Hoxhollaret qe ran deshmor ne mbrojtje te Atdhut, Kombit dhe Gjuhes Shqipe

[SERAFIM DILO]

Zoteri fen e ke pasur edhe nene sundimin e shkinise po lirin se ke pasur ,po ata qe kane çen katolik po ata protestan po ata Ateiste ne cilen rruge luftuan per Liri apo per idologji fetare

Ishte diçka e thene ne pergjithesi,qe mbase vlen edhe per kotoliket,ortodoksit,myslymanet,protestantet...edh e per tesimonet e Geoves...
Per ateistet nuk vlen,se ne pergjithesi kane ideale o ideologji tjeter.....("bejne lufte kunder atyre qe besojn...").

[master2006]

Rrugën e All-llahut nuk e përcakton ti

I nderuar askund nuk e thash se une percaktoj cfare eshte rruga e Allahut.

All-llahu na ka urdhëruar t'i mbrojmë 5 gjëra:
1) Fenë
2) Atdheun
3) Gjakun
4) Moralin (Nderin)
5) Pasurinë
Nuk kemi faj që atdheu është pjesë e mbrojtur e fesë tonë. Keta çlirimtarë luftuan për dëbimin e armikut = konform Islamit, keta luftuan për liri = konform Islamit, keta luftuan për të mbrojtur gjakun, nderin, moralin dhe pasurinë e shqiptarëve edhe kjo konform Islamit.

Pikerisht kete e thash edhe une, si duket as qe paske lexuar cfare kam shkruar. Ata luftetare pikerisht luftuan per t'i mbrojtur keto qe ke vene ne liste ti, e qe perben Lufte ne Rruge te Zotit.

[injejti]

Zoteri fen e ke pasur edhe nene sundimin e shkinise po lirin se ke pasur ,po ata qe kane çen katolik po ata protestan po ata Ateiste ne cilen rruge luftuan per Liri apo per idologji fetare

ska nga keta as 1 %

fjal jan keto, 99.9 % jan kan musliman.

[Sami Hyseni]

ska nga keta as 1 %

fjal jan keto, 99.9 % jan kan musliman.

E qka kane qene, 0,1%?

[fegi]

