A mund te ket perdorur Zoti evolucionin ?

[EuroStar1]

Shume dyshime dhe debate te medha mbi krijimin e njeriut do te hiqeshin nese ideja e ( Adamit dhe Eves ) do te zevendesohej me ......Zoti evuloi krijesen antropoid si me te pershtatshme per te arritur perfeksionin e qenjes Njeri. Me kete teze do te binin poshte vertete librat e shenjte, por do ti hapej rruge e nje menyre tjeter e te kerkuarit te krijuesit apo evolucinistit njerzore. Do te kishte nje bashkim dhe angazhim ne nje ser lemish duke studiuar bashkarisht nga i gjith njerzimi pa dallime fetare dhe ideologjike mbi iden e kerkimt te formave te reja ne lidhjen apo krijimin Zot - Njeri.

Me kete piknisje te "re" gjithperfshirese ( por jo te panjohur me pare ) do te behej e mundur besimi ne nje Kijues perfekt. Do te liheshin menjane absurditete si psh : Krijimi i Eves nga Brinja e Adamit, incesti mes femijeve te tyre, idea qe vellai vret vellain qe ne fillimet e para njerzore, pedofilizma dhe shfarosje, pushtime dhe polihumanizma etj shkrime te pafundme qe nuk bejne gje tjeter vecse shperfytyrojne imazhin e nje Krijuesi perfekt dhe largojne cdo dite nga kerkimi i menyrave te tjera per tu afruar dhe zbuluar Krijuesin e pashoq, duke na bere te rrijme ne nje gjendje monotone dhe duke u sjelle dhe peshtjelle per te argumentuar apo mbrojtur nje Zot te sajuar ne nje menyre te papranueshme nga njerzit tashme te evoluar dhe te gatshem per te pranuar alternativa te reja mbi krijimin e njeriut ne menyra dhe rrethana te ndryshme nga cfar eshte servirur deri me sot nga njerzit primitive te shekujve me pare.

[ricky_ch]

Edhe s'ikur të vërtetohej se gjallesat kanë pësuar një evolucion,
kjo aspak nuk e ndërron faktin se njeriu është idioti më i madh
që kurdo herë ka ekzistuar në fytyrë të Tokës, pra kjo nuk e bën atë
më të mirë! Besoj se kjo nuk do diskutim të forte: puna flet vetëm!

Në anën tjetër, gjithashtu varet se si e definojmë evolucionin, andaj
do të ishte mirë që në fillim të përcaktohemi në atë se në çka mendojmë
kur themi evolucion.


Diku në një temë tjetër, në lidhje me përkufizimin e Zotit, pata thënë
se unë jam shumë i vogël ta përkufizoj atë.
Shpesh po shoh se disa duke dashur ta tregojnë aftësitë e Zotit
thonë se Ai është prefekt, me të cilin rast ata përkundrazi Zotit
i presin krahët. Për mendimin tim, diçka është perfekte, kur iu janë
harxhuar të gjitha mundësitë, e ka arrijtur kufirin e aftësive të veta,
kurse në anën tjetër derisa të paraqiten gjithmonë mundësi të reja
të aftësive të krijimit, atëherë kemi të bëjmë me pakufijshmëri
(imperfekt). Gjithashtu vetë pamundëshmëria e të gjejturit të numrit
të fundit matematikor, tregon se perfektja nuk ekziston.
Kjo do të ishte njësoj s'ikur të krahasojmë një segment dhe vijë
të pakufizuar. Pra, në këtë rast Zoti është vijë e pakufizuar.

[EuroStar1]

Edhe s'ikur të vërtetohej se gjallesat kanë pësuar një evolucion,
kjo aspak nuk e ndërron faktin se njeriu është idioti më i madh
që kurdo herë ka ekzistuar në fytyrë të Tokës, pra kjo nuk e bën atë
më të mirë! Besoj se kjo nuk do diskutim të forte: puna flet vetëm!

Po te analizosh menyren e te shkruarit me kaq vendosmeri qe je shprehur, nuk te le pershtypje tjeter vecse asaj qe ke arritur ne dy perfundime ( sipas meje )

Ose qe Zoti ka krijuar nje krijese me mangesi

Ose e ka krijuar ne menyren qe kam pershkruar une ( evolutive ) dhe e ka lene totalisht te lire pa i percaktuar asnje vije udhetimi, pra e ka braktisur ne menyre qe te eci si te eci ne menyren e tije te pamvarur evolutive. Por gjithsesi do shtoja qe njeriu ka bere goxha rruge mbreslense duke u nisur nga antropoid dhe me pas njeriu primitiv i qindra shekujve me pare

Në anën tjetër, gjithashtu varet se si e definojmë evolucionin, andaj
do të ishte mirë që në fillim të përcaktohemi në atë se në çka mendojmë
kur themi evolucion.

