Festat Islame

[ramazan_it]

Fetsat Islame

Festat Islame janë festat të cilat i njeh legjislacioni Islam, festat tjera mund të jenë çfarëdo, por jo Islame.

Ndër festat Islame llogariten :


Xhumaja (Dita e Premte) : Është një ditë e rëndësishme në jetën e një Myslimani. Lutjet dhe veprimet e devotshme që bën një mysliman i devotshëm në këtë ditë shpërblehen se sa në ditët tjera të javës. Edhe pse kjo ditë e javës është ditë feste nuk duhet llogaritur si Sabbath, myslimanët refuzojnë besmin se Zoti ka pushuar pas krijimit. Kjo ditë është zgjedhur si ditë feste (për dallim nga ditët tjera) sepse besohet se Ademi a.s. (Adami) ka lindur në këtë ditë. Besimtarët gjat kësaj dite mblidhen në xhamin e vendit (ku jetojnë) dhe të udhëhequr nga imami falin namazin e xhumasë.
Ramazani - është muaji në të cilin myslimanët çdo ditë agjërojnë nga agimi gjer në perëndim të diellit.


Fitër Bajrami (Eid al-Fitr) ose "Bajrami i Vogël" (al-Eid saghir): Është festë e cila bëhet pas përfundimit të Ramazanit që është dita e parë e mualit Shawwal.


Kurban Bajrami (Eid al-Adha) ose "Bajrami i madh" (Kurban Bayram): Është dy muaj dhe 10 ditë pas bajramit të vogël. Kjo festë njihet si festa e sakrificës dhe vie si gëzim i kryerjes së Haxhxhit.


Pra, këta janë festat e çdo personi që e ndjen vehten se është rob i All-llahut dhe e praktikon atë që është i obliguar dhe është musliman.

Kurse, për festat e tjera, mua personalisht, as që më[ interesojnë fare, sepse nga ato nuk ka asçfarë dobie, as në këtë botë, por ku është më kryesorja Bota Tjetër.

Prap, po flas për veten time personale, se për mua do të jetë Festa Më E Madhe që nuk e kemi parë në këtë botë asnjëherë dhe ajo do të jetë vetëm për ata që e kanë kaluar Pyetje- Përgjigje të Natës Së Parë Në Varr, ata që nuk kanë pasur Dënim Varri, ata që kaluan Ditën E Gjykimit, ata që kaluan Urrën E Sirratit dhe arritën që të hynë në Xhennetin që u është premtuar vetëm për të devotshmëve, atyre që nuk i shtrmbëruan urdhërat e Krijuesit, ata që me sinqeritet e bënë adhurimin ndaj Zotit Të Botëve, ata që ta fusin këmbën në Xhenetin e All-llahut, për ata do të jetë Festa më e Madhe që ka ekzistuar ndonjiherë.

Lusim All-llahun s.v.t., që të na bëjë të jemi prej tyre, AMIIIIN.


Esselamun alejkum we rahmetullahi we berekatuhu!

[ramazan_it]

Festat e vetme të ligjësuara në islam: Kurban Bajrami dhe Fitër Bajrami

Para shpalljes ose në kohën e injorancës ishin shumë gjëra që binin ndesh me fenë islame kurse disa tjera vetëm se ishin ndryshe nga ajo që donte Allahu i Lartëmadhëruar. Prandaj me shpalljen e përkryer të Allahut krejt të këqijat u mënjanuan kurse ato jo të këqijat morën trajtën më të mirë të mundshme. Një nga ato ishte edhe se banorët e Medinës në kohën e injorancës i festonin dy festa të tyre të hershme. Kjo, me ardhjen e të Dërguarit të Allahut (paqja dhe mëshira e Allahut qofshin mbi të) u ndryshua, pasi që Allahu ua zëvendësoi këto dy festa me dy festa tjera, e ato ishin Kurban Bajrami dhe Fitër Bajrami. Këto festa madje ishin edhe dy festat e vetme të muslimanëve të cilat u ligjësuan në Medine pas hixhretit, të cilat edhe mbeten të vetmet festa për muslimanët deri në ditën e gjykimit.

Për këtë fakt na tregon Enesi (Allahu qoftë i kënaqur prej tij) i cili thotë:

“Banorët e Medinës në kohën e injorancës kishin dy festa në të cilat argëtoheshin gjatë tyre, mirëpo kur erdhi i Dërguari i Allahut në Medinë u tha: “Ju keni pasur dy festa në të cilat argëtoheshit gjatë tyre, tani Allahu ato ua ka zëvendësuar me dy të tjera më të mira: Fitër Bajrami dhe Kurban Bajrami.” (Transmeton Ebu Davudi, Hakimi, Bejhakiu me zinxhir sahih-autentik)


Preferohet gjatë tyre: Larja (gusli), parfumimi dhe të veshurit me rrobat më të bukura

Ibënul Kajimi (Allahu e mëshiroftë) ka thënë:

I Dërguari i Allahut (paqja dhe mëshira e Allahut qofshin mbi të) gjatë dy bajrameve i veshte rrobat më të bukura. Ai posedonte një palë rroba të cilat i vishte gjatë dy bajrameve dhe në ditën e xhuma. Gjithashtu Ibën Omer (Allahu qoftë i kënaqur prej tij) e praktikonte larjen-guslin gjatë dy bajrameve.(Transmeton Ibën Ebu Shejbe dhe Abdurrezaku 3/309, me zinxhir sahih-autentik)



Ngrënia diçka para se të dilet për të falur namazin

Enesi (Allahu qoftë i kënaqur prej tij) ka thënë:

“I Dërguari i Allahut ditën e Fitër bajramit nuk dilte për në xhami derisa të hante disa hurma, kurse hurmat i hante në numër tek.”(Transmeton Buhariu)



Dalja për faljen e namazit të Bajramit në Musala - vendfalje e caktuar për namazin e Bajramit.

Ebu Seid el Hudriu (Allahu qoftë i kënaqur prej tij) transmeton dhe thotë:

“I Dërguari i Allahut dilte për të falur namazin ditën e kurban Bajramit dhe Fitër Bajramit në musala. (vendfalje e caktuar për të falur namazin e Bajramit)” (Transmeton Buhariu) P.sh. qendër e qytetit, park, fushë sportive, aludon në vend të gjerë i madh ku mund të dalin të falen të gjithë banorët e atij vendi, qoftë ky qytet apo fshat.



Dalja e grave dhe fëmijëve madje edhe e grave me menstruacione në musala

Umu Atije (Allahu qoftë i kënaqur prej saj) thotë:

“Jemi urdhëruar në kohën e të Dërguarit të Allahut (paqja dhe mëshira e Allahut qofshin mbi të) ne, gratë e shtyra në moshë, madje edhe gratë të cilat ishin me menstruacione që të dalim në Bajrame për të marrë pjesë në lutjet e muslimanëve si dhe mirësitë gjatë tyre. Kurse ata të cilët ishin me menstruacione i largoheshin vendit ku faleshim.”(Mutefekun alejhi)

Gjithashtu i Dërguari i Allahut (paqja dhe mëshira e Allahut qofshin mbi të) e ka obliguar daljen e grave në musala gjatë bajrameve. (Transmeton Ahmedi me zinxhir autentik. Albani e ka cekur në Xhamiu sahih)



Ndërrimi i rrugës

Xhabir Ibën Abdullahu (Allahu qoftë i kënaqur prej tij) thotë:

“I Dërguari i Allahut (paqja dhe mëshira e Allahut qofshin mbi të) në ditën e Bajramit e ndërronte rrugën gjatë shkuarjes dhe kthimit nga musala.”(Transmeton Buhariu)



Namazi i Bajramit



1 – Nuk ka as ezan e as ikamet e as që thuhet fjala: essalatu xhamiatun - namaz i përgjithshëm.

