A flisnin ilirët shqip?

[D@mian]

As une nuk jam gjuhetar, por kunderargument me te lodhur se ky akoma nuk kam degju!!!

Po te lexosh "Zogjte", do kuptosh se kunderargumenti eshte ne forme te plote sportive.

[XH.GASHI]

Po te lexosh "Zogjte", do kuptosh se kunderargumenti eshte ne forme te plote sportive.

Damian
Postimi juaj eshte injorues ndaj punes se tjetrit.
Postimi juaj eshte nenqmues ndaj nje dialekti ,ju mohoni prezencen e elementit jo grek ne nje kohe kur greqishtja as qe ekzistonte si gjuhe unike e siujdheses se greqis se sotme ,ju mohoni ekzistimin e gjuhes Yllire . Treballi ishte yllir . Ky kunderargument i juaj nuk eshte aspak sportiv por eshte nje injorim nenqmim .
Edhe nese je moderator nuk te lejohet dicka e tille, per sa te mban ky forum emrin FORUMISHQIPTAR duhet keni parasysh dhe ju preferoj te keni nje rrespekt ndaj mundit te antarve si Kreksi .
Triballi ishte personazh qe fliste gjuhen yllire dhe jo standardin e asaj kohe hyllenizmin , per ate edhe emrohej barbar .

[Kreksi]

Mirë,

Te bisedojmi me urtesi, aty siper dhash tri dialoget qe zhvilloi Tribali ne gjuhen ilire...

Po ky, çka mendoni, edeh ky eshet i rastit thuaje se qellimishte per tu tallur ne sken ?
Athua se ishte e deomosdoshme kjo per Aristofanin qe te merrte ket personazh ?

Pse mos te hyjmi edhe me tej ne jeten e Aristofanit, t'ia mesojmi pakez biografin e tij ?
Ku lindi Aristofani ?
Pse iu ndalua atij qe pjeset tetrale te mos qfaqeshin me emrin e tij por me emrin e dy aktorve grek ?
A thua eshte bindes i mjaftueshem argumenti se ne ate kohe duhej te kishe me teper se 30 vite qe te shkruash nje dram ?
Apo mos ndoshta ishte e ndaluar te qfaqeshin dramat nga ndonje pjestar barbar e jo grek, ku ishte arsyeja ketu ne kte rast ?

A nuk ju kujtohet Aleksandri i Madh qe mezi me forcë e pranuan greket te marri pjes ne lojrat olimpike se konsiderohej si barbar ?

Pra ju lutemi; mesoni jeten dhe veprene Aristofanit te teren apo ajo qe ka mbetur, dhe si e ku u zhduken dhe pse u zhduken edhe 20 libra tjere te tij ?


shendet

Triballi: Callani corauna kai Megala Basiliene orinthi Paraditomi....

[Uriel]

Na sillni ca tekste ilire ne menyre qe te bejme dallimin.
Jo fjale tek tuk , se seleksionime per te mbrojtur dicka e ben cdokush .

Nuk ekziston as edhe një i vetëm. Çfarë kanë mbijetuar janë veç emra njerëzish, ndonjë send dhe ndonjë frazë ku përplasen 1001 teza për ta deshifruar. E kur mungon baza, në botën e Lizës së çudirave është e lejushme të ndërtosh themele në ajër, duke kundërsulmuar gjuhë të tjera, ose duke pretenduar huazime nga ilirishjta e famshme.

[Smth_Poetic]

Nuk ekziston as edhe një i vetëm. Çfarë kanë mbijetuar janë veç emra njerëzish, ndonjë send dhe ndonjë frazë ku përplasen 1001 teza për ta deshifruar. E kur mungon baza, në botën e Lizës së çudirave është e lejushme të ndërtosh themele në ajër, duke kundërsulmuar gjuhë të tjera, ose duke pretenduar huazime nga ilirishjta e famshme.