Nazifi prapë shkon në kufi dhe bashkohet me Mulla Idrizin. I tregon se çka i kishte ndodhur në familjen e tij fill e për pe. Atëherë, Mulla Idrizi e këshilloi që të kthehet në Përlepnicë e ta gjejë vendin për t’u vendosur vullnetarët shqiptarë në Përlepnicë, sepse ai (Mulla Idrizi) me bashkëpunëtorët e tij, Muharrem Fejza, Sylë Zarbinca, Shefki Desivojca kanë marrë qëndrim për ta sulmuar Gjilanin dhe likuiduar pushtetin komunist që ishte instaluar dhe po kryente mizori ndaj popullatës civile shqiptare.
Nazifi Rrahmani kthehet në Përlepnicë. E siguroi shtabin te Zenel Osmani dhe 30 oda të tjera për vullnetarët e luftës. Të nësermen, Nazifi kthehet te Mulla Idrizi dhe e njoftoi se vendin për Shtab e ka siguruar me 30 oda për qëndrim. Në Përlepnicë, Mulla Idrizi, me ushtrinë e vet hyri me 21 dhjetor të vitit 1944. Aty morën qëndrim që me datën 23 dhjetor (dita e shtunë) të vitit 1944, në ora 6 të mëngjezit të sulmohet Gjilani nga katër anët e tij. Mbasi erdhën vullnetarët e Mulla Idrizit në Përlepnicë, e thirrën Nazifin në Shtab dhe i thanë të jetë komandir i rojës. Atë e obliguan që menjëherë t’i gjejë njerëzit e fshatit që janë më besnikë dhe trima që të japin roje në fshat, në mënyrë që të mos të ndodhin ndonje e keqe nga “partizanët” çetnikë. Dhe, sipas urdhërit të Shtabit të Mulla Idrizit, Nazifi, mobilizoi menjëherë afro 600 vullnetarë në Përlepnicë. Nazif Rrahmani, komandir i luftëtarëve, tha: “O, vëllëzër, betohem para jush, para këtij flamuri, Shtabi, se për së gjalli do t’i thej burgjet e do ti liroj vëllezërit e mi nga burgu i Gjilanit”. Ashtu edhe veproi. Kur doli nga shtëpia, ai u përshëndet me fëmijë dhe me gruan. Në ndarje i thotë të shoqes “Me ty, vetëm në botën tjetër mund të jemi bashkë, se unë po shkoj në Gjilan t’ i thyej burgjet dhe t’i nxjerr shqiptarët nga to, ose do të mbetem dëshmor, se i gjallë pa e kryer këtë mision nuk kthehem në shtëpi”.
Më 23 dhjetor 1943 thyen burgun e Gjilanit, por plagoset dhe vdes pastaj në Ponesh
Prej shtëpie Nazifi mori armët e luftës dhe një qekan për ta thyer burgun e Gjlanit. Ai, më 23 dhetor të viit 1944 e theu burgun e Gjilanit dhe i liroi 37 vetë të burgosur, por në atë aksion të rrezikëshëm, ku rojat e armikut ishin në çdo kënd të rrugës, mori edhe plagë të rënda trupore. Pas këtij aksioni vullnetar, ai largohet shpejt nga ai vend dhe ik në drejtim të “Dheut të Badhë” në Gjilan. Prej 23 dhjetorit, fëmijët e Nazifit mbetën duke e pritur baban e tyre. Por, edhe nëna Kandexhikja mbet duke pritur të shoqin, e djali 3-vjeçar, Ferizi, që tash jeton në botën e jashtme, kurrë nuk thirri më baba. Vërtet, Nazifi nuk u kthye prej asaj dite më në shtëpi. Sa herë që u hapnin ditën dyert e oborrit të shtëpisë, mendojshin se do të kthehet babai i tyre si gjithmonë. Sa herë natën që e ndëgjon ndonjë zhurmë apo shuritje nga jashtë, mendonin se po kthehet prindi, babai i tyre nga Gjilani, Nazifi, trimi i Anamoravës. Nëse ndonjë spiun përcillte natën se mos po vinte Mulla Idrizi te motra apo Nazifi te fëmijët e vet, por ato ishin në pritje të kota, sepse Nazifi kishte ndërruar jetë në fshatin Ponesh, te Mullii i Deniqit, kurse Mulla Idrizi ishte i gjallë në zgafellë të Gjyrishecit. E., Nënë Kadexhikja, ato ditë, ato net, ato vite të pritjeve të gjata, ishin fatkeqe për familjen e saj, sepse u maltretua e u ndëshkua tepër nga vizitat e shpeshta që i bënin spiunët e ndryshëm asaj, herë natën e herë ditën për të marrë në dijeni se ku i gjendet burri i saj, Nazifi. Nëna Kadenxhike shpesh u thoshte të afërmëve: “Lufta e Gjilanit u krye, por vuajtjet na u shtuan. Kijameti e të zezat në familjen time u shtuan. Kurrë natën nuk isha e lirë të flej e qetë, gjithnjë rrija afër fëmijëve dhe përgjoja krismat dhe zhurmën e netëve të vona. “Shpeshherë kam fjetur veshur me tesha, gjumin e bëjsha si lepur në therrë, e herë pas here natën shtëpia ime ishte e përcjllur nga UDB-a e Gjilanit për shkak të burri tim, Nzifit dhe vëllaut tim, Mulla Idrizit”.
Spiunët mendonin se Nazifi do të kthehet natën, por ne nuk dinim se a janë të gjallë apo të vdekur!. Shtëpia ime për komunistët ishte therrë në sy. Më thoshin: “trego burrin ku e ke, se për ndryshe të burgosim dhe të dërjomë me të gjashtë fëmijët në burgun e Nishit (internim- izolim). Nuk dija ku është Nishi, që po dojshin me më que. Gjithshtu, më thojshin, ti marrim kafshët, ti marrim teshat në shtëpi, ta marrim tokën, por edhe shtëpinë ta kallim. Do ti vrasim në fund edhe fëmijët. Nga të gjitha këto kërcënime nuk kisha frikë se isha e lidhur te Zoti, dhe nuk mundën prej meje ta nxjerrin asnjë fjalë”.
Ja, si rrëfen edhe në një rast tjetër Nënë Kandexhike: “Në katër anë shtëpisë ia shtinë zjarrin. Aty ishte edhe duhani që pata punue gjatë verës me fëmijët e mi. Shtëpia u dogj krejt. Fëmijët qajshin me të madhe, sepse në shtëpi nuk kishte guxim askush me na pranue brenda. Shkuam te Ramiz Maxhupi. Hymë me u nxe pak. Shtëpia tue u djeg, në atë moment u lajmërue Brigada e Avdullah Preshevës në Kmetoc. Ishte ora një pasdite. Abdullau, ushtarët i la në Kmetoc, e vetë erdhi me kali te na. Na pyeti se kush po i djeg shtëpitë e shqiptarëve?. Fshatarët e Përlepnicës i tregojnë se Brigadae VII Maqedone, e cila kishte komandant njëfarë Llukën, ajo po bën kërdi tek shqiptarët. U thotë fshatarëve t’u thonë partizanëve le ti shymin (fikun) zjarret që digjnin shtëpitë ose luftën po e fillojmë, se “nëse prindi është ballist, fëmija e gruaja nuk kanë faj”


