Përkthime nga D.D.

[Diabolis]

Shkoni
Shkoni, këngët e mia, kërkoni lavdinë tuaj prej rinisë
dhe prej padurimit,
Bridhni midis dashnorëve në përsosmëri mënjanë.
Kërkoni përherë të qëndroni në dritën e mundimit të Sofokliut
Dhe merni plagë prej saj me gëzim.

[Diabolis]

Caj Çi

Petale bien në burim,
ngjyrëportokalli gjethetrëndafili,
Okra e tyre kapet në gur.

[Diabolis]

Në një stacion metroje
Pamja e atyre fytyrave në grumbullim;
Petale në të lagurin, të ziun degëzim.

[Diabolis]

Ezra Pound

Alba

Aq e freskët sa të zbehtat gjethe të njoma
të lules lotët e vajzës
Ajo ngjitet mbas meje në agim.

[Diabolis]

Shtegu i pashkelur

Dy shtigje ndanin pyllit të verdhë,
Sa keq që s'mund ti merrja tok
Dhe një shtegtar të isha, gjatë
Njërin kqyra sa hanin sytë
Deri ku çante trung më trung;

Pastaj tjetrin mora, për më drejt
A mbase doja më mirë,
Bari që kish mbirë të shkelej;
Ndonse për të dalë përtej
Duhej vërtet e njëjta kohë.

Në mëngjes tok njëlloj, përdhe
Mbi gjethe hap s'kishte shkelur,
Oh, njërin s'mora atëhere!
E dija shtegun ku nxirrte,
Dyshoja në kthimin dikur.

Do ta them me psherëtimë
Diku vite që prej tani:
Dy shtigje ndanin pyllit, dhe unë-
Mora të shkelurin më rallë,
Dhe ky është gjithë ndryshimi.

[liliella]

faleminderit shume per ee cummings ajo poema me ato gocat (molly millie, may) eshte nje nga me te pelqyerat.

[Diabolis]

Gjitha të përkora

Djalli, në dhomën time nën çati
Këtë mëngjez erdhi të më vizitojë
Dhe u përpoq fort të zhbirojë ai,
Kur tha: "Unë dëshiroj të mësoj,

Përmbi gjithë gjërat e bukura
Që e bëjnë atë veçmas tërheqëse
Përmbi sendet e zeza dhe të trëndafilta
Që kompozojnë trupin e saj magjepsës,

Kush është më i dashuri." - Oh shpirti im!
I gjegjesh drejt Djallit të urryer:
"Se gjithçka e saj më është diktim
Nuk mund të ketë një të pëlqyer.

Gjithçka me drithëron, ndaj shpërfilla
Për ndonjë të veçantë më joshëse
Ajo vjen trullosëse si Aurora
Dhe si Nata është ngushëlluese.

Harmoni nga më të madhërishmet,
Që qeveris bukuritë e atij trupi,
Ndaj asnjë analizë nuk mundet
Të verë re ëmbëlsinë e çdo akordi.

O metamorfozë mistike
Gjithë ndijimet time treten në një!
Fryma e saj krijim muzike
Kurse zëri i saj aromë u bë!

[Diabolis]

Rubai 47

Verë rubin në brokë e libri me divanë
E gjysëm buke që më mbajnë xhanë
Pastaj në rrënoja rrimë ti dhe unë
Më e dashur kjo se ç'kanë ca Sulltanë.

[Diabolis]

Detyra e Brigadës së Lehtë

Gjysmat një trup, gjysmat një trup,
Gjysmat një trup përpara,
Të gjithë në luginën e Vdekjes
Kalëruan të gjashtqind.
"Përpara, Birgadë e Lehtë!
Armët mbush!" ai tha:
Në luginën e Vdekjes
Kalëruan të gjashtëqind.

"Përpara, Brigadë e Lehtë!"
Pati atje një burrë të friksuar?
Jo sidoqë ushtari dinte
Dikush është verbuar:
E tyrja të mos i kthehen përgjigjes,
E tyrja të mos gjykojnë përse,
E tyrja vetëm e bëj dhe vdes.
Në luginën e Vdekjes
Kalëruan të gjashtëqind.

Topa në të djathtë të tyre,
Topa në të majtë të tyre,
Topa përpara tyre
Breshëruan dhe gjëmuan;
Stuhishëm mbi ta gjuajte dhe bombardim,
Guximshëm ata kalëruan dhe mirë,
Në nofullat e Vdekjes,
Në gojën Skëterrë
Kalëruan të gjashtëqind.

Shkreptinin të gjitha shpatat e tyre zhveshur,
Shkreptinin ndërsa ata silleshin në ajër,
Duke shpatuar topçinjtë atje,
Duke sulmuar një ushtri, ndërsa
Gjithë bota është habitur;
Zhytur në tymin e baterisë
Drejt përmes vijës që çanë;
Kozakë dhe Rusë
Lëkundur nga goditje shpate
Coptuar dhe këputur.
Pastaj ata mbrapsh kalëruan, por jo
Jo të gjashtëqind.

Topa në të djathtë të tyre,
Topa në të majtë të tyre,
Topa mbrapa tyre
Breshëruan dhe gjëmuan;
Stuhishëm mbi ta me gjuajtje dhe bombardim,
Ndërsa kuaj dhe heronj ranë,
Ata që luftuan aq mirë
Ranë mes nofullave të Vdekjes,
Mbrapsh prej gojës Skëterrë,
Gjithë ç'mbeti prej tyre,
Mbeti nga të gjashtëqind.

Kur mundet që lavdia e tyre të bjerë?
O çfarë sulmi të egër që bënë!
Gjithë bota u habit.
Nderim detyrës që ata bënë!
Nderim Brigadës së Lehtë,
Madhështorë të gjashtëqind!

[Diabolis]

Detet

Ndiej se barka ime,
është goditur, atje thellë në fund,
nga një gjë e madhe!
Dhe asgjë
s'ndodhi! Asgjë ... Qetesi ... Valë ...
-Asgjë s'ndodhi? A ndodhi gjithçka,
dhe gjendemi ne, qetësisht, në të renë?