METAMORFOZA E GJĖRAVE IDEALE


dhe me madhėrinė e tyre qetėsojnė zemrat e ndrymė nė hekura
nė hekura qė s’dinė kurrė tė ēlirojnė zemrėn nga pluhuri i marrėzisė dhe skamjes
pėr ditė nga qielli zbresin fijet e shpresave tona tė jemi ata qė pas vdekjes do tė lėmė ose njė pėrkujtim tė madh ose njė kori tė madhe dhe kėshtu qė nė fronin e zotave tė jemi ulur galuc edhe ne...

po ekstaza e vuajtjes njerėzore, ato privilegje tė ndershme si ujkonja mbi grykėn e pllajės qė pret e egėrsuar nėn ata sytė e kuq dhe plot shkėndija i zbresin zotat e hidhėruar, tė egėr dhe plot urrejtje, ku ekstaza e atyre syve humb nė shkėlqimin e ashpėr shtazor... ku edhe me shtazė rilind njeriu...

pėr ditė ndėr ne, ndėr gjirin tonė lėshon rrėnjė thellė metamorfoza e gjėrave ideale
ku as zemra s’ka forcė tė mbajė ndėr damarė fuqinė e asaj dridhme tė mallkuar
qė s’ėshtė as fushė me borzilok e as burg me pengje tė pafajshme..., zotat dhe pengjet
e tyre rrallohen nė tru dhe dije e zėnė e pėrqeshen me vetveten...
e sa mė shumė ata qeshin vetveten, aq mė shumė unė rrah kryet dhe s’e kuptoj kurrė pse jam i ngjashėm me tė gjithė njerėzit, qė s’kanė tjetėr veē njė drejtim kah vdekja

pėr ditė rilind i njėjti diell dhe po ashtu tėrhiqet zhagaz
dhe nė fund tė ditės pėrflaket ndoshta nga turpi
ndoshta nga lodhja i skuqet fytyra dhe humb pas bjeshkės qė tė zėrė vend edhe ai nė metamorfozėn si njeriu i natyrės sė pavėrtetė e ne besojmė se dita qė vjen nesėr do tė vijė e magjishme
me koshat e grurit krahėve e qerret e rrushit duke tėrhequr zvarrė pėr gėzim tė fėmijėve e qė ata fėmijė dashur e pa dashur jemi NE.

pėrditė frymėzohet njeriu me pjellėn e fantazisė qė s’ėshtė tjetėr veē pjellė e njė fryti tė zdralė e qė me dashje lė gjurmė dhe njolla mbi faqen e urtėsisė sė atij qė lind i virgjėr, jeton i varfėr dhe vdes i marrė...

Pontassieve, 8 mars 2009
Shto njė pėrshkrim
MYSAFIRI E BOTIMEVE SHQIPTARE, tetor 2010

Botimet Shqiptare vazhdojnė me rubrikėn “Mysafiri i Botimeve Shqiptare”.

Mysafir i radhės ėshtė Esat HALILAJ me banim nė Firence tė Italisė.


METAMORFOZA E GJĖRAVE IDEALE


dhe me madhėrinė e tyre qetėsojnė zemrat e ndrymė nė hekura
nė hekura qė s’dinė kurrė tė ēlirojnė zemrėn nga pluhuri i marrėzisė dhe skamjes
pėr ditė nga qielli zbresin fijet e shpresave tona tė jemi ata qė pas vdekjes do tė lėmė ose njė pėrkujtim tė madh ose njė kori tė madhe dhe kėshtu qė nė fronin e zotave tė jemi ulur galuc edhe ne...

po ekstaza e vuajtjes njerėzore, ato privilegje tė ndershme si ujkonja mbi grykėn e pllajės qė pret e egėrsuar nėn ata sytė e kuq dhe plot shkėndija i zbresin zotat e hidhėruar, tė egėr dhe plot urrejtje, ku ekstaza e atyre syve humb nė shkėlqimin e ashpėr shtazor... ku edhe me shtazė rilind njeriu...

pėr ditė ndėr ne, ndėr gjirin tonė lėshon rrėnjė thellė metamorfoza e gjėrave ideale
ku as zemra s’ka forcė tė mbajė ndėr damarė fuqinė e asaj dridhme tė mallkuar
qė s’ėshtė as fushė me borzilok e as burg me pengje tė pafajshme..., zotat dhe pengjet
e tyre rrallohen nė tru dhe dije e zėnė e pėrqeshen me vetveten...
e sa mė shumė ata qeshin vetveten, aq mė shumė unė rrah kryet dhe s’e kuptoj kurrė pse jam i ngjashėm me tė gjithė njerėzit, qė s’kanė tjetėr veē njė drejtim kah vdekja

pėr ditė rilind i njėjti diell dhe po ashtu tėrhiqet zhagaz
dhe nė fund tė ditės pėrflaket ndoshta nga turpi
ndoshta nga lodhja i skuqet fytyra dhe humb pas bjeshkės qė tė zėrė vend edhe ai nė metamorfozėn si njeriu i natyrės sė pavėrtetė e ne besojmė se dita qė vjen nesėr do tė vijė e magjishme
me koshat e grurit krahėve e qerret e rrushit duke tėrhequr zvarrė pėr gėzim tė fėmijėve e qė ata fėmijė dashur e pa dashur jemi NE.

pėrditė frymėzohet njeriu me pjellėn e fantazisė qė s’ėshtė tjetėr veē pjellė e njė fryti tė zdralė e qė me dashje lė gjurmė dhe njolla mbi faqen e urtėsisė sė atij qė lind i virgjėr, jeton i varfėr dhe vdes i marrė...

Pontassieve, 8 mars 2009..Nė kėtė fotografi Esat Halilaj (fotografitė | hiq etiketėn)
E shtuar dje · Komento ·PėlqejNuk e pėlqej

4 njerėz e pėlqejnė kėtė..
Botimet Shqiptare I. NYJĖ JETE

DUA TA ZĖ BALLKONIN

Lagem nė shiun e parė
...heshtje... dhe sėmundja qan... sa
pėshpėritje nė fund tė lodhjes?!
Kush mund ta mbajė veten para vdekjes?!
Mugė, ndėrsa mbyll kapakėt,
nė horizont martese me engjėj,
dasmėn, dasmorė nė zi!
Luftoj tė humbė para kėmishės,
duel me lulet tė ndaj dhe tė qeshen mė gaz,
tė vyshkur, pse mundohem tė flas me atė,
kur ajo rri e varur nė zinxhir.
Moj, a ke parė kaq mjegull?
Nė sytė aq tė kthjellėt qė herėt zhvesh pemėn,
A dua ta zė ballkonin, ta zhvesh pemėn.
Lakuriq do tė dukej nata, ndėrsa... dita do tė dukej
ujė i turbullt qė aq shumė kam etje ta pijė.
Ah dua ta zė ballkonin qė tė jetė arkivoli im para diellit.

VOLIO PRENDERE IL BALCONE

Mi inumidisco nella prima pioggia,
silenzio... e la malattia piange... quanti
sussurri al termine della fatica?!
Chi puņ trattenersi difronte alla morte?!
Oscuritą, mentre chiude le palpebre,
nel orizzonte nozze con gli angeli,
festa, festeggianti in nero!
Combatto per perdere innanzi alla camicia,
perciņ, duello con i fiori e sorrido con una avvizza allegria,
perché provo a parlarle
quando lei sta appesa nella catena.
Ehi, hai mai visto cosģ tanta nebbia?
Negli occhi cosģ profondi ché al alba spoglie l'albero,
voglio prendere il balcone, cosģ spoglio l'albero.
Nuda sembrerebbe la notte, invece... il giorno sembrerebbe
acqua scura che cosi tanto tengo sete per berla.
Ah, voglio prendere il balcone diventando la mia bara difronte al sole.

NĖ FIRENCE QESHET NJĖ VOGĖLUSH

Nė Firence qeshet njė vogėlush,
njė qerre e diellit,
njė kokė e njė busti,
dialog...
Fryn, se koha pėlcet.
Acar dhe natyrė tė mermertė!
Tjegullat e kuqe vallėzojnė,
mbi urė ndalet ora.
Ushtari luan me letra nė klub,
dhe kėput litarėt e hallit nė gotė.

Nė Firence qeshet njė vogėlush,
horizonti mbyllet nė kuti,
e dielli me ēantė nė krahė mėrgon diku.

