AMANETI nga Daim Hiseni

[urtesia]

A M A N E T I

1. NJERËZIA

UNI unë, unë vetë, jam i tillë
Ti je ti,vet je ti, s’ jam përzi
Ferr për mua, satan për ty pa njerëzi
O i mjer, o i gjorë, o njeri !!!?


2. JAM

Jam si s’jam
Edhe kur isha s’isha
Për të qenë duhej të jesh
Edhe sikur të jesh përsëri s’je askush
Kuptova se qënkam tokë- urë kaluese e njerzimit.


3. UNË

Unë nuk thotë Ai që i takon UNI
Është Zoti Krijuesi i botërave; i vetëm i pashoq.
Imperativ e ka njëjsin e tij, nuk ka tjetër pos tij,
Përsëri nuk thot unë.
NE krijuam qiejt edhe tokën,
NE e bëmë këte dhe ate duke përfshirë engjujt me Te.
E kush jam unë ?
Fazë kaluese e kësaj bote!
Dhe të rrah në gjoksin tim?


4. PO KUSH

Po kush tjetër duhet të bëj punën time,
Puna ime është ekipore, nuk bëhet vetë,
Po kush tjetër duhet të më shoqëroj mua
Puna jote është kuj i ke pirë kafenë.
Po kush duheshka të më bëj kafenë?
Puna jote është se kuj i cokat në derë!
Po kush duhet të më tregoj derën?
Puna jote është se çfar emri thret.
JO, nuk pajtohem!
Këtë që thoni Ju, Shqipëria e tha në mbrëmjen e vitit të ri 1982:
“NUK MUND TË THEM GËZUAR E MIRËSE ARDHKE OR VIT I RI
PA MARË VESH SE I BIRI KUJT JE ? “

5. KU JANË MALET

Është fjali shumë vullgare
Është fjali shumë reale
Është fjali për ta kuptuar
Është fjali për të mos gabuar

Fjalia thotë:
Janë ulë malet,
Janë ngrit halet

6. ERDHI

Prit me muj e prit me vjet
Pushkë e Lilës spo kërset.
Kështu thotë kënga popullore
Kështu thanë varret shekullore.

Erdhi dita, ditë e re
Pesimizmi ra për dhe
Nuk ishte ëndër por ideal
Të padrejtës t’i thuash NDAL.

Pushkë e parë në Tanushë
Tytë e tankut në Radushë
Fushë mejdani në Likovë
Hyrëm brenda në Tetovë.

N’Haraçinë kur kemi mbri
Veç më n’Shkup kishim hy
Pas kësaj gazetat shkruan
Se shkiet Naton e kërkuan

E kerkuan se spatën qare
UÇK-ja i nxori fare
Mirë disfatën e kanë pranue
N’shekullin e ri si me jetue.


7. MENDO
Mendo shqip o shqiptarë
Lexo shqip o i mabarë
Shiqo shqip ore djalë
Marsho shqip në vend të parë.


8. SEDI

Thash, s’thash
Kesh, s’kesh
E di, se di
PO
Është e vërtet se nuk e dinë
Se shpesh të hikë kërthiza
Mbaje kërthizën e burrë.



9. DIJE

Hem pare, hem mbare – nuk ka !!!


10. MALI

Mali ka hije
Mali ka fije
Mali ka druj
Mali ka huj
Mali ka ujë të kulluar
Mali ka bukë të gatuar
Mali ka zogj, ka edhe hut
Mali ka shkëmbinj, ka edhe barut.
Mali ka ligj edhe rend
Urdhno fushë e çoe ne vend.

11. ISHTE ‘81

Ishte ’81-shi me marsin e dalluar
Numri 11 në sport gol shënuar
Ishte këngë e re sa filloi t’këndohet
Me mekam të ri që duhej t’kuptohet
Korri ishte shumë, disa do të numrojmë
Që duhet ti dimë, kur mos i harojmë
Nga ata që sjanë, por janë në shpirtin tonë:
Jusufi, Rexha, Nuhiu,
Metushi, Kadriu, me emra u thonë.
Mbani mend këto emra, gjithmonë ti kujtoni
Por edhe të gjallët në mesin tuaj kërkoni.
Kërkoni ti gjeni edhe ti nderoni
Janë shokë të idealit, pas tyre marrshoni.


