Kryepeshkopi Anastas reagon pas shpifjeve te Kristo Frasherit ne media

[nojre]

sa mire e ke shkruar edhe vete ....." provoje t'i mesosh nje gjashtedhjete e ca vjecari t'i mesosh nje gjuhe te huaj, sa rezultat do te kesh. Sigurisht qe di por nuk e flet rrjedhshem dhe sakte, prandaj perdoret perkthimi, apo dhe keshtu nuk pranohet...."

ate pra po them edhe une meqe eshte dhe ne moshe te kaluar dhe misjonin e tij e kreu te iki ne vendin e tij. nuk e ftuam neve por erdhi dhe e zuri vendin, nuk di ndonje leter apo kerkese ne drejtim te tij qe aman hajde se ne pa ty sbejme dot, ju caktua nje detyre qe erdhi , pastaj beri nje lufte te papare qe zuri vendin qe ka sot, dhe ne fillim eshte shprehur zoteria e tij ........ sa te ringrejme kishen autoqefale se pastaj une do te largohem........ . se di kush je dhe si e ke emrin, por do te doja qe ne krye te ishte nje kryepeshkop qe te jete dhe me kombesi shqiptare, qe ta ndjej neper deje gjakun e shqipetarit, te arbrit, te ilireve, te pellazgeve.

se dhe me muslimanet, po ta vesh re duan edhe ata ekstremistat e rinj qe kane dale qe na ka plasur perçja rruges ...... etj, kundra jam por ata po mbahen fort dhe besoj se do ja dalin qe ne krye te jete musliman shqiptar dhe jo nga keta shqiptaret e rinj qe u kane bere lavazh truri ne Arabi, Iran ... apo gjetke.

ne jemi komb vital dhe skemi pse te durojme te huajt, jemi aq vital sa kudo qe shkojme jemi te paret si per mire edhe per keq ta pranojme, dhe kjo mor ti shoku tregon VITALITET, e pra boll duruam turqit, boll me grekun qe i mbeshtetem dhe luftuam per ata ne revolucionin e tyre, dhe shiko si ta shperblejne .......

ca epri duan ata pisat, qe djemte tani luftuan per ata kundra turkut dhe ja tani na detyrojne ti themi turkut vella, ky pra eshte greku, na ka bere vella me turkun


turp, turp turp, dhe vete greku ne vend te na perkrahi dhe te jete en anen tone eshte bera vella me serbet, qe jane te ardhur ne ballkan, por qe do ja shikoje hajrin dhe serbit ai ne vitet qe vijne kur ti hyje ne mes te Athines bashke me Rusin, po dale se koha i tregon te vertetat. keshtu qe dhe ketij Cacit do i dalin mos ki merak, sot eshte ai neser do iki nga kjo bote, dhe zoti do e gjykoje.

me kot mundohet Caci te jete Kryepeshkop i gjithe shqiptareve , por smund te behet,sepse nuk e duam.
NONAME edhe i kulluar te ishte ai, dele e urte e perendise, qelibar te ishte ne sdo e pranonim ose me sakte sdo mundi kurre te jete Kryepeshkop i gjithe shqiptareve se s`eshte bashkekombas Shqiptar.

njeriu i mire , i ditur, i urte, i paster, i kulluar .... etc , kur e shikon nje rast te tille largohet dhe ja hap rrugen nje tjetri qe ploteson keto kushtet.


prandaj eshte kjo shprehja e duhur per Temen qe po flasim....

Mëmëdhe quhet toka, ku më ka lerë koka.

[neokastra]

sa mire e ke shkruar edhe vete ....." provoje t'i mesosh nje gjashtedhjete e ca vjecari t'i mesosh nje gjuhe te huaj, sa rezultat do te kesh. Sigurisht qe di por nuk e flet rrjedhshem dhe sakte, prandaj perdoret perkthimi, apo dhe keshtu nuk pranohet...."

ate pra po them edhe une meqe eshte dhe ne moshe te kaluar dhe misjonin e tij e kreu te iki ne vendin e tij. nuk e ftuam neve por erdhi dhe e zuri vendin, nuk di ndonje leter apo kerkese ne drejtim te tij qe aman hajde se ne pa ty sbejme dot, ju caktua nje detyre qe erdhi , pastaj beri nje lufte te papare qe zuri vendin qe ka sot, dhe ne fillim eshte shprehur zoteria e tij ........ sa te ringrejme kishen autoqefale se pastaj une do te largohem........ . se di kush je dhe si e ke emrin, por do te doja qe ne krye te ishte nje kryepeshkop qe te jete dhe me kombesi shqiptare, qe ta ndjej neper deje gjakun e shqipetarit, te arbrit, te ilireve, te pellazgeve.

se dhe me muslimanet, po ta vesh re duan edhe ata ekstremistat e rinj qe kane dale qe na ka plasur perçja rruges ...... etj, kundra jam por ata po mbahen fort dhe besoj se do ja dalin qe ne krye te jete musliman shqiptar dhe jo nga keta shqiptaret e rinj qe u kane bere lavazh truri ne Arabi, Iran ... apo gjetke.

ne jemi komb vital dhe skemi pse te durojme te huajt, jemi aq vital sa kudo qe shkojme jemi te paret si per mire edhe per keq ta pranojme, dhe kjo mor ti shoku tregon VITALITET, e pra boll duruam turqit, boll me grekun qe i mbeshtetem dhe luftuam per ata ne revolucionin e tyre, dhe shiko si ta shperblejne .......

ca epri duan ata pisat, qe djemte tani luftuan per ata kundra turkut dhe ja tani na detyrojne ti themi turkut vella, ky pra eshte greku, na ka bere vella me turkun


turp, turp turp, dhe vete greku ne vend te na perkrahi dhe te jete en anen tone eshte bera vella me serbet, qe jane te ardhur ne ballkan, por qe do ja shikoje hajrin dhe serbit ai ne vitet qe vijne kur ti hyje ne mes te Athines bashke me Rusin, po dale se koha i tregon te vertetat. keshtu qe dhe ketij Cacit do i dalin mos ki merak, sot eshte ai neser do iki nga kjo bote, dhe zoti do e gjykoje.

me kot mundohet Caci te jete Kryepeshkop i gjithe shqiptareve , por smund te behet,sepse nuk e duam.
NONAME edhe i kulluar te ishte ai, dele e urte e perendise, qelibar te ishte ne sdo e pranonim ose me sakte sdo mundi kurre te jete Kryepeshkop i gjithe shqiptareve se s`eshte bashkekombas Shqiptar.

njeriu i mire , i ditur, i urte, i paster, i kulluar .... etc , kur e shikon nje rast te tille largohet dhe ja hap rrugen nje tjetri qe ploteson keto kushtet.


prandaj eshte kjo shprehja e duhur per Temen qe po flasim....

Mëmëdhe quhet toka, ku më ka lerë koka.

