E lenget

[qyfyri]

E dyzuar mes gjunjeve te mia ti vdes pershpirtshem,
si rreke mali ne veren zhuritese. Je zhgjender zemer.
zgjender leneshe qe me lundron neper deje si anije
hijesh. Une jam shpirti yt dhe te vesh sic vesh
lekuren cdo mengjes kur eshte ftohte. I mbledh buzet
i bindur qe do te gjej ty ne frymen time dhe ti qesh
si e cmendur kur te leshohen fjalet mbi qepallat e
mia. Drethke gjatoshe, ti me mbulon trupin me floke,
ul koken dhe vetem te ndiej, si te ishe era e ndonje
dite te marrosur. Behem vorbull rreth teje dhe te
thith te gjithen, ti hap krahet dhe leshon vetem
psheretima kenaqesie, si te ishe fare vetem. Une jam
shpirti jot lal’, i patrazuar nga peshperitjet e
permotshme te detajeve plot leng. Nuk me del me fryma
nga goja, cdo gje me ka lene me kohe, si te kish
kerkuar aromen tende me ngulm. Ti luan me gjerat
e mia e bindur qe te kane perkitur ty prej shekujsh
dhe kur une kerkoj veten nder buzet e tua ti i mbush
vetullat me habi dhe cuditesh me zbrazetine time.
Po lahesha dhe te pashe prape sot, si me ngjiteshe ne
trup e pashqetesuar nga kundershtimet e venave te mia
te helmuara nga idiotesia. I ngjit buzet ne muret e
shpirtit tim dhe varesh aty, me krahet hapur dhe
kembet leshuar mi thith lengjet qe me rrjedhin
zhurmshem. Oazi im kerkon vetem kohezgjatje kur ti
kerkon te pish, ai te miklon emblel poret e hapura qe
presin te ngopen me uje te shijshem. Je ndjesi lal’
jo- konkrete, e pangopur, gjithnje ne kerkim te aromes
sime, e pamunduar nga perpelitjet e mia femijerore.
Vdis me mua sot se neser do jetojme si shije te te
djeshmes.

[Henri]

me shkermoqesh ne duar duke u bere therrime; cdo pjese ne vetvete duke me kerkuar te te dua me shume. Me eshte shperbere kurrizi nga ndjesia, fjalet me prepeliten dhe po tripsen nga e perdorura aq shume sa kam harruar qe i kane perdorur dhe te tjere, me pare e une nuk jam "dhenesja" e tyre e vetme. Damaret e qafes, mavijosur me kohe nga pritja, e kalojne gjakun me pertese, si i panevojshem qe eshte keto dite per trurin tim te mpirte, ne braktisje te plote te zhurmave të të rënëve verdalle. Me duket vetja nje spore qe u verdallis ne ajer me shekuj te tere e nuk plasi deri sa ra mbi oazin tend, aty tek te perleshen shpatullat me qafen... Verdallisur aq gjate sa harrova ç'kisha mbyllur brenda; nuk e dija ç'fare do te bulezonte nga guacka ime rehatplote. Refleksi mbi oaz me thote qe jam e bukur, dhe asnje cope e qenies sime nuk ndihet se do te te kundershtoje. Me mbart ashtu mbi shpatull dhe une ngre koken vetem per te te thithur erë, pastaj kotem prape ne afshin qe me jep jete. Nuk me vdiset sot, me thithesh zemer gjer ne palce, çdo grime te saj dua ta pertyp e te shuaj urinë e dhembeve, djegien e fytit dhe rrjedhjet e mushkerive te çjerra nga epshi.

[Henri]

Ne harlisjet e kujtesave te mia
ku era fryn e fryma s'ndal
ka nje stacion treni te zhurmshem
mbushur me njerez te thjeshte
a mondanë

Ka nje zënkë te heshtur cinike
dhe dy çanta qe shtyhen me kembe
kater kembe ne drejtime te kunderta
qe çapiten dyshueshem,
rëndë

Ka permendje njohjesh rastësore
dhe gjerash qe te lihen siç janë
ka nje etje te egerr sysh
tek shohin gjithe ç'kerkuan
me parë

Jane dhe ikjet e mia, te ujshme
dhe lindje shtatanike malli
Ne harlisjet e kujtesave te mia
Me ze makthi...

[Henri]

te shoh ne heshtje tek avitesh
e buza fjalen nuk ma le
ta mbaj dhe sot heshtjen perbrenda
tek ngutjen egerr e përze

Po prape avitesh - me syte ndezur
dhe ankthin shpirtit ia ke shtuar
e une serish tek perpelitem
me fjalet humbur a harruar

Tani qe kembet m'i lidh era
dhe trupin hì e ben trishtimi
më ze nje gaz i marrë si reja
ne qiell te qete a qiell mohimi

Dhe nis kujtes' te me ngatrroje
ka qene ketu - a ëndërr qe?
mbi lote te njoma thahet etja
nen psheretima vdesim ne...