Nazifi kishte ndërruar jetë në fshatin Ponesh, te Mullii i Deniqit, kurse Mulla Idrizi ishte i gjallë në zgafellë të Gjyrishecit. E., Nënë Kadexhikja, ato ditë, ato net, ato vite të pritjeve të gjata, ishin fatkeqe për familjen e saj, sepse u maltretua e u ndëshkua tepër nga vizitat e shpeshta që i bënin spiunët e ndryshëm asaj, herë natën e herë ditën për të marrë në dijeni se ku i gjendet burri i saj, Nazifi. Nëna Kadenxhike shpesh u thoshte të afërmëve: “Lufta e Gjilanit u krye, por vuajtjet na u shtuan. Kijameti e të zezat në familjen time u shtuan. Kurrë natën nuk isha e lirë të flej e qetë, gjithnjë rrija afër fëmijëve dhe përgjoja krismat dhe zhurmën e netëve të vona. “Shpeshherë kam fjetur veshur me tesha, gjumin e bëjsha si lepur në therrë, e herë pas here natën shtëpia ime ishte e përcjllur nga UDB-a e Gjilanit për shkak të burri tim Nzifit dhe vëllaut tim Mulla Idrizit”.

[master2006]

Ju ( master,ramazan, i njejti e tj.), balit, si duket qenkeni akoma të rinj. Të gjithë kanë luftuar Për Kosovën. Kujto, Amerikanët, Gjermanët etj. me një fjalë NATO-n. E këta nuk kanë luftuar se iu ka thënë "Allahu" i juaj, por ...e dini edhe ju ...ska nevojë t`ju them,pse? Mos ja futni kot, e të provokoni ofendime nga të tjerët. Pastaj po thuani, " po na ofendojnë, shajn etj."

Ske nevoj me u bo bal e te me shesesh mend. E dine te gjithe per çka kane luftuar. Une e thash se ajo per cfare ata kan luftuar vetvetiu perben lufte ne rruge te Zotit, deshe ti apo nuk deshe. Nuk e di cfar problemi ke ti me kete qe nxehesh.

[Abdur-Rahman70]

Me emrin e Allahut, Mëshiruesit, Mëshirëplotit. Vërtet, falënderimi i takon Allahut.

Vertet, Allahu e udhëzon atë qe deshiron Aj, dhe e lenë ne humbje atë qe deshiron Aj.

Oh Njerzë, kur do to vjen koha kur zgjoheni nga gjumi i thelle?!

A nuk e dini hadihtin e mirënjohur, nga i derguari jonë i dashur, Muhammedi (alejhi selatu ve salam), se i pari qe do te hy ne zjarr, do te jetë "muxhahidi". Pse vallë ketë?


