Plani I Përparimit Personal

[ramazan_it]

Selam alejkum we rahmetullahi we berekatuhu!
Nje artikull shume i bukur i publikuar ne albislam.


PLANI I PËRPARIMIT PERSONAL
Plani është që të vendosësh paraprakisht lidhur me atë që duhet vepruar në të ardhmen për të realizuar ndonjë synim të caktuar. Fatkeqësisht shumica e njerëzve largohen sa herë që dikush flet rreth planifikimit, ngaqë është krijuar bindja se kjo është një çështje që me të nuk merren njerëzit e thjeshtë, por vetëm diçka e politikanëve, udhëheqësve apo e administratorëve. Kjo është edhe arsyeja përse njerëzit nuk lexojnë për këtë temë, nuk flasin në mes vete, madje as nuk mendojnë për një gjë të tillë.
Përparimi është veprimi që ka si qëllim ndryshimin, përmirësimin dhe avancimin tek më e mira.

Personal nënkupton atë që është e veçantë dhe vetjake. Ka të bëjë me gjërat që lidhen posaçërisht me ty si njeri, e që përbëjnë dëshirat, veprimet, mendimet dhe veçoritë me të cilat karakterizohesh e dallohesh ti nga njerëzit e tjerë.

Prandaj edhe themi se plani i përparimit personal është: Përgatitja paraprake për të vepruar diçka, me qëllimin e përmirësimit të një gjendje të caktuar, që ka të bëjë me vetë personin, brenda një periudhe të caktuar kohore.

Po ju, keni plane për përparimin personal?

Pa dyshim që po! Ju në jetë keni arritur gjëra për të cilat mund të krenoheni, megjithëse meritoni edhe më shumë. Mirëpo, arritja juaj a është rezultat i ndonjë plani të organizuar dhe të përpiktë, i rastësisë së pastër apo është kombinim i këtyre të dyjave?

A jeni duke ecur tani konform atij plani praktik të veçantë, i cili ju siguron arritjen deri te objektivat, në bazë të një limiti të caktuar kohor? Apo i jeni dorëzuar shpresave të kota, shtyrjes, zvarritjes dhe vonesës, duke u preokupuar me problemet e jetës.

Hapa praktikë drejt përparimit personal

Ka njerëz që nuk kanë fare problem imagjinatën dhe përfytyrimin e qartë të së ardhmes, të cilën e ëndërrojnë në jetë, mirëpo ka edhe të atillë që vuajnë nga kjo. Grupi i fundit ka nevojë për diçka që ua pasuron imagjinatën dhe imazhin e asaj që dëshirojnë, duke ua afruar në mendje, me qëllim që këto dëshira dhe shpresa të shndërrohen në synime praktike, ku mund të lëvizin drejt tyre dhe t’iu afrohen.

Nëse takoni grupin e parë, atëherë dymbëdhjetë pyetjet e radhës do të mund t’ju ndihmojnë në përcaktimin e së ardhmes që ju dëshironi. Ndërsa, nëse jeni prej grupit të dytë, këto pyetje konsiderohen për ju të domosdoshme, dhe me lejen e Zotit, do t’ju bëjnë të mundur të bëni atë që nuk keni bërë gjatë tërë jetës, si dhe ta orientoni veten nga rruga e suksesit hap pas hapi.

Këto janë:

1) Cilat janë synimet e juaja për të ardhmen?

2) Ku gjendeni ju tani?

3) Cilat janë ato botëkuptime, që ju kthejnë mbrapa?

4) Çfarë dëshironi që të realizoni në fillim?

5) Cilat janë ato ndryshime, që duhet t’i bëni në vetvete?

6) A është pozicioni juaj i favorshëm?

7) Sa kohë ju nevojitet, që të realizoni synimet tuaja?

8) Kur do të filloni me të vërtetë?

9) Nga jeni drejtuar?

10) Kush janë përgjegjësit?

11) A jeni fleksibël sa duhet?

12) Për atë që jeni duke bërë po mbështeteni tek vetvetja apo tek Allahu?



Cilat janë synimet e juaja në të ardhmen?

