Shpetimi per te shpetuarit.

[deshmuesi]

Kjo teme eshte nje teme shume e rendesishme dhe teper e debatuar mes te krishteresh. Por une nuk kam ne qellim qe te ndalem ne diskutimet apo pozicionet qe mbajne palet, lidhur me shpetimin e besimtarit te krishtere. Per mua gjithshka fillon pikerisht tek Perendia dhe mesimi i tij.
Para disa kohesh lexova ketu ne forum, ku dikush thoshte se, ju protestantet jeni heretike, jepni mesime te gabuara e tjera. Personi ne fjale ndalej tek mos humbja e shpetimit, qe valla na qenka nje dotkrine protestnto- heretike. Me vjen keq per kete njeri sepse ka mare barre te rende per shpatullat e tij. Por lete hyjme ne teme dhe te mos fokusohemi tek njeriu.

Sic edhe thashe me lart, gjithshka fillon tek Perednia dhe mesimi i Perednise. Une besoj dhe pranoj se, bibla jo vetem qe eshte fjale e frymezuar nga Fryma e Perendsie, por eshte i vetemi LIBER qe permban ne menyre te hyjnishme, mesimin me thelbesor te Perendise, drejtuar njeriut per shpetimin dhe paqen e tij me Krijuesin. Ky perfundim me ben qe te mos pranoj asnje lloj mesimi tjeter, nga cdo burim qofte, i cili bije ne kundershtim apo ne kontradite me biblen e Perendise. Disa mbase mendojne se nje konkluzion i tille, eshte heretizem protestant. Pak rendesi ka se cfar mendon ky apo ai, e rendesishme eshte se cfar mendon Zoti, te cilit i perket i gjith nderimi dhe lavdia. Duhet thene se, ndarjet apo emertimet qe kane bere insitucionet fetare, jane thjesht perzgjedhje njerzore, te cilat ne mjaft raste jane pengese serioze per ata qe i besojne dhe i ndejkin. Jezusi na fton ta pranojme dhe ta ndjekim ate pesonalisht, pa lejuar ASKEND si ndermjetes, qofte ky prift, pastor apo dicka tjeter. Prifti eshte ven per te te drejtuar tek Zoti, permes sherbeses qe vete Zoti i ka dhene ne mbarvajtje te bashkesise. Por kursesi prifti nuk eshte ndermejtesi, midis teje dhe Perendise, prej nga mund te varet lidhja jote me Krijuesin. Ka plot kisha qe e ndjekin nje mesim te tille, ku besimtaret kthehen ne "roberues" religjionesh, dhe ndejkes te devotshem apo ithtare te religjionit. Kjo marzi arrin deri atje sa, keta ndjekes, jane te vetedijshem se me pare i perkasin religjionit, ndersa te tjerat jane dytesore. Por si mendoni ndjehet Zoti perballe nje fatki te tille?
Bibla na meson se, Perendia eshte nje Perendi Xhelos, i cili per dashurine qe pati ndaj krijeses se Tij, dha Birin e tij te vetem, Zotin Krisht. Une them, mos e provoko Zotin deri ne xhelozi.
Zakonisht ne pjesen me te madhe te atyre qe mendojne se shpetimi humbet, jane pikerisht keta ndjekes religjionesh, te cilet siguri te tyre kane religjionin ne te cilin jane roberuar. Kjo marzi arrin deri atje sa, ata e vendosin biblen, si nje nder librat e tjere fetare, ku natyrisht libri i tradites, i cilie eshte dhe baza e doktrines ku mbeshtetet religjioni, mbetet per ta mesimi baze dhe kyresor. Pikerisht kjo ben qe ne keto kisha ne dite te caktuara, mund te shohesh mbase ter qytetin tek kryen regullat e religjionit, me nje devotshmeri dhe fanatizem te madh. Ndersa kur vjen puna tek te vepruarit e fjales dhe urdheresave te Perendise, ata jane shume lark, pothuasje panjohuri. Por Jezusi na deshmon se, VETEM ai qe ZBATON urdheresat e mia, do te qendroje tek une.

Shpetimi.
Ne biblen e Perendsie na jepet nje mesim i qarte, i thjesht dhe i plote, rreth shpetimit, qe Perendia beri gati me ane te Jezus Krishtit. Bibla na deshmon se, Shpetimi nuk eshte nje arrijte dhe vlere njerzore. Shpetimie eshte dhurate te cilen Perendia e beri gati per mbare njerzimin, qe nga Adami e deri tek njeriu i fundit, i cili ende nuk ka erdhur ne kete jete. Konceptimi dhe pranimi i ketij fakti, te cilen vetem bibla na e deshmon, mendoj se eshte baza e gjithe ketij diskutimi. Perendia duke pare se njeriu ra ne nje pabindje, e cila erdhi per shkak te mashtrimit prej satanit, vendosi qe njeriu te vije perseri ne paqe me Te. Edhe pse prej njeriut nje riardhje drejt Krijeusit ishte dhe mbetet krejt e pamundur, Perendia beri gjithshka te mundur, duke sakrifikuar Birin e tij te Vetem Zotin Krisht, ne menyre qe njeriu te vije perseri ne paqe me Te. Ky eshte HIRI qe Ai dha per krijesen e tij te dashur. Shume lehte nje analogji te ngjashme mund ta shohim brenda familjes sone. Prindi sakrifikon gjithshka per femijen e tij. E gjitha kjo ndodh sepse prindi ka dashur per femijen e tij, dhe hiri eshte gjithmone prezent ne menyre qe femija te mos humbase por ta jetoje dashurine prinderore, qe ne thelb nga ana e prenderve eshte sakrifice, ku brenda se ciles (sakrifices) qendron nje pagese.
Vazhdon

