Si te shprehemi

[mia@]

Ke hyr ne mes te muhabetit prandaj

Une e lexova njer temen nga fillimi, se s'te fal njeri gabime ne keto lloj temash

Fakti qe shkruajti ate pas postimit tim qe thashe eshte e gjinise mashkullore me la te dyshoja qe e beri vetem per te kundershtuar.

[javan]

Dy mohore ne gjuhen Shqipe perdoren kur duam ta perforcojme mendimin e shprehur. Nuk ka te beje me nivel te ulet te edukimit, gjersa i permban rregullorja e drejtshkrimit te gjuhes Shqipe.
P.sh Nuk di asgje.( Pjesa e dyte mohuese perforcon mendimin e shprehur. ) Ka me shume force shprehjeje se kur themi," Nuk di ndonjegje"
Eshte tjeter gje Anglishtja qe nuk e lejon perdorimin e dy pjeseve mohuese.
Nje pedagogia ime Amerikane u shpreh qe mire eshte te lejohej, por ja qe duhet te zbatojme rregullat e drejtshkrimit te Anglishtes.

Shiko sa "force shprehese" ka kjo shprehje analoge:

"Do ftoj secilin nga te gjithe."

Domethene jo vetem qe do i ftoj te gjithe, por edhe secilin nga keta. Njelloj sikur jo vetem qe nuk di gje, por nuk nuk di as edhe nje gje ne mes te gjerave qe nuk di.

Viva la liberta!

[tomaras]

Te dy shembujt qe ke dhene jane keqperdorime gjuhesore.

As ti mos eja. Do te thote qe personit te pare qe ke privuar nga ardhja, po i shton edhe nje tjeter.

Saktesisht do duhej te shkruhej:
Edhe ti mos eja (bashke me ate tjetrin/tjetren).

Nuk kam si te mos e bej kete= Jam i/e detyruar ta bej kete. Duhet ta bej kete sepse...

etj.

Edhe nje here rregull nuk ka. Prandaj ne Shqiptaret kuptohemi drejt me njeri tjetrin dhe pa keqkuptime.

Tash e pashë që te rasti i parë: As ti mos eja , kjo as nuk është pjesëz mohuese por lidhëz siç e përshkruan edhe fjalori, kështu që në këtë rast nuk paskemi dy pjesëza mohore, por kemi përdorimin e lidhëzës as dhe një pjesëza mohore. Në shqip lidhëza as përdoret në rastet kur kemi fjali mohore e jo lidhëzat tjera të cilat përdoren në fjali afirmative.
Sa i përket faktit që ne kuptohemi edhe pa pasur rregulla të qarta, kjo është meritë e gjuhës së mrekullueshme shqipe, e cila si gjuhë natyrore i ka krijuar rregullat me kohë për të gjitha situatat e mundshme, dhe meritat për këtë i kanë paraardhësit tanë të pashkollë, të cilët na lanë në trashëgim jo një kod të zakonshëm shprehës skolastik, që kishte nevojë vazhdimisht për saktësime, saherë që vinte në ndonjë udhëkryq, po një "softver" të përsosur të cilin gjuhëtarët e sotëm të shkolluar akoma nuk ia kanë dalë t'ia zbërthejnë mënyrën e funksionimit.

[Qyfyre]

Shiko sa force shprehese ka kjo shprehje analoge:

"Do ftoj secilin nga te gjithe."

Domethene jo vetem qe do i ftoj te gjithe, por edhe secilin nga keta. Njelloj sikur jo vetem qe nuk di gje, por nuk nuk di as edhe nje gje ne mes te gjerave qe nuk di.

Viva la liberta!

Te gjitha gramatikisht korrekt. Pra ne shqip dy mohore lejohen, ne ndryshim nga anglishtja. Por ashtu si ne cdo gjuhe tjeter, e njejta gje mund te shprehet ne lloj lloj menyresh qe jane te gjitha te rregullta.

[Qyfyre]

Tash e pashë që te rasti i parë: As ti mos eja , kjo as nuk është pjesëz mohuese por lidhëz siç e përshkruan edhe fjalori, kështu që në këtë rast nuk paskemi dy pjesëza mohore, por kemi përdorimin e lidhëzës as dhe një pjesëza mohore. Në shqip lidhëza as përdoret në rastet kur kemi fjali mohore e jo lidhëzat tjera të cilat përdoren në fjali afirmative.
Sa i përket faktit që ne kuptohemi edhe pa pasur rregulla të qarta, kjo është meritë e gjuhës së mrekullueshme shqipe, e cila si gjuhë natyrore i ka krijuar rregullat me kohë për të gjitha situatat e mundshme, dhe meritat për këtë i kanë paraardhësit tanë të pashkollë, të cilët na lanë në trashëgim jo një kod të zakonshëm shprehës skolastik, që kishte nevojë vazhdimisht për saktësime, saherë që vinte në ndonjë udhëkryq, po një "softver" të përsosur të cilin gjuhëtarët e sotëm të shkolluar akoma nuk ia kanë dalë t'ia zbërthejnë mënyrën e funksionimit.

