Kushtetuta e 98-s nuk funksionon per shqiptaret. Sjell edhe kriza institucionale

[Reschen]

Vdekja e dyte e Lei Fenit

Nga Frrok Cupi

Po te mos ishte ngjallur dy here, Lei Feni nuk mund te vdiste dy here. Aq here sa te linde, aq here edhe do te vdese, sido gje ne kete bote. Lei Feni eshte nje njeri- monster e krijuar ne epoken e tmerrshme te Revolucionit Kulturor e Proletar ne Kine, aty nga vitet '60 te shekullit te kaluar. Ka ekzistuar apo jo, fizikisht, ky njeri me emrin Lei Fen, kete askush nuk mund ta dije. Por librat e stilit komunist maoist e sollen si te gjalle dhe e bene model per "njeriun e ri". Cfare ishte ky njeri? Ky ishte nje ushtar i Revolucioni Kulturor e Proletar, qe jetonte i varfer por hero, si fantazme vetem per te tjeret dhe Revolucionin. Shiko cfare bente ky: Ngrihej naten teksa ushtaret e tjere flinin, kontrollonte nje nga nje kepucet dhe qaforet e shokeve, dhe... cfare?! Nje qafore qe nuk ishte qepur mire, e qepte; nje kepuce qe nuk ishte lyer mire, e lyente; ndonje kambale qe kishte nevoje te lahej e lante. Asgje tjeter nuk kishte, vetem gjilperen, perin dhe nje furce kepucesh.... Bente edhe nje gje tjeter: Kur zbriste me leje per ne shtepine e tij, rrugen e bente me kembe, sepse sa ishte i varfer, aq edhe kursente cdo kacidhe per Revolucionin. Rruges i mbante syte vetem pertoke dhe gjente xhevahire. Nje here kishte gjetur disa bulona dhe rondela metalike, qe me sa duket ndonje makine qe kishte kaluar aty, i kishte hedhur pas ndonje riparimi ne rruge. Hekurishtet e vogla i fuste ne xhep, dhe para se te mberrinte te prinderit, drejtohej per ne Uzinen e Tankeve. "Merrini shoke, keto mund t'i duhen Revolucionit". Ky ishte Lei Feni kinez, qe ne fakt u kthye ne model shpirteror edhe per luminizmin ne Shqiperi. Vete udheheqesi kryesor i Partise, Enver Hoxha, ne periudhen kur lexohej libi me Lei Fenin, deklaroi publikisht se "i arnonte corapet" e tij. Nje udheheqes tiran me corape te arnuar kishte kuptimin qe njerezit e thjeshte te enderronin varferine me te thelle si shenje te lumturise komuniste. Pastaj Lei Feni vdiq edhe ne Shqiperi, por per here te pare. As udheheqesi tiran shqiptar nuk do te ngrihej me ashtu sic ishte, sigurisht; por ne forma te tjera. Ja per shembull ne c'forma: Forma 1: Kryetari i Partise Socialiste (ish-komuniste), ne martesen e trete deklaroi se do te jetonte ne nje "shtepi me qera". Edhe ne dokumentet zyrtare ka deklaruar se ne depoziten e tij bankare ka vetem 3 mije euro. Sigurisht nuk tha se "do te arnonte" corapet dhe as mori pe e gjilpere per te arnuar kambalet e shokeve. Por sidoqofte, eshte nje model i Lei Fenit. Lei Fanin nuk e njohu askush nese vertet ishte i varfer, por kryetari i Partise Socialiste (ish-komuniste) eshte shume i njohur si nje njeri shume i pasur, nga me te pasuruarit ne rajon. Ka dhjete vjet qe eshte kryetar i Bashkise se Tiranes dhe pasuria e tij eshte llogaritur afer 1 miliarde euro. Kritiket ndaj tij kane thene edhe se ku ka ne pronesi dhjete perqind te Tiranes se ndertuar gjate dhjete vjeteve, por kjo nuk eshte vertetuar akoma. Megjithate thote se "banon ne nje shtepi me qera" dhe se ka vetem 3 mije euro. Cila eshte lidhja e re me Lei Fenin?... Lidhja ketu krijohet permes mentalitetit te tij thellesisht komunist; por nuk eshte ky rreziku me i madh. Rreziku me i madh eshte se te gjithe njerezit i mendon tuhafe, sic i mendonte Lei Feni revolucionaret kineze te periudhes se Revolucionit. Forma 2: Kam ne dore disa fatura te energjise elektrike dhe ujit, ne emer te qytetarit Xhejms Van Dam. Van Dam detyrohet te paguaje 120 leke, sipas kesaj fature. Ky banon ne kete adrese: "Rruga Margarita Tutulani, Ap3", sipas fatures. Njohesit me te thjeshte te artit boteror, me siguri po cuditen: "C'ne Van Dami ne Shqiperi?". Jaean- Claude van Damme eshte aktor belg dhe yll i arteve parciale, qe nuk ka shkelur kurre ne Shqiperi. Po c'ne ky njeri perendimor me Lei Fenin?... Ne rolin e Lei Fenit jane vene ndertuesit e Tiranes, ose sekseret e tyre, qe fshehin pasurine e pafund nen emra te rreme. Keta jane deputete te ardhur ne Parlament per shkak te pasurise dhe kartelit te ndertimit, qe paraqiten te varfer; kryesisht nga partia ish-komuniste. Forma 3: Nje ish kryeminister i Shqiperise, qe e konsideroi veten "Hero i Kosoves", per shkak se u ndodh kryeminister ne eksodin tragjik te kosovareve ne vitin 1999, luan gjithnje jo si "Van Dami", por si Lei Feni. Ky kur tregon per ate periudhe, psheretine sikur mban mbi shpatulla peshen e avioneve te NATO-s, viktimat e bombardimit mbi Serbi dhe gjithe torbat e refugjateve kosovare qe erdhen si ne shtepine e tyre ne Shqiperi. Ky, nje here a dy, tha ne emision televiziv tamam keshtu: "Erdha nga Kukesi (kur ishte kryeminister dhe hero) dhe rashe te fle... Gruaja me tha: "Jo ne krevat, burre i dashur. Te kam shtruar pertoke. A harrove si jetojne ata te shkretet refugjate ne Kukes! Ashtu duhet te jetosh edhe ti, pertoke". "Cfare gruaje heroine", nxori konkluzionin ish- kryeministri... A nuk qenka ngjallur Lei Feni? Por perseri do te vdese.

[Reschen]

PS braktis Kuvendin, 4 kushte për Berishën

Nga Tema

Është radikalizuar marrëdhënia opozitë-mazhorancë në Kuvend. Opozita ka braktisur sallën e Parlamentit për një afat të pacaktuar duke i vendosur mazhorancës kushte për rikthimin. Kreu i grupit parlamentar socialist Gramoz Ruçi ka kërkuar nga kryeministri Sali Berisha që të plotësohen kërkesat e opozitës, e cila kërkon hetim të zgjedhjeve të shkuara, anulimin e votimit për mandatin e deputetit Ilir Beqja, anulimin e vendimit për shembjen e Piramidës dhe zbardhjen e vrasjeve të zyrtarëve socialistë, e deputetit Fatmir Xhindi një vit e gjysmë më parë dhe i kryekomunarit të Kukësit ndodhur këtë javë. Ruçi i ka cilësuar këto katër kushte si esenciale për opozitën. “Në pritje të kthimit të përgjigjes dhe të reflektimit tuaj për këto gjëra kardinale ne dalim nga Kuvendi dhe kthehemi kur të marrim përgjigje”, u shpreh Ruçi. Megjithëse ky vendim i opozitës ka qenë pak surprizë për deputetët e PS-së, të cilët në mbledhjen e grupit nuk diskutuan për një qëndrim të tillë, duket se ai u imponua nga fryma e debatit të ashpër mes Ruçit dhe kryeministrit Berisha dje në Kuvend. Ndërkaq, kreu i mazhorancës ka pasur një përgjigje direkte për opozitën duke deklaruar mostërheqjen nga vendimet e marra për Piramidën e Beqjan, ndërsa për zgjedhjet i ka kërkuar opozitës që t’i drejtohet Kushtetueses e Komisionit të Venecias.