A FIRENZE RIDE UN BAMBINO

A Firenze ride un bambino,
un carro del sole,
il capo di un busto,
dialogo...
Sofia, perché il tempo esplode.
Gelo e natura di marmo!
Le rosse tegole ballano,
sopra il ponte il corso del tempo si ferma.
Un soldato gioca a carte in un bar,
e nel bicchiere sfoga i suoi pensieri.

A Firenze ride un bambino,
l'orizzonte si richiude nella scatola,
e il sole migra da qualche parte con il zaino nelle spalle.

NĖ BERLIN

A mund tė shihemi njė ditė,
tė mos tremben fluturat,
tė mos mbetemi vetėm miq,
nė Berlin po bie shi.
Nėn porte luftėra,
nėn asfalt ujėra tė zeza
po bie vetėm shi,
ky rregull natyre,
ky mjegull nėn sy,
kjo afishe: “njė i vdekur...”
Po bie shi dhe mbyll sytė dita.

A BERLINO

Riuscissimo a vederci un giorno,
a non intimidire le farfalle,
a non rimanere soltanto amici,
a Berlino piove.
Guerre sotto le porte,
sotto l'asfalto le fogne.
soltanto piove,
questa legge della natura,
questa fitta nebbia sotto gli occhi,
questo avviso: “un morto...”
Continua a piovere mentre il giorno chiude le palpebre.

NĖN KULLĖN E PARISIT

E di, ke njė mall.
T’i lodh sytė, t’i rėndon
qepallat.
Unė jam kėtu,
nė Paris, mbi kohėt qė mė rėndojnė
si lisat e dukalit.
Kot drita,
kot rrugė me neone,
kot Shilarėse,
unė jam nė vetmi gjėrash.

Mbi letėr vizatoj njė lule,
njė motiv Kosove,
njė erė Parisi.
Sa e lodhshme kjo gjė?!
E di, ke njė mall
por, mos qaj,
se unė tė pres
me dashuri Kosove.
nėn kullėn e Parisit.

NEL CASTELLO DI PARIGI

Lo so, hai un desiderio.
Ti stanca gli occhi, te li assona
le palpebre.
Io mi trovo qui,
a Parigi, nel corso dei secoli che mi pesano
come le querce nelle montagne millenari.
Invano il giorno,
vuote strade con il neon,
vuota l'Altalena,
mi trovo nel invano delle cose.

Su un foglio mi metto a pitturare un fiore,
un motivo del Cossovo,
un sospiro Parigino.
Com'č affaticante questa cosa?!
Lo so, hai un grandissimo bisogno
ma non piangere,
Io ti aspetto
con amore Cossovaro,
sotto la torre di Parigi.

SA ZILI IA KAM ĖNDRRĖS

Mbi kėngė shi...
Mbi lahutė borė...
Ēka flet zemra nė dry?!
Sulm nė dritare me grila.
Qesh hija,
me vete thotė akull!

Fle mbi shtratin tim e qet,
sa klithje lėshon
lėkura e drurit.
nėn sqetulla pa Meshar.
Kur hapen sytė,
bie perdja.
Fundi i njė gjėmimi
tė lehtė...

Fle nė shtratin tim...
Mbi kėngė bryme...
Mbi lahutė zjarre...
Pėrplasje fėrfėllizash.
Nė prag tė stinės.

Fle nė shtratin tim
Si gjysmėfemėr,
dhe dėnesė e pėrjavshme
mbi kėngėn sulm,
mbi lahutė vaj.
Sa fund i dhembshėm
pėr fillimin e gėzuar

Fle nė shtratin tim,
E ēoroditur si ushejzė,
Mbi kėngė e hare.
Mbi lahutė tel i nxehur...
Sa dhimbje e madhe...
Nė shpirtin e huaj,

QUANTO LO INVIDIO IL SOGNO

Sulla canzone pioggia...
Sul liuto neve...
Cosa dice il sogno incatenato?!
Assalto alla finestra con le griglia.
L'ombra sorride,
con se stessa sussurra, ghiaccio!

Dorme nel mio comodo letto,
quanti strilli emette
il guscio del legno,
senza la Bibbia sotto le braccia.
Quando gli occhi si aprono,
cala la cortina.
La fine di un tuono,
Lento...

Dorme nel mio letto,
Sulla nebbia sulla canzone...
Sul liuto fuochi,
che si scontrano a fiochi
nel entrare della stagione.

Dorme nel mio letto,
Come mezza femmina,
Come un pianto perpetuo.
Attacco sula canzone...
Pianto sul liuto...
Che fine addolorante.
Per l'inizio gioioso.

Dorme nel mio letto,
Distratta come una sanguisuga,
Con canzoni e furore.
Sul liuto il filo caldo...
Che gran dolore...
Nel anima straniera.

MOS M’I LIDH DUART

A mund ty tė quaj lot,
kur lot nuk je?!
Ėndėrr nuk je,
Fat kur nuk je.

A mund ty tė flas,
kur nuk dėgjon?!
Tė thėrras,
kur nuk sheh?!

A mund ty tė quaj kėngė
kur nuk je?!
As hap,
kur nuk je?!

A mund ty tė quaj natyrė,
kur nuk je?!
Mos m’i lidh duart
se nuk mund ty tė quaj asgjė,
kur asgjė nuk je.

NON UCCIDERMI LA SPERANZA

Ti posso chiamare a te lacrima,
quando lacrima non lo sei?!
Sogno non sei,
Fortuna quando non lo sei.

Posso a te parlarti,
quando non senti?!
Chiamarti,
quando non vedi?!

Posso chiamarti a te canzone,
quando non lo sei?!
Neanche passo,
quando non lo sei?!

Posso te chiamarti paesaggio, quando non lo sei?!
Non uccidermi la speranza,
perché non potrei chiamarti niente,
quando niente non lo sei.

LAMTUMIRĖ KUJTIMI IM

Sa lehtė t’i flasėsh zogut,
ta ledhatosh ėndrrėn,
ta kapėrcesh qiellin.
Vetmia ngjallet Nosit
njė valė me shkumė.
Sirena nė zi...
Zot, a mė fal?!
se sikur ta dija…
I vakėt ai lot,
e butė ajo buzė,
e pastėr ajo zemėr...
Zot, pse lejove?!
tė ngjitėm aq lart
dhe tė bjerė nė zgrip,
tė bėhem Nosit
dhe tė vdes…
Mbi mua pikėllimi,
mbi ty pritja,
nuk u takuam kurrė,
si dikur fėmijė.
Gjatė, shumė gjatė shpresa...
U plakėn sytė,
u tha gjuha, vdiq buza...
Lamtumirė kujtimi im,
po mbyllėm nė murg.
Dritarja kapak i rėndė,
burg pėr jetė vetmia.

ADDIO RICORDO MIO

Quanto lentamente si deve parlare al uccello,
accarezzare il sogno,
oltrepassare il cielo.
La solitudine rinasce Fenice,
un onda con la schiuma.
La sirena in nero...
Dio, mi puoi perdonare?!
solo se lo sapessi...
Tiepida quella lacrima,
morbido quel labbro,
limpido quel cuore...
Dio, perché permettessi?!
Salire cosi in alto
e cadere nel angolo,
diventare una Fenice,
e morire...
Su di me la pena,
su di te l'attesa,
non ci incontreremo mai,
come una volta bambini.
Tropo lungo, lunga l'attesa...
Gli occhi si son invecchiati,
la lingua si č seccata, č morto il labbro.
Addio ricordo mio,
mi sto rinchiudendo nel monastero.
La finestra una persiana pesante,
carcere a vita la solitudine.Shiko mė shumė
9 orė mė parė · PėlqejNuk e pėlqej · .Botimet Shqiptare MĖ MBAN SHIU

Mbi gotė veē njė vėshtrim i thartė.
Njė poet mbledh kujtimet e tij.
Sa e gjatė letra...
...Ndryshe do luftohej nė Spartė,
do tė ishte gjithēka si nė foto,
ndryshe nė ėndrra do tė ishte Frojd!
Kujdes gjithēka ėshtė relative,
se mua mė mban shiu.
Nė pėllėmbė tė tij fle i etur,
ajo ka mbetur veē ėndėrr,
butėsirė mirazh dhe plagė.
Mua mė mban shiu.
Sa votova pėr heshtjen?!
Ndaj lagem nė etje,
Se gjurmė aty s’po lė,
as gota s’ka vėshtrim
vetėm thartirė.
Brenda…
Dėgjoj poetin tė thotė,
po merr fund poema.
Ai zog po fluturon...
Edhe ai do t’i njom lehtėsisht pendlat nga shiu.