Asgje me shume se menyra se si e kam pershkruar ne fillim te temes

Diku në një temë tjetër, në lidhje me përkufizimin e Zotit, pata thënë
se unë jam shumë i vogël ta përkufizoj atë.
Shpesh po shoh se disa duke dashur ta tregojnë aftësitë e Zotit
thonë se Ai është prefekt, me të cilin rast ata përkundrazi Zotit
i presin krahët. Për mendimin tim, diçka është perfekte, kur iu janë
harxhuar të gjitha mundësitë, e ka arrijtur kufirin e aftësive të veta,
kurse në anën tjetër derisa të paraqiten gjithmonë mundësi të reja
të aftësive të krijimit, atëherë kemi të bëjmë me pakufijshmëri
(imperfekt). Gjithashtu vetë pamundëshmëria e të gjejturit të numrit
të fundit matematikor, tregon se perfektja nuk ekziston.
Kjo do të ishte njësoj s'ikur të krahasojmë një segment dhe vijë
të pakufizuar. Pra, në këtë rast Zoti është vijë e pakufizuar.

Ky shkrim nuk ka te beje me kete teme. Nje teme e tille eshte hapur te nenforumi Ateizem / Agnosticizem dhe mund ta konsumosh ne linkun qe po te jap ketu Perkufizimi i Zoti-t

[drague]

nqs. zoti ka perdorur evolucionin dmth qe zoti nuk ka ekzistuar kurre

[ricky_ch]

Me kete piknisje te "re" gjithperfshirese ( por jo te panjohur me pare ) do te behej e mundur besimi ne nje Kijues perfekt.

Ti nuk mban në mend mirë çfarë shkruan?

[EuroStar1]

Me kete piknisje te "re" gjithperfshirese ( por jo te panjohur me pare ) do te behej e mundur besimi ne nje Kijues perfekt.

Ti nuk mban në mend mirë çfarë shkruan?

Cfar nuk kupton apo te ben qe te kesh kete mendim qe gjoja qenkam konfuz ne shkrimet e mija ?

A mos valle je ti ai qe nuk kupton ? Me mire prit disa postime qe te krijosh edhe ti nje ide se per cfar behet fjale.

Nese as atehere nuk e ke kuptuar akoma....Nuk eshte faji im

[Albo]

Pyetje te tilla jane ne vetvete pyetje budallacka per dy arsye:

a) Njeriu nuk ndan me Zotin te njejten natyre, e detyrimisht, duke qene nje krijese e jo nje krijues, njeriu asnjehere nuk mund te kuptoje thellesine e plote te dijes hyjnore. Njeriu si krijese mund te njohi vetem aq sa i lejon natyra e vete, dhe cdo perpjekje tjeter, nuk eshte gje tjeter nje vetezhgenjim i ushqyer nga ideja "une (njeriu) jam Zot". Vetem prirja e disa njerezve per te mohuar ekzistencen e Perendise eshte e ushqyer nga deshira per te qene vete zot.

b) Nese vete Zoti te na rrefente me gojen e tij cdo detaj te krijimit, me imtesine me te madhe te mundshme, cfare do te fitonim nga kjo? Asgje. Bukuria e krijeses nuk eshte tek menyra se si eshte krijuar, por tek forma e saj e jashtme, qellimi perse u krijua dhe harmonia me te cilen jeton ne menyre perfekte cdo gjallese.

Kureshtja qe njeriu duhet te shuaje, ajo qe do t'iu vleje me shume se dija e krijimit te gjithe universit, eshte pergjigja e pyetjes:

- Perse njeriu u krijua e detyrimisht cili eshte qellimi i krijimit tone?

Teorite dhe evolucioni as nuk fillojne ti japin pergjigje pyetjes se mesiperme.

Albo

[Scion]

Albo,
Problemi qendron se si ty dhe shume te tjere, njeriun e shikojne si Krijim te nje zoti Personal. Po si une dhe shume te tjere, faktin qe ekzistojme e marrim si aksident-pjelle e realitetit dhe vetedijes tone, mbase dhe nje "shaka" te ligjeve natyrore qe sundojne universin. Ne lidhje me zotin, mendoj qe vete struktura dhe menyra e krijimit te universit nuk lejon nje krijues brenda tij. Jasht tij, ne nje dimension tjeter mbase ... po kjo eshte vetem spekullim.

