Shqiti, o shqiti ato buzė larg
Shqiti, o shqiti ato buzė larg,
qė aq ėmbėlsisht kryen mashtrimin;
Dhe ato sy, tė ditės muzg,
Drita qė udhėrrėfyen keq agimin!
Por puthjet time silli sėrish,
Silli sėrish;
Ngjitje dashurie, por ngjitur mė kot,
Ngjitur mė kot!
Kur ne u ndamė tė dy
Kur ne u ndamė tė dy
Nė heshtje tė lotuar,
Zemėrthyer ashtu
Vite pėr t'u larguar,
Gardhe me ftohje dhe paturpėsin',
Puthjen tėnde si acarri;
Ēiltėrisht ajo orė i prin
Orės sė brengės tani.
Porsi vesėn e mėngjesit
Qė rrjedh freskėt vetullės time-
E marr shėnjė tė paralajmėrimit
Tė asaj qė ndiej tashmė.
Tė gjitha betimet ke shkelur,
Nami yt qė s'ka rėndėsi:
Ta dėgjova emrin tė folur,
Dhe ndava njė ndjenjė turpi.
Ata e folėn para meje,
Kėmbanė zie pėr veshin ashtu;
Erdhi e mė pushtoi njė rrėnqethje-
Ē'pėsove i dashur kėshtu?
Ata s'e dinė qė e njoh atė,
E njoh shumė mirė dhe s'gaboj:
Gjatė, gjatė do pendohem pėr tė,
Shumė e vajtueshme ta pranoj.
Nė fshehtėsi jemi takuar-
Nė heshtje brengosur,
Zemra jote ka harruar,
Shpirti yt ka plagosur.
Sikur ta takoj atė,
Mbas kaq vitesh larguar,
Si duhet ta pėrshėndes atė?
Nė heshtje tė lotuar.
XXIV
Qetėsisht ajo po krehėn,
Krehėn flokėt e saj tė lėshuar,
Qetėsisht dhe hirshėm,
Me njė melodi tė malluar.
Dielli ėshtė ndėr gjethet e shelgjeve
Dhe mbi barin me lara,
Ende ajo krehėn flokėt e lėshuar
Me pasqyrėn pėrpara.
Tė lutem ty, ndalo tė krehurin,
Tė krehurin e flokėve tėnd lėshuar,
Se unė nxurra tė magjepsurin
Nėn njė melodi tė malluar.
Qė e bėn si pėr atė qė je dashuruar
Ndenjur dhe ikur qėkur,
Aq mirė, me njė melodi tė malluar
Dhe aq shumė e shkujdesur.
Piktura hollandeze
Simon Danzi pėrsėri u kthye nė shtėpi,
Nga lundrimi pėrreth tok me piratet e tij;
Ai pėrcėlloi nė Spanjė mjekrėn e Mbretit,
Grabiti Kryepeshkopin e Haenit
Dhe e shiti atė nė Algjeri.
Nė shtėpinė e tij anės Meise, me ēati me tjegulla,
Ku gjelat e motit fluturojnė sipėr nė ajėr,
Atje ka kupa argjendi nė lloje tė lashta
Grabitur nga manastire e kėshtjella, dhe stiva
Me sixhade tė buta askund parė.
Nė kopshtin i tij tė tulipaneve anė qytetit
Duke soditur njė lumė tė plogėshtuar,
Me kėsulėn Moere mbuluar prej mantelit,
Kapedani i vjetėr i detit, i shėndetshėm dhe zeshkan
Shėtit me sy hapur duke ėndėrruar.
Buzėqesh nėn mustaqet thinjoshe
Sa herė i mendon Spanjės Mbretin;
Dhe tulipanet e anuar i duken koka Turqsh,
Dhe kopshtarin e qetė qė punon nė kopsht
E shndėrron nė Kryepeshkopin e Haenit.
Mullinjtė me erė tutje vijqiellės
Varur nė peisazhet prej pėlhure
Pėr tė janė kėshtjella nė brigjet e Spanjės
Me roje mustaqellinj pranė vendrojės
Megjithėse ky ėshtė lumi Meise.