12. ETAPAT E JETËS

Fëmija deri më 7 vjet thotë:
Më trim e më luftëtar se babi im nuk ka
e din frigën

Prej 7 deri më 15 vjet thotë:
Jo vetëm trim por edhe më të mençur se babai im nuk ka.
Ka filluar të shkoi në shkollë

Prej 15 deri më 25 thotë:
Babai im din, por edhe unë dij pak.
Puberteti e bën të veten

Prej 25 deri më 35 thotë:
Më budallë e më të marrë se babai im nuk ka.
Dallim gjenerate

Prej 35 deri më 45 thotë
Ky plaku nuk dinë,nuk dinë; por nga një fjalë e qëllon.
I afrohet shkamit

Prej 45 e përpjet thotë:
Rahmeti i qoftë babës: Një fjal një lirë e kishte.
U ul në shkam të tija.
Kupto me kohë se nuk jetojmë me shqipet e malit.


13. DY VETË NJË JETË

Dy zogj në dru po këndojnë
Dy shokë nën hije po dëgjojnë
Po dëgjojnë e po mendojnë
Këtë jetë si ta kalojnë

Që të dy njësoj mendonin
Asnjëri tjetrit smund t’ja thonin
Ishin të rinj 17 vjeçar
Ishin trima guximtar

O Fejzë vëlla a po ndëgjon
Po Naim këtu jam
Lufta n’Kosovë ia filloi
Nuk më rihet dua të shkoi

Nuk e disha çka mendon
Të njëjtën desha me ta thon
I madhi Zot të qofshim falë
Babë e nënë të na bëjnë hallall

Ku je luftë e qofshë e shenjtë
Plumbi shkaut nuk na vret
Në Kosovë veten e dëshmuan
Se për Preshevë ata vazhduan

Gjuha e filmit paska ninxha
Gjuha e luftës i quajti kinxha
Shumë të urtë edhe të mbarë
Besa besë,t’vërtet shqiptarë

Dol në sqenë ushtria Kombëtare
Erdhën n’Tanushë tuj qekë valle
Plumb i tyre kur s’shkoi fal
Tuj e kaq armikun n’ballë

Të dy një brengë,të dy një hallë
Për një ditë thash dualën në mal
Për një vit të dy na janë fejuar
Për një vit babat jetë u kanë ndëruar

Lufta qe kryer, ushtarët të amnestuar
Deshën për bajram nënat për t’i gëzuar
Kaluan kufirin për të ardhë në shtëpi
Paprit i godit e zezë fatkeqësi

Këtu ndruan jetë të dy djemt e ri
Mos na qani kur e jona shoqëri
Të jeni krenar, gjithmonë ballë çel
Misionin tonë e kryem me nderë.



14. O VARRE …

Kaluan dy dekada por erdhi qAMETI
Erdhi faqe bardhë,shkoi n’vend AMANETI
Jemi frymë e Juaj, nga ju të frymzuar
Besa gjenerat, nga gjitha më e nderuar

Ajo që ishte ëndër e vetme e juaj
Dora e armikut, ndali hapat tuaj,
Ëndra u bë zhgëndër këtë e dëshmuam:
E ëndruam,
e inicuam,
e organizuam,
e filluam,
e shoqëruam,
u rreshtuam,
e përfunduam,
bile edhe e manifestuam.
O varre,
Po të doni, qetë pushoni
Po të doni, ngrihuni të shiqoni
Janë gjithë shokët, meta dhe qAMETI
Falë gjakut të rënë
U krye AMANETI.

15. DASHURIA E VËRTET

Të duash atëdheun dhe Lirinë
më shumë se jetën dhe veten
Këtë e dëshmuan pjestarët e
Ushtrisë Çlirimtare Kombëtare.


16. FJALË PLAKU ( NGA POETI DIBRAN)

Uca ucën e ka guca gucën,
Guca gucën e ka hama hamën,
Hama hama e ka llama llamën,
Llama llama e ka bama bamën,
Bama bama e ka pama pamën,
Pama pama e ka gjama gjamën.

( Mos na provo në vëlla o Zot )


17. FJALË E URTË

Fëmija pa nënë
Si nata pa hënë
Kush thot ska Shypni
Qoftë faqe zi

Kush haron dëshmorët
Në jetë e marshin horët
Kush s’nderon Flamurin
Mbi varrë shkulja gurin

Kush nuk njeh ushtrinë
E gëzoftë tradhëtinë
Kush nuk din gjuhën e vet
Qoftë hibrid gjithmon e jetë.


18. KËRMBILLI

Kudo që shkoj
Në shpinë mbaj shtëpinë
Krejt mund të të këthejnë shpinën
Shtëpia jote sado e vogël të hapë portën.