[Reschen]

Koment Njehere e mori Fatos Nano peng ate kushtetute qe e hartoi vete dhe arriti deri aty sa te qeverise me zevendes ministra, vodhi shqiptaret e aq me shume per disa vjet vodhi ata emigrante qe duhej te paguanin 10000 leke te vjetra kur lagoheshin nga Shqiperia per ne vendet ku kishin emigruar ate takse qe quhej si taksa Majko per rrugen kombetare, sot,,,,,,,,,,,


Nga gazeta 55

Edvini merr peng opozitën dhe e izolon tek llogorja e Piramidës, duke e identifikuar atë me Vullnetarët e 1991-it. Vetëm Gramoz Ruçi ndihet i lumtur, pasi i duket vetja si kryeplaku i politikës që jep urdhra për likuidime politike, sapo ndonjë disident kalon klonin e partisë, për t’iu afruar institucioneve



Ruçi, kasneci i Edvinit për bojkotin - Edvini ka marrë peng opozitën dhe po e izolon tek llogorja e Piramidës, duke e identifikuar atë me Vullnetarët e 1991-it. Vetëm Gramoz Ruçi ndihet i lumtur, pasi i duket vetja si kryeplaku i politikës që jep urdhra për likuidime politike, sapo ndonjë disident kalon klonin e partisë, për t’iu afruar institucioneve. Kryetari i grupit kuvendor socialist Gramoz Ruçi kishte zënë dje bashin e vendit tek xhumaja partiake dhe dërdëlliti, ato që zakonisht deklamon kryeplaku i PS-së, kur i ka mirë qeskat e syve dhe hundën prej platini. Duke justifikuar mungesën e paprecedentë të opozitës në tryezën e thërritur nga Partia Demokratike për reformën zgjedhore, ushtari i Edi Ramës, tha se kjo është sjellja në vijim të bojkotimit të reformave dhe se kurrsesi s’ka si të ndodhë ndryshe. Ai aludoi se qeverisë i është dhënë kohë mbi 15 muaj për zgjidhjen e krizës politike, por kryeministri nuk ka vullnet për zgjidhjen e krizës politike. “Çdo ditë që kalon na tregon se sa të vështirë e ka Berisha bërjen e transparencës së zgjedhjeve, kryefjalë e kauzës sonë dhe rekomanduar edhe në rezolutën e Parlamentit Evropian”- tha Ruçi. Në deklaratën e tij për shtyp, ai shprehu shqetësimin për kërcënimin e bërë për deputetët Ermonela Felaj dhe Sajmir Tahiri, nga bashkëshorti i ministres së Integrimit, Majlinda Bregu dhe nga kolegu demokrat Edi Paloka. Po ashtu Ruçi përmendi edhe vendimin e padrejte për shembjen e ish-piramidës, pa u konsultuar dhe diskutuar më parë në komisionet parlamentare, me qëllim heqjen e vëmendjes nga kriza politike dhe shfaqjen e krizave të reja. Kreu i kuvendorëve socialistë përmendi edhe votimin për heqjen e mandatit të deputetëve Ilir Beqja se nuk ishte i saktë e megjithatë kryeministri vazhdoi të veprojë në shkelje të plotë të Kushtetutës. Në fund të deklaratës Ruçi kërkoi zbardhjen e vrasjes së deputetit Fatmir Xhindi dhe kryekomunarit të Tërthorës Rezmi Veseli.



Reforma zgjedhore, opozita, bojkot dhe shantazhe tryezës së partive politike/Pa praninë e opozitës dhe të përfaqësuesve të saj, u mblodh dje tryeza e dytë e ndërmarrë nga mazhoranca për reformën zgjedhore. Ne tryezën e djeshme Partia Demokratike u përfaqësua nga Ilir Rusmali e Oert Bylykbashi, LSI nga Nasip Naço e Spartak Braho, kurse PR nga Arjan Madhi. Tryeza u ndoq me vëmendje dhe nga përfaqësues të shoqërisë civile sikurse dhe përfaqësues të OSBE-së në Tiranë. Tryeza e dytë e reformës zgjedhore vijoi punimet këtë radhë në nivelin teknik. Në fillim të fjalës së tij, Rusmali theksoi se qëllimi i tryezës është implementimi i rekomandimeve të OSBE/ODIHR-it me synimin arritjen e standardeve të reja për këto zgjedhje vendore. Rusmali theksoi se ndërkohë Partia Demokratike po shqyrton me seriozitet ofertën e Partisë Socialiste ndërsa theksoi se “kjo tryezë nuk është për të zgjidhur debatin mes PS dhe PD-së”. “Qëllimi i tryezës është implementimi i rekomandimeve të OSBE-ODIHR” - tha Rusmali në hapje të takimit të sotëm, ku morën pjesë përfaqësues të LSI-së dhe të Partisë Republikane. Ai ka theksuar se tryeza është e hapur dhe ka “vend për të gjithë”, duke nënkuptuar dhe pjesëmarrjen e partive parlamentare të opozitës si PBDNJ dhe PS. Deputeti Rusmali ka theksuar se tryeza po shqyrton të gjitha mundësitë për një zgjidhej të situatës politike, duke u dhënë përgjigje dhe pretendimeve të opozitës për transparencën e zgjedhjeve. Rusmali u bëri edhe njëherë thirrje forcave politike dhe jo politike të kontribuojnë për reformën zgjedhore duke ritheksuar se ka rrugë dhe tavolina të tjera për të zgjidhur ngërçin mes dy partive politike në vend. Tryeza përfundoi me kërkesën e OSBE për marrjen pjesë në të dhe të partive jo parlamentare. Përfaqësia e OSBE në tryezën e djeshme për reformën zgjedhore kërkoi që partitë e tjera jashtë parlamentit, që janë realisht më shumë se ato brenda në Kuvend, duhet të kalojnë dhe ato interesat e tyre partiake rreth zgjedhjeve vendore për të cilat do të jenë pjesëmarrëse. Ndërkaq përfaqësuesi i LSI-së në këtë tryezë Nasip Naço kërkoi të kjo të jetë hera e fundit që implementohet një reforme elektorale vetëm për një palë zgjedhje. Tryeza angazhoi Kristaq Kumën për të përgatitur amendamentet për të gjithë propozimet

[Reschen]

Ja se cfare thote nja nga hartuesit e kushtetutes se vitit 1998; Shqiptaret e dinin cfare kerkonin kur bertisnin “E duam Shqiperine si gjithe Europa”. Ne donim nje vend ku te respektoheshin te drejtat themelore te njeriut, pluripartitizmi, zgjedhjet e lira, liria e levizjes se njeriut, ideve, mallrave. Kjo eshte Shqiperia ku jemi sot. Sigurisht, shume gjera nuk i kemi ditur: Se c’eshte parlamentarizmi, c’eshte opozita, bashkeveprimi me shoqerine civile etj, i kemi mesuar rruges. Por besoj se objektivi per te gjithe ka qene i qarte: Shqiperia te jete nje vend normal demokratik i Europes.


Ekskluzive/ Interviste me ministrin e Mbrojtjes, Arben Imami. Njezet vjet nga permbysja e komunizmit qe e kishte hale ne sy NATO-n. Nje vit ne krye te ministrise se Mbrojtjes dhe nje ushtrie te NATO-s. Mes kesaj distance, rrugetimi i gjate i nje personazhi te spikatur. Dhe nje sqarim tejet interesant per Luften e Vlores.

Alqi Kociko

-Zoti Imami. Kete vjeshte mbushen plot dy dekada nga fillimi ndryshimeve demokratike ne Shqiperi. Sinjalet ishin dhene qe me ngjarjet e ambasadave. Ju keni qene qe ne krye te heres nje protagonist i dores se pare. Pyetja eshte teknikisht e veshtire: Por a mund te beni nje permbledhje te shkurter se si e kishit menduar asokohe Shqiperine pas 20 vitesh dhe sa perputhen keto pritshmeri sot?

Ka dy tipe revolucionesh dhe filozofi Edmond Burke e ka bere te qarte kete ide; ai mbi kete pikepamje teorike mbeshteti Revolucionin Amerikan por jo ate francez. Pra, kemi nje revolucion i cili i sherben ndryshimit te gjendjes ne nje vend nisur nga lirite dhe te drejtat e individit dhe per te cilin ka nje model paraprak se cfare do te behet dhe ku do te shkohet, ky eshte Revolucioni Amerikan; ky eshte dhe Revolucioni Glorioz Anglez i shekullit te 17-te. Ne kete kuptim, ne qofte se do ta quajme revolucion demokratik ate kthese te madhe politike te vendit ne 1990, ne e kishim nje model. Domethene, nuk ishte nje ndryshim nepermjet te cilit ne nuk e dinim ku do te shkonim, sic ishte Revolucioni Francez, apo sic eshte edhe ai i Tetorit, ku modeli politik i shtetit te ri eshte i paprovuar dhe thjesht nje utopi. Pra, ne e dinim ku do te shkonim, te pakten ne vija te trasha. Shqiptaret e dinin cfare kerkonin kur bertisnin “E duam Shqiperine si gjithe Europa”. Ne donim nje vend ku te respektoheshin te drejtat themelore te njeriut, pluripartitizmi, zgjedhjet e lira, liria e levizjes se njeriut, ideve, mallrave. Kjo eshte Shqiperia ku jemi sot. Sigurisht, shume gjera nuk i kemi ditur: Se c’eshte parlamentarizmi, c’eshte opozita, bashkeveprimi me shoqerine civile etj, i kemi mesuar rruges. Por besoj se objektivi per te gjithe ka qene i qarte: Shqiperia te jete nje vend normal demokratik i Europes.