Ja ti je nje qe kerkon te rritesh ne besim pa qene brenda kishes. Nje njeri i cili ndjek vetem ate cka i serviret jashte Kishes normal qe do t'i shohe ne kendveshtrimin e atij mjedisi. Perseri insistoj e para mos i ngaterro ceshtjet e besimit me politiken, sepse dihet qe politika ka deshire te jete teokraci dhe per kete nuk do te humbe asnje rast per ta siguruar, se dyti te pakten flasim nese mundesh per besimin.
Nuk te takon as ty e as mua meqe njohim vuajtjet e shkaktuara nga turqit e nje shekulli me pare e me larg ndaj nesh dhe te mos i quajme vellezer keta te sotmit nese te tjeret ia kane pare dobine. Ne nuk kemi fuqi ne kete pike sado realiste te jemi. Por qe kur flitet per besim gjerat shihen ndryshe dhe ka gjithmone dicka tjeter qe predikohet dhe zbatohet. Behu pjese aktive e komunitetit te krishtere dhe do ta kuptosh qarte dhe pastaj mund te te perligjen te gjitha qendrimet, por duke thene jam dhe nuk je praktikant nuk mund ta mbrosh ate qe kerkon ta mbrosh, sepse faktikisht nuk je pjese dhe cdo kush mund te te mbylle gojen vetem duke te thene se cfare pjese e Ungjillit u lexua kete te djele. Nuk mendoj se dikush qe nuk ka zakon te shkoje cdo te djele ne kishe te dije edhe Ungjillin e dites.
Keshtu te gjitha ato qe thua mbeten te tuat sepse ti nuk ke provuar te jesh mes ketij komuniteti dhe te ndihesh njehere njesh me ta per te bere diferencen me vone.
Vete fole nga greku te turku, nga i krishteri tek percja dhe perfundimi ngelet qe ishte thjesht nje stuhi mendimesh por kaq pa argumentuar nga brenda kishes se si i ndajne te krishteret qe shkojne ne kisha keto mendime te tuat kaq te komplikuara, qe jane edhe me te thjeshta vetem po te shkosh ne kishe.

[ilia spiro]

Deklaratë e Rinisë Orthodhokse të Tiranës
kundër akuzave dhe shpifjeve ndaj Kishës dhe Kryepeshkopit Anastas

Ne, të rinjtë orthodhoksë të Tiranës, shprehim solidarizimin tonë në mbrojtje të Kishës Orthodhokse Autoqefalë të Shqipërisë dhe Kryepeshkopit Anastas, duke kundërshtuar sulmet dashakeqe dhe akuzat e pavërteta që janë publikuar ditët e fundit në media.

Habitemi se si disa njerëz publikë që na kanë mësuar historinë e vendit tonë, shfaqen kaq sipërfaqësorë me realitetin e këtyre 20 viteve të Kishës Orthodhokse, duke u përpjekur të hedhin baltë mbi Kryebariun tonë shpirtëror që përcjell dashuri, paqe dhe na frymëzon në çdo veprimtari. Përpjekja për të nëpërkëmbur emrin dhe personalitetin e Kryepeshkopit Anastas dhe Kishës në përgjithësi, është një akt i shëmtuar dhe i dështuar që jo vetëm na zhgënjen, por na kujton të kaluarën e hidhur komuniste dhe ateiste, e cila censuronte lirinë dhe të vërtetën.

Ne jemi dëshmitarë okularë të ringritjes së Kishës dhe zhvillimit të jashtëzakonshëm të saj, e njohim, duke e përjetuar nga afër ndihmën dhe kontributin shumë të çmuar të Kryepeshkopit, i cili i ka qëndruar pranë në çdo moment komunitetit dhe veçanërisht rinisë orthodhokse.

Ndonëse mes shumë sfidave dhe vështirësive, Ai na ka dhënë mundësi të organizojmë aktivitete në qendrat rinore në të katër cepat e Shqipërisë, ka dhënë kontributin e tij shpirtëror dhe financiar në aktivitete të larmishme dhe veprimtari shpirtërore, sociale, edukative, kulturore, sportive etj, të cilat nuk i kemi parë dhe nuk i kemi provuar në mjediset e tjera. Ai na ka dhënë mundësi të njohim më shumë besimin, Krishtin dhe njëri-tjetrin, na ka mësuar të ndihmojmë të varfrit dhe të kryejmë vepra bamirëse, të vizitojmë të sëmurët dhe të burgosurit, të japim dashuri aty ku ajo nuk ekziston...Vepra dhe puna e Tij janë një model i pakrahasueshëm për të ardhmen e Kishës dhe për ne brezin e ri.

Në fund të kësaj deklarate, ne kërkojmë të ndalet fushata e akuzave dhe shpifjeve dhe shprehim gatishmërinë të dëshmojmë të vërtetën dhe ta mbrojmë atë, në emër të dashurisë për Perëndinë dhe njerëzit që e përfaqësojnë atë me dinjitet.


Rinia Orthodhokse e Tiranës

Tiranë, nëntor 2010

[nojre]

e shoh qe te eshte bere Lavazh truri mo Ilia ose je dhe ti nga keta "grekët" e shqiperise, keshtu qe sado te te flas une ty apo dhe ti mua sdo biem kurre dakort, keshtu qe koha do i tregoje fytyren te gjitheve, historia do i permendi per mire ose per keq, keshtu qe dhe ky Kryepeshkopi jone do e zeri vendin e tij, por te garantoje per nje gje, kurre sdo permendet per mire, ta thashe edhe dje, more po me i kulluari te jete, me qelibari, sikur te kete rene sot nga qielli, po ta perseris edhe sot, nuk eshte dhe sdo jete kurre i mirë per kombin tonë, sepse eshte me kombesi GREKE. po ta shkruaj te zezën mbi te bardhe. ai ben mire te vazhdoj jeten e tij, ti perkushtohet zotit dhe ku di une se cfare ka deshire por jo ne Shqiperi, kaq e thjeshte eshte. ashtu sic nuk permendet NOLI i madh KOAKSH sot por qe ja permend historia e cila eshte ajo qe bejme ne shkolla neve, rinia e te gjitha feve, ashtu do ndodhi edhe me kete zoterine qe kemi, do e harroje pluhuri i historise sepse smundemi ne kombi shqiptar te ngreme ne piedestal nje kryepeshkop grek. Kaq mo Like ( shkurtim shqip i emrit tend, ta them per afrimitet jo per fyerje, eshte me dashamirësi) kisha une, kjo eshte rrjedha logjike e analizes qe beje une ne lidhje me kete Kryepeshkop qe kemi sot, dhe ai Kryepeshkop qe do vij pas ketij duhet te jete me kombesi shqiptare se perndryshe me vjen keq ta them por do jemi nje minoritet fetar brenda Ortodoksizmit

besoj se me kupton llogjiken e arsyetimit tim, qe nuk eshte vetem llogjika ime individuale por eshte e te gjithe atyre qe kane gjak shqiptari.

tani me argumento te kunderten meqe me thua se skam argumenta.

te lutem me kundersto me fakte.