19. RINI

Jeni vërtet intelektual
Nga ne më përparimtar
Por më pak shqipëtar

Komjuterin do ta dini
Edhe botën do ta njihni
Por shokë s’do të kini

Me shumë punë e pak fjalë
Do të mbërini kapital
Por pa ideal


20. LIRIA

Lufta sjell lirinë,
I liri ka emër dhe mbiemër,
Rastit mos ia fal,
Ishte, është dhe do të jetë,
Atëdheu gjë e shenjtë.


21. ELITA

Sikur gjithë bletët të mbledhin mjaltë
Mjalta do të ishte pa pare.
Bleta edhe nëse të kafshon
Është barë që të shëron

Nëse greza të kafshon
Duhet mjeku të të shëron.
Zgjidhë e mendo:
Dëmto ose ndihmo.


22. DIKUR

Ishte Dielli, Zot i gjithësisë
Edhe gjarpëri , i shtëpisë
Janë simbole të parve tanë
Që me diellin në këtë vatanë.

Teutë, Agron flet historia
Adresë e saktë është Shqipëria
Gjuha laps i përsosur
Shqiponja e ka vulosur

Kostumi “Tesavuf” nga Ibrahimi
E kërkoni ke Hoxhë Tahsini
Arianitët buzë Rajnës i gjeni
Arnavud të pa kthyer u themi.

Er-rijanu ka ndonjë kuptim
Në az-harë hudhë një shikim
Vërtet na lodhi historia
Të marshojmë nga ardhmëria


22. KISHIM NDERIN

Emër i madh është LEFTER
Vallë ke ndëgjuar ndonjëher?
Fshati Bicaj past Urat
Që na dha këtë emër t’artë.

Trim i rrallë i pa përshkruar
Trimëri e pa zëvendësuar
Me gradë, oficer i lart
Besnik dhe gojë mjaltë

Speciale e kishte njësinë
Të veçantë strategjinë
ARM-në e kaplonte trmeri
Kur dëgjonte emrin TELI.

Kur t’mallngjyeni për këtë trim
N’Elbasan sot ka shtëpinë
I ka falë Zoti çikë dhe djal
Tel ka qenë e Tel ka lanë.


23. DY

Thonin përpara por thonë edhe tani
Një shqiptarë dy parti.
Pse jo,
gjithë punët nga dy i kemi

Flamurin me dy ngjyra
Shqiponjën me dy krera
Qiftelinë me dy tela
Thikën me dy teha

Një trup me dy degë
Gjysma toskë, tjetra gegë

Dy kësula:
Rumbullake dhe të rafsha
Ku rrafsha mos u vrafsha
Të paça mos të qafsha

Përveç dyshit është një njish
Nuk na duhet e ndarë në dysh
Do të vdesim që të jetojmë
Një je nënë Shqipëria jonë.


24. TË LUFTOJMË

Kur hap sytë dhe shiqonë
E bardha nga e zeza dallon
Nëse shpirtin e ke të ndyrë
Faqe zi, mbetesh i p’shtyrë.

Deshëm luftë dhe luftuam
Armiqtë e jashtëm i fituam
Nëse doni të vazhdoni
Nga shtëpitë të filloni

Skemi vojtur nga fashizmi
Sa po vuajmë nga fanatizmi
Është armik i betuar
Shumë shtrenjtë e kem paguar

Të jeshë fetar, kënaqësi
Por fanatizmi është ndytësi
Të lëmë gurin edhe bungin
Vetëm pyka e çan cungin.


25. SHTËPIA

Kënga popullore thot:
Mos na prekni nga kufiri
Se këndon qafholla
Si gojë bylbyli.

Po kur jeni shumë vllazni
Bëni të gjithë nga një shtëpi
Se shtëpia kat mbi kat
Do të bëhet godinë e lartë.

Si godina ashtu ndërtesa
Brenda saj shumë banesa
Formojnë këshillin shtëpiak
Mos me i hy tjetrit në hak.


26. MENDJA
( PROVERB ARAB)

E kishin pyet njëher Mubarek bin Abdylazizin:

Cila është gjëja më e vlefshme në trupin e njeriut?
Ishte përgjigjun: MENDJA.

Mirë se e ka po nëse nuk e ka?
Atëher le të heshtë.

Mirë se mundet por nëse nuk mundet?
Atëher le të ofron shokë të mençur rreth vete.

