Nuk mund të hesht

[Xhuxhumaku]

Nuk mund të hesht

» Dërguar më: 10/08/2010 - 14:57
Nga Fitim Hoxhati

1. “Ngërçi”: Hyrje për mëmës inë e një fjale!

Po shoh se nuk mund t’i jap rrugë mëmësisë së fjalës “ngërç” që na ka mbetur në gojë, pa i dhënë rrugë një tjetër fjale...
Ne shqiptarët jemi të çuditshëm. Meqë kemi tonin një Eqerem Çabej o burra të gjithë të stisim fjalë të reja. Kështu, për shëmbull, tek ra fjala me një timin për punën e atij Klodit, që mbet në gojën e Europës e Amerikës mbarë, me mendimin se u pa kjo punë, ky miku tak-fak e gatoi një fjalë të re: “U bë si u bë, por unë them se me këtë rast të pastrojmë fjalorin tonë. Ajo fjala “pederasti” sikur nuk është e kohës, sepse na kujton Kodin Penal të njëhershëm, ndaj më ka vajtur mendja tani e tutje t’i themi “Klodizëm”...
Na ngrihen ambasadorë e në vend të bëjnë punë për telashet që kemi, na hapin të tjera. Ata na e paraqesin këtë “Klodizëm” si moral të kohës, na akuzojnë në thelb se jemi të prapambetur e se nuk marrim vesh nga të drejtat e njeriut.
Kam frikë se ambasadori ynë duhet të luftojë për të drejtat e klodistëve, në ushtrinë amerikane në të cilën “klodizmi” nuk lejohet përgjithësisht. Ambasadorët amerikanë e hollandezë si të krishterë që janë duhet të fillojnë nga Papa i Romës e religjionet e nderuara, që kanë tagër në gjithë botën, e pastaj të merren me ne. Fundja kur e shkelka Papa, kush pyet për shqipon? Pastaj ambasadorët e nderuar duhet të mbajnë gojën kur na akuzojnë për prapambetje...
Në fakt të “prapambetur” janë gjithë këta “modernë”, europianë e amerikanë, të cilët janë kujtuar për këto “të drejta” të njeriut përgjithësisht pas viteve ‘60 të shekullit 20, ndërsa shqiptarët si pasardhës të ilirëve, e si ballkanikë, janë luftëtarë të këtyre të drejtave, më saktë janë krijuesit e tyre, nën emrin e një të quajturi Aleksandër, Leka i madh, sot e 2300 vjet më parë. Del se nuk mund të na akuzojnë se jemi të prapambetur porse... e kemi dredhur.
Këta miqtë tanë, na dalin me flamurin e të drejtave të njeriut, por nuk na thonë ku e gjetën këtë flamur. Fundja me këtë arsyetim edhe regjimet raciste, mafiozët, diktatorët e zemunët, duhet të kenë të drejtën e mbijetesës, sikundër edhe zyrtarët tanë të lartë duhet të kenë të drejtën e privatësisë pavarsisht për çfarë privatësie bëhet fjalë. Çështja e të drejtave njerëzore është shumë “fluide”,* duhej të thoja e tejdukshme e pakapëshme ndaj edhe ka rrezik për shpërdorim të kuptimit e rrethit të tyre.
Me këtë fillozofi të bukur edhe drogisti ka të drejtën e tij edhe millosheviçët kanë të drejtën e tyre ndaj Kosovës, edhe emigrantët nga mbarë bota “e tretë” kanë të drejtën e tyre të bëjnë Amerikën e Europën, han pa porta, sikurse edhe talibanët e Al Kaeda, kanë të drejtat e tyre etj. Mirëpo këto të “drejta” Amerika dhe Europa po i luftojnë me zjarr, me riatdhesime a me bllokada, deri edhe me projektin e ngritjes se një muri kinez tej përtej Amerikës. Nga një oqean në tjetrin përgjatë kufirit meksikan.
Del se ca “të drejta” duhen luftuar edhe me zjarr e ca të tjera duhen mbrojtur, por asnjë nuk kujtohet të na thotë cili është kriteri e kufiri që i ndan, cili është “standarti” e kush e përcakton këtë standart.
