Vjersha Per Parashkollare

[Jorgo Telo]

MACE, MOJ,Ç’MË TURPËRUAT!

Macet çamarroke,
Ulur mbi kolltuk
Njëra – tjetrën lanin
Me gjuhë urtë e butë.
Gjyshja ime, sa i pa,
“Shiko macet,
lahen, - tha.

Mandej mua më vështroi.
Hundën e kisha me bojë.
E kuptova
shpejt e shpejt
E pashë veten në siklet.

“Mjau!Mjau! – u larguat.
Mace, moj,
Ç’më turpëruat!

[Jorgo Telo]

ZEMRA DHE SYTË

E hapa zemrën,
më doli kënga.
I mbylla sytë,
më hyri ëndrra.

Me të ëmblën këngën time
fort ju përshëndes.
Të bukurat ëndrra në agime.
Uroj t’ju vijnë më shpesh.
Në zemër e sy më rrinë:
Flamuri me Shqipërinë.

[Jorgo Telo]

NA DUHET DERA


Ka një hyrje çdo banesë.
Brenda saj përtërihet jeta.
Ne e hapim në mëngjes,
siç e hap kosheren bleta.

Njëri hyn e tjetri del.
Sa gaz kur gumëzhijnë shtëpitë!
Si trëndafili kur çel
Jam unë, ti e gjithë fëmijtë.

[Jorgo Telo]

ETJET E MIA…
Të shumta – etjet e mia:
Më pihet ujë,
kërkoj burimin.
Nga etja për të luajtur,
në parkun e lodrave
e lë të prehet pushimin.

S’do doja ta kisha
etjen për lekë.
Thonë që kjo etje
shpirtin keq ta vret…

Etjen më të plotë
E kam peër lexim.
Librat i mbaj fort
Lart në raftin tim.

Lodra edhe libra
Rrinë pranë e pranë
Mikeshat e mia
S’i ndaj e s’më ndajnë.

[Jorgo Telo]

TEJKALMI

Greta, Tili,ç’vete, ç’vete!
Si s’mbani kurrfarë diete?!

Ha e pi pa mend nën flokë
Shtoni dhjamët
këmbë e kokë.

Greta, Greta, a e di?
Çdo e ngrënë
Ka një kufi…
Qoftë qumësht,
mish a mjaltë
Me tepri shkon plumb në bark.

[shoku_tanku]

Shume vjersha te bukura,pershendetje i nderuar!

[Jorgo Telo]

FALEMINDERIT, PER FJALET INKURAJUESE, I NDERUAR TANKU!

[Jorgo Telo]

VULLNETI

Lulishtar xhaxhi Servetin,
kur e pyesin
“Kë ke mik?”
Përsërit:
“Kam mik Vullnetin”.


Iu afrova një mëngjes.
Lulet ishin gjithë vesë:
- Xhaxhi, jam fëmijë, s’e di.
Ky vullneti është njeri?
- Prit, o xhan, po ta them unë:
Kushdo që kryen një punë,
pa mbaruar, s’e lë kurrë.
Mbaron punët mirë e shpejt
veç dikush që ka vullnet.
Kaq më thotë xhaxhi Servet.
E më lë ta kuptoj vetë…

[Jorgo Telo]

ORËT TONA

Se si shkojnë orët e gjumit,
s’i kuptojmë.Ndër ëndrra humbim.

Orët e ditës shkojnë shpejt
Nëpër lodra biem krejt.

Orët e mbrëmjes,që ta dini
i kalojmë më së miri.
Aty kam njerëzit e mi.
Më puthin me dashuri.

[Jorgo Telo]

FËSH – FËSH – FËSH…

Janë dy sende në duart tona
Që të dyja një punë kanë.
Ato duhen, s’janë lodra.
Prandaj ne i mbajmë pranë
Një e mbajmë në korridor;
Pastaj del dhe në oborr.
Me vullnet e me durim
e largon çdo mbeturinë.
Tjetra është e vogël fare
S’ është për korridore, oborre
E mbaj shpesh përmbi fletore.
E përdor e nuk bën zhurmë.
Fshin gabimet, nuk lë gjurmë.