MI REGGE LA PIOGGIA

Sopra un bicchiere solo un triste sguardo.
Un poeta racchiude i suoi ricordi.
Come lunga la pagina...
In un altra maniera si dovrebbe lottare a Sparta,
sarebbe stato tutto come in una foto,
se no, nei sogni dovrebbe essere Freud!
Attenzione!!! č tutto relativo,
perché a me mi regge la pioggia.
Nel suo palmo dormo assettato,
č rimasto soltanto un sogno,
tenerezza del miraggio e ferita.
A me mi regge la pioggia.
Quanti ho votato per il silenzio?!
Perciņ mi bagno nella sete,
perché il sonno non lo sto lasciando
e neanche il bicchiere non ha sguardo,
solamente amarezza.
Al interno...
Ascolto il poeta che dice,
si sta finalizzando il poema.
Quel uccello sta volando...
Anche lui le bagnerą delicatamente le penne dalla pioggia.

NĖ FUND JE TI

Mos fol, ndaj njė gėzim.
Nė prani, njė lutje nė gjunjė.
Me duar flas me zemėr.
Ėndėrro... me sy shih, me vetull shpejto!
Gjuaje njė gur!
Larg nė hapėsirė.
Gjeje njė unazė nė shpirt,
dhe duaj...

Mos fle, por
shtrihu mbi natyrė
dhe vėshtro...
Jehonė bėhu,
dhe duaj...

Kėrko brenga!
Det dhe akull,
rėrė dhe diell.
Burrė mos vuaj!
Por duaj...

Ngjitu nė pirg!
Vė njė emblemė!
Dhe mėso zbrit!
Nė fund je ti.
Duaj...

ALLA FINE Č IL TUO TURNO

Non parlare, dividi la gioia.
Nella presenza, una preghiera in ginocchia.
Con le mani, parlo con il cuore.
Sogna... con il cuore guarda, con il sopracciglio sbrigati!
Tira un sasso!
Lontano nello spazio.
Trova un anello nel cuore,
e ama...

Non dormire, ma
sdraiati nella natura
e guarda...
Meditazione sorgi!!!
Eco diventa,
e ama...

Cerca tormenti!
Mare e giaccio,
sabbia e sole.
Uomo non soffrire!
Ma ama...

Sali in cima!
Metti un emblema!
E impara, scendi!
Alla fine č il tuo turno.
Perciņ ama...

SYTĖ E VĖLLAIT TIM

Ata sy - sirtar,
ruajnė thellė diēka
qė s’ka fillim as fund.
Ata sy - kuadėr,
ruajnė njė portret,
i falin ngjyrė.
Ata sy - arkivol,
bartin njė zemėr
qė ka vdekur njė ditė.
Ata sy - kapak kulle.
mbyllen nėn vetullėn hark
dhe nuk ēelen kurrė mė.

GLI OCCHI DEL MIO FRATELLO

Quei occhi un cassetto,
custodiscono qualcosa dentro
che non ha ne inizio e ne fine.
Quei occhi un quadro,
tengono un ritratto,
gli regalano colore.
Quei occhi una bara,
mantengono un cuore
che č morto un giorno.
Quei occhi un portone della torre,
si chiudono con un arco sotto il sopracciglio
e non si aprono mai pił.

NUK JEMI LARG

Nėpėr rrugė thellė nėpėr natė,
me ēantėn krahėve, bashkė me veriun e thatė,
ēaj errėsirėn, flamur dėshtimesh,
maje njė ideje,
gulfojnė nė pranga.
Kudo zėra,
kudo tym dhe brymė.
S’ka verė as pranverė,
veē jug dhe lindje.
Njė lugė e pjerrtė,
njė enė bakri.
Piramidė nė skamje,
Nė shtėpinė pa kulm.

Njė atdhe nė gjunjė,
Njė mėmėdhe i fjetur,
njė komb nė piedestal.
Zot i mėshirshėm!
S’ka asgjė veē territ qė pėr ditė mbretėron.
Ne s’jemi larg
si dikur Bibla,
Kurani dhe Psalmet...
Ne s’jemi afėr si dikur vdekja dhe lindja,
ne s’jemi tė parė dhe tė paparė,
ne s’jemi tė gjithė aty ku nuk shihemi.
Kurrė me njėri-tjetrin,
Por dėgjojmė vetėm klithje.

NON SIAMO LONTANI

Nelle strade, profondamente per la notte,
con il zaino nelle spalle, insieme con il secco vento,
piango il buio. Bandiera dei fallimenti,
cima di un idea,
scaturiscono in manette.
Voci da tutte le parti,
fumo e brina da tutte le parti.
Non c'č ne estate ne primavera,
soltanto sud e ovest.
Un cucchiaio reclinato,
un contenitore di rame.
Piramide in miseria,
nella casa senza estremitą.

Una patria in ginocchia,
Una madrepatria addormentata,
una nazione sul piedistallo.
Dio pietoso!
Non esiste niente tranne il buio che regna ogni giorno.
Noi non siamo lontani
come prima la Bibbia,
Il Curano, e i Salmi...
Noi non siamo vicini come prima la morte con la nascita,
noi non siamo visti o invisibili,
noi non siamo tutti li dove non ci vediamo.
Mai con l'uno l'altro,
ma sentiamo solamente strilli.

TI ISHE NĖ QYTEZĖ

Atje, ku ranė dritat,
ku u ndezėn zemrat,
ishe qeshje...
Me sy kėrkoje,
me shpirt doje,
praninė e tij.

Kėtu po vdes kėnga,
po frymon vdekja.
Zot, sa trishtim nė fund natė!
Atje, ku gjendet ura,
qoshku, njė puthje.
Nėn trėndafil tė tharė,
ndėrruat ju.

Kėtu po vdes dėshira.
Kėtu po fle vetmia.
Ti ishe nė qytezė sonte.
Neone, shtylla kati i pallatit.
Tjegullat e kuqe pėr ju trumcakė...
E ruajnė ēastin, ju dorė pėr dore.
Kėtu po bie heshtja, ankimi, xhelozia.
Kėtu po merr fund pritja.

Ti ishe nė qytezė,
Si Barbara kėmbėzbathur e lagur nga shiu.
Mban mend si binte shiu?
Ti ishe atje... s’ka gjė...
Se ti e dije se po pėrmbyll sonte mėrzinė.

TU ERI NEL PAESE

Lģ, dove scesero le luci,
dove si accesero i cuori,
fu sorriso...
Con gli occhi cercavi,
con il cuore desideravi,
la sua presenza.

Qui si sta spegnendo la canzone,
sta fiatando la morte.
Dio, quanta tristezza in fondo notte!
Lģ, dove si trova il ponte,
nel angolo, un bacio.
Sotto la secca rosa,
siete cambiati.

Qui sta morendo il desiderio.
Qui sta dormendo la solitudine.
Tu eri nel paese stasera.
Neon, pali, il pianerottolo del palazzo.
Le rosse tegole son' per voi passerotti...
Aspettano l'attimo, voi mano per mano.
Qui cala il silenzio, il lamento, la gelosia.
Qui sta terminando l'attesa.

Tu eri nel paese,
come Barbara a piedi scalzi e bagnati dalla pioggia.
Ti ricordi come pioveva?
Tu eri lģ...non fa niente...
Perché tu sapevi che stasera sto rinchiudendo la noia.

PRANĖ NESH VJESHTA DHE SHIU

Lotėt e njė vashe si lule,
Ndėr sy meje
dhembja qeshet.
Kur tė vish!
pa zhurmė,
pa vėshtrim tė egėr.
Mos trokit!
Ėndrrat
shqetėsohen.
Sa burg ka nė sytė e tu?!
Vajze sa burg dhe tela?!
Kur tė vish?!
mike kur tė vish nė heshtje eja.

ACCANTO A NOI L'AUTUNNO E LA PIOGGIA

Le lacrime di una fanciulla come un fiore,
Fra gli occhi miei
il dolore sghignazza.
Quando verrai!
Senza rumore,
senza sguardo furioso.
Non bussare!
I sogni
si preoccupano.
Quanti anni di carcere ci sono nei tuoi occhi?!
Fanciulla, quanti anni di carcere e fili?!
Quando verrai?!
Amica, quando verrai, vieni in silenzio.

