Adem Demaci shpallet Hero i Kosoves

[drenicaku]

Eshte e vertet qe eshte edhe nje marketing politike,por prap se prap eshte nje gjeste i mire.
Baca meriton edhe me shum....,per ta nderuar Bacen edhe me shum,atehere duhet duhet ta bejne President te Kosoves bac Adem Demacin.

E shume baca e kan meritu,para baces tan,po kjo eshte loj politike,e hajt,i ka ardh ne kuti kupes veq edhe enver hoxhen e paska harru me fut ne nje list me bacin tan.
Ishalla na vjen naj njeri i menqur e merr kit vend e qon perpara,e i permison keto lista te kupes,por kam frigen se me keto lista do merren edhe nje koh te gjat,kush i duartroket nanes parti behet hero

[Disa]

E shume baca e kan meritu,para baces tan,po kjo eshte loj politike,e hajt,i ka ardh ne kuti kupes veq edhe enver hoxhen e paska harru me fut ne nje list me bacin tan.
Ishalla na vjen naj njeri i menqur e merr kit vend e qon perpara,e i permison keto lista te kupes,por kam frigen se me keto lista do merren edhe nje koh te gjat,kush i duartroket nanes parti behet hero

Prej ketyre qe jan te gjall,kush e meriton ma perpara se Legjenda e Shqiptaris Adem Demaci?!!!!!

[_MALSORI_]

Krasniqi dekoroi një varg personalitetesh

Ushtruesi i detyrës të presidentit të Kosovës, Jakup Krasniqi, në prag të Festës Kombëtare, Festës së Flamurit, Festës së Pavarësisë së Shqipërisë, Festës së Ushtrisë Çlirimtare të Kosovës dhe Ditëlindjes së Komandantit Legjendar Adem Jashari, dekoroi një varg personalitetesh të njohura të kombit shqiptar.
“Konsiderojmë se është festë e lirisë, është festë e pavarësisë, është festë e dinjitetit të shqiptarëve, është festë e shumëfishtë, festë që popullit shqiptar gjithnjë i ka dhuruar liri, dinjitet, i ka dhuruar prosperitet”, ka thënë Krasniqi, duke folur për vendimet e tij për ndarjen e dekoratave.

Ai këtë vendim e ka marr duke u bazuar në Kushtetutën e Republikës së Kosovës, në nenin 90 dhe nenin 84, pika 28, si dhe në bazë të rregullores mbi dekoratat, urdhrat, titujt e nderit dhe procedurat e dhënies së tyre.

Krasniqi ka sqaruar përmbajtjen e secilës dekoratë dhe medalje, ndërsa më pas ka bërë ndarjen e tyre për individët pjesëmarrës dhe familjarët e të dekoruarve.

Duke folur për dekorimin e veprimtarit Adem Demaçi me medaljen “Hero i Kosovës”, Krasniqi tha se kësaj radhe kemi bërë një të veçantë. “Konsiderojmë se ideatori i lëvizjes kombëtare për bashkimi dhe çlirim të Kosovë, njeriu që me jetën dhe veprën e vet frymëzoi dhe mobilizoi gjenerata të tëra për liri, e meriton këtë titull për së gjalli”, tha ai.

Me titullin “Heroi i Kosovës” janë dekoruar: Hamëz Jashari Adem Demaçi, Shaban Shala, Fazli Grajçevci, Jusuf Gërvalla, Kadri Zeka, Bardhosh Gërvalla, Rexhep Mala, Nuhi Berisha dhe Xhavit Haziri.

Me medaljen “Adem Jashari” janë dekoruar: Tahir Meha, Nebih Meha, Shkelzen Haradinaj, Hafir Shala, Gursel Sylejmani, Bajram Sylejmani, Remzi Ademi, Isë Kastrati, Agim Bajrami dhe Tahir Sinani.

Rexhep Mejdani, Ukshin Hoti, Naser Hajrizi, Asllan Pireva dhe Murat Mehmeti janë dekoruar me “Medaljen e Lirisë”.

