ROBERT FROST
Larg, andej!
Tani unė jashtė shėtit
Shkretėtirės Botė,
Dhe kėpucėt dhe ēorapet
Nuk mė lėndojnė.
Unė lashė pas vetes
Miq tė mirė nė qytet.
Le tė dėnden prej verės
Dhe palosen pėrdhe.
Mos mendo unė ika
Pėr shėtitjen nė darkė
Si Adami dhe Eva
Kur dilnin nė Park.
Mitin harroje.
Atje s'ka asnjė qė
unė tė dal me
ose ai me mua tė dalė.
As kam gabuar
Teksa unė vėrej
Duke kėnduar:
"Unė kam-kėrcyer-andej!"
Dhe mund tė kthehem
Nė mbetem i pakėnaqur
Me ēfarė mėsova
Nga tė qėnėt i vdekur.
O ZEMĖRMIRĖ, DĖGJO TI
O zemėrmirė, dėgjo ti
Rrėfimin e tė dashurit tėnd;
Njė burrė e mbyt pikėllimi
Kur miqtė si bėjnė vend.
Atėhere ka pėr tė kuptuar
Miqtė qė janė tė rremė
Dhe thėngjij tė mbuluar
Fjalėt qė ata lėshojnė.
Por njė pranė tij
Do tė lėvizė lehtė
Dhe lehtė do ti jepet atij
Nė rrugėt e dashurisė.
Dora e tij ėshtė poshtė
Gjinjve tė saj qark tė lėmuar;
Kėshtu ai qė pati brengė
Do ketė pėr tu qetėsuar.
Lotė, lotė padobi
Lotė, lotė padobi, qė nuk e di se ē'thonė,
Lotė prej ndonjė thellėsie dėshpėrimi hyjnor
Rritur nė zemėr, dhe mbledhur nė sy,
Qė shohin fushat e gėzuara tė vjeshtės,
Dhe mendojnė pėr ditėt qė vanė.
Tė kthjellėt sa rrezja e parė vezulluese mbi varkė,
Qė sjell miqtė tanė lart nga bota tjetėr,
Tė trishtė sa i fundmi pėrskuqur mbi tė parin
Qė fundoset me gjithė ē'duam pragut matanė;
Aq tė trishta, aq tė kthjellta, ditėt qė vanė.
Ah, tė trishta e tė huaja si agimzinjve tė verės
Cicėrima mė e parė e zogjve tė pėrgjumur
Pėr veshė pajetė, kur ndėr sytė pajetė
Kapaku ngadalė hap njė cep qė regėtin;
Aq tė trishta, aq tė huaja, ditėt qė vanė.
Tė shtrenjta sa puthjet e kujtimit mbas vdekjes,
Dhe tė ėmbla si tė meitit zbukuruar dergjur
Nė buzė qė janė pėr tė tjerė; tė thella sa dashuria,
Tė thella sa dashuria e parė, dhe tė egra sa s'ka;
O Vdekje nė Jetė, ditėt qė shkuan dhe vanė!
SONNET 39
Eja, gjumė! O gjumė, nyje e sigurt e paqtimit
Vend i freskėt pėr mendjen, balsam i trishtimit,
Pasuria e burrit tė varfėr, lirim i tė burgosurit,
Gjykatės i paanshėm midis tė lartit dhe tė varfėrit;
Me mburojė tė papėrshkueshme nga tufa mė mbro
E kėtyre shigjetave tė egra qė Dėshpėrimi mė fluturoi:
Bėj ē'mund e nė mua tė tilla luftra njerėzore ndalo;
Njė haraē tė mirė do tė paguaj sikur tė bėsh kėsisoj.
Mė merr nė nėnkresa tė lėmuara, shtrat tė dashur,
Njė dhomė tė shurdhėr ndaj zhurmave, tė verbėr ndaj dritės,
Njė kurorė trėndafilash dhe njė kokė tė lodhur:
Dhe nėse kėto gjėra, porsa tė nisin pėr sė mbari,
Mos e luaj lutjen tėnde tė rėndė, mbi mua pllakosur,
Mė i gjallueshėm se gjetiu, shikoj tė Yjeve pasqyrim.
UOLT UITMAN
O Kapedan!