JAM KĖTU

Jam kėtu nė qelizat e tokės.
Kur tė ndizni njė qiri do t’ju kem pranė,
kur tė derdhni lot do t’ju ndiej,
kur tė thėrritni do t’ju dėgjoj,
kur tė shkoni do tė pikėllohem,
kur tė ndjeheni do tė gėzohem.

Jam kėtu ku balta ruan shpirtin tim,
ku lumi ma sjell shiun pėr zjarrin tim,
ku ju shkoni dhe vini.
Njė ditė erdhi nėna,
njė ditė babai,
njė ditė erdhėn tė gjithė.

Kėtu, kėtu mė lanė,
kėtu ku s’jam vetėm por me tė tjerė.
Ku ndihem mire kur qaj dhe qesh,
ku pėrditė rritem kur pėrditė dėgjoj kėngėn e kumrisė mbi dude,
ku pėrditė dėgjoj zilen e shkollės.
Kėtu jam unė...

MI TROVO QUI

Mi trovo qui nelle cellule della terra.
Quando accenderete una candela vi avrņ vicino,
quando verserete lacrime vi percepirņ,
quando chiamerete vi sentirņ,
quando vedrete mi rattristerņ,
quando vi sentirete mi allegrerņ.

Mi trovo qui, dove il fango custodisce la mia anima,
dove il fiume mi porta la pioggia per il mio fuoco,
dove voi andate e tornate.
Un giorno venne la mamma,
un giorno il papa,
un giorno vennero tutti.

Qui, qui mi lasciarono,
qui dove non sono solo ma con gli altri.
Quando mi sento bene, quando piango e rido,
quando ogni giorno sento la canzone della tortora sul' cipresso,
quando ogni giorno sento il campanello della scuola.
Qui sono io...Shiko mė shumė
9 orė mė parė · PėlqejNuk e pėlqej · .Botimet Shqiptare KUR IKĖN DALLENDYSHET

Kur ikėn dallėndyshet,
ikėn dhe vashat.
Tė lashtat mbeten shkret!
...
Stinėt ndėrrojnė vishen,
qershitė vyshken.
Zot sa mjerim!

Mbetet plagė dita,
nata s’durohet.
Vaj pėr pleqėrinė!

Sa dukje e shėmtuar,
fosil nė vete.
Natyrė e vrarė!

Po pse ikėn dallėndyshet,
vallė kuptohet?!
Zot pres pėrgjigje...

QUANDO LE RONDINE VANNO VIA

Quando le rondine vanno via,
vanno via anche le fanciulle.
Le tenute nei campi rimangono deserte!

Le stagioni cambiano la veste,
le ciliegia si appassiscono.
Dio quanta disgrazia!

Rimane ferito il giorno,
la notte non si supporta.
Pianto per la vecchiaia!

Che vista triste,
fossile in se stesso.
Natura ferita!

Perché vanno via le rondine,
dunque, si capisce ?!
Dio, aspetto risposta...

SARA

Kushtuar S...

Sara sa larg...
Kilometra pa fund...
Rruge...
nė Francė digjet Parisi,
nė dhomėn time digjet
trėndafili...

Mbi tavolinė proteste
vargjesh dhe lutje,
nėn qerpik ėndrra,
nė sy malli,
nė Francė digjet Parisi.

Sara... nė dhomėn time,
digjen vargjet,
se larg shumė kilometra
rruge... thėniet e shpirtit
digjen si Parisi.

Fiket shpirti,
si qiri.
Natėn e mirė se larg,
kilometra rruge,
nė dhomėn time digjet trėndafili.

SARA

Dedicato a S...

Lontano…
Kilometri senza fine...
La strada
in Francia, fiamme a Parigi,
nella mia stanza sibrucia
una rosa...

Su un tavolo protesta
di versi e preghiere,
su le ciglia un sogno,
negli occhi nostalgia,
in Francia, fiamme a Parigi.

Sara... nella mia stanza,
si bruciano i versi,
perché molto lontano
kilometri di strada..le parole dell’
anima si bruciono come Parigi.

L’anima si spegne,
come il lume di una candela.
La buona notte lontana,
kilometri di strada,
nela mia camere si brucia una rosa.

MIKE

Ndoshta njė dite do bėhet luftė,
ndoshta njė ditė do tė qeshim,
sa vonė do tė kuptojmė se ishim njerėz...

Ndoshta njė lule,
njė fjalė,
dhimbja s’do t’ketė fund...

Rri se prania jote mė tremb,
shko... se do tė lotoj pėr ty.

Ndoshta do tė jemi shokė,
ndoshta do tė jemi miq,
e ardhmja na ndan...
Ti nė njė tren
me flokė tė krehura rrallė,
unė nė njė flutur,
nė det marinar...

Ndoshta njė ditė,
ndoshta njė jetė,
ndoshta!!!
ndoshta... ndoshta!!!

AMICA

Forse un dģ si farą guerra,
forse un dģ rideremo,
molto tardi capiremo che eravamo umani...

Forse un fiore,
forse una parola,
il dolore non avrą fine...

La tua presenza mi intimidisce,
vai… piangerņ per te.

Forse saremņ amici,
forse lo saremņ,
il futuro ci divide…

Tu su un treno
con i capelli pettinati,
io su una bandiera,
su un mare marinaio...

Forse un giorno,
forse una vita,
forse!!!
forse… forse!!!

DORUNTINA E GJALLĖ

Kushtuar Shumit

Si zog fluturove qiellit
qielli tė mban nė gji.
Pikat e shiut
lehtėsojnė dhimbjen.

ora jote ra
kalorės i natės
pėr Doruntinėn e gjallė.

nė zemėr tė tokės,
vatra jote,
pėrrallat e gjyshit,
dhe ti burrė...

dasmat u shtyn...
pranvera iku vrap,
nusja u kthye,
nė fytyrė u zbeh
hėna...

ora jote ra,
Doruntinė e gjallė...
Gjallė nėpėr horizont,
ti dhe troku
i kalit tė bardhė.

DORUNTINA VIVA

Dedicato a Shumi

Come un passero volavi
verso il cielo che ti tiene in se.
La pioggia
allenta il tuo dolore.

č la tua ora,
cavaliere della notte
Doruntina č viva.

Nel cuore della terra,
il tuo nido,
le favole del nonno,
e tu gią uomo...

rimandate...
La primavera ormai lontana,
una sposa in lacrime,
il volto della luna
pallido...

č la tua ora,
Doruntina e viva...
Nell’orizzonte,
tu e il galoppo
del cavallo bianco.

EH, VOCĖRRAK

eh, vocėrrak...,
Si pikon ėndrra gjak!
Si zihet nė zgrip
Ora e lėvizjes

aq kohė u bė
qė s’ngroh dielli,
qė nuk pushon
era dhe shiu...

aq kohė u bė,
mblodhe vetėm
lule tė zisė...

Para meje shtati yt
virgjėria e syve,
para meje edhe dhimbja...

eh, vocėrrak,
ti atje
unė kėtu,
s’di ēka na ndanė?!

FANCIULLO

…Fanciullo,
Come piange il sogno insanguinato!
Come si racchiude in un angolo!
Il corso del tempo...

č da tempo ormai
che il sole non riscalda pił,
che la pioggia e il vento
non finiscono…

č da tempo ormai,
che raccogli
solo viole appassite...

Davanti a me il tuo essere,
la verginitą del tuo sguardo,
davanti a me il dolore...

...fanciullo,
tu te ne stai la
e io qua,
non so cosa ci divide?!Shiko mė shumė
9 orė mė parė · PėlqejNuk e pėlqej · .Botimet Shqiptare II. KĖNGA E PĖRMALLIMIT

AH KUJTIMI I PARĖ

mblidhi krahėt flutur e mirė
...dil nė pllaje ku ka veē degė
gjinjtė e trėndafilit dhe lila
kėputi bashkė me luleshegė
po tė duhen duart e mia
po tė duhen edhe kėta sy
po tė duhen brigje e hija
bashkė i bėj t’gjitha pėr ty
po ti deshe njė zemėr djali
si freski qė fal pranvera
po tė fal njė erė mali
ku blegėrijnė qindra shqerra
se kujtimi nis me zemėr
dhe nuk ndalet nga ky mall
po t’u deshėn gishtat e mi
edhe dorėn ka me t’fal
dhe me gjak qė do t’pikoi
shkruaj ti dhe vetėm njė letėr
njė kujtim qė s’do t’harroj
njė kujtim i parė i vjetėr.