[nojre]

Komiteti për Mbrojtjen e Kishës Autoqefale Ortodokse Shqiptare

Petrit Bidoshi, kryetar i Komitetit për Mbrojtjen e Autoqefalisë Ortodokse Shqiptare nga vitet 1992-1998, flet për "Gazeta Shqiptare" për detajet e ditës 2 gusht të vitit 1992, atëherë kur Hirësia e tij, peshkop Janullatosi mori drejtimin e Kishës Ortodokse Shqiptare. Sipas tij, situata për pak sa nuk shkoi në rrahje me grushte në mes të kishës. Ai tregon se kundërshtarët e Janullatosit në kishë nuk ishte 'një grusht njerëzish', por shumica e besimtarëve. Bidoshi thotë se Janullatosi u kurorëzua në hotel Tirana dhe jo në Kishë. Ai flet për ndryshimin e qëndrimit të drejtuesit të Kishës Autoqefale Ortodokse shqiptare të Bostonit, At Artur Liolinit, pasardhësit direkt të Nolit. Sipas tij, në këtë ndryshim qëndrimi ka ndikuar edhe ana materiale.
Zoti Bidoshi, ju ishit i pranishëm në ceremoninë fetare të kurorëzimit të Janullatosit si kryepeshkop i Shqipërisë më 2 gusht të 1992. Si ishte ajo ditë për ju?
Rastësisht e morën vesh që po ndodh diçka në kishë dhe shkojmë atje. Shohim që kishe kishte shumë grekë të ardhur nga Greqia. Në mesin e shqiptarëve ishte dhe deputeti Uran Butka, i komisionit parlamentar që merrej me çështjet e besimeve fetare, por nuk ishte aktiv, ai kishte ardhur për të parë. Ndërkohë, ne besimtarët e tjerë po prisnim të shihnim se çfarë do të ndodhte. Në një moment, dy njerëz të nderuar, anëtar të Komitetit për Mbrojtjen e Autoqefalisë, doktor Vokopola dhe profesor Nasho Bezhani, që të dy nga Durrësi, hynë në ajodhimë dhe i shpjegojnë Janullatosit se nuk mund të zgjidhej kryepeshkop, pasi ia ndalonte neni 16 i statutit të Kishës, miratuar në 1929. Ata i folën frëngjisht Janullatosit. Ata dolën të qeshur pas shtatë minutash dhe më thanë se ai nuk e dinte këtë gjë, dhe se nuk do të pranonte që të zgjidhej. Në fakt, shpreha habi për këtë, prandaj kërkuam një njeri që fliste greqisht. Nga njerëzit në kishë doli një profesor, Thoma Çomorra dhe një kompozitor nga Tirana. U thashë që të rrinë afër Janullatosit dhe njerëzve të tij, që të marrin vesh se çfarë po ndodhte, se dinakërisë greke nuk i dihej. Del Janullatosi nga ajodhima dhe grekët e duartrokitën, kur papritur pas 2-3 minutash fillon ceremonia për ta zgjedhur kryepeshkop. Rregulli ishte që të thoshim anaksios, nëse kryepeshkopi nuk ishte i dëshiruar për besimtarët, dhe ne ashtu thamë, tre herë, në këtë pikë, ceremonia duhesh anuluar. Por, grekët filluan të këndojnë këngë greke dhe ne nga ana jonë filluam të këndojmë këngë patriotike, deri edhe himnin e flamurit e kënduam.
Por nga ana tjetër pretendohet se kundërshtarët kanë qenë pak veta, madje kanë akuzuar se kanë qenë edhe myslimanët që e kanë prishur ceremoninë?
Nuk është e vërtetë që ishim një grup njerëzish. Ne ishim shumica dërrmuese të pranishëm në kishë. Madje në një moment, si për të treguar se ishim të vendosur, u kapën të gjithë përkrahu ndërsa këndonim. Atëherë ishte ende gjallë patriotizmi, nuk është si sot, që nuk ka patriotizëm fare. Ndërsa një djalë i gjatë nga familja Zaharia, po rrinte me shpinë, prapa krahëve të mi. I thashë që të kthehej, por ai më tha se do të ruaj se këtyre grekëve nuk i dihet. Situata u acarua shumë. Në një moment një prift grek, mbështetës i Janullatosit, vjen nga ana e djathë, pikërisht te litarët ndarës. Ai e tërhoqi nga krahu një besimtar, një djalë i ri, por ai me atë dorë që kishte nofullave dhe e hodhi tej te grekët. Nuk u bë më përplasje. Në vazhdonim të këndonim këngë patriotike, ata nuk këndonin më, zëri i tyre u shua. Ndërsa ishte kjo situatë, vjen njëri e na thotë që Janullatosi nuk është në kishë. Ai kishte ikur, grekët e morën vesh këtë gjë dhe filluan të ikin një e nga një nga kisha. Ndërsa ata iknin ne vazhdonim t'i këndonim këngët tona m'u afër veshëve të tyre. Në këtë mënyrë kurorëzimi nuk u bë në kishë, por në hotel "Tirana", atje ku ai kishte ftuar grekë dhe shqiptarë mbështetës të tij.
Besimtarët që mbështesin autoqefalin kanë vënë re se pas marrjes së drejtimit të Kishës Orto-dokse nga ana e Janullatosit është hequr fotoja e Fan Nolit nga ambientet e saj. Cila është e vërteta?
Në kishën e Bostonit, At Artur Liolini ka një pikturë të bukur të Fan Nolit. Një kopje e saj gjendej dhe në kishën e Tiranës. Dy ditë pas ardhjes së Janullatosit, ajo pikturë u hoq nga vendi kryesor që zinte. Kur shkova njëherë në kishë i pyeta priftërinjtë se ku e keni pikturën, kur më treguan se e kishin vendosur në një dhomë të vogël, 'mirë që nuk e keni vënë në VC'.
Besimtarët ortodoksë shqiptarë kanë pasur gjatë gjithë kohës një pikë referimi mjaft të vyer për të ardhmen e tyre, siç është Kisha Ortodokse Autoqefale e Bostonit, kishë e ngritur nga Fan Noli, që e vazhdon më tej At Artur Liolini. Pse nuk e bëri ringritjen e ortodoksisë kjo kishë?
At Artur Liolini kur erdhi në Shqipëri na tha njëherë në hotel "Dajti", "kini kujdes mos të vijë ndonjë klerin grek, ata janë të poshtër dhe do të gjeni belanë me ta". Kur isha në kishën e tij në Boston, i thashë se pse nuk erdhe ti të ngrije kishat tona dhe ortodoksinë shqiptare. Ai më tregoi për vizitën e tij në Shqipëri më 1990, kur takoi edhe Ramiz Alinë. Ky i fundit gjatë takimit i kishte thënë se në Shqipëri do të lejohej feja dhe kërkohej ndihma e Kishës Ortodokse Autoqefale e Amerikës për të ringritur kishën. Liolioni i është përgjigjur se do ta bënte këtë punë, por i duhej kohë deri sa të zgjidhte zëvendësin në kishën e Amerikës dhe të përgatiste terrenin si atje për të ikur si këtu për të ardhur. Lionili në takimin që pata më tha se priste që ta thërrisnin të vinte, pasi kështu ishte lënë edhe me udhëheqësin e fundit të komunizmit. Por, kur ai kishte marrë vesh që qeveria shqiptare kishte rënë dakord që të sillte në Shqipëri si ekzark këtë Janullatosin, që me shërbim ishte në Afrikën e Jugut, prandaj dhe nuk erdhi më në Shqipëri për një mision të tillë.
Po më pas çfarë ndodhi?