Sot Shqiperia eshte nje vend i tille: Nje vend ku funksionon demokracia, nje anetar i Aleances se Atlantikut Verior, nje prej parakushteve te se ciles eshte pikerisht nje shtet funksionues demokratik. Nga kjo pikepamje une them qe jemi ne pritshmerite tona te atehershme.

Por, per ta thene te verteten deri ne fund, ne kemi patur shprese, me drejt kemi enderruar, qe ne kete nivel do te arrinim me shpejt. Me kete pervoje, me kete informacion e me keto dije qe kam pas 20 vjetesh, mund te them qe eshte bere shume. Kuptohet qe po ta krahasosh me endrrat tona romantike, do te ishte mire te kishim ecur me shpejt. Por kjo distance e endrres nga realiteti eshte normale kudo e me te gjithe. Rendesi ka qe realitetet tona po shkojne ne drejtim te atyre deshirave, dhe jo kunder tyre.

-Itineraret qe ndoqi karriera juaj politike, ju kane vendosur shume afer momenteve kyce te historise sone te re. A mendoni sot se ne caste te caktuara, do te donit te vepronit ndryshe?

Gjithmone kur behet kjo pyetje, njerezit si rregull thone se per aq hapesira sa kane patur, kane vepruar drejt, kane bere zgjedhjen e duhur. Kurse ata qe e gjykojne nga jashte, nga nje teresi me e madhe pikepamjesh e te dhenash, mund te mendojne ndryshe. Une besoj se nuk jam nisur ndonjehere nga interesi personal apo i karrieres. Jam nisur nga parimi, “bej ate qe do te doje te ishte ligj universal i njerezimit; ate qe mendon se eshte me e mira; ate qe edhe po te jete ne disfavorin tend te drejtperdrejte, rendesi ka qe te mos te kesh turp perpara femijeve te tu neser”.

Nuk perjashtohet qe per 20 vjet karriere politike te kete edhe verejtje, kritika etj. Kuptohet qe ne politike nuk jane te gjithe dakord me ty, asnjehere (tek e fundit ky eshte kuptimi i politikes). Pra, njerez kunder qendrimeve te mia ka patur, sepse normalisht preken interesa, por une kam ecur me idene per te ndertuar nje vend ku te kete hapesire per demokracine dhe per lirine. Une per ceshtjen e lirise kam dale ne rruge para 20 vjetesh. Hasa ne probleme, ne rrezik personal etj, kjo nuk ka pike rendesie. Rendesi ka qe jam perfshire ne ate levizje politike nisur vetem e vetem nga liria politike.

-Kthehemi ne aktualitet. Po mbushni nje vit ne krye te ministrise se Mbrojtjes, tashme me nje ushtri anetare te NATO-s. Cilat ishin ceshtjet me emergjente ne tavoline, ne fillim te detyres; cilat jane ato sot?

Nje seri ceshtjesh kane qene emergjente. Ajo me kryesorja, zhdukja e nje barre te rende te regjimit te vjeter, municionet dhe materialet e teperta; ketu eshte drejtuar gjate ketij viti edhe tehu i punes sime. Eshte per t’u shenuar se nepermjet nje pune administrative dhe organizative, krijimit te nje bordi te drejtuar nga zv.ministri, ku eshte perqendruar gjithe aktiviteti i demolimit dhe demontimit te municioneve (ku perfshihet zhvendosja, dergimi ne uzinat tona ushtarake etj), nje aktivitet qe kanalizohet permes nje njesie te vetme si Brigada e Logjistikes, ne kemi arritur rezultate te papritura. Nese per vitin 2009 kishim vetem 6 mije tone municione te evaduara, ne vitin 2010 shkojme ne 20 mije tone, duke perdorur po te njejtat mjete financiare e kapacitete njerezore si vjet.

FARSH, me se shumti vleresohet sot per dy gjera nga aleatet. Se pari, po perballet me sukses me kete trashegimi te se kaluares, dhe se dyti, po shikon drejt se ardhmes nepermjet perfshirjes ne operacionet dhe misionet jashte vendit, me nje seriozitet e nje nivel te ri pjesemarrjeje. Sfida kryesore do te vazhdoje edhe per shume vjet te mbetet mentaliteti i nje ushtrie qe ka qene e mbyllur, kundrejt publikut dhe interesave te tij tek kjo ushtri. Kjo do te doje kohen e vet. Ne kemi profesioniste shume te mire, te perkushtuar, ushtare trima e te afte. Mjaft te kujtojme angazhimin e ushtrise gjate emergjences se permbytjeve ne veri. Por per nje ushtri krejtesisht moderne, duhet te luftojme per nje mentalitet te ri. Nga ana tjeter, ka qene objekt kryesor pune reformimi rrenjesor i kesaj ushtrie. Ne fakt, ne kemi kryer rishperndarjen dhe rigrupimin ne te gjithe Forcen tone te Armatosur; kemi riorganizuar mbi bazen e nje koncepti te ri politik e administrativ Ministrine e Mbrojtjes dhe gjithe aspektet e punes se saj burokratike, civile e ushtarake, reforme e cila ne vende te tjera ka kerkuar vite. Kete e arritem me sukses brenda 6-mujorit te pare te ketij viti. Ky 6-mujor i dyte eshte per te vendosur ne eficence kete strukture krejtesisht te re, si ne Force, edhe ne ministri. Lidhur ngushte me te dhe nje tjeter objektiv i yni, eshte reformimi i kuadrit legjislativ ne perputhje me detyrat e standardet e reja qe vendosen para kesaj Force pas anetaresimit ne NATO, dhe nje funksionim me transparent dhe me llogaridhenes brendaperbrenda strukturave tona.

Sfide e madhe dhe aspak e lehte per ne mbetet heqja e gjithe materialeve te teperta qe kane pushtuar repartet tona. Ne kete ceshtje shpesh hasim ne rezistence, shpesh ka edhe vakume te vogla legjislative, te cilat po perpiqemi t’i mbyllim, dhe shpresojme qe brenda vitit te heqim nje sasi te madhe te tyre. Vitin ne vazhdim do perqendrohemi totalisht ne eliminimin e tyre. Por keto jane, le te themi, ceshtje te “kuzhines” se ketij sektori.

Reforma themelore eshte ne drejtim te asaj qe vendi do siguri, aleatet qe garantojne sigurine kolektive te ketij vendi kerkojne kontributet tona. Per kete, ne duhet te kemi nje ushtri gjithmone e me te afte, gjithmone e me te pajisur. Ndaj, thelbi i te gjithe reformave qe po kryejme, eshte: Shkeputja e ushtrise nga cdo ceshtje joushtarake. Kishim deri vone, nje ushtri ku komandantet tane ishin kthyer ne drejtore ndermarrjesh. Kjo gjendje ka ndryshuar katerciperisht dhe ky eshte kyci i suksesit te kesaj reforme dhe baza e sukseseve te ardhshme. Ne do ta perqendrojme vitin tjeter, gjithe vemendjen tone tek ushtria: Stervitje dhe vetem stervitje, misione dhe vetem misione. Kur te arrijme kete, mund te themi se e kemi kryer reformen institucionale brenda ushtrise, dhe do te metojme qe ne perputhje me mundesite financiare, te rrisim edhe kapacitetet ne fushen e pajisjeve, armatimit etj. Brenda viteve 2013-14, them se do te kemi realizuar nje nga fazat themelore te reformimit te ushtrise sone pas hyrjes ne NATO.

-Te mbetemi pak tek demontimi. Eshte shtruar nje pyetje qe kur ndodhi tragjedia e Gerdecit: A do te mundej qe kjo veprimtari te ishte fitimprurese edhe kur kryhet nga shteti?

E qarte. Kur flasim per procesin e madh te evadimit te municioneve te teperta, ne fakt duhet te kemi parasysh tre procese. I pari eshte shkaterrimi ne poligone te hapura, i atij municioni qe nuk mund te cmontohet, zberthehet etj, per shkak te rrezikshmerise se madhe ose pamundesise teknologjike qe paraqet. Ne kete rast, ushtaraket tane bejne nje pune heroike sepse ngjiten ne maja malesh, ne vende te izoluara rruge e pa rruge, per te bere shkaterrime te sigurta. Ata punojne me nje nivel te larte rreziku, por detyra kryesore qe ne u kemi u dhene, eshte se pari siguria, dhe deri me tash nuk kemi patur incidente, sepse kushtet e punes dhe respektimi i rregullave nuk japin shkas. Nese largqofte ndodhin te tilla, ato do te jene te izoluara dhe per shkak te gabimit njerezor. Aktiviteti i dyte eshte demontimi industrial ne uzinat e Mjekesit, Policanit dhe Gramshit. Besoj e keni pare edhe neper kronika, qe eshte nje proces ne kushtet maksimale te sigurise. Kuptohet qe keto kane kosto; paguajme uzinat, ka kosto transporti, rojet, rrogat etj, pra behet fjale per disa milione euro. E treta, per aq sa eshte e mundur, po perpiqemi te shtojme shitjet ne menyre qe te kompensojme buxhetin e shtetit per keto shpenzime. Shitjet qe bejme jane te ligjshme, malli eshte pasuri e publikut. Kemi nje legjislacion krejtesisht te perputhur me BE-ne, ne fakt shitjet i kemi bere kryesisht me vendet europiane deri tani. Per cdo shitje ka nje agjenci, AKSHE qe licenson mbasi informohet me sherbimet vendase dhe partnere, si dhe njoftohet Bashkimi Europian. Jane botuar gjithashtu ne shtyp edhe te dhenat qe japin doganat, si per cdo shitje te pergjegjshme te nje malli legal ku figuron shitesi, perdoruesi fundor (zakonisht nje vend i BE-se) dhe siguria qe ky mall nuk perfundon ne duar te gabuara.