VJESHTĖ

mbi xham zogj tė strukur
dhe shiu i lag tė gjorėt
nė zemėr kujtim i kėputur
nė vatėr lėngojnė skamnorėt
gjethi i ik njė peme
dhe vallėzon mbi erė
nė sy ėndėrr e rreme
nuk erdhe asnjėherė
sa tė prita mbi dritare
folur vetėm me zogj
ti s’u duke kėtej pari
ndaj zjarri shpirtin dogj
vjeshta shkoi nuse
po vjen vėlla stuhia
ti nuk u ktheve kur u zhuke
vdiq shpirti nga vetmia
mos rri se jeta po merr fund
kėtu ku janė kėto pika shiu
fresko shpirtin ē’u bė shkrumb
se malli dogji, shpirtin shkriu
ikėn dhe zogjtė, i mori tufani
mbeta vetėm nga perėndimi
vdiq zemra, zjarri i njė vullkani
u zhduk gjithēka tej xhami...

NJĖ KĖNGĖTAR ME KITARĖ

njė kėngėtar me kitarė
lidh tri nota, do-re-mi
je kėngėtar nė tel kitare
lehtė i kėput dy lot tė zi
se u kėput dhe filli shpresės
nga njė notė e valė malli
la-sol-fa-do-re, ēfarė kujtesės
djersė e ftohtė e shtegut tė ballit
mbi tastierė dorė e lehtė
qė pėrkėdhel butė e beftė
lot i tij i zjarrtė i urtė
i shpon zemrėn si shigjetė
ah kitarė, kitarė, kitarė
ē’mllef i mjerė sot mė zuri
si nuk dija unė qyqar
zemra e saj mė pėrzuri
ndaj kėndo kitare e pastėr
mos u ndal kur une dua
se gjithmonė do jem i varfėr
ndaj do vuaj me tela tua…

KUR NJĖ ĖNDĖRR FLUTURON ME KRAHĖT E MI

kur njė ėndėrr fluturon me krahėt e mi

mė mallkoi dita e diel dikur pasdite
si pulėbardhė aq e trembur pse mė ike

pse ti ike flokėlėshuar
nga ėndrrat e mia

LARG TEJE NDODHUR

larg nga bota ime

kur mendon tė vish prapė
unė s’do tė luaj asnjė hap
jam, jam i lodhur
larg teje ndodhur

MOS KĖRKO TĖ MĖ GJESH ATY

kushedi si mbet heshtja nė qytet
kujtime tė liga pikėllimi
duke qarė iku dhe u tret
nga sytė e mi vajzėror

mos kėrko tė mė gjesh aty

fletė gjethi, zog kėnge tė dėgjohem
veē njė shpirt si tingull rron
shpejt do t’vdes, shpejt do t’harrohem.

aty s’do t’mė gjesh mė

DIELLI PĖRKDHEL RRASĖN

delli pėrkėdhel rrasėn
shkronjat i merr nė gji
kėngė dhe bilbili
vallė ku na mbeti
flutura trėndafili
malli na i treti
ku na treten vallet
ku na mbet mileti
seē na u rritėn hallet
si buēimė nga deti

VAJE

gropė e shpirtit mbyllu pak
m’janė lodh’ sytė jam ligshtue
gropė e shpirtit mlue me plagė
due veē pak me pushue

fik si qiri, n’valė jam ra
flokt’ e ballit kam shkurtue
hije nates i kam ngja

kob i fjetur n’rroba t’zisė
flokt’ e zeza t’vajzeris’
me gersher’ i kam shkurtue
n’ shami t’zez’ i kam mbulue

ah mor vlla i dashuni vlla
po si mundi engjulli yt
grop’ kaq t’madhe n’shpirt mem baShiko mė shumė
9 orė mė parė · PėlqejNuk e pėlqej · .Botimet Shqiptare LULJA E KUJTIMIT

kujtoj diten qekur ike
mall atdheu lshue n’sy
kujtoj zemren kur e fike
...ku si prang e mbylle n’dry
mora udhė andej kah shtigjet
kah i bjen votra e lokes
i lash krojet kodrat brigjet
trast’ e mbushur fshamje t’tokes
po s’m’u dhimt natyre e pasur
sa m’u dhimten syt e saj
po s’m’u dhimte as lot i paqt
nga ata sy qė ran pastaj
po s’m’u dhimten rrugt e gjana
as keta plepa plot me zogj
as s’m’u dhimten mrizi e zana
sa m’u dhimten bli e shtog
po s’mu dhimten krejt djelmnia
qė i lash nė log tė lojes
sa m’u dhimte lulja e kujtimit
qė ia lash aty rrez shtrojes
qė ia lash dy fjal nė leter
dhe i thash mem pritun mue
se pėr t’gjalle s’pranoj u’ tjeter
pėr jete t’jetes ate due

PLEQNIA E NANES

Kushtuar nanes teme

pleqnia u zdorgj n’fytyrė tė saj
lodhjen ia shoh, aty ku i ka sytė
ia ndiej njė frymėmarrje tė ligsht
njėqind shpresa nė shpirt strukur
n’fund tė zemrės njė fole
ku mban tė ngrohtė gjithė fmijtė e saj
fmijtė qė e rrethojnė ditė pėr ditė
dhe fmijtė qė gjithmonė i mbeten uzdajė

tre fmijė jetojnė jashtė gjirit t’saj
do tė shihemi nė njė ēast mė t’mirė
lotin e vakėt do t’derdhim prej gėzimit

KĖPUTI HĖNA TRĖNDAFILIN

Motrės teme tė vetme

rrugė kur mbetesh valė e dritės
borzilok qė ēel nė zemėr
ma kujton motrėn e rritės
ma kujton veē atė emėr

treten vitet dhe pranvera
bashkė me to dhe vajzėria
por si la t’i merrte era
ato t’mira kujtime t’mia

kėputi hėna trėndafilin
dhe mbi fletė shkroi njė fjalė
vėlla pėr ty kam thur’ mindilin
n’shpirt e mbaj me aq shumė mall

kam rrethue me yje t’shpresės
do ta japė pėr ditė t’martesės
kur hyn n’valle me motra e bija
tuj u dridhur si pėllumb i shkruar
kur t’betohesh nė guri t’votrės
se ma kurrė s’ke pėr t’mėrguar
kur t’ia merr duart e plakės
e t’i vesh rreth e rreth qafės
kur t’i shuan turrat e flakės
ta jep motra pėr freski t’qafes

kėputi hėna trėndafilin
rriti therren mu te shpija
motra bėri kanagjegjin
kurrė si pa vallet e mia

kurrė s’mė pa tuj e lue shoten
as me burra tuj vallėzue
gjithherė nė sy e mora botėn
gjithherė larg dhe mėrgue

FLOKU I BARDHĖ I MALLIT
vetvetes

desh’ nga malli qyqe mbetur
si kujtim i lashtė i vjetėr
fundi i botės seē i shfaqet
sikur sy i mbyllur pak
tokė e bukur por e djerrė
qiparis rrėzuar prej kohėsh
trungu i fisit flakė nė oxhak
si vajton fėmijė braktisur
gjirin e nėnės kur se ka
e fluturim si dergjen fluturat
vargje-vargje ato vdesin
e pėr flokėt e bardhė tė vashės
si i la e mė si pa
se nė fund tė shpirtit tė lodhur
veē kujtime ato mbesin
tash kėrkon t’i bie shtegut
e tė hyjė nė lojė tė fėmijės
me iu kthye vatrės sė vjetėr
qė e la tash e sa vjet
ta kundrojė krejt lakmitar
flokun e bardhė tė dashurisė
e nuk mundi...
e u tret u tret u tret

VEĒ NJĖ LETĖR T’MĖ KISH ARDHUN

Kushtuar dajės Rifat

Veē njė letėr t’mė kish ardhun
nga ai vend qė s’di ku je
me njė rresht t’m’kishe thanun
as uri as etje s’ke
po ta dinte motra jote
se ke ngran dhe ke pirė
pasha dhimbjet e kėsaj trohe
lot e syve i kisha fshi
m’ēeli dita, m’zuni nata
n’kuvendim me zogj shtegtarė
s’i kupton jo motėr ngrata
se mos vallė tė kanė parė
ah, pėrvėlu’ m’ka malli yt
jam bėrė lule midis therrash
kurrė prej mallit s’m’teren sytė
nuk i gėzoj as dit’ e verės
veē njė letėr t’mė kish ardhun
veē njė letėr me njė fjalė
si haber ta kisha marrun
se ti je - je ti i gjallė