Allahu i Madhërishëm nuk e krijoi këtë gjithësi thjesht për lojë: “Ne nuk e kemi krijuar qiellin dhe Tokën e ç’gjendet në mes tyre, për të luajtur (pa qëllim).” Ai gjithashtu na bëri me dije se nuk na krijoi pa ndonjë qëllim të caktuar, prandaj në Kuranin Famëlartë thuhet: “Xhindet dhe njerëzit i kam krijuar vetëm që të Më adhurojnë.”

Meqë realiteti është i tillë, atëherë shtrohet pyetja: “Cili është synimi juaj në këtë jetë dhe çfarë dëshironi të arrini në këtë botë?

Nëse nuk dini se çfarë dëshironi të arrini në këtë botë, atëherë nuk do të tregoni interesim për asgjë dhe se çdo gjë në sytë tuaj do të duket e parëndësishme. Nuk çuditem po qe se tek ju shfaqen edhe simptoma të depresionit.

Një fjalë e urtë popullore thotë: “Nëse nuk e dini se ku do të shkoni, atëherë të gjitha rrugët të çojnë deri atje.”

Atyre që u mungon synimi në këtë jetë, u ngjajnë të humburve, të cilët nuk e dinë rrugën e caktuar, që duhet ecur në të. Ajo çfarë duhet bëni fillimisht është t’i caktoni vetes ëndrra, ku më pas do t’i shndërroni ato në synime. Mirëpo, nuk ka dobi nga synimet nëse nuk përfitoni prej tyre që t’i ndryshoni rrethanat jetësore, dhe nëse ato nuk ju orientojnë në drejtimin e duhur, i cili ju sjell dobi në këtë botë dhe atë të ardhmen. Ashtu siç na mëson edhe Zoti i Gjithësisë në Librin e Tij: “Kjo është rruga Ime e drejtë; prandaj ndiqeni e mos shkoni rrugëve të tjera, që t’ju shmangin nga rruga e Tij. Kjo është ajo që ju porosit Ai për t’ju ruajtur nga të këqijat.” Duhet pasur parasysh se bazë për çdo vepër që bëjmë në këtë botë është adhurimi dhe respektimi i Allahut: “Por përpiqu me atë që të ka dhënë Allahu të fitosh jetën e botës së ardhshme, duke mos harruar pjesën tënde në këtë botë.”

Mos e lër veten në mëshirë të erës

Shumica e njerëzve nuk arrin të kuptojnë rëndësinë e përcaktimit të synimeve, duke e lënë jetën e tyre ta udhëheqin të tjerët, ashtu sikurse pupla në ajër të cilën e çon era nga të dojë.

Nëse i vini vetes synime, atëherë:

- Dilni nga errësira në rrugën e ndritshme

- Në vend që t’i lini ditët e jetës të humbasin, duke u bërë pre’ e rastësisë dhe spontanitetit, me lejen e Zotit, ju do të dirigjoni rrjedhën e jetës.

- Akordoni fjalët me veprat, duke realizuar atë që dëshironi e po ashtu duke arritur atë që shpresoni.

- Largohuni nga gjërat e parëndësishme dhe preokupohuni me ato që janë çështje madhore.

- Bëhuni të kënaqur me veten dhe të tjerët duhet t’i pranoni ashtu siç janë.

- Përfitoni përkrahjen e të tjerëve dhe bëhuni shembull për ta.

Mos u merr me ëndërrimtarët

Ajo çfarë i pengon disa njerëz në përcaktimin e synimeve të tyre është ikja nga kritika e të tjerëve, para se të marrë ndryshimi praktik pozitën vet. Duhet të jeni të gatshëm t’i mbartni përgjegjësitë e një fillimi të ri dhe t’i përshtatni vendimet dhe veprimet tuaja të këtij ndryshimi. Tani ju jeni të vetmit ata që vendosni për jetën tuaj, nuk do të keni mundësi të kënaqeni me sukseset tuaja të ardhshme, nëse luani rolin e viktimës, duke u mjaftuar me dorëzimin e situatës.

Njerëzit e suksesshëm i marrin vendimet e tyre shpejt dhe i ndryshojnë ngadalë, ndërsa ata të dështuarit i marrin vendimet ngadalë dhe i ndryshojnë shumë shpejt.

