Media ne Shqiperi: Na mireinformon apo na mashtron?

[par]

"Me thuaj ku i shikon lajmet, te them kush je (me ke je) !"[/QUOTE]

propaganda stimulon por dhe vret, propaganda mbjell por shpesh korr vetem kashte per kafshe,

liria e SHQIPERISE vjen kur media te mos kercenohet nga reklama qeveritare,
po lexoja titullin e nje anal isti qe ka kohe qe nuk I lexon komentet pas opinionit te tij, por ka kohe qe ate e degjojne vetem simpatizantet e partise ku ai sherben me anal izen e tij. prandaj demokracia do kohe te vije ne trojet arbenore

[par]

Media duhet te jete ne sherbim te KOMBIT dhe jo ate te * kosit *

[par]

Çështja Becchetti/ Pasqyra e turpit të mediave tona














Nëse ka një rast tipik ku mund të shohësh se sa të kapura, sa dezinformuese dhe sa jo në shërbim të publikut janë mediat tona tradicionale, ky është pikërisht rasti i investitorit italian Francesco Becchetti. Ka kaluar një javë që nga dalja e lajmit të bujshëm se Agon Channel do të sekuestrohet dhe se pronari i tij është shpallur në kërkim për pastrim parash, por gjatë gjithë kësaj kohe edicionet kryesore të lajmeve përcjellin si papagallë njoftimet e prokurorisë. Të gjithë flasin për pastrim parash megjithëse akush nuk ka në duar deri më tani qoftë edhe një provë të vetme që e vërteton këtë.

Të gjithë raportojnë gati me hare dy deklaratat skandaloze të kryeministrit Rama, njoftimet “OFF” të prokurorisë dhe askush nuk kujtohet të ngrerë disa pikpyetje themelore:

Si mund të flitet për pastrim parash kur nuk kemi asnjë provë se paratë për të cilat bëhet fjalë vijnë nga një burim kriminal? Si mund të sekuestrohet një biznes kur ende- ashtu sikurse thotë prokuroria- nuk kanë ardhur vërtetimet nga bankat europiane, të cilave u është kërkuar ky raport? Ç'është ky nxitim? Vallë bëhet kundër një televizioni opozitar, siç pretendon PD-ja, apo çështja është shumë më e ndërlikuar dhe në lojë kanë hyrë kompani aq të fuqishme sa mund të blejnë, që nga prokurorët e thjeshtë shqiptarë e deri tek shefi i qeverisë? E meqë jemi këtu ka një informacion shumë domethënës.

Me historinë e tij skandaloze të hidocentralit të Kalivaçit, Francesco Becchetti ka arritur t'i “grabisë” 159 milionë euro Deutsche Bank dhe plot 440 milionë gjigandit italian të energjitikës Enel, përmes arbitrazhesh të cilat i kanë dhënë atij epitetin e magjistarit të përfitimit të parave pa punuar. Natyrisht dihet që forca e këtyre gjigandëve të ekonomisë europiane, lobingu dhe presioni i tyre mund të depërtojnë edhe deri në institucionet shqiptare. Zyrtarët dhe prokurorët shqiptarë që janë të bleshëm edhe nga trafikantë të thjeshtë, nuk do e kishin të vështirë të bëheshin pre e tyre.

Por i gjithë ky sfond i ngjarjes ka munguar në pasqyrën që i kanë bërë asaj mediat tona. Ashtu siç ka munguar edhe një hipotezë tjetër, ajo e një porcesi të majmë që Fracesco Becchetti ka fituar me një nga pjestarët e rëndësishëm të kësaj shumice shumë pranë kryeministrit Rama.

Dhe pyetja që shtrohet është: Kur i kushton 2/3 e një edicioni lajmesh kësaj çështjeje, a duhet të flasësh edhe për këto hipoteza? Kur kjo histori të interesoka kaq shumë, a duhet të japësh një pamje shterruese të saj?