Mos këtu kemi një Drejtësi me dy standarte siç na pëlqen të themi këto kohët e fundit. Vetëm në gjë më ka mbetur merak. Ata ambasadorët dhe idhtarët klodiste, folën shumë, por një gjë nuk e thanë: Ky Klodi ishte aktiv apo pasiv?
***
Por t’i lëmë shakatë. Kam frikë se miqtë tanë heshtin, ndërsa gjithë të këtushmit që na dalin me flamurin e “klodizmit” them se nuk dinë faktet dhe debatet e njohura botërisht në punë të “klodizmit”. Kështu heshtet për faktin se pikpamjeve të disa sociologëve se kemi të bëjmë me prirje natyrore e për këtë shkak me të drejtë të njeriut, u kundërvihen argumente shkencore, filozofike e historike për funksionin e kontaktit seksual dhe shkakun e perversiteteve në këtë drejtim.
Pretendimi se paska një vendim të gjykatës së Strasburgut që trajton “klodizmin” si një nga të drejta e njeriut, është abuziv dhe pasojë e mosnjohjes si të plotë të atij vendimi, për të mos thënë të citimit të njëanëshëm, ashtu dhe së të drejtës ndërkombëtare në këto drejtime. Kështu sipas nenit 8 të Konventës Europiane të mbrojtjes së të drejtave të njeriut dhe lirive themelore, respektimi i jetës private nuk është absolut sepse: “Autoriteti publik nuk mund të ndërhyjë në ushtrimin e kësaj të drejte, përveçse në shkallën e parashikuar në ligj...” për mbrojtjen, ndër të tjera edhe: “të moralit...”.
Në Konventë, sipas nenit 12, e drejta për t’u martuar njihet vetëm mes burrit e gruas dhe gjithnjë sipas ligjeve përkatëse kombëtare, ndërsa në nenin 14 të saj, bëhet fjalë për diskriminime jo për çdo të drejtë, por vetëm të të drejtave të njohura prej saj, ndërkohë që Konventa, nuk njeh ndonjë të drejtë për liri e preferenca seksuale alla “Klod”.
Më në fund sipas nenit 45 të Konventës vendet nënshkruese të saj respektojnë jo çdo vendim të gjykatës së Strasburgut, por vetëm vendimet për çështje në të cilat janë palë ndërgjyqëse...Për të mos e zgjatur kujtoj se në vendimin për çështjen Dudgeom kundër Mbretërisë së Bashkuar, gjykata e Strasburgut është shprehur se “ndryshime të sjelljes dhe të opinionit publik egzistojnë midis Irlandës se Veriut dhe Britanisë së Madhe në lidhje me çështjen e moralit dhe përbëjnë një faktor të rëndësishëm “ndaj vetë gjykata pranon se qëndrimi i saj për këtë çështje “nuk është pa kundërshtime nga opinioni publik i një sërë vendesh antare të Konventës e ndoshta edhe ai shqiptar, në lidhje me faktin se “jeta seksuale e personit është pjesë përbërëse e jetës së tij private”.
***
Nuk mund të mos kujtoj se tek trajtoja çështjen e pavarsisë së pushtetit vendor sot e afro 10 vjet paskam hyrë në të thella e më është rritur mendja tek i jap zgjidhje edhe “klodizmit”: “Natyra është unitare në konceptet konstruktive të saj. Paralelet janë të çuditshme”. Për të siguruar përjetësinë e gjësë së gjallë, natyra shpiku epshin, si kurth i riprodhimit. Po të mos ishte epshi, nuk do kishte riprodhim dhe kjo do ishte vdekja e qënies së gjallë.
Bimet e qëniet e ulta, këto hibride kalimtare, ndërzimin e bëjnë të ndihmuar nga era e rryma e ujit, rastësia. Ndër kafshët qënie në lëvizje ky mekanizëm nuk pi ujë e nuk garanton mbijetesën. Ndaj natyra shpiku kurthin me emërin epsh. Ndër njerëzit, qëniet më të larta, kurthi ka emrin dashuri. Mohimi i dashurisë e putanëria, janë kthim mbrapa në kafshëri ndërsa pederastia, lezbidizmi e pedofilia, janë blasfemi sikurse na e thotë edhe Papa vetë, sepse jo vetëm injorojnë riprodhimin e kthehen në qëllim në vetvehte, por injorojnë e mekanizmin dhe funksioniin natyror të epshit.
