Dr. Shefqet Krasniqi: FALËNDERIM ZOTIT PASTAJ NATO-S

[gimche]

FALËNDERIM ZOTIT PASTAJ NATO-S


Shkruan: Dr. Shefqet Krasniqi


Gjatë viteve të `90-ta deri në prag të luftës, sa herë vinim në Kosovë për pushime verore nga Medina e shenjtë, më kujtohen takimet me njerëz, qoftë në mënyrë private, qoftë nëpër ligjerata e mexhlise të ndryshme, në të cilat filluam t`i këshillonim njerëzit të kthehen tek Allahu, sepse ai I ka garantuar njeriut apo shoqërisë së dobët se, sa herë që është në zor dhe I drejtohen e I mbështeten Atij, ka për t`i ndihmuar dhe nxjerr nga ajo krizë siç thotë Allahu në Kuran: “A është Ai që I përgjigjet nevojtarit (të mjerit) kur ai e thërret, duke ia larguar të keqen e juve ju bën mbizotërues të tokës? A ka zot tjetër pos Allahut? Jo, por ju shumë pak përkujtoni” (Neml: 62)
E edhe ne ishim shumë në zor të madh nga “shkau” dhe kishim nëvojë për ndihmën e Allahut për të na larguar atë të keqe, por ja që njerëzit këtë pak e kujtonin, pak u lidhnin me Të dhe pak u mbështetnin tek Ai.
Bile më kujtohet shumë mirë kur shumëkush në atë kohë thoshte: Hoxhë, pse Allahu po I ndihëmonn Serbisë e nuk po na ndihëmon ne myslimanëve nëse jemi në të drejtë (hak)?!
Natyrisht kjo pyetje ishte rezultat I mosnjohjes së ligjeve të Allahut të Madhëruar, ngaqë Allahu kujt të dojë I jep pushtet, I jep të mira të ndryshme, e I shikon se sip o sillen dhe si po I përdorin ato të mira, a I janë falënderues Zotit për to, apo I përdorin për të mirën e mbarë njerëzimin, apo në të kundërtën, siç ndodh jo rrallëherë, ku njeriu – apo ndonjë shoqëri njerëzore – gjatë jetës së tij e ngreh kokën lart, I mashtruar në të mirat të cilat ia ka dhënë Allahu, duke menduar se vërtet është meritor për to dhe se Krijuesi I tij nuk meriton farë falënderimi, fillon t`i keqpërdorë ato të mira duke bërë keq (fesat) në tokë, duke derdhur gjak, duke bërë krime, siç ishte rasti me pushtetin serb të atëhershëm.
Të atillët Allahu I Madhëruar nuk do të thotë se I dënon menjëherë, edhe pse, sikur të dojë, do ta bëjë, por I lë derisa, siç thotë populli “t`u mbushet pusi”, e pastaj u sheh se ç`u bënë.
Për këtë ka thënë Pejgamberi a.s.: “Allahu I Madhëruar e shtyn zullumqarin (I jep afat mos po kthehet , mos po pendohet), mirëpo kur ta ndëshkojë nuk e lë më t`i ikë, (nuk mund t`i shpëtojë dot, e bën helaq)”.
Kështu u thoshim njerzëve atëherë: se vallahi nëse jeni gjallë keni për ta pare se çka ka për t`i bërë Allahu Serbisë, gjynah ka për t`ju ardhur.
Por ju bashkohuni, punoni, vetëdijesohuni, kthehuni tek Allahu dhe pritni se ndihma e Tij nuk do të mungojë.
E pastaj a vjen ai dënim nga toka apo nga qielli nuk e dime, por ai gjithësesi do të vijë.
Dhe atëherë kur njerëzit u bashkuan, u vetëdijesuan dhe për Atdhe punuan, atëherë iu ngushtua toka nga torturat dhe mizoria e madhe, atëherë kur shumë njerëz thanë: se kur do të vijë ndihma e Allahut, pasi që veç pritnin vdekjen dhe masakrimin?!
Në këto çaste më të rënda të jetës së këtij populli erdhi ndihma e Allahut.
Erdhi ndihma ashtu siç u kishte ardhur shokëve të Pejgamberit a.s., kur edhe ata kishin përjetuar gati të njëjtin fat, të njëjten vështirësi, dhe për ata Kurani thotë: “Po ju menduat se do të hyni në xhenet, pa u provuar edhe ju me shembullin e atyre që ishin para jush, të cilët I paten goditur skamjet dhe vuajtjet dhe qenë tronditur, saqë i dërguari thoshte, e me të edhe ata që ksihin besuar: “Kur do të jetë ndihma e Allahut”?! Ja (u erdhi ndihma) vërtet ndihma e Allahut është afër”! (Bekare: 214).
Edhe këtij populli i erdhi ndihma, zbriti urdhëri nga qielli në tokë se zullumqarit duhet t`i thyhet qafa dhe se të dobtit duhet të jetojnë të lire, ua dërgoi Allahu miqve tanë perëndimorë mendjen e mirë; ua zbuti zemrat dhe vendosën të na dalin në krah; I erdhi “shkaut” nga nuk e priti fare, e i ra në kokë duke e bërë copë-copë, e ne u çliruam.
Për këtë të mire të madhe shumë I jemi falënderues së pari Allahut të Gjithëmëshirshëm, pa vullnetin e të cilit nuk do të bëhej asgjë, e pastaj miqve tanë perëndimorë, të cilët treguan burrëri dhe shprehën gatishmëri për t`i dalur në krah këtij populli të dobët.