Imi Kapedan!
shkruar mbas vrasjes sė Presidentit tė USA Lincoln nė 1865
O Kapedan! imi Kapedan! udhėtimi ynė i tmerrshėm ka mbaruar,
Anija pėrballoi ēdo shkatėrrim, ēmimi qė kėrkuam ėshtė fituar,
Porti ėshtė afėr, kėmbanat dėgjoj, njerėzit tė gjithė ngazėllejnė,
Ndėrsa sytė ndjekin bashin qėndrestar, anija ogurzezė dhe e marrė;
Por O zemėr! zemėr! zemėr!
O kullim pikash tė kuqe pėrgjakur,
Atje nė kuvertė ku imi Kapedan dergjet,
Rėnė i ftohtė dhe i vdekur.
O Kapedan! imi kapedan! ngrihu dhe dėgjo kėmbanat;
Ngrihu - pėr ju flamuri u shpalos - pėr ju ushtojnė burizanėt,
Pėr ju buqetat dhe kordelet bėhen kurorė - pėr supe turma njerėzore
Pėr ju thėrrasin ata, masa djaloshare, fytyrat e paduruara kthejnė;
Kėtu Kapedan! atė i shtrenjtė!
Kjo dorė nėn kokėn tuaj!
Ėshtė ndonjė ėndėrr kjo mbi kuvertė,
Ju ratė i ftohtė dhe i vdekur.
Imi Kapedan nuk pėrgjigjet, buzėt e tij tė zbehta dhe tė palėvizshme,
Ati im nuk e ndjen dorėn time, ai s'ka mė puls por as dėshirė,
Anija u ankorua shėndoshė e mirė, lundrimi i saj ka sosur dhe mbaruar,
Nga udhėtimi i tmerrshėm anija fitimtare hyn me qėllim tė fituar;
Ngazėllehuni O brigje, dhe bini O kėmbana!
Por unė mes pikėllimit ēapitur,
Eci kuvertės ku imi Kapedan dergjet,
Rėnė i ftohtė dhe i vdekur.
bili99 (30-05-2018)
HENRI WADSWORTH LONGFELLOW
Shtetrrethimi
Madhėrisht, trishtueshėm
Sjell tė sajin hidhėrim
Kėmbana e shtetrrethimit
Qė nis bie me kumbim.
Mbulo thėngjijtė,
dhe shuaj dritėn pastaj;
puna vjen me mengjesin
pushimin me natėn e ndaj.
Errėsira rritet nė dritare
Dhe zjarri ėshtė tulatur
tingujt shuhen mes qetėsisė
Gjithė hapat mė skanė zgjatur.
Ska zėra nėpėr dhoma
ska tinguj nė sallon!
Gjumi dhe harrimi
Pėrmbi gjithēka sundon!
Libri ėshtė pėrfunduar
Dhe mbyllur, si dita njėlloj
dhe dora qė e shkruajti
shtrirė e largoi.
Tymi rrit trillimet;
tė harruara shtrirė;
si thėngjinjtė nėn hi,
aty mbaruar dhe nxirrė.
Kėngėt zhyten nė qetėsi
Historia ėshtė thėnė
Dritaret janė pis i zi
Dhe vatra ėshtė e ftohtė.
Errėt e mė errėt
hijet e zeza vazhdojnė
Gjumi dhe harrimi
pėrmbi gjithēka sundojnė.
Vetmuar
Prej miturisė s'kam qėnė
Si tė tjerė qenė; s'jam ndjerė
Porsi sherret; s'thashė buzburo
Zjarrmit prej kroi ēfarėdo.
Atij burimi s'kam gjerbur
Trishtimin; s'mundja pėr tė zgjuar
zemrėn njėlloj tė gėzuar;
Ē'doja, e doja vetmuar.
Atėhere nė mituri, nė agim
Tė jetės stuhi - njė vizatim
Mbushur dėng me mirė e keq
Fshehtėsi qė pas m'u qep:
Prej rrėkesė, a shatrivanit,
Prej gurit tė kuq tė malit,
Prej diellit meje rrethuar
Nė ngjyrė vjeshte praruar,
Prej tė qiellit vetėtimė
Qė sa s'mė fshiku nė fluturim,
Prej gjėmimit nė shtrėngatėn,
Ajo re qė mori trajtėn
(Kur ē'mbet Qiellit vrenjėsi)
E djallit nė sytė e mij.
