Eukaristia - Ardhja e Dyte e Krishtit???

[Matrix]

Pershendetje,

Kam lexuar nje liber kohet e fundit, ku pershkruhet se Zbulesa e Apostullit Joan flet per realitetin e perditshem te te krishtereve te kohes se . Madje Ardhja e Dyte e Krishtit (Parousia- Prezenca) eshte realiteti Eukaristik i Kishes. Te krishteret e kohes se Apostull Joanit e shihnin takimin e perditshem Eukaristik me Krishtin e Ringjallur si ardhjen e Tij te Dyte dhe prezencen e perjeteshme te Tij me besniket e Vet. Madje ne Zbulese, Zoti i hap syte ketij apostulli per te pare ate se cfare realisht ndodh ne qiell nderkohe qe ne toke kryhet kremtimi Eukaristik.(Mesha, Liturgjia hyjnore).
Libri titullohet "The Lamb Supper" - (Darka e Qengjit) - nga Scott Hahn
Do doja te diskutojme nese mund te behet nje lidhje e tille mes Ardhjes se Dyte te Krishtit dhe Eukaristise?

[ilia spiro]

Mendoj se nuk kane lidhje te drejtperdrejte.
Kungimi eshte bashkeperjetim, pjesemarrje, lidhje mistike dhe berje Nje me Krishtin dhe njekohesisht falje e shume mekateve, pra nje pergatitje per te qene te gatshem ne ardhjen e Tij te dyte si gjykates.

[Seminarist]

Se pari duhet te sigurohemi nqs me te vertete Hahn vendos shenje = mes eukaristise edhe ardhjes se dyte. Ndoshta ai ben thjeshte nje lidhje mes tyre me ane te analogjise, por nuk i barazon. Barazimi do ishte gabim.

[Matrix]

Ajo qe pershkruhet ne liber eshte pak a shume nje zbulese e realitetit Eukaristik. Ky realitet zhvillohet jashte kohe, dhe Apostulli sheh qiellin dhe meshen njekohesisht. Lavderimi Eukaristik "Ja Qengji i Hyjit" perzjehet me lavderimin qiellor "I denje eshte Qengji te marre lavdine..." Pra, si te thuash eshte nje bashkeveprim i kohe-hapesires me perjetesine.

Por ajo qe e ben akoma me bindese idene se Eukaristia eshte Ardhja e Dyte (kjo eshte nga une, jo nga autori) jane profecite e Krishtit ne ungjijte sinoptike se Ardhja e Tij do ndodhte gjate kohes se Apostujve dhe se Mbreteria e Tij nuk vjen ne menyre te dukshme.

Nderkohe qe autori thote se te krishteret shpeshhere kane bere gabimin qe benin judenjte qe prisnin nje Krisht te lavdishem per te ngritur nje mbreteri tokesore.
Te krishteret presin nje Ardhje te Dyte ne formen e nje Mbreti ushtarak, nderkohe qe Ardhja e Tij e Dyte (ose Prezenca- Parousia) ndodh ne formen Eukaristike. Pra lavdia e Tij eshte pikerisht ardhja e perulur ne formen e bukes dhe veres cdo dite ne Altar.

Nderkohe kunder realitetit qiellor - Eukaristik qe perben zemren e Kishes - sulmojne realitetet demoniake. Pikerisht Zbulesa tregon se si duken keto lloj realitetesh (ne forme dragojsh, bishash, ndryresirash, prostitutash etj...) . Ne realitetin tokesor keto nuk jane gje tjeter vecse persekutimet, herezite, skizmat, mekatet qe kane pasur si objet sulmi pikerisht Gruan (Marine), Qengjin (Krishtin) dhe Pasardhesit e tyre (Kishen).

Nderkohe Qengji i vret armiqte e Tij me Shpaten qe del nga Goja e Tij (jo me shpaten qe mban ne dore). Pra pikerisht fjala e Tij eshte Triumfi i Kishes.

Keto jane disa nga elementet qe sjell autori....

[ilia spiro]

Ky autor eshte orthodhoks???
Me duket nje aresyetim i gabuar dhe aspak i bazuar ne traditen orthodhokse. Ardhja e dyte e Zotit eshte pershkruar qarte se do te jete ne lavdi dhe do vije si gjykates "te gjykoje te gjallet dhe te vdekurit".

Kete teme per ke e ke hapur Matrix??

[Seminarist]

Ardhja e Dyte, edhe pse jo e shprehur literalisht, eshte pjese e Besores. Eukaristia eshte zbritje e jo ardhje, eshte flijim i pagjakshem (cka nuk eshte ardhja e dyte) e jo fund i nje epoke dhe gjykim.

Ardhja e Dyte do te jete po aq reale sikurse Misherimi dhe Ngjitja ne qiell e Krishtit. Ardhja e Dyte do te paraprihet ne renia e madhe dhe Anti-Krishti.

Ajo cka une hezitoj te besoj jane tellallet e shumta per menyren dhe kohen e ardhjes se anti-Krishtit (mgjth e besoj se anti-Krishti do jete person).

