Ethet e se Premtes!!!

[Brari]

Mjellm e Korazon ju pershendes. Edhe ju tjereve gjithashtu.

Ja cfar shkruan Sherif Merdani..


---------
Meditime

“Ethet e të premtes mbrëma” i përjeton e gjithë diaspora shqiptare, e vjetër dhe e re, kudo në botë.

Rruga që të shpie drejt diamantëve

Nga Sherif Merdani
Pikërisht ditën e premte, ndërsa po prisja një telefonatë nga z.Adi Krasta , si e vetmja mundësi për të siguruardy bileta për spektaklin, për çudinë time, zëri i atij që foli në receptor ishte krejt i ndryshëm nga tingëllimi ironik i prezentatorit tonë të njohur. Ai vinte nga thellësia e viteve dhe si i tillë më bëri edhe të rrëqethem. Ishte ky një ndijim që pastaj mori trajta më të plota kur folësi shqiptopi emrin e tij: “Jam Sytkiu, Sytki Hoxha, miku yt i “universitetit” të Burrelit. Kam ardhur nga Norvegjia dhe dëshiroj t’ju takoj me shumë mall”. Pastaj ndërsa pinim uiskin e kafenë po dialogonim me Sytkiun, i cili pas 26 vjet në burgun e Burrelit, jeton tashmë në Oslo të Norvegjisë. Kujtimet na rrëmbyen, folëm për miqtë që jetojnë, për vendndodhjen e tyre aktuale, punët, preokupimet, aq sa për një moment harruam realitetin.
Papritur, Sytkiu, pas një pauze sekondash, lexoi në fytyrën time një dozë gëzimi dhe u bë kurioz të dinte shkakun, prandaj më pyeti: “Ç’ke kështu, dukesh i gëzuar?” – “Sapo më siguruan për dy bileta,- u përgjigja.- Është fjala për një spektakël simpatik që ka pushtuar gjithë Shqipërinë dhe kësaj here jam i sigurt se gruaja nuk do të më quajë më të ngathët, dembel e moskokëçarës”.
***
Po flet për “Ethet e të premtes mbrëma? Ke qejf të shikosh e të shijosh nga afër Anisën, Anjezën, apo Klajdin?- më tha miku im. U çudita. Sytkiu 70 vjeç, që jeton qysh prej 15 vjetësh në Norvegji, citonte me saktësi të gjithë emrat e këngëtarëve dhe jepte konsiderata të larmishme për seicilin prej tyre. “Të siguroj, – saktësoi më pas ai,- se nga kontaktet që kam me miq kosovarë e shqiptarë ( Sytkiu është nga Gjakova), spektakli ka kohë që ndiqet nga e gjithë diaspora shqiptare kudo në botë, dhe jo vetëm kaq por me mijëra prej tyre kanë krijuar edhe simpatitë e tyre personale për këngëtarët konkurrues dhe votojnë plot emocion. Unë personalisht kam zgjedhur Anjezën. Për mua ajo është një Tina Tërner shqiptare. Në këtë rast do të kisha dëshira të kopjoja znj. Zerina Kuke, veçse në një adresë tjetër, do të thoja :“Mirë se erdhe në skenën shqiptare moj “perlë e zezë”. Historia përsëritet, të takon ty moj vajzë të zëvendësosh Vaçen tonë të rrallë”,- bërtiti Sytkiu dhe filloi të qeshë i bindur se kishte thënë një gjë të mençur. “Personalisht i nderuar Sytki, -iu përgjigja unë, - e kam ndjekur me emocion ciklin e këtyre shfaqjeve, madje qysh nga fillesat e tij. Në mënyrë figurative do të shprehesha se ky cikël filloi befasueshëm me komedinë korçare, vazhdoi me entuziazmin shkodran, u pasua me ftohtësinë vlonjate, filloi të marrë formë me ashpërsinë gjirokastrite, për të kulmuar pastaj në finalen e tij në Tiranë. Të jem i sinqertë, ecuria e tij më ngacmon kujtimet dhe më nxit të hedh për diskutim edhe ndonjë ide që është rrjedhojë e përvojës sime në këtë fushë. Unë mendoj se artisti, këngëtari, aktori, nuk krijohet, dhe nuk formohet në kurse e konkurse. Detyra e specialistëve është të gërmojnë thellë nëpër minierë dhe pasi të kenë seleksionuar përgjatë kilometrave të tëra , materialet pavlerë, diku aty poshtë ndonjë shkëmbi të madh, të mund të dallojnë një gur diamanti apo një xhevahir tjetër. Ky është artisti. Ai është privilegj i zotit. Dhe ashtu sikundër guri i diamantit ka nevojë të latohet e të zbukurohet, dhe artisti i ri ndien nevojën e pranisë së specialistit, i cili duhet ta formojë, ta edukojë dhe ta lançojë drejt suksesit”.
“Për analogji me idenë tuaj, – tha miku im nga Norvegjia,- unë do të shtoja se të pestë anëtarët e nderuar të jurisë , katër prej të cilëve janë specialistë të njohur të muzikës shqiptare, sonduan me një përkushtim të admirueshëm nëpër minierën Shqipëri, seleksionuan me profesionalizëm gjithë dheun e tepërt, duke na sjellë në skenë tre ose katër kokrra diamanti të vogla, të cilat besoj unë, do të rriten shumë shpejt në skenën shqiptare”