[deshmuesi]

Zakonisht doktrinat qe ne qender kane dhe humbjen e shpetimit, paraprihen nga nje sere regullash, ne te cilat i krishteri, simbas tyre, duhet te qendroje, ne te kundert humbet shpetimi. Ashtu sic e kam ritheksuar edhe me siper, nuk kam ne qellimin tim qe te gjykoj kete apo ate doktrine, por te flas drejt deshmine e fjales se Perendise.
Cfar do te thote, "Shpetim".
Vete fjala "Shpetim", do te thote, kalim nga nje gjendje ne nje gjendje tjeter. Pra per te krishterin do te thote: kalimi nga mekati ne drejtesi te Perendise, ose thene qarte: kalimi nga VDEKJA ne JETE te Perjetshme. Ja si thote Zoti JEzus tek Gjon:5:24.

" Me tevertete me te vertete po ju themju, se ai qe DIGJON FJALEN time, dhe i BESON Atij qe me ka derguar, KA JETE TE PERJETSHME, dhe ne GJYQ nuk vjen, por SHKON PREJ VDEKJES NE JETE TE PERJETSHME."

Keto fjale te JEzusit jane plotesisht i gjithe thelbi i mesimit dhe deshmise se tij, per SHPETIMIN e besimtarit te krishtere. Le ti shohim kete fjale te JEzusit, nen zbulesen e Frymes se Perendise. Une lutem per cdo njeri qe e lexon kete shkrim, qe vete Perendia ti hape zemren per te kuptuar dhe per te besuar ne Jezus Krishti, si i VETMI SHPETIMTAR i njeriut nga mekati dhe vdekja.
Le te ndalemi tek gjashte pika kryesore, te cialt vete Zoti Jezus, na i jep permes vargut qe sapo lexuam nga ungjilli pas Gjonit.

Pika e pare: Jezusi thote se, gjithshka qe Ai deshmon, thuhet ne te VERTETE dhe vetem ne te VERTETE. Pra ketu Jezusi na jep plotesisht SIGURI te plote ne ato qe thote dhe deshmon.

Pika e dyte: Jezusi na fton te DIGJOJME fjalen e TIJ.
Te digjosh fjalen e Perendise, nuk do te thote thjesht, te kesh nje vemendje te caktuar. Te digjosh fjalen e Perendise do te thote, te kesh VESHE te HAPUR, dhe kjo vjen nga Fryma e Zotit. Pra nuk eshte nje aftesi qe vjen nga njeriu. Vereni momentet kur JEzusi ju fliste turmave ne Izrael. Shume hebrenj ishin te pranishem ne predikimet e JEzusit, dhe aktualisht DIGJONIN ato cka Jezusi ju thoshte. Por jo te gjithe kishin "VESHE" per te digjuar. Kur Pjetri e pyeti Jezusin se, perse ju flet njerzve me shembelltyra? Jezusi i tha se, juve ju eshte DHENE te DIGJONI dhe te KUPTONI fjalen dhe vepren e Perendise, ndersa atyre JO. Mos haroni se, farisenjte edhe prifteria e Izraelit, nuk kishte VESHE per DIGJIM. Pra mos u cuditni qe sot ka plot te tille, te cilet edhe pse me pozita kishtare apo ne krye te insitucioneve kishtare, nuk kane VESHE per te DIGJUAR fjalen e Krishtit. Kuptoheni se DIGJIMI i fjales se Zotit, nuk eshte kursesi nje aftesi apo mundesi e njeriut. Prandaj Jezusi na thote se, " Juve ju eshte DHENE nga Ati im qe te DIGJONI dhe te kuptoni te Verteten e Perendis.
Arsyeja se perse ka plot doktrina te cilat i largohen se vertetes dhe ungjillit te Krishtit, vjen pikerisht sepse ata qe drejtojne, nuk kane VESHE per te digjuar dhe kuptuar fjalen e Zotit. Kjo mosnjohje ben te mundur qe ne doktrinen kristiane, te hyjne mesime te pavlera, te cialt e devijojne mesimin dhe thelbin e ungjillit. Pikerisht keto jane ato mesime te cialt vijne nga traditat, ku natyrisht nuk mund ti quaj te gjitha te pavlera. Eshte i vertet fakti se, kisha ka nje TRADITE te madhe ne ecjen e saj me Krishtin, ku natyrisht ka dhe plot mesime te vyera, dhe ku kisha ne cdo perjudhe te saj, i mban si VLERA dhe DESHMI te saj. Por duhet te dime se i gjithe qellimi i ketyre vlerave apo mesimeve te tradites se kishes, (flas per ato qe deshmojne Krishtin) eshte per te SHPALLUR KRISHTIN, dhe jo per te shpallur emra te ndryshem religjionesh fetare. Nese veshtroni sot, do te deshmoni fare lehte se, keto institucione fetare religjionoze, kerkojne perkrahes dhe ndjekes te tyre, ku te lartesojne religjionin dhe emrin e tyre perkates. Lexoni me kujdes shume shkrime ketu, ku spikatin si psh. termat: Katolik i devotshem.. Orthodhoks i devotshem apo prozbeterian e keshtu me radhe. Une e di se cdo te thote fjala KATOLIK apo ORTHODHOKS apo PROZBITERIAN e tjera. Por qellimi ketu eshte jo thjesht kuptimi qe ka kjo fjale ne vetvete. Por qellimi eshte, institucioni apo religjioni ne teresi. Natyrisht ndjehem shume i lumtur kur elxoj biblen e Perendise, ku besimtaret kane vetem nje emer mbi cdo emer: Besimtar i krishtere.
RReziku fatal qe perejtojne ata te krishtere, te cilet luftojne per emrin e religjionit, dhe aspak per te ecur dhe bere vullnetin e Krishtit.