Xhabir Ibën Semurete (Allahu qoftë i kënaqur prej tij) tregon dhe thotë:

“I kam falur bashkë me të Dërguarin e Allahut (paqja dhe mëshira e Allahut qofshin mbi të) dy bajrame më shumë se një herë pa ezan dhe pa ikamet.”(Transmeton Muslimi)

Ibën Kajimi (Allahu e mëshiroftë) ka thënë:

I Dërguari i Allahut (paqja dhe mëshira e Allahut qofshin mbi të) kur arrinte në musala e fillonte namazin pa ezan dhe pa ikamet si dhe pa fjalën: namazi i përgjithshëm. Kjo është prej sunetit të Dërguarit të Allahut (paqja dhe mëshira e Allahut qofshin mbi të) të mos bëj asgjë nga këta që i cekëm.



2 – Nuk ka namaz para namazit të bajramit e as pas tij

Ibën Abasi (Allahu qoftë i kënaqur prej tij) rrëfen dhe thotë:

“Doli i Dërguari i Allahut (paqja dhe mëshira e Allahut qofshin mbi të) ditën e Bajramit dhe i fali dy rekate duke mos falur para tyre dhe pas tyre asgjë.”(Transmetojnë xhemati)



3 – Tekbiret në namaz

Nga Amër Ibën Shuajbi e ky nga babai i tij e ky nga gjyshi i tij transmeton se i Dërguari i Allahut (paqja dhe mëshira e Allahut qofshin mbi të) në namazin e Bajramit ka marrë dymbëdhjetë tekbire, shtatë në rekatin e parë dhe pesë në rekatin e dytë.(Transmetojnë Ahmedi, Ibënu Maxhe)



4 – Çfarë lexohet në namazin e bajramit

Transmeton Ubejdullah Ibën Abdullah se Omer Ibën Hatabi (Allahu qoftë i kënaqur prej tij) e ka pyetur Ebu Uakid Elejthiun:


" Çfarë lexonte i Dërguari i Allahut (paqja dhe mëshira e Allahut qofshin mbi të) në namazin e Fitër Bajramit dhe atë të kurban Bajramit? – i tha:

- Lexonte gjatë tyre: “Kaf uel Kuranil Mexhid” dhe “Ikterebeti saatu uen shekkal kamer”. (D.m.th. suret Kaf dhe Kamer) (Transmeton Muslimi)

Gjithashtu Numan Ibën Beshir transmeton se i Dërguari i Allahut gjatë dy bajrameve dhe në Xhuma lexonte “Sebbihisme rabbikel Ala” dhe “Hel etake hadithul gashije”,(D.m.th. suret A’la dhe Gashije) ndonjëherë ndodhte që të dy festat (bajrami dhe xhumaja) të bien me një ditë dhe ai i lexonte të njëjtat sure. (Transmeton Nesaiu Ibën Maxheh, Abdurrezaku dhe hadihti është sahih-autentik)



5 – Hutbeja pas namazit

Ibën Omeri (Allahu qoftë i kënaqur prej tij) ka thënë:

“I Dërguari i Allahut (paqja dhe mëshira e Allahut qofshin mbi të), Ebu Bekri dhe Omeri (Allahu qoftë i kënaqur prej tyre) e falnin namazin e Bajramit para hutbes.”(Transmeton Buhariu)



6 – Përshëndetja gjatë bajrameve

Xhabir Ibën Nufejriu (Allahu qoftë i kënaqur prej tij) ka thënë:

Shokët e të Dërguarit të Allahut (paqja dhe mëshira e Allahut qofshin mbi të) kur takoheshim ditën e Bajramit i thoshin njëri tjetrit: Tekabel Allahu mina ue minke – Allahu na i pranoftë neve dhe juve. (Ibën Haxheri ka thënë se zinxhiri i hadithit është hasen - i mirë).



7 – Dëfrimi dhe argëtimi është i lejuar në festa

Transmeton Aisheja (Allahu qoftë i kënaqur prej saj) dhe thotë:

“Etiopasit luanin në prezencë të Dërguarit të Allahut (paqja dhe mëshira e Allahut qofshin mbi të) ditën e Bajramit dhe ndërsa unë u ngjita mbi supet e të Dërguarit të Allahut (paqja dhe mëshira e Allahut qofshin mbi të) t’i shikoj ata, derisa u ngopa duke i shikuar pastaj u larguam.”(Transmetojnë Shejbani, Buhariu, Muslimi dhe Ahmedi)



8 – Shpeshtimi i tekbireve gjatë bajrameve

Allahu i madhëruar thotë:

“Që të plotësoni numrin, të madhëroni Allahun për atë se u urdhëroi që të jeni falemnderues.” (Bekare:185)

Transmetohet nga Ibën Mesudi (Allahu qoftë i kënaqur prej tij) se ai merte tekbire në ditët e teshrikut me këto fjalë:

Allahu ekber la ilahe il-Allah uAllahu ekber Allahu ekber ue lilahil-hamd. (Transmeton Ibën ebi Shejbeh 2/167 në zinxhir sahih-autentik)

Esuedi (Allahu qoftë i kënaqur prej tij) ka thënë:

Abdullahu (Ibën Mesudi) merrte tekbire prej namazit të sabahut në ditën e bajramit deri në namazin e ikindisë në ditën e e therjes së kurbaneve dhe thoshte: Allahu ekber Allahu ekber la ilahe il-Allah vAllahu ekber Allahu ekber ue lilahil-hamd.(Transmeton Ibën Ebi Shejbeh me zinxhir sahih-autentik)

Kurse nga Omeri (Allahu qoftë i kënaqur prej tij) ka transmetim për të se:

Ai merrte tekbire prej në mëngjesin e ditës së arafatit deri në namazin e drekës së ditës së fundit të teshrikut.(Transmeton Ibën Ebi Shejbeh me zinxhir hasen- i mirë)

Ibrahim Nehaiu (Allahu e mëshiroftë) thotë:

Ata (selefi) merrnin tekbire prej ditës së Arafatit, dikush prej tyre merrte tekbire i kthyer kah kibla pas çdo namazi duke thënë: Allahu Ekber Allahu ekber la ilahe il-Allah uAllahu ekber Allahu ekber ue lilahil-hamd. (Transmeton Ibën ebi Shejbeh me zinxhir sahih-autentik)



9 – Kujt i ik namazi i bajramit...