Personalisht nuk do kisha marrë kurrë një informacion të plotë për këtë ngjarjeje nëse kurioziteti (që vinte nga mungesa totale e informacionit) nuk do të më kishte shtyrë të shihja çdo mbrëmje Agon Channel, për të kuptuar se si mbrohej dhe ç‘argumenta kishte pronari i tij. Dhe vetëm pasi i ballafaqova për ditë me radhë qëndrimet e TV-ve tona tradicionale me ato që dëgjoja tek televizioni i Becchettit, arrita të kuptoj se historia nuk është aq e thjeshtë sa e paraqesin Edi Rama, prokuroria dhe mediat që u mbajnë iso atyre. Përtej parullave për luftën kundër pastrimit të parave, ka një tjetër betejë okulte që ka gjasë të jetë po aq e pisët sa paratë që ajo pretendon të pastrojë. Frika më e madhe e saj është se shteti shqiptar mund të jetë i kapur nga kompani të mëdha dhe se “sherifët” tanë në pushtet, mund të kenë marrë përsipër të gjejnë të drejtën për ato çështje që nuk i merr përsipër dot as drejtësia ndërkombëtare.

Dhe këtu problemi e tejkalon fatin e Fracesco Becchettit. Pak rëndësi ka nëse ai është trafikant apo i ndershëm, pastrues parash apo magjistar procesesh, investitor apo thjesht spekulant. Këtu në lojë nuk është fati i tij, por mënyra se si vepron drejtësia në Shqipëri, se sa ajo merr urdhra nga politika dhe se sa është e korruptueshme nga kompanitë ndërkombëtare.

Por të gjitha këto çështje madhore u trajtuan me cinizmin dhe ligësinë provinciale të pronarëve shqiptarë të mediave të mëdha. Përpara pikëpyetjeve që ngrinte ky kazus, TV-të tona rendën të hakmerren për dy gazetarë të blerë më shtrenjtë nga Agon, për një patentë televizive që i ishte ngritur çmimi, apo thjeshtë për madhështinë e studiove që u ngjallnin zili. Pothuajse të gjithë televizionet e mëdhenj shqiptarë edhe njëherë provuan se gjëja që u intereson më pak është e vërteta dhe informimi i drejtë i publikut. Ato rendën të mbështesin pa kushte kryeministrin Rama dhe prokurorinë vetëm me një qëllim: për t'i dhënë një “coplpo di grazia” një konkurenti të tyre të mundshëm. Dhe në këtë betejë që shpesh Fatos Lubonja e etiketon si luftë bandash, ato patën vërtet qëndrim banditesk, duke i bërë ndoshta shumë shqiptarë të sillen si unë dhe ta kthejnë telekomandën tek “Agon”, për të kuptuar të vërtetën e plotë.

/lapsi.al/

[par]

E para fushatë pa gazetarë…


Nga Lutfi Dervishi


“Sapo ulem mbaroj kronikën, dhe ngre kokën lart shoh lajmet tek televizoni tjetër dhe ata kanë bërë lajmin tim”. Si është e mundur që dikush të bëj saktësisht të njëjtin lajm, aq më tepër me zë dhe figurë?

Si është e mundur që “lajmet” nga një stacion tek tjetri ngjajnë me “delet që i qeth një bari”? Fushata që po mbyllet është fushata e parë që shënon edhe një risi në marrëdhëniet media- politikë. Politika nuk ka më nevojë për gazetarë. Ajo raporton vetë. Gazetarëve u mbërrijnë emaile: “Plane dhe sinkrone” nga takimi i X… dhe një link ku është materiali video me “wetransfer…. Në rastin më të mirë, reporterë me përvojë, ulen para kompjuterit, marrin tekstin dhe përpiqen të zgjedhin “sinkrone”, por në të shumtën e rasteve, partitë i kanë bërë gati kronikat dhe televizionet e kthyera në videoteka u mbetet vetëm të transmetojnë.

Një kronikë tipike fushate është kandidati/kryetari partisë më një mikrofon “anonim” në dorë, sfondi i zgjedhur për efekt televiziv, planet përgjithësisht me “kran” dhe lente që të duket sikur ka mijëra e mijëra njerëz që po ndjekin takimin. Edhe pse “shfleton” 5 stacione lajmesh 24 orë, apo edhe televizionet kryesore , shikon të njëjtat pamje filmike, dëgjon të njëjtat sinkrone dhe meraku i vetëm është: “ballanca e kohës televizive”?!

