Shkrimtari dhe poeti MYRTEZA MARA.

[DI_ANA]

MBRETERESHE TE BERA UNE

Poezi Myrteza Mara


E mban mend kur loznim bashkë,

Une mbret, ti mbretereshë?

Nje kurore kalleza me kashtë,

Vethet-dy qershi mbi vesh!



Beheshim dhenderr e nuse,

Lule neper gushe e faqe.

Manaferra per buzekuqe

Une-thengjillin per mustaqe!



Griste faqet nena jote:

"Ububu, u prish dynjaja!

Futu brenda çamaroke,

Vjen yt Ate, behet hataja!"



Une mbret, gjel i krekosur,

Si pisqolle nje nofull dashi,

Dhembet-fishek armatosur,

Nena buzeve mbante gazin.



"Si te qeshet, moj e zeze,

Shakaja-gjysm'e se vertetës!"

U, u nixifsh e u befsh sterrë,

Nuk i sheh qe jane te vegjel!"...



Lozem, lozem, por nje dite,

Me thane: "Eshte e semurë!"

Ne dore m'u treten qershite,

"Mbretereshë" s'te pashë më kurrë!



Nga vellimi "Dielli i PUthjes"-1998

[DI_ANA]

TI ME MUNGON

Poezi nga Myrteza Mara


Ti me mungon, ah,

sa me ke munguar!

Ne apelin e shpirtit

gjegjet veç nje emer.

Ato qe hynin e dilnin

pa numeruar,

Asnjera prej tyre

nuk u ul ne zmer.



Sikur Zoti te mbillte,

ne kraharorin tim,

Nje zemer tjeter,

me thonje do e shkulja;

Vetem nje zemer

mjafton per dashurine

Te tjerat: Genjeshtra,

jane aventura!



Ti do me mungosh

edhe pasketaj,

Atje ku thone se

takohen shpirtrat!

Kur nuk u dogjem

sa ishim gjalle,

Ne boten tjeter

s'ka ura, as drita!



Kur nuk t'i piva

te dy diejt e ballit,

Kur nuk e deha

me buzen e mjaltit,

Kur nuk u shkriva

ne "mekatin e zjarrit"...

Mallkuar qofshin

gjithe oret e fatit!



Ti me mungon,

oh, sa do me mungosh!

Krrusur nga guri

i mungeses tende,

Me pelqen te gdhihem

e ngrysem sarahosh,

Tek foleza e puthjeve

t'ia themi asaj kenge!



Kengen qe thurem

ne tezgjahun e muzes

Atehere kur zjarrin

e ndiznim me sy,

Kur nga etja per puthje

na u çane buzet,

Kur ndiheshim mbi dhè

Zot e Perendi!



Tani e mush goten

me vesen e kujtimeve

Dhe shallin e dimrit

si gjarper per gushe.

Ka mbetur nje rruge

e verber, pa shtigje,

Tek syte e qiellit

kam mbjelle nje lutje!

[DI_ANA]

PEIZAZH I ÇASTIT

Poezi nga Myrteza Mara


Me thoshe dikur,

"Do vdes per Ty!"

Une s'te besoja,

se s'besoja as veten.

Ndodh keshtu

kur je ne zjarrmi,

Kur buzet e thara

digjen nga ethet.



Me thoshe dikur,

"Eshte puthja e pare!",

Une s'te besova,

se sbesoja as veten!

Per puthjen e pare

dikur kam qare,

Sa edhe sot

buzet me djegin.





Me thoshe dikur,

"Do jem besnike!",

Une s'te premtova,

se s'besoja as veten;

Gjithe ai zjarr,

kujtimi i nje dite,

Peizazh i çastit,

gjurme komete!

[DI_ANA]

NESE NJE DITE

Poezi nga Myrteza Mara


Nëse një ditë të lag shiu i trishtimit,

Nën ombrellën time ka vend përherë.

Aty do i gjesh gjithë "puthjet e kujtimit",

Dhe shpirtin tim muzeum me pranverë!



Nëse një ditë do të duhet një urë,

Të kalosh pa frikë detin e urrejtjes,

Mos u mundo, varkë bëhem unë

Gjoksndezur shkrijmë dhe ajzbergët.



Nëse një ditë do të humbas kënga

Trokit tek muza ime e vjetër.

Veç, të lutem, mos m'i zgjuaj ëndrrat,

E vetmja pasuri që më ka mbetur!



Nëse një ditë do të duhet një qiell,

I pastër si loti yt kristal,

Eja, pëshpëritmë lehtë mbi mermer,

Për ty do e le jetim atë varr!

[DI_ANA]

MOS U ÇUDITNI

Poezi nga Myrteza Mara

Ne se miu behet kà

dhe terheq qerren,

me genjeshtra te parfumuara,

mos u çudisni,

eshte koha e minjve!



Ne se ujqet behen kryepleq

dhe ndrrojne vulat,

sipas fisit dhe origjines,

eshte koha e tyre!



Ne se derrat harruan balten

dhe derrosin kolltuket,

eshte koha e derrave!



Mos u çuditni

qe nuk ka me lule,

eshte koha e plehrave!...