Ai i cili nuk arin ta falë namazin e bajramit me xhemat i falë katër rekate nga se kështu transmetohet nga Abdullah Ibën Mesudi (Allahu qoftë i kënaqur prej tij) ky është madje edhe mendimi i Shabiut, Theurit, Ahmedit dhe Is’hakut



10 – Përkujtimi

Ki kujdes vëlla i dashur musliman pas gjithë kësaj mos e lejo të harrosh agjërimin e gjashtë ditëve të muajit sheval, pra gjashtë ditët pas muajit të ramazanit, sepse i Dërguari i Allahut (paqja dhe mëshira e Allahut qofshin mbi të) ka thënë:

“Kush e agjëron ramazanin pastaj pas kësaj i agjëron gjashtë ditët e shevalit i llogaritet sikur të kishte agjëruar tërë jetën.” (Transmeton Ahmedi, Muslimi, Tirmidhiu)


Esselamun alejkum we rahmetullahi we berekatuhu!

[ramazan_it]

ÇKA PAS FESTAVE?!


Të prirur nga urdhri i ajetit kur’anor:

“Unë nuk i krijova xhinët dhe njerëzit për tjetër pos që të më adhurojnë.” (Dharijatë, 56)

Njerëzit që besojnë në Allahun nxitojnë në vepra që ta finalizojnë këtë qëllim. Koha ka vlerë të madhe në jetën e tyre. Ata e shfrytëzojnë kohën në ibadete dhe në përfitim nga dituria dhe vlera e të Dërguarit alejhi selam.

Tek besimtarët besimi ka më vlerë se sa pasuria, familja dhe fëmija. Kur u jepet rasti të zgjedhin mes vendit, farefisit, jetës komode, jetës së vështirë, kurbetit dhe ikjes, ata zgjedhin jetën islame dhe pasimin e rrugës së të Dërguarit alejhi selam. Tërë këtë e bëjnë gjatë gjithë jetës dhe e shtojnë edhe më aktivitetin e tyre gjatë sezoneve, të cilat edhe vetë Allahu i ka dalluar me vlera e ibadete si koha e Ramazanit, koha e Haxhit, etj.


Për këtë me plotë të drejtë Allahu ka caktuar festat islame në fund të ibadeteve të mëdha si shenjë e kurorëzimit të këtyre ibadeteve dhe simbolikë e falënderimit dhe mirënjohjes ndaj Allahut.


Festa këto, në të cilat shprehet ngjyra spirituale e shpirtit të zgjuar dhe flakërues. Dëgjohet fuqishëm zëri i besimtarëve, i cili përhapet nëpër rrugë, në gjuhën e njerëzve që shkojnë në namaz të bajramit, një nga një ose grupe-grupe, në gjuhën e njerëzve në xhami, duke u falur ose duke pritur namazin, në gjuhën e njerëzve në shtëpi, pasi kanë falur namazet, ditëve të teshrikut (ditët pas Kurban Bajramit), në Mine gjatë hedhjes së gurëve, në gjuhën e haxhilerëve etj. Zë, i cili shpërthen shpirtin dhe i jep nisje gëzimit dhe haresë për plotësimin e udhëtimit të rëndë dhe të suksesshëm, udhëtimit të agjërimit ose haxhit.

Është simbol i ngadhënjimit shpirtëror në përvojën e kaluar dhe vendosmëri për të vazhduar në këtë ngadhënjim shpirtëror në përvojat e ardhme, ky zë është:

“Allahu ekber Allahu ekber, la ilahe il-lall-llah Allahu ekber, Allahu ekber ve lil-lahil hamd!”


Ky element shpirtëror dhe entuziazist kërkohet nga ne që ta shfaqim në pamjen e zbukurimit dhe bukurisë, në atmosferën e kënaqësisë dhe komoditetit trupor, duke mos bërë harxhim të tepruar, i cili e shëmton plotësinë e tij dhe e shndërron në të kundërtën e vet. Po, në këto ditë nuk ka as agjërim e as privim nga të mirat dhe të këndshmet. Në Kur’an thuhet:

“Hani e pini shijshëm (në xhenet), sepse në ditët e kaluara (në dunja) ju e përgatitët këtë.” (Hakka, 24).


Në festat islame takohet shpirtërorja e lartë dhe materialja e dobishme, e bukura dhe e pastra. Islami nuk është mjaftuar në festat e veta vetëm me këto dy elemente, por e ka përforcuar edhe me një element të tretë, i cili është më i dashuri, e ai është domethënia shoqërore e humanitare, që i bën njerëzit si një trup i vetëm. Ky element nuk shfaqet vetëm me simbole dhe ndjenja, jo vetëm me pamjen e tubimit madhështor në namaz, jo vetëm me takimet miqësore dhe vëllazërore, jo vetëm me këto buzëqeshje, me të cilat i takon muslimani vëllezërit e tij gjatë Bajramit, por shfaqet edhe me një domethënie më të madhe. Kjo është pjesëmarrja me ndihmë ekonomike, të cilën e ka caktuar ligji islam mes anëtarëve të kësaj shoqërie, për t’ua lehtësuar nevojtarëve vështirësitë ekonomike që të mos lypin, të paktën, në këto ditë.

Ky është Zekatul-Fitri gjatë Fitër Bajramit dhe Kurbani në ditën e Kurban Bajramit.


Të nderuar vëllezër musllimanë dhe motra muslimane!


Ky manifestim festiv, i cili simbolizon përfundimin e një ibadeti, i ngjan jetës së një njeriu, ditët e të cilit pakësohen, ashtu siç na pakësohet edhe ne jeta, ashtu siç shkurtohet koha me kalimin e viteve e dekadave. Allahu i Madhëruar thotë:

“Çdo gjë që është në të (në tokë) është e zhdukur. E do të mbetet vetëm Zoti yt që është i madhëruar e i nderuar!” (Rrahman, 26-27).

Secilës krijesë i përfundon jeta e saj dhe shkon atje ku e ka caktuar Allahu, pra ndryshe nga njeriu, i cili, edhe pas vdekjes dhe udhëtimit nga kjo botë, do të ndalet për të dhënë llogari dhe për t’u shpërblyer.

Vëlla musliman dhe motër muslimane!

Kalojnë sekondat, minutat, ditët, javët, muajt e vitet. Vallë sa punë të mira kemi bërë në këto ditë, vepra të cilat do t’i deponojmë për atë ditë, kur nga frika e dënimit të tmerrshëm, gruaja shtatzënë do ta hedhë foshnjën e saj, foshnja do të thinjet, kurse njerëzit do të duken si të dehur edhe pse s’do të jenë të tillë. A thua a e kemi atë zell të adhurimeve dhe punëve të mira edhe pas festave apo ngel kjo vetëm në Ramazan e Haxh, apo e harrojmë këtë dhe bëhemi tjetërkush pas tyre?!

Përgjigjja e kësaj pyetjeje me të vërtetë është shumë e turpshme. Mirëpo, doemos duhet pranuar realiteti.

Secili prej nesh del në mëngjes dhe e kalon ditën në shkollë, universitet ose në punë të tij. Në fund të ditës kthehet në shtëpi i lodhur, ha drekën, pushon pak dhe pastaj pjesën e mbetur të ditës dhe fillimin e natës e kalon ose në mësim, ose në kryerjen e obligimeve jetësore, ose.... Pastaj fle. Të nesërmen në mëngjes fillon të njëjtën gjë. E kështu me radhë.