Por kur shirat e dimrit fillojnė e bien
Ai rri ulur dhe tymoset nga pishtaret e flakėruar
Dhe plaku i farit tė detit vjen
Mjekėrcjap, thinjosh, mė dysh mjekrėn
E me unaza pėrmbi duar.
Ata rrinė ulur atje hijes dhe shkėlqimit
Nė zjarrin vezullues tė natės sė dimrit
Pamje prej ngjyrave dhe trajtimit
Njėlloj si tė Rembrandit tė Rinit
Mes gjysėm errėsirės e gjysėm ndriēimit.
Ata flasin pėr ndėrmarrjet e humbura a tė fituara
Dhe biseda e tyre ėshtė po e njėjta gjithmonė
Ndėrkohė qė pijnė verė tė kuqe nga Tarragona
Marrė prej qilareve tė plot Donėve nga Spanja
Nė takėme manastiresh qė flakėrojnė.
I shqetėsuar ndėrkohė me hapa tė rėndė
Ai ecėn poshtė e lart dhomės sė pritjes
Porsi njė anije qė heq spirancėn zvarrė
Qė batohet mes ngritjes e rrėzimit nė rrymė,
Dhe shkul zinxhirin e spirancės.
Zėra tė panjohur prej larg dhe prej kėtu
Tinguj nga era dhe nga deti tinguj
E thėrasin dhe i pėshpėrijnė rrėzė veshit mu,
Simon Danz! Pėrse qėndron ti kėtu?
Eja jashtė dhe ec mbas meje!
Kėshtu ai mendon qė pėrsėri tė dalė detit
Pėr njė lundrim mė shumė tok me piratėt e tij
Ti pėrcėllojė nė Spanjė mjekrėn e Mbretit
Tė zerė rob njė tjetėr Kryepeshkop tė Haenit
Dhe ta shesė atė nė Algjeri.
Anabel Li
Kjo ndodhi vite e vite mė parė shkuar,
Nė njė mbretėri anė deti,
Ku njė vashėzė jetonte nė e patėt njohur
Me ermin Anabel Li;
Dhe kjo vashėzė jetonte veē me njė mendim
Tė mė dashuronte dhe unė tja ktheja me dashuri.
Unė isha fėmijė dhe ajo ishte fėmijė,
Nė kėtė mbretėri anė deti;
Por ne duheshim me njė dashuri mė tė madhe se ēdo dashuri-
Unė dhe imja Anabel Li;
Me njė dashuri qė dhe sarafėt krahshkruar tė parajsės
Na lakmonin atė dhe mua.
Dhe kjo ishte arsyeja qė, kohė mė parė,
Nė kėtė mbretėri anė deti,
Njė erė shfryu jashtė prej njė reje, duke ftohur
Bukuroshen time Anabel Li;
Kėshtu njė i afėrm i saj prej tė lartit mbėrriti
Dhe e groposi atė larg meje,
E mbylli atė nė njė varr
Nė kėtė mbretėri anė deti.
Ėngjėjt, aspak tė gėzuar nė parajsė
U zilepsėn me atė dhe mua-
Po!- kjo ishte arsyeja
(burrat tok e dinė, Nė kėtė mbretėri anė deti)
Qė era u shfaq prej resė natėn,
Pėr tė ftohur dhe vrarė timen Anabel Li.
Por dashuria jonė ishte mė e fuqishme se dashuria
E atyre qė ishin mė tė rritur se ne-
Dhe fort mė tė mėnēur se ne-
Dhe as ėngjėjt pėrmbi tek parajsa,
As demonėt poshtė nėndet,
Nuk munden kurrė tė shkėpusin shpirtin tim prej shpirtit
Tė bukuroshes Anabel Li.