MESUESI

Kushtuar profesorit tim Hamdi Berishės

a e keni lexuar nė altar
a e keni parė nė flatrėn e zogut
po mėsuesin qė u bė ushtar
a e keni vėrejtur mes togut

JETA NJĖ DEGĖ LAJTHI

rrėzohen sytė pėr dhe
pa shpirt
zemra shqetėsohet fillon
me dhimbjen
shikimi ngadalė
mėrgon nė jug
buzėqeshja venitet
ndryhet nė burg
dorė s’ke lehtė
ta prek flokun
prandaj pa zhurmė
qepalla shkėput lotin
ke ėndrra shumė
dėshiron tė jesh fėmijė
kur ndjen se humb vite
jeta ėshtė njė degė lajthi

Ē'FAJ KAM

kur qesh e qan
si lule vjeshte mbyllesh
kur ec e ndalesh
si e marrė sillesh
ē'faj kam unė qė nuk thash
qė nuk dita
qė eca s’u ndala
qė nuk prita

kur flet, e ul qepallė
kur ngutesh e nuk thua
asnjė fjalė
ē'faj kam qė kthej tė shoh
e vetes i them nuk e njoh

PSE ĒILEN SYTĖ E ZI

pse ēilen sytė e zi
zemra kėndon ninulla
pse mbyllet njė frėngji
brenda ē'pėrmban kulla

PUTHJE

tė mbaj para syve
figurė tė gjallė
shtegtim nė mall

vajzė e parė
pritjet nė shi
buzėt paluar
vaj nė sy
ul sytė
qerpik i rrėzuar
trazim nė zemėr
nėn ēadėr ti
mė pret tė vij
shi nxitim
tė lagesh me puthje
pėr rrėmbim

FLAKA E SYVE TU

Pranė teje
nė zemėr tė fshatit ne tė gjithė
kokulur
rrimė
fėmijėt
dhe lulet
ėshtė prilli vėlla
harabel tė strukur
cicėrojnė hidhur
kujtim i rėndė
malli s’ka fund
kaluan vitet
kujtuam tė gjitha
fshati
varri yt
i gjyshit dhe gjyshes
flaka e syve t’u

LUNDRA E FATIT

nėnė m’gatuaj njė bukė
se duhet tė nisem
me lundrėn e fatit mėrgimtar

NJĖ GRUMBULL DHEU

Njė grumbull dheu mes
grushtesh plaka
kukamė e mali
dridhet

dallėndyshja preu
udhėtimet e gjata
nuk mėrgon jo
po rri nė vaj dhe lidhet

njė grumbull dheu
mes grushtesh lokja

nuk rrit bimė as drurė
as shkėmb mė toka

ju humbėt diku si fletėt
e lehta tė mollėsShiko mė shumė
9 orė mė parė · PėlqejNuk e pėlqej · .Botimet Shqiptare III. FUSHĖ ARRĖSA

OJ FUSHĖ ARRĖS

Burrė kam qenė, kur lotin e kam lidhun nyje
...dhe i kam than tokės mbjellė se pemėn ma t’re
rrite si frutin e zemrės dhe hiqja krypen synit
burrė kam qenė

Kam shtrengue gjakun,
lidh me litarėt e kullės,
parmakėt e agut i kam vu nė flamur,
dhe kam qėndruar si trari i lidhun

Me kete kmishė
keta tirqi, kete plis
keto rrudha
kam qėndruar kryengul
mes vajit dhe kobit,
pa nxjerrė zanin e dhimtes.

Kam nxanė ngushtė dhimten
mes etheve, gushtin dhe dhjetorin,
kam qendrue
i gjallė
i fortė
burrė kam qenė

Nėpėr gisht diellin kam sjellė
burimin shterrun e kam me grushta
pėr liri e Iliri
nga gjoksi
m’kanė fluturue shqipet, andej kah zgurajat
kanė hapun krahėt si me pas qenė zana e engjuj
qė shkojnė bashkė tue pre e tue gri
dhe janė rrokun pėr shkambi me kthetra
si shigjeta kur ngulet n’zemer
burrė kam qenė

Kam ara, bashtina
male me lisa e cunga
hije ku drumtaret pushojnė
si me qenė nizam i lodhjes
i kam pritun me kuti e duhan
malsorēe bukėn iu kam kthye
bukė e krypė e qejf

Po sot
xhamadani me curron pika dhimte
ora e qostekut po sjell tik-takun e kobit
kemisha e konopt kukatun me za tė shtjerrun si kukuvajkė
plisi m’ka humbur n’gjamė e n’zie
hija e bardhė i ka hupun si fara e melit
dhe tirqit s’kanė hijen e rand e s’kanė burrni mą

Hej Fushė Arrės
gonxhet e bardha
fluturat e piklume me sterpik
hej ē'ma theve diellin e syve
si zemren zjarrmi i mallit
si ma plase loēken me kobin e zi
oj Fushė Arrės

S’jam grue qė vajton
as femijė qė lyp gjinin e nanes
jam plaku i maleve
qe kukat dijetaret
ata qe mes abetares lanė shkronjat mes udhes
ata qe u lekunden si barka mbi dallget e idhta
ata qe ma moren qehren dhe me bane plak te rrudhun para kohe

Ata kanė shkue me pa Shqipninė
m’i pa ato kreshta te mlueme me shqipe
me pisha e curra
ata kanė ra nė Shtoj
nė Burrel
nė Skrapar
nė Kuqovė
ata dojn me pa Krujėn
ata kanė m’u kthye me vrap
me vrap si qingjat e vegjel atyne lendinave pa gropa
po po, si ata qingjat e vegjel e te llastuem qe s’e ngojnė nanen e vet
po lodrojnė pa kujtue se duhet m’u mbyll nė stane...

Aty ishte Ajeti
Dakoli i lokes
trandofilli i bankes
ati iu mshel abetarja nė faqen ku ėshtė vjersha: O flamur gjak o flamur shkabė...
ma recitonte natė pėr natė kete vjershė... dhe shtinte dorėn nen xhamadan dhe nxirrte gjithmonė flamurin e puthte, e puthte si me pas qenė binak me te...

Ajet, ngre koken shihe Lugun e Drinit
thirre emnin tand, po janė zanat e shokve tu
i kanė ēantat kraheve
shamitė e kuqe i kanė lidhun n’qafė
fatosat e gjyshit
si qeshin ambel si falld i veres... kur lekund gjethet e ftojve

Oj Fushė Arrės
o varr
lule e vyshkur e hidhét e thatė
kryp e njelmt nė kokerr t’synit
ti me plas
ti me shkel
ti me rrezon perdhč
Fushė Arrėz
ti me dridhe si thupra nė ujė
Fushė Arrėz bir...
ja lotin
sa shkembi i orlit
ja zemrėn sa plaget e Gjergj Elez Alise
ja Fushė Arrės idhnimin
sa i lumi zot

Xhevdet, o age i ambel
si rreze e yllit mbi pullazin e kulles
bylbyl i knushem nder qetina
hap syte... o lumi im,
o balada e fjaleve tė shkputne nga Meshari
dhe ēil syt e zi, atje Panorci asht derdhun nė vaj e gjamė
atje lokja thur gjerdanin e ri pėr ty o lum
hap syt dielli i ri prapė rrezon - po ma ligsht o bir
thirr Megzonin loja mbetun n’gjysme te Kerrshi i Grapit
biro, hije po ban plepi i andrres
e mos vdis biro pa e pa edhe ni herė urėn e ngjalljes o trim

Labinot..., po bie nji tupan
nji dasem nė Lubizhdė
burrat me shoka e plisa
bajraki paska naltue venin
qohu biro... shtoje rriten
pranverat e tua qumshtore
kanė nisun vallen e gjakut
mos u helmo bir nga nji valė e hidhét e dhimtes
nana ka metun tuj rue venin nė sofer
pse bir... s’po munesh m’i ēel qerpiktė e thyem si rrethi i hanes
nana po t’thirr me emrin e trollit malsor
o buzshkrumun mos ma lig trimninė he sokol kreshtash

Xhevdet Bellanica po vjel pemen e kobit
si rruza e botes s’re
po lind psalma e vakt i lotit
preje..., teli i lahutes po gjemon kujen
drita e synit tand paska zanun brymė, paska zanun vese
o flamur..., oj shtizė... oj shqipe e zhgrehun n'vaj, ēil syt dhe qeshu
qeshu se gjallnia jote na kthen prapė shpirtin qe msheli syt me ty...