Jetë, ku s’ka minuta të veçuara për të lexuar Kur’an, për të mësuar rregullat e fesë sonë, nuk ka minuta për namaz nate ose për faljen e suneteve, nuk ka minuta për të marrë pjesë në mexhlise të përkujtimit dhe ligjëratave. Nuk ka ditë për agjërimin e së hënës dhe së enjtes. Nuk ka ditë për të bërë mirë dhe për t’u kryer nevojat njerëzve.

Vëlla i dashur musliman, motër e dashur muslimane!

Allahu thotë:

“Adhuroje Zotin tënd deri të vijë ty e vërteta (vdekja).” (Hixhr, 99)

Që na jep të kuptojmë se adhurimi, me të cilin jemi të obliguar nuk ka kohë të veçantë, në të cilën duhet të bëhet e pastaj të lihet e të harrohet, nuk është ibadeti i përkufizuar vetëm në kohën e Ramazanit dhe të Haxhit. Por, obligohemi ta bëjmë atë në çdo kohë dhe vend me të gjitha format e saj pa marrë parasysh rrethanat.

Dynjaja po na mashtron dhe po na largon nga ibadeti ndaj Allahut, kurse ne jemi ata, të cilët Allahu na e ka tërhequr vëmendjen prej saj, duke thënë:

“O ju që besuat, as pasuria juaj e as fëmijët tuaj të mos ju shmangin prej adhurimit të Allahut, e kush bën ashtu, këta janë më të humburit. Dhe jepni nga ajo që Ne ju kemi dhënë juve, para se ndonjërit prej jush t’i vijë vdekja dhe të thotë: “ O Zoti im, përse nuk ma shtyve edhe pak afatin (e vdekjes), që të jepja lëmoshë e të bëhesha prej të mirëve!” Por, atij që i vjen afati i vet, Allahu nuk e shtyn për më vonë. Allahu e di shumë mirë punën që ju bëni” (Munafikunë, 9-11).

Ibën Umeri (Allahu qoftë i kënaqur me të!) thoshte:

“Kur të ngrysësh në mbrëmje, mos e prit mëngjesin dhe kur të gdhish në mëngjes, mos e prit mbrëmjen. Merr nga shëndeti për ditët e sëmundjes tënde dhe nga jeta për ditët e pasvdekjes tënde.” (Shënon Buhariu).

I Dërguari alejhi selam thotë:

“Ditën e Kijametit nuk do të lëvizin këmbët e njeriut, derisa të pyetet për katër gjëra: Për jetën ku e ka harxhuar; për rininë ku e ka shfrytëzuar; për pasurinë ku e ka fituar dhe ku e ka harxhuar; dhe për diturinë e tij, si ka vepruar me të.” (Shënon Tirmidhiu, hadithi është sahih).

Mbreti i Ditës së Sundimit do të na pyesë për jetën tonë, e kemi harxhuar në vepra të mira dhe ibadete, apo e kemi harxhuar në lojëra, pakujdesi dhe në vepra pa vlerë. Do të na pyesë për trupin tonë, nëse e kemi shfrytëzuar në agjërim, namaz, ulje shikimi, mbrojtje të veshëve dhe gjuhës nga të ndaluarat, apo i kemi shfrytëzuar në përdorimin e çdo gjëje të këndshme. Ky Pyetës, i di të fshehtat tona, asgjë s’mund t’i ikë, as në tokë e as në qiell.

Kështu që për ta realizuar ligjin e Allahut ashtu si duhet le t’i përmbahemi fjalës së Tij ku thotë:

“O ju që besuat, hyni në Islamin e tërësishëm (përqafoni fenë islame në tërësi), e mos ndiqni rrugën e djallit, sepse ai është armiku juaj i hapur.” (Bekare, 208).

Të pendohemi për gabimet sa nuk është bërë vonë, i Dërguari alejhi selam thotë:

“Pendimi nuk ndalet gjersa të dalë dielli nga perëndimi.” (Shënon Ebu Davudi, hadithi është shih), e të bëhemi prej besimtarëve të sinqertë, siç thotë edhe i Dërguari alejhi selam në Haxhin Lamtumirës: “A t’ju tregoj për besimtarin? - Besimtar është ai, ndaj të cilit njerëzit janë të sigurt për veten dhe pasurinë e tyre. A t’ju tregoj për muslimanin? - Ai, nga dora dhe gjuha e të cilit janë të shpëtuar muslimanët. A t’ju tregoj për luftëtarin (muxhahidin)? - Ai që lufton me vetveten për t’iu bindur urdhrave të Allahut. A t’ju tregoj për të shpërngulurin (muhaxhirin)? – Ai që largohet, shpërngulet, nga gabimet dhe mëkatet.” (Shënon Ahmedi, hadithi është sahih).

Andaj të nderuar lexues, duhet t’i përmbahemi Islamit në tërësi në tërë kohën duke e konfirmuar jetën tonë në çdo segment me Sunetin e të Dërguarit (Lavdërimi dhe shpëtimi i Allahut qoftë mbi të!) e jo vetëm gjatë Ramazanit apo Haxhit, por gjithsesi gjatë tërë jetës!!!

Paqja dhe bekimi qofshin mbi të Dërguarin tonë, Muhammedin, mbi familjen, shokët e tij dhe mbi të gjithë ata që e pasojnë me sinqeritet Rrugën e të Dërguarit deri në Kijamet.

Esselamun alejkum we rahmetullahi we berekatuhu!

[AnaH_M]

zoti te shperbleft per mundin qe ke dhen.

[ramazan_it]

zoti te shperbleft per mundin qe ke dhen.

Amin vëllai Njoni-ch.

Dita e Xhuma - Festë e Javës

Transmeton Ebu Hurejra [radijall-llahu anhu] se Pejgamberi [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem] ka thënë:

"Në ditën e xhuma ka një moment në të cilin nëse muslimanët e kalojnë në namaz, dhe i luten All-llahut [subhanehu ve teala] për nevojat e tyre, All-llahu [subhanehu ve teala] me të vërtetë do t'ua japë. Atëherë Pëjgamberi [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem] tregoi me gishta se kjo kohë ndodhet në një periudhë tejet të shkurtër."

Falënderimi i takon All-llahut , Atë e falëndërojmë dhe prëj Tij ndihmë kërkojmë, kërkoj mbrojtje nga All-llahu prëj të këqiave të vëtës dhe vëprave tona. Cilin e udhëzon All-llahu s´ka kush e drejton dhe cilin e humb All-llahu dhe s´ka kush e udhëzon në rrugën e Tij të drëjtë. Dëshmoj se nuk ka të adhuruar tjëtër Zot të vërtëtë përveç All-llahut [subhanehu ve teala] dhe dëshmoj se Muhammedi është rob dhe i Dërguar i Tij.