Jonathan Swift (1667-1745)
Njė Elegji Satirike nė Vdekjen e njė Gjenerali tė Famshėm Sėvoni
Hirėsia e tij! e pamundur! vdekje pati!
I moshuar ishte, kishte zėnė shtratin!
Si mundi ai luftėtar i fuqishėm tė bjerė?
Dhe sa palavdi, si plot tė tjerė!
Mirė, derisa ai ka shkuar, ē'rėndėsi ka si,
Trompa e fundit buēitėse mund ta zgjojė tani:
Dhe, besomėni, ndėrsa zhurma forcohet,
Ai do dėshirojė tė flerė pak e do zgjohet.
A ka mundėsi vėrtet tė jetė aq plak
Sa gazetat na vunė nė merak?
Dy tridhjeta, unė mendoj, ėshtė goxha;
Si s'gjeti kohė tė vdiste mė pėrpara.
Kėsaj bote ai si shumė i rėndoi;
E dogji qiririn e tij e shkrumbėzoi;
Dhe kjo arsye, ca njerėz cyt,
Se ai la mbrapa njė tė madh (...)
Vėr re varrimin e tij tė shikosh,
As psherėtima tė sė vesė, as lotė jetimėsh,
Mėsuar pėr aq kohė ēdo zemėr tė ēpojė,
Ndiq pėrparimin e karrocės qė nė varr do ta ēojė.
Po ēke me tė, ndonjė mik i tij mund tė thotė,
Ai i kishte ato ndere kur rronte mbi tokė.
Vėrtet pėr hesap tė tij si mburravec,
Ai i pėrfshiu ato para se tė vdesė.
Ejani kėtej, tė gjithė ju kokėbosha,
Ju flluska qė ju nxjerin mbretėrit nga fryma;
Ju qė plluskoni nga ti shkojė shtetit rryma,
Ejani kėtej, shikoni ē'ju ofron e ardhmja.
Mburrja le tė mėsojė nga kjo vėrejtje,
Se shume kujtojnė se kushdo bėhet Dukė;
Gjithė nderet e tij tė xhvatura u flakėn,
Ju kthyen pisllėkut prej nga njėherė erdhėn.
Majėsor
Hijet e natės shpejt u rrėzuan,
Ndėrsa mes fshatit malor kaluan,
Njė i ri, po ēan, nė akull e borė,
Me njė flamur me stemė tė paparė.
Majėsor!
Balli i zbardhur, sytė nė zgavra,
I shkreptijnė si prej millit shpata,
Dhe si bri argjėndi buēet
Tingulli i gjuhės qė ai flet,
Majėsor!
Nė shtėpi tė lumtura pa dritė
Vatrėn qė feks ngroh e shndrit;
Lart, akujt mahnitshėm prarojnė,
Dhe del buzėsh qė rrėnkojnė,
Majėsor!
"Mos kalo grykės" tė vjetrit thanė:
"Terri sjell mbi kokė shtrėngatė,
Lumi gjėmues ėshtė i thellė e i gjėrė!
Por fort ai zėbri jep pėrgjigje,
Majėsor!
"Oh qėndro!" ka thėnė vasha "pushim,
Shplodhe kokėn e lodhur mbi gjoksin tim!"
Njė lot i rri nė syrin e kaltėr me shkėlqim,
Por pėrsėri ai pėrgjigjet, me psherėtimė,
Majėsor!
"Kujdes nė shpatin e pishave tė thara!
"Kujdes nga orteku, llahtara!"
E fundit kjo natėn e mirė malsori,
Njė zė jehon, larg pėrmbi lartėsi,
Majėsor!
Nė agim kur qielli u platit
E tė unjtit murgj tė Shėn Bernardit
Mėngjesoren janė duke lutur,
Njė zė kėlthet pėrmes ajrit tė tromaksur,
Majėsor!
Njė shtegtar, besnikėt gjurmuan,
Gjysėm varrosur nė borė e dalluan,
Duke shtrėnguar akoma nė akullin dorė
Atė flamur me stemė tė paparė,
Majėsor!
Mes muzgut tė ftohtė tė murmė,
I pajetė, por i bukur ai ėshtė shtrirė ,
Dhe prej qiellit, qartė e lart
Njė zė shket, si yll qė zbret,
Majėsor!