Ka një abuzim ekstrem me nenin e kodit zgjedhor që “I detyron” televizionet të marrin materiale nga kandidatët. Të paktën aty thuhet se kur materialet serviren, kjo duhet bërë e qartë për shikuesin. Ajo çfarë ndodh praktikisht është një HIPOKRIZI! Mes qindra kronikave të transmetuara nuk ka asnjë e cila të ketë të shënuar se video është e PS/LSI/PD/PDIU etj../

Publiku as që e ka idenë se partitë kanë filluar të raportojnë për vetveten. Edhe në raportimet live… është e njëjta histori: cdo gjë e kontrolluar dhe e kuruar deri në detaj.

Një nga arsyet që mungojnë debatet televizive është dhe mungesa totale e kontrollit mbi atë çfarë mund të prodhojë debati. Frika se nga ballafaqimi mund të dalin gjëra të pakëndshme.

E vërteta lakuriqe është se nuk ka gazetarë në aktivitetet e fushatës. Media nuk raporton- është thjesht rrip transmisioni.

Një gazetar veteran nga Korça, nga më të mirët që kam njohur, nga ato gazetarë që raporton me klas si për gazetë, ashtu edhe për radio e televizion, si për çështje të sportit ashtu edhe për makinacione të holla të politikës, si për çështje të komplikuara në gjykatë, ashtu edhe për tema sociale të mprehta- më thoshte me sinqeritet se “ka më shumë frikë kur raporton për fushatën sesa për një krim të rëndë apo aferë korruptive.

Edhe në ato raste kur gazetarët lokalë shkojnë të ndjekin aktivitetin, përzihen me mirësjellje duke u premtuar se “materialin do t’ua dërgojmë pa vonesë”. Në mungesë të gazetarëve nuk është çudi që në fushatën e zgjedhjeve lokale të dëgjosh premtime të tipit: “do të rikthejmë krenarinë kombëtare”, “do të rilindim”, “do të ndahemi nga e keqja”, “do të ulim çmimin e dritave” etj..etj.

Në mungesë të gazetarëve në terren, mungojnë edhe elementët bazë të raportimit të tubimeve. Numri i pjesëmarrësve? Janë vendas apo të ardhur me autobuz? Janë paguar dhe kush ka paguar për transportin e tyre? Mesazhet e dhëna? Kostoja e premtimeve?

Është më lehtë të gjesh gjilpërën në kashtë se sa të gjesh zërin e votuesve në fushatë zgjedhore. Në mungesë të gazetarëve, – premtimet bëhen pa doganë dhe gënjeshtrat dhe manipulimet bëhen lajme.

Në mungesë të gazetarëve, – arroganca e pushtetit politik vjen në rritje dhe kjo është arsyeja që në ndonjë rast të rrallë ndesh një gazetar që bën pyetjen e duhur: kandidati habitet aq shumë sa të kujton shtangien e viçit që ka ngatërruar derën e stallës.

Një javë para ditës së votimit, e vetmja risi që do të mbahet mend është se lajmet i ka prodhuar politika, i ka renditur politika, dhe media ja ka servirur publikut si “prodhim” I veti. I vetmi rast kur politika nuk e ka problem copy-right.

*Shkrim i bërë enkas për SYRI.net

[Ciarli]

Shtypi dhe Media ne shqiperi jane burime te mjaftueshme per nje shoqeri te shendetshme!

[par]

Nga Jul Deda

Domosdoshmëria për të marrë informacionin është po aq e madhe sa mund ta krahasosh me domosdoshmerinë për ta dhënë atë informacion. Këtë të dytën ne e duam më shumë, sepse na shkon përshtat si popull, të japim informacion edhe kur nuk na pyet njeri. Megjithatë, duhet kuptuar që informacioni, lajmi, sidomos ai i vërteti, ne si popull dhe si shtet na ka munguar prej një periudhe të gjatë (periudha e komunizmit), edhe atë pak info që na jepnin, e kishin përpunuar mirë që ti të mos dish më shumë nga ç’duhet. Mirëpo dikush thotë: “Një njeri është më mire ta fusësh në burg dhe ti japësh informacionin që do, se sa ta lësh të lirë dhe ti bllokosh burimin e informacionit”.