" O ju që bësuat kinie frikë All-llahun më një frikë të denjë dhe mos vdisni po vetëm duke qenë muslimanë." [Ali Imran, 102]

" O ju njerëz kinie frikë Zotin tuaj që u ka krijuar prëj një veteje dhe nga ajo krijoi palën (shoqën) e saj, e prëj tyre dyve u shtuan shumë burra dhe gra. Dhe kinie frikë All-llahun që me Emrin përbetoheni, ruajeni farefisin se All-llahu është Mbikëqyrës i juaj." [En-Nisa, 1]

" O ju bësimtarë keni frikë All-llahun dhe thoni fjalë të drejta. Ai ju mundëson të bëni vepra të mira, ju shlyen mëkatet tuaja, e kush respekton All-llahun dhe të Dërguarin e Tij ai ka arritur një sukses të madh." [El-Ahzab, 70-71]

Thënia më e mirë është thënia e All-llahut [subhanëhu ve teala], kurse udhëzimi më i mirë është udhëzimi i Muhammëdit [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem]. Veprat më të këqia janë ato të shpikurat, çdo shpikje është bid'at dhe çdo bid'at është lajthitje nga rruga e vërtetë, e çdo lajthitje përfundon më xhehennem.

Lexues të ndëruar, në këtë fletushkë në pika të shkurtëra do të njiheni me veçoritë, vlerat dhe dispozitat e shumta për Ditën e Xhuma. Por para se të filloj t'i tregoj këto pika, të njihemi shkurtimisht me festat e muslimanëve. Pejgamberi [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem] pas hixhretit nga Mekja në Medine mori dhe filloi t'ua mundësoj muslimanëve dhe t´u sqaronte për parregullsinë e disa veprimeve të tyre te cilat zakonisht ata i praktikuan ne xhahilijjet, e të cilët ishin në kundërshtim më besimin islam. Duke asgjësuar vlerën e veprimeve të xhahilijetit, lslami muslimanëve u ofroi zëvendësim me dispozitat dhe festat e lslamit. Shembuj tipik për këtë janë Bajrami i Ramazanit (Fitër-Bajramit) dhe Kurban Bajrami. Pejgamberi [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lemJ i kishte hasur besimtarët e Medines se si në dy ditët e caktuara i festonin ngadhnjimet e tyre të xhahilijetit duke i përkujtuar ato. Pejgamberi [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem] me të parë këtë deklaroi dhe tha:

"All-llahu këto dy ditë ua ka zëvendësuar me më të mira se këto, ato janë Bajrami i Ramazanit dhe Kurban Bajrami." [Ebu Davudi]

Të nderuar lexues, në këtë mënyrë All-llahu [subhanehu ve teala] ditët e argëtimit të shfrenuar të shejtanit, muslimanëve ua zëvendësoi me ditët, me të cilat ata të lumtur për shkak përmbushjes së përulësisë ndaj All-llahut [subhanehu ve teala], e madhërojnë, e falënderojnë dhe kërkojnë falje prej Tij. Prandaj, lexues të nderuar, ne muslimanët i kemi tri festa të cilat i fëstojmë. Dy prej tyre i festojmë një herë në vit, ndërsa e treta përsëritet çdo javë, kjo është Dita e Xhuma. Ditë të cilën muslimanët e festojnë çdo javë.

All-llahu [subhanehu ve teala] musimanëve ua ka përcaktuar kryerjen e pesë namzeve gjatë ditës dhe natës. Në fund të javës, ne muslimanët tubohemi të gjithë së bashku, ditën e xhuma ta kurorëzojmë dhe ta festojmë përulësinë ndaj All-llahut [subhanehu ve teala], duke e kryer namazin e xhumasë së bashku, dhe kjo është arsye tejet me rëndësi që kjo ditë për ne të jetë festë javore.


VEÇORITE E DITËS SË XHUMA

-Nga veçoritë e kësaj dite është se kjo ditë feste përsëritet çdo javë, dhe në këtë ditë është i ndaluar agjërimi tek, d.m.th. agjërimi vetëm ditën e xhuma.

Transmetohet nga Pëjgambëri [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem] se ka thënë:

"Me të vërtetë dita e xhumasë është ditë feste, dhe ditën e festës mos e bëni ditë agjërimi përveç nëse ia bashkangjet një ditë para ose pas." [Transmeton Ahmedi me sened sahih]

- Veçori e ditës së xhuma gjithashtu është edhe leximi i sures Sexhde dhe Insan në namazin e sabahut, sepse Pejgamberi [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem] i ka lëxuar në këtë ditë siç transmeton Buhariu.

- Veçori e ditës së xhuma është shpejtimi sa më herët për në xhami dhe larja (gusli). Pejgambëri [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem] thotë:

"Kush lahet (mërr gusul) ditën e xhuma, pastaj shkon në xhami është sikur të ketë therur një devë (kjo është në kohën e parë), pastaj kush shkon në kohën e dytë është sikur të ketë therur një lopë dhe kush shkon në kohën e trëtë sikur të ketë therur një dash dhe kush shkon në kohën e katërt është sikur të ketë therur një pulë e ai që shkon i fundit, pra në kohën e pestë është sikur të ketë falur një ve. Kur të del imami prezëntojnë melaiket dhe dëgjojnë përmëndjen e All-llahut [subhanehu ve teala]" [Transmeton Buhariu]

Sqarim i hadithit

Momenti i shkuarjes së hershme në ditën e xhuma fillon menjëherë pas zenitit të diellit (kohës së fillimit të namazit të drekës), ndërsa përfundon me qëndrimin e imamit në mimber. Po ashtu koha për të cilën mendohet nuk kufizohet vetëm në kohën në të cilën ne e njohim, porse me këtë dëshirohet të tregohet për një periudhë të caktuar kohore.

- Nga veçoritë e ditës së xhuma është se në të ka një kohë në të cilën All-llahu [subhanehu ve teala] i përgjigjët lutjes së besimtarit. Transmeton Ebu Hurejra [radijall-llahu anhu] se Pejgamberi [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem] ka thënë:

"Në ditën e xhuma ka një moment në të cilin nëse muslimanët e kalojnë në namaz, dhe i luten All-llahut [subhanehu ve teala] për nevojat e tyre, All-llahu [subhanehu ve teala] me të vërtetë do t'ua japë. Atëherë Pëjgamberi [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem] tregoi me gishta se kjo kohë ndodhet në një periudhë tejet të shkurtër."

- Prej veçorive të ditës së xhuma është edhe të përcjellurit e shpeshtë të salavateve Pejgamberit [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem].

Thotë Pejgamberi [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem]:

"Dita më e zgjedhur e javës është dita e xhuma. Përpiquni që në këtë ditë të më përcjellni sa më shumë salavate ngase ato salavate do të më prezentohen." Të pranishmit e pyetën: " O Pejgamber i All-llahut, si do të prezentohet, kur trupi yt atëhere do të jetë i shndërruar në pluhur?" Pejgamberi [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem] tha: " All-llahu ia ka ndaluar tokës t'i dëmtojë trupat e pejgamberëve të All-llahut." [Ebu Davudi dhe Nesaiu]


- Gjithashtu nga veçoritë e ditës së xhuma është leximi i sures Kehf, natën e xhuma ose ditën e xhuma. Transmetohet prej Seid el-Hudriut se Pejgamberi [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem] ka thënë:

"Kush e lexon kaptinën Kehf ditën e xhuma, do ta ndriçojë drita (nuri) mes dy xhumave." [Hakimi]

- Po ashtu nga veçoritë e ditës së xhuma është se mu këtë ditë do të bëhet kijameti. Pejgamberi [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem] thotë:

" Nuk do të bëhet kijameti përveç së ditën e xhuma..." [Muslimi]