Dije, Allahu te udhëzoftë, se Xhihadi eshtë ibadet, ashtu siq eshtë namazi (ruku, sexhde, duaja, shpresa, frika, dashuria, mbeshtetja, kerkimi i udhëzimit dhe faljeve te mekateve etj), agjerimi, zeqati, kerkimi i gjykimit dhe gjykimi, dhe ndalimi i te keqes dhe thirrje per khair dhe mirësi! Krej keto janë ibadete (adhurimie)

Allahu i Madhëruar thotë:

قُلْ إِنَّ صَلاَتِي وَنُسُكِي وَمَحْيَايَ وَمَمَاتِي لِلّهِ رَبِّ الْعَالَمِينَ
لاَ شَرِيكَ لَهُ وَبِذَلِكَ أُمِرْتُ وَأَنَاْ أَوَّلُ الْمُسْلِمِينَ

"Thuaj: “Sigurisht falja ime, kurbani im, jeta ime dhe vdekja ime janë për Allahun, Zotin e Aleminit (njerëzve, xhindëve dhe gjithçkaje që ekziston). Ai nuk ka asnjë shok të barabartë me Të dhe për këtë unë jam urdhëruar dhe unë jam i pari që i nënshtrohem Vullnetit të Tij si Musliman." (An Aam:162-163)

"Ibrahimi (alejhis - selam) i tha mushrikëve: "Çdo vepër që e kam bërë unë dhe gjithçka që ka të bëjë me jetën time e kam bërë vetëm për Allahun e Lartësuar, ndërsa ju i përshkruani Atij shokë (partner) dhe i bëni veprat për dikënd tjetër pos Tij..." (Zad'ul Masir, 3/161)


Oh Njerzë, Allahu ju udhëzoft ne Islam dhe ju permisoftë gjenjde: Keta qe kanë humbur jeten ne luftrat ne balkan kanë vdekur te gjithë, pa perjashtim, si mushrik! Lufta e tyre ka qëne Bi-IsmiVatan dhe demokraci (ne emer te vatanit dhe demokracis), dhe nuk ka qenë per hirë të Allahut të Madhëruar!

Oh Njerzë, A nuk e dini se lufta e tyre ka qenë per implementimin e kushtetutes se shejtanit, ligjeve te bera nga njerzit dhe ndalimin e asaj qe Allahu e ka lejuar, dhe lejimin e asaj qe Allahu e ka ndaluar!?!?!

Oh Njerzë, a nuk e kuptoni, se keta qe kanë luftu nuk e kanë njoftë esencen e shirkut dhe kufrit te madh, (sikur qe jeni ju), dhe nuk e kanë ditur dhe kuptuar Teuhidin dhe as prind e tyre skanë qen musliman e as ata vetë kur nuk kanë hyrë ne Islam?!?! A nuk idhin shumica e prindereve te tyre komunista, apo adhurues se varreve prej tarikateve sufiste, apo ateista?! A nuk e kanë mbeshtetur mbi 90% partin e a taghutit "LDK", Parti DEMOKRATKE?!?!


SubhanAll-llah, I paster je ti Oh Allah, Zoti i Gjithsisë, nga ky shirk dhe kufr i ketyre te mhumburve te vrarë gjatë luftave ne Balkan! Padrejtesi dhe dhulm me i madh eshtë shirku i tyre!

Oh Ju Njerzë, a nuk e kuptoni se ne Bosne lideri i Ushteris ka qenë taghuti Alija Izetbegovic, i cili ka gjykuar me kanunin e shejtanit, dhe ka qenë pro-demokratik dhe haptas e ka perkrah Demokracin?!?!?! Ka berë shirk te kjartë dhe prap e kanë konsdieruar si "lider i Muslimanve"?!?!

Qfarë "muxhahida!" janë ata qe kanë luftu dhe i kanë dhenë mbeshtetje ketij taghuti duke e quajtur Musliman dhe Amir (lider) te Ushtris se "muslimanve"?!

Zgjohuni nga ky gjumë i thellë!!!