Dita e fluturave kaltroshe
Ėshtė dita e fluturave kaltroshe kėtu nė prag-verim
Nga kėto petėza qiellore tėposhtė si shqotė tek tuten
Ka mė shumė ngjyrė tė patrazuar nė flatrim
Se lulet do shfaqin ditė me radhė nė s'nguten.
Por kėto s'janė lule qė fluturojnė e aq por kėndojnė:
Dhe tani mbasi kanė ngarė jashtė prej qejfit
Ato ngucen gjithkund nėpėr erė pranė e pranė
Atje ku porsa kanė qarkuar livadhet e Prillit.
Pėrmendur nga e pira nė njė ditė pranvere
"Jeta nė Botė ėshtė veēse njė endėrr e madhe;
E unė nuk do ta prish atė me asnjė punė a merak."
Me tė thėnė, dhe i dehur isha gjithė ditėn,
Shtrirė pafuqi nė verandėn para derės time.
Kur u pėrmenda, kapsllita sytė nė barin nė kopsht;
Njė zog i vetmuar ishte duke kėnduar mes luleve.
Pyeta vetveten, dita ka qėnė e lagėsht a e mirė?
Flladi i Pranverės po ja theshte zogut tė mangos.
Lėvizur nga kėnga e tij shpejt fillova tė dėshiroj,
Dhe meqė vera ishte atje mbusha kupėn time.
Ēmendurisht duke kėnduar prita qė hėna tė dalė;
Kur kėnga ime pat mbaruar, gjithė ndjenjat e mia vanė.
Nga "Historia e Gjergj Kastriotit, tė mbiquajturit Skėnderbe, Mbret i Shqipėrisė"
Deri mė sot pse kot tė qėmotshimit kanė lėvduar
Monumentet e tyre tė lashta prej fisnikėsh tė fuqishėm
Dhe Heronjsh tė vjetėr, tė cilėt botėn kanė trembur
Me bėmat e tyre tė mėdha, duke mbushur veshė fėmijėsh?
Kush pyet pėr mrekullinė e mburrjeve tė tyre tė famshme,
Vlerėson shtatoret e tyre, tė madhin e tyre Koloseum,
Piramidat e tyre gjigante, tė cilat qiellin kėrcėnojnė.
Shquani njėrin, tė cilin vitet e prunė tek shkėlqimi,
I barabartė me mė tė madhin e kėsilloj madhorėsh:
I madh pėr nga emri, i madh nga fuqia dhe pushteti,
Qė i vlerėsohet njė triumfim i qartė heroizmash.
Ndėshkimin e Turqve, dhe murtajės tė pafeve,
Aktin tėnd, O Skėnderbe, ky libėr rrėfen.
bili99 (10-12-2017)
Zyra e shenjtė
Veten brenda vetes i jap bekim
Me emrin, Katharsis-Purgativ.
Unė, qė braktisa rrugėt e tė ligave
Tė mbaja gramatikėn e poetėve,
Ta shpija nga mejhana nė bordell
Mendjen e tė menēurit Aristotel,
Qė poetėt mos bien nė gabim
Po i bėj vetes kėtė shpjegim:
Ē'ka po mė dalin tani prej buzėve
Janė pėrvojė e bredharakėve.
Tė hysh nė parajasė, tė shkosh nė ferr,
Ji mjeran apo gjithėtmerr
Njėri duhet tė ulė me mirėkuptim
Dėshirat qė s'kanė kufizim.
Pėr kėdo tė lindur mistik
Danten s'e kap nė asnjė pikė,
Qė sigurt nga qoshe oxhakut, i lejuar,
Rreziqe tė tejskajshme tė papranuara,
Si ai qė gjen kėnaqsi nė tryezėn e shtruar
Tė pakėndshmen duke vlerėsuar.
Tė vendosė jetėn njėri me gjykim tė shėndoshė
Si mund tė dėshtojė qė tė jetė i fortė?