Këto ishin disa veçori me të cilat dallohet dita e xhuma. E për vlerën e kësaj dite gjithashtu do të përmendim disa fjalë të Pejgamberit [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem]

VLERA E DITËS SË XHUMA

Nga vlera e ditës së xhuma është shkuarja në këmbë dhe më herët në xhami. Transmetohet prej Eus bin Eusit [radijall-llahu anhu], se Pejgamberi [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem] ka thënë:

" Kush pastrohef ditën e xhuma dhe rregullohet sa më mirë që është e mundshme, dhe shpejton sa më herët që është e mundshme, e shkon në këmbë e jo duke kalëruar, pastaj i afrohet imamit, e përcjell hutbën me vëmëndje pa kurrfarë lëvizje të palejueshme (më gjymtyrë ose me gojë) do të ketë shpërblim sikur të jetë falur tërë vitin." [Ahmedi dhe Ebu Davudi]

Nga vlerat e ditës së xhuma është se All-llahu [subhanehu ve teala] ia fal robit të vet mëkatet që i ka bërë ndërmjet dy xhumave. Transmetohet nga Selman el-Farisiu [radijall-llahu anhu] se Pejgamberi [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem] ka thënë:

"Kush lahet ditën e xhuma dhe pastrohet sa më mirë që është, i lyen flokët me vaj ose parfumoset, pastaj shkon dhe nuk i ndan dy vetë (në saff), pastaj fal atë që i është përcaktuar, pastaj hesht deri sa imami e mbaron hutbën, i falet ajo që e ka bërë ndërmjet kësaj dhe xhumasë së kaluar." [Buhariu]

Nga hadithët e lartëpërmëndura mund të përfundohet, që sevabi i namazit të xhumasë është shumë i madh. Kush e praktikon atë që e ka praktikuar Pejgamberi [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem] në namazin e xhumasë ka këto sevabe:

- Për çdo hap të bërë deri në xhami, besimtari ka sevab sikur të ketë falur dhe agjëruar tërë vitin.
- Ai i cili shkon më herët në xhami, për namazin e xhumasë, ka shpërblim sikur të kishtë thërur kurban madhësia e të cilit varet nga shpejtimi i tij në xhami.
- Mëkatet ndërmjet dy xhumave falen.
- Melekët ua shënojnë falësve sevabet për shkak të kryerjes së namazit të xhumasë.



DISPOZITAT E SHERIATIT PËR NAMAZIN E XHUMASË

Dispozita ë ditës së xhuma është farz ajn (obligim përsonal) për çdo besimtar të mençur dhe moshërritur, me përjashtim të robit, gruas, fëmijës, të sëmurit dhe udhëtarit.
Nëse dita e xhuma bie në po të njëjtën ditë me festën e Bajramit, dispozita e sheriatit është si vijon. Transmetohet nga Ebu Hurejra [radijall-llahu anhu] se Pejgamberi [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem] ka thënë:

" Në këtë ditë janë përputhur dy festa, dhe kush dëshiron mund të mos e fal xhumanë, ne do t'i bashkojmë (Bajramin dhe xhumanë me vetëm një namaz në kohën e namazit të Bajramit)" [Transmetojnë Hakimi dhe lbni Maxhe]

Imam Sheukani konsideron se duhet falur xhumanë, edhe përkundër asaj se e ka falur namazin e Bajramit, mirëpo ai gjithashtu konsideron se lejohet mosfalja e namazit të xhumasë atë ditë. Ai që e shqyrton në mënyrë studioze këtë çështje do të shohë se ata që nuk e kanë falur namazin e Bajramit janë të obliguar të falin namazin e xhumasë, e nësë këtë nuk e arrijnë, p.sh. për shkak të mosardhjës së imamit, atëhërë duhet ta fal namazin e drekës.

Dispozita e sheriatit për atë që arrin në rekatin e dytë në namazin e xhumasë, është si vijon: Kush arrin një rëkat të namazit të xhumasë, ai e ka arritur tërë namazin e xhumasë, e kush arrin më pak se një rekat ai duhët të falë katër rekatë (farz) të drekës. Nga ibni Umeri [radijall-llahu anhu] transmetohet se Pejgambëri [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem] ka hënë:

" Kush arrin një rekat të namazit të xhumasë dhe të ndonjë namazi tjetër le ta falë edhe rekatin tjetër, ngase namazi i tij është në regull." [Nesai, lbni Maxhe dhe Darekutni]

Pra, lëxuës të nderuar me këtë hadith të Pejgamberit [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem] dëshmohet se, ai i cili arrin rekatin e dytë të namazit të xhumasë ka arritur tërë namazin e xhumasë, edhe përkundër faktit se ai nuk ka prezentuar në hutbe.

Çfarë duhët falur pas xhumasë?

Pas namazit të xhumasë është sunnet të falen katër rekatë. Argument për këtë është hadithi që transmeton Ebu Hurejra [radijallahu anhu] prej Pejgamberi [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem] i cili ka thënë:

"Kur dikush prej jush e falë namazin e xhumasë, pas kësaj le t'i falë katër rëkate." [Muslimi]

Këto katër rëkatë duhët falur dy nga dy, ngase Pejgambëri [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem] thotë:

"Nafilja (namazi vullnetar) është dy nga dy." [Ebu Davudi dhe lbën Hibbani]

Gjithashtu këto katër rekate, duhet të falën në këtë mënyrë, pra dy nga dy, ashtu që bidatxhinjtë të mos mendojnë se ky është namazi i drekës. Ky namaz vullnetar mund të falet edhe në shtëpi, sepse edhe kjo është praktikë e Pejgamberit [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem]

ETIKA E HATIBIT (LIGJËRUËSIT)

Prej etikës së hatibit në ditën e xhuma është: t'ju jep selam besimtarëvë kur të hip në mimber dhe të drejtohet me fytyrë kah ata.

-Transmetohet nga Atau se Pejgamberi [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem] kur hipte në mimber drejtohej me fytyrë kah xhemati dhe thoshte Es-selamu alejkum. [tran. Abdurrezaku]

Po ashtu nga edebi (etika) e hatibit është të ulet në mimber para hutbes (fjalimit). Transmetohet prej Muhammed ibën Omër ibën Alij se Pejgamberi [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem] ditën e xhuma me të hipur n ë mimber është ulur, dhe pasi që është ulur, muezini e ka dhënë Ezanin. Pasi që ka mbaruar ezani Pejgamberi [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem] ka filluar hutben. Pas hutbes së parë është ulur, pastaj është ngritur dhe ka mbajtur hutben e dytë.

