Pendimi i "Tekfiriut"

Djaloshi ishte pėrplot bindje dhe qetėsi. Zgjuarsia dhe vendosmėria qė kishte, askujt nuk i fshihej. Ai nuk kishte brengėn e qelisė nė tė cilėn e kishin hedhur, as tė prangave me tė cilat e kishin prangosur, as tė fyerjeve qė i vinin nga ata qė e kishin maltretuar, me maltretime psikike dhe fizike, me tė cilat ballafaqohej mėngjes dhe mbrėmje, prej kur ishte sjellė si mysafir i "Inteligjencės pėr kundėrzbulim" ... "Sigurimit" ... "Sigurimit shtetėror", emėrtoi si tė duash, tek ai tė gjitha kanė njė kuptim, tregojnė njė tė vėrtet profetike tė Pejgamberit, salallahu alejhi ve selem, ku thotė:
"Dy lloje njerėzish nga banorėt e zjarrit nuk po i shoh, njerėz qė me vete mbajnė kamgjik sikur bishtat e lopės, i godasin me ato njerėzit, dhe femra tė veshura tė zhveshura, ... kokat e tyre sikur gungat e devesė, nuk do tė hyjnė nė xhennet as aromėn e xhennetit nuk do ta ndiejnė, kurse aroma e xhennetit nuhatet nga largėsia kaq dhe kaq."
Shfaqja e kėtyre dy vetive nuk u fshihet. Zullumi politik dhe degjenerimi moralo-shoqėror fillon nga degjenerimi i femrės.
Por kjo nuk ishte ajo qė e brengoste djaloshin. Ajo qė e brengoste djaloshin ishte mbyllja e tij larg fushės sė xhihadit, e qė e kishte dashuruar, e qė dashuria e tij ndaj xhihadit nuk mundet tė pėrshkruhet nga autorėt, e as poetėt.
Derisa ai ishte nė kėtė gjendje, dėgjoi zhurmėn e dyerve tė hekurta tė qelisė. Shikoi, papritur hyri njė "hoxhė", me xhybe dhe i veshur me ar, kishte marrė mėditje pėr ti bėrė "Tekfirėt" tė pendohen, por mbi kėtė kishte edhe pagesė tė ngrohtė nga "Udhėheqėsi Musliman" pėr ēdo "tekfiri" qė do tė pendohej.
"Hoxha" shikon djaloshin tė lidhur me zinxhirė, i mbėshtetur pėr murin e qelisė.
Djaloshi ngriti kokėn dhe shikoi "hoxhėn" nė sytė e tij, vėrejti hutin dhe humbjen qė kishte.
Bishti i lopės pėr "Hir tė Allahut" ia afroi "hoxhės" njė ulėse komode, dhe ai u ul.
Pasi gogėsoi si i dehur, ngriti zėrin me ashpėrsi, dhe qelia bubulloj nga fjalimi i tij, nė tė cilin nuk tha asgjė, vetėm pėrsėriti fjalėt e njėjta, derisa muret e qelisė i memorizuan, foli pėr hakkun e "Pėrgjegjėsit" (Udhėheqėsit musliman). Nuk la asnjė gjė pa e zmadhuar, dhe asnjė arsye pėr ata (Tagutėt) qė zvogėlon krimet e tyre, vetėmse e pėrmendi.
Mandej vazhdoi tė shpjegon dėgjimin dhe respektin qė duhet bėrė atyre, kujdesi dhe rreziku nga "Tekfiri", pastaj pėrmendi tė drejtėn e atyre jobesimtarėve qė janė nėn mbrojtje dhe se, ēfarė mėkati kanė ata qė dalin nga dėgjimi dhe respekti i udhėheqėsit.
Mė nė fund tha:
"O djalosh, ndoshta ke dyshime, urdhėro mi trego, se "Udhėheqėsi" pas kamxhikut dhe prangave na ka urdhėruar tė polemizojmė me ju. Qė t’ua largojmė dyshimet e t’iu nxjerrim nga devijimi."
Djaloshi nė vete lexoi:
"E ku mund ta dish ti, ndoshta ai do tė pastrohet. Apo do tė kėshillohet dhe kėshilla do t’i bėjė dobi!"
[Abese, 3-4]
Pastaj tha:
"Po, kam dyshime, qė djegin mėlēinė time, ma kanė zgjatur hutin, nėse mi largon dhe pendohem nė duart tua, a do tė mė lirojnė??"
Tha:
"Po, madje mbi kėtė edhe shpėrblim do tė kesh. Thuaji dyshimet, mos u frikėso nga zgjatja, pėrmendi nė imtėsira, dhe na trego ēfarė u kanė mėsuar ata qė tė kanė mashtruar??"
