohën kur njerëzit i kanë urdhëruar të afërmit që të mos e refuzojnë e lënë të dëshpëruar asnjë nevojtar. Njeriu do të pyetet për çdo gjë që harxhon, si dhe për harxhimet që i ka bërë për prindërit e vet. Mirëpo, nuk do të pyetet për harxhimet që i ka bërë për vëllain në fe dhe për përuljet tjera ndaj All-llahut xh.sh., sepse Atij i vjen turp ta pyesë për atë që e ka harxhuar për këto qëllime.

Bëhu fqi i mirë, do të jeshë besimtar! Dëshiroju njerëzve atë që e dëshiron për vete, do të bëhesh i drejtë! Mos qesh shumë sepse kjo ta dëmton zemrën dhe tërë trupin!

I dërguari i All-llahut, s.a.v.s., ka thënë:

“Pasardhësit e mi do të hyjnë në Xhennet me mëshirën e All-llahut xh.sh., me pastërtinë e zemrës dhe për mëshirën që e kanë ndjere ndaj të gjithë muslimanëve, e nuk do të hyjnë vetëm për shkak namazit e agjërimit të shumtë”.

Muslimani është pasqyrë e muslimanit: përmes tij ai i vëren të metat e veta dhe i sheh gabimet. Më parë kur muslimani e takonte vëllain e vet i thoshte: “Vëllai im, unë nuk mund t’i shoh e as t’i di të gjitha mëkatet e mia. Andaj, nëse në diçka e sheh të mirën, më urdhëro që ta punoj, ndërsa më ndalo nga e keqja! Umer ibn el -Hattabi, radijall-llah anhu, ka thënë:

“All-llahu e ka mëshiruar çdonjërin që na i bën me dije veprat tona të këqija”!

Ata që ishin para jush i kanë pranuar këshillat e njëri-tjetrit dhe ashtu janë ndihmuar mes vete.

O njeri, ruaju vetëmashtrimit, sepse ti ende nuk je i sigurt se ke shpëtuar nga dënimi i All-llahut; para teje është frika më e madhe dhe ndodhia më e tmerrshme. Në varr do t’ia vësh vetes nën kokë atë që vetë ia ke përgatitur vetes. Nëse ajo është e mirë, edhe ti do të jesh mirë, e nëse ajo është e keqe, edhe ti do të jesh keq. Andaj, puno dhe mos zvarrit në atë që është e mirë.

Përgatitu sa ka kohë!

Ruaju nga zvarritja në këtë. Ti sigurisht do të jesh i pyetur, andaj sa më parë përgatiti përgjigjet e sakta! O njeri, besimtari zgjohet me frikë të perhershme edhe pse është bamirës, ngase si besimtar nuk mund të jetë ndryshe. Ai edhe flen duke u frikesuar edhe pse është bëmirës, sepse si udhëtar nuk mund të jetë ndryshe. Ai gjithnjë është ndërmjet dy frikave: frikës për mëkatet që i ka bërë, ngase nuk e di se çdo të bëjë All-llahu xh.sh. me të, dhe frikës nga vdekja e cila do të vijë e ai nuk e di se në çfarë gjendje do ta gjejë dhe në çfarë sprove All-llahu xh.sh. do ta sprovojë.

O njerëz, unë ju këshilloj, edhe pse aspak nuk jam më i mirë se ju, e as nuk veproj në jetë më mirë se ju. Edhe unë vetes i bëj padrejtësi, sepse nuk zotëroj mbi epshin tim, e as që e shtyj atë në zbatimin e obligimeve ndaj Krijuesit dhe Zotit të tij. Por, sikur besimtari të mos e këshillonte besimtarin tjetër derisa të mos e drejtojë veten, do të humbin udhërrëfyesit, do të zvogëlohej numri i atyre që këshillojnë dhe nuk do të mbetej askush që të thërasë kah All-llahu xh.sh., dhe në zemrat e njerëzve të mbjellë dashurinë ndaj Tij. E, askush nuk do të ndalte as nga mëkatet. Por, jeta bëhet në shoqërim me të diturit dhe në këshillim me njeri-tjetrin. Për të devotshmit jeta e vërtetë ngërthehet në këtë. Prandaj prezentoni nëpër ndejat ku dëgjohen këshillat dhe ruani ato ndeja ashtu që gjithnjë të mund të ndjehet fjala e këshillimit. Dhe frikësojuni Allllahut xh.sh. ashtu siç u është urdhëruar!” Vdisni vetëm si muslimanë!

Sikur ta mbante mend dikush nga ju atë që unë e kam mbajtur mend dhe po ta kishte parë brezin e parë të muslimanëve, brezin më të mirë, me të vërtetë do të brengosej deri në fund, sepse do të bindej, se më seriozi mes jush është sikur më joseriozi në mesin e tyre, kurse punëtori juaj si ai që në mesin e tyre kurrë nuk është munduar. Po të isha i kënaqur me vetveten, ende do t’ua jepja këtë këshillë, por, All-llahu e di se me vetveten nuk jam i kënaqur,prandaj nuk më vjen mirë t’i jap këshillë tjetrit.


Allahu e mëshiroftë Hasan El Basriun!


Esselam alejkum we rahmetullahi we berekatuhu!