Po me sa mora vesh unë, Janullatosi ia ka mbyllur gojën mirë edhe atij në Amerikë. Njëherë më patë thënë At Arturi se 'ne jemi me ju, por s'mund të dalim hapur se shumë nga financuesit tanë janë grekë. Tani At Arturi ka bërë të kundërtën, ai është lidhur me Janullatosin e quan tani atë si "Krisht për Shqipërinë". Kam shkruar artikuj kundër tij, për ndryshimin e qëndrimeve që ai ka pasur sa i takon Autoqefalisë, por nuk m'i kanë botuar.
Cilët janë marrëdhëniet tuaja me Kishën Ortodokse aktuale?
Një vit e gjysmë më parë më trokitën në portë. Ngadalë e hapi derën dhe shoh katër priftërinj. Më kërkojnë që të bisedojmë së bashku. Njëri prej tyre, që duket se ishte caktuar të fliste filloi kështu bisedën "Hirësia e tij ka respekt për ju dhe ne kemi ardhur që ju të vini në gjirin tonë". Kur bëja shkrime kundër Janullatosit, ku i fundit i përgjigjej me replika, por kjo më jepte më shumë material që t'i përgjigjesha. Në një moment e kuptoi shpejt, se kështu do ishte ai qendër sulmi, kështu që nuk m'u përgjigj më. Priftërinjtë që erdhën në shtëpi, përdorën kartën e tyre të vjetër "ardhja e juaj në gjirin tonë do të jetë një gjë e mirë për ne dhe për ju", duke më lënë të kuptoj anën financiare. Kur më tha kështu e vetmja gjë që më duhej të bëja, ishte që t'i nxirrja jashtë me shkelma, por nuk e bëra. Si dështuan në bisedime, njëri prej tyre më kërkoi të di se ku e kisha ikonën, sepse është rregull që nëse bekohej ikona, ajo shtëpi është e bekuar. Por, nëna ime kishte një kënd të vogël, me një ikonë dhe një kandil, ku edhe falej. Kur panë këndin ku i çova, ata duket dështuan sërish, pasi kujtonin se unë isha ateist dhe kishin për çfarë të më sulmonin. Njëri prej tyre që ishin në shtëpinë time ka ngritur Kishën Autoqefale Ortodokse Shqiptare në Kanada, që është një kishë kundër pranisë së Janullatosit në vendin tonë.
Ju keni qenë për mëse gjashtë vjet kryetar i Komitetit për Mbrojtjen e Autoqefalisë Ortodokse Shqiptare. Cilat kanë qenë përpjekjet tuaja për ta mbrojtur këtë autoqefali?
Me mbështetjen e disa shqiptarëve nga Amerika filluam të nxirrnim një gazetë, 'Autoqefalia Ortodokse Shqiptare'. Por në një moment ata nuk na sollën më para kështu që e nxora me shpenzimet e mia edhe disa numra dhe më pas u shua.
A mund të renditen dhe nisma të tjera?
Një përpjekje tjetër e jona ishte që të shkollonim priftërinj shqiptarë për t'i vënë në krye të kishës. Kisha maqedonase është e pavarur nga ajo Patriarkana e Stambollit, kështu që i kërkuam kryepeshkopit atje nëse mund të sillnim një njeri tonin për ta shkolluar dhe për ta bërë drejtues të Kishës. Ata ranë dakord dhe me ndërmjetësinë e Sejfi Protopapës, që na ndihmoi nga ana financiare, dërguam në Maqedoni, Nikolla Markun. Atje ai u kurorëzua si prift, mori dokumentin e duhur dhe do bëhej ceremonia e kurorëzimit të tij në Kishën e Elbasanit. U mblodhën shumë njerëz në këtë ceremoni. Unë shkova, edhe pse u helmova çuditërisht pak orë para fillimit të ceremonisë. Janullatosi solli në këtë ceremoni një prift shqiptaro-amerikan. Ky mori fjalën dhe foli kundër veprimit që po bënim në Kishë. Ne e nxorrëm përjashta, nga forca e shtyrjes ai ra në kalldrëm. Që nga ai moment ai iku nga Shqipëria.
A jeni anëtarë i kishës ortodokse dhe pse kur flitet për ortodoksinë gjithnjë duhet të ketë patjetër lidhje të ngushtë me Greqinë. A ka pasur ortodoksë që e kanë kundërshtuar politikën e saj?
Unë nuk jam anëtar i kësaj kishe që drejtohet nga Janullatosi, edhe ndonjëherë që shkoj më shohin shtrembër. Një pjesë e madhe e anëtarëve të Komitetit për Mbrojtjen e Autoqefalisë kanë vdekur, pak nga ne kanë mbetur ende gjallë, ata kanë qenë gjithnjë kundër vërshimit të priftërinjve grekë në kishën tonë. Sa për familjen time, ne jemi familje me tradita të forta fetare, por njëkohësisht dhe patriotike. Babai im ka qenë Kosta Bidoshi, komandat i pikës kufitare në Kakavijë. Është ai që hetoi dhe zbuloi se kush e vrau gjeneralin italian, Telinin, që ishte drejtues i komisionit ndërkombëtar për përcaktimin e kufijve. Grekët akuzuan për këtë vrasje shqiptarët, të cilët nga ana e tyre ngritën një komision për të hetuar ngjarjen dhe në krye të tij ishte Mehdi Frashëri. Ky i kërkon babait tim, që të gjente se kush e kishte vrarë gjeneral Telinin, pasi kishte shkaktuar një incident ndërkombëtar një vrasje e tillë. Babai im i kërkon Frashërit një qese me napolona që ta zgjidhte çështjen. Pasi mori vesh se ishte një bandë grekërish në kufirin mes Shqipërisë dhe Greqisë që vepronin të lirë, im atë mobilizoi 24 burra shqiptarë, aq sa kishte anëtarë kjo bandë. Kreu i kësaj bande kishte një të dashur në fshatrat shqiptare, Frosinën. Ai vendos që të hyjë në Shqipëri edhe pse ishte paralajmëruar për rrezikun që mund t'i kanosej. Skuadra e tim eti kishte vetëm një urdhër, as 'ndal', as 'mos lëvizni', por vetëm zjarr. Dhe të gjithë banda greke u vra. Kur erdhi komisioni ndërkombëtar për hetimin e vrasjes së gjeneral Telinin, im atë u tha që këta ishin vrasësit e vërtetë. Anëtarët e komisionit i kërkuan të dinë se ku e mbështeste këtë fakt, ai me një shkop i nxori nga xhepi sahatin prej ari, dhe njëri prej tyre tha "ah, il orologio dell nostro generale". Kjo ishte familja Bidoshi. Xhaxhai im, Vasil Bidoshi, ishte përfaqësues i Gjykatës së Diktimit, siç është sot Gjykata Kushtetuese, që mori pjesë në kurorëzimin e kryepeshkopit Visarion Xhuvani.
Por për Janullatosin çfarë mund të na thoni, sa është ai i përfshirë në jetën kishtare, por edhe politike?
Siç e thashë, ai erdhi si i përkohshëm në vendin tonë, por me mënyrën e tij arriti të qëndronte këtë, në sajë edhe të ndikimit të fuqishëm të kishës greke. Janullatosi flet shumë herë për dashurinë që duhet të ketë njeri për njeriun, apo se Zoti i do shqiptarët. Nëse është kështu, atëherë unë pyes, se kur zoti na i dashka shqiptarët, pse ai nuk ndërhyri asnjëherë kur qeveria greke dëbonte nga vendi i tyre emigrantët. Se siç e dini, çdo politikan i lartë grek që vjen në Shqipëri, shkon e takon patjetër dhe Janullatosin. Pse nuk i tha njëherë ai, që zoti i do shqiptarët, kështu që grekërit të mos i dhunonin ata. Sa kemi parë emigrantë të dhunuar, të rrahur, të poshtëruar në kufijtë tanë. Kjo është ajo që mund të them për Janullatosin.