Këtë strategji ndjek natyra edhe në punë të shtetit. Për të garantuar veprimtarinë e realizimin e funksioneve të tij nëpërmjet pushteteve, u ka krijuar kurthin “ndarje”, “vetëveprim”. Po qe se zhduket ky “epsh” pra nuk ka ndarje e vetëveprim të pushteteve, ato vdesin si entitete e shndërrohen në vegla qorre të shtetit dhe vetë shteti vdes. Më saktë vdes shteti demokratik dhe lind një shtet i ri, totalitari. Ndërsa kur epshi i pushtetit, vetëveprimi, nuk realizohet në funksion të mbijetesës së shtetit, por të vetvehtes, duke pjellë, rryshfetin e zvetënimet pushtetore nga ato vetiake deri në partiaket, sikurse me perversitetet e çdo lloji, kemi blasfemi ndaj demokracisë, degjenerim të pushtetit e bashkë me të edhe të shtetit demokratik. (“Kontribut për një rishikim të Kodit Civil”, Vërejtje Nr.90, në “Kërkime në Fushë të së Drejtës “vol. II i pabotuar, shiko edhe “Tribuna Juridike” Nr.53 viti 2005)
Por ka edhe gjëra të tjera. Studiues seriozë përfundojnë se shkak i fenomeneve të tilla seksuale, veç jetesës në burgje, është edhe jetesa ushtarake në të cilat ish i vështirë e i pamundur objektivisht kontakti seksual duke kultivuar perversitetet për të shuar oreksin e natyrshëm seksual. (Enciklopedia e Pwrgjithshme e Oksfordit, fq.501, Tiranë 2006). Kanë qënë të tillë faktorë që kushtëzuan homoseksualizmin në ushtrinë e Aleksandrit të Madh, madhësia e së cilës, nuk mund të barabitej me lukuni femrash ndryshe nga ushtritë e shoqërive të mëdha hidraulike të lindjes, të cilat lëviznin me karvane, bashkë me grari të panumurt e hareme, pa pasur vështirësi furnizimi për faktin se komandanti i ushtrisë ishte jo vetëm kryetar shteti, por edhe pronar i vetëm i të paluejtshmeve sidomos tokës dhe bashkë me të edhe ujit, pa pengesa pronësish private, feudesh e minishtetesh qytete. Është kjo arsyeja që “klodizmi” vjen nga perëndimi e jo nga lindja e nuk vjen për punë niveli kulturor, të drejtash e helsingersash por vetëm për shkak dhe në kushte të caktuara historike të cilat nuk i gjejmë tashmë as në Zulutë.
...
Meqë e kam syrin te mëmësia e fjalës “ngërç” më vajti mendja tek ajo e Klodit dhe tek shoh fjalorët ngre pa dashur versionin e poshtër se ambasadori im i dashur Uithers, po tallet vërtetë me ne, sepse ai e di që në anglisht “Klod” do të thotë budalla, i trashë, kufomë, mollok, a si do thoshin shkodranët lladik, buf, njeri qull, që nuk është në gjëndje të bëjë gjë për të qënë veç marrëzira. Unë përjashtoj që ambasadori im nuk di mirë anglishten; përjashtoj po ashtu keqdashjen, ndaj nuk më mbetet veç të them se ka shkarje, nuk them mangësi, profesionale. Si zyrtar përgjithësisht e sidomos si diplomat duhet të kontrollojë ekstremisht fjalët që thotë për të shmangur keqkuptimet nga fjalët e dykuptimta, apo nga rastësitë si kjo e anglishtes “klod” me emrin “Klod” .
Kemi të bëjmë me shkarje të rastit a pakujdesi profesionale, apo mos është shprehje e nëvleftësimit përgjithësisht të punëve me shqiptarët që “nuk mund të kapin gjëra të holla” prandaj nuk ke pse tutesh në të folur me ta?
