Vlera e kohës

[Dar_di]

Ebu Jusufi nxënës i Ebu Hanifes, Zoti e mëshiroftë ka qenë tepër i angazhuar në shfrytëzimin e kohës.
Përderisa ishte në shtratin e vdekjes njëri prej nxënësve e vizitoi, ndërsa ai e kishte humbur vetëdijen, kur kthjellohet i thotë menjëherë nxënësit të tij: Tani do ta diskutojmë një çështje të haxhit. A lejohet për haxhiun ta kryejë haxhin në këmbë apo hipur në ndonjë mjet (kafshë)?
Nxënësi i thotë: Imam! A mos është ora e mësimit? Ebu Jusufi i thotë: O biri im! Për Zotin, nëse më mbetet një minutë i jetës sime, atë do ta kisha shpenzuar në shërbim të Islamit dhe muslimanëve.

Amir bin Kajsi
derisa ishte duke ecur një njeri e ndalë dhe i thotë: Dëshiroj të flas me ty. Amiri i thotë: Ndale diellin! Pra, Amiri ka pasur për qëllim ndaljen e kohës, sepse nëse do të ndalej koha do të ndalej edhe vetë, sepse nuk ka dëshiruar të shpenzojë kohë pa nevojë.
Shikoni pra se çfarë rëndësie i ka dhënë kohës.

Ibni Akili
ka botuar librin “Kitab Funun”, i cili përbëhet prej 800 volumeve.
Ai ka thënë: “Tani i kam mbushur tetëdhjetë vite, ndërsa kam rast, vendosmëri që ta shfrytëzoj kohën sikurse kur kisha njëzet vite”
Ai ka thënë: Unë nuk ushqehem sikurse ushqeheni ju!
Po si ushqehesh? – e pyetën.
Unë e hudhi pak ujë mbi kulaç dhe zbuti deri sa të bëhet i përshtatshëm për ta përtypur dhe për ta ngrënë.

[Dar_di]

Vëlla i nderuar!
Derisa njeriu mundohet ta shfrytëzojë kohën në dëgjueshmëri të urdhrave të Allahut, Allahu e bekon jetën e tij, edhe nëse është e shkurtër.
Njerëzit nuk krahasohen në mes vete me jetën e gjatë të tyre, por krahasohen në mes vete me veprat e tyre. Allahu i Lartëmadhëruar kërkon punë të mira dhe qëllime të mira gjatë jetës sonë, sepse kjo është në mundësitë tona me lejen e Zotit tonë, ndërsa nuk kërkon llogari se a kemi jetuar të shkurtër apo të gjatë, ngase jeta nuk është në mundësitë dhe kompetencat tona.
Nga ana tjetër, ne shohim se njeriu e humb kot kohën e jetës së tij dhe nuk shfaqë interesim për jetën e tij, duke e kaluar jetën e gjatë të tij pa dobi dhe pa punë të mira, pa fituar shpërblime, bile ajo kohë e jetës së tij do të jetë kundër argument para Allahut në ditën e Kijametit, pra mund të jetë shkak i pabesimit të tij.

Vëlla i nderuar!
Ka njerëz të cilët e lënë këtë botë dhe pas kësaj harrohen, atë ditë kur të vdesin është dita e vulosjes së emrave të tyre dhe kujtimet për ta mbesin vetëm në faqet e historisë.
Ka njerëz të cilët kur ta lënë këtë botë kujtohen, mirëpo kujtimi i tyre është për të keq dhe si shkatërrimtar, përkujtimi për ta në këtë botë është vetëm si humbës dhe i cili ka humbur edhe të tjerë, mjerë për ata të humbur!
Ka njerëz të cilët kujtohen për vepra të mira dhe të mirë, ata janë të gjallë me veprat e tyre dhe me thirrjen e tyre në rrugën e Allahut edhe pse kanë jetuar një kohë të shkurtër, ata prej momentit të vdekjes së tyre jo që harrohen, por edhe shtohet kujtimi për ta, dhe ngrihen lart te Allahu i Lartëmadhëruar dhe tek njerëzit, ata mbeten në histori me emrat e tyre të përgjithmonshëm.

