RIDIMENSION
E gjeta veten që më kishte humbur,
I hapa derën dhe brenda e futa!
Mes miqve që kam përqafuar
edhe puthur,
Tani e di mirë kush është Juda!
I gjeta sytë që më kishin ikur,
S’kam për të thënë më
që jam i verbër!
Nga zjarret,tani e di,
kush duhet fikur,
Që mos e lemë të djegë
ndonjë tjetër!
E gjeta gjysmën time kryengritëse,
Mezi e njoha,aq shumë kish ndryshuar!
U desh kaq kohë,gjersa unë të bindem
Që jam i puthur dhe i tradhëtuar!
NDODH NDONJËHERË
Ndodh ndonjëherë
(Kjo nuk iu ndodh të gjithëve!)
Të të njohë me një vajzë,
një shi banal!
Ajo po lagej,
por veç një çadër ishte,
Dhe ish në dorën time,
jo në dorën e saj!
Ashtu e lagur
ishte bërë më intime,
Mua më vinte inat
që nuk isha skulptor!
Desha,një çast,
ta marr nën çadrën time,
Por kisha edhe frikën
mos më ikte ajo!
Dhe ndrrova mendje,
(gjithnjë ndrron mendja ime!)
Ia dhashë çadrën
e dola vetë në shi!
Ndodh ndonjëherë,
(kjo nuk iu ndodh të gjithëve!)
Të humbësh një çadër
e të fitosh një njeri!
SONTE
Sonte nuk po gjej dot
asnjë shkak për të qeshur,
Sonte e shoh që edhe ti
më je larguar!
Hedh sytë në qiell,
ai paska vdekur,
Dhe yj nuk ka më,
(nuk di ku kanë shkuar!)
Sonte nuk kam asnjë trill
për t’u bërë e bukur,
E ç’më duhet,kur s’kam më,
asnjë mik për të pritur!
Ti natë apo dikush tjetër
që rri pas teje strukur,
U çmendët gjersa më dhatë
këtë kafe të hidhur!
Sonte bota e tërë
po më rrëshqet nga duart,
Si të ishte pluhur,
nëpër gishta më rrjedh!
Sonte ju që të gjithë
më keni harruar,
Dhe unë jam vetëm 21 vjeç!
Përgjigju Duke Cituar
Krijoni Kontakt