Kot si thashe kreksit , deshifruesit te gjuheve te lashta pa asnje diplome per te mbrojtur tezat e tij .
Jam bere kurioz rreth gjuhes ilire shume kohe me pare edhe u mundova te gjeja tekste te tilla , por pa sukses.

Problemi me enderrimtaret te cilet e ndiejne veten pasardhes se gjeneratave te arta eshte se me gjuhen e sotme shqipe mundohen te gjejne prejardhjen e gjuheve te lashta indo-europiane.

[D@mian]

Damian
Postimi juaj eshte injorues ndaj punes se tjetrit.
Postimi juaj eshte nenqmues ndaj nje dialekti
Ky kunderargument i juaj nuk eshte aspak sportiv por eshte nje injorim nenqmim .

As injorova, as nencmova. Thjesht shpreha mendimin tim.

ju mohoni prezencen e elementit jo grek ne nje kohe kur greqishtja as qe ekzistonte si gjuhe unike e siujdheses se greqis se sotme ,ju mohoni ekzistimin e gjuhes Yllire .

Ku i mohova te gjitha keto?

Treballi ishte yllir .
Triballi ishte personazh qe fliste gjuhen yllire dhe jo standardin e asaj kohe hyllenizmin , per ate edhe emrohej barbar .

ok.

Edhe nese je moderator nuk te lejohet dicka e tille, per sa te mban ky forum emrin FORUMISHQIPTAR duhet keni parasysh dhe ju preferoj te keni nje rrespekt ndaj mundit te antarve si Kreksi .

Cfare s'me lejohet? Te them qe Aristofani nuk dinte ilirisht?

[Bamba]

Jo, anglisht!

[Kreksi]

==========================

Problemi me enderrimtaret te cilet e ndiejne veten pasardhes se gjeneratave te arta eshte se
================================================== ==

me gjuhen e sotme shqipe mundohen te gjejne prejardhjen e gjuheve te lashta indo-europiane

=====================================
.

Kjo fare nuk qendron Smith, lere periardhjen e gjuhes indoeuropiane njehere...e larget eshte ajo, merru me keto me te aferta q e na perkasin...
p.sh= te mirremi njehre me Aristofan, ku ka lindur,necilinvit, nga ishteme origjin etj dheperse i vetmi autorklasikgrekve iliret tribalet ethraket ne sken ?
Valle,kush ishteAristofani ?

Pra kur ti gjejmi te gjitha keto zbraztira atehere kemigjetur njeriun e duhur, çelsine gjuhes shqipe permes Aristofanit....pse jo ? zbulmet metemdhaja janebere gjithemon duke kerkuar aty ku pritej mesepaktiose fare...

[XH.GASHI]

Kreksi je i mrekullueshem , pse vete per vendlindje te ARISTOFANIT kujto baben biografik te Lekes madh, kujtoje prrallen,, greke djale zeusi'' per shume figura eminente te historis nese nuk ju pelqen baba biologjik i tyre i bajn bij te zeusit apo trillojn ndonje ndonje laviritet , Nuk mendojn se shkrimet e kohes ne fjale nuk ishin greke po sikur te ishin greke do ti kuptonte sot gjdo grek .
Habitem pse thone se jane greqisht kur duhet perkthyer !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Nese teksti eshte jo grek gjithashtu dhe shkrimi .
Kerkojn tekste Yllire duke u mburre gjoja per mosekzistimin e tyre epo SMTH poeti dhe henor behuni real dhe na e jepni mendimin per kete shkrim ne gure qe eshte i lasht afer 15000 vite dhe eshte gjetur ne Ylliri dhe jo ne greqin e sotme
Ju gjenjau kuptimin dhe bani te kuptueshme ne greqishten tuaj.
Ka dhe shume tjera qe lexohen si ato te Vinqes , Zatriqit te Pejes ,Mumjes Zagrebit e shume tjera .Kur ylliret zotonin shkrimin te paret e grekut gjahtonin zebra neper etiopi .