Djaloshi tha:
"Na kanė mėsuar se miqėsia dhe armiqėsia pėr hire tė Allahut ėshtė themeli i fesė, ėshtė tevhid nė litar tė forte. Se Ummeti islam ėshtė njė popull. Ata i bashkon lidhja e imanit dhe kjo i obligon tė ndihmojnė njėri tjetrin. Tė jenė si njė trup nė ballafaqim me armikun, nuk lejohet qė kufijtė politik tė na pėrēajnė, as pėrkatėsit kombėtare, e fisnore tė na ndajnė. Mė i ulėti i tyre ėshtė i mbrojtur dhe ata janė njė dorė para tė tjerėve."
Hoxha tha:
"Kjo ėshtė e vėrtet. Mė thuaj diēka tė re?!"
Djaloshi tha:
"Na kanė mėsuar se etiketimin me "Tekfirij" nuk e pėrmend pėr tė keq, vetėmse injoranti. Sepse kjo fjalė ėshtė e pėrgjithshme, pėrmban hakkun dhe tė kotėn. Ka tekfir (tė bėrit dike qafir) qė pa tė islami i njeriut nuk ėshtė i pranuar. Ai qė nuk i bėn tekfir mushrikėt, apo dyshon nė kufrin e tyre, ai ėshtė pabesimtar. Nga gjykimi me tekfir, ėshtė kusht qė argumenti tė jetė i qartė. Nė disa ēėshtje ka kundėrthėnie dhe nė disa ēėshtje bėhet pavend. Prandaj fjalėn e pėrgjithėsuar nuk e pėrdor pėr tė keq, vetėmse injoranti."
Hoxha tha:
"E gjitha ėshtė e vėrtetė."
Djaloshi tha:
"Na kanė mėsuar se ēėshtje esenciale tė cilės duhet ti pėrkushtohemi dhe tė japim mundin tė gjithė, ėshtė ēlirimi nga uzurpimi qė kanė bėrė ēifutėt ndaj vendeve tona tė shenjta, tokave tona, vrasjen e familjeve tona, planeve qė bėjnė pėr rrėnimin e Mesxhidul Aksas. Na mėsojnė se udhėheqėsit Amerikan janė sionistė se kanė okupuar vendet tona politikisht dhe ushtarakisht. Kanė ardhur pėr ti mbrojtur ēifutėt, ua afrojnė atyre tė gjitha ndihmat pėr tė cilat kanė nevojė, mundohen qė umetin tonė ta lėnė tė nėnēmuar, tė ndjekin politikat e shteteve tona, qė mbrojnė interesin e tyre. Dėshirojnė tė shfrytėzojnė pasurit tona pėr lakmitė e tyre. Luftojnė fenė tonė dhe janė pengesė mes popullit tonė dhe kthimit tė sheriatit."
Hoxha me zė tė ulėt tha:
"Po, ashtu ėshtė."
Djaloshi tha:
"Na kanė mėsuar se ata kanė okupuar Irakun me luftė kryqėzatash, pėr tė vjedhur pasuritė e saj, pėr tė bėrė ērregullime dhe pėr tė eliminuar ēdo rrezik qė i vie miqve tė tyre, ēifutė. Tė bėjnė politiken e jashtme sipas planeve tė sionistėve, qė tė shndėrrojnė Irakun vendkullosė pėr ēdo zindik. Vend qetėsie pėr ēdo kėnd qė ka lidhė besė me shejtanin, dhe gjithė kėtė ta bėjnė tė fshehur pas lirisė sė rrejshme dhe demokracisė sė zbehur. Pastaj kanė deklaruar se ajo qė ka ndodhur nė Irak do tė pėrfshijė gjithė regjionin. Kanė shfaqur se dėshirojnė ti mbrojnė ēifutėt, se do tė vijė dita ku do tė rregullohet lidhja mes tyre dhe muslimanėve, nga besimi islam do ta largojnė armiqėsinė ndaj mosbesimtarėve, dhe fenė e tyre do ta sjellin nė vend tė islamit."
"Kjo ėshtė shpallje luftė umetit tonė nga ana e ēifutėve dhe e tė krishterėve. Kjo nuk i fshihet as injorantit, e ku mė tė menēurit. Kjo ėshtė ēėshtje esenciale sot. Na kanė mėsuar se ndihma ndaj armiqve pėr ti realizuar ata qėllimet e tyre, ndihma atyre kundėr muxhahidėve, tė cilėt asgjėsojnė planet e tyre, ėshtė dalje nga feja, tradhti ndaj umetit dhe mosbesim nė Zotin e botėve."
Hoxha tha:
"Po, tė vėrtetėn e ke thėnė."