Mendimi i imam Ebu Hanifes, Malikut, Evzaiut dhe imam Ahmedit është se biseda gjatë hutbes është e ndaluar. Ata këtë mendim e argumentojnë me fjalët e All-llahut [subhanehu ve teala]:

"Kur lexohët Kur'ani ju dëgjonie atë (me vëmëndje) dhe heshtni në nënyrë që të fitoni mëshirë" [A'raf: 204]

Gjithashtu këtë mëndim e argumentojnë me hadithin e Pejgamberit sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem] i cili thotë:

" Nëse njeriu shokut të vet afër tij i thotë hesht, do të gabonte dhe do ta humbte shpërblimin e xhumasë." [Buhariu dhe Muslimi]

Po ashtu edhe hadithi të cilin e transmeton Ebu Derdaja [radijall-llahu anhu] në të cilin thuhet:

" Ditën e xhuma kam hyrë në mesxhid të Pejgamberit [sal-lall-llahu alejhi ve sel*lem], dhe ai duke qenë në hutbe filloi kaptinën Et-Teube, dhe më pyeti Ubejj ibën Ka'bi kur është shpallur kjo sure? Ubejji nuk mu përgjigj në pyetje. Kur përfunduam namazin e pyeta përse nuk mu përgjigje? Ai më tha: ti sot, ke humbur shpërblimin e namazit tënd. Unë lidhur me këtë e pyeta Pejgamberin [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem] i cili më tha: Ubejji ka thënë të vërtëtën." [Bejhakiu]

DISA FJALË PËR BISEDËN GJATË HUTBES

- Ndalohet biseda kur imami është në mimber.

- Kush hyn në xhami derisa imami mban hutben nuk i lejohët të jap selam. Mirëpo nëse dikush edhe përkundër kësaj jep selam është lënë zgjidhja që t'i përgjigjët me shenjë ose të mos i përgjigjet fare ose t'i përgjigjet me selam në vëte e jo me zë.

- Kur hatibi e përmend emrin e Pejgamberit [sal-lall-llahu alejhi ve sellem], dëgjuesit i lejohet që të dërgojë salavatë në vete.

- Kur dikush tështitët gjatë kohës së hutbes, i lejohet atij të përmend All-llahun [subhanehu ve teala] në vete.

- Kur hatibi përmend ajete që bëjnë fjalë për Xhehennemin, dëgjuesit i lejohet që të kërkojë mbrojtjë nga zjarri, e po ky rregull vlen edhe për istigfarin (kërkimin e faljes).

- Nëse hatibi bën dua lejohet që dëgjuesi në vete të thotë Amin.

- Është e lejuar biseda gjatë kohës së hutbës në rast të shpëtimit të njëriut të verbër, tërheqjes së vërejtjes nga gjarpëri, akrepi, zjarri ose diç tjetër në xhami në mënyrë që të eliminohet dëmi.

ETIKA E ULJES NË XHAMI DITËN E XHUMA

- Para se të ulemi në xhami e kemi obligim që të falim dy rekate tehijjetul mesxhid. Argument për këtë është fjala e Pejgamberit [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem] të cilën e transmeton Ebu Katade ku thotë:

" Nësë ndokush prej jush hyn në xhami le të mos ulet përderisa t'i falë dy rekatë." [Buhariu dhe Muslimi]

Po ashtu transmetohet prej Xhabir ibën Abdull-llahut [radijall-llahu anhu] i cili thotë:

" Derisa Pejgamberi [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem] mbante hutben e xhumasë, erdhi një njeri të cilin e pyeti Pejgambëri [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem]: a je falur? Ai tha: jo. Ngritu dhe falu, tha Pejgamberi [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem]" [Buhariu dhe Muslimi]

Ky hadith paraqet dëshmi të qartë se ai që vonohet në namazin e xhumasë dhe hyn në xhami gjatë mbajtjes së hutbes, është i obliguar të falë dy rekate edhe përkundër faktit se çdo aktivitet gjatë hutbes është i ndaluar.

- Të ulemi aty ku gjejmë vend të lirë.

- Mos t'i kalojmë njerëzit në saffe dhe mos t'i shqetësojmë ata.

- Të mos ia kthejmë hatibit shpinën ose krahun derisa ai është në mimber, ndërsa hutbeja është duke u zhvilluar.

DISA GABIME QË I BËJNË IMAMËT PARA, GJATË DHE PAS HUTBES

Prej gabimeve të imamit mund t'i përmendim:

- Zgjatja e hutbes dhe shkurtimi i namazit, kurse sunnet është pikërisht e kundërta.

- Duaja e imamit menjëherë pas ngjitjes së tij në mimber me duar kah kibla, dhe duke ia kthyer shpinën xhematit dhe mospërshëndetja e tij me selam, që është nga sunneti. Shejhul-Islam ibnu Tejmijje rahimehullllah thotë:

" Duaja e imamit pas ngjitjes së tij në mimber nuk ka kurrfarë baze në sunnet".

- Mospërfillja dhe lënia anash e hutbes së Pejgamberit [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem] që zakonisht fillonte me fjalët: Innelhamdel-lilahi nahmeduhu ve nesteinuhu ve nestegfiruhu...dëri në fund.

- Prej gabimeve evidente është edhe përfundimi i shpejtë i hutbës së dytë.

- Ngjitja e ngadalshme e imamit në mimber, zbritja e tij nga mimberi si dhe leximi i disa duave të posaçme gjatë këtij veprimi dhe ngritja e duarve kah kibla para hipjes në mimber nga ana e disa imamëve (All- llahu i udhëzoftë), që nuk transmetohen nga Pejgamberi [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem]

Për ngritjën e duarve nga ana e imamit gjatë duasë, Shejhul-Islam ibën Tejmijje thotë:

" Është e ndaluar që imami t'i ngrit duart gjatë hutbes, ngase Pejgamberi [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem] gjatë duasë në hutbe e ka lëvizur vetëm gishtin tregues të dorës së djathtë."

- Prëj gabimevë që bëhen është edhe ngritja e duarve nga ana e xhematit kur imami bën dua në hutbe. Thotë ibnu Abidin rahimehullllah, jurist i shkollës hanefite:

" Nëse e bëjnë këtë atëherë kanë gabuar'' [Hashjetul ibni Abidin 1/768]

- Për ngritjen e duarve në dua gjatë kohës së qëndrimit të imamit ulur midis dy hutbeve, Rashid Rida thotë:

" Ngritja e duarve në dua gjatë kohës së qëndrimit të imamit midis dy hutbeve nuk ka kurrfarë baze në sunnetin e Pejgamberit [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem]. Pra, xhemati duhet të bëjë dua në vete dhe të mos pengojë ndërmjet vete si dhe nuk duhet t'i ngrit duart. Kush vepron ndryshe nuk vepron sipas sunnetit të Pejgamberit [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem], porse ata e kundershtojne sunnetin e tij, dhe më mirë është që gjatë hutbës të dëgjojnë dhe mendojnë rreth përmbajtjes së saj. Ky veprim i gabuar (ngritja e duarve) është risi (bidat)."

- Prej gabimeve që bëhen është edhe falja e namazit të drekës pas namazit të xhumasë. Kurse më drejtë është që namazi i drekës të mos falet, sepse kështu ka vepruar Pejgamberi [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem] dhe gjeneratat e para (selefus-salih)

Lusim All-llahun [subhanehu ve teala] që këto fjalë t'u bëjnë dobi të gjithë muslimanëve dhe të njihen sa më mirë me ditën e xhuma- festën e javës, me dispozitat, vëçoritë, etikën e kësaj dite dhe të praktikojnë atë që ka bërë Pejgamberi [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem] dhe gjeneratat e para (selefus-salih) ditën e xhuma. Të largohen nga ato vepra të cilat nuk i ka bërë Pejgamberi [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem] dhe gjeneratat e para se përndryshe çdo vepër që nuk e ka bërë Pejgamberi [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem] është bidat, kurse çdo bidat shpie në humbje e çdo humbje përfundon në zjarr. Lus All-llahun [subhanehu ve teala] që këtë punë ta bëjë të sinqertë për hirë të Tij dhe të gjithëvë të na udhëzojë që të vëprojmë në pajtim me Kur'anin e Madhëruar dhe Sunnetin e Pejgamberit [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem]. All-llahu më së miri e din qëllimin, Ai neve na mjafton dhe është më i miri Mbështetës.