-Jemi tek standardet e NATO-s: Ushtria e vogel, profesioniste, e zhdervjellet dhe sigurisht, e paguar. Per vete menyren sesi funksionojne shpesh gjerat tek ne, a ekziston rreziku qe kjo Force e Armatosur te marre nuanca te nje “agjencie punesimi” ne kuptimin negativ te fjales, pra ne dem te profesionalizmit?

Pa dyshim qe ushtria eshte vend pune. Sikurse ne cdo treg pune, ne duhet te luftojme per te marre punonjesit me te afte, me te mire dhe kjo mund te behet vetem nepermjet incentivave te ndryshme. Por ka studime qe i qartesojne mendimet. I pari eshte prirja njerezore: Kush ka prirje per ushtar, nuk mund te behet regjisor teatri apo anasjelltas. E dyta, njerezit punojne ne nje organizate per shperblimin financiar dhe perfitimet lidhur me te, dhe tjetra, eshte ceshtje e vendosjes ne shkallen sociale. Pra perfitimi social i nje oficeri ne vendet ku duhet te respektohet nje oficer i NATO-s, sigurisht qe do te jete edhe me i madh ne te ardhmen.

Por kryesorja eshte ushtari; ushtari i rekrutuar qe vjen ne ushtri, duhet te beje gjashte muaj stervitje, dhe gjashte muaj te tjere te jape, te demonstroje ate qe ka mesuar. Pra, ushtari profesionist vjen me deshire, mes nje rruge kontraktuale mes tij dhe shtetit dhe do te kete edhe perfitimet e tij, por ka mundesi te shfrytezohet per tre deri ne gjashte vjet. Ate pervoje qe ai grumbullon ne stervitje e misione, mund ta shfrytezoje gjate kesaj kohe. Sigurisht, nga qasja e filozofise politike ngrihen disa pyetje. A eshte patriotizmi nje virtyt; a do te dale dikush te mbroje Republiken edhe pa shperblim? Por kjo pastaj eshte nje thirrje qe shtrohet ne nje nivel tjeter.



-Dicka “personale”. Keni mbrojtur nendeteset shqiptare ne filmin “Balle per balle”. Sigurisht, cikli i ketyre mjeteve qe ishin dikur krenaria e flotes sone detare, eshte mbyllur prej kohesh. Zyrtarisht, c’do te ndodhe me to?

Nje prej nendeteseve do te mbytet, per t’u shnderruar ne nje lloj parku nenujor. Tre te tjerat, praktikisht jane te shitura permes nje ankandi te hapur per t’u bere skrap. Kontrata nuk eshte lidhur akoma, por jemi shume afer.

-E keni njohur kryeministrin Berisha ne dy “epoka”. Ne te paren keni qene nje opozitar i tij dhe ne te dytin bashkepunetor. Sa ka ndryshuar Sali Berisha; cfare ju bindi te bashkepunonit me te, duke u rikthyer edhe ne Partine Demokratike? Tek e fundit, ju vete a keni ndryshuar?

Pyetje e gjate dhe e veshtire. Megjithate, une kam sqaruar ne vitin 2002, kur m’u be ftese nga PD-ja, te gjitha raportet me nje parti per te cilen kisha nje kontribut te njohur. T’i kthehemi nje historie qe e kam shtjelluar shpeshhere, ndoshta nuk do te ishte interesante. Por une do te nenvizoja nje gje: Te gjithe kane ndryshuar, askush ne Shqiperi nuk eshte ai qe ka qene ne vitin 1992. Te gjithe besoj, kemi shume me teper pervoje, sepse nje qenie inteligjente reflekton mbi veten dhe mbi te tjeret. Une jam i bindur se ne momentet kyce te jetes sime, kam marre vendimet e duhura, mbi bazen edhe te analizes qe beme me siper.

Ajo qe nuk eshte evidentuar asnjehere sa duhet, eshte se qeverisja ne vitet ’90 ishte tejet e veshtire dhe duhet pasur urtia per ta thene kete. Nuk ishim thjesht vendi me i varfer ne Europe. Ishim nje vend i derrmuar nga komunizmi deri ne kufijte e mbijeteses; nje vend ku nuk ishte lejuar te krijohej nje inteligjence qe duhej te mendonte per te ardhmen, dhe nuk mundej qe klasa e re politike te mos i reflektonte keto mungesa. Askush nuk i dinte hapat konkrete mes te cilave do te shkonim drejt hapjes. Tjetra eshte se ka pasur nje gabim konjitiv, konceptual, ne gjithe Perendimin e mandej ne Lindje, lidhur me tranzicionin e vendeve ish komuniste: Eshte menduar se vetem tregu i lire mjaftonte per ta kryer kete tranzicion. Qe kjo ishte e pamundur u vertetua, dhe kur filloi qe reformat e tregut dhe ato politiko-institucionale te punojne se bashku (edhe kriza e piramidave eshte pasoje e mungeses se nje reforme te thelle te institucioneve) vetem atehere gjerat nisen te funksionojne.

E kam thene: Une jam nga ata njerez qe kam luftuar, por jo nga ata qe i “tradhetojne” koleget. Une do te them qe te gjithe koleget e mi qe formuan PD-ne, edhe ata qe riformuan Partine Komuniste drejt asaj Socialiste, kane qene ajka e intelektualeve shqiptare ne vitin 1990. Nuk kishte resurse me te mira se kaq Shqiperia ne ate vit. Mund te kritikohemi, te perbaltemi, mbase edhe ta meritojme kete (megjithese nuk besoj), por nuk kishte njeri qe mbeti pa ftuar: U ftuan te gjithe per te dhene kontribut ne nje moment kthese per vendin dhe kombin. Ata qe u paraqiten ishin njerezit me te pergatitur nga pikepamja e dijes, vullnetit, e kapaciteteve. Kaq mundem te benim. Krahasoni Shqiperine e 1990-es me ate te 2010-es, dhe pastaj thoni cfare beme dhe a beme mire apo keq.

-Megjithate, sot diskutohet ende problemi i demokratizimit te jetes partiake dhe funksionimi real i strukturave, qe duhej te ishin rifreskuar tashme. Kjo teme ishte aktuale edhe gjate pushtetit te pare te PD-se…

Une shoh qe partia ecen ne rruge konsensuale dhe kjo eshte me e rendesishme se gjithcka tjeter. Te gjithe mund te kemi verejtje, sugjerime apo kritika, por te gjithe perpiqemi t’i permiresojme gjerat duke punuar. Duhet pranuar qe Shqiperia eshte nje vend me shume probleme; s’mund te themi se ato jane zgjidhur. Por ajo kryesorja, eshte se kursi i ngjarjeve eshte ne drejtimin e duhur. Partia, ne kuptimin institucional te fjales, po qeveris mire ne te gjitha nivelet (parlamentar, ekzekutiv etj). Perderisa kemi konsensus ne kete gje, besoj se ka vend per optimizem. Per ta sqaruar pak kete, po flas jo thjesht per konsensus brenda partise, apo nder shqiptare, por edhe per rrafshin nderkombetar. Isha javen e shkuar ne Berlin. Deklarata e ministrit te Mbrojtjes, qe eshte edhe kryetar partie dhe nder politikanet me brilante te Gjermanise, Karl-Theodor zu Gutemberg, ishte qe Shqiperia ka bere nje perparim te jashtezakonshem, si nje vend i rendesishem qe po i kryen detyrat e veta me mire dhe me me seriozitet edhe sesa vende shume me te medha. Keto vleresime qe i behen kesaj politike (dhe me jane bere ne shume kryeqytete e takime te nivelit te larte per sigurine), tregojne se kjo qeverisje ka gjetur aprovim, miratim e mbeshtetje jo vetem ne nje plan retorik. Kini parasysh qe jemi ne koalicion me nje parti qe nuk ka qene pjese e koalicioneve te medha te PD-se apo PS-se me pare. Fakti qe ata zgjodhen te qeverisin me PD-se, tregon se ata kuptuan qe ketu qendron suksesi, ketu qendron e mira e vendit. Pra, jane shume te dhena, nga shume drejtime, qe thone se jemi ne rrugen e duhur. Nje nga kurorezimet e kesaj rruge, eshte edhe liberalizimi i vizave se shpejti.