[fegi]

Pierre Cabanes: Eshtë folur ilirisht dhe shkruar me gjuhën e sovranit"- intervistë ~

Mbishkrimet janë një botë më vete. Aty lexon shumë më tepër nga ç'kanë lënë historianët. Përmes gërmimeve arkeologu dhe studjuesi françez Pierre Cabanes zbulon se si ka funksionuar shoqëria antike, perënditë që u faleshin, si ndryshuan ato me kalimin e shekujve, si u liruan skllevërit, etj. Ka studjuar mbishkrimet mbi Guroren e Gramatës, pranë Dhërmiut, gjithashtu shumë mbishkrimeve të gjetura mbi rrënojat e Butrintit.

Shkruan Qazim RRUSHAJ

Njëherë më gëzon fakti se për herë të parë në shtetin amë organizohet festival ndërkombëtar të teatrit antik dhe klasik mbi "Butrinti - 2000". Gjatë periudhës pesëvjeçare, kam lexuar nga shtypi shqiptar për disa mosmarrëveshje në lidhje me zbulimet e reja të këtij qyteti të lashtë e historik.

Kam droj se zbulimet e zakonshme nga arkeologët shqiptarë, të cilët nga ana teknike bëjnë punë të shkëlqyeshme, por shumë elemente të gabuara u shtohen që e kurthojnë, e pykëzojnë punën e tyre, që nuk mund të çthuret lehtë pasi nuk janë në gjendje për t'i deshifruar pllakat e nëntokës, mbishkrimet në fjalë dhe padashtas i kundërvihen çështjes bërthamore të së kaluarës së Shqiptarit.

Ajo që ka të bëjë me kulturën e kombit tonë të stërlashtë, me kërkime, gërmime të këtilla, nuk shkon në të mirën e kombit tonë, por dikujt që nuk është i ynë. Shembull, "Ilirët flitshin gjuhën e tyre ilire, por shkruar në gjuhën e sovranit", dhe sovrani ishte greku apo latini. Kështu e kuptoj, arkeologun e madh, Pierre Cabanes, që e shprehë para arkeologëve shqiptarë, gjatë një interviste.

Në këtë shkrim s'kam për qëllim për t'i vënë në shënjestër grekët, arkeologët e huaj që merren me zbulime të reja në tokë shqiptare, si forcë negative e kundra shqiptare, por dua të shfaq disa argumente shumë të vjetra që kanë të bëjnë me gjuhësinë dhe kulturën materiale, e cila i përket historisë së Shqiptarëve përgjithësisht në botën e lashtë - njëkohësisht edhe në kohët e mëvonëshme, bashkëkohore.

Pra, dua të bëj një sqarim, për arkeologët tanë, të cilët flasin shqip, se sa për historianët dhe arkeologët e huaj, do të mbetet një çështje e huaj; atyre kurrë s'do t'u mbushet mendja, se gjuha që flitej në gjithë Greqinë e asaj kohe, Iliri, flitej një gjuhë e vetme, dhe shtoj se Ilirët e kanë folur gjuhën ilire, dhe po ata ishin që e kanë shkruar gjuhën e sovranit, sepse ata vetë ishin sovranët e atij trualli. Sa për grekë e latinë, kjo është një pjellë e kohëve të reja.

Simbas informimeve, arkeologët anglez e kanë marrë për sipër këtë punë; siç duket se kanë përparime të jashtëzakonshme. Nga ana tjetër, duhet pasur kujdes për punët e tjera, që mos lejohet diçka që do të jetë në kundërshtim me historinë e shqiptarëve në tokën Shqiptare, ku vetë arkeologjia shqiptare mund të pësojë. Sidoqoftë, përurime, dhe puna vaftë ashtu siç dëshirojnë arkeologët shqiptarë.

Arkeologët shqiptarë gjatë moneizmit kanë bërë të pamundurën, për të ndriçuar lashtësinë historike mbi baza të shëndosha për gjatë grumbullimit të mjeteve arkeologjike, që e gjetën në nëntokën e atdheut tonë. Kështuqë, tashmë mund të shkojmë edhe më larg. Për të ndriçuar ndërtimin e kulturave antike, ne, nuk mund të kufizohemi vetëm gjer tek Bokat e Butrintit.