Ndërsa me medaljen “Artist i Merituar” janë dekoruar: Ahmet Brahimaj, Hadi Shehu dhe Engjëll Berisha. Dhe me medaljen “Mësues i Merituar” janë dekoruar: Skender Riza, Nadire Dida dhe Gani Luboteni. /Telegrafi/

zot fali se nuk dine cka bejne..si nuk ju vjen turp te bejte te tilla budalliqe..mire keta qe duan te fitojne politikisht por baca adem si paska ra pre e kesaj pseudoparade...ku ka legjimitet nje mcus fshati me dekoruar dike o njerez..rast per ne librin ''ginness''..apo per antologjine '' cudira shqiptare..''

[ganimet]

Po ky Ademi esht hero i gjall i vdekur apo si qendro puna.
Dikur kure njerzit friksoheshin,ky u ipte trimeri e forc ,tani si duket po ja kthejn borgjin njerzia ..po meq trimeri skan per ti kthy ,po ia kthejn uhan me frik .

Vendit qe te lindi nuk i del borgjit kurre .Baca Adem do mbahet mend per mejdan te luftes me shka ,pore si duket nuk do mbahet mend luftetar per lirin e Kosoves.
Liria nuk cenohet vetem nga nji armik..Sot Kosova ka armiq po aq te rrezikshem sa edhe shkiet.Serbet e deshen Kosoven ta bejn serbe ndersa tani hajdutet duan ta bejn te tyren.
Bac..Kosova nuk esht e lir...
Te thrras ta ngresh zanin si dikur.
Gishtin kure dikur ua drejtoje nga Beogradi,tani ktheje nga Prishtina.
Nji popull mund ti shpetoj gjenocidit ,pore esht me e veshtir te shpetohet zhberjes nga injoranca.
Te punosh kunder aspiratave te brezave te ter shqiptaresh patriot druaj se esht injoranca .
A ka vend per qetsi shpirtrore kure vet shqiptaret shkelin me dy kembet mbi flamurin e Kastriotve.Kure perkdhelet nji leck tjeter ,tamam kshtu i bje ..si e thash.

[DYDRINAS]

Jakup Krasniqi qe paska dhe titull Dr, nuk eshte presidenti i zgjedhur i Kosoves, por eshte Ushtrues i Detyres, pas doreheqjes se Fatmir Sejdiut dhe e mban kete post perkohesisht deri ne zgjedhjen e presidentit te ri.

Eshte e pamoralshme, qe te keqperdoret detyra e perkohshme per dekorata kaq te ngutshme e ne sherbim kryekeput te fushates zgjedhore.

Ate dhe PDK nuk i ndali askush qe gjithe keto vite te bejne propozime e te dekoronin personat e lartpermendur, mirepo ata nuk paten kohe e nge qe te benin propozime te tilla, sepse ishin te zene me pune me te "medha".

Te gjitha keto dekorata jane te pamoralshme per nga menyra dhe koha e zgjedhur per t'u dhene.

[DYDRINAS]

Nga intervista dhënë gazetës "Borba" më 24 mars 1989,në burgun e Stara Gradishkës.

Në pyetjen e drejtpërdrejtë të të "Borbës":

-A e keni ndërruar qëndrimin ndaj Enver Hoxhës?

Demaç:

-Jo.Unë kamë qenë dhe kam mbetur besnik i emrit, ideve dhe veprës së Enver Hoxhës. Në shtëpi kam mbajtur të vendosur fotografinë e Enver Hoxhës. Para saj, me krenari, edhe jamë fotografuar. Këtë kurrë nuk e kam fshehur.
faqe 13

(Nga intervista dhënë "Radio 101" dhe revistës "Mlladina" të Lubjanës.Intervistën e zhvilluan gazetarët Vesna Krgot dhe Goran Babiç.

Në revistën "Mlladina" u botua në nr.19,më 26 maj 1989)

-Emëroheni si marksist-leninist. Sa e fuqishme është ideologjia, e cila udhëheqë në Shqipëri, d.m.th,në shtetin amë të popullit tuaj, ç'mendoni ju?

Demaçi:

-Pyetje shumë interesante! Sa më tepër mendoj, e kuptoj se mbi të gjitha jam marksist, humanist. Rrjedhë nga një familje e varfër punëtore, dhe ajo ka ndikuar në drejtimin dhe botkuptimet e mia.

-Ideali juaj është Enver Hoxha?

Demaçi:

Po. Më së shumti Enver Hoxha ka bërë për shqiptarët. Prej një shteti të vogël e të prapambetur, ndërtoi shtetin të cilin asnjëherë, e për asgjë nuk mund ta kritikosh. Ai themeloi shtetin, që veç problemeve tjera, zgjidhi edhe problemin e papunësisë.