Kjo ndihmë dhe e mirë e perëndimorëve nuk do të harrohet lehtë, me siguri se për një kohë të gjatë do të mbahet mend.
Dhe ja, u bënë dhjetë vjet kur tashmë ëndrra u bë realitet, Kosova u bë e lirë, e pavarur, “shkau” u dëbua.
Eh sa mire është kur kur njerëzit jetojnë të lirë në tokë të Allahut duke I shfrytëzuar të mirat e Tij.
Por edhe më mire se kaq është kur njerëzit lidhen me Allahun, kthehen tek Ai, Atij I mbështeten, Atë e falënderojnë; pastaj falënderojnë të gjithë ata miq e dashamirë që I kanë ndihmuar dhe I janë gjendur në çastet më kritike dhe më të nevojshme të jetës së tyre; dhe së treti dine ta shfytëzojnë këtë liri, të punojnë për Atdheun e tyre dhe të jenë shembull I mire se si duhet jetuar në vend të lirë.
Deri në javën e ardhshme me një temë të re. Selam alejkum ve rahmetullah!


Epoka e Re: e premte 27/mars/2009

[SKRAPARI]

mire e ka ky shefqeti zoti e shpetoje kosoven. i faleminderit vatikanit, i faleminderit te gjithe atyre vendeve te krishtera qe e mbrojten kosoven. se po te ishte per xhamine dhe per vendet islamike kosova do ishte djege e gjitha.

[Fishtani1]

Thuaj qatij hoxhes, shtetet arabe muslimane spe njofin Kosoven bre?, ku met ajo thenja e muhamedit ne Kuran qe muslimani duhet ndihmuar/perkrah muslimanin?

[gimche]

Thuaj qatij hoxhes, shtetet arabe muslimane spe njofin Kosoven bre?, ku met ajo thenja e muhamedit ne Kuran qe muslimani duhet ndihmuar/perkrah muslimanin?

1. Hoxha nuk është përgjegjës për vendimet që marrin X shtetet
2. Thënia e Muhammedit është kështu: "Nuk ka besuar asnjëri nga ju përderisa të mos ia dëshiroj vëllaut të vet, atë që dëshiron për vete!", kjo pyetje duhet t'i parashtrohet atyre (udhëheqësëve arab), e jo një predikuesi nga Kosova.

[gimche]

mire e ka ky shefqeti zoti e shpetoje kosoven. i faleminderit vatikanit, i faleminderit te gjithe atyre vendeve te krishtera qe e mbrojten kosoven. se po te ishte per xhamine dhe per vendet islamike kosova do ishte djege e gjitha.

Sa për Vatikanin kishim met në kolica të gjithë, kjo po deshmohet kur edhe sot është kundër pavarësie. Faleminderit Amerikës, Britanisë së Madhe, Turqisë, Gjermanisë etj. keto ishin aleatët e vërtetë të Kosovës në ditët më të vështira.
Franca aso kohe kishte qendrim negativ ndaj Kosovës. Spanja edhe sot vazhdon të këtë qendrim negativ ndaj Kosovës dhe nëse shikojmë këndin e vërtetë fetar atëherë del se një vend i shenjtë të ka njohur si shtet - Arabia Saudite, ndërkaq dy vendet tjera të shenjta të Krishterëve (Ortodoksëve dhe Katolikëve) nuk të kanë njohur si shtet, fjala është për Athosin dhe Vatikanin.