Pjesë tjera, toka të tjera që janë jashta kufijve të shtetit amë, duhet marrë në kosiderim, sepse lidhshmëria e shqiptarëve në tokat tjera të botës, kanë hisen e tyre, sidomos në zakone, traditë dhe gjuhësi. Nëse, trojet tjera ku shqiptarët më parë kanë jetuar, i lejmë jashta arkeologjisë amë, nuk kemi bërë gjë, veçëse kemi cunguar, shtrydhur kulturën, dhe shpirtin shqiptar.

Na duhet interesuar dhe përpjekur që të vëmë në sirtarët zyrtar shqiptar, se çka po zbulohet ose është zbuluar në vendet fqinje, si në Greqi, ish Jugosllavi, Irak, Iran, Kaukaz, Hindi, Pakistan, Egjipt gati në tërë Europën Perëndimore, dhe Azinë e Vogël në veçanti. Duhet kurdisur një sistem me një lidhshmëri bashkëpunuese me shtetet ballkanike, sepse aty do t'a gjejmë gjuhën, kulturën materiale të popullit tonë.

Mos harrojmë, se Gjergjia e Kaukazit, Allbania e Azerbajxhanit, janë shtete dhe vende, që ende e kanë në gji kulturën dhe gjuhën allbano-shqiptare, duke u nisur nga arkeologjia dhe gjuhësia. Atje e gjenë një gegërishte të pastër të Malësorit, Kosovarit, Kërçovarit. Duhen vënë lidhje miqësore me ta në nivele universitare dhe akademike.

Arkeologët shqiptarë edhe mbas zbulimeve të mëdha, ata dëshmojnë kulturën materiale dhe egzistencën parahistorike të popullit shqiptar gjatë shekujve, por ata janë ngushtuar në një copë Shqipërie, dhe ende nuk kanë kaluar mbi caqet e saj kufitare. Kultura dhe gjuha e një populli nuk mund të përkufizohet me shtete që qëndrojnë mbi kufinj artifiçial.

Kulturën shqiptare, duhet kërkuar në shekujt e hershëm të parahistorisë, duke mos i akuzuar për faje dhe mungesa, historianët dhe gjuhëtarët tanë, sepse vetë regjimi ishte mbyllur në të ashtuquajturën "në guacën shekullore izoluese", duke mos komunikuar me botën e jashtme, njëkohësisht e mbërthyer edhe nga fqinjt e zhdërvjelltë, për t'u shmangur kritikave banale serbo-greke, i janë larguar edhe të vërtetës tonë historike.

Historia e Kombit Shqiptar nuk e ka fillesën dhe mbaresën me Butrintin, por ka filluar qindra e mijëra kohë më parë.

Mbasi për herë të parë organizohet një festival i këtillë duke shfaqur të arriturat arkeologjoke mbi këtë qytet gjigandesk të këtij viti jubilar "Butrinti-2000"; do të përkufizohem vetëm me thënjet dhe zbulimet e Pierre Cabanes, se si ka funksionuar shoqëria antike; çështja e këtij qyteti të lashtë, që lindi mbi 3000 vjet, nga mundi, dija dhe puna vetëmohuese e të parëve tanë: trojanët, lirisht mund t'i quajë shqiptarë bashkëkohor.

Zoti Pierre Cabanes, si të gjithë arkeologët e mëprashëm, pa dallim, nuk është në gjendje të lexojë mbishkrimet, por ai duke vështruar shenjat e mbishkrimeve, jep mendime të prera rreth lirimit të skllevërve. Për fat të keq mbishkrimet mbeten të padeshifruara, por me një hamendje si të gjithë të tjerët, si përfundim pozitiv se paska bërë një punë, që mund të bindë në një farë mënyre arkeologët dhe mendimtarët rreth zbulimit të tij.