In his book Ad-Daa’ Wad-Dawaa’, Ibn Al-Qayyim explains the hadith of the first three to be thrown into Hell on the Day of Resurrection. He says:

“from Abu Hurayrah, who said, “I heard the Messenger of Allah say, ‘ Verily, the first to be judged on the Day of Resurrection will be a man who had died as a martyr. He will be brought forward. Allah will remind him of the favours He had bestowed upon him and the man will acknowledge them. Then He will ask him: `What did you do to express gratitude for it?’ The man will reply: `I fought for Your Cause till I was martyred.’ Allah will say: `You have lied. You fought so that people might call you courageous; and they have done so.’ Command will then be issued about him and he will be dragged on his face and thrown into Hell. Next a man who had acquired and imparted knowledge and read the Qur’an will be brought forward, Allah will remind him of the favours He had bestowed upon him and the man will acknowledge them. Then He will ask him: `What did you do to express gratitude for it?’ The man will reply: `I acquired knowledge and taught it, and read the Qur’an for Your sake.’ Allah will say to him: `You have lied. You acquired knowledge so that people might call you a learned (man), and you read the Qur’an so that they might call you a reciter, and they have done so.’ Command will then be issued about him, and he will be dragged on his face and thrown into Hell. Next a man whom Allah had made affluent and to whom Allah had given plenty of wealth, will be brought forward, Allah will remind him of the favours He had bestowed upon him and the man will acknowledge them. He will ask him: `What did you do to express gratitude for it?’ The man will reply: `I did not neglect any of the ways You liked wealth to be spend liberally for Your sake’. Allah will say to him: `You have lied. You did it so that people might call you generous, and they have done so.’ Command will then be issued about him and he will be dragged on his face and thrown into Hell.”

And the wording, “So these are the first of Allaah’s creation the Fire will be kindled with on the Day of Resurrection“

Saheeh Muslim, 13/45/1905

Then he says:

“And I heard Shaykh Al-Islaam Ibn Taymiyyah say, “Just as the best of the people are the Prophets, then the worst of the people is the one who imitates them, giving the false impression that he is from them while he is not from them. The best of people after them are the Ulemaa’ and the Shuhadaa’ and the Siddeeqoon and the Mukhlisoon, and the worst of the people is the one who imitates them while giving the false impression that he is from them, while he is not from them.”

Ad-Daa’ Wad-Dawaa’ pp38-39

[ximi_abedini]

sedi qka i futni hundet gjithkund juve qe ju pengon feja islame une ket tem nuk e kam hap qe ju te komentoni por qe te mesoni historin e ketyre trimeave qe dhan gjithqka vetem e vetem qe kosova te frymoj lirshum kete tem e kam hap edhe per tju tregu disa patriotave ketu ne forum qe neve si musliman dhe hoxhollaret i quajn tradhtar turq dhe i ofendojn ne menyrat me te kqiaja ndersa realiteti eshte ndryshe pikrish hoxhollaret ishin ne vien e par te frontit dhe kete duhet tu a ket lakmi qdo njeri ne bot e posaqerisht prijsit fetar te feve tjera

tjetra kjo eshte hap ne nenforumin musliman dhe ju o jomusliman sedi qfar kerkoni ketu ju mund te lexoni por skeni te drejt te komentoni sepse keni nenforumin tuaj ne spo ju pengojm ne nenforumet tuaj dhe kerkoj qe as ju te mos na pengoni ne nenforumin ton

lus moderatoret qe ti fshin te gjitha postimet qe po e flliqin edhe ket tem

[ximi_abedini]

Mulla Fadil Rashiti ishte hoxhë, i cili ra dëshmor,
E dha jetën për liri, për Kosovë, me pushkë n’dorë…

Nga Mexhid Yvejsi, Gjakovë

Lindi me 25 Janar 1975, në katundin Petrovë në rrethin e Shtimes. Rrjedh prej një familje fshatare, por e edukuar në frymën fetare e atdhetare.

Mësimet fillestare i kreu në vendlindje, me suskes të shkëlqyeshëm. Mësimet e mesme i vazhdoi në Prishtinë, ku qe regjistrue në Medresenë “Alauddin”.