-Ceshtja e rikthimit tuaj ne PD dhe ne detyren e shefit te kabinetit te kryeministrit ne fillim te mandatit te pare, shkaktoi disa reaksione. Keto sidomos kur u perfol kandidimi juaj per detyren e sekretarit te pergjithshem te selise blu. Si jane sot marredheniet me figurat kryesore te PD-se dhe a vazhdoni te synoni poste drejtuese ne parti?

Eshte paksa nje ceshtje qe tani i perket historise. Por besoj se eshte nje gje normale. Ne nuk jemi engjej, ka moskuptime, dhe sic ka thene nje mik i vjeter, moskomunikimi krijon distanca. Ka edhe keqkuptime, dhe kjo eshte njerezore, por tashme shumecka eshte davaritur. Sigurisht, ne nje parti do te kete konkurrence, sepse vete demokracia eshte nje sistem kompetitiv. Eshte mese normale qe cdokush te kete deshira, interesa dhe te drejta per t’u angazhuar. Tek e fundit, ky eshte dhe thelbi i asaj kerkuam ne vitin 1990. Ashtu sic eshte normale qe brenda partise, jo te gjithe te mendojne mire per mua apo une per te tjeret. Nuk do te ishte e mire madje, qe per dike te votohej 100%; edhe ne rastin me te mire, do te jete nje 10-15%-sh qe nuk eshte dakord me ty, per idete, per pamjen e fytyres apo menyren sesi ecen. Kjo eshte shoqeria e lire, qe perfshin interesa e pikepamje te ndryshme, pelqime e mospelqime, objektive apo subjektive.

-Zoti Imami, ju keni bere pjese dhe keni qene drejtues per shume kohe ne partine Aleanca Demokratike. Efekti i ndryshimit te sistemit zgjedhor rendoi shume mbi partite e vogla. A mund te themi se “epoka” e tyre ka perenduar dhe si i vleresoni pasojat e ketij reduktimi te peisazhit politik?

Lidhur me ligjin elektoral dhe menyren sesi zgjidhen perfaqesuesit, ka dy interesa qe konkurojne: perfaqesimi sa me i mire, dhe stabiliteti i qeverisjes. Zgjedhjet behen per te prodhuar nje qeverisje perfaqesuese dhe te qendrueshme. Kam shkruar edhe me heret, se vendi kishte nevoje per nje ligj proporcional rajonal; se duhej vendosur nje barriere relativisht e larte, ne kufijte e 4.5-5%-it si vendet e tjera, sepse ndryshe fragmentarizohet skena politike dhe mbizoterojne interesat e vogla, dhe mendoj se ky ligj proporcional qe kemi eshte nje zgjidhje e mire. Tani kemi nje ligj qe detyron koalicionet. Partite jane konvejere te nje vullneti politik qe ekziston ne publikun e gjere, dhe jo zbatuese interesash shpesh banale dhe vulgare nga permbajtja (punesimi i ca njerezve).

Ne fakt, ligji i 1992-shit prodhoi nje parlament shume stabel. Domethene, kur vota e kandidatit njehsohet me partine, shkohet drejt mazhorancave te qendrueshme. Kur keto vota u ndane, filloi konflikti mes dy paleve (kandidatit dhe partise) cka ishte rruga me e keqe per te hyre ne zgjedhje, keshilla me e keqe qe u eshte dhene shqiptareve, dhe prodhoi ato efekte qe tashme i dime ne dy pale zgjedhje.

-Keni bere nje deklarate se fundi per 90 vjetorin e Luftes se Vlores, (lufta qe ne zhargonin popullor njehsohet me hedhjen e italianeve ne det) qe shkaktoi jo pak habi. A mund ta shtjelloni pak me gjate kete kendveshtrim?

Kam shkruar, edhe kam folur shpesh per ceshtjet e historise. Koncepti marksist qe eshte mbizoterues dhe tradicional tek ne, ka shkruar nje histori qe, pavaresisht kontributeve, seriozitetit apo dhe profesionalizmit te njerezve qe jane marre me te, ka te cara e keqinterpretime te medha. Megjithate, ne fakt ne jemi nderkaq ne nje proces te rishikimit te historise, dhe kjo eshte e pashmangshme. Askush nuk eshte me te njejtin mendim qe kishte per Enver Hoxhen ketu e 20 vjet perpara. Pra le ta nisim nga kjo, me e dukshmja: Do ta revizionojme ne qendrimin, apo ende do themi se Enver Hoxha ishte flamurtari, prijesi etj etj? A do themi se kishim diktaturen me te eger ne Europe, apo se u ndertuan aq e kaq hidrocentrale, se siguruam buken ne vend e keshtu me rradhe? Pra, ne duhet ta shohim historine tone.

Lidhur me ceshtjen konkrete, se pari shumica e atyre qe kane shkruar e folur, nuk kane arsimin e duhur per t’u marre me te. Qasja ime eshte ngushtesisht akademike dhe aspak politike. Kundershtimet e polemikat politike jane ceshtje tjeter.

Ka nje teze per Luften e Pare Boterore, ajo leniniste qe mbeshtetet ne idene marksiste te njeriut ekonomik, “homo economicus”. Sipas saj, te gjitha konfliktet, ne rrenje te tyre jane ekonomike. Per ta detajuar per lexuesin e gjere, cfare thote Lenini? Sipas tij, konflikti ne themel te Luftes se Pare, ka qene per shkak te kolonive. Keshtu e kane mesuar gjithe femijet shqiptare deri ne vitin 1989, keshtu thone sot edhe ata qe vazhdojne te ruajne ate brumosje e kulture te PPSh-se: Ishte nje lufte imperialiste per rindarjen e tregjeve dhe kolonive. Ky eshte nje gabim fatal dhe ata nuk e kuptojne cfare thone. Mirepo shkenca politike nderkombetare ka pesuar gjate ketij shekulli zhvillime te medha. Rithemeluesi i saj, Kenneth Waltz, ka shkruar ne vitin 1970 librin “Teoria e marredhenieve nderkombetare”. Cfare thote ky akademik i madh? Se pari, ne fushen e marredhenieve nderkombetare, shteti eshte aktori kryesor. Shteti niset nga interesa. Se dyti, kemi studime te thelluara pse dhe si shpertheu Lufta e Pare dhe sesi pasojat e saj sollen Luften e Dyte. Lufta e Pare Boterore nuk shpertheu per shkak te kolonive (sepse ne fakt, kolonite ekzistuan edhe pas Luftes se Dyte dhe vetem atehere nisi dekolonizimi), por sepse po dilte ne skenen boterore nje fuqi e re: Rusia. Gjermania ne mes te Europes, ndihej e kercenuar si shtet, si aktor global, ne interesin e saj themelor te sigurise. Ndodhej ne sanduic midis nje aleance franko-ruse, dhe gjithcka nisi si nje “pre-emptive war”, nje lufte parandaluese kunder ngritjes se nje fuqie qe shihej si kercenim.

Tani brenda ketij kuadri global kthehemi ne planin lokal, tek Lufta e Vlores e 1920-es. Cili ishte interesi i Italise, qe ta bente Shqiperine koloni? Kur ajo vendosi nje gje te tille, erdhi ne 1939-en, zbarkoi dhe brenda pak oresh kishte marre fund gjithcka. Po te ishte themelore per Italine krijimi i nje kolonie, mund ta kishte mbajtur territorin: Shtonte forcat dhe arsenalin ushtarak etj. Por problemi themelor i Italise nga pikepamja e interesit kombetar te saj, atehere dhe sot, ishte kontrolli ne Kanalin e Otrantos, si nje pike strategjike, pa kontrollin e se ciles Italia do te ishte gjithnje e kercenuar.

Deri ne 1920-en, Shqiperia ishte bere fushe beteje e paleve nderluftuese dhe akoma nuk kishte dale per te mbrojtur territoret e saj. Ne kete situate dukej se per keto interesa, kishte vetem nje zgjidhje: Copetimi i Shqiperise. Pra, italianet te mbanin zonen e Vlores dhe rrethinat, dhe afermendsh qe do shihnin vetem interesin e tyre. Pjeset e tjera le t’i merrte kushdo, malazeze, serbe, greke.