Por unė s'mundem tė futem nė atė llogari
Si njė nė mes tė mumjeve shoqėri-
Me atė qė nxit atė tė bėhet gjykatės i paqit
I kotėsive tė damave tė tij tė qejfit
Ndėrsa ata ngushėllojnė atė kur ai hingėllin
Me thekėt Kėlte qėndisur me flori-
Ose ai qė esėll gjithė ditėn
I fut njė ankesė kur luan lojėn-
Ose ai qė bėn arnen e leckamanėve
Te milionerėt e Kopshtit tė Lajthive
Por turivarur mbas kreshmės sė shenjtėruar
Rrėfen sa pagan ka pas jetuar-
Ose ai qė kapelėn e tij copėton
As i maltuar as i kryqėzuar s'rron
Por ju shfaq tė gjithėve sa keq veshur i rri
E tija Kastiliane kortezi-
Ose ai qė e do Mjeshtrin e tij nė amshim-
Ose ai qė pi pintėn (gotėn)e tij me frikėsim-
Ose ai qė njėherė rehat nė shtrat
Pa Jesus Krishtin pa kokė mbi shtat
Dhe pėrpiqet aq shumė pėr ne tė gjejė
Punėt e Eskilit tė humbura ngaherė.
Por gjithė kėta burra qė po kujtoj
Si tub shkarkues klika e tyre mė shndėrroj.
Qė ata tė ėndėrrojnė endrrat e tyre endėrrimtare
Unė marr avujt e tyre fėlliqsore
Se unė po bėj kėto gjėra pėr ata
Nėpėrmjet tė cilave kurorėn time humba
Ato gjėra pėr tė cilat Gjyshja Kishė
Mė la tė veēuar nė llucė
Qė tė lehtėsoj ndrojtjen e vėrrės sė tyre,
Ve nė punė zyrėn time Katharsise.
E skuqura ime i le ata tė bardhė si leshtė:
Pėrmes meje ata pastrojnė zorrėn e trashė.
T'ju gjendem gjithė mumjeve njėlloj si tė parit
Unė sillem njėlloj si kryefamullitari
Dhe pėr ēdo shėrbyese, shurdhe dhe nervoze,
Unė bėj tė njėjtin lloj shėrbese.
Po kur dalloj pa u befasuar
Nė sytė e saj bukurinė e hijesuar ,
"Mos guxo" e tė ėmblės virgjėreshė
I pėrgjigjet korruptivja ime "mundesh".
Kudo qoftė kur piqemi nė publik
Ajo kurrė s'duket se mendon aēik;
Natėn kur ngjitur ajo bie nė shtrat
Dhe ndjen dorėn time mes kofshėve ta kap
Dashnore e vogėl vishet nė dritė
E njeh atė flakė tė butė qė quhet dėshirė.
Po Gjitarja vendos nėn ndalim
Pėrdorimin e Pėrbindshit tim
Po shpirti i ngritur gjithmonė kėrleshet
Me shėrbėtorėt e panumurt tė Gjitares
As munden gjithmonė ata tė shkurtohen
Nga pėrbuzja e tij tė tatohen.
Ashtu sė largu unė kthehem tė dalloj
Zvarritjen e asaj turme turli lloj,
Atyre shpirtrave qė urrejnė forcėn qė imi ka
Kalitur nė shkollėn e Akuinasit plak.
Ku ata janė kruspullosur, ngjethur dhe lutur
Unė qėndroj, i vetėndėshkuar, i patrembur,
I vetėm pa miq dhe pėrkrahės,
Moskokėēarės sa skeleti i harengės,
I paepur sa kreshtat e malit tė majės
Ku unė shkreptij brirė si tė drerit nė ajėr.
Ata si kur u takuam kanė pėr tė vazhduar
Pasqyrat e bilancit pėr tė barazuar.
Ndonse mund tė punojnė deri nė varr
Shpirtin tim kurrė s'kanė pėr ta marrė
As shpirtin tim me ta nuk e njėhėsoj
Derisa Mahamanvantara tė mbarojė:
Dhe sikurse ata nga dera e tyre mė pėrzunė
Shpirti im do ti pėrzejė ata pėrgjithmonė.
Truri
Truri ėshtė mė i gjėrė se qielli,
Sepse, puthiti ata anė e kėnd,
Njėri tjetrin do tė pėrfshijnė
Shpenguar, dhe pėr ty ka vend.
Truri ėshtė mė i thellė se deti,
Sepse mblidhi ata, kaltrin mė kaltrin,
Njėri tjetrin do tė thithi,
Si sfyngjerėt, tufat bėjnė.
Truri ka rėndėsi njėlloj me Zotin,
Sepse, peshoji ata, grimė pėr grimė,
Dhe ata do kenė ndryshim, nė paēin
Sa rrokjet nė tingėllimė.
