Si te shprehemi

[mia@]

Bato e ka sjelle shume qarte nga fjalori. Ajo qe thua ti eshte mashkullore, por nuk ka shumes. Por rregull(a), femerore, eshte fjale tjeter, me kuptim tjeter, qe ka edhe shumes.

Jo se ka sjell fare te qarte Batoja, perkundrazi keqinterpreton fjalorin dhe keqinformon lexuesin. Nese ti mendon se ka dy fjale, ok jam dakort, por Batoja ka sjell vetem nje variant per te na kundershtuar ne qe themi qe eshte gjinia mashkullore, ndryshe do thoshte sic thua ti.

Po rregull-a perdoret ne njejes qyfyre? Kam pershtypjen se perdoret vetem ne shumes. Dhe ne fjalor e gjen rregull-a f.sh -a, por kur jep shembuj e perdor ne gjinine mashkullore pa a, dhe te shoqeruar me percaktor te shprehur me mbiemer ne gjinine mashkullore. Nuk eshte shume e qarte me nje fjale.
Ja nje picture, por perseri cilesia e pamjes eshte shume e dobet, sorry.

[Qyfyre]

Duhet shkruar kjo rregull, jo kjo rregullë. Mund të themi edhe ky rregull, por ka një kuptim tjetër.

Këto poshtë janë dy fjalë të ndryshme që janë sqaruar edhe në një temë tjetër. E para është e gjinisë mashkullore dhe nuk ka shumës, e dyta është e gjinisë femërore dhe ka shumës. Kur flasim për rregullat gramatikore, përdorim të dytën.

RREGULL,~I m.
1. Të qenët e çdo sendi në vendin e vet, aty ku
duhet dhe ashtu siç duhet të jetë; kund. rrëmujë.
Këtu ka rregull. Vë në rregull librat. E mban
shtëpinë në rregull. U prish rregulli.

RREGULL,~A f. sh. ~A, ~AT
Parim i nxjerrë nga lidhjet ligjësore të dukurive, i
cili shërben si mbështetje e si drejtim për ecurinë
a për zhvillimin e diçkaje ose për punën në një
fushë, rregullsi; normë a parim në sjelljen e në
marrëdhëniet e njerëzve. Rregulla të përgjithshme
(të veçanta). Rregulla të brendshme. Rregulla të
reja (të caktuara). Rregulla gramatikore. Rregulla
teknike. Rregullat e drejtshkrimit. Rregullat e
qarkullimit. Rregullat e mirësjelljes. Rregullat e
shoqërisë. Rregullat e shkollës. Rregullat e
qitjes. Rregullat e lojës.

I ka sjelle te dyja, e para mashkullorja qe solle dhe ti, e dyta femerorja

[javan]

Anglishtja ka rregulla ndryshe nga shqipja, nuk perdor dy fjale mohuese per te njejten gje. Kurse ne shqip mund te perdoren.

Edhe ne Anglisht perdoren. Kryesisht ne zonat me nivelin me te ulet te edukimit. Ne Shqip nuk ka rregull qe trajton kete rast. Megjithate, dy mohore prodhojne indirekt nje pohore. Psh:

Nuk dua te mos e bej kete= Dua ta bej.

Shendet.

[tomaras]

Postuar më parë nga tomaras
AS
I. lidh.
1. Përdoret në fjalitë mohuese, e përsëritur para gjymtyrëve homogjene ose para fjalive të bashkërenditura. As ujë, as bukë. As e njoh, as e di. As me hahet, as me pihet. As jap, as marr.
As vrenjtet, as kthjellohet.
2. Përdoret para gjymtyrës së fundit, homogjene me gjymtyrët e mëparshme të së njëjtës fjali mohuese. Nuk e takova të vëllanë, as të nipin.
3. Përdoret e përsëritur para gjymtyrëve të një fjalie, në të cilën zakonisht folja me mohimin nënkuptohet. As po, as jo. As mirë, as keq. As sot, as mot. As unë, as ti.
As andej, as këtej.
4. Përdoret në një varg togjesh të qëndrueshme frazeologjike me vlerë mohuese.
As të ngroh, as të ftoh. As mish, as peshk. As nam, as nishan. As në qiell, as në tokë. As turbullon, as kthjellon.
II. pj.
1. Përdoret zakonisht me folje për të grishur dikë që të fillojë të flasë a të veprojë, për të zbutur një urdhër a për ta paraqitur si lutje ose për të shprehur qëndrimin emocional të folësit. As ia
merr një kënge. As na thua. As më flet një fjalë! As m`i fal ti sytë e zez.
2. Përdoret, e ndjekur shpesh nga edhe, për të përforcuar me shumë mendimin që shpreh fjalia, me kuptim të afërt me «qoftë (edhe)», «bile, madje».] As unë nuk e di.[/b][/color] As edhe një.
Citim:
3. Përdoret zakonisht në krye të një fjalie, e ndjekur nga që