Këtë artikull e kam per Cacin, dhe mbështetësit e tij.

[HEN-RI]

Rreziqet nga shteti grek vazhdojnë edhe sot. Nga Faik KRASNIQI
Në bazë të kushtetutës greke, kisha ortodokse greke është pjesë e shtetit, dhe gjithë financimi që i bëhet asaj, politikës së Janullatosit, përbën për mua politikën zyrtare greke. Që nga vendosja e saj në Shqipëri dhe deri më sot ka qenë ndër agjenturat më të forta në vend dhe ka punuar e luftuar për helenizimin e jugut të Shqipërisë dhe shtrirjen e ekspansionit grek. Ja çfarë thoshte gazeta “Stohos” një nga gazetat ekstremiste greke: “Vitet që po vijnë janë vitet e helenizimit, i cili përsëri do të luaj rolin e tij krijues e historik. Për të luajtur këtë rol helenizimit i duhet të fitoj në radhë të parë tokat e humbura të cilat aktualisht ndodhen sot jashtë kufijve të Greqisë në drejtim të veriut në vijën lumi Shkumbin”.
Ja çfarë thoshte Presidenti grek Stefanopullos me rastin e krishtlindjeve: “Unë shtoj bindjen time se Greqia mirëpret shekullin e ri me kujtimet e luftës së përgjakshme për helenizim, për çlirimin e të gjithë grekëve skllevër, dhe lindjen e çudisë së madhe të ditëve tona atë të qenit grek jashtë vendit. Sot lulëzimi i komuniteteve greke në botë, uniteti i kalitur mes nesh, nën mburojën e kishës greke dhe këshillit botëror të helenëve, është një shpresë e madhe kontributi dhe shpresë për helenizim”.
Në ditët më të vështira që po kalonte Shqipëria, në 1997, Greqia mbështeti fuqimisht shkatërrimin e Shqipërisë dhe djegien e jugut duke mundësuar edhe pushtimin final të Shqipërisë, por fal aleatit tonë strategjik Turqisë që atëbotë i tregoi dhëmbët grekut, pushtimi i jugut të Shqipërisë nuk ndodhi.
Ja çfarë i thotë ministri i jashtëm grek Pangallos CNN-it në 1997, kur në të njëjtën kohë aeroplanët grek (ndoshta nga ata F-16 ) hidhnin trakte në jug të Shqipërisë: “Në radhë të parë Greqia duhet të mbrojë komunitetin që ka në jug të Shqipërisë të cilin ne e quajmë Vorio-epir ( dhe dihet sa është V-E për grekët), dhe më pas duhet të mundohemi të marrim pjesë në zgjidhjen e krizës shqiptare”.
Ndërhyrja e Greqisë në punët e brendshme të Shqipërisë ka arritur deri në atë masë sa vet Qeveria greke kërkon të bëj rishikimin e historisë shqiptare në mënyrë që t'u servir brezave të ardhshëm versionin grek të historisë, ndoshta si ajo pjesa që shqiptarëve u është servuar për çamët, por gjenocidi grek kundër çamëve nuk filloi në 43-in , që në 1913-ën tmerret që ata bën nuk kishin të parë. Duke krijuar banda hajdutësh, gjoja për tu shkarkuar nga përgjegjësia zyrtare, të kryesuar nga kriminelët e neveritshëm Delijanaqi, Harilago nuk lanë gjë pa bërë mbi shqiptarët. Njerëzia merrnin arratinë nga të mundeshin ose fshiheshin pyjeve për t'i shpëtuar vrasjeve mizore. Vajtimi i grave, ulërima e foshnjave në gji të nënave, ishte një tmerr. Por, edhe autoritetet zyrtare nuk mbeteshin pa punë, me urdhër të kolonelit Ebitis, u vranë mjaft çamë, në prill të vitit 1913, Drama Çame (për fajin e tyre, greqisht).
Në dhjetor të 1999 u themelua Qeveria e Epirit e drejtuar nga princi Aleksandër në tekstin e themelimit thuhet: “ka ardhur koha të kërkojmë, që Epirit t'i jepet mundësia e ushtrimit të vetëvendosjes, e drejt e cila i përket. Tani Qeveria e Epirit ka si detyrë të siguroje që të drejtat e epirotëve të mos shtypen nga forcat pushtuese të Shqipërisë”.
“Qeveria po aplikon për në UNPO dhe po kërkon njohje nga qeveri të tjera. Kërkohet ndihma juaj për të siguruar të drejtat e epiroteve. Lajmëroni përfaqësuesit e qeverisë suaj dhe ju shprehni mbështetjen për një referendum për pavarësinë e Epirit”.
Vazhdimësia e rrezikut grek në Shqipëri, sot, po vazhdon akoma, përmes përfaqësuesve grek në Shqipëri, organizatës nacionaliste greke Omonia, nacionalistëve, Mile, Bollano, Dule etj. Andaj për rreziqet që na vijnë gjithmonë nga grekët, dy Qeveritë shqiptare si në Shqipëri ashtu edhe në Kosovë dhe çdo shqiptarë kudo që është, nuk duhet heshtur, por, duhet të ngrihet në këmbë.

[dijetari]

Te kujt komuniteti mor bir, atij ortodokso-grekofon ? Se komunitetin ortodoks shqiptar nuk besoj se e perfaqson Janulla yt. Jeni katandis si magjypet arab, ata me Arunin dhe ju me Janullen.

Gjithmon kam qene i mendimit se te krishteret jane me te civilizuar sesa myslymanet ktu ne Shqiperi, por paska vlejtur vetem per katoliket, se ju ortodokset i vetmi ndryshim qe keni me myslymanet eshte qe nuk merrni abdes.... Ata e shesin dinjitetin per Ibn Abas Mahmud Al Rashid...., ndersa ju per Janullas Anastas Palikaras Capraz...