Paska studjuar mbishkrimet mbi guroren e Gramatës, pranë Dhërmiut, por edhe të shumë mbishkrimeve të tjera të gjetura mbi rrënojat e Butrintit. Ai thotë se fakti që askund nuk ka gjetur ndonjë fjalë në gjuhën ilire, për të është normale. "Kjo ndodh edhe në Francë",

- thotë ai duke qeshur, duke i mëshuar idesë që ilirët kanë përdorur si gjuhë të folur ilirishten, ndërsa në të shkruar gjuhën e sovranit, pra greqishten, apo latinishten. Këto thënie nuk janë të mjaftueshme, sepse ky arkeolog, nuk e njehë, që gjuha është shkruar mbi këto pllaka guri. Emri i gurores GRAMATA, mund të spjegohet me shqipen e sotme, pellasgjishten apo ilirishten e lashtë.

GRAMATA, përbahet nga dy fjalë: Gra: gur; dhe Mata: e Madhe, në shqip GURI I MADH. Ai ka bërë një studim mbi jetën fetare të zonës së Gramatës, 15 kilometra në veri të Dhërmiut e cila është përdorur në shek. VI para Krishtit si gurore dhe ku janë zbuluar mbishkrime të shumta. Mbishkrimet më të lashta janë ato me gërma të greqishtes së vjetër, që datojnë mes shek. III - I para Krishtit.

Unë nuk i kam vizituar, as edhe i kam gjetur këto mbishkrime, por në bazë të artikullit mund të kuptoj se gërmimet nuk e kanë vlerën e duhur, sepse arkeologu nuk e njehë gjuhën që ai mundohet t'a deshifrojë.

E kam vërtetuar shkencërisht, gjuhësisht, se gjuha shqipe do të jetë gjuha e parë - prandaj e quaj "Gjuha Nanë". Nuk dëshiroj të spjegoj, gjithëçka, që ka të bëjë me gjuhën shqipe - me Gjuhën Nanë.

Dua të vë në dukje, rreth disa alfabeteve të lashta, që në kohë të ndryshme i gjejmë, në disa vende të botës, që kanë shkruar një gjuhë të vetme, por me alfabete të ndryshe:

1. Hieroglifet Egjiptiane: Shqipen e gjenë të plotë 2. Alfabeti Kunjor, në lindje të Azisë së Vogël - Mesobotami. Me alfabetin kunjor është shkruar "Epiku Gilgamesh": qind për qind me një shqipe bashkëkohore. Aty dallohen foljet me të folmet e Kosovës në përgjithësi dhe të Malësisë së Madhe.

3. Drejtshkrimori A dhe B, në Azinë e Vogël Perëndimore, në Ujdhesat e Greqisë, Shqipërinë e sotme. Të gjitha mbishkrimet janë shkruar me një shqipe të pastër si qelibari. Odisea dhe Iliada janë shkruar me këtë alfabet.

4. Vinça Alfabet, që quhet alfabeti i vjetër i Europës, është gjetur në Beligrad, Hungari, veçanërisht në Dardaninë shqiptare (Kosovë), si në rrethet e Prishtinës, Mitrovicës, në Maqedoninë e lashtë, Bullgari, Rumani, Spanjë, Francë, etj. Sa për këtë alfabet, mendohet të jetë i njejtë si ai Drejtshkrimori A dhe B. Janë bërë disa deshifrime, dhe të folmet janë të njejta me ata të Dardanisë.

5. Një alfabet i veçantë është gjetur në Kaukaz, me të cilin alfabet kanë shkruar Allbanët e Kaukazit dhe grupet tjera. Aty e gjenë shqipen, të folmen e Shqiptarëve të Shqipërisë së Mesme, dhe të Maqedonisë shqiptare.

Në alfabetin e vjetër, që e quaj alfabeti homerik, është shkruar e folmja e Homerit, të cilin dialekt e gjeni gati në të gjitha trojet shqiptare, në Maqedoni, ish republika jugosllave, veçanërisht në Kërçovë, Dibër e Madhe, etj.

