Çfarë perfaqeson Krishti për një të krishterë?

[INDRITI]

PERSHENDETJET E MIJA.
JU FALENDEROJ PER KETE BASHKEPUNIM DHE SHPRESOJ QE NE KETE MENYRE TE VAZHDOJME EDHE NE TE ARDHMEN.
UNE DICKA NUK KUPTOJ TEK TI JU THONI SE AI ESHTE 100% NJERI NE MENDIME E NATYRE PRANDAJ QUHET EDHE BIR I ZOTIT.
MOS VALLE MENDONI SE EDHE ZOTI KA NATYRE NJERIU?
E DYTA JU THONI SE AI ESHTE PERENDIA VETE POR AKA MUNDESI TE JETE NE TE NJENJTEN KOHE PERENDI DHE BIR PERENDIE?
KETE HERE PO MJAFTOHEM ME KAQ.
JU UROJ NJE DITE TE MIRE.
INDRITI.

[ILjo]

Mire Indrit
se vec per te shtyer kohen ne forum
indrit une vec nje pyetje kisha
do te me tregoshe kush nuk eshte biri i ALLAHUT
sipas teje vec ata qe te interesojne ty
jane bijte e ALLAHUT INDRIT UNE MENDOJ SE NEVE TE GJITHE JEME KRIJESA E ATIJE TE FALA ILJO

[bruni]

Indrit
Perendia na ka dhene ne si njerez inteligjence,bejme shume arsyetime,e mundohemi te nxjerrim konklusione,por shpesh ngaterrohemi ne mendimet e shumta e ne filozofite e teperta.Nqs je i interesuar te dish me shume per Jezusin,vetem Perendia mund te te hap syte per te pare e njohur te verteten,e sigurisht nese ti deshiron ta njohesh me sinqeritet e jo vetem per muhabet.Ne Bibel shkruhet çka Jezusi eshte,e kush ka vesh per te degjuar,do te degjoj!E kush do te kuptoj do te kuptoj!
Une s'mund te flas me shume se Bibla e me forte se Perendia!
Me respekt
Bruna.

[INDRITI]

I DASHUR ILJO.
NDRYSHON SHPREHJA BIJTE E ZOTIT ME SHPREHJEN KRIJESAT E ZOTIT PASI KRIJESE ESHTE DICKA E KRIJUAR PREJ TIJ KURSE BIR DO TE THOTE SE ESHTE I LINDUR NGA AI.
UNE NUK KAM PERMENDUR QE DIKUSH ESHTE BIR I ZOTIT.
PRANDAJ KETU NUK KA FARE PUNE INTERESASH POR THJESHTE GJERA SHUME TE DYSHIMTA.

[INDRITI]

BRUNA.
FILLIMISHT JU PERSHENDES ME PERSHENDETJET ME TE MIRA DHE ME PAS DUA TE THEKSOJ SE ZOTI JA DHUROI MENDJEN NJERIUT TE LLOGJIKOJE DHE ATO QE TI BESOJE TE DIJE QE TI ARGUMENTOJE.
UNE NUK PO KERKOJ GJE TJETER NGA JU PERVECSE TE ARGUMENTONI ATO QE THONI E ATO QE BESONI.
GJITHESESI UNE JU FALENDEROJ PER KETE DIALOG TE KULTURUAR DHE JU UROJ SUKSESE KUDO NE JETE.
SINQERISHT INDRITI

[Shpresmiri]

Shih sa bukur mund të diskutojmë kur kemi vullnet të mirë. Kur dijmë t`i themi dikujt një kompliment sinqerisht, disi "medoemos" gjërat qartësohen dhe lënë vend për mendim, lënë vend për hapësirën që ka nevojë vendimi ynë i lirë, lënë vend për respekt dhe afirmim të secilit - në dobi të secilit, e në rend të parë të vërtetës. Falëmineres Zotit që disa po e kuptojnë se ku qëndron e vërteta.

Mirë, tani do të mundohem t`i përgjigjem INDRITI-t në pyetjen "KETU NUK KA DICKA TE QARTE KUSH ESHTE ATI I GJITHPUSHTETSHEM DHE KUSH ESHTE JEZU KRISHTI DHE AKA NDRYSHIM MIDIS TE DYVE?"