Nese ka apo nuk ka nje krijues, kjo eshte ceshtje tjeter por me siguri mund te themi qe ka ligje fizike ose natyrore te cilat kane qene, jane dhe do te jene e nga te cilat rrjedhim dhe ne si nje prodhim fundor, ne nje qoshe "Rruges se Qumshtit", ne skaj te grupit tone lokal te nje universi te pamate.

Nuk do master per te kuptuar nje gje kaq te thjeshte dhe problematike njekohesish

[Ermedin]

Pyetje te tilla jane ne vetvete pyetje budallacka per dy arsye:

a) Njeriu nuk ndan me Zotin te njejten natyre, e detyrimisht, duke qene nje krijese e jo nje krijues, njeriu asnjehere nuk mund te kuptoje thellesine e plote te dijes hyjnore. Njeriu si krijese mund te njohi vetem aq sa i lejon natyra e vete, dhe cdo perpjekje tjeter, nuk eshte gje tjeter nje vetezhgenjim i ushqyer nga ideja "une (njeriu) jam Zot". Vetem prirja e disa njerezve per te mohuar ekzistencen e Perendise eshte e ushqyer nga deshira per te qene vete zot.

b) Nese vete Zoti te na rrefente me gojen e tij cdo detaj te krijimit, me imtesine me te madhe te mundshme, cfare do te fitonim nga kjo? Asgje. Bukuria e krijeses nuk eshte tek menyra se si eshte krijuar, por tek forma e saj e jashtme, qellimi perse u krijua dhe harmonia me te cilen jeton ne menyre perfekte cdo gjallese.

Kureshtja qe njeriu duhet te shuaje, ajo qe do t'iu vleje me shume se dija e krijimit te gjithe universit, eshte pergjigja e pyetjes:

- Perse njeriu u krijua e detyrimisht cili eshte qellimi i krijimit tone?

Teorite dhe evolucioni as nuk fillojne ti japin pergjigje pyetjes se mesiperme.

Albo

Në një minutë në ne vdesin miliona qëliza, kjo do të thotë
se trupi i njeriut dhe gjithçka në gjithësi është e përkohshme.

Sipas teorisë evolucioniste, evolucionistëve do t'u duhet t'u kalojë
jeta duke u marrë me atë se, çdo qëlizë pse vdes e pse pason tjetra...

Kjo e gjitha nuk paraqet vetëm se humbje kohe.


E, nëse ne e kërkojmë burimin, atëherë gjithçka e udhës së jetës
do të shndrrohet në shenja udhe për në përjetësi dhe objekt studimi [Tarik Ramadan].

Ti ishe bimë (në barkun e nënës), e linde si frymor i butë (në prehrin e saj),
e engjull të bën dija dhe dashuria - dashuria ndaj Krijuesit tënd dhe krijesave të tij [Rumi].


Përshëndetje Albo dhe ju të tjerët.

[ricky_ch]

Albo,
Problemi qendron se si ty dhe shume te tjere, njeriun e shikojne si Krijim te nje zoti Personal. Po si une dhe shume te tjere, faktin qe ekzistojme e marrim si aksident-pjelle e realitetit dhe vetedijes tone, mbase dhe nje "shaka" te ligjeve natyrore qe sundojne universin. Ne lidhje me zotin, mendoj qe vete struktura dhe menyra e krijimit te universit nuk lejon nje krijues brenda tij. Jasht tij, ne nje dimension tjeter mbase ... po kjo eshte vetem spekullim.

Nese ka apo nuk ka nje krijues, kjo eshte ceshtje tjeter por me siguri mund te themi qe ka ligje fizike, natyrore te cilat kane qene, jane dhe do te jene e nga te cilat rrjedhim dhe ne si nje prodhim fundor, ne nje qoshe "Rruges se Qumshtit", ne skaj te grupit tone lokal te nje universi te pamate.

Nuk do master per te kuptuar nje gje kaq te thjeshte dhe problematike njekohesish

Aksident? Mendon rastësi? Një punë (vepër) e rastësishme sjell
edhe produkte të rastësishme! Si pula qorre:nga një kokërr krunde me çdo të rame në tokë! Zotëri, këtu kemi kemi të bëjmë me diçka tepër mirë të organizuar. Për t'u bindur, kërkoi në përgjithësi sa gjëra të rastësishme ke vërejtur në Univers duke përshirë jetën këtu.
Për të mos parë veprën e krijimtarisë së inteligjencës së lartë, njeriu duhet
i verbër të jetë.