[SKRAPARI]

nuk jemi me ne kohen e kryqezatave fetare.
duhet ti bashkohemi evropes, botes se zhvilluar jo te meremi me fene e te prapambetureve

[gimche]

nuk jemi me ne kohen e kryqezatave fetare.
duhet ti bashkohemi evropes, botes se zhvilluar jo te meremi me fene e te prapambetureve

Feja është diçka personale e gjithësecilit, nuk po ju kuptoj sinqerisht! Ne duhet të kapemi për idealet tona të përbashkëta fetë i kemi secili për vete, më thuaj ti mua çka ka p.sh për ta kundërshtuar shkrimin e Dr. Krasniqit?! ideali që tregon përkon atë të shqiptarëve ani pse kemi fe të ndryshme, kjo asnjëherë nuk ka ndikuar në përçarjen tonë tek idealet kombëtare, por përkundrazi ka kontribuar në unifikim. A i bëni ndonjëherë pyetje vetës se a jeni ju më të mençurit që bëni këtë ndarje në vija fetare, duke e klasifikuar kontributin e dikujt sipas tekeve dhe bindjeve tuaja dhe duke e nënçmuar shkaku i X religjionit që ai i takon e që ti nuk i përket?!

[SKRAPARI]

vetem feja juaj e ka copetuar shqiperine. qe kur erdhet ju shqiptaret u greqizuan, sllavizuan, te tjeret iken neper male. ju zaptuat qytetet dhe e shkaterruat kete vend. me ndihmen e amerikes ne do u sjellim ne rrugen e zotit.

[beni33]