5. Alfabeti Aramaik (Njarajka Maja): Maja e Njeriut, që e ka marrë emrin Perandoria Romake, dhe sot, Roma si qytet. Me alfabetin aramajka, është shkruar "Bibla" krishtene. Sansikrishtja, gjuhë indo-europiane, që është folur në Indinë jug-perëndimore dhe Pakistan, është shkruar me një alfabet të posaçëm.

Ka edhe shumë alfabete të tjera, por këto janë më kryesorët - Gjuhën Nanë - gjuhën shqipe e gjen të plotë në gjitha këta alfabete të lashta.

Klasikët, si Herodoti plotësisht shkruan me një shqipe të idealizuar.

Pllatoni (Thënja e Pjellës - Popullit) dhe klasikët tjerë të shek. VIII para Krishtit, e gjenë me një gjuhë gjithë shqiptare, edhe në dialektin jugor të Shqipërisë, toskërishten.

Po kthehemi në Butrint, Shqipëri, Itali: Drejtëshkrimori - B është përdorur me të madhe, deri sa u shpik në kohët e vonshme alfabeti romak - latin, ku sot edhe shqiptarët përdorin këtë alfabet.

Pra, alfabeti drejtëshkrimor (Lineari -A dhe B) janë përdorur në Europë pa dallim, deri në kohët, kur në Europën Plakë, u krijuan duzina gjuhës, edhe greqishtja e sotme, që sot i njohim na.

Kur them se këto alfabete janë përdorur në Europë; ky ishte alfabeti që krijuan Pellazgët, Lelegët (Lejlekët) në veçanti. Kështuqë, arkeologë, gjuhëtarë, gjurmues të shkencave të ndryshme të lashtësisë janë shërbyer me alfabetin Drejtëshkrimor A - B, duke i sofistikuar këto shenja apo gërma, shkruanin shqiptarët e atëhershëm.

Gjuhën e pastër shqipe e gjenë krejtësisht siç folet sot ndër shqiptar, në Turqi.

Arkeologët, gjithmonë merren me deshifrime jo të sakta. Dhe çdo gjë e lidhin me perënditë, besime të ndryshme. Unë, kohët parahistorike, i shohë ndryshe.

Pellazgët, kanë qenë ndërtimtar, poashtu edhe bujq të mirë. Ata në mbishkrime shënojnë veglat bujqësore, dhe përpunimi i tokës, lavërimi, thyerja e plisave, shtëpi me mjetet e ndërtimit, duke theksuar emra që kanë të bëjnë si për shembull, trarë, furkë, taban etj.

Arkeologët, deshifrimet i bëjnë, të shumtën me hamendje, a ishte apo s'ishte, sidoemos kur mundohen që fjalën t'a zbërthejnë me greqishten e sotme. Diku e gjej në Iliadë, kur anglezi termën, "kalla", e përkthen me "mirë", kur në gjuhën e Homerit, fjala "kallë" e kishte kuptimin , kur gjatë betejave, kundërshtari ia kalli, ia futi me shpatë, me shigjetë armikut, dhe e vrau ose e plagosi. Dhe këto përkthime nuk pijnë ujë kur mendohet se Homeri foli dhe shkruajti shqip dhe jo greqishten e sotme.

Një tjetër shembull. Në një mbishkrim në Egjipt, thuhet: "Tarakut i vjen era ***", ndërsa një anglez e deshifron: "Tariku mbreti i Erëmadhes". Dhe, kur flitet për të zotin e shtëpisë, përdoret shprehja "hyjnia" i zoti, shkrimtarët e deshifrojnë, si Zot,si Perëndi, etj.

Zoti Pierre Cabanes, kur flet mbi të shenjtët (Yjorët -Hyjnitë) se banorët e Butrintit apo të ndonjë krahine të Shqipërisë, apo kanë ngritur ndonjë faltore të hapur në natyrë. Diku përmendet fjala '"diskurion: dushkshkurra ynë".