-Atëherë, përse Shqipëria është vend i prapambetur dhe shteti më i mbyllur në Botë?!

Demaçi:

Shqipëria ka lidhje diplomatike me mbi 100 shtete. Dhe fundi i fundit, sipas meje, përse të jetë shteti krejtësisht i hapur? Lidhur se a do të jetë, apo nuk do të jetë i hapur, shteti vendos vetë, në mënyrë demokratike. Shikonie Jugosllavinë, i cili është shtet i hapur. Në rrugët e saj i shihni tanket. A është kjo demokraci?

-Shqipërinë bota e akuzon për shkeljen e të drejtave të njerëzore, veçanarisht për të drejtat e pakicave?

Demaçi:

-Nuk është e vërtetë. Bëhet fjalë vetëm për bashkësit fetare. Në Shqipëri i kanë mbyllur fare kishat e për këtë të gjithë janë të barabartë. Kush të dojë le të besojë. Vetëbesimi nuk është i dënuar. Mendoj se ajo (Mbyllja e kishave dhe xhamiave-shën.i Red.)është e drejtë,për shkak se shkenca ka fituar mbi religjionin.

-Çfarë mendoni për Stalinin?

Demaçi:

Stalini për Shqipërinë është i rëndësishëm. Ai, për Shqipërinë ka bërë shumë punë të mëdha, e të dëgjuara. Unë marksizmin e kuptoj ashtu siç e zbërtheu dhe e zbatoi Enveri, i ndryshëm nga ai marksizëm që sot zbatohet në Bashkimin Sovjetik e në Jugosllavi. Partia jugosllave nuk ka legjitimitet në themelet e saj që të udhëheq për 40 vjet. Ajo nuk mund të udhëheq mbi bazën e mossukseseve. Partia jugosllave është totalisht e burokratizuar, burokraci e cila erdhi në pushtet mbi bazën e mossukseseve dhe nuk don të largohet. Në krahasim me Partinë jugosllave, Partia e Punës së Shqipërisë, shtetin e vet e udhëheq prej fitores në fitore. Shoqëria shqiptare nuk ka përjetuar kriza. Një sistem të atillë nuk duhet ofenduar. Shqiptarët nuk lejuan që në sistemin udhëheqës të shfaqet dhe sundojë aparati burokratik, i cili shkatërron socializmin. Për Jugosllavinë ndoshta, do të ishte i mirëseardhur për momentet e tashme sistemi shumpartiak, ndërsa në Shqipëri një sistem të tillë partiak nuk duhet lejuar.

-A keni qenë ndonjëherë në Shqipëri,i keni parë me sy ato rezultate?

Demaçi.

-Jo asnjëherë nuk kam pasur rast të vizitojë Shqipërinë.

-A do të thoni diçka për fund të kësaj bisede, për diçka që nuk ju kemi pyetur?

Demaçi:

Jo. I thashë të gjitha. Veç një lutje kam. Fjalët e mia të mos i ndryshoni.


Intervistë e botuar në gazetën "Vcernji List" të Zagrebit të datës 24.02.1990.

-Deklaroheni si humanist?

Demaçi:

-Po. Jam humanist.

-A shkon humanizmi bashkë me platformën staliniste të dorës së fortë dhe me respektimin e Enver Hoxhës?

Demaçi:

-Asnjëherë nuk kam qenë idhtar i stalinizmit dhe dorës së fortë. Këto janë trillime. Për Stalinin nuk kam pasur mendim të lartë. Ai nuk është vazhdues i denjë i Leninit. Edhe pse në karrieren e tij ka pasur merita, sidomos në krijimin e koalicionit antifashist gjatë Luftës së Dytë Botërore. Por, pas luftës nuk arriti që ta zhvillojë socializmin në rrugë të drejtë, sepse përhapjen e tij në botë e ka paramenduar përmes BRSS.

-Ndërsa simpatinë për Enver Hoxhën?