"Si tė kthehem nga ajo djerrinė qė nuk e njoh"
Luce Irigaray
Ēfarė ai i pat thėnė gruas sė parė...............menjėherė mbas gostie
ata ja hodhėn atij ngapas..........................varrimit tė gruas sė dytė:
Unė nuk besoj nė udhėtimin..................................Kushdo mendon
se nėse shkojnė shumė larg...............ata do tė shėllėren nė ndonjė
rrėzė, njė vend ku dielli........................................tret tutje mjegullėn.
Unė besoj nė vėmendjen.................................Harabeli shpupurues
zėvendėson trishtilat............rreth (grazhdit) nė mbaskopshtin tim,
gargulli detyron..................................... njė qukapik qė dhjamė qet.
As papagalli jeshil....................................fluturim ithi rėnė nė Brazil.
Nėse shpatorja rilind...........................nė tufa nuk mė shpėton dot,
lulet e tropikut nė verė,...........trėndafilat mbas gardhit nė vjeshtė,
as ishujt me diell,.....................................as Mikelanxheloja s'mund.
Sa e vecante forma e poezise se fundit!
D D,
nese do te dije, a mundesh te na tregosh pak me shume mbi kete forme, kush e ka perdorur per here te pare, pse vargjet i kane pikat ne mes te tyre.
Po e nis nga fundi. Pikat i kam shtuar une, ne origjinal eshte boshllek por fundi i rreshtave eshte i drejte (i njejte si fillimi). Pra mendoje si nje shenje te vleres absulte me disa fjale ne fillim mesin bosh dhe disa ne fund.
Prej ketu mund te themi se poezia i takon formave te hapura apo sic i quajme rendon vargjeve te lira; me tej ajo eshte nje poezi vizuale, sepse autori na e tregon edhe me pamjen (pervec fjaleve) se jeta ka nje fillim dhe nje fund. Te tilla mund te gjesh me te gjitha format e natyres (bile dhe une postova nje te tille). Jane perdorur nga shekulli i 17 me forma keshtjellash etj. Nuk mendoj se kjo vjershe shkon me tej tek poezia konkrete, qe jane te shekullit qe shkoi.
Sa per fillimet e poezise se hapur veshtire te thuhet, por te pakten qe ne Biblen e King James-it vihen re tek perkthyesit e saj te jete perdorur te detyruar nga struktura.
Nuk mendoj se kjo vjershe shkon me tej tek poezia konkrete, qe jane te shekullit qe shkoi.
A me shpjegon pak me tej ne lidhje me kete gje (kur te gjesh kohe)!
lexo tek 365 edhe nje
wrong verb
Bufi dhe Macja
Bufi dhe Macja dolėn nė det
Me njė anije tė bukur ngjyrė bizele,
Ata morrėn mjaltė ca, dhe bollėk me para
Lidhur nė tufa kartmonedhash pesėpaundshe.
Bufi shikonte lart pėrmbi yje,
Dhe kėndonte me njė mandolinė,
" Oh e mrekullueshmja Mace, O Mace, e dashura ime,
Sa Mace e bukur qė je,
Qė je,
Qė je!
Sa Mace e bukur qė je!"
Macja i tha Bufit, "Ju zog i hijshėm!
Kur kėndoni aq ėmbėl magjepsės!
Oh le tė martohemi! mė le mos vonohemi:
Por si do tja bėjmė punės sė unazės?"
Ata lundruan nė det, pėr njė vit e njė ditė,
Pėr nė tokėn ku riteshin bambung
Dhe atje njė gic me paruke rrinte nė dru
Me njė unazė nė fund tė feēkės si trung,
Feēkės si trung,
Feēkės si trung,
Me njė unazė nė fund tė feēkės si trung.
"I dashur Gic, a ke dėshirė tė shesėsh pėr njė shilingė
Unazėn tėnde?" Tha Gici, "Po"-nė.
Kėshtu ata e morrėn atė, dhe u martuan me tė gdhirė
Nga Gjeldeti qė banonte nė kodėrinė.
Ata drekosėn me llokma, dhe me thela ftoi,
Qė i hėngrėn me ndihmėn e furklugės;
Dhe dorė pėr dorė, anės nė njė rėrė,
Ata vallėzuan nėn dritėn e hėnės,
Hėnės,
Hėnės,
Ata vallėzuan nėn dritėn e hėnės.
Regullat e Postimit
Pėrgjigju Duke Cituar
Krijoni Kontakt