Në rend të parë dua ta vë në dukje një vërejtje apo një të vërtetë që ta kemi para sysh: të krishterët e kanë si parim "besoj për të kuptuar". Çka domethënë kjo? A thua është kjo një ikje nga angazhimi i trurit për të kërkuar të vërtetat e fesë. Assesi! Përkundrazi, me parimin "besoj për të kuptuar" të krishterët pranojnë se feja e tejkalon intelektin i cili është i kufizuar gjithmonë. Besimi/feja është dhuratë e Zotit që ia jep njeriut dhe iniciativa është gjithmonë e Zotit. Këtë dhuratë mund ta pranojë njeriu i lirë dhe vetëm një Zot i vetëm e di se përse dikush e pranon e dikush jo. Mirëpo, në përgjithësi gjithmonë pengesë është vet njeriu e jo Zoti që ia do të mirën njeriut. E pra, kur të krishterët thojnë se duhet besuar njëherë për të kuptuar, dëshirojnë të thojnë se njeriu duhet të dalë nga vetvetja egoiste, dmth. nuk guxon të ndalet vetëm te arritjet e intelektit. Arsyeja, mendja mund ta arrijë të vërtetën por jo të vërtetën e plotë. Vetëm në Zotin është e pranishme e vërteta e plotë dhe vetëm Zoti e di më së miri se çka është e mirë për njeriun si krijesë e Tij.
Në këtë kuptim teologjia e krishterë shumë e merr në konsiderim fjalën e Zotit e thënë në histori, në kuptimin e shpalljes së Lajmit të gëzueshëm (euangelion) të dishepujve të Jezu Krishtit ku Zoti ia zbulon vlerën vet njeriut dhe njëherit edhe Ai e zbulon vetveten.
Ne mund të flasim për Zotin me terma filozofik apstrakt mirëpo kjo nuk mjafton. Besimtari i krishterë e ka si bazë edhe fenë e atyre që kanë jetuar së bashku me Atë që i ka shpallë ato të vërteta të fesë që sot ne i besojmë e që disa gjinden në Shkrimin Shenjt (Biblën).
Kështu, i nderuar INDRITI unë do të mundohem të flas me terma filozofik, sepse feja Islame nuk e pranon Biblën si libër të Zotit, kështu pra, gjithmonë do të ketë mangësi. Madje për të kuptuar nevojitet edhe dhurata e Zotit që i ipet një njeriu e që ky e pranon vullnetarisht. Mirëpo, kujdes, kjo nuk është arsye që ne të mos bisedojmë, pasi do të mundohem të të tregoj se besimi në Trininë Shenjte nuk është një gjë apsurde dhe që përputhet krejtësisht me prirjet, nevojat e njeriut dhe pikërisht ky besim mrekullisht ia jep besimtarit lumturinë e jetës, jo vetëm për vete që ta ketë një jetë të denjë për njeriun.
Pra, përgjigjja ime do të ketë këtë drejtim: A është besimi në Trininë Shenjte i kundërshtueshëm me natyrën e njeriut dhe aspiratat e tija më të thella. Me fjalë tjera: sa e pasuron njeriun ky besim e sa e degradon atë?
Diskutimi për Zotin medoemos përfshin edhe diskutimin për njeriun, natyrën e tij, aspiratat e tij... Pika qëndrore është: Shpallja e një Zoti të vetëm ka për qëllim që njeriun ta çojë në bashkim të gjallë të jetës me Zotin. Ky është qëndrimi i krishterë.

[INDRITI]

SHPRESMIRI
UNE JU KERKOVA THJESHT NDRUSHIMIN MIDIS PERENDISE DHE ZOTIT KRISHT QE JU BESONI DHE NUK ME VETE MENDJA QE TE PERDOR FILOZOFI.
PASTAJ DUA TE THEM QE NUK KONSIDEROHET BESIMTAR AI QE NUK BESON NE UNGJILLIN POR AMAJO NE KETE UNGJILL QE KENI JU SOT NE DUART TUAJA PASI NE TE KA SHME KUNDRATHENIE.
JENI JU ATO QE NUK E BESONI KURANIN SI LIBER TE SHENJTE DHE PROFETIN MUHAMED SI TE DERGUAR TE FUNDIT.
UNE KAM SHTRUAR NJE SERE PYETJESH DHE JU ME THONI QE DO TI KUPTOJ KUR TE BESOJ.
MUA ME NEVOITET NE FIILIM KUPTIMI DHE NESE NUK E KUNDERSHTOJNE NATYREN NJEREZORE PER TE BESUAR NE NJE ZOT TE VETEM ATEHERE ESHTE SHUME LEHTE TE BESOHET.
JU QE JU KENI BESUAR PA I KUPTUAR TANI QE JENI BESIMTARE NE TO A I KUPTUAT ? NESE I KENI KUPTUAR JU LUTEM SQAROHUNI THJESHTE MBI KETO KUPTIME?
SINQERISHT INDRITI.