Lutja jonë e fundit është: Falënderimi i takon vetëm All-llahut, Zotit të botëve.

Esselamun alejkum we rahmetullahi we berekatuhu!

[[Perla]]

zoti te shperbleft per mundin qe ke dhen.

He derman se copy paste ka bere

[ramazan_it]

He derman se copy paste ka bere

A ke diçka për temën të thuësh, apo vetëm se bëni zhurmë andej e këndej.

Janë copy-pasty apo s'janë, ajo besoj që ty nuk të intereson, se jam i sigurtë se ty as tema nuk të ka interesuar. Pastaj, në rastëse ke diçka për atë që e ka hapur temën, pse nuk i drejtohesh atij, por tjetër kujt. Më mirë do ishte që të mos e kishe postuar as atë postim, se e di se ku e keni qëllimin ju Perla. Vetëm se tek devijimi i temës, sikurse keni bërë në çdo temë të hapur.

Në don me mësu diçka nga Feja Islame urdhëro, por të lutem mos shkruaj këtu për të provokuar të tjerët. Se nuk hanë bar anëtarët këtu dhe ka mbetë ti me ju tregue atyre se çka është. Ato e dinë më mirë se ti dhe e dinë qëllimin tim dhe qëllimin tënd.

Unë edhe në disa postime të tjera e kam thënë se unë jam nji Rob i All-llahut dhe nuk dua që në vehten time të ritet mendjemadhësia, mbasi e di se ku të çon ajo. Dhe për kët jam duke u angazhuar në maksimum që të mos shkruaj prej vehtes pa me pasë argument për atë.

Ju, si e ndjeni vehten të ditur, të shkolluar, etj., do t'ju kisha këshilluar që atë diturinë e juaj, ishte mirë që ta shfrytëzoni në adhurimin e Krijuesit ( Atij që ju dha ditrurinë ), në angazhim të asaj që ju ka obliguar, kështë që të jeni të shpërblyer në këtë Botë dhe në Botën tjetër. Kjo le të vlen edhe për ata anëtarë të tjerë që e ndjejnë vehten se dinë, apo kanë Dije.

Për këtë që thashë kemi argument, se do të jeni të shpërblyer në ratsëse e shfrytëzoni për Hir të All-llahut dhe jo për me e ngritë vehten tuaj mbi të gjithë.

Se, fundi-fundit, tek Ai do kthehemi që të gjithë dhe këtë se mohon kush përveçse injorantët. Por, edhe injorimi i tyre është për nji kohe të shkurtër, se kur di t'ju vijë e vërteta do ta kuptojnë edhe ato. Edhe për këtë kam argument ( argumentet do t'jua sjell kur ti kërkoni në rastëse doni me i ditë ).

Besoj se kam qenë i qartë Perla, dhe mos e mer si ofendim se nuk kam nji qëllim të tillë.

[[Perla]]

Une e lexova temen or ti shok, se te dije njeriu nuk eshte gje e gabuar. Si fillim s'ke pse e zmadhon shkrimin kaq shume , mund te lexojme dhe me shkronja te vogla,madje me lehtesisht.

Diskutoj une me ore te tera po te duash, po ca ka per te diskutuar ketu? Ti tek kjo tema mos pret gje vetem lavderime? Mua me intereson si jo nqs jane apo s'jane copy paste, sepse nqs jane si rregull duhet te vendosesh burim per te ruajtur te drejten e autorit.

Persa i perket injoranteve dhe injorances i dashur , mos i jep vetes vleren e duhur per ti percaktuar.

Urime per temen se harrova

[iktuus]

Une e lexova temen or ti shok, se te dije njeriu nuk eshte gje e gabuar. Si fillim s'ke pse e zmadhon shkrimin kaq shume , mund te lexojme dhe me shkronja te vogla,madje me lehtesisht.

Diskutoj une me ore te tera po te duash, po ca ka per te diskutuar ketu? Ti tek kjo tema mos pret gje vetem lavderime? Mua me intereson si jo nqs jane apo s'jane copy paste, sepse nqs jane si rregull duhet te vendosesh burim per te ruajtur te drejten e autorit.

Persa i perket injoranteve dhe injorances i dashur , mos i jep vetes vleren e duhur per ti percaktuar.

Urime per temen se harrova

Pse mos ti japi vleren vetes per ti percaktuar?
Nuk ekziston teori per te percaktuar nje injorant. Pastaj llogjika eshte kuptimi per gjerat. Por edhe llogjika ka identitet.
Mos vall po i kerkon qe para se te percaktoj dicka qe konsideron injorant duhet ta bisedoj me ty?
Injoranca eshte mosdije dhe ne pikveshtrimin e tij nje njeri quhet injorant per sa ai kupton injorancen.
Gjerat keshtu sherbehen dhe trajtohen per nga aftesia dhe vlera.
Gabimin e tij e nenvizojn dhe korrigjojn njerez te cilat kane nje kuptim ndryshe per gabimet. Te mendosh sipas vetvetes nuk eshte gabim, gabim eshte te mendosh gabim. KAPISHI

[ramazan_it]

Une e lexova temen or ti shok, se te dije njeriu nuk eshte gje e gabuar. Si fillim s'ke pse e zmadhon shkrimin kaq shume , mund te lexojme dhe me shkronja te vogla,madje me lehtesisht.

Diskutoj une me ore te tera po te duash, po ca ka per te diskutuar ketu? Ti tek kjo tema mos pret gje vetem lavderime? Mua me intereson si jo nqs jane apo s'jane copy paste, sepse nqs jane si rregull duhet te vendosesh burim per te ruajtur te drejten e autorit.

Persa i perket injoranteve dhe injorances i dashur , mos i jep vetes vleren e duhur per ti percaktuar.

Urime per temen se harrova

Perla, unë e kam zmadhuar, për të pasur mundësi të lexohet më mirë dhe ky ka qenë qëllimi im dhe asgjë ma tepër. Nuk kam thënë që dua të diskujtoj me ju, bile e kundërta nuk dua fare me bisedu me ju. Unë në postimin e sipërm të kam shkruar diçka që ti të ka ikur nga shikimi. Ah, po se harrova, sepse ka qenë i zmadhuar shkrimi!!! Unë të këshillova ti dhe të tjerët si ti, që të kapeni për të vërtetën dhe ta lini të kotën dhe kjo nuk ka për me ju dalë keq, por është e kundërta, është për të mirën e juaj, që të gjeni Rrugën e Drejtë. Prap po ta përsëris, se unë kurrë nuk dua të debatoj me njerëz që nuk janë muslimanë dhe që janë në kundërshtim me fjalët të All-llahut.

Kur ta pëqafosh Islamin, që është e vetmja Fe e pranuar tek All-llahu dhe e vetmja rrugë e drejtë e shpëtimit, atëherë do ta ndryshoj mendimin.