Mirë se i ka por nëse nuk i ka.
Atëher më mirë është të mos jetë në mesin e njerëzve.



27. NËSE


Nëse e ka menden në lesh
Është tip i dalldisun
Nëse e ka menden në xhep
Është tip interesi
Nëse e ka menden në shtëpi
Ka frigë nga gruaja
Nëse e ka mendjen në ballë
Është tip inatçorë
Nëse e ka mendjen ke truri i vogël
Ndiqe pas se nuk gabon.


28. GRYKA ?!

Kaur!Karp! Karpate! Karpallëk ?!
E nesërmja e së sotmes ?!
Drejtësi, djegësi ?!
Më mirë vonë se hiç ?!

Rrush, rrugë, rrufe ?!
E mendon mendja ?!
E pranon zemra ?!
E egzekuton dora ?!

Bojron,Bojon,Bollëk ?!
Për një njish, dhjetfish ?!
E hoqe,e poqe, e dogje ?!
I hina, i prina, su frina ?!

29. RËFIME:

Abazi për Tigrin:
“ U LINDE NË KOSOVË,
LUFTOVE PËR LIRI
NË TOKON ILIRI.”


30. JETA

Jeta nuk është asgjë tjetër
pos një luftë
mes të drejtës dhe të padrejtës
urdhno e gjeje veten

31. HIJA

Gjith ata që janë shqiptarë
Dhe ke Zoti besimtar
E panë hijen mbi Luboten
Mëshirë e Zotit ajo ka qenë.


32. Fëtyra e vet

Fjalë me vend, fjala e vjetër
Jepi pare bëhet tjetër
Po i dhe edhe pak pushtet
Shpejt demaskon fëtyrën e vet.

33. Këndvështrimet

Mos të huajën birrë, se ka Zot
Shpejt të huajën, kur si sot.
Mos me hajni, hajdut aga nuk ka
Shpejt me hajni, si ky zanat nuk ka.

34. AI

Është Ai që gjithkush e di,
Për atë ti tregoi birit ,
I biri le t’ju tregon nipërve,
Sot flasim ne, nesër historia.

Ai që veshi uniformën,
Ai që luftës i dha formën,
Ai që u ngjit në mal,
Ai që i thonë gjeneral.

Është oficer i ushtrisë Kombëtare
Është luftëtar i luftës çlirimtare
Është komandant i shqiponjave që kemi
Është vetë Ai, që në shpirt e kemi.

35.NE DHE JU

Ne: në ’68-ën flamurin kemi kërkuar
Ju: atëherë ecnit n’këmbë dhe duar
Ne: në ’81-shën me shokët kishim nderë
Ju: asi kohe xhironit me kamerë

Ne: më pas vepruam n’diaspor
Ju: u graduat u bëtë redaktor
Ne: në ’90-ën për Zot e Atëdhe
Ju: nga Beogradi pranuat detyrën e re

Ne: në ’97-ën në luftë të shoqëruar
Ju: në Bllacë kufirn kishit bllokuar
Ne: n’2001-tën luftën e filluam
Ju: na thatë banditë, hajna të t’merruar

Ne: pranuam vdekjen që të mbrojmë vatanë
Ju: pranuat lekët dhe shitët kalanë
Ne: kishim dëshmorët që e falën jetën
Ju : kishit Boshkovskin, pranuat pistoletën

Ne: me mund vazhduam të marshojmë burrërisht
Ju: thatë,qeni i keq e bjen ujkun n’torisht
Ne: kërkuam unitet të krijojmë
Ju: nuk pranuat këshillin ta formojmë.

Ne: publikisht popullit mbarë i themi
Ju kemi vëllezër, të një gjaku jemi.



36. NË SHKUP ’ 90-ta

Po,
Mu në mes të Shkupit.
Erdhi shoku, Erdhi vëllau.

Po
Ai erdhi si pranvera,
Te shoki,Te vëllai
Po
Ishte Komandanti,
Ishte shoku,
Ishte vëllau.


Po,
Kemi pirë çaj,
Me shokun Me vëllaun.

Po,
Me ta ishte Ismeti
Ishte shoku, Ishte vëllau.

Po,
Mori me vete Halilin
Si shokun, Si vëllaun.

Po,
Shkuan në Shqipëri
Te shoku, Te vëllau.

Po,
Takuan Nazmiun
Shokun, Vëllaun.

Po,
Filluan stërvitjet,
Me shumë shokë dhe vëllezër,
Ishte ADEM JASHARI.