[Dar_di]

Muhamed Fatihu Zoti qoftë i kënaqur me të, jeta e tij, lufta në rrugën e Allahut dhe ngritja e fjalës së Allahut, ka çliruar Konstantinopolisin, qytet i cili i ka maltretuar muslimanët me vite të tëra, ai e ka çliruar në kohën më të re të jetës së tij edhe pse para tij ka pasur tentime shumë të fuqishme për ta çliruar.
Kur është bërë Muhamed Fatihu udhëheqës nuk i ka pasur më shumë se njëzet vite. Në këtë kohë ai ka treguar aftësi, mençuri, strategji dhe personalitet madhështor në çdo fushë, posaçërisht në fushën ushtarake dhe të luftës. Ai ka vendosur pikë kryesore çlirimin e Konstantinopolit. Qëllimi kryesor i tij nga i cili nuk është lëkundur aspak, por i ka nxitur forcat ushtarake të tij, i ka përgatitur psiqikisht, moralisht dhe ushtarakisht. I ka udhëhequr me frymën e vendosmërisë dhe krenarisë.
Me fortësinë e tij dhe me personalitetin e tij ka qenë frymëdhënës i ushtrisë së tij. Pastaj ushtria e tij e kanë pasuar me vendosmëri dhe krenari. Ai gjithmonë e ka frymëzuar me frymën e Imanit. I ka përkujtuar me shpërblimin e shehidit në rrugën e Allahut të Lartëmadhëruar deri sa me ndihmën e Allahut i çliroi këto vende.

E ju gjeneratë e re Islame – bazë e shpresës, shfrytëzojeni kohën tuaj, shfrytëzojeni në dëgjueshmëri të Zotit tuaj dhe në realizimin e superioritetit të umetit tuaj, Allahu do të jetë me ju, do t`ju ndihmojë dhe do t`ju përkrahë.
Tani nuk ka ndryshim të gjendjes, përpos ndryshimi i gjendjes nga fuqia e Allahut.
Tani është gjenerata e cila posedon mobila (celularë) dhe automjete të shtrenjta.
Tani është gjenerata e cila shëtitet nëpër rrugë, shëtitore e parqe dhe dëfrehet pa masë.
Tani është gjenerata e cila mendon vetëm për dashuri e femra.
Tani është gjenerata e cila e kalon kohën duke dëgjuar këngë, filma e seriale dhe duke përcjellë femra.
Allahu na mbroftë nga veprimet që sjellin ndëshkime.
Tani është gjenerata e cila merret vetëm me sport.
Tani është gjenerata e përcjelljeve të programeve sportive satelitore, prej një programi në program tjetër, prej humbjes në humbje më të madhe.

Zgjohuni nga gjumi dhe garoni me kohën. Çka po pritni, shfrytëzojeni kohën tuaj, në dëgjueshmëri të ligjeve të Zotit tuaj, ngriheni simbolin e Umetit duke shfrytëzuar kohën dhe duke i ngritur qëllimet tuaja.
Ecni dhe përparoni me kohën para se të ndërroni jetë. Bëjeni jetën tuaj argument në dobi tuajin para se të bëhet kundërargument për ju në Ditën e Kujametit.
Garoni me kohën dhe mbizotërojeni atë në realizmin e qëllimeve të mira dhe të larta dhe në atë çka e ngrit Umetin. Ta dini, feja jonë na thërret për angazhim dhe shfrytëzim të orëve dhe kohës.

[Dar_di]

Zoti i Lartëmadhëruar thotë:
“A nuk i sheh ti ata, të cilëve u është dhënë mjaft nga libri, kur të thirrën që ndërmjet tyre të gjykojë libri i All-llahut, se si një grup prej tyre prapësohej. Ata janë refuzues”. (Ali Imran, 23)

“Shpejtoni në atë që fitoni falje prej Zotit tuaj dhe Xhennetit që gjerësia e tij është si gjerësia e qiellit e tokës, i përgatitur për ata që i besuan All-llahut dhe të dërguarve të Tij. Ajo është dhunti e All-llahut që ia jep kujt të dojë, All-llahu është dhurues i madh”. (El-Hadidë, 21)