Pėr kėtė Hėnė qė kurrė s'ndrit pa mė sjellė ėndrra
Nga bukuroshja Anabel Li;
Edhe yjet mė s'ndriēojnė por unė ndiej sytė e shkėlqyera
Tė bukuroshes Anabel Li;
Kėshtu, gjithė nata rrjedh, unė shtrihem pėrtokė anės
Tė shtrenjtės time, tė shtrenjtės time, jetės sime dhe nuses,
Nė atė varr atje anė deti,
Nė varrin e saj anė detit qė ushtin.
Kėngėnata e Harlemit
Eja,
Le tė endemi natės sė bashku
Duke kėnduar.
Tė dashuroj.
Nėpėr
Tė Harlemit pullaza
Hėna ėshtė praruar.
Qielli i natės ėshtė i kaltėr.
Yjet janė pika tė mėdha
vese tė artė.
Poshtė nė rrugė
Njė bandė po luan.
Tė dashuroj.
Eja,
Le tė endemi natės sė bashku
Duke kėnduar.
DANTE GABRIEL ROSSETTI
Dritė e beftė
Unė kam qėnė kėtu mė parė,
Por kur e si nuk mund tė flas :
E njoh barin nė pragderė,
Aromėn e ėmbėl tunduese,
Tingullin e drithėruar, dritat bregut tek deti.
Ti ke qėnė imja mė parė,-
Sa kohė mė parė ndoshta nuk e kujtoj:
Por pikėrisht si dallėndyshja pėrpjetė
Qafa jote u kthye njėlloj,
Disa vello ranė, - tė gjitha i njihja motmoti.
Ka qėnė kėshtu mė parė?
Dhe s'mundet koha e tillė tė fluturojė nė shtjella
Pėrsėri me jetėt tona dashurinė tonė tė ringrejė
Pavarsisht nga vdekja,
Dhe ditėt dhe netėt tė ngjizin dhe njė herė kėnaqsi?
Filozofia e dashurisė
Burimet me lumin mpleksen,
Dhe lumenjtė me Oqeanin,
Erėrat Qiellore pėrjetė treten
Me tė ėmblin mallėngjim;
Asgjė nė botė nuk vetmon:
Ēdo gjė sipas njė ligji nga hyj
Njė shpirti mplekset kur takon.
Pse jo unė me ty?
Shikoj malet lart puthin Qiellin
Dhe dallgėt njėra tjetrėn shtrėngojnė;
Asnjė motėrze lule nuk ja falim
Kur ajo pėrbuz vėllanė;
Dhe rrezearti tokėn mbėrthen
Dhe dritėhėna detin puthi;
Gjithė kjo ėmbėlsi sa vlen
Nėse mua nuk mė puth ti?
Shtegtari i dėshiruar
I
Kur e dashura mė betohet pėr besnikėri,
Unė e besoj, ndonse e di qė rrugė i jep gėnjeshtrės,
Qė ajo tė mė marrė pėr ndonjė axhami,
Tė parrahur me farkėritė e rreme tė botės.
Kėshtu mendoj i krekosur se ajo mė kujton riosh.
Ndonėse vetė e di se mė shkoi e viteve rini,
I dhuroj buzėqeshje gjuhės sė saj fjalėshbosh,
Tė metat e pamjes ndėr tė ligat e dashurisė gjejnė qetėsi.
Por pėrse thotė e dashura ime se ėshtė e re?
Dhe pse nuk thotė qė unė jam i moshuar?
O, shprehia me e mirė e dashurisė ėshtė gjuha qetėsuese,
Dhe mosha, nė dashuri, dėshiron vitet pėr mos i treguar.
Prandaj unė do gėnjej tė dashurėn, dhe e dashura po ashtu,
Pėrderisa tė metat tona nė dashuri mbyten kėshtu.
II
Dy dashuri unė kam, prehjeje dhe dėshpėrimi,
Qė si dy shpirtra ngado mė kėshillojnė;
Ėngjėlli im i mirė ėshtė njė burrė plot ndershmėri,
Shpirti im i keq njė grua ngjyrosur nxirrė.