(ose nga nje pjesez mohuese e plote , jo e apostrofuar(psh nuk themi as s'te njoh as s'me njeh), për të përforcuar mohimin, në vend të pjesëzës nuk ose së bashku me të. As e ndjekur nga që nuk e pa.

ose nuk themi psh nuk s'ka..etj.

As e kishte ndër mend. As që do t`ja
dijë.
4. Përdoret kur flitet për kohë, moshë, madhësi etj., që ende nuk është arritur, nuk është plotësuar. As dy ditë punë. As pesë minuta. As gjashtë muajsh. As dy hapa larg.

Shume e drejte.Ne fakt rasti ne fjale , pra perdorimi i shhkurteses se "nuk e " pra mohuesja e apostrofuar "s'e " menjehere mbas "as" eshte i panevojshem sepse veprimi , ideja eshte mohuar njehere me "as".

Kjo që për ty duket e drejtë dhe e qartë bazuar gjoja në postimin tim, për mua është shumë e mjegullt dhe e paqartë! Akoma më e paqartë mbetet për mua kë citove këtu që të duket ty shumë e drejtë!?
Mua jo, sepse ky nuk qe postim i imi. Më duket shumë jokorrekte të "citosh" dikë, duke ia përpunuar postimin!
Ç'është e vërteta unë nuk postova asgjë prej vetes porse vetëm solla kuptimin e pjesëzës mohuese AS siç përshkruhet në fjalorin elektronik të shqipes dhe i nënvizova me të kuqe shembujt e fjalorit ku jepen fjali që i përmbajnë dy pjesëza mohuese edhe as edhe nuk:

AS
I. lidh.
1. Përdoret në fjalitë mohuese, e përsëritur para gjymtyrëve homogjene ose para fjalive të bashkërenditura. As ujë, as bukë. As e njoh, as e di. As me hahet, as me pihet. As jap, as marr.
As vrenjtet, as kthjellohet.
2. Përdoret para gjymtyrës së fundit, homogjene me gjymtyrët e mëparshme të së njëjtës fjali mohuese. Nuk e takova të vëllanë, as të nipin.
3. Përdoret e përsëritur para gjymtyrëve të një fjalie, në të cilën zakonisht folja me mohimin nënkuptohet. As po, as jo. As mirë, as keq. As sot, as mot. As unë, as ti.
As andej, as këtej.
4. Përdoret në një varg togjesh të qëndrueshme frazeologjike me vlerë mohuese.
As të ngroh, as të ftoh. As mish, as peshk. As nam, as nishan. As në qiell, as në tokë. As turbullon, as kthjellon.
II. pj.
1. Përdoret zakonisht me folje për të grishur dikë që të fillojë të flasë a të veprojë, për të zbutur një urdhër a për ta paraqitur si lutje ose për të shprehur qëndrimin emocional të folësit. As ia
merr një kënge. As na thua. As më flet një fjalë! As m`i fal ti sytë e zez.
2. Përdoret, e ndjekur shpesh nga edhe, për të përforcuar me shumë mendimin që shpreh fjalia, me kuptim të afërt me «qoftë (edhe)», «bile, madje». As unë nuk e di. As edhe një.
3. Përdoret zakonisht në krye të një fjalie, e ndjekur nga që, për të përforcuar mohimin, në vend të pjesëzës nuk ose së bashku me të. As nuk e pa. As e kishte ndër mend. As që do t`ja
dijë.
4. Përdoret kur flitet për kohë, moshë, madhësi etj., që ende nuk është arritur, nuk është plotësuar. As dy ditë punë. As pesë minuta. As gjashtë muajsh. As dy hapa larg.

Nëqoftëse fjalori nuk është mjaft i qartë në këtë aspekt nuk është faji ynë që e përdorim dhe i referohemi atij, por i atyre që e kanë përpiluar.