Kemi dy lloj njerëzish

Njëri lloj angazhohet, prodhon dhe arrin sukses pas suksesi, ndërsa lloji tjetër e vendos tërë veprimtarinë e vet vetëm mbi fjalë, duke përmendur gabimet dhe duke i kritikuar të suksesshmit. Ekziston një dallim i madh në mes të dy angazhimeve dhe të dy rezultateve. Në fjalët e këqija nuk ka asgjë të mirë, ndërsa fjala e mirë, sado që të jetë e mirë është larg një veprimi të mirë.

Ju duhet të kujtoni vazhdimisht, se kënaqësia më e madhe është ajo që ndjejmë kur i realizojmë gjërat për të cilat të tjerët shpresojnë se nuk do t’i bëjmë. Është mirë që të këshillohesh me ata që i vlerësojnë hapat tuaj dhe ua dinë vlerën, me kusht që nëse ju u besoni këshillave të tyre dhe ata ua dëshirojnë të mirën. Mundohu të përfitosh nga këshillat e tyre, sepse ata që pranojnë këshilla janë të shumtë, ndërsa ata që me të vërtetë përfitojnë prej tyre për fat të keq janë të paktë.

Kur të vendosni për diçka, atëherë mbështetuni tek Allahu dhe praktikoni udhëzimet e të Dërguarit.

Çështja meriton rrezik

Ekziston një faktor i rëndësishëm që është pengesë në përcaktimin e synimeve dhe ai është frika nga dështimi. Shtrohet pyetja, kush është ai që nuk gabon? A nuk e di se e gjithë ajo që veprojmë në këtë botë është e ndërtuar vetëm në gjasat dhe në rrezik.

Është e rëndësishme të dini se aftësia juaj për të marrë vendimet e duhura do të përmirësohet me kohë, zell dhe përkushtim.

Nuk është fatkeqësi kur gabon, por e rëndësishme është të mësosh nga gabimet e tua, që ta ndërtosh përvojën tënde.

Përcaktoji synimet e tua me saktësi:

Që synimet tuaja të jenë të sakta duhet të praktikosh 5 standarde, ose përndryshe do të jenë vetëm iluzione. Synimi duhet të jetë:

1- Konkret

2- I mundshëm për t’u realizuar

3- I përcaktuar me afat.

4- Fleksibël

5- Të jetë në gjendje që të matet.



Nëse thua: “Dëshiroj të jem fetar i mirë” duhet të dish, se fetaria në Librin e Allahut dhe në Sunetin e të Dërguarit është synim i madh. Mirëpo është aq synim i ekzagjeruar dhe i përgjithshëm, saqë nuk ka mundësi të matet. Për këtë arsye për ta realizuar këtë synim duhet ta ndani në synime më të vogla e të imta, që mund të maten dhe që bashkërisht përbëjnë këtë synim të madh. Le të marrim p.sh. mësimin e Kuranit përmendsh, i cili i përmbush kushtet për të qenë synim, i cili e plotëson fetarinë e kërkuar dhe njëkohësisht i përmbush 5 kriteret e lartpërmendura. Memorizimi i Kuranit është synim konkret dhe i mundshëm për t’u realizuar. Nëse e përcakton kohën e memorizimit, që ajo të jetë brenda dy viteve, atëherë të mundësohet njëkohësisht matja e përparimit dhe e ngecjes, e po ashtu edhe e afrimit dhe e largimit nga ky synim. Gjithashtu ky synim është fleksibël dhe në të cilin ke mundësi të shpejtosh dhe të ngadalësosh varësisht nga mundësitë dhe rrethanat.

Shembull tjetër është: “Dëshiroj të bëhem dijetar”.

Ky nuk konsiderohet synim, por është vetëm një iluzion, që nuk përshtatet me kriteret e lartpërmendura. Për këtë shkak patjetër të duhet një mekanizëm tjetër, që do ta shndërrojë iluzionin në synim dhe kështu që të arrihet ai, duke u shërbyer me pesë kriteret tona. E para është dija, dëshiroj të marr diplomën e doktoraturës nga filan universiteti në katedrën e ekonomisë islame përgjatë 6 vjetëve, këtu i ke përcaktuar vetes një synim, i cili ka mundësi të matet. Kështu nëse arrin ta marrësh diplomën, e ke lidhur veten me një afat të caktuar dhe të arsyeshëm, që ka mundësi të realizohet gjatë kësaj kohe.