Tė mė fitojė shpejt nė ferr, femra ime e keqe
E tundon ėngjėllin tim tė ndershėm nė mua siē di,
Dhe mund tė shndėrojė shėnjtin tim nė dreq,
Tek i bie pas dlirėsisė sė tij me kryeneēėsi.
Dhe nėse ėngjėlli im kthehet nė djallush,
Dyshoj nė mundem, tė mos e them menjėherė:
Se janė tok nė mua, tok dhe te ēdokush,
Mendoj njė ėngjėll pėr tjetrin ėshtė ferr;
Tė vėretetėn nuk e di, por jetoj me dyshimin,
Pėrderisa ėngjėlli im i keq flak jashtė tė mirin.
III
S'mundet retorika qiellore e syve tė rrallė,
Kundėr tė cilėve bota nuk mund tė japė mendim,
Tė bindė zemrėn time nė kėtė dėshmi tė rremė?
Betime pėr atė shkelje qė si takon dėnim.
I njė gruaje i pabesė; por tė vėrtetėn do nxjerr nė shesh,
Duke qėnė ajo perėndeshė, asaj nuk i bėra pabesi:
Betimet time ishin tokėsore, pėr njė dashuri qiejsh;
Hijeshia e saj e dhėnė me tepri tek unė gjithēka poshtėroi.
Betimi im ishte frymė, dhe fryma avull ngriti;
Pastaj, dielli i drejtė, qė nė kėtė tokė rrezaton,
E avulloi kėtė betim; qė tek ajo mbriti:
Nė qoftė i shkelur, atėhere tek unė faj mos kėrko.
Nėse ėshtė shkelur prej meje, cili budalla nuk di aq
Tė shkelė mbi betimet, tė fitojė njė parajsė?
IV
E ėmbla Kitera, ulur pranė njė gure
Me Adonisin e ri, tė dashur, tė freskėt mes tė blertės,
Ju vėrdallos ēunakut me pamje fort tė dėshiruare,
Pamje qė kush s'mund ta shohė veē bukuroshit tė perėndeshės.
Ajo i rrėfeu atij tregime ti kėnaqtė veshin;
Ajo i shfaqte atij dashamirėsi ti joshte syrin;
Tė fitojė zemrėn e tij, kėtu dhe atje gishtat e saj e preknin,--
Prekje aq tė buta qė pushtojnė dlirėsinė.
Por ndėrsa mosha e papjekur e pėlqen llastimin,
E ai s'pranon tė marrė blatimin e kushtuar,
Preja njomzake nuk do ta prekė karemin,
Por qesh dhe lot sa herė me bujari i ėshtė dhuruar:
Atėhere ajo shtriqet nė shpinė, e mira perėndeshė, ti japė shkak:
Ai ngrihet dhe vrapon larg, ah, budalla se ke hak!
V
Nėse dashuria mė bėn tė pabesė, si tė betohem pėr dashuri?
Jo kurrė betimi s'mund tė mbahet, nėse mė i bukuri s'jep fjalėn:
Ndonėse vetes i dola e pabesė, pėr tė do vėrtetoj nė vazhdimėsi;
Ato mendime, tek unė si lisat, pėr tė si shelgjet varen.
Shqyrto pjerrėsinė e gjetheve tė tij, dhe sytė e rallė ver bast,
Ku gjithė ato kėnaqsi gjallojnė qė vetėm arti i kupton.
Nėse dituria ėshtė masa, tė njohėsh atė tė tepėron mjaft;
E stėrvitur mirė ėshtė ajo gjuhė qė mirė atė lavdėron;
Fund e krye torollak ai shpirt qė e shikon atė pa u mrekulluar;
Pėr mua ėshtė mburrje, qė pėlqej pjesė tė atij trupi:
Sytė e rrallė tė Jovit si drita, zėri i tij pėr tė gjėmim tmerruar,
Qė, s'ka prirje tė zėmėrohet, ėshtė muzikė dhe ngroh si zjarri .
Qiellor sa ti je, oh aq gabim tė mos dashurosh,
Tė kėndosh lėvdata qiellore me tė tillė gjuhė tokėsorėsh.