Përndryshe në të folmen e përditshme në Kosovë është shumë e zakonshme që në të njëjtën fjali të bashkveprojnë dy pjesëza mohuese edhe as edhe nuk, por edhe as edhe s', porse në rastet kur vijnë njëra pas tjetrës as dhe s', pa ndonjë fjalë tjetër ndërmjet kjo e dyta e humbet fuqinë dhe nuk dëgjohet.

[Qyfyre]

Edhe ne Anglisht perdoren. Kryesisht ne zonat me nivelin me te ulet te edukimit. Ne Shqip nuk ka rregull qe trajton kete rast. Megjithate, dy mohore prodhojne indirekt nje pohore. Psh:

Nuk dua te mos e bej kete= Dua ta bej.

Shendet.

Flasim per anglishten tamam. Eshte gjuhe tjeter, ka rregulla te tjera. Nuk mund ti aplikosh rregullat e anglishtes te shqipja se pastaj i bie te vem gjithmone mbiemrat para emrave.

Marrim shembullin qe solle me pare, dhe jo shembuj kot.

I can never do it (vetem 1 mohim dhe e rregullt)

Nuk mund ta bej asnjehere (2 mohime dhe e rregullt)

[javan]

I ka sjelle te dyja, e para mashkullorja qe solle dhe ti, e dyta femerorja

Po, i solli te dyja rastet ne fjalor. Mirepo ne Shqip askund nuk shkruhet "kjo rregull" ende, ne rastet kur behet fjale per rregulla qe dallojne nga "ky rregull/i". Dhe pikerisht ketu po behej debati. Dmth pse kemi ne perdorim sipas standartit vetem gjini mashkullore njejes "ky rregull" dhe gjini femerore shumes "keto rregulla/t", nderkohe kur shihet qarte se duhet perdorur dallueshmerisht "ky rregull" dhe ne rastet te tjera "kjo rregulla".

[javan]

Flasim per anglishten tamam. Eshte gjuhe tjeter, ka rregulla te tjera. Nuk mund ti aplikosh rregullat e anglishtes te shqipja se pastaj i bie te vem gjithmone mbiemrat para emrave.

Marrim shembullin qe solle me pare, dhe jo shembuj kot.

I can never do it (vetem 1 mohim dhe e rregullt)

Nuk mund ta bej asnjehere (2 mohime dhe e rregullt)

Ka mundesi te sqarosh se cfare ke thene ketu ndryshe nga ato qe kam thene une, ose qe kundershton cfare kam thene?

Arsyeja pse permenda Anglishten eshte se e di qe udhezohet te mos perdoren dy mohore, nderkohe qe nuk di te kete nje gje te tille ne shqip, por qe do qe mire te kishte.

[Qyfyre]

Po, i solli te dyja rastet ne fjalor. Mirepo ne Shqip askund nuk shkruhet "kjo rregull" ende, ne rastet kur behet fjale per rregulla qe dallojne nga "ky rregull/i". Dhe pikerisht ketu po behej debati. Dmth pse kemi ne perdorim sipas standartit vetem gjini mashkullore njejes "ky rregull" dhe gjini femerore shumes "keto rregulla/t", nderkohe kur shihet qarte se duhet perdorur dallueshmerisht "ky rregull" dhe ne rastet te tjera "kjo rregulla".

Kemi rastim e pare, mashkullor vetem njejes
Kemi rastin e dyte, femeror, njejes dhe shumes. Nuk eshte vetem shumes rasti i dyte.

[Qyfyre]

Ka mundesi te sqarosh se cfare ke thene ketu ndryshe nga ato qe kam thene une, ose qe kundershton cfare kam thene?

Arsyeja pse permenda Anglishten eshte se e di qe udhezohet te mos perdoren dy mohore, nderkohe qe nuk di te kete nje gje te tille ne shqip, por qe do qe mire te kishte.

Kam thene qe ne shqip mund te vihen dy mohore. Si ne rastin qe solla, ku ne anglisht thuhet me 1 mohore, kurse ne shqip me 2 mohore. Kurse ti ndryshe nga une, the qe ne shqip nuk mund te vihen dy mohore, se ashtu thote anglishtja.

[javan]

Kemi rastim e pare, mashkullor vetem njejes
Kemi rastin e dyte, femeror, njejes dhe shumes. Nuk eshte vetem shumes rasti i dyte.

Atehere duhet te na japesh shembuj ku lexohet qarte "kjo rregull" nga cilido organ zyrtar qe editohet per saktesi gjuhesore. Une gjer sot nuk e kam hasur kurre "kjo rregull/a" ne te lexuar.