Nuk mund të mos ngre këtë version tek shoh që goxha KE-era e OSBE-era për çdo zgjedhje kërkojnë reformë zgjedhore e bëjnë sikur harrojnë se përherë reformat zgjedhore, sikur të gjitha reformat, janë bërë me nismën, yshtin e mbikqyrjen e kanë përfunduar me bekimin e tyre. Po nuk është as kështu.
E thashë se më duhet të ndalem mirë në këtë punë në dua të sqaroj mëmësinë e fjalës “ngërç”, sepse është e njëjta histori.
...
Çdo vit, fjalori ynë politik do pasurohet se s’bën. Tani së fundi na u shtua edhe “Ngërçi”. Këtë term e mësuan edhe të mëdhejtë e Brukselit, të cilët e përdorin them pa u thelluar në domethënien e kësaj fjale, përderisa i lejojnë vetes paradoksin që “ngërçin” e sotëm ta paraqesin si aspekt të tranzicionit të pafund shqiptar. Eshtë një paradoks, më saktë një kurth i Mjeshtrit të madh, Salës. Me “ngërç”, si të gjithë, kam kuptuar bllokimin e një muskuli, zakonisht në qafë a pulpë të këmbës, sikur ta dija se kështu e përcakton edhe gjuhësia. Tek hapa fjalorin e gjuhës shqipe të saktësoja njohuritë e mia, më doli se ngërçi është “tkurrje e menjëhershme” pra nuk duhet ngatërruar psh me gojaçin që ka një tkurrje të lindur e të përherëshme. Kjo ka rëndësi të madhe për ne shqiptarët, ndaj duhet të falendërojmë ndërkombëtarët, politikanët e median vendase po e po, që preferojnë këtë emërtim të gjëndjes shqiptare paszgjedhore. Kjo sepse me këtë emërtim, kriza zgjedhore del të jetë diçka e rastit, akute, e përkohëshme, kalimtare, një përjashtim, etj, etj. Sikur kjo demokraci nuk ka lindur, apo është shtrëmbëruar, por ka pësuar herë pas here tkurje, ngërçe aksidente e sepse në gjithë këto 20 vjet demokraci përgjithësisht punët kanë ecur vaj. Me këtë teknologji, duhet të quajmë ngërçe edhe odisetë e pafund të shpërndarjes së tokës bujqësore nisur sot e 19 vjet, të kthimit të pronave, nisur sot e 17 vjet, të integrimit të të perndjekurve nisur sot e 20 vjet. “Ngërçe” po janë edhe bllokimi i GJ.Kushtetuese , i GJ.Lartë, i KLD-së a i Avokatit të Popullit, e plot të tjera që u vlen lëkura “84” karat.
Por unë nuk u kënaqa me atë Fjalor, ndaj i kërkova ndihmë Çabejt i cili më llahtarisi. Fjala “ngërç” nuk është shqipe e mirëfilltë por huazim nga sllavishtja. Aha...! Tani e kuptova. Fjalën “ngërç” në këto punë duhet ta ketë thënë së pari Sala, meqë është rritur kufitar serb e serbishtfolës. Po dale, se kemi edhe Ilirin i cili si skraparlli ka afinitet me sllavishten bullgare tek bridhte Ujit të Zi? ( Çorovodës) Mos ka qënë ky afinitet gjuhësor që i lidhi këta të dy? Flasën pastaj broçkulla për pazarllëqe. Ç’na hapi punë ky Çabej. Mos vallë këto punëra kanë shtyrë edhe Kaçin t’u mbajë ison nga “Kalaja e Vogël” (Mallakastra)? Apo edhe Arbenin e vogël (Malaj)? Për të qënë brenda hapa fjalorin frëngjisht–shqip dhe shoh se ngërçit i thënkan “anomali”, tjetër argument në të mirë të Salës si frankofon që është. Kapakun kësaj pune ia vë italishtja se del që ngërçit i thënkan “kapriçio”. Pra ngërçi shkaktuar nga kapriçio e opozitës etj. E shihni tani si na erdhën punët me këtë dreq mëmësie tek i hyra e nuk di ku do dal?