FALËNDERIM ZOTIT PASTAJ NATO-S


Shkruan: Dr. Shefqet Krasniqi


Gjatë viteve të `90-ta deri në prag të luftës, sa herë vinim në Kosovë për pushime verore nga Medina e shenjtë, më kujtohen takimet me njerëz, qoftë në mënyrë private, qoftë nëpër ligjerata e mexhlise të ndryshme, në të cilat filluam t`i këshillonim njerëzit të kthehen tek Allahu, sepse ai I ka garantuar njeriut apo shoqërisë së dobët se, sa herë që është në zor dhe I drejtohen e I mbështeten Atij, ka për t`i ndihmuar dhe nxjerr nga ajo krizë siç thotë Allahu në Kuran: “A është Ai që I përgjigjet nevojtarit (të mjerit) kur ai e thërret, duke ia larguar të keqen e juve ju bën mbizotërues të tokës? A ka zot tjetër pos Allahut? Jo, por ju shumë pak përkujtoni” (Neml: 62)
E edhe ne ishim shumë në zor të madh nga “shkau” dhe kishim nëvojë për ndihmën e Allahut për të na larguar atë të keqe, por ja që njerëzit këtë pak e kujtonin, pak u lidhnin me Të dhe pak u mbështetnin tek Ai.
Bile më kujtohet shumë mirë kur shumëkush në atë kohë thoshte: Hoxhë, pse Allahu po I ndihëmonn Serbisë e nuk po na ndihëmon ne myslimanëve nëse jemi në të drejtë (hak)?!
Natyrisht kjo pyetje ishte rezultat I mosnjohjes së ligjeve të Allahut të Madhëruar, ngaqë Allahu kujt të dojë I jep pushtet, I jep të mira të ndryshme, e I shikon se sip o sillen dhe si po I përdorin ato të mira, a I janë falënderues Zotit për to, apo I përdorin për të mirën e mbarë njerëzimin, apo në të kundërtën, siç ndodh jo rrallëherë, ku njeriu – apo ndonjë shoqëri njerëzore – gjatë jetës së tij e ngreh kokën lart, I mashtruar në të mirat të cilat ia ka dhënë Allahu, duke menduar se vërtet është meritor për to dhe se Krijuesi I tij nuk meriton farë falënderimi, fillon t`i keqpërdorë ato të mira duke bërë keq (fesat) në tokë, duke derdhur gjak, duke bërë krime, siç ishte rasti me pushtetin serb të atëhershëm.
Të atillët Allahu I Madhëruar nuk do të thotë se I dënon menjëherë, edhe pse, sikur të dojë, do ta bëjë, por I lë derisa, siç thotë populli “t`u mbushet pusi”, e pastaj u sheh se ç`u bënë.
Për këtë ka thënë Pejgamberi a.s.: “Allahu I Madhëruar e shtyn zullumqarin (I jep afat mos po kthehet , mos po pendohet), mirëpo kur ta ndëshkojë nuk e lë më t`i ikë, (nuk mund t`i shpëtojë dot, e bën helaq)”.
Kështu u thoshim njerzëve atëherë: se vallahi nëse jeni gjallë keni për ta pare se çka ka për t`i bërë Allahu Serbisë, gjynah ka për t`ju ardhur.
Por ju bashkohuni, punoni, vetëdijesohuni, kthehuni tek Allahu dhe pritni se ndihma e Tij nuk do të mungojë.
E pastaj a vjen ai dënim nga toka apo nga qielli nuk e dime, por ai gjithësesi do të vijë.
Dhe atëherë kur njerëzit u bashkuan, u vetëdijesuan dhe për Atdhe punuan, atëherë iu ngushtua toka nga torturat dhe mizoria e madhe, atëherë kur shumë njerëz thanë: se kur do të vijë ndihma e Allahut, pasi që veç pritnin vdekjen dhe masakrimin?!
Në këto çaste më të rënda të jetës së këtij populli erdhi ndihma e Allahut.
Erdhi ndihma ashtu siç u kishte ardhur shokëve të Pejgamberit a.s., kur edhe ata kishin përjetuar gati të njëjtin fat, të njëjten vështirësi, dhe për ata Kurani thotë: “Po ju menduat se do të hyni në xhenet, pa u provuar edhe ju me shembullin e atyre që ishin para jush, të cilët I paten goditur skamjet dhe vuajtjet dhe qenë tronditur, saqë i dërguari thoshte, e me të edhe ata që ksihin besuar: “Kur do të jetë ndihma e Allahut”?! Ja (u erdhi ndihma) vërtet ndihma e Allahut është afër”! (Bekare: 214).
Edhe këtij populli i erdhi ndihma, zbriti urdhëri nga qielli në tokë se zullumqarit duhet t`i thyhet qafa dhe se të dobtit duhet të jetojnë të lire, ua dërgoi Allahu miqve tanë perëndimorë mendjen e mirë; ua zbuti zemrat dhe vendosën të na dalin në krah; I erdhi “shkaut” nga nuk e priti fare, e i ra në kokë duke e bërë copë-copë, e ne u çliruam.
Për këtë të mire të madhe shumë I jemi falënderues së pari Allahut të Gjithëmëshirshëm, pa vullnetin e të cilit nuk do të bëhej asgjë, e pastaj miqve tanë perëndimorë, të cilët treguan burrëri dhe shprehën gatishmëri për t`i dalur në krah këtij populli të dobët.

Kjo ndihmë dhe e mirë e perëndimorëve nuk do të harrohet lehtë, me siguri se për një kohë të gjatë do të mbahet mend.
Dhe ja, u bënë dhjetë vjet kur tashmë ëndrra u bë realitet, Kosova u bë e lirë, e pavarur, “shkau” u dëbua.
Eh sa mire është kur kur njerëzit jetojnë të lirë në tokë të Allahut duke I shfrytëzuar të mirat e Tij.
Por edhe më mire se kaq është kur njerëzit lidhen me Allahun, kthehen tek Ai, Atij I mbështeten, Atë e falënderojnë; pastaj falënderojnë të gjithë ata miq e dashamirë që I kanë ndihmuar dhe I janë gjendur në çastet më kritike dhe më të nevojshme të jetës së tyre; dhe së treti dine ta shfytëzojnë këtë liri, të punojnë për Atdheun e tyre dhe të jenë shembull I mire se si duhet jetuar në vend të lirë.
Deri në javën e ardhshme me një temë të re. Selam alejkum ve rahmetullah!


Epoka e Re: e premte 27/mars/2009

gimche a mund ta dish pse ky vatiani nuk po na njeh se per shtete islamike e dim pak ashum pse nuk na njohin

[gimche]

gimche a mund ta dish pse ky vatiani nuk po na njeh se per shtete islamike e dim pak ashum pse nuk na njohin

E ki fjalën për Vatikanin?!
E ke shkrimin në forum ketu, qe ta sjell një link të lajmit:
http://www.koha.net/index.php?cid=1,7,17809