Esat Rexha
flokėzi
poshtė gushes tande shtegu i malit
bajrak i naltuem si kupa e qiellit
i madh, i lartė... ylber i etur pėr rrugė
shiko suken e malit
zogjte e kuvlise qe janė ngre nė vaj me nanen
zdirgju nga andrra..., falna prapė gzimin
qe po na shprazton e djeg si moti i thatė
zgjati duart perkdhel motren... se shamia e zezė ia rrudhi bukurinė femnore pėr ty o yll...
o yll qe viziton token e ēarė nga zhegu e dhimbja...

Elgadaf
po mrrolat e mia
po bora e vetllave t’mia
pleqnia e odes
syt e plakut tand
pikun lotin e trimnis
lotin e shpirtit t’lodhun
qan plaku
qan kulla..., pragu i deres
qan pema e zhveshun asht e lkur
Temeqinė hej burrneshė kunoren ruje
mos e prek engjullin, le tė fle i qetė
le tė kthehet njė ditė tė virgjėr...
mengjeset laj me lot e syve
mos ia prish gjumin Elgadafit tė nanes
e rrita, thotė nana, t’behet shkollar, t’behet dijetar...
guxim, thotė nana, guxim, klith nana
Elgadaf o djalė, thotė nana, bir sa e gjatė mėrzia...

Sa qenke lartue bir
si lisi i Gjeravices
Rrruhiu im
sa ambel buza jote
thotė a b c...
nė kunorė
lule... shkrim
nė kunorė..., loti i lagt zjarr
jam nana, lokja e gjinit
Fushė Arrės pse...
ma more driten
Fushė Arrės nana e pati t’zemres...

Mbi bregoret e mallit
kaqurrelat e tu
dhambet e bardhe si gurzit e lumit
flokt e bores mbulojnė rruget, fshatin
ėshtė dimer vlla, nder oda e ndeja
emni yt bir... folet, kujtohet
Rifat... sa faqe t’kuqemolle
sa sy tė kthjellet lot
me buzqesh figura jote nė mur
flet, thotė nanė: shoket lexojnė
shoket kendojnė
me shoke nane jam sot e perjetė
kemi mbetur ata
kemi ndrrue veē stinen, nga pranvera nė vjeshtė
nga vera nė dimer po jemi ata

Nanes i ike nga prehni
lulzove lule mes Fushė Arrėsit
ia arrnove diellit rrezet e shkyme
u mbolle gjelsomin mes asaj lugine
Lulzim o bir
Turjaka merr nuse kobin
mbi kalvar krushqit ulin koken
bahen mermer dasmoret
mos i prekni
janė tė ftohet
mos i shtyni, janė lapidarė
djemt e lokes

Zani i lagjes
zani i shpreses
pshtillet merzia
si lule ulun kryt ballkoni i shtepisė
dhe mban zi zogu i ēerdhes
Visar
shikimi yt lufte i rrept
nė zemer katundi, pleqt
loja e fmijve... kthen syt
fluturon drangua
rraj pragut
rraj lagjes... dashuria
hapin krahet motrat, nuset
hapin krahet fshataret dhe tė marrin ngryk
prap nana shamin e bardh ngjet n’krye
knaqet tue u ēmallun me syt e tu fmijnor
o Rinor, o Arbnor, Skenderbe... o Lummadh
o damar i zemres teme i plasun

Rrokin vallen yjet e qiellit
sa tokes ia shkrumojn tamlin e gjinit
rrokin vallen djemt
boletinat e trollit
aga ymerat e udheve
rrokin vallen bijtė e tonė
kendojnė melodit e vjetra
Mujen e Halilin
omerat e Mujes
kreshniket e Klladushes
dhe flatrojn lendinave nė kthim
drejt tokes amė
Agron bir..., Agron ti vallzon
a je yll a po i doket lokes
ti pike mes oborrit
ti me pashė qenke rritun bir
Agron, anderr asht nana
i bajnė syt
jo jo nana
tė sheh qenke rritun
qenke ba vigan lum nana
veē malli m’ka qorrue syt.Shiko mė shumė
9 orė mė parė · PėlqejNuk e pėlqej · .Botimet Shqiptare Digjet kulla e vatanit
trazohet gjaku i zanave
priton vegimi me zbritun nga horizonti
se shiu s’ndalet dit e natė
rrotullohet Shkambi i Grapit
...andej nga lendina
andej nga Sukat
pellet nji dele e bardhė
si retė
si pellumbesha
gjakon
niset
mėrgon... kudo
gjendet kobi
krenaria.... mbi shkrimi lavdi
Berat engjėll, Berat flamur i ri
zanore pa za mes librit
ngjyra vjeshte, vere... merdhin, ftohet
tetor i zi, mallkim druni qe copat ia shemb flaka n’oxhak

I shtrenjti Esat i shtrenjt
nata bie qerpik mbi vetull
gazi yt nė ograja si pllumbi
kah shkon gzushem nder ara e bashtina
djaloshare mrizojn zanat e dalta prrojesh
nder ara e bashtina bimet e reja
ēojnė krye lulkuqet, dritat e syve si gemat e frashnit
gjithkah aroma e blinit prej syve t’nanes perkdhelja
ta perkund djepin, si qershia lulzon deshira
edhe njeher t’i qasesh deres... oborrit... arave... bashtinave
i shtrenjt Esat i shtrenjti
ēojn krye pipat e gjethet
martohen, shumohen, qajn, qeshin breznit
hallkė pas hallke emni yt ėshtė i shtrenjt Esat i shtrenjti

Shikimi yt si pllugu i ares
qe shkyen basat e dheut
dhe mbin bima e dijes nder ato vija t’zeza dheu [toke]
aty ku rritet dhe ze fill rrnesa e brezave
ku ushqehen dhe mbesin therrmiat e bukve t’vala
qe dalin nga magjet t’gatume me djersė tė amla e t’nxehta
ku pas livrimit ēohen nė qiell qindra zogj dhe n’kthetra mundohen me mbajtun
ato kokrra gruni, tue fluturue neper qiell harkun e lumturis dhe t’gazit varfanjak ashtu tė till janė syt e tu tė ēilter dhe t’butė e t’langt si masa e ujit t’kthejllt
Mifail...
buzqeshja mahnitse qe ėshtė si pluhuni i shigjetes qe niset e rrufeshme
nder kroje e kreshta tuj sjell me vete dashnin e kombit dhe tanden
e ndalet e pjekshme nė prehen t’nanes dhe mshtet kryet lodhshem,
e pak pa e zanun gjumi thot: nanė prehni yt m’lumnon...

Shkundu o jetė
e balta e trollit t’bahet dashni
pertej gurrash e brigjesh
t’zjarrmohen qiejt
kur kthen kryet kah vatra
flaka e madhe e thrret
Megzon o vlla
i madhe kujtimi, e madhe zija
qofshin tė prera ditet
qoft e leht paqja
mbi zemer ku rendon dhimta
e gjaku yt lirim, lirim nder fise anemban
liria
o djal, djalim, djal...

Fushė Arrės, britma e nanave
ofshama e kulles
gjaku i trollit t’mallkon
po s’i rujte n’zemer t’voket
si horizont plot diell
po s’i mbajte s’i deshmoret e tu
emrat mbi rrasa t’lmueshme
po s’u rrite ēdo vit lule t’reja
tė paqme pėr jeten currjel qe t’falen
keta pesėmb’dhetė sythaShiko mė shumė
9 orė mė parė · PėlqejNuk e pėlqej · .Botimet Shqiptare IV. N’MENDJE KOSOVE

N’MENDJE KOSOVE

ADEM JASHARIT
...
Moj Drenicė
moj grua e rame te Drini
tue kėrkue plisin e marr’ nga vala e ujit
qė ka ra nga kryet e burrit
kur luftoi me shkja tė zi
pėr liri...

N’mendje Kosove

vija e ujit
si vija e qiellit kur skuqet
nė kraharor burri,
nė sy burri lufta
liria, marshimi, betimi
Drenicė, i kuq Drini, uji, plisi...

N’mendje Kosove

shtrėngue dhambt kah vdekja
si kobi i natės
ku e pren nė besė udhėtarin
shtrėngue themelin ka pas kulla
ku n’gjemim topash rreh i kanė muret e frėngjitė
ku n’gjamė fėrfėllazash tymnajat e maleve
qendrue kanė...