***
Tha shumë përgëzime por ngulmonte të bënte edhe një vërejtje miku im Sytkiu. “Pak vërejtje kam për skemën e votimit. Opinioni dhe vlerësimi që servir AMC më duken një përrallë me mbret. Mendoj se ky opinion nxitet e saktësohet nga anëtarë të caktuar të jurisë, madje kam përshtypjen se këta të fundit e kanë tashmë të qartë edhe preferencën e tyre për fituesin e konkurrimit. Tingëlloi e bukur dhe shkaktoi ilaritet shprehja e kryetarit të jurisë z. Alfred Kaçinari, në momentin kur iu desh të konkretizonte Klajdin: “Adi, aty përpara ke një talent”. Është e vërtetë që ai djalë është një talent, por të rinjtë që do të votojnë pas pak influencohen ndoshta deri në 90% nga kjo. Megjithëse tani nuk janë vitet 60-70-të, dhe këta të rinj kanë një përgatitje superiore, falë kontaktit me artin botëror, me teknikën elektronike dhe shija e tyre ndoshta nuk nxitet ose orientohet sidoqoftë një juri dhe një specialist ka forcën të imponohet.
“Por ajo që është më pozitive në këtë mes –ia prita unë- është imazhi tjetër që mbart me vete ideja e përsosur e Adi Krastës. Detyra e artistëve është të edukojnë, në mënyrë që shija e sallës të ngjitet në skenë dhe jo shija e skenës të zbresë në sallë . Dhe në këtë mision ka rol edhe specialisti i jurisë me detajet që jep dhe orientimin drejt të bukurës dhe të vërtetës në art. Të gjithë artistët e rinj, me zërat e tyre rinorë, me interpretimet cilësore, spontane dhe të sinqerta, i prezantuan mbarë popullit në përgjithësi dhe rinisë në veçanti, vlerat e muzikës shqiptare dhe asaj botërore, duke mbushur më së miri një vakum të madh të jetës artistike në vend, e cila për fat të keq mbizotërohet nga antikultura dhe vulgariteti.
***
Kam parasysh këtu me dhjetëra e dhjetëra këngë me tekste dhe melodi vulgare, pa asnjë vlerë artistike, pa asnjë ngjyrë kombëtare,të kënduara nga këngëtarë, me ngjyrë e pangjyrë, refugjatë e karrocierë, kush të mundë, pa asnjë lloj formimi artistik, sikur kënga e arti janë si punë në komunale, personazhe që mbajnë emra nga më të çuditshmit. Dhe ç’është më keq, disa stacione private të Tiranës, këtë antikulturë na e servirin për art të madh, duke harruar se me biznesin e tyre të pistë, shërbejnë shijen, moralin dhe kulturën e një brezi të tërë.
***
Po në këtë konteks Sytkiu theksoi konstatimin e tij. “Shikoji dhe dëgjoji me kujdes të dhjetë këngëtarët e seleksionuar për spektaklet. Të gjithë pa përjashtim, nuk gabojnë qoftë edhe një presje nga teksti, melodia, intonacioni dhe interpretimi i këngëve të huaja amerikane, angleze, apo italiane. Madje mendoj se nuk e teproj po të saktësoj se në këtë rast, interpretimi i tyre është në nivel evropian. Për fat të keq kjo nuk ndodh me këngën shqiptare. Këtu ata janë të ftohtë, harrojnë tekstin, u mungon interpretimi, nuk janë bindës dhe mjaftohen vetëm me imitimin. Kam përshtypjen – vazhdoi më tej ai se “në interpretimin e këngëve të brezave të mëparshëm, të cilët eksperimentuan, kënduan edhe sollën hibride të reja në muzikën shqiptare. Dhe kjo ka shpjegimin e vet në kohë, madje është rrjedhojë e një edukimi dhjetëvjeçar të pavarur në tranzicion.
E duke marrë shkas nga ky mendim i mikut tim ia ktheva aty për aty: “ndoshta si qytetar i thjeshtë më lind e drejta të bëj një thirrje prej artdashësi: Ju të nderuar kompozitorë! Forcën interpretative ja ku e keni. Këta të rinj i këndojnë në përsosmëri meloditë e huaja angleze e amerikane, duke dhënë një leksion progresi për mbarë artin tonë. A nuk ka ardhur koha tashmë që ju vetë, falë formimit të ri, teknikës së re që dispononi dhe kërkesave të reja të kohës në përgjithësi dhe të rinisë në veçanti, të bëheni personazhe të një revolucioni melodik, poetik dhe orkestral në mënyrë që edhe kënga shqiptare të notojë në nivet e këngës evropiane?