VI
Dielli mezi mundi tė thajė mėngjesin e vesuar,
Dhe kopeja mezi shkoi pėr hije nė vathė,
Kur Kitera, e gjitha nė dashuri lėshuar,
Njė verandė tė dėshirueshme pėr Adonisin ka bėrė
Nėn njė shelg lotues rritur anė njė pėrroi,
Njė pėrrua ku Adonisi freskonte mėrzinė:
E nxehtė ishte dita, mė keq se dukej ajo pėrvėloi
Pėr afrimin e tij, qė shpesh atje ndodhte.
Nė mesditė ai erdhi, dhe hodhi mantelin pa zor,
Dhe qėndroi krejt i ēveshur nė buzė tė pėrroit tė blertė:
Dielli shikonte nė tokė me syrin madhėshtor,
Por jo aq i dėshiruar sa mbretėresha atė.
Ai, pikasi atė, u zhyt brenda, prej ku qėndronte:
"O Jove", bėzani ajo, " pse tė mos isha rrėke!"
VII
E mirė ėshtė dashuria ime, por jo mė e mirė se ndryshimi;
E shtruar si njė pėllumb, por as e vėrtetė as besnike;
Me e shndritshme se xhami, por, po ashtu e thyeshme si xhami;
Mė e butė se llaku, por, si hekuri ze ndryshk:
Njė zambak i zbehtė, me damask lyer atė tė hijeshojė,
As mė e mira, por as mė e rrema atė s'mund tė shfytyrojė.
Buzėt e saj me timet sa shpesh ajo ka bashkuar,
Midis ēdo puthje betime pėr dashurinė e vėrtetė ajo pėrgjėron!
Sa shumė pėrralla tė mė bėjė qejfin ajo ka trilluar,
Duke tmerruar dashurinė time, humbja qė vjen mė frikėson!
Por dhe nė mes tė gjithė kundėrshtimeve tė saj tė kthjellta,
Besimi i saj, betimet e saj, lotėt e saj, dhe gjithēka ishin shaka.
Ajo digjej me dashuri, si kashta me zjarrin dhe flakėn;
Ajo dogji dashurinė, aq shpejt sa zjarri pėrpin kashtėn;
Ajo kufizonte dashurinė, por po ajo prishte kufijtė;
Ajo urdhėronte dashuria tė zgjasė, por ajo binte nė kthesė.
Ishte kjo njė dashnore, apo njė epshore sido?
Keq nė rastin mė tė mirė, sido qė e pėrsosur askund.
VIII
Nėse muzika dhe poezia e ėmbėl u pranua,
Sipas gjasave, tė jenė si motra me vėllanė,
Atėhere dashuria duhet tė jetė e madhe ndėr tė dhe mua,
Sepse ai dashuron njėrėn, dhe tjetrėn unė.
Ulur me tė ėshtė dashur, prekjet qiellore
Pėrmbi bakllama rrėmbejnė ndjenjat njerėzore;
Veshje pėr mua, tekat e thella tė tė cilave
Ndėrsa, ja kalojnė tė gjithave, s'duan mbrojtje.
Aq e dashur tė dėgjosh zėrin e ėmbėl tingėllues
Qė bakllamaja e Febusit, perėndisė tė muzikės, bėn;
Dhe unė nė kėnaqsi tė thellė e gjitha jam zhytur
Kur si kurrkush nė kėngė ai kushtohet.
Njė zot ėshtė zot pėr tė dy, si poetėt shprehen;
Njė fisnik i do tė dy, dhe tė dy nė tė mbeten.
IX
I kthjellėt ishte mėngjesi kur perėndesha e dashurisė,
Mė e zbehur nga pikėllimi se pėllumbi i saj qumėsht i bardhė,
Pėr hatėr tė Adonit, njė djaloshi krenar dhe tė egėr;
Zuri vendin e saj pėrmbi njė brez nė kodrinė:
Nė mesditė Adoni erdhi me bri dhe kope langorėsh;
Ajo, perėndesha mendjelehtė, me mė shumė dashuri se zoti ka bekuar,
Ndalonte djalin tė kalonte matanė atyre cektinash:
"Njėherė" tha ajo, "pashė njė djalosh tė ėmbėl tė mirė
Kėtu nė kėto shkurre tė thella - plagosur nga ariu,
Thellė nė kofshė, njė pamje pėr mėshirė!