***
Por pyetje të befta më mbijnë papritur për këto të mbjella të miat e m’i bëjnë, të pavlera e abuzive. Pyes veten: Mirë, mirë po si është e mundur që gjithë këta juristë të shquar, këta “veneciane”, gjithë këta helsingorë e osëbëista, gjithë këta ambasadorë me kulturë, sot e 20 vjet nuk mundën të na japin një ligj të saktë zgjedhor? Si është e mundur që sot e 20 vjet me bekimin e tyre a të Euralistëve, akte të tilla të rëndësisë së veçantë për çdo shtet si Kodi Penal e ai Procedurial, kanë ndryshuar po thuaj çdo vit si të ishin reklama sezonale e sot më jane bërë si lesht e harapit, do thosh Dritërori? A nuk i kanë parë e nuk i kanë gjetur të mirëqëna këta miq, projektligjet tona, që pasi u miratuan përfunduan në përsheshe ligjore vetëm këto katër pesë vitet e fundit, 22 herë nga Kushtetuesja. Një herë a dy, vete e vjen se edhe ata njerëz janë. Në një drejtim a dy edhe ndodh, sepse edhe në vendet e tyre gjykatat kushtetuese nuk janë pa punë e nuk është se nuk i ndryshojnë dhe ata ligjet, por jo kështu!
Si është e mundur që gjithë kjo Europë e Amerikë nuk gjeti gjuhë të përbashkët mes pozitës e opozitës për këto zgjedhjet tona sikur të ish konflkti arabo-izraelit sa të dorëzohen në atë farë feje sa të thonë: Zgjidheni vetë?
Si më vete mendja se ky goxha ambasador amerikan nuk dika mirë anglishten e gjithë këta burra nuk paskan dëgjuar për “bëmat” e Lekës. Unë nuk them se këta miq duhet medoemos të dijnë çka thënë një farë Engelsi në veprat e tij për ushtrinë, por, hollandezët andej nga Azia njëherë e një kohë, anglezët deri tani së fundi me atë Hindi, gjermanët me atë Afrikë, spanjollët me racën e tyre latino amerikane dhe amerikanët vetë në botë, sot e gjithë ditën, ua dinë dhëmbë e dhëmballë botës mbarë si në punë ekonomie e ushtrie ashtu edhe në punëra alla Lekë.
Aherë si shpjegohet kjo “paaftësi” e tyre në punë të Shqipërisë? Më ‘91 a ‘92 edhe mund të na nënvleftësonin, por pas gjithë kësaj kohe e kësaj katrahure, nuk mund të mos kuptonin se kjo kokë mushke do kujdes, se ky vend me këtë histori mbijetese që ka dhënë pardje Kastriotë e dje Ali Pashëra, që ka dhënë Çabejn e Kadarenë e të tjerë plot, nuk mund e as duhet trajtuar kaba. Aherë si mund të ketë ndodhur paradoksi që më marrin dy kokat e vendit e mi ulin në tavolinë restorantesh për t’i pajtuar sikur të ishin nxënës të fillores?
Si shpjegohet që vetëm në Shqipëri tranzicioni postkomunist po zgjatet pa fund ndryshe të tjerët e ish-bllokut komunist. Unë shpreh bindjen se nuk i është varur torba Shqipërisë për faktin se nuk bën pjesë në preferencat e “Kordonit sanitar 2” të kufijve me rusët e as ka lidhje me një Kordon Sanitar të tretë me synimet strategjike të bllokimit të daljeve të padëshiruara në Mesdhe, duke preferuar Malin e Zi, Bosnjën, Kroacinë, Slloveninë a Maqedoninë, sepse Shqipëria është si punë xhepi në këtë kostum. Them se nuk bëjnë të tilla gafa fuqitë perëndimore përgjithësisht e Nato veçanërisht, se nuk harrojnë Sazanin e Pashalimanin me raketat e nëndetset ruse që vetëm Italisë i kushtonin 500 milionët e dollarit në vit për shtesat mbrojtëse. Aherë ku është enigma?
- Vijon -

gsh.