Nje fshatar e kish gruan shume te bukur,aq te bukur saqe edhe priftit i kish
ngel merak,mirpo gruaja ish e ndershme dhe nuk po i binte ne dore priftit.
Nje dite prifti shfrytezoi rastin meqe gruaja kish ardhur per tu rrefyer dhe
ia arriti qellimit. Gruaja i tregoi te shoqit por ai skishte cte bente se
prifti ish figure e larte dhe nuk mund ta denoconte.Si perfundim i dha karar
qe te vidhte arken e kishes si hakmarrje ndaj priftit,dhe e vodhi. Prifti i
ra ne ere dhe nje dite i tha: Biri im ke kohe qe sje rrefyer, duhet te
rrefehesh se ne gabojm per dite. Fshatari s'mund ta kundershtonte dhe si
rrjedhoje shkoi te rrefehej. Prifti hyri ne dhomen e rrefimit, kurse
fshatari vazhdoi te tregonte mekatet e tij ,por qe kish vjedhur arken e
kishes nuk po e thoshte. Prifti i tha vazhdo se ke edhe te tjera. NUk mbaj
mend me i thote fshatari. Me ne fund prifti i tha qe ti ke vjedhur arken e
kishes. Nuk po te degjoj se c'fare po thua o prit i thote Fshatari . Ke
vjedhur arken e kishes i thote prifti prape duke bertitur.
Te betohem s'degjoj gje tha fshatari po se besove nderrojme vendet dhe i
nderruan. Fshatari kur hyri brenda i tha: Edhe ti me ke kapur gruan. Cfare
more i thote prifti? Me ke kapur gruan.
Aha...paske te drejte ti, vertet nuk u degjoka mire ketu i thote Prifti
Krijoni Kontakt