Shiko, nė kofshėn time," i tha ajo, "plaga ishte kėtu."
Ajo tregoi tė sajėn: ai pa mė shumė se njė tė plagosur,
Dhe i turpėruar ja mbathi, dhe e la atė vetėm tė vrerosur.
X
Trėndafil i dashur, lule e mirė, pambarim kėputur, shpejt hirnosur,
Kėputur qė burbuqe, dhe hirnosur gjatė pranverės!
Perlė e shkėlqyer lindjeje, dreqi ta marrė, tamam hijezuar!
Krijesė e mirė, vrarė aq shpejt nga thumbi i mprehtė i vdekjes!
Si njė kumbull e gjelbėr qė varet nė njė pemė,
Dhe bie, prej erės, pėrpara se duhet tė bjerė.
Unė qaj pėr tė, dhe arsye jo nuk kam;
Pėrse kėshtu mė le nė boshllėk me dėshirėn tėnde :
Dhe pėr mė shumė se sa t'u luta me pėrgjėrim;
Pėr ēfarė u pėrgjėrova asgjė s'morra prej teje :
O po, mik i dashur, unė i fala pėrgjėrim pėr tė,
Pakėnaqsia jote kėshtu u trashėgua tek unė.
XI
Venusi, me Adonisin riosh ulur pranė vetes
Nėn hijen e njė mėrsinė, filloi ti bėnte hojna:
Ajo i tha vogėlushit si e provoi atė zoti Mars.
Dhe sa ai ra mbi tė, ashtu pėr atė ajo ra.
"Ja kėshtu" tha ajo, "zoti i luftės mė pėrqafoi",
Dhe pastaj ajo e mbėrtheu Adonis ndėr krahė;
"Ja kėshtu" tha ajo "zoti i luftrave me ēveshi,"
Pėr djalin joshjen e dashur duhet tė pėrdorė;
"Ja kėshtu", tha ajo, "ai nga buzėt mė mbėrtheu",
Dhe me buzėt e saj tek tė tijat provoi atė mbėrthim:
Dhe sa ajo morri frymė, ai andej kėrceu,
Dhe nuk e morri domethėnien e saj e as kėnaqsinė.
Ah, ta kisha zonjėn time nė kėtė gji,
Tė mė puthė dhe shtrėngojė derisa unė t'ja mbathi!
XII
Mosha e ankesave me rininė s'mund tė rrojnė tok:
Rinia ėshtė plot kėnaqsira, pleqėria plot me kujdes;
Rinia si agim vere, pleqėria si i dimrit mot;
Rinia si guxim vere, pleqėria si dimri gollomesh.
Rinia ėshtė plot me sport, pleqėria s'merr dot frymė;
Rinia ėshtė e shkathėt, pleqėria ėshtė e kėputur;
Rinia ėshtė e nxehtė dhe e fortė, pleqėria e dobėt dhe e ftohtė;
Rinia ėshtė e egėr dhe pleqėria ėshtė e zbutur.
Pleqėri; Tė urrej ty; rini, tė adhuroj;
O, e dashura ime, e dashura ime ėshtė e re!
Pleqėri, tė shpėrfill ty: O, bari i ėmbėl, harbo,
Pėr mendimin tim mė kėshtu mos qėndro.
XIII
Bukuria ėshtė njė mall i kotė i dyshimtė;
Njė llustėr shkėlquese qė papritur hirnoset;
Njė lule qė vdes kur ēel burbuqen e parė;
Njė qelq i brishtė qė sapo thyhet;
Njė mall i dyshimtė, njė llustėr, njė qelq, njė lule,
Humbet, venitet, thyhet, vdes brenda njė ore.