Per mua jeni njesoj, ata mbeturina te evgjiteve arab, ndersa ju mbeturina te magjypeve grek.

sa per kte qe thua me poste:



Me te vertet kujton se ne Shqiptaret jemi kaq naiv, qe mbas 65 vjetesh propagande kanibaliste nga monenklatura komuniste, te biem pre e spekullimeve te tua mbi shprehit e Frasherit. Eshte shume e qart qe Frasheri thot se nese ato me te vertet jane eshtrat e ushtareve grek dhe nese ata paskan ardhur per ne Shqiperi ne mbrojtje te atdheut te tyre Greqise (se ca donin ne Shqiperi per te mbrojtur atdheun e tyre vetem ju grekofonet mund ta argumentoni) atehere dhe ai vete do perulesh para eshtrave te tyre, por gjithmon vetem nese eshte e vertet dhe prandaj e thot, qe te veri ne dukje mashtrimin dhe ta veri ne prove Janullen qe ta vertetoj kte fakt. Kurse ti na derdellit poshte e lart si kumarxhi qe tha ashtu apo tha keshtu.... Aaa te lutem shume... jo te tallesh dhe me intuiten tone. Ca kujton ti, se po flet me vehabista apo me fshatar grek...?

Tani vazhdo prap e bjeri fyellit me nje vrim, vazhdo vijen e partis.... se Janulles me opozite Arun Jahjan.

I njoranti kurr nuk ka pas as komb e as dinjitet e aq ma pak fe,po te them ty se me te vertet qenke njeshi i injorantave,asnje her asnje shqiptare i fes islame nuk e shet asnje cop te imet te librit te shenjet Kuranit e as dinjitetin e kombit qofte edhe per ty njeshit te injoranteve, sa per mbeturina qe ti ithua edhe per njerzit qe besoni ne tenjejti fe me pak dallime,pa me dyshje nuk le koment.

Un tan po bindem se ti mete vertet qenkshe pjelle e llomit me te zhyter te papagallit te vatikanit ,thjesht nje kanalizim i tauleteve te krishterizmit qenke ti ,injoranti si ti nuk ka mundesi te dialogoj as me nje femi te shqiptareve islam.

Po te them sinqerisht ,drejtohu nga Allahu dhe kerko shpetimin shpyrteror duke e pranue Muhamdin as si te derguarin e Allahut, meshira e Allahut qofte mbi ty .

[nojre]

populli shqiptar ka nje fjale te urte qe thote "ku ka zë, s`është pa gjë", ta kam thene o Like ( ilia spiro), gjithe keta burra qe flasin e shkruajne qenka te keqijë dhe mashtrokan dhe vetem Caci qenka i kulluar.

po ik o Like mos na fol kodra pas bregut tani, ate bej, ik mashtroni ndonje grek andej se ne ketej sna genjeni dot e sna mashtroni dot.

eshte koha e shqiptareve tani o like, eshte shekulli jone, skane cte na bejme me, do vej drejtesia ne vend, jemi dhe ne komb prej 9 milionesh, ska me. sa te kemi Ameriken skane cte na bejne.


ik o like ikk , ha fara kungulli andej dhe mos na shit mendje kot, per cacin edhe larot e tij, sa do rroje ai caci, pastajjjj, ???

do vij ai greku i beratit, ja do iki dhe ai, keshtu qe per 20/25 vjet sdo kete me lob grek ne kishen tone, dhe do rikthehet kisha shqiptareve.

[neokastra]