Tashme të etur për lajm, e ndjejmë të nevojshme të ecim në ritmin e teknologjisë, me çdo kusht, pse jo, edhe me sforco. Pse?? E thjesht, duam të dimë se ç’ndodh.

Pra, media online cfarë është, trend, domosdoshmëri, përshtatje teknologjike apo luks i tepruar??

Ta nisim nga fundi, sepse ne jemi të prirur të mbajmë mend vetëm fundit e fjalive apo të mandatit të një qeverie. Pra, a është LUKS I TEPRUAR një media online? Unë mendoj që këtu vetëm për luks nuk bëhet fjalë. Madje në raport me pjesën tjetër të botës, ne këtu e kemi më shumë angari se sa punë. Sepse njerëzit që krijojnë apo drejtojnë këto media, nuk janë e as nuk bëhen të pasur prej saj. Përkundrazi, ushqejnë median tyre nga një biznes tjetër vetiak. Ju mund të thoni, pse, ç’është kjo dëshirë e dikuj për të harxhuar lekët e veta për të ngritur një media online? Është e thjesht, dëshira për të folur dhe për ti thënë gjërat siç janë.

A është media online PËRSHTATJE TEKNOLOGJIKE? Mendoj se po. Madje edhe këtu jemi shumë vonë. Duhet të ishim përshtatur shumë kohë më përpara. Por këtu nuk është faji jonë, por i pengesës që na jep tregu për të poseduar në kohë fjalët e fundit të teknikës. Por ne po përshtatemi, po tentojmë të paktën.

Media online tashmë është domosdoshmëri. Ajo duhet, kemi nevojë për të. Egzistenca e saj na jep një pavarësi që nuk ka të paguar. Jemi të pavarur nga dy “kuçedrat” e kohës, televizioni dhe nga gazetat. Por duhet të kuptojmë që po aq e domosdoshme është për atë që e prodhon lajmin. Zakonisht prodhuesit e lajmit duan të “mburren” me ekskluzivitetin e lajmit, prandaj duan që secili prej tyre të jetë lajmësi i parë. E kjo arrihet më së miri me një media online. Ai e hedh, ty të tringellinë telefoni dhe ja u kry. Ai e dha i pari, ti e more i pari. Jo vetëm kaq. Përveç lajmit, domosdoshmëri është edhe dhënia dhe marrja e mendimit, opinionit, vërejtjes, kritikës në mënyrë të shpejtë dhe të drejtëpërdrejtë.

A janë TRENDY këto media..??

Padiskutim është koha e mediave online dhe mbi të gjitha e shumëllojshmërisë së tyre. Sepse publiku po i largohet përditë e më shumë asaj kutisë së “bukur” që ne e quajmë ekran. Veprimi kryesor i njerëzve sot është, lëvizja nga pika A në pikën B. Por na duhet që të informohemi edhe ndërkohë që vrapojmë për të gjetur punë për të ushqyer familjen.

Por pyetja “jetike” që shtrohet në këto raste është: “A janë të pavarura këto media?

Shqiptarëve tashmë i është bërë lëkura shollë nga këto aludime. Eksperienca tregon se deri tani mediat në përgjithësi janë kapur nga “dikush”, që në pjesën më të madhe është pushteti. Ai është një oktapod tokësor, që ka dyfishin e tentakula të oktabodit ujor, që tenton të kap çdo media. Sot është tepër e prekshme kjo situatë. Po ta shohim me vëmendje, dallojmë se njerëzit e pushtetit, mbasi kanë kapur shumicën e mediave, ata nuk ngopen, tentojnë të kapin edhe ato pak që mund të kenë ngelur, sepse pushteti është babëzi. E gjitha kjo vjen si nevojë për të shitur sapunin për djathë, për të shitur në formë permbajtjen e munguar. Prandaj e vetmja mënyrë, që ne mund të marrim një opinion të pavarur, është nëpërmjet mediave online … sigurisht kur janë të pavarura.

Për momentin në Shqiperi, e vetmja “media” e pavarur rezulton të jetë Facebook-u. Aty njerëzit i thonë gjërat siç i mendojnë, pa çarë kokën se çdo thonë të tjerët, por kryesorja pa çarë kokën se çfarë thotë qeveria. Këto pushteti nuk i kontrollon dot, sepse nuk i paguan, nuk i mban me lekë.