Pikerisht ketu del ne pah gjenia shqiptare, qe e ka nenvizuar ne menyre te posacme Abaz Ermenji: Qe nga Kongresi i Lushnjes dhe qeveria e Sulejman Delvines, e deri tek Lufta e Vlores, kemi perpjekjen e entitetit politik kombetar shqiptar per ta shperthyer kete skeme. Dhe qe ta shperthesh kete skeme, duhet se pari te japesh siguri qe ne Kanalin e Otrantos nuk do te vendoset nje fuqi e madhe ballkanike perkundrejt Italise. Faktikisht, Italia edhe pasi e leshoi Vloren dhe territorin e pushtuar, me nje qeveri shqiptare relativisht nen kontroll, vazhdonte ta realizonte interesin e saj te mbajtjes se Otrantos. Nuk kishte nevoje per pushtimin e Shqiperise, nuk i duhej kjo kosto.

Nga kjo pikepamje, Lufta e Vlores as zvogelohet dhe as minimizohet, perkundrazi: Se pari kjo lufte vendoset ne kuadrin e marredhenieve nderkombetare, se dyti kjo lufte spikat si element i nje lufte kombetare dhe jo lokale; nje lufte per te krijuar shtetin shqiptar dhe per moscenimin e integritetit territorial te tij. Kjo ishte pra, nje lufte e madhe pikerisht per kete arsye, dhe ne momentin qe shqiptaret e treguan kete, edhe Fuqite e Medha (SHBA, por edhe Anglia, pavaresisht cfare thone historianet tane ende marksiste) ofruan nje zgjidhje. Kjo zgjidhje siguronte edhe moscenimin e territoreve shqiptare, edhe ruajtjen e interesave italiane. Mandej edhe ruajtjen e interesave te te tjereve, sepse u shmang nje efekt domino.

Kjo qe them une, u jep nje rol shume me te madh shqiptareve. Por problemi mbetet prape tek leninizmi dhe enverizmi qe nuk i le keta njerez te shohin qarte, dhe kjo nuk eshte fyerje. Leninizmi-enverizmi eshte ky: Qe konfliktet nderkombetare jane konflikte mes borgjezise nderkombetare dhe klasave te shtypura. Por atehere do te duhej qe Luften e Vlores mos ta udhehiqte elita e kombit tone, por ta perceptonim vetem si “lufte te fshataresise se Vlores kunder imperializmit italian”?! Kjo eshte krejtesisht e pavertete, totalisht ideologjike dhe nje leninizem i kulluar.

revista klan

[Reschen]

Mazhoranca thote se gjykata kushtetuese i eshte vene kunder maxhorances ne miratim ligjesh etj etj, ndersa opozitaret shprehen se maxhoranca po ve militante ne gjykaten kushtetuese per ta pasur nen kontroll. Per me shume lexoni se cfare thote Kreshnik Spahiu ne artikullin e pare te kesaj teme per gjykaten kushtetuese


Kushtetuesja, PD rrëzon 3 kandidaturat e Topit

Nga Tema

Mazhoranca ne Komisionin e Ligjeve ka rrezuar dje tre kandidaturat e Presidentit Bamir Topi për anëtarë te Gjykatës Kushtetuese; Edlira Jorgaqin, Artan Hoxhën dhe Adrian Leken dhe i ka kaluar për miratim Kuvendit vetem Fatmir Hoxhen. Kandidatura e pare e rrezuar ishte ajo e Edlira Jorgaqit, pasi u cilësua e papërshtatshme. Relacionin e ka lexuar deputetja e PD-së Mesila Dode, e cila deklaroi se kandidatja lë shumë për të dëshiruara me paanësinë në politikë. Sipas Dodes, Jorgaqi ka shkelur ligjin e konfliktit të interesit. Kundër relacionit është shprehur deputetja e PS-së, Ermonela Felaj, duke i quajtur absurde argumentet e demokratëve. Sipas saj, Jorgaqi nuk është mbështetur nga Partia Socialiste. Ajo akuzoi maxhorancën se nuk merr parasysh kriteret profesionale, por kërkon militantë për të qenë anëtarë në Gjykatën Kushtetuese. Mazhoranca miratoi kandidaturën e Fatmir Hoxhës, me shumë gjasa i vetmi nga katër kandidaturat. Mënyrën e vlerësimit të kandidaturave, Bashkim Fino e ka quajtur të padrejtë. Sipas tij, në këtë mënyrë mazhoranca kërkon të vërë nën kontroll institucionet e pavaruara dhe po sulmon Presidentin, Bamir Topi. "Jeni duke i rrëzuar në mënyrë sistematike dekretet. Këtë radhë me keqardhje presidentit i themi që do ta kalojmë një dekret, po dekretet e tjera nuk do i kalojmë. Nuk mund të krahasohet performanca e të treve në raport më këtë që ju miratoni sot. Prandaj them politikisht kryetar që diskutimi duhej sot, janë të detyrueshme dhe i besoni vetëm performancës së ulët politik që keni marr", tha Bashkim Fino. Ndërsa deputetët e mazhorancës kanë dhënë argumentet e tyre. "Të gjithë së bashku do të bërtasim dhe ulërasim, të ciremi kur na vijnë kandidatura me probleme të tilla", u shpreh Fatos Hoxha, PD. "Gjykata Kushtetuese është një organ i cili i është kundërvënë kësaj maxhorance në mënyrë të përsëritur. Raste të panumërta, diskutimi dhe debati për ligje konkrete. E pra, nëse është i vërtetë ky fakt nuk mund të jetë i vërtetë fakti që Gjykata Kushtetuese është ushtare e kësaj maxhorance", tha Ilir Rusmajli, kryetar i komisionit të Ligjeve. Pas seancave të gjatë të marrjes në pyetje të kandidatëve të përzgjedhur, Fatmir Hoxha, Artan Hoxha, Adrian Leka e Edlira Jorgaqi sot lexohet relacioni i mazhorancës për secilin prej tyre. Nga sa është komentuar, pritet të kalojë vetëm një nga kandidaturat, ajo e Fatmir Hoxhës, ndërkohë që të tjerat me shumë gjasa rrëzohen.




PD, letër Gjykatës Kushtetuese për të pezulluar procesin e rikompozimit të saj




Maxhoranca i kërkon Gjykatës Kushtetuese, të interpretojë 2 nene të ligjit themeltar të shtetit për mënyrën e përzgjedhjes së anëtarëve të saj por dhe Gjykatës së Lartë. Nëpërmjet një letre që mban firmën e 1/5 të deputeteve, demokratët kërkojnë kritere të sakta për mënyrën sesi gjyqtarët zgjidhen, diferencim të këtyre kritereve për secilën gjykatë dhe zgjidhjen e rotacionit çdo 3 vjet në Kushtetuese. Sipas te djathtëve, ligjet organike të gjykatave janë të paplota, gjë që ka sjellë dhe përplasjen institucionale për kandidatët e presidentit. "Për të saktësuar se kush meriton të qenit gjyqtar të Gjykatës së Lartë, kush meriton të mbajë atë pozicion. A duhet të jetë i njëjti raporti, apo kriteri si për Gjykatën Kushtetuese dhe për Gjykatën e Lartë? Nga viti 2000 dhe deri më sot përbërja e Gjykatës Kushtetuese nuk reflekton kërkesën e parashikuar në Kushtetutën e Republikës së Shqipërisë, që çdo tre vjet përtëritja duhet të bëhet me 1/3. Dhe me dekretet e presidentit të Republikës, në rast se ato votohen nga Kuvendi në formatin që ato kanë ardhur unë besoj se propozohet të ketë një bashkëjetesë dhe për nënte vite të tjera me këtë fyerje të Kushtetutës", tha Viktor Gumi, deputet i PD. Pas marrjes së kërkesës për interpretim të neneve 125 dhe 136 të Kushtetutës, Gjykata Kushtetuese mund të kërkojë pezullimin deri në shpallje të vendimit të gjithë procesit që lidhet me përzgjedhjen e anëtarëve të saj. Pra, votimit në Kuvend të kandidatëve të Topit.

[Reschen]

Centralizimi aktual i pushtetit me metoda te tjera eshte nje nga tiparet e politikes aktuale dhe asaj qe i themi elite.
Presidenti thote se eshte per referendum popullor per shkaterrimin ose jo te piramides.

Si nuk doli asnje nga shoqeria civile, nga ndonje organizate politike qe nuk ka lidhje me qeverine dhe opoziten, te mbledhe disa firma e te kerkoje referendum popullor per ceshtje qe shemtojne kryeqytetin ose e zbukurojne po kete kryeqytet. Populli kur del ne protesta kerkon uje, drita, qetesi, shendetesi, legalizime tokash etj, por nuk ka prej atyre intelektualeve te paprekur me korrupsionin galopant qe te marrin iniciativa qe ta pyesin popullin e te kontestojne edhe vlerat qe njerezit duhet te shfaqin pas 20 vjeteve tranzicion, nese qeveria po vepron drejt ose jo me shkaterrimin e piramides.