37. SA ?

Një, dy, dy.
Tre, tre, tre.
Tre nga tre nga tre nga …
Numëro SA?


38. KU JE SHOKI

Në 83-tën i inkuadruar
Në shkollë të mesme jemi takuar,
Aty celulën kemi formuar
Shumë Gjilani na ka ndihmuar

Qori punën ka organizuar
Hoxha gazetën ka siguruar
Zëri i Kosovës dhe materiale tjera
Tu i shpërnda e lene ke dera.

Mirdita shoki, - Qoftë mirë.
A po e donë? - Vullneti e bënë.
Ku je shoki? - Tuj lëviz!
Si quhet? - Proçesi!
A po hec? - Po lëviz!
Kush po prinë? - Lëvizja
Ju priftë e mbara, - Të mbarën ndihmoe

Mbarë bëhet për të gjithë.

Më 90-tën me UNIKOMBIN
Bashkë me ne kishim FRONTIN
Në Tiron shtabin kemi formuar
Me Mentorin jemi takuar.

Në seniorët dhe Juniorët
U formuan dy taboret
Qese kishim Qeverinë
Shtrat e kokë Shqipërinë

Në flamur ishim betuar
Presim ditën për t’luftuar
Se për Zot e për Atdhe
Do të vdesim në bete.


39. PLAKU DHE TELEVIZORI

Buzë shkupit në një shtëpi me origjinë rekali,
Një plak aty po jeton, televizionin po shikon.
Viteve të tetëdhjeta kur e vështirë ishte jeta.
Partia merte qëndrim, Komiteti sillte vendim.

J.Llazarevski po ju prin, n’televizion mban fjalim.
“Albancite treba da gi otkorneme od koren” - tha pisi
Kë thot ky derr derri, pyet plaku nga fisi.
Shqiparët duhet t’i mçkulim pi rijni- përktheu i nipi.

O nip, diftaj atij derri, kë do të thom unë:
Shqiptarët janë si rriiij bagreeemi,
Nja da m’çkulish dhiiijet da mbijnë.
Përfundoi plaku dhe mbylli televizorin.



40. O ZOT

O ZOT.
Kur do boet SHYPNI???
ZOTI tha:
Hap sajtë e çullo,
Çel veshët e ngjo,
Ataj ku bukës i thoën bukë
E ujtit i thoën ujë
Çajo oshtë SHIPNI.
Punoe, jetoe, jetësoe, Xhanoe, Xhallnoe, Gjazmoe.
ZOTI njiher fol.


41. LUANI DHE HIENAT

Edhe kafshët në këtë jetë
Paskan zgjedhë mbretin e vet
I zgjedhur apo emruar
Sot e mot i respektuar

Është i pari për gjuetinë
Garantues për sigurinë
Tmer i armikut, kur ulurinë
Mbron gjallnesat, rruan shtëpinë.

Ky mbret do të gëzon autoritet
Për derisa punët i kryen vet
Nëse lëshon fronin ose shkëmbin
Shpejt hienat e mëkëmbin

Por na falë i madhi Zot
Për ca gjëra kot e kot
Për shumë hiena lajkatare
Që shetiten nëpër varre

Shumë hiena grabitqare
N’emër t’luanit hedhin valle
Mbysin njerin, shkelin nderin
Mbjellin kobin, vjellin vnerin.

Jargë qeni këta kanë
Sepse bushtrën e kanë nënë
Si ka pjell luanesha
Të jenë petrita e sokolesha.




42. NË DY KËMBË

Krijesa n’dy këmbë të krijuara
N’qiell dhe në tokë të vënduara
Ato një dite Kano për tu tatuar
Dëshira e Zotit për tu plotësuar

Dhe në marsin plot diamant
Forma të ndryshme anë e Kand
Në të mirë të njerëzis
Në shërbim të astrologjisë.



43. KU

Kush është komandanti i shejtanëve:
“ HOXHA”
Vallë a na tregoni se ku qëndron shejtani?
N’BITHË T’HOXHËS.



44. MO ZOT …

Mo Zot ma keq
E mo Zot ma zi
Se kur s’pyes
Kur nuk di.
Mo Zot ma keq
E mo Zot ma zi
Kur pas luanit
Ka shumë hiena t’këqij
Mo Zot ma keq
E mo Zot ma zi
Hasmi më i keq
Ai që është në shtëpi


45. PRANVERA

Shumë e dua unë pranverën
Kur ajo vjen në kohë të vet
Shumë e dua unë pranverën
Kur gjelbron vendin e vet
Shumë e dua unë pranverën
E di unë pse e dua.