[Henri]

kaloj keshtu nje nate zgjuar
tek gjumi syrin ka pulitur
vazhdoj te dridhem, e mbuluar
ne pragje zgjimesh agun pritur

tek ngjyrat prishen, sa here nata
per marrezite embel u flet
i heqin rrobat - laskuriqe
u duken brinjet, gjaku i zbehte

dhe hijet rriten, te tejdukshme
me nxjerrin gjuhet një e një
me frymen time nisin luajne
me kane çare fytin - s'u bej dot zë

me kembe a duar perpelitem
t'i tremb e tut' veç per nje natë
se syte nga dhimbja me veniten
e gjoksi me ka mbetur thate...

[macia_blu]

ma ke marre krejt ngarkesen e fjales e me ke bere habi, urim, kenaqesi dhe bindje,,,se je poet..me fal pse u vonova...por do te lexoj edhe nje here, dy here, tre here...deri sa te ngopem me shpirtin tend...mrekulli fare e bukur.. eshte krejt krejt e realizuar.
i ka te gjitha mjetet . figurta, metriken...eshte me e bukura e te bukurave..urimeeeee te sinqerta! macia e pergjysem me poezine.

[Alize]

me kishte marre malli per mendimet e tua!

E.

[Brari]

Kur te jeni ngeshem shkruani gjinine tuaj..

Skjarim per te rinjte ne Forum..

Henri....Eni....Arbushi....Katana...Fiori...Ani... jane vajza.


Henri Poezia jote ishte e mrekullushme..
Kur do ti e qan zanane..

Dikea i kam lexuar poezite e tua te fundit.. Si gjithmon ajo mendja jote si lopa e mire prodhon qumesht pa hile..Bukur..

Ani...mos e bej si lopa nga njiher qe ja fut me shqelm koves..lol.
Presim Poezi te bukura nga ty..

Macja te bukura poezit e tua..

[Henri]

Kurse mua me ke munguar ti e dashur...
me intrigon mendimi qe te shkrepetin ne koke
se me nje lluster te re do t'u shuash shkelqimmin te vjetrave
dhe me nje barre te mitur do rilindesh deshtimet e harruara
me ke munguar e dashur... po erdhe dhe tani nuk te leshoj

Bra te kam si shpirt... macja blu, sepse te shoh ndonjehere thonjte une ty, te kreshperuar ne ajer, gati per t'u ngulur ne te tulta qullashe mendimesh, per t'i shkundur

[Henri]

Me kerruhen gishtat
thelle poshte thonjve
ne nje deshire te verber
per gelqere e copa suvaje
te shkulura nga muri me ofshame

kembet me kerkojne me ngulm
cingerrisjen e brymes
mbi ujin e pellgut te ngrire
perpara portes qe angullin
ne çdo ecejakje

vithet zgjerohen e shtriqen
perdellyer per gjethet e terfilit
dhe brumbujt e fshehur
qe zene perposhte
tek kanali nen shtratin e dorezonjave

truri nuk m'i thote më deshirat
vetem mallin ma lidh per gryke
dhe rregjohet...

[Henri]

Kembet me gishtat
te gjate
nje unaze si kotke
e ngecur ne fyt,
S'ben as lart, as bie poshte
pllaquriten ne pellgun e kafte.
t'i fshihen vapes
zhegut.
Lene gjurme balte qe thahen
zhvishen nga era e dheut
grija e larvave
shija e njelmet
kallamishtet.
Pellgut iu shtuan peshq te kuq
me gudulisin shputat
presin te mbyten

[deti_bajri]

"...vithet zgjerohen e shtriqen
perdellyer per gjethet e terfilit
dhe brumbujt e fshehur
qe zene perposhte
tek kanali nen shtratin e dorezonjave..."


Perfytyrimi eshte i zjarrte dhe marramendes...eshte vertet nje mrekulli kur lexon vargje te tilla.
E di ku eshte sekreti i poezise? Kur une lexoj vargjet e tua, kur te tjeret lexojne vargjet e tua, kur ne lexojme vargjet e te tjereve...pra kur dikush lexon dicka nga dikush, pernjehere para syve ka nje perfytyrim te mire ose te keq, gjithmone sipas menyres se tij. Dhe sigurisht nese ke edhe emocion te fuqishem, atehere po, poezia ka arritur te thote ate qe do autori. Por them se gjithmone e bukura eshte e thjeshte dhe e cilter.
Henri,
Une shoh se ketej ka letersi. Dhe letersi shume te bukur. Dije, nuk po bej asnje kompromis, por vertet them se kjo eshte POEZIA.