Ky është thelbi, një media online, që nuk mbahet me lekët e qeverisë është e destinuar për të qenë e pavarur..! Pavarësia e saj duhet mbrojtur me ligj.

[mesuesi_1]

fatkeqesisht vetem mashtron thjesht per te turbulluar koken e te mjereve shqiptare .....


.

[benseven11]

Nga Jul Deda

Por pyetja “jetike” që shtrohet në këto raste është: “A janë të pavarura këto media?

Shqiptarëve tashmë i është bërë lëkura shollë nga këto aludime. Eksperienca tregon se deri tani mediat në përgjithësi janë kapur nga “dikush”, që në pjesën më të madhe është pushteti. Ai është një oktapod tokësor, që ka dyfishin e tentakula të oktabodit ujor, që tenton të kap çdo media. Sot është tepër e prekshme kjo situatë. Po ta shohim me vëmendje, dallojmë se njerëzit e pushtetit, mbasi kanë kapur shumicën e mediave, ata nuk ngopen, tentojnë të kapin edhe ato pak që mund të kenë ngelur, sepse pushteti është babëzi. E gjitha kjo vjen si nevojë për të shitur sapunin për djathë, për të shitur në formë permbajtjen e munguar. Prandaj e vetmja mënyrë, që ne mund të marrim një opinion të pavarur, është nëpërmjet mediave online … sigurisht kur janë të pavarura.

Për momentin në Shqiperi, e vetmja “media” e pavarur rezulton të jetë Facebook-u. Aty njerëzit i thonë gjërat siç i mendojnë, pa çarë kokën se çdo thonë të tjerët, por kryesorja pa çarë kokën se çfarë thotë qeveria. Këto pushteti nuk i kontrollon dot, sepse nuk i paguan, nuk i mban me lekë.

Ky është thelbi, një media online, që nuk mbahet me lekët e qeverisë është e destinuar për të qenë e pavarur..! Pavarësia e saj duhet mbrojtur me ligj.

Ketu Jul Deda ka humbur fokusin dhe ja ka futur kot.
Arsyet qe shteti ka kapur mediat ne Shqiperi nuk jane babezia dhe as nevoja per ta shitur sapunin per djathe
2 jane arsyet pse shteti nderhyn ne gazetat dhe rrjetet televizive
1.Tendenca e shtetit per ti patur keto mediume te informacionit NEN KONTROLL.
2.Tendenca e shtetit per ti PERDORUR keto mediume te informacionit NE SHERBIM TE INTERESAVE TE VETA
Per te arritur keto qellime shteti fut nen kontroll,i ben favore,ben miqesi me pronarin e gazetes dhe televizionit
dhe te tjerat vijne vete ashtu si i intereson shtetit,sepse pronari u be aleat i pushtetareve dhe do beje ashtu sic duan
pushtetaret.Facebook nuk eshte ekzakt media e pavarur,por eshte rrjet social.(Social Network)
Faqe interneti qe jane te specializuara per dhenie lajmesh dhe video si Panorama,Koha Jone Shqiptarja,Youtube, etj ato jane media
Kurse Facebook nuk eshte media eshte rrjet social i ngjashem shume me forumin shqiptar.
Forumi shqiptar nuk eshte media,eshte rrjet social.Facebook dhe Forumi shqiptar jane te mbeshtetura vetem ne
postimet e anetareve.

[goldian]

keto mediat qe japin lajmet Flash duhet te kene nje staf me te pergatitur e jo ashtu rroma per toma
per rastin ne lezhe mbreme marrin emrin e gjejne ne fb dhe e postojne ndersa ai Person nuk ka te beje fare me ngarjen .
ketu ku jam une kle drejte ta cosh ne gjyq median ne shqiperi se di si funksionon po te te nxjerrin si Person me precedent penal pa qene eshte dicka e pakuptimte

[mCmAl]

Nje pordhe ben nje i huaj, dhe neper gazeta dalin 100 versione perkthimi nese pordha mbante ere PS apo PD

Me sakte, perkthimet ne pergjithesi lene per te deshiruar. Eshte art me vete te deshifrosh google translate ne disa raste...