Fadil Rashiti , sikurse në shkollën fillore, ku ishte dalluar, edhe në Medresënë “Alauddin” të Prishtinës, të cilën e kreu në vitin 1994, ishte nxënës i shkëlqyeshëm, me sjellje shembullore…

Në vitin 1994, posa e kreu Medresenë, Mulla Fadil Rashiti në moshën 19 vjeçare filloi zyrtarisht m’i praktikue ato që në shkollë i kishte mësue. E filloi detyrën e Imamit në Xhaminë e katundit, ku kishte lindur, ku ishte rritur, ku edhe katundi, hoxhën e ri, me gëzim e kishte pritur…

Gjatë shërbimit të tij, në katund e në xhami, Mulla Fadili, si një hoxhë i ri, i dashur, punëtor, përparimtar, guximtar, atdhetar, studiues, për fashatarët e tij u bë një shembull frymëzues…

Gjatë shërbimit në fshatin e tij, kohë pas kohe, Mulla Fadili shkonte në Prishtinë, ku ishte regjistrue në Fakultetin e Studimeve Islame dhe i jepte provimet në afatin e duhur…

Mulla Fadili kështu veproj deri në pranverën e vitit 1998, kur kishte absolvue, por në vend se të përgatitej për provimet e afatit të muajit qershor, ai veç ishte përgatitur për provimin e jetës, provimin shpirtërorë…

Mulla Fadil Reshiti e la afatin e qershorit, e la familjen, e la xhaminë, e la katundin, u nda nga të gjitha, por u bashkue me disa shokë e së bashku hynë në radhët e Ushtrisë Çlirimtare të Kosovës, në Krojmirë të Drenicës…

Pas një kohë qëndrimi në pikën e Krojmirit, bashkë me ushtarë të tjerë, Mulla Fadili kaloi në rrethin e Shtimles, për të formuar një pikë të re, pikërisht në katundin Rancë, që përfshinte Zonën Operative të Nerodimles…

Mulla Fadilit, djaloshit 23 vjeçar, sa i kishte hije uniforma e hoxhës, e fetarit, njashtu i kishte uniforma e ushtarit, e luftëtarit…

Tani hoxha me uniformën e ushtarit, në kohën e lirë, kur ishte më qetësi, iu fliste eprorëve, ushtarëve, iu mbante hytbe, predikime, këshillime të ndryshme, nga aspekti moral-fetar-islamik, të bazuara në burimet kur’anore e profetike, se si duhet luftuar kundër forcave armike…

Hoxha, Mulla Fadil Rashiti me ligjëratat e tij , me këshillat e tij, me predikimet e tij, që kishin frymë hyjnore, iu shtonte moralin luftarak ushtarëve dhe eprorëve…

Përveç fjalëve, predikimeve, këshillave, që kishin shumë rëndësi, siç urdhëron feja, Mulla Fadili muerr pjesë si luftëtar i guximshëm në disa beteja…

Beteja që u zhvilluen në Grykën e Cërnalevës kundër makinerisë serbe, ushtarake-policore, vrastare, me forcat e Ushtrisë Çlirimtare…

Hoxha, Mulla Fadili me shokë, ushtarë të UÇK-së, luftuan e qëndruan nëpër istikame, në muajin shtator, 1998, në kuadër të Brigadës 161 “Ahmet Kaçiku”, duke e mbrojtur pikën e katundit Jezerc, në rrethin e Ferizajit…

Ditën e hënë, me 14 dhjetor 1998, Mulla Fadil Rashiti me ushtarë të UÇK-së, duke u kthye nga Shqipnija, ku kishin shkuar për armatim, ranë në një kurth të armikut, ku u vranë 36 ushtarë, ndër ta edhe hoxha, Mulla Fadili Rashiti….