Ne fakt kemi rregulla te qarta, por shume rregulla nuk i dime dhe pa e ditur as vete, i perdorim rregullat sic duhet. Kjo vjen nga fakti se shume rregulla i jane pershtatur gjuhes se folur, kuptohet me ndonje perjashtim.

[Qyfyre]

Javan, si e perkthen ne shqip ti ate shembullin qe solle me pare ne anglisht "I can never do it" ose "I cannot do it, ever" ?

[javan]

Sipas kuptimit qe kane, lidhezat jane:

- shtuese: e, dhe, edhe, ashtu edhe,etj.;

- kundershtore: po, por, kurse, as, megjithate, megjithkete, mirepo, ndersa, teksa, porse, vec, etj.;

- vecuese: a, apo, ose, ne qofte se, etj.

- permbyllese: andaj, ndaj, pa, prandaj, domethene, etj.

- ftilluese: se, qe, ne, nese;

- vendore: ku, tek, nga, kudo, ngado, tekdo, deri ku, gjer ku, nga ku, qe ku, kudo qe, ngado qe, kurdohere qe, para se, posa qe, qe kur, qe se, qysh se, sapo qe, sa here (qe), sa kohe (qe), perpara se;

- shkakore: se, sepse, si, pasi (mbasi), derisa, gjersa, perderisa, kur, qe, sapo, meqenese, meqe, ngaqe, ngase, duke qene se, nga frika se, nga shkaku qe, per arsye se, per shkak se, posa qe, sapo qe, etj.

- qellimore: qe, me qellim qe, ne menyre qe, me te vetmin qellim qe;

- krahasore: sa, aq sa, se, sesa, se c`, nga c`, nga sa.

- menyrore: si, sic, ashtu si(c), po(r) si, sikurse, sikunderse, etj.;

- kushtore: ne, po, nese, kur, sikur, ne qofte se, ne eshte se, ne rast se, po qe se, me kusht qe etj.;

- rrjedhimore: sa, saqe, qe, aq sa, keshtu qe;

- lejore: megjithese, megjitheqe, ndonese, sado(qe), sido(qe), edhe ne, edhe ne qofte se, edhe po, edhe pse, edhe sepse, edhe sikur.

[javan]

Javan, si e perkthen ne shqip ti ate shembullin qe solle me pare ne anglisht "I can never do it" ose "I cannot do it, ever" ?

S'e bej dot.

[javan]

Te gjitha gramatikisht korrekt. Pra ne shqip dy mohore lejohen, ne ndryshim nga anglishtja. Por ashtu si ne cdo gjuhe tjeter, e njejta gje mund te shprehet ne lloj lloj menyresh qe jane te gjitha te rregullta.

Jam dakord me ty. Gramatikisht eshte korrekt (thame qe Shqipja nuk ka rregull per numrin e mohoreve), por logjikisht nuk ka shprehje me absurde ...me force shprehese.

[tomaras]

Te gjitha gramatikisht korrekt. Pra ne shqip dy mohore lejohen, ne ndryshim nga anglishtja. Por ashtu si ne cdo gjuhe tjeter, e njejta gje mund te shprehet ne lloj lloj menyresh qe jane te gjitha te rregullta.

Do të ishte gramatikisht korrekt sikur gramatika shqipe t'i kishte paraprirë gjuhës shqipe, siç ka ndodhur me shumicën e gjuhëve të reja.
Nuk mund të jetë gramatikisht korrekt një fjali që nuk është në frymën e gjuhës shqipe.
Shqip nuk thuhet: Do ftoj secilin nga te gjithe.
Shqip thuhet: Do ta ftoj secilin veç e veç. Do ta ftoj secilin një nga një, apo ngjashëm por jo sipas logjikës anglosaksone.
Nëse nisesh nga Prishtina për në Tiranë, mund t'i biesh nga tuneli i Kalimashit, por mund t'i biesh edhe nga Kina. Në Tiranë do të mbërrijsh gjithësesi, porse kërkohet shtegu më racional për një udhëtim të tillë.
Diçka e ngjashme është edhe puna e të shprehurit në gjuhën shqipe, besoj edhe në gjuhët tjera.