Ndërsa më vonë në traditat romake, thotë quhen Pollulks, që në shqip, pyllka, pyje. Unë besoj se, diskurion: dushkshkurra ynë. Ana e dushkshkurrave. Fjala "pyll" dhe vendi i mbushur me "dushk shkurre" janë fjalë, që janë quajtur edhe disa fise ilire, që shtriheshin në veri të Sërbisë, në kohët ilire. Dikur më vonë, fjala e bashkangjitur, dushkshkurra, që në kohët pagane, ishin një objekt natyror, lutjet bëheshin në vende të hapura, ndër pyje, shkurrnaja.

Ndërsa, në kohët e pas Krishtit, lutjet i drejtohen Krishtit, që shumë vetë nuk e kuptojnë emrin e tij, se si është quajtur në të kaluarën e hershme. Akironi: A Krye Yni: Kryeja e Jonë, me siguri që do të jetë emri i Krishtit.

Diku, zoti Cabanes përmend, rreth deshifrimit të gjuhës së galëve, që atë botë kishin pushtuar Francën e sotme. Dhe ai pohon se, ka vështërsi për t'i deshifruar, sepse janë të shkruara me germa të vjetra "greke". Franca dhe Spanja, në lashtësi janë quajtur SPANO - GALIA.

Spanja dhe Galia dy vende, që jetonte një popull, që kishin të bëjnë me nejri - tjetrin. SPANO: SHPAJNA [SHPINA] dhe GALIA [KAH LIA]. Galia, do të thotë "nga apo kah lia: lindja" ndërsa Spanja nga Shpajna. Shpinë do të thotë, mbas, ose pas [mbas shpine]. Galia [Kah Lindja] dhe Spanja nga shpajna [shpina], që me gjuhën moderne shqipe: perëndim. Galia shtrihej në lindje të Spanjës, ndërsa Spanja, në perëndim të Galisë [Francës].

Pyetje: "Mes kësaj shumësie mbishkrimesh dhe gjuhësh, si ka mundësi që nuk gjendet asgjë në gjuhën ilire?

Cabanes: Të njejtën pyetje bëjmë edhe ne në Francë, se përse nuk gjejmë dëshmi të gjuhës së shkruar gale. Kemi gjetur gërma greke që nuk japin fjalë greke dhe mendohet të jenë gale. Këtu kur njerëzit kishin nevojë të shkruanin, përdornin gjuhën e qytetërimit dominues, prandaj deri më tash nuk janë gjetur asnjë fjalë të shkruar ilire, as tek ju dhe as në territoret e ish - Jugosllavisë.

Por mendoj se padyshim këtu kanë egzistuar qytetërime që përdornin vetëm gjuhën e folur dhe jo atë të shkruar, përfundon Pierre Cabanes.

Kur z. Cabanes, flet se, me germat greke që nuk japin fjalë greke dhe mendohet të jenë gale. Kuptohet vetëvetiu, se z. Pierre, ndoshta e njeh gjuhën greke, por nuk ka njohuri mbi gjuhën shqipe. Me fjalë greqishte, të greqishtes së sotme, nuk ka mundësi të deshifrohet fjala galishte, sepse, galishtja me siguri që do të jetë një ilirishte.

Kam pasë rast të lexoj një numër të madh revistash shqipe, që i përkushtohen arkeologjisë shqiptare, të këtyre 50 vjetëve të fundit, ku kam sajuar një mangësi, si në histori, veçanërisht në arkeologji. Dhe ajo mangësi egziston edhe në ditët tona, sepse arkeologët tanë për fat të keq, kur e sajonë germën "greke" i largohern temës që shtjellojnë, dhe thonë porsi historianët tjerë, se "helenizmi" ka mbërthyer truallin tonë. Ky ishte alfabeti i jonë, dhe shqiptarët e përdorën këtë alfabet, deri sa më në fund, gati që ishim duke u humbur e duke u shlyer si komb e si qenjë.