[Shpresmiri]

INDRITI, tani mund të jem më konkret pasi e shprehe më konkretisht atë çka pret prej meje. Dhe mos mendo se do t`i kuptosh shumë shpejt gjërat. Madje me shkrimet e mia mos prit se do të humbin të gjitha dyshimet. Kështu që ki durim që t`i bëjmë të qarta disa gjëra paraprake që të mund "të kapemi" për diçka e mos të flasim në ajër. Pa i pasë të qarta disa gjëra, apo më mirë të them, pa i pasë disa gjëra të përbashkëta kurrë nuk do t`ia arrijmë një qëllimi. Përndryshe do t`iu përngjanim disa diskutuesve që vetëm bëjnë monolog dhe ashtu kënaqen me vetveten. Kështu ne nuk dëshirojmë të bisedojmë. Unë e ti dëshirojmë të flasim me dialog: orvatem seriozisht të kuptoj çka dëshiron të thuash (dhe jo vetëm çka thua) dhe orvatesh të më kuptosh çka dëshiroj të them.

Mendoj se për fillim të mirë të këtyre çështjeve shumë të rëndësishme, të vështira por të dobishme, mund t`ia fillojmë diskutimin rrugës së heqjes së pengesave (mohimit, spastrimit). Të themi më mirë atë çka nuk është se të pohojmë diçka "pozitivisht", pasi mendoj se është rrugë më e suksesshme për tu marrë vesh (së paku për fillim).

Kështu pra, pasi kam vërë në dukje se besimtarët myslimanë nuk e pranojnë Biblën, ke bërë vërejtjen:
"DUA TE THEM QE NUK KONSIDEROHET BESIMTAR AI QE NUK BESON NE UNGJILLIN POR AMAJO NE KETE UNGJILL QE KENI JU SOT NE DUART TUAJA PASI NE TE KA SHME KUNDRATHENIE".

Që mos të mirremi tash me hollësirat e kundërthënieve, në të ardhmën mund të reflektojmë edhe për to, po e marrim se Ungjillin në të cilin besoj unë (të krishterët) është kundërthënës, pra nuk ia vlenë të mirret për autoritet, e lëmë krejt.

Hapi dytë. Pasi e kam bërë dallimin e fesë dhe intelektit, ku kam shënuar se te të krishterët njëherë besohet ajo që dëshirohet të kuptohet, ke bërë këtë reagim:
"MUA ME NEVOITET NE FIILIM KUPTIMI DHE NESE NUK E KUNDERSHTOJNE NATYREN NJEREZORE PER TE BESUAR NE NJE ZOT TE VETEM ATEHERE ESHTE SHUME LEHTE TE BESOHET"

INDRITI i nderuar, të falënderoj që e ke bërë këtë vërejtje, pasi e ke prek thelbin e çështjes. Përse? Sepse ke shprehur dallimin kryesor të besimit Kristian dhe atij Islam që kanë ndaj aktit të besimit. Të krishterët me ngulm theksojnë të vërtetën e fesë ku për besimin thuhet se është hir (dhuratë) e Zotit dhe assesi fuqi personale e njeriut. Pra, për krishtërimin nevojitet iniciativa e Zotit që dikush të besojë në Të. Dhe nuk është e vetëkuptueshme që të besosh. Jo. Që të besosh në Një Zot të vetëm nevojitet Shpirti i Zotit, dhurata e Zotit. E kam fjalën për besimin që kërkohet për shpëtimin e njeriut. Pra, njeriu nuk ka kurrfarë të drejte ta ketë këtë dhuratë. Ajo është e falur. Ajo është dhuratë mbinatyrore dhe për këtë arsye dallon nga dhuratat kohore apo natyrore. Dhuratat mbinatyrore janë të pameritueshme. T`i kesh prindërit e mirë apo të këqij, të dish mirë të pikturosh apo të mos dish... kjo nuk është me rëndësi për shpëtim.
Në këtë kuptim mund të themi se hiri (e mbinatyrshmja) e tejkalon natyrën në çdo pikëpamje. Jezu Krishti pikërisht është një dhuratë e këtillë - dhuratë e mbinatyrshme.

Nuk po e zgjas më shumë pasi nevojitet ta shoh se sa jam i qartë dhe i kuptueshëm deri këtu.