[deshmuesi]

Sot, dhe cdo dite e me shume, shohim se me teper lutftohet per emra religjionesh ( flas per ato te krishtere), se sa per Besimin ne Krisht. Eshte fakteqesi kur digjon qe keta njerez deshirojne me shume te njehesohen me religjionin qe kane, se sa me te qenit e tyre ne Krisht, dmth te qenit i krishtere. Pali tek letra e timoteut na deshmon se ne kohet e fundit , kjo lufte do te jete edhe me e fuqishme. Pali thote se, keta religjionoze do ti largojne veshet nga e VERTETA, duke zgjedhur mesues qe tu "gudulisin veshet". Shikoni si mbushen kishat ne festat fetare, ka aq pjesmares sa nuk ke ku te hedhesh "kokren e molles". Por fatkeqesia nuk eshte vetem kjo. Turmat me teper kerkojne te ndejkun disa regulla te tradites dhe kjo eshte mjaft per ta. Bile kur i pyet se cili eshte qellimi i vajtes tende ne kishe, pikerisht ne kete dite, ata te thone: Eshte mire dhe te ndin. Mendoj se cdo kush kete fakt mund ta konstatoje fare thjesht. Turma te tilla ju ngjane pikerisht turmave qe e rrethonin Jezusin, te cilat vinin jo per te digjuar dhe mare lajmin e shpetimit, por per te plotesuar nevojat e tyre . Prandaj dhe Jezusi ju tha turmave, kur ato po e kerkonin ate, se, ju po me kerkoni ( tha JEzusi) sepse u ushqyet nga buket qe une ju dhashe, por mos punoni per ushqimin qe prishet, por punoni per ushqimin qe mbete ne jete te perjetshme. Pikerisht kjo eshte fatkeqesia apo rreziku i atyre qe ndjekin religjionet dhe jo Krishtin.

Pika e trete: "...ai qe i BESON Atij qe me ka derguar...."
Shpesh here ndodh qe njerzit kerkojne te besojne ne Perendi, por pa DIGJUAR Fjalen e Perendise. Mendoj se pak me siper, e kam shpjeguar qarte se cdo te thote, te DIGJOSH fjalen e Zotit. Pali tek letra e Romakeve na jep nje zbulese te qarte reth lidhjes harmonike dhe te pazvendesueshme, qe ka mdis degjimit te fjales se Zotit dhe Beses ne Krishtit. Pali thote se, Besimi vjen vetem si rezultat i degjimit te fjales se Perendise. Pra nese beses i mungon fjala e Perendise, ky besim eshte i kote dhe i paafte te te coje ne shpetim. Besimi ne Perendi nuk eshte nje aftesi apo mencuri njerzore. Njeriu vete eshte nje qenie e kufizuar, e cila nuk mund te konceptoje dhe te njohe apo te kuptoje, ate cka ndodh pertej limitit te tij. Duhet thene se, BESIMI na ndihmon qe te shohim , te kuptojme dhe te pranojme, pikerisht ato qe jane te VERTETA, por qe ne fakteqesisht per shkak te limitit tone, nuk mundemi dot ti prekim apo shohim dhe kutpojme. Pra sic e shihni , Besimi eshte e vetmja mundesi e pazvendesushme tek nejriu, qe na jep nje te tille mundesi. Por dikush pyet: Po per besimtaret e tjere jokristiane, a mund te themi te njejten gje?
Natryisht qe JO. Vereni si thote Pali tek letra e romakeve: Besimi vjen nga DIGJIMI i Fjales se Perendise, dhe Fjala eshte Krishti. Pra cdo besim qe ne qender nuk ka Krishtin, eshte vecse nje besim i vdekur. Kjo sepse nuk vjen nga DIGJIMI i FJALEs se Perendise, Zotit Krisht. Por le te flasim me hapur dhe me qarte. Une pyes: Cfar eshte FJALA per ju?
Vetem permes FJALES, (si instrument) ne mund te shprehim cdo mendim tonin. Fjala mund te jete e folur, e shkrojtur, e shprehur me ane te nojmave te ndryshme e cila ju vjen ne ndihme te shurdherve, apo dhe me ane te prekjes me gishta, nga ata qe jane te verber. Pra gjithsesi Fjala ne vetvete eshte "instrumenti" pa te cilin njeriu nuk do te mund te komunikonte dhe shprehte mendimin dhe kontributin e tij jetesor.
Apsotulli Gjon qysh ne fillim te ungjillit, shkrojtur prej tij, na tegon se, Fjala Perendi, eshte Jezus Krishti. Eshte vertet e pakonceptueshme nga aftesite e njeriut qe te kuptoje, se si Fjala Perendi mund te behet edhe NJERI. Por ky eshte fakti me i vertete qe na jepet ne ungjillin e Krishtit. Perendia permes Fjales se tij, beri te mundur qe ta shohim, ta prekim, ta digjojme dhe ta njohim Perendine e plotfuqishem, JAHVE. JEzusi erdhi pikerisht te na deshmoje Atin Perendi, duke na dhen mundesine qe te njohim realisht Perendine dhe te BESOJME ne Te. Perendia foli me ne, thote Pali, me ane te Birit ( FJALES) te tij Zotit Krisht. Pra vetem permes DIGJIMIT te FJALES, Perendia na jep mundesine e VETME per te BESUAR ne Te. Pra "...te BESOSH ne ate qe ka dergaur Ati....," do te thote: te besosh ne Krisht. Kjo sepse Vetem me ane te Krishtit, Fjales Perendi, njeriu mundi te arije perfundimisht te njohe, te digjoje dhe pranoje Krijuesin e tij. Perendin e Vertete.
Do ta kishim shume te veshtire qe ta jetonim jeten, pa pranine e "elemenit" BESIM". Sepse besimi na ndihmon qe te shpresojme tek e ardhmja por edhe te vazhdojme perpjekjet tona drejt qellimit te caktuar. Besimi na ndihmon qe te pranojme dhe shume fakte histrike apo te ndryshem te se kaluares, duke na ndihmuar qe te pranojme edhe kohet ne te cilat ne nuk i kemi jetuar. Por pyetja eshte: a mundet ky lloj besimi, qe njeriu disponon ne qenien e tij, te mund ta coje ate drejt njohjes dhe bashkimin me Perendine?