Si gjithmonë, historianë Europian, Amerikanë, e kanë ngritur në qiell kulturën greke, posaçërisht kur theksojnë me të madhe mbi helenizimin e Mediteranit, etj. "Helenizim", është një pjellë, shprehje e kurdisur të historianëve të shek. 19, pa baza historike, duke u bazuar në alfabetin e sotëm grek, dhe duke i futur të gjithë ato fise a kombe, me një veshje artifiçiale që nuk ka mbështetje arkeologjike dhe as historike.

Për fat të mirë, disa historianë e shkrimtarë të vjetër, këto vende dhe troje ballkanike i lidhin dhe i shtrojnë me popujt paragrekë, por nga ana tjetër në përkthimet anglishte pa nevojë e fusin në përdorim termën "grekë", që në të kaluarën nuk ka egzistuar, pos emra fisnorësh të dalluar. Kështuqë, ngatrrojnë fijet e lamshit historik, popujve të parahistorisë.

Profesor J. B. Bury, njohës i gjuhës greqishte, në një mbishkrim që e kishte gjetur në Kretë, i shkruajtur me germa të alfabetit të sotëm grekë, ai pohon se mbishkrimi është shënuar me germa greke, por atë mbushkrim nuk e kuptoj.

Dikur u këshillova me një grekë, i cili e lexoi për mrekulli mbishkrimin; më vonë edhe fytyra ishte duke iu skuqur, se gjithmonë, më përplaste diku larg të vërtetës, se shqipja s'ka egzistuar, sepse nuk ka pasë alfabet. Mërroli krahët, .. "nuk e kuptoj". Dikur më vonë mësova alfabetin të ashtuquajtur grekë, ku pushtova me të madhe botën shqiptare. Më pas, gjatë deshifrimit, zgjodha enigmën, më doli një gjuhë e kulluar shqipe.

Pra, sidoqë të gjejmë mbishkrime me alfabet grekë, duhet të lexohen dhe të analizohen mirë, sepse u kanë munguar shenjat e posaçme të shqipes, kanë munguar edhe disa germa shqipe, që gjatë leximit gati krejtësisht i humbet kuptimi shqip.

Arkeologët shqiptarë gjatë gërmimeve, kur hasënin në alfabetin grekë, i kanë lënë në një anë pa i studjuar, duke menduar se janë fjalë me gjuhë greke. Për atë kohë, ai ishte një alfabet që kuptohej bota, por jo se kemi të bëjmë me një helenizëm siç trumbetohet me të madhe në histori. Gati i kam lexuar të tilla shkrime rreth mbishkrimeve ilire, në revistën arkeologjike "Iliria" që kuptohen vetëm me gjuhën e sotme shqipe.

Rreth rrënjës së fjalës Butrinti. Butrint, në gjuhë të huaja: Buthron, Buthroton, Butrint. Shkurt: Biri i Trojanit; Biri i Trojës. Butrint, me gjuhën e trojanëve: Unë Biri i Trojës, që gjendet në pjesën jugperëndimore të Shqipërisë Politike, në Epir [Epër]. Daton që nga kohët e parahistorisë, ashtu siç tregojnë themelet e tij, të cilët e konfirmojnë, dhe duke u përputhur nga legjendat, ruajtur nga Virgjili, që djali i Priamit, mbretit të Trojës, Dardanisë; Helenisi, u shtrua në Epir me të vejën e Hektorit.

Helenisi: Hylli Nejshi: Hylli nejshe (jetonte), rrinte, pra aty perendonte dielli, u quajtë Butrinti, Troja e Perëndimit. Mbasi Priami, i ati i Hyllinit ishte trimi-trajmi i Dardanisë, Butrinti duhej kuptuar "I BIRI I TRIMIT - I BIRI I TRAJMIT"! dhe ai Hylli nisi të ndërtojë këtë qytet të lashtë. Dhe krejtësisht meselja kuptohet me gjuhën homerike.

Do t'isha tepër i kënaqur, nëse dikush m'i dërgon mbishkrimet e Butrintit - me dëshirë të madhe do t'i kisha zbërthyer, deshifruar!