Demaçi:

-Është e pabesueshme, edhe pse gjithmonë ka folë mirë për Stalinin, i cili i ka dhënë përkrahje të rëndësishme Shqipërisë, në mbrendinë e tij Enveri është më së paku stalinist. Ai nuk iu ka përmbajtur skemave staliniane. Mjaft drejtë e ka kuptuar vetëlëvizjen e shoqërisë shqiptare dhe e ka zhvilluar në mënyrë dialektike. Nga vendi më i pazhvilluar në Evropë, si shembull negativ, arriti që për 40 vjet të krijojë shtetin që mund të krenohet. Për këtë e respektoj si birin më të madh të popullit shqiptar dhe udhëheqësin gjenial, i cili, natyrisht, kishte edhe gabimet e tia, por asnjë strategjike.

-Kemi përshtypjen, megjithëse jeni intelektual, nuk i shihni apo nuk dëshironi t'i shihni dobësit e regjimit shqiptar që i ka krijuar Enver Hoxha-nga pazhvillueshmëria ekonomike deri te totalitarizimi-nga i cili njerëzit ikin?

Demaçi:

-Në çdo grurë ka egjër. Nuk ka shoqëri sterile e cila do të mundte të kënaqte çdokend. Në Shqipëri mund të jenë të pakënaqur vetëm parazitët, spekulantët, matrapazët eventualisht ndinjë kundërshtar politik të cilit i flen burokratizmi. Shtresa burokratike në Shqipëri është më e holla, sepse Enveri nuk lejoi që ajo të zhvillohet. Ai e bëri seleksionimin pozitiv. Në çdo pesë apo dhjetë vjet bëri spastrime, por jo në kuptim siç i mvishet. I ka ndërruar ata që s'kanë mjaft të aftë, duke i sjellë më të aftit, më të shkolluarit. Në Shqipëri sundon sistemi njëpartiak, mirëpo ajo parti udhëheq politikë që i përgjigjet më së miri interesave të popullit dhe intelegjencies.

-Edhe pse asnjëherë nuk keni qenë në Shqipëri,a mund t'i përgjigjeni shkurt pyetjes se,a ka në atë vend liri njerëzore dhe demokraci?

Demaçi:

Ka, aq sa lejojnë mundësit materiale dhe të tjera dhe në të ardhmen do të ketë gjithnjë e më tepër. Projekti i Enverit, të cilin po e vazhdon Ramiz Alia, po shkon në atë drejtim.

Marrë nga:

Republika e Kosovës është shpallur në zemrën e popullit tim
Boton Kolegjiumi
i Redaksisë së "Zërit të Kosovës"
Tetor,1990

[DYDRINAS]

Pjese nga nje interviste dhene ne Gazeten Ndryshe, me 23 Maj 2007:

Adem Demaçi: - Shikoni, Enver Hoxha, deri në Mbledhjen e Mukjes, ka qenë edhe ai në dilema ideologjike e kombëtare. Mirëpo, me punën që bënë Miladini dhe Dushani brenda korpusit komunist në Shqipëri, arritën ta minonin dhe ta përpunonin dalëngadalë. Ju e dini se, kur u nënshkrua Marrëveshja e Mukjes për një Shqipëri etnike, për një bashkim kombëtar, gjë që ishte krejtësisht normale, ashtu siç bënin tek e fundit edhe vetë komunistët jugosllavë, - Miladini u xhindos, e shkeli marrëveshjen me këmbë, nënshkruesit e saj i quajti tradhtarë dhe Enver Hoxha nuk pipëtiu fare, nuk bëri qoftë edhe ndonjë gjest simbolik për të mbrojtur shokët e tij, sepse ligjin e bënte tjetërkush. Ndërkohë, dihet se prapa të gjitha vendimeve që u morën e u nënshkruan në Mukje, ishte vetë Enver Hoxha dhe krerët e Ballit Kombëtar.