Nenkryetari KlD-se ne intervisten e tij te botuar para disa kohesh dhe qe eshte postuar nga une ne fillim te temes ne kete teme thote se kushtetuta nuk lejon njerez nga shoqeria civile te bejne referendume. Bie dakort se u be 20 vjet me nje popull 3 milionesh, me 28000 km katrore siperfaqe toke, me gjithefare lloj partish qe vetem sa figurojne si ato piramidat fallco bankare dhe bie dakort me nenkryetarin e Keshillit te Larte te Drejtesise kur thote se kjo kushtetute e mban popullin, politiken dhe institucionet te centralizuara



Pyetje drejtuar presidentit te Shqiperise Bamir Topi nga gazeta "Panorama"

Do të doja t’ju pyesja zoti President, për një nga polemikat më të fundit të klasës politike shqiptare. Është ideja, ose më saktë, është kthyer në një vendim të Parlamentit për rrafshimin e Piramidës dhe ngritjen në vend të saj të një Parlamenti të ri. Ju si e gjykoni këtë? Është një veprim i duhur?
Në fakt, kjo temë është disi delikate. Por, natyrisht edhe unë kam mendimet e mia. Ne nuk e kemi shansin, sikurse e kanë shoqëritë perëndimore, të stazhionuara në kuptimin e plotë të fjalës në demokraci, që të kemi institucionin e referendumit për ta realizuar në mënyrë të thjeshtë dhe efikase. Kam parasysh këtu Zvicrën, që bën referendume të shpeshta, të shumta, për çështje që janë pjesë e një sensibiliteti të lartë publik. Unë sot jam në këtë pozicion. Më thoni, çfarë pozicioni duhet të mbaj unë sot, këtu, publikisht, ndërkohë që publiku është i ndarë? Nuk do të ishte elegant një mesazh i njëanshëm, që mund të japë Presidenti, qoftë edhe si produkt i ndërgjegjes së tij. Për shembull, unë do të isha, dhe një nga variantet, sepse nëse do të vendoset që në një vendimmarrje, Kuvendi i Shqipërisë të bëhet atje, natyrisht është çështje e vendimmarrjes. Askush nuk mund të thotë që një vendimmarrje është absolutisht e drejtë në atë sens, sepse kemi mendime të ndara. Një nga mendimet e hershme ishte që, ai institucion të kthehej në një institucion ku të ishte ekspozuar pikërisht ai kalvari i vuajtjeve të njerëzve që janë vrarë, janë persekutuar, janë robëruar, janë përndjekur nga regjimi i Enver Hoxhës. Ky mund të ishte një nga elementët, gjë që nuk e kemi parë. Unë nuk mund të mbaj sot pozicion. Ju e dini që unë jam shumë i ndjeshëm në çështjet e të persekutuarve politikë, sepse janë përveç të tjerave edhe eksperienca familjare, edhe në rrethin farefisnor dhe shoqëror.
Nga kontaktet që keni me ta, çfarë opinioni ju kanë dhënë?
Por, natyrisht, ata janë të ndjeshëm në këtë që unë mundohem të bëhem interlokutor edhe i zërit të tyre. Megjithatë, në këtë shoqëri nuk janë vetëm ata. Pra, unë nuk dëshiroj të ndërhyj në vendimmarrje, nuk dëshiroj të jap një opsion timin sot. Por, ajo që mund të them, është se ne duhet të kemi shumë kujdes me harxhimin e parave të shqiptarëve. Në rast se mendohet që një institucion do të ndërtohet shumë shpejt diku tjetër, nuk kemi arsye që të harxhojmë shuma marramendëse për gjëra që e kanë jetën shumë të shkurtër. Nuk mund të ketë më të ndjeshëm për rregullimin e kushteve për ata që kanë punuar në Parlament dhe është domosdoshmëri që kushtet e Parlamentit të rregullohen, se nuk është thjesht ana estetike, por është ana e komunikimit. Sot jemi në botën e internetit, të elektronikës dhe gjithçka duhet. Unë inkurajoj, se tek e fundit është një institucion ku punohet dhe merren vendime shumë të rëndësishme, por si institucione ne duhet të ecim me plane të sakta. Pra, është çështje e vendimmarrjes dhe nuk më takon mua ajo vendimmarrje, absolutisht, edhe për arsyet që thashë. Pavarësisht mendimeve që kam unë, pavarësisht nga urrejtja që kam unë për komunizmin, pavarësisht nga dëshira që gjërat duhet të rivendosen, është një çështje që i takon një vendimmarrjeje tjetër. Problemi është që ne duhet t’i saktësojmë gjërat. Nuk jemi në momentet e luksit të madh për të shpenzuar shuma të mëdha, nëse do të ndërtohet një institucion tjetër. Nëse do të ndërtohet një institucion tjetër, le të ndërtohet. Gjërat bëhen me një ide të qartë, gjërat bëhen me një preventiv të qartë. ...
Por jo brenda dy vjetëve?!
Mirë pra, gjithë ajo që po them është pikërisht në këtë sens, që gjërat duhet të mendohen mirë. Në rast se ndërtohet një vepër që u takon të gjithëve, pavarësisht nga konjukturat politike të momentit, pavarësisht nëse sot në këtë zyrë jam unë, nuk është zyra ime, është zyra e Presidentit të Republikës, dhe pas dy vitesh do të vijë dikush tjetër të drejtojë shtetin nga kjo zyrë. Pra, bëhen në një komunikim normal, në një komunikim pa emocione, ku të gjendet ekuilibri. Gjëja më e mirë në këto raste është të gjesh ekuilibrin dhe ekuilibri është pikërisht ai moment, që ne na bëri të konsumojmë pjesën e parë të intervistës sonë, i cili nuk gjendet për fat të keq edhe për gjëra të tjera. Pra, kur mungon ai lloj ekuilibri, mungon edhe ky tjetri. Pra, në përgjigjen time, ju dolët pa një opsion personal, por dolët me një konsideratë të përgjithshme që gjërat duhet të bëhen në funksion të gjithë shoqërisë. Po ta kishim mundësinë e referendumit, referendumi do të zgjidhte një moment, ku të gjithë do të ishim më të qetë. Fakti që nuk është referendumi, ka një vendimmarrje. Unë respektoj vendimmarrjen. Por, vendimmarrjet, nëse do të vinin në mënyrë konsultative, të ekuilibruar, do të ishin më të mirat, sepse në vendimmarrjet politike ka projeksione të ndjeshmërive qytetare, që janë të orientuara në mënyrë natyrale në formacione të ndryshme politike.

[Reschen]

Pjese e shkeputur nga intervista e nekryetarit te KLD-se Zotit Spahiu
Avokati i popullit
Per te qene sa me bindes ne kete analize po e fillojme nga praktika e fundit e mos zgjedhjes se avokatit te popullit ku prej disa kohesh ky institucion kushtetues ka vakuumin e vendit vakant te titullarit dhe nuk plotesohet per shkak se kerkohen 84 vota ne kuvend apo 3/5 e deputeteve.

A kuptojne shqiptaret se cfare shkerdhimtarie eshte bere me kete lloj hartimi te kushtetutes se vitit 1998 dhe se si akoma pushtetet jane te centralizuara?




Topalli i ofron opozitës Avokatin e Popullit, PS: S’pranojmë pazare

Nga Tema

Mazhoranca bën një hap të papritur duke i ofruar opozitës emrin e Avokatit të Popullit si një zgjidhje të ngërçit politik mes tyre. Refuzimi i PS-së ka qenë i shpejtë, e cila vazhdon të këmbëngul në hetimin e zgjedhjeve të shkuara si e vetmja zgjidhje e krizës politike. Oferta e mazhorancës drejtuar opozitës erdhi nëpërmjet deklaratës së Kryetares së Kuvendit, Jozefina Topalli, e cila tha se kjo është oferta e fundit e mazhorancës për opozitën, për të zgjidhur krizën politike. Por oferta e Topallit është kundërshtuar nga deputeti socialist, Saimir Tahiri, i cili deklaroi në emër të partisë së tij, se nuk do të pranojë këtë ofertë dhe të tjera që kanë të bëjë me pazare dhe jo zgjidhje politike duke kërkuar që mazhoranca të pranojë transparencën e zgjedhjeve të 28 qershorit.