Komiteti për Mbrojtjen e Kishës Autoqefale Ortodokse Shqiptare

Petrit Bidoshi, kryetar i Komitetit për Mbrojtjen e Autoqefalisë Ortodokse Shqiptare nga vitet 1992-1998, flet për "Gazeta Shqiptare" për detajet e ditës 2 gusht të vitit 1992, atëherë kur Hirësia e tij, peshkop Janullatosi mori drejtimin e Kishës Ortodokse Shqiptare. Sipas tij, situata për pak sa nuk shkoi në rrahje me grushte në mes të kishës. Ai tregon se kundërshtarët e Janullatosit në kishë nuk ishte 'një grusht njerëzish', por shumica e besimtarëve. Bidoshi thotë se Janullatosi u kurorëzua në hotel Tirana dhe jo në Kishë. Ai flet për ndryshimin e qëndrimit të drejtuesit të Kishës Autoqefale Ortodokse shqiptare të Bostonit, At Artur Liolinit, pasardhësit direkt të Nolit. Sipas tij, në këtë ndryshim qëndrimi ka ndikuar edhe ana materiale.
Zoti Bidoshi, ju ishit i pranishëm në ceremoninë fetare të kurorëzimit të Janullatosit si kryepeshkop i Shqipërisë më 2 gusht të 1992. Si ishte ajo ditë për ju?
Rastësisht e morën vesh që po ndodh diçka në kishë dhe shkojmë atje. Shohim që kishe kishte shumë grekë të ardhur nga Greqia. Në mesin e shqiptarëve ishte dhe deputeti Uran Butka, i komisionit parlamentar që merrej me çështjet e besimeve fetare, por nuk ishte aktiv, ai kishte ardhur për të parë. Ndërkohë, ne besimtarët e tjerë po prisnim të shihnim se çfarë do të ndodhte. Në një moment, dy njerëz të nderuar, anëtar të Komitetit për Mbrojtjen e Autoqefalisë, doktor Vokopola dhe profesor Nasho Bezhani, që të dy nga Durrësi, hynë në ajodhimë dhe i shpjegojnë Janullatosit se nuk mund të zgjidhej kryepeshkop, pasi ia ndalonte neni 16 i statutit të Kishës, miratuar në 1929. Ata i folën frëngjisht Janullatosit. Ata dolën të qeshur pas shtatë minutash dhe më thanë se ai nuk e dinte këtë gjë, dhe se nuk do të pranonte që të zgjidhej. Në fakt, shpreha habi për këtë, prandaj kërkuam një njeri që fliste greqisht. Nga njerëzit në kishë doli një profesor, Thoma Çomorra dhe një kompozitor nga Tirana. U thashë që të rrinë afër Janullatosit dhe njerëzve të tij, që të marrin vesh se çfarë po ndodhte, se dinakërisë greke nuk i dihej. Del Janullatosi nga ajodhima dhe grekët e duartrokitën, kur papritur pas 2-3 minutash fillon ceremonia për ta zgjedhur kryepeshkop. Rregulli ishte që të thoshim anaksios, nëse kryepeshkopi nuk ishte i dëshiruar për besimtarët, dhe ne ashtu thamë, tre herë, në këtë pikë, ceremonia duhesh anuluar. Por, grekët filluan të këndojnë këngë greke dhe ne nga ana jonë filluam të këndojmë këngë patriotike, deri edhe himnin e flamurit e kënduam.
Por nga ana tjetër pretendohet se kundërshtarët kanë qenë pak veta, madje kanë akuzuar se kanë qenë edhe myslimanët që e kanë prishur ceremoninë?
Nuk është e vërtetë që ishim një grup njerëzish. Ne ishim shumica dërrmuese të pranishëm në kishë. Madje në një moment, si për të treguar se ishim të vendosur, u kapën të gjithë përkrahu ndërsa këndonim. Atëherë ishte ende gjallë patriotizmi, nuk është si sot, që nuk ka patriotizëm fare. Ndërsa një djalë i gjatë nga familja Zaharia, po rrinte me shpinë, prapa krahëve të mi. I thashë që të kthehej, por ai më tha se do të ruaj se këtyre grekëve nuk i dihet. Situata u acarua shumë. Në një moment një prift grek, mbështetës i Janullatosit, vjen nga ana e djathë, pikërisht te litarët ndarës. Ai e tërhoqi nga krahu një besimtar, një djalë i ri, por ai me atë dorë që kishte nofullave dhe e hodhi tej te grekët. Nuk u bë më përplasje. Në vazhdonim të këndonim këngë patriotike, ata nuk këndonin më, zëri i tyre u shua. Ndërsa ishte kjo situatë, vjen njëri e na thotë që Janullatosi nuk është në kishë. Ai kishte ikur, grekët e morën vesh këtë gjë dhe filluan të ikin një e nga një nga kisha. Ndërsa ata iknin ne vazhdonim t'i këndonim këngët tona m'u afër veshëve të tyre. Në këtë mënyrë kurorëzimi nuk u bë në kishë, por në hotel "Tirana", atje ku ai kishte ftuar grekë dhe shqiptarë mbështetës të tij.
Besimtarët që mbështesin autoqefalin kanë vënë re se pas marrjes së drejtimit të Kishës Orto-dokse nga ana e Janullatosit është hequr fotoja e Fan Nolit nga ambientet e saj. Cila është e vërteta?
Në kishën e Bostonit, At Artur Liolini ka një pikturë të bukur të Fan Nolit. Një kopje e saj gjendej dhe në kishën e Tiranës. Dy ditë pas ardhjes së Janullatosit, ajo pikturë u hoq nga vendi kryesor që zinte. Kur shkova njëherë në kishë i pyeta priftërinjtë se ku e keni pikturën, kur më treguan se e kishin vendosur në një dhomë të vogël, 'mirë që nuk e keni vënë në VC'.
Besimtarët ortodoksë shqiptarë kanë pasur gjatë gjithë kohës një pikë referimi mjaft të vyer për të ardhmen e tyre, siç është Kisha Ortodokse Autoqefale e Bostonit, kishë e ngritur nga Fan Noli, që e vazhdon më tej At Artur Liolini. Pse nuk e bëri ringritjen e ortodoksisë kjo kishë?
At Artur Liolini kur erdhi në Shqipëri na tha njëherë në hotel "Dajti", "kini kujdes mos të vijë ndonjë klerin grek, ata janë të poshtër dhe do të gjeni belanë me ta". Kur isha në kishën e tij në Boston, i thashë se pse nuk erdhe ti të ngrije kishat tona dhe ortodoksinë shqiptare. Ai më tregoi për vizitën e tij në Shqipëri më 1990, kur takoi edhe Ramiz Alinë. Ky i fundit gjatë takimit i kishte thënë se në Shqipëri do të lejohej feja dhe kërkohej ndihma e Kishës Ortodokse Autoqefale e Amerikës për të ringritur kishën. Liolioni i është përgjigjur se do ta bënte këtë punë, por i duhej kohë deri sa të zgjidhte zëvendësin në kishën e Amerikës dhe të përgatiste terrenin si atje për të ikur si këtu për të ardhur. Lionili në takimin që pata më tha se priste që ta thërrisnin të vinte, pasi kështu ishte lënë edhe me udhëheqësin e fundit të komunizmit. Por, kur ai kishte marrë vesh që qeveria shqiptare kishte rënë dakord që të sillte në Shqipëri si ekzark këtë Janullatosin, që me shërbim ishte në Afrikën e Jugut, prandaj dhe nuk erdhi më në Shqipëri për një mision të tillë.
Po më pas çfarë ndodhi?
Po me sa mora vesh unë, Janullatosi ia ka mbyllur gojën mirë edhe atij në Amerikë. Njëherë më patë thënë At Arturi se 'ne jemi me ju, por s'mund të dalim hapur se shumë nga financuesit tanë janë grekë. Tani At Arturi ka bërë të kundërtën, ai është lidhur me Janullatosin e quan tani atë si "Krisht për Shqipërinë". Kam shkruar artikuj kundër tij, për ndryshimin e qëndrimeve që ai ka pasur sa i takon Autoqefalisë, por nuk m'i kanë botuar.
Cilët janë marrëdhëniet tuaja me Kishën Ortodokse aktuale?
Një vit e gjysmë më parë më trokitën në portë. Ngadalë e hapi derën dhe shoh katër priftërinj. Më kërkojnë që të bisedojmë së bashku. Njëri prej tyre, që duket se ishte caktuar të fliste filloi kështu bisedën "Hirësia e tij ka respekt për ju dhe ne kemi ardhur që ju të vini në gjirin tonë". Kur bëja shkrime kundër Janullatosit, ku i fundit i përgjigjej me replika, por kjo më jepte më shumë material që t'i përgjigjesha. Në një moment e kuptoi shpejt, se kështu do ishte ai qendër sulmi, kështu që nuk m'u përgjigj më. Priftërinjtë që erdhën në shtëpi, përdorën kartën e tyre të vjetër "ardhja e juaj në gjirin tonë do të jetë një gjë e mirë për ne dhe për ju", duke më lënë të kuptoj anën financiare. Kur më tha kështu e vetmja gjë që më duhej të bëja, ishte që t'i nxirrja jashtë me shkelma, por nuk e bëra. Si dështuan në bisedime, njëri prej tyre më kërkoi të di se ku e kisha ikonën, sepse është rregull që nëse bekohej ikona, ajo shtëpi është e bekuar. Por, nëna ime kishte një kënd të vogël, me një ikonë dhe një kandil, ku edhe falej. Kur panë këndin ku i çova, ata duket dështuan sërish, pasi kujtonin se unë isha ateist dhe kishin për çfarë të më sulmonin. Njëri prej tyre që ishin në shtëpinë time ka ngritur Kishën Autoqefale Ortodokse Shqiptare në Kanada, që është një kishë kundër pranisë së Janullatosit në vendin tonë.
Ju keni qenë për mëse gjashtë vjet kryetar i Komitetit për Mbrojtjen e Autoqefalisë Ortodokse Shqiptare. Cilat kanë qenë përpjekjet tuaja për ta mbrojtur këtë autoqefali?
Me mbështetjen e disa shqiptarëve nga Amerika filluam të nxirrnim një gazetë, 'Autoqefalia Ortodokse Shqiptare'. Por në një moment ata nuk na sollën më para kështu që e nxora me shpenzimet e mia edhe disa numra dhe më pas u shua.
A mund të renditen dhe nisma të tjera?
Një përpjekje tjetër e jona ishte që të shkollonim priftërinj shqiptarë për t'i vënë në krye të kishës. Kisha maqedonase është e pavarur nga ajo Patriarkana e Stambollit, kështu që i kërkuam kryepeshkopit atje nëse mund të sillnim një njeri tonin për ta shkolluar dhe për ta bërë drejtues të Kishës. Ata ranë dakord dhe me ndërmjetësinë e Sejfi Protopapës, që na ndihmoi nga ana financiare, dërguam në Maqedoni, Nikolla Markun. Atje ai u kurorëzua si prift, mori dokumentin e duhur dhe do bëhej ceremonia e kurorëzimit të tij në Kishën e Elbasanit. U mblodhën shumë njerëz në këtë ceremoni. Unë shkova, edhe pse u helmova çuditërisht pak orë para fillimit të ceremonisë. Janullatosi solli në këtë ceremoni një prift shqiptaro-amerikan. Ky mori fjalën dhe foli kundër veprimit që po bënim në Kishë. Ne e nxorrëm përjashta, nga forca e shtyrjes ai ra në kalldrëm. Që nga ai moment ai iku nga Shqipëria.
A jeni anëtarë i kishës ortodokse dhe pse kur flitet për ortodoksinë gjithnjë duhet të ketë patjetër lidhje të ngushtë me Greqinë. A ka pasur ortodoksë që e kanë kundërshtuar politikën e saj?
Unë nuk jam anëtar i kësaj kishe që drejtohet nga Janullatosi, edhe ndonjëherë që shkoj më shohin shtrembër. Një pjesë e madhe e anëtarëve të Komitetit për Mbrojtjen e Autoqefalisë kanë vdekur, pak nga ne kanë mbetur ende gjallë, ata kanë qenë gjithnjë kundër vërshimit të priftërinjve grekë në kishën tonë. Sa për familjen time, ne jemi familje me tradita të forta fetare, por njëkohësisht dhe patriotike. Babai im ka qenë Kosta Bidoshi, komandat i pikës kufitare në Kakavijë. Është ai që hetoi dhe zbuloi se kush e vrau gjeneralin italian, Telinin, që ishte drejtues i komisionit ndërkombëtar për përcaktimin e kufijve. Grekët akuzuan për këtë vrasje shqiptarët, të cilët nga ana e tyre ngritën një komision për të hetuar ngjarjen dhe në krye të tij ishte Mehdi Frashëri. Ky i kërkon babait tim, që të gjente se kush e kishte vrarë gjeneral Telinin, pasi kishte shkaktuar një incident ndërkombëtar një vrasje e tillë. Babai im i kërkon Frashërit një qese me napolona që ta zgjidhte çështjen. Pasi mori vesh se ishte një bandë grekërish në kufirin mes Shqipërisë dhe Greqisë që vepronin të lirë, im atë mobilizoi 24 burra shqiptarë, aq sa kishte anëtarë kjo bandë. Kreu i kësaj bande kishte një të dashur në fshatrat shqiptare, Frosinën. Ai vendos që të hyjë në Shqipëri edhe pse ishte paralajmëruar për rrezikun që mund t'i kanosej. Skuadra e tim eti kishte vetëm një urdhër, as 'ndal', as 'mos lëvizni', por vetëm zjarr. Dhe të gjithë banda greke u vra. Kur erdhi komisioni ndërkombëtar për hetimin e vrasjes së gjeneral Telinin, im atë u tha që këta ishin vrasësit e vërtetë. Anëtarët e komisionit i kërkuan të dinë se ku e mbështeste këtë fakt, ai me një shkop i nxori nga xhepi sahatin prej ari, dhe njëri prej tyre tha "ah, il orologio dell nostro generale". Kjo ishte familja Bidoshi. Xhaxhai im, Vasil Bidoshi, ishte përfaqësues i Gjykatës së Diktimit, siç është sot Gjykata Kushtetuese, që mori pjesë në kurorëzimin e kryepeshkopit Visarion Xhuvani.
Por për Janullatosin çfarë mund të na thoni, sa është ai i përfshirë në jetën kishtare, por edhe politike?
Siç e thashë, ai erdhi si i përkohshëm në vendin tonë, por me mënyrën e tij arriti të qëndronte këtë, në sajë edhe të ndikimit të fuqishëm të kishës greke. Janullatosi flet shumë herë për dashurinë që duhet të ketë njeri për njeriun, apo se Zoti i do shqiptarët. Nëse është kështu, atëherë unë pyes, se kur zoti na i dashka shqiptarët, pse ai nuk ndërhyri asnjëherë kur qeveria greke dëbonte nga vendi i tyre emigrantët. Se siç e dini, çdo politikan i lartë grek që vjen në Shqipëri, shkon e takon patjetër dhe Janullatosin. Pse nuk i tha njëherë ai, që zoti i do shqiptarët, kështu që grekërit të mos i dhunonin ata. Sa kemi parë emigrantë të dhunuar, të rrahur, të poshtëruar në kufijtë tanë. Kjo është ajo që mund të them për Janullatosin.