Unë po iu flas me kaq sa kam informata. Dhe unë mendoj se, deri në atë moment, Enveri ishte i përcaktuar për Shqipërinë etnike. Po kur erdhi Miladini dhe ia shau Shqipërinë e Madhe dhe ua shqeu dokumentin, dhe kur e pa që shokët e tjerë nuk reaguan, atëherë, me që ishte karrierist i madh dhe dëshira për të mbetur në sipërfaqe dhe në krye të punëve ishte patologjike, u bë edhe më komunist e më katolik se papa. Dhe atëherë, ky me të tjerët filluan atë çka donin komunistët jugosllavë, - ata madje ishin çetnikë dhe nuk ishin komunistë fare, prandaj donin të nxisnin vëllavrasjen mes shqiptarëve. Dhe dihej që, sapo të fillonte kjo luftë vëllavrasëse, çështja e Kosovës do të varrosej dhe nuk do të zgjidhej kurrë. Nuk do shumë mend dhe shumë analizë për të arritur në këtë përfundim. Dhe ajo që kërkonin jugosllavët, ndodhi. E filloi Enveri me të tjerët luftën vëllavrasëse dhe lufta u shndërrua në një tragjedi kombëtare. Domethënë, në atë moment, Enveri rrëshqiti dhe u bë një karrierist i papërmbajtshëm. Dhe krejt ato që tha ai më vonë, jo lufta e klasave, jo pushteti i shumicës mbi pakicën etj., nuk ishin gjë tjetër, veçse luftë për pushtetin e tij.

Besoj se e bëra të qartë se unë i vlerësoj njerëzit në bazë të veprimeve dhe qëllimeve të tyre. Domethënë, në qoftë se njerëzit bëjnë gabime për shkak të vlerësimeve të gabuara, siç besoj se ka ndodhur me Mehmet Shehun dhe shumë të tjerë, që nuk kanë pasur vlerësime të sakta për jugosllavët, historia di të gjykojë dhe të falë. Po kur veprimet janë të qëllimshme, jam i sigurt se historia do të tregohet shumë e ashpër me ata që i kanë bërë.

- Zoti Adem, cili nga politikanët shqiptarë mendoni se ka pasur vizionet më të qarta për problemin e Kosovës?

Adem Demaçi: - Tani e kam të vështirë, sepse nuk kam pasur mundësi që të bëj krahasime të tilla.

- Duhet të më kuptoni, baca Adem, se me pyetjen time kam parasysh të gjithë spektrin politik shqiptar, domethënë edhe Enver Hoxhën, edhe Mit?hat Frashërin, madje edhe politikanët e mëvonshëm nga të dyja krahët.

Adem Demaçi: - Unë kam një vërejtje për të gjithë demokratët shqiptarë, që, sa i takon luftës për liri dhe luftës për bashkimin kombëtar, janë mbështetur shumë në faktorin e jashtëm, kurse vetë brenda vendit nuk kanë mundur të bënin dhe të jepnin më të mirën e tyre, nuk kanë arritur të njohin lëvizjet e fuqishme dhe t?i mbështesnin e t?i nxisnin ato. Po të vepronin kështu, do t?ua merrnin anën komunistëve me fuqinë e tyre politike, organizative dhe ushtarake. Por komunistët u treguan organizatorë më të fortë, u treguan më të rreptë dhe prandaj përfituan edhe përkrahjen e aleatëve të perëndimit. Sepse aleatët e mëdhenj mbështesnin atë që bënte luftë më shumë dhe demokratët, për të cilët unë mendoj se ishin demokratë të vërtetë, u treguan shumë të ngathët.

- Cilin keni parasysh me përcaktimin "demokratë të vërtetë"?

Adem Demaçi: - Të gjitha ata që nuk kanë qenë komunistë, të gjithë ata që kanë qenë për çlirimin e Kosovës nga zgjedha serbe dhe bashkimin e saj me Shqipërinë.

- Po juve e dini mirë se disa prej tyre janë akuzuar edhe si bashkëpunëtorë të ngushtë të fashizmit e nazizmit.

Adem Demaçi: - Po tani, bashkëpunëtorë të fashizmit dhe bashkëpunëtorë të komunizmit kanë qenë të gjithë. As njëra dhe as tjetra palë nuk kanë qenë të pavarur dhe, sipas meje, mbajnë njëlloj përgjegjësi para historisë.

- Më duket shumë e ndërlikuar kjo që thoni juve, zoti Adem. Në fund të fundit, njëra palë ishte fitimtare, ndërsa tjetra humbëse, njëra palë bashkëpunoi jo vetëm me komunistët jugosllavë, por edhe me anglo-amerikanët, ndërsa pala tjetër u vu herë hapur e herë fshehtas në shërbim të italianëve e gjermanëve. Në fshatin tim të lindjes, ka edhe sot gërmadha të shtëpive që ballistët i dogjën, me dorën e tij, komandanti i çetës së Ballit vrau tre nga djemtë më të mirë të fshatit. Dhe çeta e Ballit shoqërohej nga një skuadër automatikësish gjermanë, gjë që është shumë domethënëse.