[deshmuesi]

Ne letren drejtuar Galatasve, Pali thote se BESIMI tek i Krishterit, vjen nga Fryma e shenjte. Pra eshte nje nga nente frytat e Frymes se Shenjte. Pranija e Frymes se Shenjte ne jeten e Besimtarit kristian, eshte fondamentale. Frutat e Frymes e ndryshojne karakterin e besimtarit, duke e transformuar ate ne nje natyre me Krishtin. Ky ndryshim nuk eshte i menjehershem, i cili kryet brenda nje perjudhe te shkurter. I krishteri duke jetuar tashme me Krishtin, ne prani te Fjales dhe Frymes, ai fillon te ndryshoje cdo dite duke u rritur e duke ecur cdo dite drejt persosjes me Krishtin. Ka plot te krishtere qe kete rruge transformuese dhe shenjteruese, qe ndodh ne jeten e besimtarit kristian, e ngatrojne me Shpetimin e te krishterit. Ata mendojne se Shpetimi eshte nje rruge e gjate, ne te cilen i krishteri duhet te ece, deri sa te shpetohet. Por te ngatrosh shenjterimin e te krishterit, me shpetimin, medoj se jane dy gjera te vecanta nga njeratjetra. Le te ndalemi pak ne kete pike.

Shenjterimi i te krishterit kryhet permes nje ruge transformimi, nen punen fondamentale qe kryen Fryma dhe Fjala e Perendise. Natyrisht qe kjo kerkon kohe dhe veprim. Jakobi ne letren e tij thote se, BESIMI pa VEPRA eshte i VDEKUR. VEPRAT qe kryen i Krishteri, jane konkretisht rezultati i asaj cfar ai BESON. Asnjehere BESIMI nuk vjen nga VEPRAT qe ne kryejme, Pali thote se BESIMI VJEN permes DIGJIMIT te FJALEs se Perendise. Eshte pikiersht BESIMI ai qe te con ne VEPRIM.

JEzusi tha:
BESO dhe do te MARESH. Ose, Beso dhe do te shohesh mrekulline e Perendise. Pra vereni se cdo veprim i yni, vjen vetem pasi kemi besuar ne Krisht. Pali eshte dhe me i qarte tek efesianet, kur thote se, VERPAT tek i krishteri jane dhene nga Perendia, ne menyre qe i krishteri te ECE ne to. Pali eshte shume i qarte dhe i prere ne ate qe thote. Ai na tregon se VERPAT e BESIMIT tek i krishteri, vijne nga Perendia, dhe nuk jane rezultat i aftesive te tij. Ka shume rendesi ky fakt, per te gjithe ata qe duan te kuptojne ate cak bibla na meson. Perderisa Perendia i jep te krishterit BESIMIN, permes frutave te Frymes, natyrisht qe BESIMI i Perendise ka dhe VERPAT e Perendise ne te cilat duhet te ECE kristiani. Ne menyre qe te DYJA se bashku (besim dhe veper) te jene nje deshmi e pranise se Zotit para njerzve (permes besimtarit), dhe njekohesisht nje realtiet i gjalle i jetes me Krishtin, ne te cilen ecen i krishteri.

Pali tek letra drejtuar hebrenjve, na jep perkufizimin me te qarte te asaj se, cfar do te thote: BESIM.

"Besimi eshte te QENURIT e GJERAVE qe SHPREHEN, (dhe) DEFTIMI i PUNEVE qe nuk SHIHEN"

Vereni me kujdes se sa i VLEFSHEM dhe fondamental eshte BESIMI i Perendise tek BEsimtari i krishtere. Besa e Perendise na ndihmon qe te pranojme konkretisht te qenurt e gjerave qe ekzistojne, por qe ne realisht e kemi te pamundur me aftesite tone fiziko-mendore, ti shohim apo prekim dhe konceptojme ato. Por jo vetem kaq. Besimi i Perendise na jep dhe BINDJEN per ti DESHMUAR pikerisht ato te cilat i shpresojme, por qe nuk mund ti shohim. Ky varg ndahet ne dy pjese, ku ne pjesen e pare Pali na tregon se ceshte BESIMI, dhe ne pjesene dyte na tegon se si ai VEPRON tek i krishteri, duke e cuar ate drejt VEPRAVE te BESIMIT.
Jakobi ne letren e tij thote se, BESIMI eshte i gjalle apo i vdekur, ne saj te VEPRAVE qe kryejme. Pra VEPRA eshte pikerisht TREGUESI i BESIMIT qe vepron tek ne, dhe jo "mejti" qe na garanton shpetimin. Pikerisht Pali tek EFESIANET thote se, ju jeni te sheptuar jo nga VEPRAT, por nga BESA. Mosa valle mendoni se Pali kundershton Jakobin?
Apsolutisht jo. Pali na deshmon se Shpetimi eshte dhurate plot HIR, qe Perendia dhe me ane te Jezusit, dhe kjo dhurate nuk varet nga asnje lloj VERPE qe ben njeriu. Ndersa Jakobi na deshmon se, VEPRA tregon qarte se cfar lloj BESIMI eshte tek ne, a eshte nje BESIM i gjalle qe vjen gna Perendia, apo nje besim i vdekur qe vjen nga njeriu.