Eshte koha e çudirave

ne agun e shekullit;

pak fryme per te gjallet,

me shume vdekje per te vdekurit!

[DI_ANA]

SEÇ KE NJE MAGJI!

Poezi nga Myrteza Mara


Ti seç ke nje magji ne liqenin e syve te tu,

Aq sa dyshoj dhe ne hijen e djallit te bardhe!

Te lexohet shpirti i thelle, i gjere si deti blu,

Mbi gjoksin e pabindur qe te gulçon si dallge.



Ti seç ke nje lule trishtimi diku, te venitur,

Qe me eremon dhe mua me eren e shpreses.

Dukesh si anije me vela, gati per tu nisur,

Dhe une do mbetem ketu, perhere i vetem.



Ti seç ke nje zjarr qe te prusheron fjalen,

Dhe kengen e syve, dhe mjalitn e buzes.

Ti je si ajo shtriga e perralles

Qe njeh vetem fitore, te tjeret humbes!



Oh, sa shume me ngjane me nje flutur,

Qe s'i ndahesh kurre flakes se qiririt.

Ti je si mbreteresha e mekatit te bukur

Me ty s'matet dot as dielli i floririt!



Ti seç ke nje magji, apo je magjia vet?!

Dhe ne ke vjele kaq vjeshta serish bleron.

Po ky zjarri im per ty, valle, ç'te jete?...

Jam une qiriri, o flutur, vdekjen dashuroj!

[DI_ANA]

NJE ENDERR E GJALLE

Poezi nga MYRTEZA MARA


Merre zemrën time dhe bëje pishtar,

Bëhu erë, të lutem, digjmë sa jam gjallë!

Se në gjurmë të viteve emrat tanë do treten,

Nga gjith ai zjarrë një grusht hì do mbetet!



Merri syt e mi brenda diellit tënd,

Çoja ballin tim hënës së argjendtë!

Se ti e ke shoqe, qani hallet bashkë

Kur mungon ajo, Ti bënë dritë në natë!



Merre buzën time që digjet si prush,

Çoje lartë tek yjet që pikojnë musht.

Ta ndezin kuvendin që matet me dritë,

Hajmali në qafë të kenë Perënditë!



Perendite e qiellit, sa nje perendi,

Matin bukurite, s'bejne sa ben Ti!

Zot, o zot i madh, që je Një i vetëm,

Pse e pyes veten: Ç'farë më mungon tjetër?!



Mikja ime ëndërr, o ëndërr e gjallë,

Pa ty, më mirë, nën mermer të bardhë!

Jeta që m'i mbushe, vitet plotë me jetë,

Dikur ateist, tash besoj vërtetë!



Besoj tek ajo, dallg'e shpirtit tim,

Anije me vela përherë në lundrim.

Dhe në tramundanë syri i saj si det,

Edhe t'm'i falin, ç'i do njëqind jetë!



Këng' e dhimbjes time-brinjë në kraharor,

Melodia dhimbjen ma largon me dorë.

Ne e ndajmë bashkë një copë psherëtimë,

Nëpër buzën tënde kalon zeri im!



Vitet na latojnë portrete binjak,

Nën urën e shpirtit lumëzon një flakë.

Lumë, o lum i shpirtit, burimi në zjarr,

Në aortë të zemrës digjet një pishtar!...

[DI_ANA]

MESAZHET E TUA

Poezi nga Myrteza Mara.



I marr çdo dite

mesazhet e tua

ne eterin e perflakur,

rezonance violine-aorta

e zemres time!



Me erdhennga qielli,

mesazhet e tua te heshtura,

ne hirin e nje meteori te keputur.



Çdo dite

i shikoj ne pasqyren e veses se lotit,

ne koridoret e endrrave,

ne fletet e kujteses,

ne melodite e kengeve,

pa to i verber!



Dhe i deshifrova

me heroglifet e ndezura

te nje krahu fluture:

Puthje,

puthje,

vetem puthje!

Klithmova:

Tani,

e dua me shume jeten!

[DI_ANA]

DET I ETUR

Poezi nga Myrteza Mara




Dua ta pi sonte

te gjithe qumeshtin,

ne gjoksin e bardhe te henes,

dhe le te dehem

deri në marrezi

me ate musht qielli!



E kush pyet

per brinjet e rreshkura te nates,

apo per ironin

e nje asteoroidi tranzit!

Drita dhe lumturia

janë me larg

se sa i dinë te verbrit...



Une prane teje

mbeta perhere

deti i etur!

[DI_ANA]

ÇDO DITE

Poezi nga Myrteza Mara



Çdo dite

rrudhemi e thinjemi,

midis ndryshkut të harrimit

dhe mykut

te viteve pa stine.



Vrasim te sotmen e çalë,

pertypim te djeshmen e fermentuar,

te nesermen e lidhim

pas shtylles se mosbesimit.



Çdo dite keputim

nga nje dege ulliri

per te fshire

gjurmet e lodhura te paqes,

kruspull,

ne qoshet e nxira

te mikpritjes se thyer,

shurddhohem e perzhitemi

nga klithmat

e pellumbave te flakes...



Çdo dite,

si korba te uritur,

psallim himne

per te na falur mekatet!