Kurbet

[edspace]

--------------------------------------
Kurbet
-------------------------------------

Kurbeti, ky fat i zi
Shqiptarit i vjen në shtëpi
Nga gjiri i nënës rrëmben një djalë
Babait i thote nje fjalë

"Burre i urtë, ti o plak
Mbulo kokën nën jatak.
Qaj ti qaj, vetëm rënko
Djalin tënd mos e kërko"

Hipur mbi një kalë
Kurbeti dhe një djalë
Natë e ditë udhëtuan
Nga shtëpia u larguan
Nën' e Bab' i harruan.

U rrit djali, u bë burrë
Në shtëpi nuk u kthye kurrë
Qante nëna për një fjalë
Luste Krishtin për të vetmin djalë

"Zot i madh. A më dëgjon?
Birin tim a e shikon?
Nga kurbeti pse se shpëton?
Bëja ëndrrat shkrumb e hi
Që të kthehet në shtëpi.

Kur të hajë me lugë të artë
Kujtoi bukën e thatë
Kujtoi ditët e fëmijërisë
Kujtoi derën e shtëpisë
Hapi sytë, zgjoje nga gjumi
Mos e lër në skllavëri.
Fali një grusht me dhe,
nga e bukura Shqipëri."
. . .

-----------------------------------

[serenata]

Hey Edi, urime per poezine.

Poezia eshte shume e bukur, qe vertet jo vetem mua me rrengjethi pa mase, por edhe per te gjithe ata njerez qe e kane kaluar vete kete dhimbje te tmerreshme dhe e dine cdo te thote te perjetosh ato caste te dhimbshme te kurbetit mund te flasi shume jo vetem goja e tyre,por shpirti, mendja dhe zemra e tyre mund te flasi per to. Kurbeti eshte dhimbja me e madhe qe njeriu ka, kur mendon se do te braktise dhe lere mbrapa cdo gje qe ka ose ka patur me pare dhe te nise nje jete krejt te re nga fillimi sikur te jete nje femije qe te kete lindur dje.
Edhe njehere te uroj suksese per talentin dhe krijimtarine tende.

[edspace]

Faleminderit Serenata.
Gezohem qe poezia te ka pelqyer edhe pse tema eshte shume e veshtire per te gjithe Shqiptaret qe kane marre rruget e mergimit.
Numerohen me gishta poezite qe kam shkruar dhe nuk mund te them se kam talent por ato qe shkruaj me dalin nga shpirti. Poezite qe shkruaj mund te jene te varfera por nje person qe ka kaluar ato eksperienca te dhimbshme i kupton plotesisht ndjenjat e mia kur e kam shkruar.

Edhe njehere faleminderit dhe gjithe te mirat per ty.

[Brari]

Bukur edspacja !


Ashtu vazhdo..poezia po nuk ka brenda Halle njerzore eshte krejt kot.

Urime!

[tironce85al]

edspace une e kam lexu edhe nje here kete poezi ne forum eshte ylll. te pershendes. me respekt sweetie

[edspace]

Faleminderit Brari dhe Sweetie. Keto poezi kane me muaj te tera ne forum dhe nuk e di pse lexohet me shume tani. Mbase ne keto kohe te ftohta dimri keni me shume nevoje se kurre per ato kujtimet e ngrohta te Shqiperise. Ja dhe dy poezi te tjera me te njejten teme. Nuk u sjell dot Shqiperine por te pakten te kujtoni ato "ditet e bukura" dhe te mos ndjeni vetmine.

----------------------
Vendlindje
----------------------

Erdhi dita për tu larguar
U ngrita duke rënkuar
Doli dielli më bekoi
U zgjua Dhëmbeli, më përqafoi
Filloi Vjosa të qante me lot

"Po ku vete kot më kot?
Mos harrove ku ke qarë
ku ke qeshur, ku je larë.
Ke pirë ujë nga duart e mia.
Kam pirë gjak nga plagët e tua.
Me valë të kam përkëdhelur.
Flokët ti kam përdredhur.
Me zall e rërë të kam gëzuar.
Kokë e këmbë të kam pastruar.
Me gropa të kam frikësuar.
Me shkëmbinj të kam qortuar.
Cipat e lëkurës më ke dhuruar.
Dhe une vetëm të kam dashuruar."

Ngriti supet dhe Dhëmbeli.
Dëgjoi Vjosën dhe morri flakë.
Shkriu borën, ngriti kokën.
Më goditi me një shuplakë.


------------------------------------
Malli
-------------------------------------
Në mërgim pesë vjet kaluar
Bëra çdo gjë për të harruar
Por shpirti nuk donte të dëgjonte
Dhe veç me endrra më torturonte

Natën e parë në Vjosë u zgjova
Të gjithë shokët i takova
Këmbët mbi zall i përvëlova
Cipat e lëkurës i ndërrova

Natën e dytë Dhëmbelin e ngjita
Dhe kur zemrën ja arrita
Nën hijen e rrapit unë pushova
Me ujë burimi etjen e shtova
Me bilbilat një këngë këndova
Me bukë e djathë shpirtin gëzova
Çava dy kokra kacka, bajame e lajthi
Këputa një degë me thanë, villza dhe man të zi

Natën e tretë në shkollë u zgjova.
Përpara klasës në orën e leximit
Duke recituar vjershën e Naimit
Të gjithë mua më vështronin
Prisnin që të gaboja
Gjuhën e nënës ta harroja
Por vjershën e mbarova
dhe Naimin e nderova
Në bangën time shpejt u ktheva
Librin e leximit ne gjoks e mbërtheva
Kur mbi bangë inicialet i pashë
Endrrën përgjysëm e lashë
Hapa sytë, shpirtin zhgënjeva
Mërgimin e urreva

Kur do shërohet Shqiponja e zezë?
Nga foleja të dalë
Në gjithë botën të fluturoj
Shqiptaret në krahë ti marrë
Në gjokset e nënave ti lëshoj
dhe plagët ti shëroj.