Te gjithe ata qe perpiqen ta shohin shpetimin e Perendise, te varur nga VERPAT e tyre, jane te paqarte pikerisht ne keto dy vargje qe une solla pak me siper. Pikerisht kjo paqartesi i con ata ne perfundimin se, Shpetimi duke u varur nga veprat e njeriut, ai mund ta humbase ate fare lehte. Por une pyes:Nese eshte VERPA faktori kyc, atehere perse eshte HIRI i Krishtit, dhe PENDESA e te krishterit kur ai gabon?
Nje nga teorite qe perkrahin ata qe mendojne humbje te sheptimit, eshte dhe teoria ku ata pyesin: nese largohem nga besimi, atehere a nuk e humbas ate?
Perpara se te vish ne nje argumentim te tille duhet te dish: A je i shpetuar ne Krishtitn, dhe cfar te bind ty per kete?
Jezusi na tregon se vetem BESA ne te , na jep SHPETIM. Ndersa Jakobi na tregon se, ne duhet te kostatojme permes VERPAVE, per te ditur se CFAR lloj BESE vepron tek ne: BESIM i GJALE ( qe te con ne shpetim) apo besim i VDEKUR?
Nese ju te nderuar kristiane do te mund ta shihni kete realtiet ne besimin tuaj, mendoj se do ta kini te qarte njohurine e vertete mbi SHPETIMIN.
Le te kalojme tani ne piken e katert: ...ka jete te perjetshme.

[albani1]

Nese shpetimi humbet kjo nuk mund te percaktohet nga njeriu.

Qe shpetimi nuk humbet kurre , kjo dmth se :

Kur ti u bere i krishtere pra pasi ti u bere besimtar ose pasi ti u shpetove, Perendia ta hoqi ty te drejten per te zgjedhur dhe te hoqi ty vullnetin e lire.


Nqs vertete shpetimi nuk humbet kurre atehere i bie qe nje njeri pasi behet besimtar dhunohet nga Perendia duke ia hequr vullnetin e lire.

A eshte e vertete qe Perendia ia heq njeriut vullnetin e lire pasi shpetohet?

[Noku Ymeri]

Pyetja qe mund te lind eshte.."Si humbet shpetimi"?
Nese humbja e shpetimit konsiston ne veprat tona atehere bie ndesh me ate qe Krishti beri dhe i kot eshte besimi yne.

Personalishte mendoj se shpetimi nuk humbet...Gezimi i shpetimit humbet por shpetimi vete jo.Ata qe jan te zgjedhur jan dhe te paracaktuar apo jo....Un besoj se nje person i shpetur me te vertet kurre nuk do te humbas perkatesin qe e mundesoi gjaku i Krishtit.Do kete rrezime,largime,rebelime por ne fund do kthehet sepse eshte i paracaktuar qe ne barke te nenes(nuk po flas per pseudo te krishteret).
Kujtoni djalin Plangprishes....ai shkaperdredhi gjithe pasurin qe Ati i kishte dhene...iku plot,ashtu sic mund te iki nje i krishter dhe te fshihet Perendise dhe u kthye bosh,,ashtu sic kthehet nje i rilindur ne te vertet dhe merr restaurim.
bekime!

[albani1]

Pyetja qe mund te lind eshte.."Si humbet shpetimi"?
Nese humbja e shpetimit konsiston ne veprat tona atehere bie ndesh me ate qe Krishti beri dhe i kot eshte besimi yne.

Personalishte mendoj se shpetimi nuk humbet...Gezimi i shpetimit humbet por shpetimi vete jo.Ata qe jan te zgjedhur jan dhe te paracaktuar apo jo....Un besoj se nje person i shpetur me te vertet kurre nuk do te humbas perkatesin qe e mundesoi gjaku i Krishtit.Do kete rrezime,largime,rebelime por ne fund do kthehet sepse eshte i paracaktuar qe ne barke te nenes(nuk po flas per pseudo te krishteret).
Kujtoni djalin Plangprishes....ai shkaperdredhi gjithe pasurin qe Ati i kishte dhene...iku plot,ashtu sic mund te iki nje i krishter dhe te fshihet Perendise dhe u kthye bosh,,ashtu sic kthehet nje i rilindur ne te vertet dhe merr restaurim.
bekime!

Ti je duke thene se :

Perendia ka zgjedhur disa njerez qe te shkojne ne ferr
Dhe Perendia ka zgjedhur disa njerez qe te shkojne ne qiell.

A eshte keshtu?

[deshmuesi]

Ti je duke thene se :

Perendia ka zgjedhur disa njerez qe te shkojne ne ferr
Dhe Perendia ka zgjedhur disa njerez qe te shkojne ne qiell.