N’mendje Kosove

cili ąsht ai burrė
ku me ia prekun ballin
e ka si kerrshi i malit
ku synin e shqipes e ka shigjetė qe
vran e kthjell
cili ąsht ai burrė
me shtatin ilir
me zemėr kanjushe
lidh kryet me shami e
cili ąsht ai ilir ai Taulant ai Bardhyl...

N’mendje Kosove

nėpėr rrugė t’katundit
nėpėr frėngji t’dekes
parakalon i nalt
shumė i nalt ec
burri vetė
nėpėr shteg tė malit tyta
kamba e kreshnikut
shpirtin shtegton
shtatin ilir, zemėr kanjushe
i nalt parakalon

N’mendje Kosove

Kthen sytė nga Prekazi
vėlla buēima e pushkės
si krisma e motit
nė’damar tė plakut kalon burrnia
pėr Prekaz pėr Kosovė
Shqypni e Plavė

N’mendje Kosove

Kthen kryet shamilidhuni
nė ball kėrrshi i malit bahet copė
nė zemėr shkrihen copat e qiellit
ti i egėr si diell
ti i lartė si hyll

BEKIM BERISHA - ABE-ja

Pikat e shiut
ecin ėmbėl nėpėr pullaze kullash
freskojnė zemrėn e gurėve nėpėr mure
lagin rrėnjėt e trungut tė oborrit e nėpėr bjeshkė jehona e njė fyelli
dėgjohet larg
larg shihen ato kope dele
tė bardha dhe tė urta
ku zdirgjen plot blegėrima e t’gzueme nėpėr ato vija qė shqip u thuhet shtigje tė kalueshme
Pikat e shiut
fytyrės sė lokes zdirgjen me dhjetėra e qindra grumbuj tė zjarrit tė acartė
pėrplasen si ortekė malesh dhe rriten ēdo ditė si yje tė lartė
e loken e forcojnė mė tepėr.
Pika dhembje,
flakėron liria ndėr sytė e mbyllur nga tmerri dhe vaji i pėrditshėm
e me flamur betohen e me flamur luftojnė djemtė
Po ky burrė
ky lis, me degė e rrėnjė nė shkėmb
ku nėpėr kurora i flenė qindra shqipe
qindra burra i bėjnė hije rrathėsh e ruajnė pėr ditė.
Ajo bukė e bardhė, farat e gatueme e vatra shqiptare
nė ēantėn e thjeshtė trohet e micrrume
atdheu rritej nėpėr qepalla o bir

PA TITULL

Kushtuar Sejdi Gashit

lėndinė bukuroshe, vashė e re
ēmendon kėshtu, o engjėll ē’tė ra
pse lot i plumbtė tė bie pėr dhe
lėndinė e bukur mė thua

AGIM ME VESE I LARĖ

Kushtuar Arsim Gashit

liria tė treti
malli kurbetēiut
rrezja e dielli t’gjeti

pikė qė bie mbi lule
u bėre zog i parė
shpend n’atdhe u sule
agim me vese i larė

gur i truallit t’vjetėr
shkronjė nė njė letėr
burrni, burrni prej burri
kėngė nė tel lahute
lot nga sytė kėpute
shtegtimin ku gjete

MOJ LULE VJESHTE

Kushtuar Islam Berishės

lule vjeshte ke ul kokėn
dhe loton si vajzė e re
malli i djalit e merr loken
dhe si zanė e shtrin pėrdhe

jo nuk vdiq as nuk treti
yll flakėrues mori qiellin
n’prehėr t’nėnės ra e fjeti
me buzėqeshje puthi diellin

SYTĖ T’I MORI HĖNA

Kushtuar Liman Morinės

valė e gurgullueshme
jetėn tėnde ka tret’
tokė e kullueshme
n’gji t’saj e mban tė nxeht’

sytė t’i mori hėna
n’vend tė tyre tė dha hyjin
lot tė pikoi nėna
e shkrumoi tėrė pyllin

lule me shtatė rrema
zemra vajzės pranoi
shpresė, dėshirė nga enderra
lart nė qiell fluturoi

kėngė nė gojė rapsodi
legjend me u ndie
udhė e shtigje eksodi
kah mėrgojnė kushedi

IA THUAJ NJĖ FJALĖ

Kushtuar Drilon Halilajt

perėndon dielli
hėna del e plotė
e nė fshat
heshtje e madhe
me hėnėn del e flet
nėna jote me lot
kuvendojnė si dy shoqe
pėrplot me halle
a e ke pa Drilonin
ti mori lum hėna
mė trego pa hile
ku ėshtė vocėrraku
i thuaj nga malli
tė ėshtė verbue nėna
i thuaj se shokėt
nuk t’i zė sokaku
e kam parė thotė hėna
e kam parė njė ditė
ish bėrė shumė i bukur
e kish lėshuar shtat
si ylber me ngjyra
si rreze plot dritė
ecte fushė mė fushė
ecte fshat mė fshat
hėnė kur ta shohėsh
ia thuaj njė fjalė
se nga rruga lodhesh
e s’di ku t’bėsh pushim
te shtėpia e vjetėr
i thuaj m’u ndal
i thuaj pushon
mu nė prehrin tim

TY

Kushtuar Shahin Krasniqit

Ty nė fund tė gjeta nė kėmbė
tė lidhura me zinxhir

Ty nė ėndėrr tė gjeta
me plagė tė mėdha

Ty nė vrap tė gjeta
mbi supe flutura

Ty nė kujtime tė gjeta
nėn trup dhimbja

Ty gjithmonė tė gjallė tė gjeta

OJ TANUSHE, TANUSHA E KRAJLIT

O moj Tanushe,
hapi krahėt mbi kreshtėn e plisit,
ta shoh diellin qė shndrit nė shtatė krajlģ,
gurė, bedena e rrethatore,
nė sukė tė malit qė s'ia lidhi zemrėn Halilit
zinxhiri i ndryshkun nė bodrume tė Krajlit.

Athł gjallė asht Doruntina, kukama ndihet nga mali i Zi
dhe thėrret... Krujė... Krujė qėndresė baroti, gjallė a vdekur...
Recital malcori nėn kėmbėza dheu.
Psherėtin Lokja: ma mbulņ dhč Sokolin,
se sivjet s'ra nga bjeshka pėr t’farkue shpatat.

O Skanderbč,
o dhč i zģ,
o korb,
o natė e młrrme,
ngrihu... ngrihu... thėrret Prishtina
Ymer Aga, a je gjalle o nizam

shtatė diej, shtatė kanagjegje nė piskamė e luftė,
trualli gjėmon, trualli thėrret, o mik, armik,
gjarpėr, korb e luan, ngrihuni...
ngrihuni ju dy, o vėllezėr, o nipa, o gjysh e stėrgjyshėr,
tė bucave tė dheut ushtria...

Gjėmon toka, deti dridhet,
i gjallė shqyptari s'po lidhet.
Oj Tanushe, Tanusha e Krajlit,
oj Fushė Kosove, Kosovė
oj nuse nė vaj e burrin pre.

N'prag tė kullės lokja lotin
lidh nyje nė shami pėr fis,
pėr farė e djalė, pėr truall e gjak.
Njaj rrethi i hanės e dielli nxehin pak,
sikur vonon gjaku me skurrue
nėpėr sytė e flaktė t'lirisė...
flamuri fle, e dergjet nė shtizė si trumcak.

O flamur... o bir kryengritjesh,
o Torvioll... o Fushė Laē... o Urė Zoge...
zgjohu, zgjohu, o shpend i bardhė,
ngrihu o Kont Uran, shpalņ degėt,
mblidh toskėt, thirr geget,
trualli digjet e ti pse rri?!
Ti pse rri o fatzģ nga tre meshkuj shpi pėr shpi,
o Torvioll, o krahinė nė hģ.

Shih krahinat, Krajli i ka shkel me kambėn e hekurt,
po ti rri si kufomė e vdekur...
ngjallu, ngjallu se ke njė vėlla qė tė lindi i ri dje,
ruaje kėtė e pėr marre mos tė bjčr...

Merre Tanushen sille n’Kosovė nuse
tė prijnė flamujt e ngjyrės s’kuqe.
i pari tė jetė prapė Skanderbeu,
se krushk ma tė madh, s'pati rrit’ dheu,

Me fat Tanushe dasma e re,
se gėzimi i madh rą nder ne,
me fat Tanush' pavarėsia,
U ngjall Kosova, e fortė Shqypnija