Dhe si mallrat e humbur rallė a kurrė tė gjetura,
Si llustrėn e hirnosur qė s'ka fėrkim ta rikthejė,
Si lulet e vdekura qė dergjen pėrtokė tė fishkura,
Si qelqin e thyer s'ka ngjitės qė ta ringrejė,
Kėshtu ceni i bukurisė sė njėrit humbet nė pambarim,
Pa pyetur pėr ilaēe, tualet, dhimbje dhe ēmim.
XIV
Natėn e mirė, pushim tė qetė. Ah, dhe pas mos mė jakė:
Ajo urdhėroi natėn e mirė dhe qetėsinė ma largoi;
Dhe mė lajthiti mua nė dhomėn e veshur pėr merak,
Tė shqyrtonte nė dyshimet e mia mė rrėnoi.
"Lamtumirė" tha ajo, "dhe eja nesėr nė agim".
Ta le mirė unė s'mund, se u ngopa me pikėllim.
Nė ndarjen me mua ajo embėlsisht buzėqeshi,
Me pėrbuzje a miqėsi, unė patjetėr e gjej:
Mund tė jetė, se ajo kėnaqet tė bėjė shaka nė largimin tim,
Mund tė jetė, pėrsėri tė mė bėjė tė sorollatem andej:
"Sorollatem" njė fjalė pėr hije si unė vetė,
Qė dhimbjen mban, por thesarin.s'mund ta prekė.
XV
Zot, si sytė e mij hedhin vėshtrime nė lindje!
Zemra ime fajėson orėn; mėngjezi agoi
Pėrmend ēdo shqisė lėvizėsė qė ishte nė prehje.
S'mund ti besoj fuqisė tė syve tė mij,
Ndėrsa Filomela rri dhe kėndon, unė rri dhe bėj shėnja,
Dhe uroj kėngėt e saj tė tingėllojnė si lauresha;
Ndėrsa ajo pėrshėndeti ditėn me kėngėn qė tha,
Dhe hoqi larg natėn e errėt endrrazymtė:
Natės ashtu mbėshtjellė, nėn bukuroshen time vrojtova;
Zemra ka shpresėn e saj, dhe sytė pamjen qė dėshirojnė;
Pikėllimi u kthye nė ngushėllim, ngushėllim pėrzier me pikėllim;
Se pėrse, ajo psherėtiu dhe me urdhėroi tė vija nė agim.
Kur isha me tė, nata kalonte shumė shpejt;
Por tani minuta ju janė shtuar orėve;
Tė mė tėrbojė mua tani, ēdo minutė duket njė muaj;
Dhe jo pėr mua, dielli shkėlqen tju ndihmojė luleve!
Mbushu natė, piskat ditė, ditė e mirė, prej natės huazuar:
Shkurtoju, natė, e sotmja, dhe shtri veten e nesėrme shpenguar..
Dashuria e parė
Jo s'kisha ndjerė mė parė
Si dashuribeftė ėmbla.
Fytyrė ēelta lulmirė
Mė vodhi zemrėn me gjithēka.
Faqja m'u zbeh, vdekse zbehja
Kėmbėt s'deshėn tė ecnin mė,
Kur ajo pa ēfarė kisha
Jeta dhe unė argjil u bė.
Pastaj gjaku vrulltas faqeve
Krej seē mė qorroi sytė.
Rreth pemėve dhe shkurreve
Mu duk mesnatė nė mesditė.
Nuk mund tė shihja asnjė send
Fjalė prej syve seē fillova.
Qė folėn telash porsi akord
Tek digjej mes gjakut zemra.
Janė lulet zgjedhja e dimrit
E shtrati i dashurisė borė
Mė ka dėgjuar tė pėshpėrit
Por dashurinė s'do t'a njohė.
S'pashė mė t'ėmbėl fytyrė
Se ajo qė u pėrballa
Zemra mbas e la folenė
Dhe kthim jo mė nuk ka.
Regullat e Postimit
Pėrgjigju Duke Cituar
Krijoni Kontakt