Këtë artikull e kam per Cacin, dhe mbështetësit e tij.

Qarkullon nje video edhe ne Youtube dhe atje duken qarte dy grupe qe kundershtojne njeri tjetrin, por nuk degjohen kenge greke, pastaj vjen momenti dhe grupi kunder zgjedhjes bie ne heshtje para thirrjeve te turmes tjeter qe mua me dukej se therrisnin shqip dhe jo greqisht.
Por pak rendesi kane keto e verteta eshte se sa nga keta njerez shkojne rregullisht ne kishe. Tirana nuk ka vetem nje kishe dhe nese keta njerez nuk shkojne atje ku eshte kryepeshkopi pse nuk shkojne ne kishen tjeter te Tiranes? Por te gjithe bertasin nga jashte por nga brenda nuk jane. Shkoni ne kishe dhe shihni sec behet. Lexoni kanonet e kishes jo vetem statutin se statuti eshte thjesht per politiken por ato te ceshtjeve te sherbesave dhe doktrines. Mendoj se per nje te krishtere po nuk rregulloi keto te parat asnjehere nuk ka per te kuptuar statutin. A jeni te gatshem te diskutoni per besimin, ku shkelet Ungjilli? Pastaj pasi te kemi sqaruar Ungjillin cdo i krishtere ortodoks qe shkon ne kishe rregullisht do te kuptonte mire se ku qendrojne hilet qe na behen. Shkoni ne kisha eshte e vetmja rruge per te kuptuar kishat. Te gjitha keto qe fliten jane pa vlere po nuk qe brenda ne kisha.
Eshte fatkeqesi qe perpjekja e gjysherve tane qe e ruajten me shume mund e gjak besen ne ta permbysim per nje kaprico dhe vetem nje emer nderkohe qe qendrojme jashte sherbesave dhe jemi te huaj per kishen madje shume syresh edhe te papagezuar dhe pa njohurite elementare te besimit tone, por vetem dime ca gjera te rendomta qe mbeten jashte shpetimit te shpirtit.

[Seminarist]

Ore, po kane qene budallej si ky Petrit Bidoshi, qe erdh viti 1967!

Vetem budallej mund te fantazojne kesisoj pyetjesh me kete logjike:

Janullatosi flet shumë herë për dashurinë që duhet të ketë njeri për njeriun, apo se Zoti i do shqiptarët. Nëse është kështu, atëherë unë pyes, se kur zoti na i dashka shqiptarët, pse ai nuk ndërhyri asnjëherë kur qeveria greke dëbonte nga vendi i tyre emigrantët.