Miqësisht!

[INDRITI]

SHPRESMIRI
ME GJITHESE KJO TEME PO ECEN SHUME MIRE DHE PA KEQKUPTIME POR SA ME SHUME PERPIQESH TE ME SHPJEGOSH AQ ME SHUME NUK PO KUPTOJ.
DEGJO UNE NUK KERKOJ NGA ASNJERI ANETER QE TE ME SHKRUAJE ARTIKULL TE GJATE POR THJESHT NJE ARGUMENT.
PSH. NESE THONI SE JEZUSI ESHTE ZOT ARGUMENTO KETE APO BIR I ZOTIT DHE KESHTU ME RADHE....
NESE DIKUSH ME PYET PER FENE ISLAME UNE PAK A SHUME JAM NE GJENDJE TE SJELL ARGUMENTE PER CDO TEME QE KAM TE QARTE POR ME SA SHOH JU NUK JENI SHUME TE QARTE PER VETE DHE KJO ARRIN DOBESINE NE SHPJEGIM.
ME SHUME RESPEKT INDRITI.

[Shpresmiri]

"Testamenti i Ri, megjithëse nuk e përdor fjalën “trini”, flet për Zotin i quajtur “Ati”, për lajmin e Zotit që bëhet mish e qëndron tek Jezusi, për praninë e Zotit të fuqishëm e veprues brenda vetes, i quajtur “Shpirti”. Breznitë e njëpasnjëshme të të krishterëve, kanë menduar mbi atë që na mësojnë Shkrimet dhe kanë përdorur fjalët e kategoritë e veta, për të arritur një kuptim më të mirë për atë që është mësuar në Bibël.
Gjatë historisë së Kishave të krishtera, të krishterët e kanë parë natyrën treshe të Zotit si një mister, që prek brendinë e vërtetë, natyrën e Zotit. Duke qenë kështu, ajo nuk mund të shprehet në asnjë formulë njerëzore. Shkrimtarë të krishterë, teologë, mistikë, prijësa, janë përpjekur që t’i përdorin të dhënat e Testamentit të Ri për t’u afruar në një kuptim të përafërt me natyrën e Zotit. Megjithatë, edhe pasi veprojnë kështu, kuptojnë se përpjekjet e tyre kanë qenë të pamjaftueshme.
Në çdo epokë, mendimtarët e krishterë, kanë bërë të pamundurën që të merren me mendimet e sistemet filozofike të kohës së tyre, me qëllim që të shprehin misterin e Zotit të vetëm, por në tre persona. Koncilet e Kishës së Papës, na kanë mësuar se disa formulime të veçanta, janë të gabuara, pa i vënë kufi formulimeve të mësimit të krishterë autentik, me deklaratat e tyre.
Pasi të krishterët besojnë se kisha udhëhiqet gjithmonë prej Shpirtit Shenjtë të Zotit, ne besojmë se kuptimi jonë për misterin e Trinisë rritet vazhdimisht e zhvillohet me Papët, Koncilet, teologët e mistikët duke dhënë të gjithë ndihmën e tyre me vëzhgime të reja. Koncilet e para të krerëve të Kishës (Nicea, Efezi, Kalcedoni e Konstantinopoli) përcaktuan një Zot të vetëm në tre hipostaze. Fjala greke “hipostaz” mund të përkthehet si “një mënyrë qëndrese”. Tri hipostazet e Zotit janë kështu tri rrugë ose tri mënyra qënjeje e veprimi të Zotit.
Fjala “hipostaz”, u përkthye në arabisht nga shkrimtarët arabo-të krishterë në sifah (karakteristikë, paraqitje) ose ugnum (e marrë nga fjala greke gnome që dmth. formë). Po e njëjta fjalë u kthye në latinisht, si person që do të thotë “maskë”, ose “mënyrë të qeni”. Sidoqoftë, në gjuhët moderne, “person” nuk ka marrë kuptimin e një mënyre të qëni, veprimi, por na çon tek një individ i dalluar, autonom dhe një qënie e pavarur, që ka intelektin e vet të veçantë, me një vullnet të vetin dhe me përgjegjësinë e vet morale.
Kështu sot, kur të krishterët flasin për “Një Zot të vetëm në tre persona”, mund të kuptohet gabimisht se të krishterët besojnë në një Zot që përbëhet prej “tre vetësh” apo “tre personash”, një lloj komuniteti tresh. Nuk është ky mësimi i drejtë krishterë, nuk është ky qëndrimi i Koncileve të para të Kishës."