---------

[Brari]

Skjarim:

Sherif Merdani eshte kengetar i cili ne vitet 70 ishte ne kulmin e Suksesit.
U fut ne burg ku vuajti disa vjet me preteks se "ka sha partine" dhe sot kemi fat qe degjojme se ai eshte mire dhe se ndjek kengen Shqiptare me pasion.
Kjo me gezon dhe gjithashtu i uroj jete te lumtur Sherifit si dhe mikut te tije Sytki Hoxhes qe vuajti nje kal burg ne burgjet e bac Enverit.

[Pyes_Lotin]

Mbreme kengen e pare Valmira e pati shume te bukur...por te dyten..nuk jam i sigurte!!

Anjeza Shahini eshte me e preferuara ime!! Eshte njishja ime domethne!!!

Ciao me repsket Driloni!

[The Dardha]

Programi me i ndjekur ne shqiperi qe ka reth dy muaj pas modelit te "POP IDOL" ne Angli dhe me pas ne "American pop idol" i cili zhvillohet per here te 2-te ne amerik dhe ne Itali "Il pop stars" me se fundi Adi Krasta pas 4 vjetesh ne angli ne seksionin e bbc i sjell te rinjve shqiptar te qyteteve te ndryshme te konkurojne. Por per ju qe jeni ne emigracion dhe keni deshir te dini e te shikoni 6 vendet e fundit per ju Miri, aka The Dardha sjell disa foto nga salla e Opera dhe baletit e mbushur si rall here tashme ne Forum. Foto te dates 7/03/2003 Tirane.

[The Dardha]

I votuar mbreme me 210 000 mesazhe ne amc publiku e ka renditur te parin per naten e mbremshme. Zeri i Klajdit entuziasmoi jo vetem nje sall por edhe njerezit qe e ndiqnin nepermjet televizionit si ne shqiperi edhe jasht vendit sepse emisioni u dha ne satelit.

P.S. ndoshta jam pak larg skenes.

[The Dardha]

E shume pelqyera mbreme zuri vendin e dyte ne renditjen e perkohshme me 208000 vota nje ze i fuqishem ne versionin e kengeve "Witney Huston".

P.S. Anjza e mbajti publikun ne kembe saqe edhe une mezi e bera kete foto.

[The Dardha]

Me te talentuarit ne fushen e artit:
Z.Shpetim Saraci, Maestro Zhani Ciko, Znj.Zerina Kuke, Kristi (alternativ), Alfred Kacinari (regjizor).

[The Dardha]

Ska nevoj per koment:

[The Dardha]

Do ti keni ne forum. Po ju cilin kengetar pelqeni nga keta te rinj nese e keni ndjekur programin?

[peshkatari]

Klajdi Musabelli dhe Anjeza Shahini do te diskutojne naten finale. Fitorja do te varet nga A.M.C. Ne gjysem ore behen rreth 1 milion telefonata. 30 Minuta ti kthesh ne sekonda jane 1800 S, pra rreth 500 telefonata ne sekonde. A sme thoni se si arrijne te behen 1 Milion telefonata se une nuk arrij ti kuptoje dot!?