A eshte keshtu?

Albani, mendoj se e shtron gabim pyetjen. Nese do te shohesh qe nga fillimi ne librin e zanafilles, Perendia na zbulon nje mister rreth njeriut, pikerisht ceshte perzgjedhja dhe liria e njeriut. Njeriu eshte i krijuar simbas imazhit te Zotit. Kjo do te thote se, cdo vendimarje apo perzgjedhje e lire e njeriut, eshte qindperqind deshire qe vendoset prej tij. Tani ti pyet, Perendia ka zgjedhur disa ti coje ne parajse dhe disa ne ferr?
Nese do te mendojme keshtu atehere duhet te pranojme se, njeriu nuk eshte plotesisht i lire ne perzgjedhjen apo deshirat e tij. Por bibla na meson se njeriu eshte plotesisht i lire ne deshire dhe perzgjedhje. Po keshtu Perendia nuk e dhunon aspak lirine e njeriut, sepse po te ishte ekshtu, ai do ta ndalte Adamin kur ai hengri frutin e ndaluar. Une do ti pergjigjesha pyetjes suaj keshtu:
Perendia NJEH cdo perzgjehdje dhe liri te njriut, perpara se njeriu te vije ne kete bote. Prandaj Pali thote: sepse Ai na ka parenjohur perpara se te ngrihej bota. Le te mar nje shembull me konkret. Juda iskariot, ishte nje nder apostujt e Krishtit, dhe duhet thene se ai kurre nuk e kishte menduar se do te vinte nje dite dhe do ta tradhetonte mesueisn e tij. Ndersa Jezusi e dinte qe juda ishte ai i cili do ta tradhetonte. Mos Valle Jezusi e paracaktoi juden per nje veper te tille? JO. Ishte pikerisht Juda i cili kishte nje karakter te prishur dhe qe nuk besonte se Jezusi ishte Bir i Perendise. Ai vidhte arken, dhe nuk dinte se ke po tradhetonte. Pra tradhetia e Judes ishte plotesisht nje perzgjedhje e lire e tij, dhe ai se dinte se qysh ne kohet e hershme ishte parathene per birin e humbjes. Po te vesh re njerzit, qe nuk e besojne Jezusin, ata jane koshiente per kundershtine apo mosbesimin e tyre, mos valle duhet te mendojme se Perendia i paracaktoi per kete? Perendia dergoi Birin qe cdo kush qe beson ne te, te shpetohet. Pra para Zotit cdo kush eshte i njejte dhe ka plotesisht hirin e mjaftueshem per te erdhur ne pendese dhe shpetim. Por duhet thene se Zoti e di fundin e gjithsecilit, prandja eshte Zot e Perendi. Perendia ku une besoj eshte DASHURI, dhe kerkon qe te gjithe te vijne ne shpetim, por kjo nuk e ben ate qe te dhunoje lirine e askujt, edhe pse ajo mund te bjere ndesh me dashurine dhe miresine e Tij. Une mendoj se Niko te ka dhen nje pergjigje mjaft te qarte, dhe kushtoi vemendje.
Shpetimi nuk humbet, sepse nuk eshte pergatitur nga njeriu. Mos haro thelbin: Perendia parenjeh cdo gje, cdo perzgjedhje dhe vullnet njerzor. Ky fakt na bind se, Ai kurre nuk gabon, ne ate qe ben, sepse shte i pagabueshem. Une kam nje pyetje: Shpetimi eshte nje veper qe meritohet nga puna njerzore, apo jepet dhurat prej Perendise, perjashto veprat e njeriut?
Ketu ndahen dy koncepte, qe ndjekin te krishteret. Bibla na deshmon se shpetimi eshte plotesisht veper e Perendise, perjashto cdo veprim njerzor. Askush nuk mund ta meritoje ate me ane veprash, te cfardo lloi qofshin ato, thote Pali tek efesianet. Por disa mendojne se shpetimi humbet. Ateher une pyes, Nese ai humbet, atehere shpetimi nuk eshte qindperqind dhurate e Perendise, pasi paska dhe vepren e njeriut si kusht per ta mare ate. Por pyetja eshte: a mund te gaboje Perendia ne dhenie te dhurates? Nese dikush e ka mare shpetimin, dhe me pas e humbet, atehere kjo do te thote se, Perendia nuk e paska ditur qe do te vije nje dite, dhe ky njeri do ta humbase shpetimin. Kursesi nuk mudn te ndodhe kjo. ASGJE nuk eshte e panjohur per Perendine. Jezusi tha: UNE ju ZGJODHA ju, dhe jo ju mua. Kjo thenie e Jezusit per mua eshte siguri, sepse nese ai te ka perzgjedhur, kete nuk e ka bere ne saje te veprave te tua, sepse ato ishin te gjitha mekatare, por sepse Ai njeh ZERMAt dhe di cdo pezgjedhje te gjithsecilit, dhe kjo ben qe Ai me drejtesi ti jape cdo kujt simbas deshires dhe lirise me te cilen perzgjedh. Perendia nuk gezohet kur dikush vdes, thote bibla, por Ai eshte i DREJTE, dhe nuk mund te dhunoje ate qe njeriu perzgjedh, edhe pse ajo mund te bijere ndesh me dashurine e Perendise. Shembulli me klasik eshte shembelltyra e djalit plang prishes. Kthimi i tij ishte definitiv , dhe Jezusi thote se, VESHJA dhe FESTA qe Ati beri per birin ishte nje GEZIM i madh. Si do te ndjeheshe ati, nese nje dite te re, biri do te largohej perseri nga shtepia( humbja e sheptimit)??? A mos valle i gjithe ai investim qe ai beri per birin e tij te humbur, shkoi kot????
Une them se, kur i krishteri shpetohet, ai hyn perjetesisht ne dore te Zotit. Ai ka kalura nga VDEKJa ne JETE, thote Jezusi. Tani pyes: nese njeriu ka bere kete kalim, a thua se mund te kthehet perseri nga jeta ne vdekje???
Per mua ky kalim i ngjan nje URE te madhe, te cilen njeriu e kalon, dhe pasi e ka kaluar, nuk ka me kthim prapa, sepse gjithshka pas tij eshte renuar, ai jeton jeten e re me Krishtin. Ky eshte shpetimi.
Disa njerez mendojne se jane shpetuar, por ne veprat e tyre nuk ka Krisht. Besa e tyre eshte e vdekur. Ne siperfaqe duken te krishtere, sepse fetarizmi i tyre eshte te dukurt fetare. Natyrisht njerzve mund tju dukesh i tille, por jo Perendise qe njeh zemrat. Pjetri e mohoi Jezusin tri here, edhe pse ishte paralajmeruar per nje ngjarej te tille. Por a e humbi ai shpetimin?? JO. sepse shpetimi nuk varej nga veprat, por nga besa. Pjetri beri nje veprim te gabuar duke mohaur Jezusin tri here, por Jezusi e dinte se ZERMA e tij ishte me te, dhe ky gabimi do te vinte si rezultat i dobesise se tij , pasi ende nuk ishte veshur me pushet nga lart, pra skishte mare ende Frymen e shejnte. Por perse nuk ndodhi keshtu me Juden? Zerma e judes nuk ishte me Krishtin, dhe vepra e tij ishte FRUT i qellimeve te kobshme te zemrs se tij. Cfar ndodhi me Pjetrin pasi ai mohoi Krishtin? Ai qau me denese, sepse zerma e tij, e cila ishte me Krishtin, nuk mund te pajtohej me veprimin e tij te dobet. kjo PENDES me ngasherim, eshte rezultat i zermes qe ai i kishte dhuruar Krishtit, edhe pse ne vetvete ende nuk kishte qendrese. Po Juda? Ai shkoi dhe beri vetgjyqesi, duke u udhehequr nga shtrengimi ndergjegjes se tij, pasi kishte tradhetuar pa te drejte mesuesin e tij, dmth gjykim njerzor dhe jo. Rezultati ishte Varja ne peme. Ndersa pendesa e Pjetrit ishte kthim total ne Krishtin dhe per Krishtin. Mendoj se keto shembuj kane sherbyer sado pak per te krijuar nje ide rreth shpetimit nese humbet apo jo. Te pershendes dhe Zoti te Bekofte Albani.