“Ne ia pranuam lutjen e tij, ia dhuruam atij Jahjain dhe ia përmirësuam bashkëshorten atij. Ata përpiqeshin për punë të mira, na u luteshin duke shpresuar dhe duke u frikësuar, ishin respektues ndaj nesh”. (El-Enbija, 90)

Transmeton Ebu Hurejra r.a. se Muhamedi a.s. ka thënë:
“Shpejtoni në punë të mira kundër gjashtë çështjeve: Dexhallit, Tymit (Duhani) të Ditës së Kijametit, Kafshës (gjallesës) së Tokës së Ditës së Kijametit, Lindjes së Diellit nga Perëndimi (Ditën e Kijametit)...”. (Sahihul Buhari, 5241)

Transmeton Ibn Abasi r.a. se Muhamedi a.s. ka thënë:
“Shfrytëzo pse çështje para se të zëvendësohen me pesë çështje tjera:
- Jetën para vdekjes;
- Shëndetin para sëmundjes;
- Kohën e lirë para se të bllokohet;
- Rininë para pleqërisë dhe
- Pasurinë para varfërisë”. (Sahihë Xhamië, Albani, 1077)

[Dar_di]

Vëlla!
Shfrytëzo jetën para vdekjes.
Shfrytëzoje në atë çka të bën dobi pas vdekjes, pse kush vdes nuk mund të veprojë, s`ka çka të shpresojë dhe nuk ka të drejtë pendimi.

Shfrytëzoje shëndetin para sëmundjes.
Puno dhe vepro deri sa të jesh i shëndoshë, sepse mund të sëmuresh e dëshiron të punosh, por nuk mundesh.

Shfrytëzoje kohën e lirë para se të bllokohet.
Shfrytëzoje kohën në këtë botë para se të jesh i angazhuar në Ditën e Kijametit, në rend të parë duke dhënë llogari në varr, e pastaj aty ose do të shpërblehesh, ose do të dënohesh. Shfrytëzoje kohën në këtë botë duke punuar për t`i shpëtuar dënimit në varr dhe duke e fituar shpërblimin, dhe të mirat në botën tjetër.

Shfrytëzoje rininë para pleqërisë.
Shfrytëzoje fuqinë e rinisë në dëgjueshmëri para se të dobësohet trupi yt dhe të paaftësohet, e pastaj pendohesh, por do të jetë vonë.

Shfrytëzoje pasurinë para varfërisë.
Shfrytëzoje pasurinë dukë dhënë zekatin dhe sadakanë para se të humbet pasuria e të varfërohesh edhe në këtë botë edhe në botën tjetër.

Vëlla!
Ec me kohën dhe shfrytëzo këto katër çështje, sepse nuk mund ta dish vlerën dhe çmimin e tyre vetëm atëherë kur nuk do t`i kesh.

Vëllezër!
Ecni me kohën, punoni dhe angazhohuni para se të kalojë koha dhe t`u vjen vdekja.
Shpejtoni dhe garoni në punë të mira para se të vdesin vëllezërit e juaj në Palestinë, shpejtoni dhe lëvizni, mos rrini!

Vëlla!
Mos e shit botën tjetër për shumë të vogël të kësaj bote, sepse kjo botë është e shkurtë dhe kalimtare, ndërsa bota tjetër është e gjatë dhe e përgjithmonshme. Mos e shit jetën tënde për një çmim të thjeshtë, sepse jeta jote është e shtrenjtë. Nuk mund ta rrish burrërinë e vërtetë seri sa jeta jote dhe koha jote mos të jetë më shumë e shtrenjtë se xhepi yt më e shtrenjtë se pasuria jote.

* * *

Autor i librit: Prof Amër Halid

Përkthyes: Dr. Musli Vërbani


FUND

[Ummu_Linah]

Shehju Islam Ibnul Kajimi thotë: “Humbja e kohës është më e madhe se vdekja, sepse humbja e kohës e largon njeriun nga Allahu dhe nga bota tjetër, ndërsa vdekja të largon vetëm nga kjo botë’’.

[The_Capital]

Dar_di, Zoti te shperbleft per mundin qe ke postuar kete liber ketu.

Ps. Lus moderatorin qe postimet jasht teme siç jane te refer-it le t'i fshij.



The_Capital