Hoxha, Mulla Fadil Rashiti nuk pati çka t’i dhurojë tjetër Kosovës, ç’ështjës shqiptare, përpos jetës, në moshën 23 vjeçare…

[referi_1]

Rrugën e All-llahut nuk e përcakton ti
All-llahu na ka urdhëruar t'i mbrojmë 5 gjëra:
1) Fenë
2) Atdheun
3) Gjakun
4) Moralin (Nderin)
5) Pasurinë
Nuk kemi faj që atdheu është pjesë e mbrojtur e fesë tonë. Keta çlirimtarë luftuan për dëbimin e armikut = konform Islamit, keta luftuan për liri = konform Islamit, keta luftuan për të mbrojtur gjakun, nderin, moralin dhe pasurinë e shqiptarëve edhe kjo konform Islamit.

Prishtina duhet patur kujdes sepse duhet veçuar nji gjë me rëndësi dhe nëse e kuptojmë kët atëher do ta kuptojmë edhe çështjen e xhihadit.Dhe kjo është se njeriu për Allah bën xhihad të madh pra me veten e tij [duke derdh gjakun] DUKE SAKRIFIKUAR DUNJANË,PRA DUKE SAKRIFIKUAR PASURINË E TIJ,,ATDHEUN,FAMILJEN,RAHATINË..ETJ.
Pra a po e shiqoni se kush na qenka muxhahid?
NUk është muxhahid ai që lufton për atdheun ashtu si luftuan këta mushrikat e UKÇ-së,por thjesht ajo ishte nji luftë nacionale që populli shqiptar ti marr të drejtat,ose të çlirohet nga ky e ai shtypës...dhe përsëri tani janë nën sundimin e demokracisë.
Bile mushrikët e Mekkes së kohës së profetit kishin bindje ma të madhe për Allahun ashtu siç bëri dua gjyshji i profetit kundra Ebrehesë me nji dua të sinqertë DUKE MOS I BËRË SHIRK të drejtuar Allahut edhe pse ai ishte mushrik por e dinte se Allahu do ta shkatëron Ebrehen dhe ashtu edhe ndodhi...
Muhaxhirët e parë sakrifikuan tërë pasurinë pra e lanë vatanin dhe ma të dashurit e tyre pra Mekken vendin e shenjtë...
Vatani janë gurët ore njeri dhe për neve nëse lajmërohet diku nji vend sherijatik e kemi obligim të ikim nga ky vend kufri ku na jemi të shtypur në çdo aspekt nga vetë kafirat tanë që quhe musliman.Pra a e po shiqon se si po lihet vatani për fe?
Pra vendi im i vërtetë është edhe në Japoni ose havai nëse atje bëjnë sherijat...
Lereni këto iluzione që ju mashtrojnë hoxhallarët e iblisit..
Nuk kemi na nevoj të krenohemi me këtë dhe atë mushrik që ranë në luftë për shqiptarinë dhe demokracinë ne kemi me çka dhe me cilin të krenohemi.
të mos i ngatërrojmë ata që ranë dëshmor për kombin sepse ata janë dëshmorët e kombit,të gjuhës shqipe të flamurit POR ASSESI TË ALLAHUT,mos e ngatërroni Allahun dhe fenë e tij me nacionalizmin.
Për këta që ranë dëshmor duhet të krenohen shqiptarët nacionalistët,ato që e duajnë gjuhën,flamurin,kombin,bashkimin e trojeve shqiptare por jo muslimanët...
Islami ska të bëj me këta...dhe këtë e din tërë shqiptarët e vetëm na nuk e dim po sa injorantë paskemi qenë.
Shiqoje pasusin e vllaut Abdurrahman se si ka thënë Ibn Tejmijje se njerëzit ma të mirë janë Porfetët kurse ma të këqinjët janë ata që shtirren e që imitojnë ata [profetët].Prej njerëzve ma të mirë janë ulematë dhe shuhedatë [shehidat] sidikinët [t drejtit ] dhe muhlisunët [punëmirët]...
Por blisi përsëri u fut shubuhate të panumërta njerëzve që kan sëmurje dhe nuk e kan kuptuar fenë si duhet sepse ata nuk e din domethënjen se ai që lufton të mbron vatanin kuptimi është ai që lufton që të mbron sherijatin dhe muslimanët [QË FJALA E ALLAHUT TË JETË MA E LARTA]që janë aty e kursesi gurët dhe lumenjtë dhe kodrinat...ja rabbi ja rabbi.