Dhe shembulli i fundit: “Dëshiroj të bëhem i pasur”. Kjo gjithashtu nuk konsiderohet synim. Për t’u shndërruar ky iluzion në synim duhet të thuash: “Dëshiroj të zotëroj një firmë të pasurive të patundshme dhe për pesë vite do të fitoj një milion euro. Këtu i ke përcaktuar vetes një objektiv që ka mundësi ta realizosh, i është caktuar afati etj...”

Idetë tuaja janë të mira dhe mos lejo të fluturojnë në ajër

Kur të përfundoni përcaktimin e synimeve tuaja në mënyrë të prerë shkruajini ato në letër dhe kurrsesi mos lejoni që të fluturojnë në ajër. Synimet e shkruara janë shumë më afër dorës se sa ato që i lë. Mbaje letrën gjithmonë në xhep dhe mos ngurro ta përmirësosh dhe ta kontrollosh vazhdimisht. Kjo do të bëjë që t’i përmbaheni asaj sa më shumë, kur i keni ato gjithmonë para vetes. Kur synimet i keni të kristalizuara në mendje do të përfitoni shumë në kohë dhe do të jeni të shpejtë në realizimin e tyre.

Përqendroje shikimin tënd te shpërblimi

A keni mundësi të ecni mbi një urë me trashësi 2 metra, nëse ajo është e ngritur nga toka një metër? Sigurisht se mundeni. Mirëpo si do të ishte puna nëse kjo urë të vendosej ndërmjet dy ndërtesave dhjetëkatëshe? Kësaj radhe mund ta ndryshoni përgjigjen e të thoni: “jo”. Pse ndodh ky ndryshim kur kemi të bëjmë me të njëjtën urë? Dallimi është se kur ura ishte e ngritur në lartësi prej një metër nga sipërfaqja e tokës, kur do të ecni e shikoni fundin e rrugëtimit, ndërsa kur është e ngritur në katin e dhjetë, atëherë shikimin do ta përqendroni poshtë në drejtim të tokës, për këtë arsye nuk mund të ecni.

Ajo që dëshirojmë të themi me këto fjalë është se njerëzit e suksesshëm e përqendrojnë shikimin e tyre tek arritja (shpërblimi), të cilin do ta fitojnë kur do t’i realizojnë synimet e tyre, ndërsa dështakët nuk e ngrenë kokën dhe shikojnë gjithmonë poshtë përtokë nga frika e dështimit.

(Marrë nga libri Sina’atu en-Nexhah të Abdullah Subej’i)

[ramazan_it]

(Marrë nga libri Sina’atu en-Nexhah të Abdullah Subej’i)

O Ramazan bej!
A nuk ke valle ndonje gje nga vetja jote per te thene ne kete Forum?
Selam alejkum we rahmetullahi we berekatuhu!
A je shqiptare apo arab?
Fol he burre i burrave shqip qe keshtu te kuptojme diçka edhe ne,boll me perrallat e tua arabe ,po lodh veten dhe po na lodhe edhe neve.

Agim, për njoftim të tregoj se unë jam shqiptar me emrin Ramazan, për nga feja jam besimtar musliuman Elhamdulilah dhe ti s'ka pse të mërzitesh mbasi nuk kupton se je nji injorant dhe këtë e ke dëshmu sa herë. Ti nuk të intereson se çka jam unë dhe mos i fut hundët këtu se ti nuk je prej atyre që don me mësu, por je prej atyre mendjemëdhenjve se fjala din diçka por në realitet je i humbur.

Mbasi ti je i humbur unë nuk të kam faj ty, se ti ke shkuar pas shejtanit dhe je duke ja bërë qejfin atij të mallkuari.

Se te ky forum keni lan namin ju të devijuarit, pasi nuk ka as moderatorë të duhur që t'jua shlyjnë postimet e juaja të kota dhe pa vlerë.

Se edhe moderatori kryesor është ponjëjt si ti, apo ndoshte je ti vetë ai, se shejtani ju mëson ju se si të ndërhyni atje ku nuk duhet. Mjaft ma me injorancën e juaj dhe shkoni tek ata injorantët e juaj bisedoni bashk, apo edhe prej atje ta kanë dhanë 2-in.