[albani1]

Shpetimi eshte 100 % dhurate e Perendise.

Por kjo nuk dmth se njeiru nuk ka te drejte te zgjedhi
Shpetimi eshte dhurate nuk dmth se njeriu nuk ka te drejte ta hedhi poshte ate.

Nje dhurate nuk eshte dhurate nqs meritohet.

Nese themi dhurate, dmth eshte e pamerituar.

Kurse shperblimi eshte tjeter gje.

A kemi ne si njerez te drejte te pranojme ose te mos pranojme kete dhurate? (shpetimin)

Dhe a e kemi te drejten ta ripranojme ose ta hedhim perseri poshte kete dhurate?

[toni77_toni]

Deshmuesi, e lexova shkrimin tend te fundit ne kete teme, ishte shume I mire me perjashtim qe ti mohon vepren e shenjt te njeriut.

Diçka I ngatrroni gjerat shumher por sigurisht kjo ndodhe pa qellim te keq, me duke se je pakez I ngatrruar lidhur me veprat e njeriut qe I bene njeriu ne Zotin dhe dashurin e Zotit tone.

Une pa ua zgjatur dua te jam shume konkret.

Fillimisht te kuptohemi mire, as qe diskutohet bile se shpetimi I njeriut nuk eshte merite e njeriut por eshte dhurat e Zotit. Ati ynë qiellorë e ka njeriun per zemer dhe nga dashruia qe ka per njeriun, Ai dha kete dhurate ne gjakun dhe kryqin e Jezusit qe, nepermes Krishtit dhe kryqit te Tij, njeriu, me vullnet te lire, ta zgjedhe Jezusin dhe ta pranoj Zot dhe shpetim te jetes se Tij…! Pra, nuk eshte merita e jone por e Krishtit.

Por, vella, njeriu duhet te veproj sipas vullnetit te lire te tij. Vepra – veprimi I njeriut eshte I ndryshem Deshmuesi, veper eshte edhe besimi, veper eshte edhe pendimi, veper eshte edhe ta shprehesh dashurine per dikënd. Veper eshte edhe ta ndihmosh dikënd. Veper eshte edhe ta lexosh Ungjillin. Veper eshte edhe ta ndihmosh nje vella per ta njohur ma mire te verteten e Hyjit….., keto janë vepra te mira – te ndikuara nga Hiri I Zotit, pra, nuk eshte njeriu qe vepron i vetem por eshte Hiri I Zotit, gjithsesi, Hiri kerkon angazhimin dhe bashkpunimin e njeriut. Qe do te thote, per veprat e njeriut, nuk eshte merite e njeriut ne rend te pare, ne rend te pare eshte merite e Zotit pasi qe Ai vendosi ne njeriun Hirin dhe njeriu nepermes ketij Hiri, ai po bene vepra te shenjta. Merite e njeriut është ne rend te dytë por kjo nuk eshte per tu nenqmuar. Ishte vullneti I njeriut te bashkpunoj me hirin, dhe ky bashkpunim eshte veper – veprim I njeriut. Vetem nga vepra – veprimi njeriu edhe u denuam ne zanafillë. Vepra nuk eshte e pa vlerë si per te keq si per te mire. Nga vepra njeriu edhe denohet, nga vepra njeriu edhe shpetohet. Veper eshte kur njeriu angazhohet dhe beson ne Zotin. Veper eshte kur njeriu nuk beson, ajo e para edhe e mire ndersa e dyta e keqe, por dya jane vepra.