Adem Demaçi: - Unë nuk i ve aspak në dyshim këto fakte të dhimbshme, por e theksoj edhe një herë se ato janë pasoja të luftës vëllavrasëse që ndezën Enver Hoxha dhe të tjerët, me nxitjen e jugosllavëve. Fjalët e mia të duken të ndërlikuara, sepse e tillë, e ndërlikuar, është edhe vetë historia. Ajo nuk është vetëm bardhë e zi, por ka vend edhe për ngjyra të tjera. I ndërlikuar, madje shumë e shumë i ndërlikuar, ka qenë edhe problemi i Kosovës dhe i bashkimit tonë kombëtar, prandaj për zgjidhjen e tij duhej një mençuri dhe largpamësi e madhe dhe jo të synohej të zgjidheshin gjërat me një të rënë të sëpatës, sipas disa parullave dhe parimeve demagogjike internacionaliste. Pra, të dyja palët kanë bërë lojën e tyre, për të realizuar qëllimet e tyre, sipas motos: "Qëllimi justifikon mjetin." Ernest Koliqi, për shembull, erdhi në Shqipëri me ndihmën e italianëve. Po si do t?ia bënte ndryshe? Shqipëria nuk kishte fuqi ndryshe. Ai mbeti deri në fund një figurë e madhe atdhetare dhe intelektuale dhe ne e quajtëm tërë kohën bashkëpunëtor të fashizmit. Kjo nuk është e drejtë. Po ti bashkëpunove me Serbinë, mor, po ti bashkëpunove me Jugosllavinë dhe Bashkimin Sovjetik, mor, që janë armiqtë tanë më të egër shekullorë dhe që kombin shqiptar duan ta shuajnë fare nga hartat dhe fjalorët. Nuk ishin bashkëpunime ato kur u bëre një me shtet e me ushtri, e me polici e me të tëra. Apo, vetëm ti ke të drejtë të bashkëpunosh, ndërsa kundërshtari yt jo?!...

http://www.ndryshe.com/mat.php?idm=6091&l=a

[DYDRINAS]

Adem Demaçi: - Shikoni, kjo ishte dinakëria e madhe e Titos. Pas fitores mbi fashizmin, jugosllavët llogarisnin në Kosovë një kryengritje mbarë popullore, që ndoshta nuk do të kishte të pushuar deri në çlirimin e plotë të saj. Këtë kryengritje, nuk do ta kishin të lehtë ta shuanin, sidomos në Drenicë. Një problem tjetër i madh për ta ishte se do të komprometoheshin para botës, në se do të hynin në luftë të armatosur e të përgjakshme kundër kryengritësve shqiptarë. Bash në këto momente të vështira e delikate, Enver Hoxha i bëri Titos një shërbim të madh. Ai dërgoi këtu brigadat partizane shqiptare, të cilat luajtën rolin e ftohjes së ngjarjeve dhe zbutjes së gjakrave. Sapo hynë ato, në të gjitha hapësirat e Kosovës, në të gjitha organizimet ushtarake të saj, u përhap fjala: “Shpërndahuni, vllazën, se nuk luftojmë vëllau me vllaun...” Ai ka qenë grushti më i madh kundër Kosovës, lëre se si është interpretuar më vonë nga historiografia e politizuar shqiptare. Jugosllavët nuk e patën të vështirë t’i fusnin shqiptarët në këtë rol, sepse punët në Shqipëri kishin ndryshuar në favor të tyre që në vitin 1943, pas Mukjes.

http://lajme.dervina.com/archive/8264-2710:545/Adem-Demaci-Fatos-Nano-e-ka-ndihmuar-me-vetedije-luften-tone.htm

[injejti]

mat madhin njeri nuk e kan shkru, aj mas shumti shkije ka vra

BEKIM BERISHEN (abeja)

un ket e kisha shpall legjend e permbi legjend te shqiptarve

si per talent ashtu edhe per luft dhe trimri.

keti njeri krej bota ja ka pas lakmi, se qfar ushtari ka qen.

[Llapi]

LLAPI ka me qene veterinar per me tredh thi te eger.

jo ne rend te par do te tredhi ty dhe baben tan
e une si tarak do sillem andej pari