[Albo]

Kungata/Eukaristia eshte dhurata me e cmuar e Kishes per besimtarin orthodhoks, eshte ushqimi shpirteror per te gjithe ne, pa te cilin ne vdesim shpirterisht. Prandaj besimtaret i afrohen Kupes se Shenjte me "frike e besim" dhe prandaj lutemi para marrjes se dhurates qe "...te jete per sherrimin e shpirtave tane e jo per ndeshkim."

Eukaristia eshte edhe misteri me i madh qe Kisha ruan brenda saj, prandaj para se ta marrim lutemi "...sepse une nuk do tu rrefej armiqve te tu per misterin tend, por do te rrefej si te rrefeu dhe hajduti ne kryq: Kujtome dhe mua o Zot ne Mbreterine Tende!" Dhe keto fjale te lutjes jane shume domethenese: nga nje ane deshmojne perpjekjet e qoftelargut per te vjedhur prej nesh e prej Kishes misterin jetedhenes se Perendise; ashtu sic edhe na kujton qe te marresh kungimin do te thote te perjetosh misterin e Perendise, do te thote te jesh ne prani te Krishtit, ashtu si hajduti ne kryq ishte ne prani te Krishtit.

Nuk duhet te bejme gabimin qe ta veme theksin vetem tek Eukaristia. Ekurastia behet e mundur vetem gjate Liturgjise Hyjnore. Prifti apo peshkopi nuk e pergatisin dot qengjin e Perendise pa mbajtur liturgjine hyjnore. Shpesh ne e anashkalojme liturgjine dhe e veme theksin vetem tek misteri i eukaristise. Liturgjia quhet Hyjnore, jo vetem se eshte lene trashegimi nga Krishti e apostujt e Tij, por edhe se gjate liturgjise nuk marrin pjese vetem besimtaret e mbledhur ne Kishe, marrin pjese edhe engjejt e qiellit, marrin pjese edhe Nena e Zotit Virgjeresha Mari e gjithe shenjtoret e Kishes, marrin pjese edhe shpirtrat e te gjithe atyre besimtareve qe kane fjetur ne Krisht para nesh. Dhe kur hyjme ne Kishe, teksa mbyllet dera e Kishes, leme pas realitetin tokesor e njerezor, e hyjme ne nje realitet te ri ku toka prek qiellin, ky njerezit e engjejt himnojne se bashku.

Momenti me kulmor gjate Liturgjise eshte hyrja e Krishtit ne Kishe. Krishti hyn ne Kishe dhe eshte i pranishem mes nesh ne momentin kur prifti e gjithe besimtaret e mbledhur rrefejne ne nje ze Trinine e Shenjte: Atin, Birin, Shpirtin e Shenjte qe kane nje qenie e jane te pandare! Ne traditen orthodhokse ruse, gjejme nje tradite shume te bukur ne kete moment. Prifterinjte i japin njeri-tjetrit puthjen e paqes, dhe te njejten gje bejne edhe te gjithe besimtaret e pranishem ne Kishe. I japin doren e puthin njeri-tjetrin, duke iu drejtuar me fjalet:

Krishti eshte mes nesh!
Eshte e do te jete pergjithmone!

Pas ardhjes se Krishtit, kur prifti i pergatit dhuratat, ai ben nje lutje te vecante me duart ngritur lart nga qielli ku i kerkon Zotit qe te dergoje Shpirtin e Shenjte e ta ktheje buken ne trupin e Krishtit, veren ne Gjakun e Krishtit. Kjo lutje na deshmon pranine e tre personave te Trinise se Shenjte: Atit, Birit dhe Shpirtit te Shenjte. Ashtu sic na meson qe dhurata vjen nga qielli, transformimi ndodh jo fale formulave njerezore, por fale veprimit te mistershem te Shpirtit te Shenjte ne Kishe.

Nje tjeter lutje shume domethenese ne fund te liturgjise: Te shenjtat jane per te shenjtet! Keto dhuratat e shenjta, Trupi e Gjaku i Krishtit, jane vetem per te krishteret qe kane nisur rrugen e theosis, rrugen e shenjterimit. Pagezimi, mirosja, rrefimi, jane misteret qe na ndihmojne ne per tu bere te denje qe te shijojme misterin e Eukaristise. Kungimi yne na lejon qe te perjetojme misterin e Perendise, te njohim Krishtin. Eukaristia ka veti shenjteruese e transformuese per shpirtin e besimtarit.

Nuk duhet te ngaterrojme ardhjen e dyte te Krishtit, "...qe do te vije perseri me lavdi te gjykoje te gjalle e te vdekur dhe Mbreteria e te Cilit nuk do te kete fund!" me kungimin me Te. I pari eshte nje perjetim i gjithe krijeses, te gjalleve, te vdekurve, njerezve te drejte e te padrejte, kurse i dyti nje perjetim shpirteror i te krishterit i misterit te Perendise.

Albo