[dikeafajtore]

Po ma rjep lekuren pak nga pak me keto poezite e tua

truri nuk m'i thote më deshirat
vetem mallin ma lidh per gryke
dhe rregjohet...

Kaq shume te ka marre malli ëë? Dhe ben si e forte, pale. Jam i çike ne humor sot, nga 10, temp vajti 12. kam shume shprese qe per nja 1 muaj mund ti heqim palltot))).Andej nga ty, cfare behet. Ika, ika se e bera email fare....Di-ja

[qyfyri]

Mi le mua ato llumet poshte gishtave? se kam kohe pa i ndezur dhe me jane errur syte….

Kur ti fillon shkruan keshtu mua me lene te gjitha, edhe fjalet edhe lengjet….

Nejse…ti ke kerkuar dhe gjetur, po une me c’te merrem tani?

Qyfo dykembeshi 7 thundrak

[deti_bajri]

Eshte e kote te te them se je shume romantike. Te pakten ne keto dy poezi.
Vazhdo keshtu.

[macia_blu]

poezi...krejt poezi!
poezia nuk eshte as e thjeshte, as moderne.
eshte leximi i qiellit te secilit.
shkrimi i qiellit te secilit
lum ata qe kane dhe jane qiej.
Poeti i bere duket si si qiell i arnuar
ai i linduri duket si poet..dmth si qielli.
( henri embelsisht je qiell krejt i bere...)
une jam habitur ne ty, po te numeroi yjet...
po te numeroj diejt
henat...ke aq shume...
te ndjej dhe ne shi...e di ti se une e dua shiun ?)

Po te them nje te fort; ( une jam rritur ne nje fshat te larget malor , une them i bukur, ti thua i bukur per fasht qytetin tend... te gjithe jane te bukur te bukurit tane.nejse. histori e gjate...
por po i bie shkurt. babit i kam thirur -lale! ishte 75 vjec...une isha 19, dhe degjoja cdo dite radiotiranen ne emisionet poetike...e vetmija mundesi per te lexuar-degjuar pak me shume poezi, se ta merr mendja besoj ne fshatin tim nuk kishte librari.
nje nate... ai flinte..radioja derdelliste poezi (derdelliste per hesape te tij kurse me mua ... tjeter gje bente.) dhe ngrihet ne berryl e me thote...-moj el...po fike radion te pakten o bij se u ba mesnate... - -i thashe...po he o lal se jane poezi....ai me kundertha---- "o ti zi e ma zi u bafsh se na nxive jeten"...(mos me thuaj se jam fshatare se ne fakt jam...po jam duke dashur te behem fshatere poete..te pakten jam ne nje perpjekje te mire... te puth macia...

[Henri]

Hijet mbijne ngadale
mpleksen neper fjale
edhe pjergullohen

bredhin neper nate
ne gjumin e ngrate
hijet zene pjellohen

fytin fort ma zene
frymen poshte s'e lene
as te kaperdihem

vjen pastaj dhe zgjimi
hijet nga vegime
ne njerez shnderrohen...

[deti_bajri]

Me duket se Henri eshte emer ne gjinine mashkullore, por me sa kam marre vesh nga komentet ti je nje vajze. E di se shkruan vertet bukur? Dhe poezia juaj eshte vertet e guximshme, por edhe shume e bukur njekohesisht! Besoj se nuk jam i vetmi qe kam kete mendim.
Urime, dhe do te te ndjek me kenaqesi.

[dikeafajtore]

Edhe ti paske makthe? Vajze moj, te kane bere ndonje magji )))

Kjo poezia eshte fiks mbas shijes sime, kam parasysh dhe ate tjetren....Ka shume aksion kjo poezi, vetem levizje, ndryshime, shnderrime. Por ajo qe me pelqeu eshte vargu ku thua se kur zgjohesh ato hijet jane njerez. Ketu eshte tragjikja....Thuaj po deshe qe se kam kuptuar tamam...Dikea

[Brari]

....sepse ajo ku nuk i ve mullaqet. Nuk shikon fare ku ulet , se shtyp brumbuj a grenxa a karkaleca a zhapika... Do e ken pickuar gjekundi dhe i kan bere magji..lol.
Dikea sa bukur e ke then ti.. lulke je henri te thone....
Talent eshte sikur te jete rritur ne bahcen e Jakov Xoxes.. E qan me gjuhen ... plot shprehje e figura....