46. I L I R I A

Sllavët e jugut, sot sërbët barbar
Ndër shekuj, armik për shqiptarë
Duke djeg e duke kallë
Duke prerë e duke vrarë
S’haroet masakra e novi pazarit
As shpërngulja e leskovcit
Me shekuj e luftoi drenicën
Sot kërkon tërë mitrovicën
I urdhënon peshkop Pavles plak
Që të lus krishtin e larë në gjak
Të copëtohet Shqipëria
të mbetet vetëm sërbia.
Si duket Zoti lutjen ua ndëgjoi
Edhe coptimi shpejt ia filloi
Filloi lufta, filluan të ndarat
Sllovenia ndër më të parat.
E njëjta ndodhi në kroaci
Pak më vonë mali i zi
Kosova shpalli pavarsinë
Kurse sërbia po ulurinë
Aman Zot çka punove,
Lutjen tonë a se ndëgjove?
Lutjen tuaj e dëgjova
Dhe dëshirën ua plotësova
Por një gjë dua të ju tregoi
Me hartat e vjetra une punoi
ËSHTË SHQIPËRIA ILIRIA?
Tani rradhën e ka konfederata.
Pas saj ballkani vet e katërta.
Lindje Tatarët me bugarinë
Perendim Ilirët me Shqipërin,
Veriu sllav me Sërbinë
Në jug helenasit me Greqin.


47. Fjalë e Shypnie:
Ku ka tym, ka edhe zjarr.
1983. Mos luani me zjarr, se po luajtët me zjarr të parët Ju do të digjeni në te.

Chi non sa fare, non sa kommandare
« kush nuk asht i msuem, nuk din me urdhenuem »

Una mano laua l’altra, & le due lauano la faccia
Njëra dorë lanë tjetrën, të dyja lajnë faqen

Un vecchio nemico non puo diuentar amico, & se sara non sara perfetto
Armiku plak nuk te bahet kure mik, edhe nu baft nuk bahet i drejtë

Il vicino a molta ragione – Scoghi kaa sume aresye


Fialete iane graa, maa te bamete iane burra
Le parole sona femine, i fatti sono maschi


48. PYETJET DHE POROSITË E DËSHMORËVE

1. Ku është balta më e ëmbël se mjalta?
 Në varrin ku prehemi të qetë.

2. Kushdo që sot është burrë dhe shqiptarë i vërtetë,
Emri si shuhet kurrë dhe nderi i rron për jetë.
 Më mirë të na haroni, se sa të na ç’nderoni
3. Sot niset një tjetër jetë, gënjeshtrën poshtë e shtie,
Mbretëron fjalë e vërtet, të mirat gjithë i bie.
 Lejoni të besojmë që thoni të vërtetën

Dikur herët dikush kishte pyet bashkëluftëtarët e tij:
A thu çfar guhe po asht kjo guhë e ligë dhe nga mrini n’malsinë tonë?
E dinë ma mirë ata që e flasin, por e dijmë edhe na që po e paguajmë me gjak e varrë në trup si dhe me varre të reja rreshtu pranë të vjetrave.

Pagu e kemi shtrenjte guhën e moskovit dhe klyshve të tij. Besoni more burra se nuk po më dhimbset shpirti pse më kafshon e më copton luani, por për besë të zotit nuk ka ma keq se me të shkye hienat dhe argati i keq.
Po mor po, aq sa janë të këqija hienat e sllavit po aq ma shumë e ma të këqia janë kopilat e tyne bij e djem fisi me gjuhë pisi, që për dinarë e bajrak të shkjaut, shesin nderin dhe gjakun e vllaut.
Po pyetemi neve sot:
A thu nuk mjafton të kujtojmë Jasharajt. Bacë Ademin bashkë me bacin Hamzë të cilët flijuan djem e vajza, nuse e gra, pleq e plaka, fëmijë që akoma nuk kishin kuptuar jetën por jetës ia falën jetën dhe jetsimin e saj e ujitën me gjakun e njomë të tyre.
Në paçit pak krypë në sy, në qoftësë pak e ktheni kokën nga këta varre për të cilët sot krenoheni duke thënë se jeni pjesë e asaj që ndriçon nën shkëlqimin e shkronjave: U Ç K , keni parasysh parollën e vjetër se kompromisi me armikun është TRADHËTI.


AUTORI.
DAIM HISENI