Oferta e Topallit

Kryetarja e Kuvendit Jozefina Topalli doli dje para mediave për të bërë të ditur ofertën më të re drejtuar opozitës që të sillnin një kandidat nga opozita për postin e Avokatit të Popullit. Topalli tha dje se oferta i ishte bërë e ditur kryetarit të grupit parlamentar të PS-së, Gramoz Ruçi, dhe se kjo ofertë sipas Topallit është e fundit serioze e mazhorancës drejtuar opozitës. Duke ofruar postin e Avokatit të Popullit, Topalli tha se nëse opozita do të pranojë dhe të paraqesë një kandidat, atëherë mazhoranca ka një kusht të vetëm për kandidatin, ku kërkohet që të mos ketë qenë pjesë e procese gjyqësore politike në kohën e diktaturës komuniste apo edhe në çështje që lidhen me dhunimin e të drejtave të njeriut gjatë këtyre 20 viteve. “Pasi jam konsultuar me kryetarin e mazhorancës, kam marrë një ofertë të re nga zoti Berisha, për t’ia përcjellë Partisë Socialiste dhe opozitës. Në këtë rast bëhet fjalë për Avokatin e Popullit dhe mazhoranca me ofertën e re që i bën Partisë Socialiste, i jep opozitës të drejtën që të ketë një ndër organet kushtetuese më të rëndësishme, Avokatin e Popullit. Një gjë të tillë ia kam bërë të ditur Kryetarit të Grupit Parlamentar të Partisë Socialiste, që në mënyrën më urgjente të propozojnë emrin që dëshirojnë sipas ligjit, në mënyrë që opozita të marrë kreun e organit kushtetues të Avokatit të Popullit. Me të vetmin kusht që, emri i propozuar të mos ketë qenë pjesë e proceseve gjyqësore politike gjatë diktaturës dhe të mos ketë pasur probleme me dhunimin e të drejtave të njeriut gjatë këtyre 20 viteve. Është një ofertë shumë serioze. Mazhoranca kështu, po i bën një ofertë tjetër opozitës”, tha dje Topalli. Posti i Avokatit të Popullit ka mbetur bosh prej disa muajsh pas mbarimit të mandatit të Emir Dobjanit.

Refuzimi i opozitës

Socialistët kanë refuzuar menjëherë ofertën e Kryetares së Parlamentit duke e vlerësuar si një tentativë të mazhorancës për të bërë pazare me pushtetin. Deputeti socialist, Saimir Tahiri, tha dje se oferta e Topallit është një shenjë e dëshpërimit të pushtetit të Berishës dhe një tentativë për të ndaluar procesin e transparencës I kërkuar nga opozita. Deputeti socialist theksoi se opozita nuk do të pranojë asnjë ofertë të kësaj natyre të opozitës, por është e vendosur për të kërkuar transparencën e zgjedhjeve të 28 qershorit. “Oferta e znj. Topalli në fakt është njëkohësisht edhe shenjë e dëshpërimit të pushtetit të Sali Berishës për të ndaluar me çdo kusht transparencën e zgjedhjeve të 28 qershorit. Pazari i pushteteve nuk është ofertë për Partinë Socialiste. Partia Socialiste ka kërkuar dhe vazhdon të kërkojë në mënyrë konstante dhe të qëndrueshme, transparencën e zgjedhjeve të 28 qershorit, si mënyra më e mirë për të garantuar zgjedhje të lira dhe të ndershme në të ardhmen”, tha dje deputeti socialist Saimir Tahiri.

[smokkie]

Kush e lexon gjithe kete mur me shkronja

[Reschen]

Kush e lexon gjithe kete mur me shkronja

Lexo artikullin e fundit ku sipas kushtetutes duhen 85 vota per te zgjedhe Avokatin e Popullit.

Jozefina Topalli qe rrjedh nga nje familje e persekutuar sebashku me shume politikane te tjere te PD-se qe duan demokratizim te Shqiperise dhe shqiptareve, kane ngelur si peshqit ne rrjeten e hartuar te kushtetutes nga ps-istat dhe tani luajne me pushtetet sikur te ishte PS mazhorance apo sikur vete demokratet te ishin bllokqene.
Cdo nen, cdo paragraf i kushtetutes se 1998-s eshte i hartuar ne menyre te atille qe cdo force politike si e majte si e djathe te perdore pushtetet me te njejtin stil sic e perdori diktatura vecse kesaj rradhe me dekorime ne menyre qe te mos bie ne sy vjedhja qe opozitaret e sotshem dikur ne pozite domethen pas 1998-s kane bere duke ditur dhe si ti fshehin ato qe i kane vjedhur ketij populli.

Sali Berisha bertet liri demokraci nderkohe ai nuk e sheh se udheton neper histori sikur te ishte Fatos Nano apo Edi Rama apo Ilir Meta apo sikur te ishte Ramiz Alia e co.

[Reschen]

................................Moj Rozeta Rrapushi po qysh ven tituj bombastike sikur opozita e ka kuptuar drejt se me kete kushtetute dhe me kete kod zgjedhor nuk qenkemi ne rruge te mbare? Po a nuk mjafton moj goc e gazetes e kohes se socialistave se PS-ja ka tjera qellime? A nuk eshte ajo PS-ishppsh qe beri kushtetuten e 1998-s, qe udhehoqi disa vite Shqiperine derisa e dorezoi me celsa kashte? Pse nuk ja nxirrni ne shesh te thena, te pathena sekretet e partise socialiste po u dashka te silleni ju te gazetes koha e socialistave sikur te punonit per sherbimet sekrete. A nuk keni provuar djegje te gazetes koha jone, a nuk jeni rrahur se Berisha vepronte gabim kur ishte ne pushtet apo sot keni pare filma me killera e per kete jeni mbeldhur si lepurushe? Keni fatet e Shqiperise ne dore ju te medias dhe asgje nuk keni bere ju te gazetes koha jona ta shihni si kufome komunizmin por edhe ti veni njerezit neper binare duke sakrifikuar per nje ligj themeltar qe do tu sherbente te gjitheve e atehere do i thonim vetes me dinjitet se e meritojme te quhemi shqiptare....................



Deshton deklarata, PS refuzon Kushtetuten dhe Kodin Zgjedhor

Rozeta Rapushi

Deshton edhe tentativa e delegacionit te Parlamentit Evropian, kryesuar nga Eduard Kukan, per te pajtuar politiken shqiptare. Madje ky delegacion u largua i zhgenjyer nga qendrimi i palekundur i kampeve politike, per te gjetur nje zgjidhje per ngercin politik. Deshtimi i deklarates se perbashket, per hetimin e zgjedhjeve dhe fatin e kutive te votimit, ka ardhur pasi Partia Socialiste ka refuzuar qe ne kete propozim te eurodeputetes Doris Pack te perfshihet fjalia "te respektohet Kodi Zgjedhor dhe Kushtetuta". "Po jam i zhgenjyer sepse per here te dyte nuk arritem te siguronim nje dokument te perbashket. Po behet rutine kjo dhe eshte shume keq. Eshte e nevojshme te vazhdohet dialogu politik. Javen e ardhshme do jepet progres- raporti dhe opinioni nga Komisioni Evropian, Pyetesori i te cilit u dorezua nga Shqiperia. Por perfundimi i ketij takimi nuk eshte aspak nje lajm pozitiv dhe konstruktiv per Shqiperine para kesaj ngjarje te madhe", tha kreu i delegacionit Kukan pas takimit. Sipas tij, kjo qe ndodhi ne keto dy dite takime, nuk eshte lajmi i mire qe i duhej Shqiperise para ketyre ngjarjeve te rendesishme. "Eshte nje mesazh i keq per Evropen, qe nuk u arrit pas dy ditesh pune nje konsensus prej pales shqiptare", tha Kukan, pa e fshehur aspak zhgenjimin e tij. Zgjidhja nuk u gjend edhe pas kater ore diskutimesh ne mbledhjen e dyte te zhvilluar diten e djeshme. Mbledhje ku ne fakt, pozita dhe opozita shpalosen para nderkombetareve debatet dhe merite mes njeri-tjetrit. Ndonese u larguan, europarlamentaret dhane serish mesazhin per gjetjen e konsensusit dhe zgjidhjen e ngercit politik. Delegacioni evropian perseriti thirrjen, qe Shqiperia t'i jape fund krizes politike dhe te fokusohet ne ceshtje qe jane primare per vendin, sic eshte ekonomia, konkretisht tek papunesia ne vend. Eurodeputeti italian Antonio Cancian, deklaroi se rezoluta e Parlamentit Evropian per Shqiperine, ishte nje pike e forte ne te cilen palet duhet te mbeshteteshin per te shkuar drejt zgjidhjes se krizes. "Do te ishte mire, qe palet te binin dakord per disa pika, apo nje deklarate te perbashket per ecurine e metejshme ne zgjidhjen e krizes, ne te kundert, do te jete shume zhgenjyese per ne", tha Cancian. Ai theksoi se ne vend, ka ceshtje te tjera qe lene shume per te deshiruar, sic eshte ekonomia ku papunesia me te cilat klasa politike duhet te merret. Dy dite me pare, me mberritjen ne Tirane, delegacioni i Parlamentit Evropian i beri apel politikes ne Shqiperi qe te gjejne nje zgjidhje per situaten, e cila duket pa rruge dalje qe pas zgjedhjeve te 28 Qershorit te vitit te kaluar. Por ndonese ne fokus te takimeve te tyre ishte nder te tjera edhe zgjidhja e ngercit politik, serish asnje hap perpara nuk u be. Qendrime keto, qe vijne ne nje kohe kur Shqiperia po pret jo vetem vendimin per liberalizimin e vizave por edhe opinionin per statusin e vendit kandidat.

koha jone