Tash diçka parap per vepreta e njeriut, ti ne shkrimin tend, thua se vepra jane krejt te pa vlerë. Por tani ne shkrimin tend ti vlerson vepren e Pjetrit. Pra, vepren e Pjetrit I cili u pendua, qajti, dhe vepren e Judes I cili nuk veproj mire dhe si pasoje ai deshtoj. Nuk te duket ty faktor vepra e pendimit? Edhe pendimi eshte nje veper e njeriut qe buron nga zemra e tij e ndikuar nga Hiri.

Abrahami veproj Deshmuesi, Edhe Jezusi veproj bile ne ungjillin e shkruar nga Gjoni 17, Jezusi I drejtohet Atit duke I thene se “vepren e kreva..” Nuk ishte veper neshtrimi i Jezusit, pos asaj Ai shkoj ne kryq. Nuk eshte veper kjo? E shume e shume shembuj qe mund ti jap secili se vepra e njeriut ne Zotin, duke bashkpunuar me hirin e Zotit, ajo eshte persosmeri, eshte vyrtyt dhe e shenjt. Njeriu shenjtrohet ne vepra te Hirit te Zotit. Ishte pikerisht Pjtri qe u shenjterua nga vepra sepse ai besoj dhe veproj, edhe sh. Pali, besoj dhe veproj. Asnjeri nga apostujt nuk than; “na tash besuma Jezusit dhe jemi te shpetuar dhe po flejme ne gjume ne per temopuj te Izraelit” por takuna Jezusin dhe vepruan me Të. Takuna Jezusin e ngjallur dhe vepruan me Të. Takuan Frymen e Shenjt dhe vepruan me Të. Vepruan dhe vepruan dhe kurr nuk u ndalen deri sa edhe u martirizuan. Tani sipas teje qenkan keta budallenje apo per çfar vepruan? Vepruan sepse Zoti u dhurua ne ta, por dhurata e tyre ishte kryq dhe vujatje deri ne vdekje, gjithçka ne vullnet te lire te tyre, nepermes atyre kryqeve dhe vaujtjeve ata fituan shenjterimin dhe jeten me Zotin.

Mos te mendoj dikush se Jezusi eshte large kryqit. Mos te mendoj dikush se kryqi I Krishtit eshte large atyre qe I besojnë Jezusit. Dikush mendon se veq Krishtit I takon kryqi, edhe pse gjithcka u krye me kryqin e Krishtit, gjithsesi, nje pjese e kryqit mbeti per njeriun, e barti Simoni apkez kryqin sa per te na treguar neve pjesen qe na takon, sepse duhet qe vullneti I njeriut te pyetet edhe nepermes kryqit, pikershit ai kryq e bene thyrjen e nejruit, e vetdijson dhe e fisnikron njeriun. Jo, nuk ka Krisht pa kryq. Por kryq qe eshte shpetim, Kryq qe Jezus ngadhneju dhe secili njeri qe I beson Atij, shpetohet dhe ngadhnjen, kjo eshte perparsia - dhurat per njeriut, ne Krishtin sepse Ai eshte afer dhe nuk lejon qe njeriu qe I beson te fundoset ne deshtim, eshte garanti nga Zot ynëi. Mirpo, kryqi nuk tejkalohet pa veprua dhe bile edhe te ndjersitet njeriu nganjëher, e ndjersa eshte mund, e , mundi tejkalohet duke verpuar, duke vepruar me Zotin sepse nese verpon pa Zotin, ajo eshte kotesi. Gjithsesi, megjithe mundin e njeriut, prap nuk eshte merita e njeriut por e Zotit, njeriu me fuqine, mendjen dhe intelektin e vet nuk mund ti perballoj as kryqit as asgjeje ne kete bote, por vetem vullneti i njeriut, vulnet ne liri te plote varet ne njeri, mirpo, fe pa vepra edhe nuk ka.

Diçka desha te theksoj, fitoren, jeten e kemi te sigurtë ne besim, besimi ne Krishtin na shpeton, shpetimi është dhuratë. Nuk varet nga veprat tona. Por, veprat ne emer te Jezusit nuk mund te injorohen si dhe, njeriu edhe pse I eshte dhene shpetimi nepermes Jezusit, ai pa tjeter se vullneti I lire I tij do te pyetet, zgjedh nese don te besoj apo te deshtoj, nepermes sprovave, sprovat kerkojnë vepren konkrete te njeriut. Edhe diçka te veje ne theks te veqant, është shumë gabim nëse njeriu mendon se veprat pa Krishtin e shpetojnë, e, kjo eshte shumë gabim. Nuk ka veper ne botë, sado e madhe qe te jetë, nese nuk e ka njeriu Zotin Krisht, se ajo veper do ta shpetoj, ne asnjë mënyrë nuk mund ta besoj unë, por feja pa vepra eshte fe e vdekur. FE – VEPRA – bashk.