Serbia e falimentimeve ushtarake e politike

[guri79]

Serbia e falimentimeve ushtarake e politike

13-08-2010 / Nga Skënder Mulliqi

Se Serbia e Tadiqit edhe në këtë fillim shekull nuk ka levizur përpara, por ka mbetur me ide të së kaluarës së hidhur e dëshmon edhe draft-rezoluta e saj e paraqitur në OKB. Këshillin e Sigurimit të OKB-së, serbët, deri vonë e injoruar duke e quajtur organizatë mamute, e cila nuk ka zgjidhur ndonjë vatër krize në botë. E tani, të gjitha përpjekjet e këtij shteti për ta kontestuar shtetin e ri të Kosovës, po adresohen pikërisht në selinë e OKB-së. Serbia u trimërua kur u miratua rezuluta e saj në OKB ku kërkohej nga GJND-ja të vërtetojë ligjshmërinë pavarësisë së Kosovës. Por zhgënjimi i Beogradit zyrtar ishte i madh.GJND-ja e kërkuar nga vet ata me 22 korrik të muajit të kaluar vendosi në favor të Kosovës. Ishte edhe një disfatë e radhës, në vargun e shumë disfatave në planin politik dhe ushtarakë që i pësojë Serbia në fund të shekullit të kaluar dhe në këtë fillim shekull. Një fjalë e popullit thotë “kungulli nuk shkon gjithmonë mbi ujë”. Në këtë relacion nëse serbët në të kalurën arritën që rrenat e tyre të përseritura ti shendrrojnë në të vërteta para bashkësisë europiane, me shpërbërjen e ish-Jugosllavisë, këtyre rrenave më në fund iu erdhi fundi. Shumë lehtë betejën e parë për krijimin e Serbisë së Madhe nga e cila dëshirë ende nuk kanë hequr dorë, e humben në Slloveni. Debakli i dytë për shovinistët serbomëdhenj ishte lufta në Kroaci. Dihet se kancelari i atëhershem gjerman Hans Ditrih Gensher, Serbisë i kishte dërguar mesazhe të qarta, duke e rrahur tavolinën me grusht, se në Kroaci nuk guxohet të kalohet vija e kuqe. Lufta në Bosnje edhe pse me përmasa tragjike, ishte humbja e radhës për klikën kriminale të Milosheviçit, Karaxhiçit, Mlladiçit dhe kriminelëve të tjerë. Mali i Zi dhe Maqedonia arritën t’i shmangen luftës për shumë arsye. Ish-Jugosllavia përfundimisht u shpërbë me luftën në Kosovë në vitin 1999, kur me ndihmen e forcave të NATO-së dhe luftës çlirimtare të shqiptarëve u dëbuan falangat serbe nga Kosova. Ky ishte grushti i fundit dhe më i forti që iu dha Serbisë ndonjëherë.
Edhe pse serbët i pësuan këto humbje, më kryeneçësi po vazhdojnë me avazin e vjetër, duke parë ëndrra më sy çelë se Kosova për ta është “Jeruzalem serb”. Edhe deponimi i Prokejtrezolutës së re në OKB, do të jetë një tjetër humbje për Serbinë dhe Rusinë si aleate e saj. Shtetet e Quint-it, kanë mbajtur një varg konsultimesh në Nju Jork për koordinimin e aksioneve për njohje të reja për Kosovën, si dhe për pengimin e kësaj projekt rezolute të Serbisë.Por si duket pushteti i Beogradit nuk është duke u mbushur mend, se proceset politike nuk kanë kthim mbrapa. Megjithatë disa parti opozitare serbe, kërkojnë nga Beogradi që të ndryshojnë politikën ndaj Kosovës. Këto zëra erdhen për çudi nga SPO e shovenistit Vuk Drashkoviq dikur dora e zgjatur e kryekriminelit Milosheviq dhe nga lideri i LDP-së të Cedomir Jovanoviqit, të cilët e kanë pranuar se Kosova është e humbur për Serbinë, dhe së këtë fakt duhet pranuar edhe pushteti i presidentit Tadiç. Qasja e ambasadorit gjerman Ishinger në një intervistë dhënë BBC-së së dyert e BE-së janë të mbyllura për Serbinë dhe Kosovën, me duket pak sa qasje e gabuar. Ishinger me gjithë dëshirën e mirë, nuk bën që fatin e Kosovës ta lidhë me fatin e Serbisë, e cila kurrsesi nuk dëshiron dialog me Kosovën si dy shtete të pavarura. Serbia të gjithë këtë zhurmë është duke e bërë që bisedimet shqiptaro-serbe të mbahen për statusin politik e jo për çështje praktike. Prandaj, edhe fillimi i zhvillimit të bisedimeve nuk mvaret nga Kosova. Këtyre ditëve serish jemi dëshmitarë edhe të një loje të ndytë të Begradit zyrtarë me të zhvarrosurit shqiptarë në Serbi. Serbisë e cila e ka merituar të denohet për gjenocid, si Ishinger, ashtu edhe miqët të tjerë duhet t’i dërgojnë mesazhe të qarta së dyert e BE-së do të mbeten të mbyllura vetëm për Serbinë, derisa ajo nuk e pranon pavarësinë e Kosovës. Sigurisht se pas mendimit pozitiv që dha GJND-ja për ligjshmerinë e shpalljës së pavarësisë së Kosovës, pritet që të këtë njohje të reja. Diplomacia jonë duhet të intensifikojë lobimin për njohje të reja. Ky lobim duhet të sinkronizohet më Shqipërinë e cila po jep kuntribut të madh në këtë drejtim, dhe më miqët tanë amerikanë dhe evropianë, të cilët bënë shumë që Kosova sot të jetë shtet sovran dhe i pavarur…
...

[drenicaku]

Megjith ate eshte shume shume me mire se tek ne,edhe pas shume luftrave,edhe pas shum e konfrontimeve me bashkesin nderkombetare eshte larg nesh.
Ne kemi mbet ne semafora,nuk po dim kah me majt,si qorri pa sy po presim qe dikush te vij te na kap per dore dhe te na largoi nga semafori se vet nuk jemi te zot per asgje.