Djaloshi tha:
"Na kanė mėsuar se ēdo pėrfitim qė ka invazioni krishterė, qė padrejtėsisht quhet "Lufta globale kundėr terrorizmit" nė tokėn islame, ēdo pushtim i tokave dhe ēdo hap i tyre drejt pėrmbushjes sė qėllimeve tė tyre, ėshtė humbje e madhe pėr Islamin dhe muslimanėt, dhe fitore e madhe pėr pabesimtarėt kundėr besimtarėve. Sa herė qė vonojmė ballafaqimin me planet e tyre, nga frika prej tyre, apo nga dyshimet nė qėllimet e tyre, apo pėr shkak tė dashurisė ndaj kėsaj bote, shtohen humbjet qė i pėrjeton umeti me kalimin e kohės."
Hoxha tha:
"Allahu na ruajt."
Djaloshi tha:
"Na kanė mėsuar se krenaria e kėtij umeti ėshtė nė xhihad, kjo ėshtė rruga e drejtė, prandaj armiqtė e islamit nuk na luftojnė nė tė kuptuarit e islamit ashtu si na luftojnė nė tė kuptuarit e xhihadit. Madje ata e luftojnė emrin "Xhihad" dhe dėshirojnė heqjen e kėtij emri nga mendja e umetit. Andaj edhe mundohen tė njollosin emrin e muxhahidėve nė ēdo mėnyrė. Na kanė mėsuar se frika nga armiku, dobėsia dhe nėnshtrimi para tyre, nuk i kėnaq, por ua shton padrejtėsinė dhe lakmitė. Allahu thotė:"
"As jehuditė, e as krishterėt kurrė nuk do tė jenė tė kėnaqur me ty deri qė tė pasosh fenė e tyre. Thuaju: "Udhėzimi i All-llahut ėshtė udhėzim i drejtė. E nėse pasiqė tė ka ardhur ty e vėrteta shkon pas mendimeve tė tyre, nuk ka kush tė ndihmojė e as tė mbrojė nga All-llahu." [el-Bekare, 120]
"Allahu thotė:
"E sa pejgamberė pati qė sė bashku me tė luftuan turma tė mėdha besimtarėsh dhe pėr atė qė i goditi nė rrugėn e All-llahut, ata nuk u dobėsuan dhe nuk u pėrulėn. All-llahu i do durimtarėt." [Ali Imran, 146]
"Na kanė mėsuar se vdekja e ndershme nė tė cilėn luftojmė pėr tė mbrojtur besimin dhe akiden tonė, me tė cilėn arrijmė tė bimė dėshmorė, ėshtė mė e mirė se jeta e nėnēmuar kur bėhemi robėr tė zullumqarėve."
"Na kanė mėsuar se historia do tė dėshmojė pėr kėtė invazion qė kanė marrė ushtritė krishtere ndaj tokave islame, turp ėshtė pėr kėtė umet nėse nuk pėrmendin nė kėtė invazion xhihadin, sikur tė ishin dele e tė drejtohen pėr nė thertore. Udhėheqėsit i janė nėnshtruar kryqit, kurse dijetarėt e kėqinjė e bekojnė kėtė turp dhe tradhti."
"Na kanė mėsuar se muslimani jeton pėr mesazhin e kėtij islami, vdes pėr kėtė mesazh, dhe balli i tij, nuk i pėrulet askujt pėrveē Allahut. Atė qė e bartė nga tevhidi nė zemrėn e tij, ėshtė mė e dashur se ēdo qafir dhe tagut. Ai ėshtė i lirė me imanin dhe krenarinė e tij, edhe nėse e lidhin me zingjir, apo me pranga si rob."
Kėtu sytė e hoxhės lotuan, nga supet e tij largoi "xhyben" pastaj tha:
"Mė trego pėr fushat e xhihadit, o djalosh i shpėtuar."
Djaloshi tha:
"A e din ē’farė janė fushat e xhihadit?? Aty ėshtė maza e ėmbėlsisė sė ibadetit, fundi i qetėsisė sė besimit, palca e kėnaqėsisė sė shpirtit, janė vende ku ngritėt tevhidi, rritet dashuria ndaj Allahut, shtohet ndjenja se je mė afėr Allahut dhe kthehet krenaria e besimtarit."
"Nė atė fushė, fluturon lartė nė qiellin e lirisė, nga ajo lartėsi sheh dunjanė nė realitetin e saj, e poshtėr me poshtėrsinė e tagutėve, qė robėrojnė njerėzit me shpirtra tė dobėt. E sheh ahiretin e vėrtetė, ndien sikur po i pėrqafon hyritė e xhenetit, vdekja tek ti nuk ėshtė asgjė, pėrveē njė kalim i shpirtit nė tokėn e tė lumturve. Derisa fillon e qanė kur vėllau yt bie dėshmor, e qetėsohet dhe takohet me bukuroshet e xhenetit, pėrse ti mbete i gjallė me armė. Sikur mos tė ishte fjala e Allahut: